Iovi disque ago gratias merito magnas,
quom reducem tuo te patri reddiderunt
quomque ex miseriis plurimis me exemerunt,
quae adhuc te carens dum hic25fui sustentabam,
quomque hunc conspicor in potestate nostra,
quomque huius reperta est fides firma nobis.
Satis iam dolui ex animo, et cura me satis et lacrumis maceravi,
satis iam audivi tuas aerumnas, ad portum mihi quas memorasti.
hoc agamus.
930Quid nunc, quoniam tecum servavi fidem
tibique hunc reducem in libertatem feci?
Fecisti ut tibi,
Philocrates, numquam referre gratiam possim satis,
proinde ut tu promeritu's de me et filio.
Immo potes,
pater, et poteris et ego potero, et di eam potestatem dabunt
ut beneficium bene merenti nostro merito muneres;
sicut tu huic26potes, pater mi, facere merito maxume.
Quid opust verbis? lingua nullast qua negem quidquid roges.
Postulo abs te, ut mi illum reddas servom, quem hic reliqueram
pignus pro me, qui mihi melior quam sibi semper fuit,
940pro bene factis eius ut ei pretium possim reddere.
Quod bene fecisti referetur gratia id quod postulas;
et id et aliud, quod me orabis, impetrabis. atque te
nolim suscensere quod ego iratus ei feci male.
Quid fecisti?
In lapicidinas compeditum condidi,
ubi rescivi mihi data esse verba.
Vae misero mihi,
propter meum caput labores homini evenisse optumo.
At ob eam rem mihi libellam pro eo argenti ne duis.
gratiis a me, ut sit liber, ducito.
Edepol, Hegio.
facis benigne. sed quaeso, hominem ut iubeas arcessi.
Licet.
950ubi estis vos? ite actutum Tyndarum huc arcessite,
vos ite intro. interibi ego ex hac statua verberea volo
erogitare, meo minore quid sit factum filio.
vos lavate interibi.
Sequere hac. Philocrates, me intro.
Sequor.
Age tu illuc procede. bone vir, lepidum mancupium meum.
Quid me oportet facere, ubi tu talis vir falsum autumas?
fui ego bellus, lepidus. bonus vir numquam, neque frugi bonae,
neque ero umquam, ne erres: spem ponas me bonae frugi fore.
Propemodum ubi loci fortunae tuae sint facile intellegis.
si eris verax, tua ex re, facies ex mala meliusculam.
960recte et vera loquere, sed neque vere neque tu recte adhuc
fecisti umquam.
Quod ego fatear, credin pudeat cum autumes?
At ego faciam ut pudeat, nam in ruborem te totum dabo.
Eia, credo ego imperito plagas minitaris mihi.
tandem ista aufer ac dic quid fers, ut feras hinc quod petis.
Satis facundu's. sed iam fieri dicta compendi volo.
Ut vis fiat.
Bene morigerus fuit puer, nunc non decet.
hoc agamus. iam animum advorte ac mihi quae dicam edissere.27(967)
(969)Nugae istaec sunt. non me censes scire quid dignus siem?
970At ea subterfugere potis es pauca, si non omnia.
Pauca effugiam, scio; nam multa evenient, et merito meo,
quia et fugi et tibi surripui filium et eum vendidi.
Cui homini?
Theodoromedi in Alide Polyplusio,
sex minis.
Pro di immortales, is quidem huius est pater Philocrati.
Quin melius novi quam tu et vidi saepius.
Serva, Iuppiter supreme, et me et meum gnatum mihi.
Philocrates, per tuom te genium obsecro, exi, te volo.
Hegio, assum. si quid me vis, impera.
Hic gnatum meum
tuo patri ait se vendidisse sex minis in Alide.
Quam diu id factum est?
980His annus incipit vicensimus.
Falsa memorat.
Aut ego aut tu. nam tibi quadrimulum
tuos pater peculiarem parvolo puero dedit.
Quid erat ei nomen? si vera dicis, memoradum mihi.
