Convivium Laudatorium.Demostheneshospes,Gerardus,Theodoricus,Kilianus,Vilhelmus, convivæ.Demosthenes.—Convivas vos volo à meridie.Theodoricus.—À meridie ? cur non prandii hora ?Demosthenes.—Lauta mihi non est culina, sed macra, plenáque aranearum telis, non pinguibus suum pernis.Gerardus.—Per superos, bellus homo es, vocare vis convivas saturos, non famelicos, facillimum tum est sine impendio convivatorem esse.Demosthenes.—Convivium apparabo merendinarium, quod à meridie loco cibi merendinarii agitur inter homines.Kilianus.—Ecquid nobis immune dabis ?Demosthenes.—Satis cervisiæ et edulii nonnihil, quo bibendi excitetur cupiditas.Vilhelmus.—Ad quam veniemus horam ?Demosthenes.—Circiter primam, neque diutius moramini.Theodoricus.—Aderimus in ipso sono primæ horæ.Demosthenes.—Rogo in tempore huc pedes ferte, agemus palæstram quandam literariam.Kilianus.—Post sublatum prandium huc feremus pedes.Demosthenes.—Postremum occupabit scabies.Gerardus.—Ratum sit quod loqueris, postremus qui venerit, malo afficietur, domum iam pransuri ibimus.Demosthenes.—Discedite, propediem huc remigrate.Vilhelmus.—Salve Demosthenes orator eloquentissime, hic advenimus omnes, quid nunc nostra tibi conferet præsentia ?Demosthenes.—In amœnissimo horto meo apud domus posticum situm, sub arboribus compotabimus, et unà nugabimur.Kilianus.—In nobis mora non erit.Demosthenes.—Serve, ad hortum fer potum, cervisiam scilicet pretiosiorem, et bolum unum aut alterum carnis.Servus.—Præstabo effectum.Demosthenes.—Me comitamini in horti amœnitatem.Gerardus.—Paribus sequemur passibus.Demosthenes.—Hortulum hunc in deliciis meis habeo, éstque unicum delectamentum meum.Vilhelmus.—Est iucundissimus locus.Demosthenes.—Sub hanc arborem sedebimus quiescentes, et de hoc potu exigui valoris sitim curabimus, præbibo cuilibet vestrûm calicem hunc.Kilianus.—Salutem tibi ferat bibenti.Demosthenes.—Congarriemus postquàm quisque calicem istum ebiberit.Gerardus.—Bibamus nunc ordine omnes, quid iam tibi placet ?Demosthenes.—Exercitiíne aliquid in dies habetis, quo studium vestrum corroboretur, magísque grandescat in vobis profectus scientiæ ?Vilhelmus.—Nil nisi epistolas scribimus.Demosthenes.—Exercitatio quædam est, qua nihil est iuveni utilius.Gerardus.—Quæ est illa ?Demosthenes.—Quòd ætate sibi parem vel peritia puerum modò vituperet, modò laudet.Kilianus.—Eam artem vituperandi vel laudandi, ubi disceremus ?Demosthenes.—In Rhetorica, quam vestra indoles non sufficit capere, vel uti ipsa : sed alium laudare vel vituperare ingenii exercendi gratia, ante artem cognitam, etiam et laudis et honoris est.Vilhelmus.—Laudaturus alium, auspicium unde sumat ?Demosthenes.—À corpore, à genere vel progenie, à fortunæ dotibus, et scientia, probitate, vel moribus. Edite buccellas aliquot, et bibite : tum vicissim vos laudabitis.[Gerardus].—Ipse glaciem secabo. Bellus tu homo es Theodorice, candidis capillis, modesto vultu, gressu testudineo, facie alba, ingenio fœcundo, parentibúsque opulentis.Theodoricus.—Te me fricantem refricabo : quod mihi das laudis, omne id tibi competit. Pulcher es adolescens, flava coma, honesto aspectu, gradu egregio, Minerva fertili, et maioribus divitibus prognatus.[Kilianus].—Ô Vilhelme, audi à me tui præconium. Parentibus percepi te ortum præclaris, scióque non sterili esse indole statura non deformi, scientia non contemnenda, assiduúsque es librorum lector.Vilhelmus.—Et tu albæ gallinæ es filius, neque infelici ingenio, corporis habitu decoro, ut nihil suprà.Demosthenes.—In laudando alium semper illud Plinii in mente habete : “ Hoc ipsum esse amantis, non nimiùm laudare ”.Convivium Declamatorium.Pædagogushospes,Ioannes,Hermannus,Albertus,Iacobus, convivæ,Servus.Pædagogus.—Hodie dies est, quo à lectionibus feriari receptum est.Ioannes.—Nescimus, quid deinde ?Pædagogus.—Scitis etiam quid sit otiari à lectionibus gymnasii ? vel quid sit agendum, dum à scholæ negotiis est libertas ?Hermannus.—Tum ludendum est in campo, pila vel globo per anulum ferreum, vel cursu, vel palæstra dimicatoria, aut colluctando.Pædagogus.—Scopum nondum tetigisti, toto aberras cœlo.Ioannes.—Eo modo tamen feriæ literariæ à nobis hactenus nostrísque maioribus dum literas didicerunt peractæ sunt.Pædagogus.—Istud nihil aliud est, quàm vacatione à gymnasio abuti : à prandio huc me accedite, erudiam vos ad horulam unam, quid sit vacare à librorum lectionibus, et quomodo ferias scholasticas commodè collocare poteritis.Albertus.—Adveniemus prandii peracta fabula.Pædagogus.—Hîc vos operiar, in tempore facite adsitis.Ioannes.—Certè revertemur propediem.Pædagogus.—Magnæ fidei adolescentes vos nunc video, quòd promissos adventus re exequimini, assidete, nonnihil potus afferri faciam, quo linguas irrigemus, promptius ut loquamur.Hermannus.—Nostri gratia ne assis impendium facias.Pædagogus.—Serve, aliquid vini prome et affer.Servus.—Expediam quàm rectissimè.Pædagogus.—Cupitis nunc audire quid sit otiari à lectionibus gymnasii ?Ioannes.—Anhelamus cupidè.Pædagogus.—Post haustum hunc factum eloquar. Hoc poculo vestros adventus excipio.Hermannus.—Gratiam habemus.Pædagogus.—Bibat et quisque vestrum. Nunc quæ pollicitus sum præstabo. À schola quotiescunque feriabimini, hoc exercitii habeatis.Ioannes.—Quod genus ?Pædagogus.—Audita ruminetis, et breviusculam orationem quandam concinnate, in rei vel personæ cuiuspiam laudem vel vituperium, quod declamitare olim nocitabant.Ioannes.—Nescimus qua arte declamationes conficiemus.Pædagogus.—Rudem et impolitam orationem connectite, quoad artem didiceritis. Unicam à me accipite declamationem in literarum laudem. Literæ, id est scientiæ, nobilissimæ sunt, neque unquàm satis laudatæ, neque laudari, ut dignæ sunt, à quoquam possunt, multum nanque boni et frugis afferunt : per ipsas posteritati gesta indicantur temporum peractorum : per ipsas virtutes, felicitas, magistratus, honores, laudes dantur et accumulantur facilius quàm per opes : ipsæ semel adeptæ, nunquam, neque in vita, neque post funera decorare aut ornare cessant habentem. Dixi.Ioannes.—Periculum et ipse faciam, commendaturus virtutes.Pædagogus.—Age, facito, ingenio utere tuo felicissimo.Ioannes.—Virtus res est ardua maximè, difficilísque acquisitu, tandem adepta, felicissimum reddit, omnia quibus egemus præstat, nam illi nihil deesse dixerunt scriptores, quem penes esset virtus : virtus omnia in se habet, virtus ad sydera vehit, vitium ad ima tartara mittit. Dixi.Pædagogus.—Bibite nunc omnes ordine, quisque calicem exiccet.Hermannus.—In arenam et ego descendam, prudentiæ præconium dicturus. Prudentia virtutum omnium nobilissima, in cognitione rerum consistit, qua cognitione nihil est homini honestius, scire laudabile, nescire vitiosissimum est : vir prudens, rerum peritus, uno minor est Iove, inquit Poëta : ignorans à caudice differt nihil. Dixi.Pædagogus.—Calicem quem meritus es bibe, cæterísque præbibe.Albertus.—Palæstram ineam ego liberalitatis encomium prolaturus. Liberalitas ea virtus est, quæ humanum, pium, et benignum esse docet hominem, dátque ubi dandum est, servat ubi tenendum est, sua non prodigere, neque tenax esse, ut Euclio Plautinus. Dixi.Pædagogus.—Bibe poculum quod meritus es, et aliis propina. Sic vestra otia transigite, tum in eruditos evadetis viros.Ioannes.—Curabimus, tu vale et gratiam habe.Convivium Reconciliatorium.Hospes,Arnoldus,Henricus, inimici invicem,Iasperus,Cratoreconciliatores.Hospes.—Ut sic rixamini invicem canum more, nihil vos pudet ?Henricus.—Iste malorum lerna, suis semper verbis me insectatur malis, nequeo ipsi obvius fieri, vel adesse, quin aliqua iniuria me prosequatur.Arnoldus.—Tu metuis dictis semper laceras, rodísque ac ossa caniculi, prædico tibi, ut mordere et deferre apud alios me cesses, aut clavum clavo trudam, quod senties cum magno tuo malo.Henricus.—Ah, tu pygmæo minor, quid narras ? Ientaculi vice quod est esurienti, id tu mihi esses si ad pugnos ventum fuerit.Arnoldus.—Sim pomilio quantumvis pusillus, tamen à te, ut inter simias asinus tractari nolo, neque pessundari.Crato.—Huiusmodi silete verba, istas lites componite, longè præstat pax et concordia, quàm simultas et discordia.Henricus.—Tranquillus et quietus esse vellem, nihílque secum aut convictus aut commercii habere, sed liber ab ipso fieri nequeo, insequitur me passim ut umbra corpus, succulique scropham.Arnoldus.—Tuo consortio gaudebo facillimè.Hospes.—Taceat uterque, scio quid faciemus, quo vos reconciliatos reddemus.Henricus.—Quid ? exprime.Hospes.—Compotatiunculam ad cervisiæ pocula agemus, tum inter potandum vestris animis discutiemus rancorem illum mutuum.Henricus.—Lubet mihi : diversorium istud cervisiarum intremus, sequimini vos belli helluones poculorum.Hospes.—Domi nostræ in umbra sedebimus tranquillius, securius et iucundius.Crato.—Præstat suis interesse penatibus, quàm alienis.Henricus.—Potus feratur abundè, tum calculum et rationem impendii faciemus.Iasperus.—Adsint et potiora pocula.Hospes.—Afferentur modò.Iasperus.—Prospera sit cervisia bibentibus.Hospes.—Et tibi afferenti.Crato.—Vos duo hactenus invidiosi invicem et mutuò poculum exhaurite in felicem vestræ concordiæ eventum.Henricus.—Bibam, ubi siti laboravero.Crato.—Arnolde tibi propino.Arnoldus.—Commodè et fortunate bibas.Iasperus.—Vinum biberemus, id convenit reconciliationi.Henricus.—Duæ mensuræ vini ferantur, alteram ipse exolvam.Arnoldus.—Alterius sumptum ipse dabo.Hospes.—I latum vinum, ego calices vitreos eluam.Iasperus.—Hîc vinum affero, sit felix fortunatúmque de ipso potitantibus.Crato.—Nunc animi prius mutua invidia turgescentes immutabuntur.Hospes.—Heus tu Henrice, ut ita obstipo sedes capite ? hanc vini pateram propino tibi integram.Henricus.—Accipiam lubens, postquàm ad fundum fuerit exhausta.Hospes.—Vidén’ ? exorpsi.Henricus.—Video, mihi nunc repleas ipsam.Hospes.—Faciam, en tibi, ipsam funditus imbibas.Henricus.—Istud levissimum mihi factum erit.Iasperus.—Arnolde ut siles ? fac à te haustum propinatum accipiam.Arnoldus.—Hoc poculum vini tibi præbibo.Iasperus.—Faustum sit tibi opto.Arnoldus.—Bibendo fac respondeas.Iasperus.—Faciam actutum.Hospes.—Fervent adhuc animi vestri odio mutuo ?Henricus.—Nequaquàm.Hospes.—Utrique calicem vini præbibam, quo discordiam in concordiam mutetis.Henricus.—Fiet, tu bibe.Hospes.—Evacuavi, nunc partite inter vos, calicem illum medium quisque epotet.Henricus.—Arnolde medium tibi propino.Arnoldus.—Sit felix faustúmque.Henricus.—Medium bibi, nunc tu ad fundum epota.Arnoldus.—Faciam, vidén’ ?Crato.—Consertis manibus, nunc discordiam devovete, concordésque vos victuros promittite, placet istud utrique ?Hospes.—Arridet mihi.Arnoldus.—Et mihi displicet minimè.Crato.—Ista sancita est reconciliatio.Henricus.—Miror quî fiat quòd ad vini calices homines in mutuam redire gratiam solent.Crato.—Deus vini habetur Bacchus ipse, qui aliquando dicitur Lyæus, à lyo, id est, solvo, quia vinum tristitiam et invidiam solvit.Convivium Histrionum, sive Parasiticum.Nerohospes,Buttubata,Gnato,Curculio.Nero.—Unde proditis vos rudes, tremuli, pannosi, alacrésque animis histriones ?Buttubata.—È foro.Nero.—Quid ibi quæstus estis adepti ?Buttubata.—Lucri prorsus nihil, homines nunc sapiunt Solones, tertiúmque Catonem præ se ferunt.Nero.—Non plus vestris capiuntur gesticulationibus ?Gnato.—Afferunt morionum se sat domi habere, seipsos utcunque histrionicè gestus exhibere.Nero.—Vertuntur nunc omnia, ut quæ prius in deliciis sunt habita, nunc iaceant, et nihil ducantur.Curculio.—Timemus quòd esuriendo ad restim nobis res veniet : quum victum solitum denegabunt homines.Nero.—Animos non despondete, ipse solus vos tres integri anni curriculo adhuc pascam, ab aliis destituti si fueritis.Buttubata.—Grati erimus domino regi nostro unico præsidio.Nero.—Estis famelici ? libétne cibum ingurgitare ?Gnato.—Per Herculem, pérque omnes Deos patellarios esurimus acerbissimè.Nero.—Pingue hîc sumen, pinguiáque exta edite, devorate, igne et vino calidos vos facite.Buttubata.—Ô nostrum præsidium et unicum asylum, tu ille nobis es Iupiter, id est, iuvans pater : ille nobis es Deus tutelaris, tutaris nos à sæva stomachi tyrannide, scilicet fame.Nero.—Deus vester ero adiutor et alumnus, si ea quæ interrogavero mihi responderitis.Gnato.—Ad verba quæcunque volueris, dicemus nobis comperta.Nero.—Quis populi de me sit sermo, verè audire delector : verum mihi dicite, de me quæ fertur vulgo sententia ?Buttubata.—Passim ad astra referunt, pium benignum, æquum, prudentem, divitem, potentem, omniúmque horarum hominem te esse dicunt, et qui possit æqua discernere lance, quid distent æra lupinis.Nero.—Ô lepidi histriones, ob id nuntium tritis vos donabo lacernis, calidóque sumine.Gnato.—Quæ diximus, ex oraculo sumus locuti, ita nos patellarii iuvent Dii nostri.Nero.—Vos semper iure feci plurimi, vestrum genus semper credidi mundo utilissimum, hominibúsque divinitus datum esse.Buttubata.—Non facile quis dixerit laudem et encomium nostri albi. Nos hominum sumus solamina, nos solatia, mœstorum consolatores, veri assertores : sine nobis, vino mulieribus, hilares esse nequeunt mortales, imò vos etiam nostris solis facetiis alacres facimus : natura nobis semper est læta, semper æquè serena, non nubila mens, ut cæteris hominibus mœrorem sæpe advehens.Nero.—Sed agite, quem vos me facitis ?Gnato.—Imò longè maiorem, nos te ad astra ferimus, te Deum facimus, et si quid est Deo maius : multus est nobis in ore Rex Nero, Rex liberalissimus.Nero.—Verbis istis semper apud me commeatum, dapsilésque lances, tritásque lacernas in promptu reperietis semper.Buttubata.—Gratia sit domino Regi de præsentibus patinis, futura dum accipiemus, etiam pares gratias habebimus.Nero.—At quales in plebeiorum penatibus vos geritis ?Buttubata.—In ædes admissi, culinas patinásque lautas petimus, illas exedimus, lingimus, lambimus, rodimus. Damnosi sumus patinis et culinis, nudamus homines argento, dapibus et esca.Nero.—Pocula non efflagitatis ?Gnato.—Hirundines sumus poculorum, bibere non desinimus, quoad guttula restat. Nos Vulcani sumus filii, quicquid tangimus, comburimus et consumimus.Nero.—Approbátne vulgus album vestrum ?Curculio.—Nobis calculum adiicit album, dicens oportere versutum esse ac rota est figularis, nullúmque hominem esse frugi, quin bene et malè facere sciat ut nos.Nero.—Nunquàm ad verbera vobis res venit ?Buttubata.—Creberrimè ulmeis pigmentis nobis pellis pungitur, verùm ad pugnos induratam cutem habemus.Nero.—Pelles vestras istis meis poculis iam farcite et patinis, tum minus ferire ipsum dolebit vobis.Convivium Nugatorium.Salibus & nugis recensendis certantHospes,Poëta,Somniator, convivæ,Servus,Nugo.Hospes.—Bovem mactavi domi, ad intestina comedenda rogo sitis mihi convivæ vos quinque.Nugo.—Plures nostrum sunt, gratiam habe in aliam vicem.Hospes.—Plus carnis et intestinorum mihi est, quàm vos devorare poteritis.Poëta.—Attamen incommodum est, tantus convivarum cœtus.Hospes.—Minimè gentium, rancida mihi fient boum intestina sine convivis, solus sum cum solo famulo, omnia nequimus devorare, nam vultures non sumus.Somniator.—Tum fac pateant ædes, intrabimus tecum visuri, quò nos excipere velis.Hospes.—Felicibus avibus limen transcendite. Gratulor vobis felices adventus in domicilio meo.Nugo.—Felix sit et tibi accommoda hæc habitatio.Hospes.—Serve, promptuarium resera, carnésque tostas deprome, cervisiam præbe et calices quǽque convivio apta conveniunt, ministra.Servus.—Claves promptuarii præbe, occlusum est.Hospes.—Velox redi.Nugo.—Festinare tantopere haud opus est, expectabimus facillimè, fame non premimur.Hospes.—Quid tum ? aliquem tamen in stomacho habebitis locum bolis aliquot. Tu serve, unum aut alterum intestinorum veru ad prunas torreas.Servus.—Exequar.Hospes.—Vos interim de his carnibus sumite.Nugo.—Fiet.Hospes.—Ipse exemplo vobis ero prius in quadram buccellam decerpendo.Poëta.—Age, tum fenestram edendi et nobis aperies, ut hospitis est munus.Hospes.—Vinum hoc pitissate, palatis sapiet.Somniator.—Propino tibi.Hospes.—Bibas prosperè.Somniator.—Certè nobile est, et cum quolibet alio sapore certaret.Hospes.—Tale est, ut ad egenorum mensam bibitur.Somniator.—Et acre et suave est.Hospes.—Exta illa calida, dum fervent edite, frigida insipida fiunt.Poëta.—Ipsis non parcè utemur.Hospes.—Ut ita silentes et taciti estis ? quid in corde voluitis ? an curam prolium educandarum ?Nugo.—Non, istarum solicitudinem matribus et uxoribus relinquimus.Hospes.—Sumite animos hilares, bibendo, quis nobis scomma aliquod recensebit, quo ridebimus ? tu istud facito. Nugo vocaris, fac et nugeris nobis nonnihil.Nugo.—Scommatum vel facetiarum expers sum, attamen quod scio dicam. Mulieres vetulæ in templo orantes, clunibus attrahunt pedes, scitis qua gratia ?Hospes.—Ignoramus, tu dicito.Nugo.—Ideò, ut si quid per posticum venti emiserint, non perdant sine fruge, sed ipso pedes calefaciant, ut Plautinus ille Euclio nocte follem ori adstringebat, in quem anhelitum mitteret, et mane ignem cum ipso excitaret.Somniator.—Audite et me : Somnium hac nocte habui, multum me invenisse auri et argenti, lepidǽque nymphæ adiacere me amplexanti, at expergiscens sensi felem mihi adesse lingens maxillas meas, nam madebant ex hesterna crapula.Hospes.—Tu poëta poëticas facetias nobis narra, tum omne impendium huius convivii immune habebitis.Poëta.—Aures arrigite, versus audietis lepidos in hora poëtica natos, undecim scilicet hos.Dum vina bibo, tristari non bene quibo.In haustu primo, lætor sub pectoris imo.In cordis fundo, lætor dum bibo secundò.Post ternum potum, vinum mox fit mihi notum.Et potus quartus lætum reddit atque facetum.Et potus quintus, lætam mentem facit intus.Dum bibo bis ter, sum qualibet arte magister.Potu septeno, frons efficitur sine freno.Potus bis quartus, mihi sensus tollit et artus.Sed si plus bibam, kannen, pot, omnia frangam.Ut corpus redimam, rock, hemmet, omnia vendam.Hospes.—Ridiculi per Herculem sunt, et poculis apti versus.Poëta.—Ipsos boni consulite, qualis sum poëta, tales et dico versus.Hospes.—Immunes vos omnes iam hîc à symbolo fecistis.Poëta.—Gratiam referemus olim.Convivium Tabernarium, ubi certo asse et numis præsentibus convivatur et solvitur.Tabernarius,Iasperus,Henricus,Maxemilianus,Volfgangus,Arnoldusviatores.Iasperus.—Ho, ho, nemón’ huc prodit ? vacant hæ ædes ?Tabernarius.—Quis fores pulsitat, clamandóque domum personat ?Iasperus.—Salve hospes Tabernarie.Tabernarius.—Et tu.Iasperus.—Ecquid lauti habes opsonii ? dapsilicéne instruxisti focum ? nostrûm hîc sex peregrè profecti adsunt, ex itinere fessi, et esurientes, cibíque et potus cupidissimi.Tabernarius.—Satis reconditum cibi habeo, si vobis æs exolvendi suppetit.Henricus.—Bonorum datum habemus, pecuniásque Crœsi, et Crassi æquamus opulentia.Tabernarius.—Isti assidete mensæ, fercula iam afferri faciam, quiescite interim.Maxemilianus.—Faciemus, ac tu festina, acerrima nobis fames est, qualem ab incunabulis habuimus nunquàm.Tabernarius.—Morbo isti medebor pulcherrimè : de ista perna voragines ventris facite, mox lautiores patinas afferam, sed cibum consecrate prius.Volfgangus.—Benedicite.Henricus.—Dominus.Volfgangus.—Christus Dei filius, salutis humanæ autor et conservator, tabernarium hoc prandium nobis benedictum reddat.Henricus.—Amen.Volfgangus.—Nunc edamus, ipse morari nequeo.Iasperus.—Ede, non morabimur, quin et nos cibum sumimus.Arnoldus.—Dura est et admodum falsa caro ista.Maxemilianus.—Potu salsedinem pelle.Arnoldus.—Cantharum medium ebibam.Volfgangus.—Tum ad fundum ipse exiccabo.Ger[ardus].—Heus, heus, hospes, cervisiæ plus prome, hæc epota est.Tabernarius.—Abundè cervisiam afferam, placétne et vinum ?Maxemilianus.—Utique quanto pretiosius fuerit, tanto ipso plus delectabimur.Tabernarius.—Hîc vinum affero nectareum, nectari cœlestium Deorum ne latum unguem cedens, eo hilares vos reddite.Iasperus.—Faciemus : alia obsonia præbe, assi si quid habes, elixis non oblectamur.Tabernarius.—Sunt mihi capi duo illaridati, et anser in veru, adhuc calidi, de ipsis quid afferam ? dicite, utrum ansere, an capis palata plus gaudeant vestra.Iasperus.—Anserem feras, capos tibi serves.Tabernarius.—Accipite eum pinguem, et adipe multa, ac si tener vitulus esset.Henricus.—Ho, ho, sodales optimi, lassitudinem itinere longo adeptam nunc curate, incidimus in cœlum.Maxemilianus.—Præbibo tibi, guttur mihi constringit anserina ista caro.Iasperus.—Ex postico anseris edas.Volfgangus.—Oleto ipsius iam capior magis, quàm si viveret.Tabernarius.—Ô vos convivæ, ut nunc stomachis valetis, éstne factum melius ?Maxemilianus.—Longè præstantius intestina nunc vigent, quàm dum adveniebamus.Iasperus.—Hospes propino tibi.Tabernarius.—Prosit, bibere nondum cupio, impransus sum. Bibite vos basilicè, ipse impendiorum immemor non ero.Geor[gius].—Et nos tuorum obsoniorum non obliviscemur.Tabernarius.—Istud decet ad mensam, hîc caseum accipite, qui advenarum huc solet esse terror.Maxemilianus.—Nos perterrescet minimè, sat æris habemus, unde symbolum pendamus.Tabernarius.—Edite de ipso vel butyro quantum lubet.Iasperus.—Tolle mensam hospes, sat edimus, hinc abeundum est.Tabernarius.—Non abeundum, sed solvendum, quisque vestrum tribus albis symbolum solvet.Volfgangus.—Hui, tantum ? vix cibus valuit tantum.Tabernarius.—Vini bibistis multum.Maxemilianus.—Ô vos sodales optimi, hinc quomodo evademus, quo pendemus symbolum ?Iasperus.—Hospes, æs in numerato non habemus, nostra chirographa tibi dabimus, mox exoluturi, et è patria æs missuri.Tabernarius.—Chirographa non accipio, nam literarum expers sum, sed vel pecuniam vel exuvias.Henricus.—Nunc versuum quorundam recordor : Est bona vox, hol, wein, melior schenk ein, optima trinck auß. Est mala vox, rechen, peior bezalem, pessima den rock auß.Tabernarius.—Sit pessimum vel optimum, aut solvite, aut vestes exuite.Iasperus.—Accipe has vestes, ad vesperam, vel summum cras repignerabimus et redimemus.Convivium Natale.Macrinusnatalem diem celebrans,Persius,Castor,Pollux,Coquus, convivæ,Servus.Macrinus.—Io, io, ô festivissimum diem, ô candidissimum solem hodiernum, feliciorem integer annus habet nullum.Persius.—Unde tantum hodierni diei encomium profers ?Macrinus.—Ignorabas hodie mihi esse diem natalem ?Persius.—Per Herculem non cogitabam, non tum natalitio tuo die nos tuos amicos epulis et mensa excipis ?Macrinus.—Utique adsitis meo prandio omnes quatuor, meum diem genialem mecum celebretis.Castor.—At quantum impendii faciet quisque ?Macrinus.—Sumptus nihil impendetis, ipse feram omnia mea crumena.Pollux.—Age, perplacet, condicimus, non opus est nobis scindere penulam.Castor.—Ubi convivæ vocamur, sumus facillimi : ubi ad erogandam pecuniam, surdi, et auribus mortui.Macrinus.—At natalitiis muneribus me ut donetis oportet.Persius.—Ipsa mittemus lubentissimè.Macrinus.—Coque, súntne edulia percocta ?Coquus.—Quando lubet accubitum ite.Macrinus.—Serve, éstne mensa decorata, quibus solet ornari ?Servus.—Est, et diutissimè.Macrinus.—Lavetis mei convivæ, et discumbite.Castor.—Prior discumbere tuum est ut hospitis.Macrinus.—Benedicite.Persius.—Dominus.Macrinus.—Cunctipotens Deus, cœli et terræ Dominus, bonorum omnium autor, creator, salvator humanæ creaturæ, hoc natali convivio cibum et potum nobis pransuris salubria facere velit.Persius.—Amen.Macrinus.—Nunc epulis negotium sumite et poculis.Pollux.—Otium non agemus.Macrinus.—Salsuginosam illam carnem vel porcinam gustate.Castor.—Fiet.Macrinus.—Serve, ad cyathos sta, vidéque ne siccitate hient.Servus.—Curabo.Macrinus.—Iurulentas fer carnes, his siccis non est delicium magnum, quadras alias porrige.Servus.—Exequi volo.Macrinus.—Carnibus istis iurulentis fruimini, quoad assæ afferentur.Persius.—Facile est contentum esse patina tali, poculisque lepidis.Macrinus.—Genio indulgete, Epicuríque vivite.Persius.—Propino tibi in felix auspicium sequentis anni.Macrinus.—Hodie alium auspicor annum meæ ætatis.Persius.—Tibi nunc est exordium anni, ut omnibus mortalibus ipso Circuncisionis die.Macrinus.—Assæ carnes fac adsint famule.Servus.—Efficiam celerrimè.Macrinus.—Orbes tolle, aliósque propone.Castor.—Omen felix tibi hoc poculo opto, ô Macrine.Macrinus.—Et tibi ipsum non sit infelix.Pollux.—Age, bibendo mihi par referas.Macrinus.—Non differam : omnibus vobis ad has tostas carnes præbibo, in gratiam, quòd hoc natali meo die me invisistis.Castor.—Lubentes fecimus, maiora velimus, si inservire tibi poterimus.Macrinus.—Decerpite assum, ipsum propositum est ut edatur, non ut rursus in culinam deferatur.Pollux.—Strenuè nostrum agimus munus.Persius.—Ô Macrine, hilarem nunc sumas diem, genio affatim indulge, Deóque gratias habe, qui hoc die vitæ munere te fungi fecit et concessit.Macrinus.—Istud hodie feci, facio, et quoad hic dies duraverit, faciam.Castor.—Macrine, scisne cur munera mittantur ab amicis illi cuius est dies natalis ?Macrinus.—Puto quòd signum sit amicitiæ, eo munere gaudeant natum esse in mundum, eum cui mittant.Castor.—Ut die Circuncisionis donantur xenia, ob novi auspicium anni, ita ipso die natali nato homini.Macrinus.—Verisimile est.Castor.—Sic res est.Macrinus.—Serve, bellaria appone, et cyathos aspice an sitiant.Persius.—Nunquàm vidi calices sitire.Macrinus.—Intelligenti pauca satisfaciunt, caseo hoc ora exiccate, butyróque animos si mœrent lenîte.Pollux.—Macrine præbibo, optóque felix sit tibi dies natalis, posteráque ætas.Macrinus.—Commodè bibas.Castor.—Fac deponi dapes, expatiabimur aliquantulúm.Macrinus.—Serve mensam tolle.Castor.—Legamus hymnum.Macrinus.—Deus misericors et iustus, qui in hanc lucem nos creavit, creatósque pascit sua gratia, benedictus sit in æternum et ultrà.Persius.—Amen.Macrinus.—Boni consulite habita obsonia.Persius.—Tu pro liberalitate ista gratiam habe.Convivium delicatorum palatorum.Coloniensis,Vestalus,Thuringus,Saxo,Suevus,Hessus,Franco,Phrysius,Obsonator.Coloniensis.—Heus, heus contubernales optimi, quid agemus ? tempore hoc licentioso, convivabimúrne invicem ? vivemus semper Stoicos ? nunquàm cum Horatio spargemus nuces patiemúrque vel inconsulti haberi ?Vestalus.—Iucundum esset convivari, si opulentæ nobis essent crumenæ.Coloniensis.—Ego omnium nostrorum nomine numos exponam et sumptum, si post factum calculum quisque sua parte mihi reddere promittit.Vestalus.—Pollicemur ad sacramentum.Coloniensis.—Audín’ tu Obsonator, in convivium delicatum obsonia mercatum vade, sed cura ut lautissima quæque emas.Obsonator.—Æris satis si habuero, obsonando accinctissimus ero.Coloniensis.—Accipe aureum istum, et quantum opus fuerit, obsoniis splendidis impende.Obsonator.—Pollucibiliter obsonabo.Vestalus.—Redeas pegasæo gradu, et vorans viam.Coloniensis.—Obsonatum misi, qui mercabitur nobis edulia ampliter.Thuringus.—Aderit etiam mox ?Coloniensis.—Apud propôlas cibum coctum emet, tum coquendi labore non egemus.Saxo.—At quid obsonii afferet ?Coloniensis.—Jussi ut delicatissima quæque quæreret et mercaretur.Suevus.—Cuius palato ? fortè tuo obsonabit.Coloniensis.—Quicquid culinaria taberna habuerit opipari et cocti, istud nobis comparet.Hessus.—Adveniétne oppidò ?Coloniensis.—Dicto citius aderit, nos interim mensam sternemus.Franco.—En aliâs redit Obsonator, sub pallio ferens nescio quid.Coloniensis.—Salvus advenisti Obsonator noster, quid splendidi mercatus es nobis ?Obsonator.—Admodum calida, nescio an pinguia.Hessus.—Proh, carnes affert suillas et vitulinas, quis illis delectatur ? porcina est immunda lepram gignens, vitulina insaluberrima febrem pariens, morbúmque et moros gestire facit.Obsonator.—Mercatus sum quæ potui consequi, delectus mihi non erat, aliâs hæc non attulissem.Coloniensis.—Edamus hæc, dum desunt splendidiora.Franco.—Verè dicis, boni consulenda sunt vilia, ubi pretiosis laboratur.Hessus.—Edat igitur quisque esuriens, fames ipsi condimentum dabit, quo sapient etiam dulcissimè.Obsonator.—Aut manus admovete, aut solus exedam.Suevus.—Quod mercatus es ede, nos esurire malumus.Obsonator.—Nunc in portu navigabo, résque mea in vado erit, cùm solus hæc devorare debeo.Thuringus.—Nihil aliud tibi erat apud propôlas ?Obsonator.—Ne My quidem.Coloniensis.—Bibamus copiosius, et quo in cibo egemus, in potu recompensemus. Mox domum ibo quæsitum piperis aliquid zinzibere conditi.Vestalus.—Ipse si in patria essem, haberem quo latrantem stomachum replerem.Hessus.—Quid ?Vestalus.—Patinam fabarum, déinde lentium, deinde pisorum, tum lactis, tum pultis, tum olerum, tum raparum. Hæc fercula quibus desunt, potiuntur crassissima carne porcina.Thuringus.—In laribus meis paternis dulce iusculum de halece ederem : tabernam potoriam accedens, in sinum sumerem halec salsugine erutum, de quo lamberem inter potandum, ut sitim acciperem.Franco.—Ô nobilem meam Franconiam, in qua vini suavis bibuntur calices : ibidem si essem, viverem indulgentius.Saxo.—In Saxonia mea et nobilis ac satis crassa cervisia potatur.Hessus.—Hessia mea caprinis carnibus abundantissima est, in ipsáque obsonia pinguia et multo iusculo eduntur.Suevus.—Suevi mei vino et nucum copia superbiunt.Phrysius.—Phrysii nostri butyro fertilibúsque caseis nobiles sunt et laudabiles.Franco.—Quid tu Coloniensis ais ? in quo tuam Coloniam effers ?Coloniensis.—Opus non est præconio, satis seipsam commendat.Franco.—Dapes opipare vobis Coloniensibus nullæ sunt aliæ, quàm piper rugosum.Coloniensis.—Ah, nos inopes Germaniæ orientalis vel superioris, vos aquæ bibuli.Franco.—Si nostrates aquam non biberent, diu Rhenus vos Occidentales Germanos submersisset.Obsonator.—Quisque suam repetet domum, nequeo vestris palatis arridentia obsonare, nam nimiùm dissident.Convivium Helluonum poculis sese urgentium.Hermanus,Arnoldusfratres,Iasperus&Georgius.Hermanus.—Sitio affatim, quid consilii præbes mi frater ?Arnoldus.—Remedium non est aliud magis præsentaneum siti, quàm epotatio crebra poculorum.Hermanus.—Pocula quid iuvant vacua ?Arnoldus.—Pocula puto non inania, sed potu referta : vacua vasa, pocula non merentur dici.Hermanus.—Quî hoc ?Arnoldus.—Pocula (ni fallor) dicuntur calices, quasi potum continentes vel continentia.Hermanus.—Potatum quò nos conferemus ?Arnoldus.—In eas ædes ubi convenire soliti sumus.Hermanus.—Iniucundum est duobus solis compotare, si quos habere mus congerrones sive compotores.Arnoldus.—Fortè in ipso domicilio cervisiario quosdam inveniemus nostri consortii.Hermanus.—Accedamus Iasperum veterem nostrum commilitonem.Arnoldus.—Perplacet, confestim eamus.Hermanus.—Heus, heus Iaspere, ésne domi ?Iasperus.—Non sum.Hermanus.—Nónne te loquentem audimus ?Iasperus.—Non Iasperum, sed fortè Theologum auditis.Hermanus.—Ecce obliti per Herculem fuimus istius tui cognominis, quid agis ? latitas semper et assides Theologicis tuis libris ?Iasperus.—In Grammaticis regulis sudavi et legi. Quid venitis ? quid expetitis ?Hermanus.—Venimus curatum cuticulam tecum ad pocula.Iasperus.—Hæc domus ad algidam dicitur culinam, nihil cibi, neque potus, neque ignis est.Hermanus.—Adest cantharus quo potus feratur ?Iasperus.—Fideliam habemus, non stanneum cantharum.Arnoldus.—Dulcior est potus ex fictili poculo, quàm stanneo.Hermanus.—Istud est quod dixit Agathocles rex filius figuli, qui rex maluit ex fictilibus vasis quàm aureis bibere.Iasperus.—Huc è regione in taberna coquinaria cervisiam feram, interim expectetis.Hermanus.—At redi velox, sitimus fortiter et acerbissimè.Iasperus.—Huc redeo, felix sit cervisia bibentibus.Arnoldus.—Et tibi afferenti non infelix.Iasperus.—Hoc poculo ebibendo aut totum, aut medium combibebimus.Hermanus.—Arridet, sit ratum quod loqueris.Iasperus.—Hermane, præbibo tibi integrum poculum.Hermanus.—Esto, accipio libenter.Arnoldus.—En Georgi unde tu proripis ?Georgius.—È laribus meis visum venio quid hîc geratur.Hermanus.—Hîc potatur, genióque indulgetur.Georgius.—Istud video.Iasperus.—Assideas, sísque nobis compotor.Georgius.—Ære careo.Hermanus.—Prædivitem habemus convivii principem, Iasperum nostrum tertium Catonem, et octavum sapientem.Iasperus.—Nasum vestrum nosco, nasuti estis, præter hoc nihil.Arnoldus.—Hui, bibite plenis poculis commilitones optimi, exemplum vobis dabo, calcárque addam calicem hunc ingurgitando.Iasperus.—Ho, ho, instar vaccæ bibis.Arnoldus.—Usqueadeò sapuit, desinere et cessare non potui.Hermanus.—Georgi, tibi propino.Georgius.—Accipio lubens.Hermanus.—Ut defidetis tam siccis palatis calices osculamini, ipsísque linguas madefacite.Arnoldus.—Non feriabimur.Hermanus.—Cervisiæ plus feras, hæc epota est.Iasperus.—Asses tres porrigite.Arnoldus.—Ad calculum feras, in digressu solvemus.Iasperus.—Sin minus feceritis, vestibus vos nudabo.Hermanus.—Nunc eas ocyus.Iasperus.—Felix faustáque sit, quam sero, cervisia bibenti et solvere volenti.Arnoldus.—Quid ? non esset salubris satisfacere recusanti ?Iasperus.—Iste non bibat.Arnoldus.—Nunc tanto cupidius bibemus. Hui, bibite plenis buccis sodales optimi, bibite ad iugulum usque.Georgius.—Quid illud conferret ?Arnoldus.—Multùm sanè, quantum quis plus potu madet, tanto peritior est, iucundior et hilarior.Iasperus.—Hermane, hoc te saluto calice.Hermanus.—Non obsit, ebibe, aut non suscipiam à te.Arnoldus.—Abeundi tempus est, vespera imminet.Iasperus.—Exolvite prius impendium.Hermanus.—Ad Græcorum Calendas.Iasperus.—Memor ero, ubi locus fuerit.