Paegnium vocitatust, post vos indidistis Tyndaro.
Cur ego te non novi?
Quia mos est oblivisci hominibus
neque novisse cuius nihili sit faciunda gratia.
Dic mihi, isne istic fuit, quem vendidisti meo patri,
qui mihi peculiaris datus est?
Huius filius.
Vivitne is homo?
Argentum accepi, nil curavi ceterum.
Quid tu ais?
990Quin istic ipsust Tyndarus tuos filius,
ut quidem hic argumenta loquitur. nam is mecum a puero puer
bene pudiceque educatust usque ad adulescentiam.
Et miser sum et fortunatus, si vos vera dicitis;
eo miser sum quia male illi feci, si gnatust meus.
eheu, quom ego plus minusve feci quam me aequom fuit.
quod male feci crucior; modo si infectum fieri possiet.
sed eccum incedit huc ornatus haud ex suis virtutibus.
Vidi ego multa saepe picta, quae Acherunti fierent
cruciamenta, verum enim vero nulla adaeque est Acheruns
1000atque ubi ego fui, in lapicidinis. illic ibi demumst locus,
ubi labore lassitudo est exigunda ex corpore.
nam ubi illo adveni, quasi patricus pueris aut monerulae.
aut anites aut coturnices dantur, quicum lusitent
itidem mi haec advenienti upupa, qui me delectem, datast
sed erus eccum ante ostium, et erus alter eccum ex Alide
rediit.
Salve, exoptate gnate mi.
Hem, quid gnate mi?
attat. scio cur te patrem adsimules esse et me filium:
quia mi item ut parentes lucis das tuendi copiam.
Salve, Tyndare.
Et tu, quoius causa hanc aerumnam exigo.
1010At nunc liber in divitias faxo venies. nam tibi
pater hic est; hic servos, qui te huic hinc quadrimum surpuit.
vendidit patri meo te sex minis, is te mihi
parvolum peculiarem parvolo puero dedit:
illic indicium fecit; nam hunc ex Alide huc reduximus.
Quid huius filium?
(1015)Intus eccum fratrem germanum tuom.28
(1023)Nunc edepol demum in memoriam regredior, audisse me
quasi per nebulam, Hegionem meum patrem vocarier.
Is ego sum.
Compedibus quaeso ut tibi sit levior filius
atque huic gravior servos.
Certum est principio id praevortier.
eamus intro, ut arcessatur faber, ut istas compedes
tibi adimam, huic dem.
Quoi peculi nihil est, recte feceris.
Spectatores, ad pudicos mores facta haec fabula est,
1030neque in hac subigitationes sunt neque ulla amatio
nec pueri suppositio nec argenti circumductio,
neque ubi amans adulescens scortum liberet clam suom patrem.
huius modi paucas poetae reperiunt comoedias,
ubi boni meliores fiant. nunc vos, si vobis placet
et si placuimus neque odio fuimus, signum hoc mittite:
qui pudicitiae esse voltis praemium, plausum date.
quod tibi suadeam, suadeam meo patri.
Tum igitur ei cum in Aleis tanta gratia est, ut praedicas.
nam ille quidem Theodoromedes fuit germano nomine.
Ego virtute deum et maiorum nostrum dives sum satis.
scito te hinc minis viginti aestumatum mittier.
nec sycophantiis nec fucis ullum mantellum obviam est.
Qui mihi in cursu opstiterit, faxo vitae is extemplo opstiterit suae.
si eris verax, ex tuis rebus feceris meliusculas.
Quid tu ais? adduatin illum huius captivom filium?
Quin, inquam, intus hic est.
Fecisti edepol et recte et bene.
Nunc tibi pater hic est. hic fur est tuos, qui parvom hinc te abstulit.
At ego hunc grandis grandem natu ob furtum ad carnificem dabo.
Meritus est.
1020Ergo edepol merito meritam mercedem dabo.
sed tu dic oro. pater meus tune es?
Ego sum, gnate mi.
Nunc demum in memoriam redeo, cum mecum recogito.