Convivium Laudatorium.Demostheneshospes,Gerardus,Theodoricus,Kilianus,Vilhelmus, convivæ.Demosthenes.—Convivas vos volo à meridie.Theodoricus.—À meridie ? cur non prandii hora ?Demosthenes.—Lauta mihi non est culina, sed macra, plenáque aranearum telis, non pinguibus suum pernis.Gerardus.—Per superos, bellus homo es, vocare vis convivas saturos, non famelicos, facillimum tum est sine impendio convivatorem esse.Demosthenes.—Convivium apparabo merendinarium, quod à meridie loco cibi merendinarii agitur inter homines.Kilianus.—Ecquid nobis immune dabis ?Demosthenes.—Satis cervisiæ et edulii nonnihil, quo bibendi excitetur cupiditas.Vilhelmus.—Ad quam veniemus horam ?Demosthenes.—Circiter primam, neque diutius moramini.Theodoricus.—Aderimus in ipso sono primæ horæ.Demosthenes.—Rogo in tempore huc pedes ferte, agemus palæstram quandam literariam.Kilianus.—Post sublatum prandium huc feremus pedes.Demosthenes.—Postremum occupabit scabies.Gerardus.—Ratum sit quod loqueris, postremus qui venerit, malo afficietur, domum iam pransuri ibimus.Demosthenes.—Discedite, propediem huc remigrate.Vilhelmus.—Salve Demosthenes orator eloquentissime, hic advenimus omnes, quid nunc nostra tibi conferet præsentia ?Demosthenes.—In amœnissimo horto meo apud domus posticum situm, sub arboribus compotabimus, et unà nugabimur.Kilianus.—In nobis mora non erit.Demosthenes.—Serve, ad hortum fer potum, cervisiam scilicet pretiosiorem, et bolum unum aut alterum carnis.Servus.—Præstabo effectum.Demosthenes.—Me comitamini in horti amœnitatem.Gerardus.—Paribus sequemur passibus.Demosthenes.—Hortulum hunc in deliciis meis habeo, éstque unicum delectamentum meum.Vilhelmus.—Est iucundissimus locus.Demosthenes.—Sub hanc arborem sedebimus quiescentes, et de hoc potu exigui valoris sitim curabimus, præbibo cuilibet vestrûm calicem hunc.Kilianus.—Salutem tibi ferat bibenti.Demosthenes.—Congarriemus postquàm quisque calicem istum ebiberit.Gerardus.—Bibamus nunc ordine omnes, quid iam tibi placet ?Demosthenes.—Exercitiíne aliquid in dies habetis, quo studium vestrum corroboretur, magísque grandescat in vobis profectus scientiæ ?Vilhelmus.—Nil nisi epistolas scribimus.Demosthenes.—Exercitatio quædam est, qua nihil est iuveni utilius.Gerardus.—Quæ est illa ?Demosthenes.—Quòd ætate sibi parem vel peritia puerum modò vituperet, modò laudet.Kilianus.—Eam artem vituperandi vel laudandi, ubi disceremus ?Demosthenes.—In Rhetorica, quam vestra indoles non sufficit capere, vel uti ipsa : sed alium laudare vel vituperare ingenii exercendi gratia, ante artem cognitam, etiam et laudis et honoris est.Vilhelmus.—Laudaturus alium, auspicium unde sumat ?Demosthenes.—À corpore, à genere vel progenie, à fortunæ dotibus, et scientia, probitate, vel moribus. Edite buccellas aliquot, et bibite : tum vicissim vos laudabitis.[Gerardus].—Ipse glaciem secabo. Bellus tu homo es Theodorice, candidis capillis, modesto vultu, gressu testudineo, facie alba, ingenio fœcundo, parentibúsque opulentis.Theodoricus.—Te me fricantem refricabo : quod mihi das laudis, omne id tibi competit. Pulcher es adolescens, flava coma, honesto aspectu, gradu egregio, Minerva fertili, et maioribus divitibus prognatus.[Kilianus].—Ô Vilhelme, audi à me tui præconium. Parentibus percepi te ortum præclaris, scióque non sterili esse indole statura non deformi, scientia non contemnenda, assiduúsque es librorum lector.Vilhelmus.—Et tu albæ gallinæ es filius, neque infelici ingenio, corporis habitu decoro, ut nihil suprà.Demosthenes.—In laudando alium semper illud Plinii in mente habete : “ Hoc ipsum esse amantis, non nimiùm laudare ”.Convivium Declamatorium.Pædagogushospes,Ioannes,Hermannus,Albertus,Iacobus, convivæ,Servus.Pædagogus.—Hodie dies est, quo à lectionibus feriari receptum est.Ioannes.—Nescimus, quid deinde ?Pædagogus.—Scitis etiam quid sit otiari à lectionibus gymnasii ? vel quid sit agendum, dum à scholæ negotiis est libertas ?Hermannus.—Tum ludendum est in campo, pila vel globo per anulum ferreum, vel cursu, vel palæstra dimicatoria, aut colluctando.Pædagogus.—Scopum nondum tetigisti, toto aberras cœlo.Ioannes.—Eo modo tamen feriæ literariæ à nobis hactenus nostrísque maioribus dum literas didicerunt peractæ sunt.Pædagogus.—Istud nihil aliud est, quàm vacatione à gymnasio abuti : à prandio huc me accedite, erudiam vos ad horulam unam, quid sit vacare à librorum lectionibus, et quomodo ferias scholasticas commodè collocare poteritis.Albertus.—Adveniemus prandii peracta fabula.Pædagogus.—Hîc vos operiar, in tempore facite adsitis.Ioannes.—Certè revertemur propediem.Pædagogus.—Magnæ fidei adolescentes vos nunc video, quòd promissos adventus re exequimini, assidete, nonnihil potus afferri faciam, quo linguas irrigemus, promptius ut loquamur.Hermannus.—Nostri gratia ne assis impendium facias.Pædagogus.—Serve, aliquid vini prome et affer.Servus.—Expediam quàm rectissimè.Pædagogus.—Cupitis nunc audire quid sit otiari à lectionibus gymnasii ?Ioannes.—Anhelamus cupidè.Pædagogus.—Post haustum hunc factum eloquar. Hoc poculo vestros adventus excipio.Hermannus.—Gratiam habemus.Pædagogus.—Bibat et quisque vestrum. Nunc quæ pollicitus sum præstabo. À schola quotiescunque feriabimini, hoc exercitii habeatis.Ioannes.—Quod genus ?Pædagogus.—Audita ruminetis, et breviusculam orationem quandam concinnate, in rei vel personæ cuiuspiam laudem vel vituperium, quod declamitare olim nocitabant.Ioannes.—Nescimus qua arte declamationes conficiemus.Pædagogus.—Rudem et impolitam orationem connectite, quoad artem didiceritis. Unicam à me accipite declamationem in literarum laudem. Literæ, id est scientiæ, nobilissimæ sunt, neque unquàm satis laudatæ, neque laudari, ut dignæ sunt, à quoquam possunt, multum nanque boni et frugis afferunt : per ipsas posteritati gesta indicantur temporum peractorum : per ipsas virtutes, felicitas, magistratus, honores, laudes dantur et accumulantur facilius quàm per opes : ipsæ semel adeptæ, nunquam, neque in vita, neque post funera decorare aut ornare cessant habentem. Dixi.Ioannes.—Periculum et ipse faciam, commendaturus virtutes.Pædagogus.—Age, facito, ingenio utere tuo felicissimo.Ioannes.—Virtus res est ardua maximè, difficilísque acquisitu, tandem adepta, felicissimum reddit, omnia quibus egemus præstat, nam illi nihil deesse dixerunt scriptores, quem penes esset virtus : virtus omnia in se habet, virtus ad sydera vehit, vitium ad ima tartara mittit. Dixi.Pædagogus.—Bibite nunc omnes ordine, quisque calicem exiccet.Hermannus.—In arenam et ego descendam, prudentiæ præconium dicturus. Prudentia virtutum omnium nobilissima, in cognitione rerum consistit, qua cognitione nihil est homini honestius, scire laudabile, nescire vitiosissimum est : vir prudens, rerum peritus, uno minor est Iove, inquit Poëta : ignorans à caudice differt nihil. Dixi.Pædagogus.—Calicem quem meritus es bibe, cæterísque præbibe.Albertus.—Palæstram ineam ego liberalitatis encomium prolaturus. Liberalitas ea virtus est, quæ humanum, pium, et benignum esse docet hominem, dátque ubi dandum est, servat ubi tenendum est, sua non prodigere, neque tenax esse, ut Euclio Plautinus. Dixi.Pædagogus.—Bibe poculum quod meritus es, et aliis propina. Sic vestra otia transigite, tum in eruditos evadetis viros.Ioannes.—Curabimus, tu vale et gratiam habe.Convivium Reconciliatorium.Hospes,Arnoldus,Henricus, inimici invicem,Iasperus,Cratoreconciliatores.Hospes.—Ut sic rixamini invicem canum more, nihil vos pudet ?Henricus.—Iste malorum lerna, suis semper verbis me insectatur malis, nequeo ipsi obvius fieri, vel adesse, quin aliqua iniuria me prosequatur.Arnoldus.—Tu metuis dictis semper laceras, rodísque ac ossa caniculi, prædico tibi, ut mordere et deferre apud alios me cesses, aut clavum clavo trudam, quod senties cum magno tuo malo.Henricus.—Ah, tu pygmæo minor, quid narras ? Ientaculi vice quod est esurienti, id tu mihi esses si ad pugnos ventum fuerit.Arnoldus.—Sim pomilio quantumvis pusillus, tamen à te, ut inter simias asinus tractari nolo, neque pessundari.Crato.—Huiusmodi silete verba, istas lites componite, longè præstat pax et concordia, quàm simultas et discordia.Henricus.—Tranquillus et quietus esse vellem, nihílque secum aut convictus aut commercii habere, sed liber ab ipso fieri nequeo, insequitur me passim ut umbra corpus, succulique scropham.Arnoldus.—Tuo consortio gaudebo facillimè.Hospes.—Taceat uterque, scio quid faciemus, quo vos reconciliatos reddemus.Henricus.—Quid ? exprime.Hospes.—Compotatiunculam ad cervisiæ pocula agemus, tum inter potandum vestris animis discutiemus rancorem illum mutuum.Henricus.—Lubet mihi : diversorium istud cervisiarum intremus, sequimini vos belli helluones poculorum.Hospes.—Domi nostræ in umbra sedebimus tranquillius, securius et iucundius.Crato.—Præstat suis interesse penatibus, quàm alienis.Henricus.—Potus feratur abundè, tum calculum et rationem impendii faciemus.Iasperus.—Adsint et potiora pocula.Hospes.—Afferentur modò.Iasperus.—Prospera sit cervisia bibentibus.Hospes.—Et tibi afferenti.Crato.—Vos duo hactenus invidiosi invicem et mutuò poculum exhaurite in felicem vestræ concordiæ eventum.Henricus.—Bibam, ubi siti laboravero.Crato.—Arnolde tibi propino.Arnoldus.—Commodè et fortunate bibas.Iasperus.—Vinum biberemus, id convenit reconciliationi.Henricus.—Duæ mensuræ vini ferantur, alteram ipse exolvam.Arnoldus.—Alterius sumptum ipse dabo.Hospes.—I latum vinum, ego calices vitreos eluam.Iasperus.—Hîc vinum affero, sit felix fortunatúmque de ipso potitantibus.Crato.—Nunc animi prius mutua invidia turgescentes immutabuntur.Hospes.—Heus tu Henrice, ut ita obstipo sedes capite ? hanc vini pateram propino tibi integram.Henricus.—Accipiam lubens, postquàm ad fundum fuerit exhausta.Hospes.—Vidén’ ? exorpsi.Henricus.—Video, mihi nunc repleas ipsam.Hospes.—Faciam, en tibi, ipsam funditus imbibas.Henricus.—Istud levissimum mihi factum erit.Iasperus.—Arnolde ut siles ? fac à te haustum propinatum accipiam.Arnoldus.—Hoc poculum vini tibi præbibo.Iasperus.—Faustum sit tibi opto.Arnoldus.—Bibendo fac respondeas.Iasperus.—Faciam actutum.Hospes.—Fervent adhuc animi vestri odio mutuo ?Henricus.—Nequaquàm.Hospes.—Utrique calicem vini præbibam, quo discordiam in concordiam mutetis.Henricus.—Fiet, tu bibe.Hospes.—Evacuavi, nunc partite inter vos, calicem illum medium quisque epotet.Henricus.—Arnolde medium tibi propino.Arnoldus.—Sit felix faustúmque.Henricus.—Medium bibi, nunc tu ad fundum epota.Arnoldus.—Faciam, vidén’ ?Crato.—Consertis manibus, nunc discordiam devovete, concordésque vos victuros promittite, placet istud utrique ?Hospes.—Arridet mihi.Arnoldus.—Et mihi displicet minimè.Crato.—Ista sancita est reconciliatio.Henricus.—Miror quî fiat quòd ad vini calices homines in mutuam redire gratiam solent.Crato.—Deus vini habetur Bacchus ipse, qui aliquando dicitur Lyæus, à lyo, id est, solvo, quia vinum tristitiam et invidiam solvit.Convivium Histrionum, sive Parasiticum.Nerohospes,Buttubata,Gnato,Curculio.Nero.—Unde proditis vos rudes, tremuli, pannosi, alacrésque animis histriones ?Buttubata.—È foro.Nero.—Quid ibi quæstus estis adepti ?Buttubata.—Lucri prorsus nihil, homines nunc sapiunt Solones, tertiúmque Catonem præ se ferunt.Nero.—Non plus vestris capiuntur gesticulationibus ?Gnato.—Afferunt morionum se sat domi habere, seipsos utcunque histrionicè gestus exhibere.Nero.—Vertuntur nunc omnia, ut quæ prius in deliciis sunt habita, nunc iaceant, et nihil ducantur.Curculio.—Timemus quòd esuriendo ad restim nobis res veniet : quum victum solitum denegabunt homines.Nero.—Animos non despondete, ipse solus vos tres integri anni curriculo adhuc pascam, ab aliis destituti si fueritis.Buttubata.—Grati erimus domino regi nostro unico præsidio.Nero.—Estis famelici ? libétne cibum ingurgitare ?Gnato.—Per Herculem, pérque omnes Deos patellarios esurimus acerbissimè.Nero.—Pingue hîc sumen, pinguiáque exta edite, devorate, igne et vino calidos vos facite.Buttubata.—Ô nostrum præsidium et unicum asylum, tu ille nobis es Iupiter, id est, iuvans pater : ille nobis es Deus tutelaris, tutaris nos à sæva stomachi tyrannide, scilicet fame.Nero.—Deus vester ero adiutor et alumnus, si ea quæ interrogavero mihi responderitis.Gnato.—Ad verba quæcunque volueris, dicemus nobis comperta.Nero.—Quis populi de me sit sermo, verè audire delector : verum mihi dicite, de me quæ fertur vulgo sententia ?Buttubata.—Passim ad astra referunt, pium benignum, æquum, prudentem, divitem, potentem, omniúmque horarum hominem te esse dicunt, et qui possit æqua discernere lance, quid distent æra lupinis.Nero.—Ô lepidi histriones, ob id nuntium tritis vos donabo lacernis, calidóque sumine.Gnato.—Quæ diximus, ex oraculo sumus locuti, ita nos patellarii iuvent Dii nostri.Nero.—Vos semper iure feci plurimi, vestrum genus semper credidi mundo utilissimum, hominibúsque divinitus datum esse.Buttubata.—Non facile quis dixerit laudem et encomium nostri albi. Nos hominum sumus solamina, nos solatia, mœstorum consolatores, veri assertores : sine nobis, vino mulieribus, hilares esse nequeunt mortales, imò vos etiam nostris solis facetiis alacres facimus : natura nobis semper est læta, semper æquè serena, non nubila mens, ut cæteris hominibus mœrorem sæpe advehens.Nero.—Sed agite, quem vos me facitis ?Gnato.—Imò longè maiorem, nos te ad astra ferimus, te Deum facimus, et si quid est Deo maius : multus est nobis in ore Rex Nero, Rex liberalissimus.Nero.—Verbis istis semper apud me commeatum, dapsilésque lances, tritásque lacernas in promptu reperietis semper.Buttubata.—Gratia sit domino Regi de præsentibus patinis, futura dum accipiemus, etiam pares gratias habebimus.Nero.—At quales in plebeiorum penatibus vos geritis ?Buttubata.—In ædes admissi, culinas patinásque lautas petimus, illas exedimus, lingimus, lambimus, rodimus. Damnosi sumus patinis et culinis, nudamus homines argento, dapibus et esca.Nero.—Pocula non efflagitatis ?Gnato.—Hirundines sumus poculorum, bibere non desinimus, quoad guttula restat. Nos Vulcani sumus filii, quicquid tangimus, comburimus et consumimus.Nero.—Approbátne vulgus album vestrum ?Curculio.—Nobis calculum adiicit album, dicens oportere versutum esse ac rota est figularis, nullúmque hominem esse frugi, quin bene et malè facere sciat ut nos.Nero.—Nunquàm ad verbera vobis res venit ?Buttubata.—Creberrimè ulmeis pigmentis nobis pellis pungitur, verùm ad pugnos induratam cutem habemus.Nero.—Pelles vestras istis meis poculis iam farcite et patinis, tum minus ferire ipsum dolebit vobis.Convivium Nugatorium.Salibus & nugis recensendis certantHospes,Poëta,Somniator, convivæ,Servus,Nugo.Hospes.—Bovem mactavi domi, ad intestina comedenda rogo sitis mihi convivæ vos quinque.Nugo.—Plures nostrum sunt, gratiam habe in aliam vicem.Hospes.—Plus carnis et intestinorum mihi est, quàm vos devorare poteritis.Poëta.—Attamen incommodum est, tantus convivarum cœtus.Hospes.—Minimè gentium, rancida mihi fient boum intestina sine convivis, solus sum cum solo famulo, omnia nequimus devorare, nam vultures non sumus.Somniator.—Tum fac pateant ædes, intrabimus tecum visuri, quò nos excipere velis.Hospes.—Felicibus avibus limen transcendite. Gratulor vobis felices adventus in domicilio meo.Nugo.—Felix sit et tibi accommoda hæc habitatio.Hospes.—Serve, promptuarium resera, carnésque tostas deprome, cervisiam præbe et calices quǽque convivio apta conveniunt, ministra.Servus.—Claves promptuarii præbe, occlusum est.Hospes.—Velox redi.Nugo.—Festinare tantopere haud opus est, expectabimus facillimè, fame non premimur.Hospes.—Quid tum ? aliquem tamen in stomacho habebitis locum bolis aliquot. Tu serve, unum aut alterum intestinorum veru ad prunas torreas.Servus.—Exequar.Hospes.—Vos interim de his carnibus sumite.Nugo.—Fiet.Hospes.—Ipse exemplo vobis ero prius in quadram buccellam decerpendo.Poëta.—Age, tum fenestram edendi et nobis aperies, ut hospitis est munus.Hospes.—Vinum hoc pitissate, palatis sapiet.Somniator.—Propino tibi.Hospes.—Bibas prosperè.Somniator.—Certè nobile est, et cum quolibet alio sapore certaret.Hospes.—Tale est, ut ad egenorum mensam bibitur.Somniator.—Et acre et suave est.Hospes.—Exta illa calida, dum fervent edite, frigida insipida fiunt.Poëta.—Ipsis non parcè utemur.Hospes.—Ut ita silentes et taciti estis ? quid in corde voluitis ? an curam prolium educandarum ?Nugo.—Non, istarum solicitudinem matribus et uxoribus relinquimus.Hospes.—Sumite animos hilares, bibendo, quis nobis scomma aliquod recensebit, quo ridebimus ? tu istud facito. Nugo vocaris, fac et nugeris nobis nonnihil.Nugo.—Scommatum vel facetiarum expers sum, attamen quod scio dicam. Mulieres vetulæ in templo orantes, clunibus attrahunt pedes, scitis qua gratia ?Hospes.—Ignoramus, tu dicito.Nugo.—Ideò, ut si quid per posticum venti emiserint, non perdant sine fruge, sed ipso pedes calefaciant, ut Plautinus ille Euclio nocte follem ori adstringebat, in quem anhelitum mitteret, et mane ignem cum ipso excitaret.Somniator.—Audite et me : Somnium hac nocte habui, multum me invenisse auri et argenti, lepidǽque nymphæ adiacere me amplexanti, at expergiscens sensi felem mihi adesse lingens maxillas meas, nam madebant ex hesterna crapula.Hospes.—Tu poëta poëticas facetias nobis narra, tum omne impendium huius convivii immune habebitis.Poëta.—Aures arrigite, versus audietis lepidos in hora poëtica natos, undecim scilicet hos.Dum vina bibo, tristari non bene quibo.In haustu primo, lætor sub pectoris imo.In cordis fundo, lætor dum bibo secundò.Post ternum potum, vinum mox fit mihi notum.Et potus quartus lætum reddit atque facetum.Et potus quintus, lætam mentem facit intus.Dum bibo bis ter, sum qualibet arte magister.Potu septeno, frons efficitur sine freno.Potus bis quartus, mihi sensus tollit et artus.Sed si plus bibam, kannen, pot, omnia frangam.Ut corpus redimam, rock, hemmet, omnia vendam.Hospes.—Ridiculi per Herculem sunt, et poculis apti versus.Poëta.—Ipsos boni consulite, qualis sum poëta, tales et dico versus.Hospes.—Immunes vos omnes iam hîc à symbolo fecistis.Poëta.—Gratiam referemus olim.Convivium Tabernarium, ubi certo asse et numis præsentibus convivatur et solvitur.Tabernarius,Iasperus,Henricus,Maxemilianus,Volfgangus,Arnoldusviatores.Iasperus.—Ho, ho, nemón’ huc prodit ? vacant hæ ædes ?Tabernarius.—Quis fores pulsitat, clamandóque domum personat ?Iasperus.—Salve hospes Tabernarie.Tabernarius.—Et tu.Iasperus.—Ecquid lauti habes opsonii ? dapsilicéne instruxisti focum ? nostrûm hîc sex peregrè profecti adsunt, ex itinere fessi, et esurientes, cibíque et potus cupidissimi.Tabernarius.—Satis reconditum cibi habeo, si vobis æs exolvendi suppetit.Henricus.—Bonorum datum habemus, pecuniásque Crœsi, et Crassi æquamus opulentia.Tabernarius.—Isti assidete mensæ, fercula iam afferri faciam, quiescite interim.Maxemilianus.—Faciemus, ac tu festina, acerrima nobis fames est, qualem ab incunabulis habuimus nunquàm.Tabernarius.—Morbo isti medebor pulcherrimè : de ista perna voragines ventris facite, mox lautiores patinas afferam, sed cibum consecrate prius.Volfgangus.—Benedicite.Henricus.—Dominus.Volfgangus.—Christus Dei filius, salutis humanæ autor et conservator, tabernarium hoc prandium nobis benedictum reddat.Henricus.—Amen.Volfgangus.—Nunc edamus, ipse morari nequeo.Iasperus.—Ede, non morabimur, quin et nos cibum sumimus.Arnoldus.—Dura est et admodum falsa caro ista.Maxemilianus.—Potu salsedinem pelle.Arnoldus.—Cantharum medium ebibam.Volfgangus.—Tum ad fundum ipse exiccabo.Ger[ardus].—Heus, heus, hospes, cervisiæ plus prome, hæc epota est.Tabernarius.—Abundè cervisiam afferam, placétne et vinum ?Maxemilianus.—Utique quanto pretiosius fuerit, tanto ipso plus delectabimur.Tabernarius.—Hîc vinum affero nectareum, nectari cœlestium Deorum ne latum unguem cedens, eo hilares vos reddite.Iasperus.—Faciemus : alia obsonia præbe, assi si quid habes, elixis non oblectamur.Tabernarius.—Sunt mihi capi duo illaridati, et anser in veru, adhuc calidi, de ipsis quid afferam ? dicite, utrum ansere, an capis palata plus gaudeant vestra.Iasperus.—Anserem feras, capos tibi serves.Tabernarius.—Accipite eum pinguem, et adipe multa, ac si tener vitulus esset.Henricus.—Ho, ho, sodales optimi, lassitudinem itinere longo adeptam nunc curate, incidimus in cœlum.Maxemilianus.—Præbibo tibi, guttur mihi constringit anserina ista caro.Iasperus.—Ex postico anseris edas.Volfgangus.—Oleto ipsius iam capior magis, quàm si viveret.Tabernarius.—Ô vos convivæ, ut nunc stomachis valetis, éstne factum melius ?Maxemilianus.—Longè præstantius intestina nunc vigent, quàm dum adveniebamus.Iasperus.—Hospes propino tibi.Tabernarius.—Prosit, bibere nondum cupio, impransus sum. Bibite vos basilicè, ipse impendiorum immemor non ero.Geor[gius].—Et nos tuorum obsoniorum non obliviscemur.Tabernarius.—Istud decet ad mensam, hîc caseum accipite, qui advenarum huc solet esse terror.Maxemilianus.—Nos perterrescet minimè, sat æris habemus, unde symbolum pendamus.Tabernarius.—Edite de ipso vel butyro quantum lubet.Iasperus.—Tolle mensam hospes, sat edimus, hinc abeundum est.Tabernarius.—Non abeundum, sed solvendum, quisque vestrum tribus albis symbolum solvet.Volfgangus.—Hui, tantum ? vix cibus valuit tantum.Tabernarius.—Vini bibistis multum.Maxemilianus.—Ô vos sodales optimi, hinc quomodo evademus, quo pendemus symbolum ?Iasperus.—Hospes, æs in numerato non habemus, nostra chirographa tibi dabimus, mox exoluturi, et è patria æs missuri.Tabernarius.—Chirographa non accipio, nam literarum expers sum, sed vel pecuniam vel exuvias.Henricus.—Nunc versuum quorundam recordor : Est bona vox, hol, wein, melior schenk ein, optima trinck auß. Est mala vox, rechen, peior bezalem, pessima den rock auß.Tabernarius.—Sit pessimum vel optimum, aut solvite, aut vestes exuite.Iasperus.—Accipe has vestes, ad vesperam, vel summum cras repignerabimus et redimemus.Convivium Natale.Macrinusnatalem diem celebrans,Persius,Castor,Pollux,Coquus, convivæ,Servus.Macrinus.—Io, io, ô festivissimum diem, ô candidissimum solem hodiernum, feliciorem integer annus habet nullum.Persius.—Unde tantum hodierni diei encomium profers ?Macrinus.—Ignorabas hodie mihi esse diem natalem ?Persius.—Per Herculem non cogitabam, non tum natalitio tuo die nos tuos amicos epulis et mensa excipis ?Macrinus.—Utique adsitis meo prandio omnes quatuor, meum diem genialem mecum celebretis.Castor.—At quantum impendii faciet quisque ?Macrinus.—Sumptus nihil impendetis, ipse feram omnia mea crumena.Pollux.—Age, perplacet, condicimus, non opus est nobis scindere penulam.Castor.—Ubi convivæ vocamur, sumus facillimi : ubi ad erogandam pecuniam, surdi, et auribus mortui.Macrinus.—At natalitiis muneribus me ut donetis oportet.Persius.—Ipsa mittemus lubentissimè.Macrinus.—Coque, súntne edulia percocta ?Coquus.—Quando lubet accubitum ite.Macrinus.—Serve, éstne mensa decorata, quibus solet ornari ?Servus.—Est, et diutissimè.Macrinus.—Lavetis mei convivæ, et discumbite.Castor.—Prior discumbere tuum est ut hospitis.Macrinus.—Benedicite.Persius.—Dominus.Macrinus.—Cunctipotens Deus, cœli et terræ Dominus, bonorum omnium autor, creator, salvator humanæ creaturæ, hoc natali convivio cibum et potum nobis pransuris salubria facere velit.Persius.—Amen.Macrinus.—Nunc epulis negotium sumite et poculis.Pollux.—Otium non agemus.Macrinus.—Salsuginosam illam carnem vel porcinam gustate.Castor.—Fiet.Macrinus.—Serve, ad cyathos sta, vidéque ne siccitate hient.Servus.—Curabo.Macrinus.—Iurulentas fer carnes, his siccis non est delicium magnum, quadras alias porrige.Servus.—Exequi volo.Macrinus.—Carnibus istis iurulentis fruimini, quoad assæ afferentur.Persius.—Facile est contentum esse patina tali, poculisque lepidis.Macrinus.—Genio indulgete, Epicuríque vivite.Persius.—Propino tibi in felix auspicium sequentis anni.Macrinus.—Hodie alium auspicor annum meæ ætatis.Persius.—Tibi nunc est exordium anni, ut omnibus mortalibus ipso Circuncisionis die.Macrinus.—Assæ carnes fac adsint famule.Servus.—Efficiam celerrimè.Macrinus.—Orbes tolle, aliósque propone.Castor.—Omen felix tibi hoc poculo opto, ô Macrine.Macrinus.—Et tibi ipsum non sit infelix.Pollux.—Age, bibendo mihi par referas.Macrinus.—Non differam : omnibus vobis ad has tostas carnes præbibo, in gratiam, quòd hoc natali meo die me invisistis.Castor.—Lubentes fecimus, maiora velimus, si inservire tibi poterimus.Macrinus.—Decerpite assum, ipsum propositum est ut edatur, non ut rursus in culinam deferatur.Pollux.—Strenuè nostrum agimus munus.Persius.—Ô Macrine, hilarem nunc sumas diem, genio affatim indulge, Deóque gratias habe, qui hoc die vitæ munere te fungi fecit et concessit.Macrinus.—Istud hodie feci, facio, et quoad hic dies duraverit, faciam.Castor.—Macrine, scisne cur munera mittantur ab amicis illi cuius est dies natalis ?Macrinus.—Puto quòd signum sit amicitiæ, eo munere gaudeant natum esse in mundum, eum cui mittant.Castor.—Ut die Circuncisionis donantur xenia, ob novi auspicium anni, ita ipso die natali nato homini.Macrinus.—Verisimile est.Castor.—Sic res est.Macrinus.—Serve, bellaria appone, et cyathos aspice an sitiant.Persius.—Nunquàm vidi calices sitire.Macrinus.—Intelligenti pauca satisfaciunt, caseo hoc ora exiccate, butyróque animos si mœrent lenîte.Pollux.—Macrine præbibo, optóque felix sit tibi dies natalis, posteráque ætas.Macrinus.—Commodè bibas.Castor.—Fac deponi dapes, expatiabimur aliquantulúm.Macrinus.—Serve mensam tolle.Castor.—Legamus hymnum.Macrinus.—Deus misericors et iustus, qui in hanc lucem nos creavit, creatósque pascit sua gratia, benedictus sit in æternum et ultrà.Persius.—Amen.Macrinus.—Boni consulite habita obsonia.Persius.—Tu pro liberalitate ista gratiam habe.Convivium delicatorum palatorum.Coloniensis,Vestalus,Thuringus,Saxo,Suevus,Hessus,Franco,Phrysius,Obsonator.Coloniensis.—Heus, heus contubernales optimi, quid agemus ? tempore hoc licentioso, convivabimúrne invicem ? vivemus semper Stoicos ? nunquàm cum Horatio spargemus nuces patiemúrque vel inconsulti haberi ?Vestalus.—Iucundum esset convivari, si opulentæ nobis essent crumenæ.Coloniensis.—Ego omnium nostrorum nomine numos exponam et sumptum, si post factum calculum quisque sua parte mihi reddere promittit.Vestalus.—Pollicemur ad sacramentum.Coloniensis.—Audín’ tu Obsonator, in convivium delicatum obsonia mercatum vade, sed cura ut lautissima quæque emas.Obsonator.—Æris satis si habuero, obsonando accinctissimus ero.Coloniensis.—Accipe aureum istum, et quantum opus fuerit, obsoniis splendidis impende.Obsonator.—Pollucibiliter obsonabo.Vestalus.—Redeas pegasæo gradu, et vorans viam.Coloniensis.—Obsonatum misi, qui mercabitur nobis edulia ampliter.Thuringus.—Aderit etiam mox ?Coloniensis.—Apud propôlas cibum coctum emet, tum coquendi labore non egemus.Saxo.—At quid obsonii afferet ?Coloniensis.—Jussi ut delicatissima quæque quæreret et mercaretur.Suevus.—Cuius palato ? fortè tuo obsonabit.Coloniensis.—Quicquid culinaria taberna habuerit opipari et cocti, istud nobis comparet.Hessus.—Adveniétne oppidò ?Coloniensis.—Dicto citius aderit, nos interim mensam sternemus.Franco.—En aliâs redit Obsonator, sub pallio ferens nescio quid.Coloniensis.—Salvus advenisti Obsonator noster, quid splendidi mercatus es nobis ?Obsonator.—Admodum calida, nescio an pinguia.Hessus.—Proh, carnes affert suillas et vitulinas, quis illis delectatur ? porcina est immunda lepram gignens, vitulina insaluberrima febrem pariens, morbúmque et moros gestire facit.Obsonator.—Mercatus sum quæ potui consequi, delectus mihi non erat, aliâs hæc non attulissem.Coloniensis.—Edamus hæc, dum desunt splendidiora.Franco.—Verè dicis, boni consulenda sunt vilia, ubi pretiosis laboratur.Hessus.—Edat igitur quisque esuriens, fames ipsi condimentum dabit, quo sapient etiam dulcissimè.Obsonator.—Aut manus admovete, aut solus exedam.Suevus.—Quod mercatus es ede, nos esurire malumus.Obsonator.—Nunc in portu navigabo, résque mea in vado erit, cùm solus hæc devorare debeo.Thuringus.—Nihil aliud tibi erat apud propôlas ?Obsonator.—Ne My quidem.Coloniensis.—Bibamus copiosius, et quo in cibo egemus, in potu recompensemus. Mox domum ibo quæsitum piperis aliquid zinzibere conditi.Vestalus.—Ipse si in patria essem, haberem quo latrantem stomachum replerem.Hessus.—Quid ?Vestalus.—Patinam fabarum, déinde lentium, deinde pisorum, tum lactis, tum pultis, tum olerum, tum raparum. Hæc fercula quibus desunt, potiuntur crassissima carne porcina.Thuringus.—In laribus meis paternis dulce iusculum de halece ederem : tabernam potoriam accedens, in sinum sumerem halec salsugine erutum, de quo lamberem inter potandum, ut sitim acciperem.Franco.—Ô nobilem meam Franconiam, in qua vini suavis bibuntur calices : ibidem si essem, viverem indulgentius.Saxo.—In Saxonia mea et nobilis ac satis crassa cervisia potatur.Hessus.—Hessia mea caprinis carnibus abundantissima est, in ipsáque obsonia pinguia et multo iusculo eduntur.Suevus.—Suevi mei vino et nucum copia superbiunt.Phrysius.—Phrysii nostri butyro fertilibúsque caseis nobiles sunt et laudabiles.Franco.—Quid tu Coloniensis ais ? in quo tuam Coloniam effers ?Coloniensis.—Opus non est præconio, satis seipsam commendat.Franco.—Dapes opipare vobis Coloniensibus nullæ sunt aliæ, quàm piper rugosum.Coloniensis.—Ah, nos inopes Germaniæ orientalis vel superioris, vos aquæ bibuli.Franco.—Si nostrates aquam non biberent, diu Rhenus vos Occidentales Germanos submersisset.Obsonator.—Quisque suam repetet domum, nequeo vestris palatis arridentia obsonare, nam nimiùm dissident.Convivium Helluonum poculis sese urgentium.Hermanus,Arnoldusfratres,Iasperus&Georgius.Hermanus.—Sitio affatim, quid consilii præbes mi frater ?Arnoldus.—Remedium non est aliud magis præsentaneum siti, quàm epotatio crebra poculorum.Hermanus.—Pocula quid iuvant vacua ?Arnoldus.—Pocula puto non inania, sed potu referta : vacua vasa, pocula non merentur dici.Hermanus.—Quî hoc ?Arnoldus.—Pocula (ni fallor) dicuntur calices, quasi potum continentes vel continentia.Hermanus.—Potatum quò nos conferemus ?Arnoldus.—In eas ædes ubi convenire soliti sumus.Hermanus.—Iniucundum est duobus solis compotare, si quos habere mus congerrones sive compotores.Arnoldus.—Fortè in ipso domicilio cervisiario quosdam inveniemus nostri consortii.Hermanus.—Accedamus Iasperum veterem nostrum commilitonem.Arnoldus.—Perplacet, confestim eamus.Hermanus.—Heus, heus Iaspere, ésne domi ?Iasperus.—Non sum.Hermanus.—Nónne te loquentem audimus ?Iasperus.—Non Iasperum, sed fortè Theologum auditis.Hermanus.—Ecce obliti per Herculem fuimus istius tui cognominis, quid agis ? latitas semper et assides Theologicis tuis libris ?Iasperus.—In Grammaticis regulis sudavi et legi. Quid venitis ? quid expetitis ?Hermanus.—Venimus curatum cuticulam tecum ad pocula.Iasperus.—Hæc domus ad algidam dicitur culinam, nihil cibi, neque potus, neque ignis est.Hermanus.—Adest cantharus quo potus feratur ?Iasperus.—Fideliam habemus, non stanneum cantharum.Arnoldus.—Dulcior est potus ex fictili poculo, quàm stanneo.Hermanus.—Istud est quod dixit Agathocles rex filius figuli, qui rex maluit ex fictilibus vasis quàm aureis bibere.Iasperus.—Huc è regione in taberna coquinaria cervisiam feram, interim expectetis.Hermanus.—At redi velox, sitimus fortiter et acerbissimè.Iasperus.—Huc redeo, felix sit cervisia bibentibus.Arnoldus.—Et tibi afferenti non infelix.Iasperus.—Hoc poculo ebibendo aut totum, aut medium combibebimus.Hermanus.—Arridet, sit ratum quod loqueris.Iasperus.—Hermane, præbibo tibi integrum poculum.Hermanus.—Esto, accipio libenter.Arnoldus.—En Georgi unde tu proripis ?Georgius.—È laribus meis visum venio quid hîc geratur.Hermanus.—Hîc potatur, genióque indulgetur.Georgius.—Istud video.Iasperus.—Assideas, sísque nobis compotor.Georgius.—Ære careo.Hermanus.—Prædivitem habemus convivii principem, Iasperum nostrum tertium Catonem, et octavum sapientem.Iasperus.—Nasum vestrum nosco, nasuti estis, præter hoc nihil.Arnoldus.—Hui, bibite plenis poculis commilitones optimi, exemplum vobis dabo, calcárque addam calicem hunc ingurgitando.Iasperus.—Ho, ho, instar vaccæ bibis.Arnoldus.—Usqueadeò sapuit, desinere et cessare non potui.Hermanus.—Georgi, tibi propino.Georgius.—Accipio lubens.Hermanus.—Ut defidetis tam siccis palatis calices osculamini, ipsísque linguas madefacite.Arnoldus.—Non feriabimur.Hermanus.—Cervisiæ plus feras, hæc epota est.Iasperus.—Asses tres porrigite.Arnoldus.—Ad calculum feras, in digressu solvemus.Iasperus.—Sin minus feceritis, vestibus vos nudabo.Hermanus.—Nunc eas ocyus.Iasperus.—Felix faustáque sit, quam sero, cervisia bibenti et solvere volenti.Arnoldus.—Quid ? non esset salubris satisfacere recusanti ?Iasperus.—Iste non bibat.Arnoldus.—Nunc tanto cupidius bibemus. Hui, bibite plenis buccis sodales optimi, bibite ad iugulum usque.Georgius.—Quid illud conferret ?Arnoldus.—Multùm sanè, quantum quis plus potu madet, tanto peritior est, iucundior et hilarior.Iasperus.—Hermane, hoc te saluto calice.Hermanus.—Non obsit, ebibe, aut non suscipiam à te.Arnoldus.—Abeundi tempus est, vespera imminet.Iasperus.—Exolvite prius impendium.Hermanus.—Ad Græcorum Calendas.Iasperus.—Memor ero, ubi locus fuerit.
Convivium Laudatorium.Demostheneshospes,Gerardus,Theodoricus,Kilianus,Vilhelmus, convivæ.Demosthenes.—Convivas vos volo à meridie.Theodoricus.—À meridie ? cur non prandii hora ?Demosthenes.—Lauta mihi non est culina, sed macra, plenáque aranearum telis, non pinguibus suum pernis.Gerardus.—Per superos, bellus homo es, vocare vis convivas saturos, non famelicos, facillimum tum est sine impendio convivatorem esse.Demosthenes.—Convivium apparabo merendinarium, quod à meridie loco cibi merendinarii agitur inter homines.Kilianus.—Ecquid nobis immune dabis ?Demosthenes.—Satis cervisiæ et edulii nonnihil, quo bibendi excitetur cupiditas.Vilhelmus.—Ad quam veniemus horam ?Demosthenes.—Circiter primam, neque diutius moramini.Theodoricus.—Aderimus in ipso sono primæ horæ.Demosthenes.—Rogo in tempore huc pedes ferte, agemus palæstram quandam literariam.Kilianus.—Post sublatum prandium huc feremus pedes.Demosthenes.—Postremum occupabit scabies.Gerardus.—Ratum sit quod loqueris, postremus qui venerit, malo afficietur, domum iam pransuri ibimus.Demosthenes.—Discedite, propediem huc remigrate.Vilhelmus.—Salve Demosthenes orator eloquentissime, hic advenimus omnes, quid nunc nostra tibi conferet præsentia ?Demosthenes.—In amœnissimo horto meo apud domus posticum situm, sub arboribus compotabimus, et unà nugabimur.Kilianus.—In nobis mora non erit.Demosthenes.—Serve, ad hortum fer potum, cervisiam scilicet pretiosiorem, et bolum unum aut alterum carnis.Servus.—Præstabo effectum.Demosthenes.—Me comitamini in horti amœnitatem.Gerardus.—Paribus sequemur passibus.Demosthenes.—Hortulum hunc in deliciis meis habeo, éstque unicum delectamentum meum.Vilhelmus.—Est iucundissimus locus.Demosthenes.—Sub hanc arborem sedebimus quiescentes, et de hoc potu exigui valoris sitim curabimus, præbibo cuilibet vestrûm calicem hunc.Kilianus.—Salutem tibi ferat bibenti.Demosthenes.—Congarriemus postquàm quisque calicem istum ebiberit.Gerardus.—Bibamus nunc ordine omnes, quid iam tibi placet ?Demosthenes.—Exercitiíne aliquid in dies habetis, quo studium vestrum corroboretur, magísque grandescat in vobis profectus scientiæ ?Vilhelmus.—Nil nisi epistolas scribimus.Demosthenes.—Exercitatio quædam est, qua nihil est iuveni utilius.Gerardus.—Quæ est illa ?Demosthenes.—Quòd ætate sibi parem vel peritia puerum modò vituperet, modò laudet.Kilianus.—Eam artem vituperandi vel laudandi, ubi disceremus ?Demosthenes.—In Rhetorica, quam vestra indoles non sufficit capere, vel uti ipsa : sed alium laudare vel vituperare ingenii exercendi gratia, ante artem cognitam, etiam et laudis et honoris est.Vilhelmus.—Laudaturus alium, auspicium unde sumat ?Demosthenes.—À corpore, à genere vel progenie, à fortunæ dotibus, et scientia, probitate, vel moribus. Edite buccellas aliquot, et bibite : tum vicissim vos laudabitis.[Gerardus].—Ipse glaciem secabo. Bellus tu homo es Theodorice, candidis capillis, modesto vultu, gressu testudineo, facie alba, ingenio fœcundo, parentibúsque opulentis.Theodoricus.—Te me fricantem refricabo : quod mihi das laudis, omne id tibi competit. Pulcher es adolescens, flava coma, honesto aspectu, gradu egregio, Minerva fertili, et maioribus divitibus prognatus.[Kilianus].—Ô Vilhelme, audi à me tui præconium. Parentibus percepi te ortum præclaris, scióque non sterili esse indole statura non deformi, scientia non contemnenda, assiduúsque es librorum lector.Vilhelmus.—Et tu albæ gallinæ es filius, neque infelici ingenio, corporis habitu decoro, ut nihil suprà.Demosthenes.—In laudando alium semper illud Plinii in mente habete : “ Hoc ipsum esse amantis, non nimiùm laudare ”.
Convivium Laudatorium.Demostheneshospes,Gerardus,Theodoricus,Kilianus,Vilhelmus, convivæ.
Demostheneshospes,Gerardus,Theodoricus,Kilianus,Vilhelmus, convivæ.
Demosthenes.—Convivas vos volo à meridie.Theodoricus.—À meridie ? cur non prandii hora ?Demosthenes.—Lauta mihi non est culina, sed macra, plenáque aranearum telis, non pinguibus suum pernis.Gerardus.—Per superos, bellus homo es, vocare vis convivas saturos, non famelicos, facillimum tum est sine impendio convivatorem esse.Demosthenes.—Convivium apparabo merendinarium, quod à meridie loco cibi merendinarii agitur inter homines.Kilianus.—Ecquid nobis immune dabis ?Demosthenes.—Satis cervisiæ et edulii nonnihil, quo bibendi excitetur cupiditas.Vilhelmus.—Ad quam veniemus horam ?Demosthenes.—Circiter primam, neque diutius moramini.Theodoricus.—Aderimus in ipso sono primæ horæ.Demosthenes.—Rogo in tempore huc pedes ferte, agemus palæstram quandam literariam.Kilianus.—Post sublatum prandium huc feremus pedes.Demosthenes.—Postremum occupabit scabies.Gerardus.—Ratum sit quod loqueris, postremus qui venerit, malo afficietur, domum iam pransuri ibimus.Demosthenes.—Discedite, propediem huc remigrate.Vilhelmus.—Salve Demosthenes orator eloquentissime, hic advenimus omnes, quid nunc nostra tibi conferet præsentia ?Demosthenes.—In amœnissimo horto meo apud domus posticum situm, sub arboribus compotabimus, et unà nugabimur.Kilianus.—In nobis mora non erit.Demosthenes.—Serve, ad hortum fer potum, cervisiam scilicet pretiosiorem, et bolum unum aut alterum carnis.Servus.—Præstabo effectum.Demosthenes.—Me comitamini in horti amœnitatem.Gerardus.—Paribus sequemur passibus.Demosthenes.—Hortulum hunc in deliciis meis habeo, éstque unicum delectamentum meum.Vilhelmus.—Est iucundissimus locus.Demosthenes.—Sub hanc arborem sedebimus quiescentes, et de hoc potu exigui valoris sitim curabimus, præbibo cuilibet vestrûm calicem hunc.Kilianus.—Salutem tibi ferat bibenti.Demosthenes.—Congarriemus postquàm quisque calicem istum ebiberit.Gerardus.—Bibamus nunc ordine omnes, quid iam tibi placet ?Demosthenes.—Exercitiíne aliquid in dies habetis, quo studium vestrum corroboretur, magísque grandescat in vobis profectus scientiæ ?Vilhelmus.—Nil nisi epistolas scribimus.Demosthenes.—Exercitatio quædam est, qua nihil est iuveni utilius.Gerardus.—Quæ est illa ?Demosthenes.—Quòd ætate sibi parem vel peritia puerum modò vituperet, modò laudet.Kilianus.—Eam artem vituperandi vel laudandi, ubi disceremus ?Demosthenes.—In Rhetorica, quam vestra indoles non sufficit capere, vel uti ipsa : sed alium laudare vel vituperare ingenii exercendi gratia, ante artem cognitam, etiam et laudis et honoris est.Vilhelmus.—Laudaturus alium, auspicium unde sumat ?Demosthenes.—À corpore, à genere vel progenie, à fortunæ dotibus, et scientia, probitate, vel moribus. Edite buccellas aliquot, et bibite : tum vicissim vos laudabitis.[Gerardus].—Ipse glaciem secabo. Bellus tu homo es Theodorice, candidis capillis, modesto vultu, gressu testudineo, facie alba, ingenio fœcundo, parentibúsque opulentis.Theodoricus.—Te me fricantem refricabo : quod mihi das laudis, omne id tibi competit. Pulcher es adolescens, flava coma, honesto aspectu, gradu egregio, Minerva fertili, et maioribus divitibus prognatus.[Kilianus].—Ô Vilhelme, audi à me tui præconium. Parentibus percepi te ortum præclaris, scióque non sterili esse indole statura non deformi, scientia non contemnenda, assiduúsque es librorum lector.Vilhelmus.—Et tu albæ gallinæ es filius, neque infelici ingenio, corporis habitu decoro, ut nihil suprà.Demosthenes.—In laudando alium semper illud Plinii in mente habete : “ Hoc ipsum esse amantis, non nimiùm laudare ”.
Demosthenes.—Convivas vos volo à meridie.
Theodoricus.—À meridie ? cur non prandii hora ?
Demosthenes.—Lauta mihi non est culina, sed macra, plenáque aranearum telis, non pinguibus suum pernis.
Gerardus.—Per superos, bellus homo es, vocare vis convivas saturos, non famelicos, facillimum tum est sine impendio convivatorem esse.
Demosthenes.—Convivium apparabo merendinarium, quod à meridie loco cibi merendinarii agitur inter homines.
Kilianus.—Ecquid nobis immune dabis ?
Demosthenes.—Satis cervisiæ et edulii nonnihil, quo bibendi excitetur cupiditas.
Vilhelmus.—Ad quam veniemus horam ?
Demosthenes.—Circiter primam, neque diutius moramini.
Theodoricus.—Aderimus in ipso sono primæ horæ.
Demosthenes.—Rogo in tempore huc pedes ferte, agemus palæstram quandam literariam.
Kilianus.—Post sublatum prandium huc feremus pedes.
Demosthenes.—Postremum occupabit scabies.
Gerardus.—Ratum sit quod loqueris, postremus qui venerit, malo afficietur, domum iam pransuri ibimus.
Demosthenes.—Discedite, propediem huc remigrate.
Vilhelmus.—Salve Demosthenes orator eloquentissime, hic advenimus omnes, quid nunc nostra tibi conferet præsentia ?
Demosthenes.—In amœnissimo horto meo apud domus posticum situm, sub arboribus compotabimus, et unà nugabimur.
Kilianus.—In nobis mora non erit.
Demosthenes.—Serve, ad hortum fer potum, cervisiam scilicet pretiosiorem, et bolum unum aut alterum carnis.
Servus.—Præstabo effectum.
Demosthenes.—Me comitamini in horti amœnitatem.
Gerardus.—Paribus sequemur passibus.
Demosthenes.—Hortulum hunc in deliciis meis habeo, éstque unicum delectamentum meum.
Vilhelmus.—Est iucundissimus locus.
Demosthenes.—Sub hanc arborem sedebimus quiescentes, et de hoc potu exigui valoris sitim curabimus, præbibo cuilibet vestrûm calicem hunc.
Kilianus.—Salutem tibi ferat bibenti.
Demosthenes.—Congarriemus postquàm quisque calicem istum ebiberit.
Gerardus.—Bibamus nunc ordine omnes, quid iam tibi placet ?
Demosthenes.—Exercitiíne aliquid in dies habetis, quo studium vestrum corroboretur, magísque grandescat in vobis profectus scientiæ ?
Vilhelmus.—Nil nisi epistolas scribimus.
Demosthenes.—Exercitatio quædam est, qua nihil est iuveni utilius.
Gerardus.—Quæ est illa ?
Demosthenes.—Quòd ætate sibi parem vel peritia puerum modò vituperet, modò laudet.
Kilianus.—Eam artem vituperandi vel laudandi, ubi disceremus ?
Demosthenes.—In Rhetorica, quam vestra indoles non sufficit capere, vel uti ipsa : sed alium laudare vel vituperare ingenii exercendi gratia, ante artem cognitam, etiam et laudis et honoris est.
Vilhelmus.—Laudaturus alium, auspicium unde sumat ?
Demosthenes.—À corpore, à genere vel progenie, à fortunæ dotibus, et scientia, probitate, vel moribus. Edite buccellas aliquot, et bibite : tum vicissim vos laudabitis.
[Gerardus].—Ipse glaciem secabo. Bellus tu homo es Theodorice, candidis capillis, modesto vultu, gressu testudineo, facie alba, ingenio fœcundo, parentibúsque opulentis.
Theodoricus.—Te me fricantem refricabo : quod mihi das laudis, omne id tibi competit. Pulcher es adolescens, flava coma, honesto aspectu, gradu egregio, Minerva fertili, et maioribus divitibus prognatus.
[Kilianus].—Ô Vilhelme, audi à me tui præconium. Parentibus percepi te ortum præclaris, scióque non sterili esse indole statura non deformi, scientia non contemnenda, assiduúsque es librorum lector.
Vilhelmus.—Et tu albæ gallinæ es filius, neque infelici ingenio, corporis habitu decoro, ut nihil suprà.
Demosthenes.—In laudando alium semper illud Plinii in mente habete : “ Hoc ipsum esse amantis, non nimiùm laudare ”.
Convivium Declamatorium.Pædagogushospes,Ioannes,Hermannus,Albertus,Iacobus, convivæ,Servus.Pædagogus.—Hodie dies est, quo à lectionibus feriari receptum est.Ioannes.—Nescimus, quid deinde ?Pædagogus.—Scitis etiam quid sit otiari à lectionibus gymnasii ? vel quid sit agendum, dum à scholæ negotiis est libertas ?Hermannus.—Tum ludendum est in campo, pila vel globo per anulum ferreum, vel cursu, vel palæstra dimicatoria, aut colluctando.Pædagogus.—Scopum nondum tetigisti, toto aberras cœlo.Ioannes.—Eo modo tamen feriæ literariæ à nobis hactenus nostrísque maioribus dum literas didicerunt peractæ sunt.Pædagogus.—Istud nihil aliud est, quàm vacatione à gymnasio abuti : à prandio huc me accedite, erudiam vos ad horulam unam, quid sit vacare à librorum lectionibus, et quomodo ferias scholasticas commodè collocare poteritis.Albertus.—Adveniemus prandii peracta fabula.Pædagogus.—Hîc vos operiar, in tempore facite adsitis.Ioannes.—Certè revertemur propediem.Pædagogus.—Magnæ fidei adolescentes vos nunc video, quòd promissos adventus re exequimini, assidete, nonnihil potus afferri faciam, quo linguas irrigemus, promptius ut loquamur.Hermannus.—Nostri gratia ne assis impendium facias.Pædagogus.—Serve, aliquid vini prome et affer.Servus.—Expediam quàm rectissimè.Pædagogus.—Cupitis nunc audire quid sit otiari à lectionibus gymnasii ?Ioannes.—Anhelamus cupidè.Pædagogus.—Post haustum hunc factum eloquar. Hoc poculo vestros adventus excipio.Hermannus.—Gratiam habemus.Pædagogus.—Bibat et quisque vestrum. Nunc quæ pollicitus sum præstabo. À schola quotiescunque feriabimini, hoc exercitii habeatis.Ioannes.—Quod genus ?Pædagogus.—Audita ruminetis, et breviusculam orationem quandam concinnate, in rei vel personæ cuiuspiam laudem vel vituperium, quod declamitare olim nocitabant.Ioannes.—Nescimus qua arte declamationes conficiemus.Pædagogus.—Rudem et impolitam orationem connectite, quoad artem didiceritis. Unicam à me accipite declamationem in literarum laudem. Literæ, id est scientiæ, nobilissimæ sunt, neque unquàm satis laudatæ, neque laudari, ut dignæ sunt, à quoquam possunt, multum nanque boni et frugis afferunt : per ipsas posteritati gesta indicantur temporum peractorum : per ipsas virtutes, felicitas, magistratus, honores, laudes dantur et accumulantur facilius quàm per opes : ipsæ semel adeptæ, nunquam, neque in vita, neque post funera decorare aut ornare cessant habentem. Dixi.Ioannes.—Periculum et ipse faciam, commendaturus virtutes.Pædagogus.—Age, facito, ingenio utere tuo felicissimo.Ioannes.—Virtus res est ardua maximè, difficilísque acquisitu, tandem adepta, felicissimum reddit, omnia quibus egemus præstat, nam illi nihil deesse dixerunt scriptores, quem penes esset virtus : virtus omnia in se habet, virtus ad sydera vehit, vitium ad ima tartara mittit. Dixi.Pædagogus.—Bibite nunc omnes ordine, quisque calicem exiccet.Hermannus.—In arenam et ego descendam, prudentiæ præconium dicturus. Prudentia virtutum omnium nobilissima, in cognitione rerum consistit, qua cognitione nihil est homini honestius, scire laudabile, nescire vitiosissimum est : vir prudens, rerum peritus, uno minor est Iove, inquit Poëta : ignorans à caudice differt nihil. Dixi.Pædagogus.—Calicem quem meritus es bibe, cæterísque præbibe.Albertus.—Palæstram ineam ego liberalitatis encomium prolaturus. Liberalitas ea virtus est, quæ humanum, pium, et benignum esse docet hominem, dátque ubi dandum est, servat ubi tenendum est, sua non prodigere, neque tenax esse, ut Euclio Plautinus. Dixi.Pædagogus.—Bibe poculum quod meritus es, et aliis propina. Sic vestra otia transigite, tum in eruditos evadetis viros.Ioannes.—Curabimus, tu vale et gratiam habe.
Convivium Declamatorium.Pædagogushospes,Ioannes,Hermannus,Albertus,Iacobus, convivæ,Servus.
Pædagogushospes,Ioannes,Hermannus,Albertus,Iacobus, convivæ,Servus.
Pædagogus.—Hodie dies est, quo à lectionibus feriari receptum est.Ioannes.—Nescimus, quid deinde ?Pædagogus.—Scitis etiam quid sit otiari à lectionibus gymnasii ? vel quid sit agendum, dum à scholæ negotiis est libertas ?Hermannus.—Tum ludendum est in campo, pila vel globo per anulum ferreum, vel cursu, vel palæstra dimicatoria, aut colluctando.Pædagogus.—Scopum nondum tetigisti, toto aberras cœlo.Ioannes.—Eo modo tamen feriæ literariæ à nobis hactenus nostrísque maioribus dum literas didicerunt peractæ sunt.Pædagogus.—Istud nihil aliud est, quàm vacatione à gymnasio abuti : à prandio huc me accedite, erudiam vos ad horulam unam, quid sit vacare à librorum lectionibus, et quomodo ferias scholasticas commodè collocare poteritis.Albertus.—Adveniemus prandii peracta fabula.Pædagogus.—Hîc vos operiar, in tempore facite adsitis.Ioannes.—Certè revertemur propediem.Pædagogus.—Magnæ fidei adolescentes vos nunc video, quòd promissos adventus re exequimini, assidete, nonnihil potus afferri faciam, quo linguas irrigemus, promptius ut loquamur.Hermannus.—Nostri gratia ne assis impendium facias.Pædagogus.—Serve, aliquid vini prome et affer.Servus.—Expediam quàm rectissimè.Pædagogus.—Cupitis nunc audire quid sit otiari à lectionibus gymnasii ?Ioannes.—Anhelamus cupidè.Pædagogus.—Post haustum hunc factum eloquar. Hoc poculo vestros adventus excipio.Hermannus.—Gratiam habemus.Pædagogus.—Bibat et quisque vestrum. Nunc quæ pollicitus sum præstabo. À schola quotiescunque feriabimini, hoc exercitii habeatis.Ioannes.—Quod genus ?Pædagogus.—Audita ruminetis, et breviusculam orationem quandam concinnate, in rei vel personæ cuiuspiam laudem vel vituperium, quod declamitare olim nocitabant.Ioannes.—Nescimus qua arte declamationes conficiemus.Pædagogus.—Rudem et impolitam orationem connectite, quoad artem didiceritis. Unicam à me accipite declamationem in literarum laudem. Literæ, id est scientiæ, nobilissimæ sunt, neque unquàm satis laudatæ, neque laudari, ut dignæ sunt, à quoquam possunt, multum nanque boni et frugis afferunt : per ipsas posteritati gesta indicantur temporum peractorum : per ipsas virtutes, felicitas, magistratus, honores, laudes dantur et accumulantur facilius quàm per opes : ipsæ semel adeptæ, nunquam, neque in vita, neque post funera decorare aut ornare cessant habentem. Dixi.Ioannes.—Periculum et ipse faciam, commendaturus virtutes.Pædagogus.—Age, facito, ingenio utere tuo felicissimo.Ioannes.—Virtus res est ardua maximè, difficilísque acquisitu, tandem adepta, felicissimum reddit, omnia quibus egemus præstat, nam illi nihil deesse dixerunt scriptores, quem penes esset virtus : virtus omnia in se habet, virtus ad sydera vehit, vitium ad ima tartara mittit. Dixi.Pædagogus.—Bibite nunc omnes ordine, quisque calicem exiccet.Hermannus.—In arenam et ego descendam, prudentiæ præconium dicturus. Prudentia virtutum omnium nobilissima, in cognitione rerum consistit, qua cognitione nihil est homini honestius, scire laudabile, nescire vitiosissimum est : vir prudens, rerum peritus, uno minor est Iove, inquit Poëta : ignorans à caudice differt nihil. Dixi.Pædagogus.—Calicem quem meritus es bibe, cæterísque præbibe.Albertus.—Palæstram ineam ego liberalitatis encomium prolaturus. Liberalitas ea virtus est, quæ humanum, pium, et benignum esse docet hominem, dátque ubi dandum est, servat ubi tenendum est, sua non prodigere, neque tenax esse, ut Euclio Plautinus. Dixi.Pædagogus.—Bibe poculum quod meritus es, et aliis propina. Sic vestra otia transigite, tum in eruditos evadetis viros.Ioannes.—Curabimus, tu vale et gratiam habe.
Pædagogus.—Hodie dies est, quo à lectionibus feriari receptum est.
Ioannes.—Nescimus, quid deinde ?
Pædagogus.—Scitis etiam quid sit otiari à lectionibus gymnasii ? vel quid sit agendum, dum à scholæ negotiis est libertas ?
Hermannus.—Tum ludendum est in campo, pila vel globo per anulum ferreum, vel cursu, vel palæstra dimicatoria, aut colluctando.
Pædagogus.—Scopum nondum tetigisti, toto aberras cœlo.
Ioannes.—Eo modo tamen feriæ literariæ à nobis hactenus nostrísque maioribus dum literas didicerunt peractæ sunt.
Pædagogus.—Istud nihil aliud est, quàm vacatione à gymnasio abuti : à prandio huc me accedite, erudiam vos ad horulam unam, quid sit vacare à librorum lectionibus, et quomodo ferias scholasticas commodè collocare poteritis.
Albertus.—Adveniemus prandii peracta fabula.
Pædagogus.—Hîc vos operiar, in tempore facite adsitis.
Ioannes.—Certè revertemur propediem.
Pædagogus.—Magnæ fidei adolescentes vos nunc video, quòd promissos adventus re exequimini, assidete, nonnihil potus afferri faciam, quo linguas irrigemus, promptius ut loquamur.
Hermannus.—Nostri gratia ne assis impendium facias.
Pædagogus.—Serve, aliquid vini prome et affer.
Servus.—Expediam quàm rectissimè.
Pædagogus.—Cupitis nunc audire quid sit otiari à lectionibus gymnasii ?
Ioannes.—Anhelamus cupidè.
Pædagogus.—Post haustum hunc factum eloquar. Hoc poculo vestros adventus excipio.
Hermannus.—Gratiam habemus.
Pædagogus.—Bibat et quisque vestrum. Nunc quæ pollicitus sum præstabo. À schola quotiescunque feriabimini, hoc exercitii habeatis.
Ioannes.—Quod genus ?
Pædagogus.—Audita ruminetis, et breviusculam orationem quandam concinnate, in rei vel personæ cuiuspiam laudem vel vituperium, quod declamitare olim nocitabant.
Ioannes.—Nescimus qua arte declamationes conficiemus.
Pædagogus.—Rudem et impolitam orationem connectite, quoad artem didiceritis. Unicam à me accipite declamationem in literarum laudem. Literæ, id est scientiæ, nobilissimæ sunt, neque unquàm satis laudatæ, neque laudari, ut dignæ sunt, à quoquam possunt, multum nanque boni et frugis afferunt : per ipsas posteritati gesta indicantur temporum peractorum : per ipsas virtutes, felicitas, magistratus, honores, laudes dantur et accumulantur facilius quàm per opes : ipsæ semel adeptæ, nunquam, neque in vita, neque post funera decorare aut ornare cessant habentem. Dixi.
Ioannes.—Periculum et ipse faciam, commendaturus virtutes.
Pædagogus.—Age, facito, ingenio utere tuo felicissimo.
Ioannes.—Virtus res est ardua maximè, difficilísque acquisitu, tandem adepta, felicissimum reddit, omnia quibus egemus præstat, nam illi nihil deesse dixerunt scriptores, quem penes esset virtus : virtus omnia in se habet, virtus ad sydera vehit, vitium ad ima tartara mittit. Dixi.
Pædagogus.—Bibite nunc omnes ordine, quisque calicem exiccet.
Hermannus.—In arenam et ego descendam, prudentiæ præconium dicturus. Prudentia virtutum omnium nobilissima, in cognitione rerum consistit, qua cognitione nihil est homini honestius, scire laudabile, nescire vitiosissimum est : vir prudens, rerum peritus, uno minor est Iove, inquit Poëta : ignorans à caudice differt nihil. Dixi.
Pædagogus.—Calicem quem meritus es bibe, cæterísque præbibe.
Albertus.—Palæstram ineam ego liberalitatis encomium prolaturus. Liberalitas ea virtus est, quæ humanum, pium, et benignum esse docet hominem, dátque ubi dandum est, servat ubi tenendum est, sua non prodigere, neque tenax esse, ut Euclio Plautinus. Dixi.
Pædagogus.—Bibe poculum quod meritus es, et aliis propina. Sic vestra otia transigite, tum in eruditos evadetis viros.
Ioannes.—Curabimus, tu vale et gratiam habe.
Convivium Reconciliatorium.Hospes,Arnoldus,Henricus, inimici invicem,Iasperus,Cratoreconciliatores.Hospes.—Ut sic rixamini invicem canum more, nihil vos pudet ?Henricus.—Iste malorum lerna, suis semper verbis me insectatur malis, nequeo ipsi obvius fieri, vel adesse, quin aliqua iniuria me prosequatur.Arnoldus.—Tu metuis dictis semper laceras, rodísque ac ossa caniculi, prædico tibi, ut mordere et deferre apud alios me cesses, aut clavum clavo trudam, quod senties cum magno tuo malo.Henricus.—Ah, tu pygmæo minor, quid narras ? Ientaculi vice quod est esurienti, id tu mihi esses si ad pugnos ventum fuerit.Arnoldus.—Sim pomilio quantumvis pusillus, tamen à te, ut inter simias asinus tractari nolo, neque pessundari.Crato.—Huiusmodi silete verba, istas lites componite, longè præstat pax et concordia, quàm simultas et discordia.Henricus.—Tranquillus et quietus esse vellem, nihílque secum aut convictus aut commercii habere, sed liber ab ipso fieri nequeo, insequitur me passim ut umbra corpus, succulique scropham.Arnoldus.—Tuo consortio gaudebo facillimè.Hospes.—Taceat uterque, scio quid faciemus, quo vos reconciliatos reddemus.Henricus.—Quid ? exprime.Hospes.—Compotatiunculam ad cervisiæ pocula agemus, tum inter potandum vestris animis discutiemus rancorem illum mutuum.Henricus.—Lubet mihi : diversorium istud cervisiarum intremus, sequimini vos belli helluones poculorum.Hospes.—Domi nostræ in umbra sedebimus tranquillius, securius et iucundius.Crato.—Præstat suis interesse penatibus, quàm alienis.Henricus.—Potus feratur abundè, tum calculum et rationem impendii faciemus.Iasperus.—Adsint et potiora pocula.Hospes.—Afferentur modò.Iasperus.—Prospera sit cervisia bibentibus.Hospes.—Et tibi afferenti.Crato.—Vos duo hactenus invidiosi invicem et mutuò poculum exhaurite in felicem vestræ concordiæ eventum.Henricus.—Bibam, ubi siti laboravero.Crato.—Arnolde tibi propino.Arnoldus.—Commodè et fortunate bibas.Iasperus.—Vinum biberemus, id convenit reconciliationi.Henricus.—Duæ mensuræ vini ferantur, alteram ipse exolvam.Arnoldus.—Alterius sumptum ipse dabo.Hospes.—I latum vinum, ego calices vitreos eluam.Iasperus.—Hîc vinum affero, sit felix fortunatúmque de ipso potitantibus.Crato.—Nunc animi prius mutua invidia turgescentes immutabuntur.Hospes.—Heus tu Henrice, ut ita obstipo sedes capite ? hanc vini pateram propino tibi integram.Henricus.—Accipiam lubens, postquàm ad fundum fuerit exhausta.Hospes.—Vidén’ ? exorpsi.Henricus.—Video, mihi nunc repleas ipsam.Hospes.—Faciam, en tibi, ipsam funditus imbibas.Henricus.—Istud levissimum mihi factum erit.Iasperus.—Arnolde ut siles ? fac à te haustum propinatum accipiam.Arnoldus.—Hoc poculum vini tibi præbibo.Iasperus.—Faustum sit tibi opto.Arnoldus.—Bibendo fac respondeas.Iasperus.—Faciam actutum.Hospes.—Fervent adhuc animi vestri odio mutuo ?Henricus.—Nequaquàm.Hospes.—Utrique calicem vini præbibam, quo discordiam in concordiam mutetis.Henricus.—Fiet, tu bibe.Hospes.—Evacuavi, nunc partite inter vos, calicem illum medium quisque epotet.Henricus.—Arnolde medium tibi propino.Arnoldus.—Sit felix faustúmque.Henricus.—Medium bibi, nunc tu ad fundum epota.Arnoldus.—Faciam, vidén’ ?Crato.—Consertis manibus, nunc discordiam devovete, concordésque vos victuros promittite, placet istud utrique ?Hospes.—Arridet mihi.Arnoldus.—Et mihi displicet minimè.Crato.—Ista sancita est reconciliatio.Henricus.—Miror quî fiat quòd ad vini calices homines in mutuam redire gratiam solent.Crato.—Deus vini habetur Bacchus ipse, qui aliquando dicitur Lyæus, à lyo, id est, solvo, quia vinum tristitiam et invidiam solvit.
Convivium Reconciliatorium.Hospes,Arnoldus,Henricus, inimici invicem,Iasperus,Cratoreconciliatores.
Hospes,Arnoldus,Henricus, inimici invicem,Iasperus,Cratoreconciliatores.
Hospes.—Ut sic rixamini invicem canum more, nihil vos pudet ?Henricus.—Iste malorum lerna, suis semper verbis me insectatur malis, nequeo ipsi obvius fieri, vel adesse, quin aliqua iniuria me prosequatur.Arnoldus.—Tu metuis dictis semper laceras, rodísque ac ossa caniculi, prædico tibi, ut mordere et deferre apud alios me cesses, aut clavum clavo trudam, quod senties cum magno tuo malo.Henricus.—Ah, tu pygmæo minor, quid narras ? Ientaculi vice quod est esurienti, id tu mihi esses si ad pugnos ventum fuerit.Arnoldus.—Sim pomilio quantumvis pusillus, tamen à te, ut inter simias asinus tractari nolo, neque pessundari.Crato.—Huiusmodi silete verba, istas lites componite, longè præstat pax et concordia, quàm simultas et discordia.Henricus.—Tranquillus et quietus esse vellem, nihílque secum aut convictus aut commercii habere, sed liber ab ipso fieri nequeo, insequitur me passim ut umbra corpus, succulique scropham.Arnoldus.—Tuo consortio gaudebo facillimè.Hospes.—Taceat uterque, scio quid faciemus, quo vos reconciliatos reddemus.Henricus.—Quid ? exprime.Hospes.—Compotatiunculam ad cervisiæ pocula agemus, tum inter potandum vestris animis discutiemus rancorem illum mutuum.Henricus.—Lubet mihi : diversorium istud cervisiarum intremus, sequimini vos belli helluones poculorum.Hospes.—Domi nostræ in umbra sedebimus tranquillius, securius et iucundius.Crato.—Præstat suis interesse penatibus, quàm alienis.Henricus.—Potus feratur abundè, tum calculum et rationem impendii faciemus.Iasperus.—Adsint et potiora pocula.Hospes.—Afferentur modò.Iasperus.—Prospera sit cervisia bibentibus.Hospes.—Et tibi afferenti.Crato.—Vos duo hactenus invidiosi invicem et mutuò poculum exhaurite in felicem vestræ concordiæ eventum.Henricus.—Bibam, ubi siti laboravero.Crato.—Arnolde tibi propino.Arnoldus.—Commodè et fortunate bibas.Iasperus.—Vinum biberemus, id convenit reconciliationi.Henricus.—Duæ mensuræ vini ferantur, alteram ipse exolvam.Arnoldus.—Alterius sumptum ipse dabo.Hospes.—I latum vinum, ego calices vitreos eluam.Iasperus.—Hîc vinum affero, sit felix fortunatúmque de ipso potitantibus.Crato.—Nunc animi prius mutua invidia turgescentes immutabuntur.Hospes.—Heus tu Henrice, ut ita obstipo sedes capite ? hanc vini pateram propino tibi integram.Henricus.—Accipiam lubens, postquàm ad fundum fuerit exhausta.Hospes.—Vidén’ ? exorpsi.Henricus.—Video, mihi nunc repleas ipsam.Hospes.—Faciam, en tibi, ipsam funditus imbibas.Henricus.—Istud levissimum mihi factum erit.Iasperus.—Arnolde ut siles ? fac à te haustum propinatum accipiam.Arnoldus.—Hoc poculum vini tibi præbibo.Iasperus.—Faustum sit tibi opto.Arnoldus.—Bibendo fac respondeas.Iasperus.—Faciam actutum.Hospes.—Fervent adhuc animi vestri odio mutuo ?Henricus.—Nequaquàm.Hospes.—Utrique calicem vini præbibam, quo discordiam in concordiam mutetis.Henricus.—Fiet, tu bibe.Hospes.—Evacuavi, nunc partite inter vos, calicem illum medium quisque epotet.Henricus.—Arnolde medium tibi propino.Arnoldus.—Sit felix faustúmque.Henricus.—Medium bibi, nunc tu ad fundum epota.Arnoldus.—Faciam, vidén’ ?Crato.—Consertis manibus, nunc discordiam devovete, concordésque vos victuros promittite, placet istud utrique ?Hospes.—Arridet mihi.Arnoldus.—Et mihi displicet minimè.Crato.—Ista sancita est reconciliatio.Henricus.—Miror quî fiat quòd ad vini calices homines in mutuam redire gratiam solent.Crato.—Deus vini habetur Bacchus ipse, qui aliquando dicitur Lyæus, à lyo, id est, solvo, quia vinum tristitiam et invidiam solvit.
Hospes.—Ut sic rixamini invicem canum more, nihil vos pudet ?
Henricus.—Iste malorum lerna, suis semper verbis me insectatur malis, nequeo ipsi obvius fieri, vel adesse, quin aliqua iniuria me prosequatur.
Arnoldus.—Tu metuis dictis semper laceras, rodísque ac ossa caniculi, prædico tibi, ut mordere et deferre apud alios me cesses, aut clavum clavo trudam, quod senties cum magno tuo malo.
Henricus.—Ah, tu pygmæo minor, quid narras ? Ientaculi vice quod est esurienti, id tu mihi esses si ad pugnos ventum fuerit.
Arnoldus.—Sim pomilio quantumvis pusillus, tamen à te, ut inter simias asinus tractari nolo, neque pessundari.
Crato.—Huiusmodi silete verba, istas lites componite, longè præstat pax et concordia, quàm simultas et discordia.
Henricus.—Tranquillus et quietus esse vellem, nihílque secum aut convictus aut commercii habere, sed liber ab ipso fieri nequeo, insequitur me passim ut umbra corpus, succulique scropham.
Arnoldus.—Tuo consortio gaudebo facillimè.
Hospes.—Taceat uterque, scio quid faciemus, quo vos reconciliatos reddemus.
Henricus.—Quid ? exprime.
Hospes.—Compotatiunculam ad cervisiæ pocula agemus, tum inter potandum vestris animis discutiemus rancorem illum mutuum.
Henricus.—Lubet mihi : diversorium istud cervisiarum intremus, sequimini vos belli helluones poculorum.
Hospes.—Domi nostræ in umbra sedebimus tranquillius, securius et iucundius.
Crato.—Præstat suis interesse penatibus, quàm alienis.
Henricus.—Potus feratur abundè, tum calculum et rationem impendii faciemus.
Iasperus.—Adsint et potiora pocula.
Hospes.—Afferentur modò.
Iasperus.—Prospera sit cervisia bibentibus.
Hospes.—Et tibi afferenti.
Crato.—Vos duo hactenus invidiosi invicem et mutuò poculum exhaurite in felicem vestræ concordiæ eventum.
Henricus.—Bibam, ubi siti laboravero.
Crato.—Arnolde tibi propino.
Arnoldus.—Commodè et fortunate bibas.
Iasperus.—Vinum biberemus, id convenit reconciliationi.
Henricus.—Duæ mensuræ vini ferantur, alteram ipse exolvam.
Arnoldus.—Alterius sumptum ipse dabo.
Hospes.—I latum vinum, ego calices vitreos eluam.
Iasperus.—Hîc vinum affero, sit felix fortunatúmque de ipso potitantibus.
Crato.—Nunc animi prius mutua invidia turgescentes immutabuntur.
Hospes.—Heus tu Henrice, ut ita obstipo sedes capite ? hanc vini pateram propino tibi integram.
Henricus.—Accipiam lubens, postquàm ad fundum fuerit exhausta.
Hospes.—Vidén’ ? exorpsi.
Henricus.—Video, mihi nunc repleas ipsam.
Hospes.—Faciam, en tibi, ipsam funditus imbibas.
Henricus.—Istud levissimum mihi factum erit.
Iasperus.—Arnolde ut siles ? fac à te haustum propinatum accipiam.
Arnoldus.—Hoc poculum vini tibi præbibo.
Iasperus.—Faustum sit tibi opto.
Arnoldus.—Bibendo fac respondeas.
Iasperus.—Faciam actutum.
Hospes.—Fervent adhuc animi vestri odio mutuo ?
Henricus.—Nequaquàm.
Hospes.—Utrique calicem vini præbibam, quo discordiam in concordiam mutetis.
Henricus.—Fiet, tu bibe.
Hospes.—Evacuavi, nunc partite inter vos, calicem illum medium quisque epotet.
Henricus.—Arnolde medium tibi propino.
Arnoldus.—Sit felix faustúmque.
Henricus.—Medium bibi, nunc tu ad fundum epota.
Arnoldus.—Faciam, vidén’ ?
Crato.—Consertis manibus, nunc discordiam devovete, concordésque vos victuros promittite, placet istud utrique ?
Hospes.—Arridet mihi.
Arnoldus.—Et mihi displicet minimè.
Crato.—Ista sancita est reconciliatio.
Henricus.—Miror quî fiat quòd ad vini calices homines in mutuam redire gratiam solent.
Crato.—Deus vini habetur Bacchus ipse, qui aliquando dicitur Lyæus, à lyo, id est, solvo, quia vinum tristitiam et invidiam solvit.
Convivium Histrionum, sive Parasiticum.Nerohospes,Buttubata,Gnato,Curculio.Nero.—Unde proditis vos rudes, tremuli, pannosi, alacrésque animis histriones ?Buttubata.—È foro.Nero.—Quid ibi quæstus estis adepti ?Buttubata.—Lucri prorsus nihil, homines nunc sapiunt Solones, tertiúmque Catonem præ se ferunt.Nero.—Non plus vestris capiuntur gesticulationibus ?Gnato.—Afferunt morionum se sat domi habere, seipsos utcunque histrionicè gestus exhibere.Nero.—Vertuntur nunc omnia, ut quæ prius in deliciis sunt habita, nunc iaceant, et nihil ducantur.Curculio.—Timemus quòd esuriendo ad restim nobis res veniet : quum victum solitum denegabunt homines.Nero.—Animos non despondete, ipse solus vos tres integri anni curriculo adhuc pascam, ab aliis destituti si fueritis.Buttubata.—Grati erimus domino regi nostro unico præsidio.Nero.—Estis famelici ? libétne cibum ingurgitare ?Gnato.—Per Herculem, pérque omnes Deos patellarios esurimus acerbissimè.Nero.—Pingue hîc sumen, pinguiáque exta edite, devorate, igne et vino calidos vos facite.Buttubata.—Ô nostrum præsidium et unicum asylum, tu ille nobis es Iupiter, id est, iuvans pater : ille nobis es Deus tutelaris, tutaris nos à sæva stomachi tyrannide, scilicet fame.Nero.—Deus vester ero adiutor et alumnus, si ea quæ interrogavero mihi responderitis.Gnato.—Ad verba quæcunque volueris, dicemus nobis comperta.Nero.—Quis populi de me sit sermo, verè audire delector : verum mihi dicite, de me quæ fertur vulgo sententia ?Buttubata.—Passim ad astra referunt, pium benignum, æquum, prudentem, divitem, potentem, omniúmque horarum hominem te esse dicunt, et qui possit æqua discernere lance, quid distent æra lupinis.Nero.—Ô lepidi histriones, ob id nuntium tritis vos donabo lacernis, calidóque sumine.Gnato.—Quæ diximus, ex oraculo sumus locuti, ita nos patellarii iuvent Dii nostri.Nero.—Vos semper iure feci plurimi, vestrum genus semper credidi mundo utilissimum, hominibúsque divinitus datum esse.Buttubata.—Non facile quis dixerit laudem et encomium nostri albi. Nos hominum sumus solamina, nos solatia, mœstorum consolatores, veri assertores : sine nobis, vino mulieribus, hilares esse nequeunt mortales, imò vos etiam nostris solis facetiis alacres facimus : natura nobis semper est læta, semper æquè serena, non nubila mens, ut cæteris hominibus mœrorem sæpe advehens.Nero.—Sed agite, quem vos me facitis ?Gnato.—Imò longè maiorem, nos te ad astra ferimus, te Deum facimus, et si quid est Deo maius : multus est nobis in ore Rex Nero, Rex liberalissimus.Nero.—Verbis istis semper apud me commeatum, dapsilésque lances, tritásque lacernas in promptu reperietis semper.Buttubata.—Gratia sit domino Regi de præsentibus patinis, futura dum accipiemus, etiam pares gratias habebimus.Nero.—At quales in plebeiorum penatibus vos geritis ?Buttubata.—In ædes admissi, culinas patinásque lautas petimus, illas exedimus, lingimus, lambimus, rodimus. Damnosi sumus patinis et culinis, nudamus homines argento, dapibus et esca.Nero.—Pocula non efflagitatis ?Gnato.—Hirundines sumus poculorum, bibere non desinimus, quoad guttula restat. Nos Vulcani sumus filii, quicquid tangimus, comburimus et consumimus.Nero.—Approbátne vulgus album vestrum ?Curculio.—Nobis calculum adiicit album, dicens oportere versutum esse ac rota est figularis, nullúmque hominem esse frugi, quin bene et malè facere sciat ut nos.Nero.—Nunquàm ad verbera vobis res venit ?Buttubata.—Creberrimè ulmeis pigmentis nobis pellis pungitur, verùm ad pugnos induratam cutem habemus.Nero.—Pelles vestras istis meis poculis iam farcite et patinis, tum minus ferire ipsum dolebit vobis.
Convivium Histrionum, sive Parasiticum.Nerohospes,Buttubata,Gnato,Curculio.
Nerohospes,Buttubata,Gnato,Curculio.
Nero.—Unde proditis vos rudes, tremuli, pannosi, alacrésque animis histriones ?Buttubata.—È foro.Nero.—Quid ibi quæstus estis adepti ?Buttubata.—Lucri prorsus nihil, homines nunc sapiunt Solones, tertiúmque Catonem præ se ferunt.Nero.—Non plus vestris capiuntur gesticulationibus ?Gnato.—Afferunt morionum se sat domi habere, seipsos utcunque histrionicè gestus exhibere.Nero.—Vertuntur nunc omnia, ut quæ prius in deliciis sunt habita, nunc iaceant, et nihil ducantur.Curculio.—Timemus quòd esuriendo ad restim nobis res veniet : quum victum solitum denegabunt homines.Nero.—Animos non despondete, ipse solus vos tres integri anni curriculo adhuc pascam, ab aliis destituti si fueritis.Buttubata.—Grati erimus domino regi nostro unico præsidio.Nero.—Estis famelici ? libétne cibum ingurgitare ?Gnato.—Per Herculem, pérque omnes Deos patellarios esurimus acerbissimè.Nero.—Pingue hîc sumen, pinguiáque exta edite, devorate, igne et vino calidos vos facite.Buttubata.—Ô nostrum præsidium et unicum asylum, tu ille nobis es Iupiter, id est, iuvans pater : ille nobis es Deus tutelaris, tutaris nos à sæva stomachi tyrannide, scilicet fame.Nero.—Deus vester ero adiutor et alumnus, si ea quæ interrogavero mihi responderitis.Gnato.—Ad verba quæcunque volueris, dicemus nobis comperta.Nero.—Quis populi de me sit sermo, verè audire delector : verum mihi dicite, de me quæ fertur vulgo sententia ?Buttubata.—Passim ad astra referunt, pium benignum, æquum, prudentem, divitem, potentem, omniúmque horarum hominem te esse dicunt, et qui possit æqua discernere lance, quid distent æra lupinis.Nero.—Ô lepidi histriones, ob id nuntium tritis vos donabo lacernis, calidóque sumine.Gnato.—Quæ diximus, ex oraculo sumus locuti, ita nos patellarii iuvent Dii nostri.Nero.—Vos semper iure feci plurimi, vestrum genus semper credidi mundo utilissimum, hominibúsque divinitus datum esse.Buttubata.—Non facile quis dixerit laudem et encomium nostri albi. Nos hominum sumus solamina, nos solatia, mœstorum consolatores, veri assertores : sine nobis, vino mulieribus, hilares esse nequeunt mortales, imò vos etiam nostris solis facetiis alacres facimus : natura nobis semper est læta, semper æquè serena, non nubila mens, ut cæteris hominibus mœrorem sæpe advehens.Nero.—Sed agite, quem vos me facitis ?Gnato.—Imò longè maiorem, nos te ad astra ferimus, te Deum facimus, et si quid est Deo maius : multus est nobis in ore Rex Nero, Rex liberalissimus.Nero.—Verbis istis semper apud me commeatum, dapsilésque lances, tritásque lacernas in promptu reperietis semper.Buttubata.—Gratia sit domino Regi de præsentibus patinis, futura dum accipiemus, etiam pares gratias habebimus.Nero.—At quales in plebeiorum penatibus vos geritis ?Buttubata.—In ædes admissi, culinas patinásque lautas petimus, illas exedimus, lingimus, lambimus, rodimus. Damnosi sumus patinis et culinis, nudamus homines argento, dapibus et esca.Nero.—Pocula non efflagitatis ?Gnato.—Hirundines sumus poculorum, bibere non desinimus, quoad guttula restat. Nos Vulcani sumus filii, quicquid tangimus, comburimus et consumimus.Nero.—Approbátne vulgus album vestrum ?Curculio.—Nobis calculum adiicit album, dicens oportere versutum esse ac rota est figularis, nullúmque hominem esse frugi, quin bene et malè facere sciat ut nos.Nero.—Nunquàm ad verbera vobis res venit ?Buttubata.—Creberrimè ulmeis pigmentis nobis pellis pungitur, verùm ad pugnos induratam cutem habemus.Nero.—Pelles vestras istis meis poculis iam farcite et patinis, tum minus ferire ipsum dolebit vobis.
Nero.—Unde proditis vos rudes, tremuli, pannosi, alacrésque animis histriones ?
Buttubata.—È foro.
Nero.—Quid ibi quæstus estis adepti ?
Buttubata.—Lucri prorsus nihil, homines nunc sapiunt Solones, tertiúmque Catonem præ se ferunt.
Nero.—Non plus vestris capiuntur gesticulationibus ?
Gnato.—Afferunt morionum se sat domi habere, seipsos utcunque histrionicè gestus exhibere.
Nero.—Vertuntur nunc omnia, ut quæ prius in deliciis sunt habita, nunc iaceant, et nihil ducantur.
Curculio.—Timemus quòd esuriendo ad restim nobis res veniet : quum victum solitum denegabunt homines.
Nero.—Animos non despondete, ipse solus vos tres integri anni curriculo adhuc pascam, ab aliis destituti si fueritis.
Buttubata.—Grati erimus domino regi nostro unico præsidio.
Nero.—Estis famelici ? libétne cibum ingurgitare ?
Gnato.—Per Herculem, pérque omnes Deos patellarios esurimus acerbissimè.
Nero.—Pingue hîc sumen, pinguiáque exta edite, devorate, igne et vino calidos vos facite.
Buttubata.—Ô nostrum præsidium et unicum asylum, tu ille nobis es Iupiter, id est, iuvans pater : ille nobis es Deus tutelaris, tutaris nos à sæva stomachi tyrannide, scilicet fame.
Nero.—Deus vester ero adiutor et alumnus, si ea quæ interrogavero mihi responderitis.
Gnato.—Ad verba quæcunque volueris, dicemus nobis comperta.
Nero.—Quis populi de me sit sermo, verè audire delector : verum mihi dicite, de me quæ fertur vulgo sententia ?
Buttubata.—Passim ad astra referunt, pium benignum, æquum, prudentem, divitem, potentem, omniúmque horarum hominem te esse dicunt, et qui possit æqua discernere lance, quid distent æra lupinis.
Nero.—Ô lepidi histriones, ob id nuntium tritis vos donabo lacernis, calidóque sumine.
Gnato.—Quæ diximus, ex oraculo sumus locuti, ita nos patellarii iuvent Dii nostri.
Nero.—Vos semper iure feci plurimi, vestrum genus semper credidi mundo utilissimum, hominibúsque divinitus datum esse.
Buttubata.—Non facile quis dixerit laudem et encomium nostri albi. Nos hominum sumus solamina, nos solatia, mœstorum consolatores, veri assertores : sine nobis, vino mulieribus, hilares esse nequeunt mortales, imò vos etiam nostris solis facetiis alacres facimus : natura nobis semper est læta, semper æquè serena, non nubila mens, ut cæteris hominibus mœrorem sæpe advehens.
Nero.—Sed agite, quem vos me facitis ?
Gnato.—Imò longè maiorem, nos te ad astra ferimus, te Deum facimus, et si quid est Deo maius : multus est nobis in ore Rex Nero, Rex liberalissimus.
Nero.—Verbis istis semper apud me commeatum, dapsilésque lances, tritásque lacernas in promptu reperietis semper.
Buttubata.—Gratia sit domino Regi de præsentibus patinis, futura dum accipiemus, etiam pares gratias habebimus.
Nero.—At quales in plebeiorum penatibus vos geritis ?
Buttubata.—In ædes admissi, culinas patinásque lautas petimus, illas exedimus, lingimus, lambimus, rodimus. Damnosi sumus patinis et culinis, nudamus homines argento, dapibus et esca.
Nero.—Pocula non efflagitatis ?
Gnato.—Hirundines sumus poculorum, bibere non desinimus, quoad guttula restat. Nos Vulcani sumus filii, quicquid tangimus, comburimus et consumimus.
Nero.—Approbátne vulgus album vestrum ?
Curculio.—Nobis calculum adiicit album, dicens oportere versutum esse ac rota est figularis, nullúmque hominem esse frugi, quin bene et malè facere sciat ut nos.
Nero.—Nunquàm ad verbera vobis res venit ?
Buttubata.—Creberrimè ulmeis pigmentis nobis pellis pungitur, verùm ad pugnos induratam cutem habemus.
Nero.—Pelles vestras istis meis poculis iam farcite et patinis, tum minus ferire ipsum dolebit vobis.
Convivium Nugatorium.Salibus & nugis recensendis certantHospes,Poëta,Somniator, convivæ,Servus,Nugo.Hospes.—Bovem mactavi domi, ad intestina comedenda rogo sitis mihi convivæ vos quinque.Nugo.—Plures nostrum sunt, gratiam habe in aliam vicem.Hospes.—Plus carnis et intestinorum mihi est, quàm vos devorare poteritis.Poëta.—Attamen incommodum est, tantus convivarum cœtus.Hospes.—Minimè gentium, rancida mihi fient boum intestina sine convivis, solus sum cum solo famulo, omnia nequimus devorare, nam vultures non sumus.Somniator.—Tum fac pateant ædes, intrabimus tecum visuri, quò nos excipere velis.Hospes.—Felicibus avibus limen transcendite. Gratulor vobis felices adventus in domicilio meo.Nugo.—Felix sit et tibi accommoda hæc habitatio.Hospes.—Serve, promptuarium resera, carnésque tostas deprome, cervisiam præbe et calices quǽque convivio apta conveniunt, ministra.Servus.—Claves promptuarii præbe, occlusum est.Hospes.—Velox redi.Nugo.—Festinare tantopere haud opus est, expectabimus facillimè, fame non premimur.Hospes.—Quid tum ? aliquem tamen in stomacho habebitis locum bolis aliquot. Tu serve, unum aut alterum intestinorum veru ad prunas torreas.Servus.—Exequar.Hospes.—Vos interim de his carnibus sumite.Nugo.—Fiet.Hospes.—Ipse exemplo vobis ero prius in quadram buccellam decerpendo.Poëta.—Age, tum fenestram edendi et nobis aperies, ut hospitis est munus.Hospes.—Vinum hoc pitissate, palatis sapiet.Somniator.—Propino tibi.Hospes.—Bibas prosperè.Somniator.—Certè nobile est, et cum quolibet alio sapore certaret.Hospes.—Tale est, ut ad egenorum mensam bibitur.Somniator.—Et acre et suave est.Hospes.—Exta illa calida, dum fervent edite, frigida insipida fiunt.Poëta.—Ipsis non parcè utemur.Hospes.—Ut ita silentes et taciti estis ? quid in corde voluitis ? an curam prolium educandarum ?Nugo.—Non, istarum solicitudinem matribus et uxoribus relinquimus.Hospes.—Sumite animos hilares, bibendo, quis nobis scomma aliquod recensebit, quo ridebimus ? tu istud facito. Nugo vocaris, fac et nugeris nobis nonnihil.Nugo.—Scommatum vel facetiarum expers sum, attamen quod scio dicam. Mulieres vetulæ in templo orantes, clunibus attrahunt pedes, scitis qua gratia ?Hospes.—Ignoramus, tu dicito.Nugo.—Ideò, ut si quid per posticum venti emiserint, non perdant sine fruge, sed ipso pedes calefaciant, ut Plautinus ille Euclio nocte follem ori adstringebat, in quem anhelitum mitteret, et mane ignem cum ipso excitaret.Somniator.—Audite et me : Somnium hac nocte habui, multum me invenisse auri et argenti, lepidǽque nymphæ adiacere me amplexanti, at expergiscens sensi felem mihi adesse lingens maxillas meas, nam madebant ex hesterna crapula.Hospes.—Tu poëta poëticas facetias nobis narra, tum omne impendium huius convivii immune habebitis.Poëta.—Aures arrigite, versus audietis lepidos in hora poëtica natos, undecim scilicet hos.Dum vina bibo, tristari non bene quibo.In haustu primo, lætor sub pectoris imo.In cordis fundo, lætor dum bibo secundò.Post ternum potum, vinum mox fit mihi notum.Et potus quartus lætum reddit atque facetum.Et potus quintus, lætam mentem facit intus.Dum bibo bis ter, sum qualibet arte magister.Potu septeno, frons efficitur sine freno.Potus bis quartus, mihi sensus tollit et artus.Sed si plus bibam, kannen, pot, omnia frangam.Ut corpus redimam, rock, hemmet, omnia vendam.Hospes.—Ridiculi per Herculem sunt, et poculis apti versus.Poëta.—Ipsos boni consulite, qualis sum poëta, tales et dico versus.Hospes.—Immunes vos omnes iam hîc à symbolo fecistis.Poëta.—Gratiam referemus olim.
Convivium Nugatorium.Salibus & nugis recensendis certantHospes,Poëta,Somniator, convivæ,Servus,Nugo.
Salibus & nugis recensendis certantHospes,Poëta,Somniator, convivæ,Servus,Nugo.
Hospes.—Bovem mactavi domi, ad intestina comedenda rogo sitis mihi convivæ vos quinque.Nugo.—Plures nostrum sunt, gratiam habe in aliam vicem.Hospes.—Plus carnis et intestinorum mihi est, quàm vos devorare poteritis.Poëta.—Attamen incommodum est, tantus convivarum cœtus.Hospes.—Minimè gentium, rancida mihi fient boum intestina sine convivis, solus sum cum solo famulo, omnia nequimus devorare, nam vultures non sumus.Somniator.—Tum fac pateant ædes, intrabimus tecum visuri, quò nos excipere velis.Hospes.—Felicibus avibus limen transcendite. Gratulor vobis felices adventus in domicilio meo.Nugo.—Felix sit et tibi accommoda hæc habitatio.Hospes.—Serve, promptuarium resera, carnésque tostas deprome, cervisiam præbe et calices quǽque convivio apta conveniunt, ministra.Servus.—Claves promptuarii præbe, occlusum est.Hospes.—Velox redi.Nugo.—Festinare tantopere haud opus est, expectabimus facillimè, fame non premimur.Hospes.—Quid tum ? aliquem tamen in stomacho habebitis locum bolis aliquot. Tu serve, unum aut alterum intestinorum veru ad prunas torreas.Servus.—Exequar.Hospes.—Vos interim de his carnibus sumite.Nugo.—Fiet.Hospes.—Ipse exemplo vobis ero prius in quadram buccellam decerpendo.Poëta.—Age, tum fenestram edendi et nobis aperies, ut hospitis est munus.Hospes.—Vinum hoc pitissate, palatis sapiet.Somniator.—Propino tibi.Hospes.—Bibas prosperè.Somniator.—Certè nobile est, et cum quolibet alio sapore certaret.Hospes.—Tale est, ut ad egenorum mensam bibitur.Somniator.—Et acre et suave est.Hospes.—Exta illa calida, dum fervent edite, frigida insipida fiunt.Poëta.—Ipsis non parcè utemur.Hospes.—Ut ita silentes et taciti estis ? quid in corde voluitis ? an curam prolium educandarum ?Nugo.—Non, istarum solicitudinem matribus et uxoribus relinquimus.Hospes.—Sumite animos hilares, bibendo, quis nobis scomma aliquod recensebit, quo ridebimus ? tu istud facito. Nugo vocaris, fac et nugeris nobis nonnihil.Nugo.—Scommatum vel facetiarum expers sum, attamen quod scio dicam. Mulieres vetulæ in templo orantes, clunibus attrahunt pedes, scitis qua gratia ?Hospes.—Ignoramus, tu dicito.Nugo.—Ideò, ut si quid per posticum venti emiserint, non perdant sine fruge, sed ipso pedes calefaciant, ut Plautinus ille Euclio nocte follem ori adstringebat, in quem anhelitum mitteret, et mane ignem cum ipso excitaret.Somniator.—Audite et me : Somnium hac nocte habui, multum me invenisse auri et argenti, lepidǽque nymphæ adiacere me amplexanti, at expergiscens sensi felem mihi adesse lingens maxillas meas, nam madebant ex hesterna crapula.Hospes.—Tu poëta poëticas facetias nobis narra, tum omne impendium huius convivii immune habebitis.Poëta.—Aures arrigite, versus audietis lepidos in hora poëtica natos, undecim scilicet hos.
Hospes.—Bovem mactavi domi, ad intestina comedenda rogo sitis mihi convivæ vos quinque.
Nugo.—Plures nostrum sunt, gratiam habe in aliam vicem.
Hospes.—Plus carnis et intestinorum mihi est, quàm vos devorare poteritis.
Poëta.—Attamen incommodum est, tantus convivarum cœtus.
Hospes.—Minimè gentium, rancida mihi fient boum intestina sine convivis, solus sum cum solo famulo, omnia nequimus devorare, nam vultures non sumus.
Somniator.—Tum fac pateant ædes, intrabimus tecum visuri, quò nos excipere velis.
Hospes.—Felicibus avibus limen transcendite. Gratulor vobis felices adventus in domicilio meo.
Nugo.—Felix sit et tibi accommoda hæc habitatio.
Hospes.—Serve, promptuarium resera, carnésque tostas deprome, cervisiam præbe et calices quǽque convivio apta conveniunt, ministra.
Servus.—Claves promptuarii præbe, occlusum est.
Hospes.—Velox redi.
Nugo.—Festinare tantopere haud opus est, expectabimus facillimè, fame non premimur.
Hospes.—Quid tum ? aliquem tamen in stomacho habebitis locum bolis aliquot. Tu serve, unum aut alterum intestinorum veru ad prunas torreas.
Servus.—Exequar.
Hospes.—Vos interim de his carnibus sumite.
Nugo.—Fiet.
Hospes.—Ipse exemplo vobis ero prius in quadram buccellam decerpendo.
Poëta.—Age, tum fenestram edendi et nobis aperies, ut hospitis est munus.
Hospes.—Vinum hoc pitissate, palatis sapiet.
Somniator.—Propino tibi.
Hospes.—Bibas prosperè.
Somniator.—Certè nobile est, et cum quolibet alio sapore certaret.
Hospes.—Tale est, ut ad egenorum mensam bibitur.
Somniator.—Et acre et suave est.
Hospes.—Exta illa calida, dum fervent edite, frigida insipida fiunt.
Poëta.—Ipsis non parcè utemur.
Hospes.—Ut ita silentes et taciti estis ? quid in corde voluitis ? an curam prolium educandarum ?
Nugo.—Non, istarum solicitudinem matribus et uxoribus relinquimus.
Hospes.—Sumite animos hilares, bibendo, quis nobis scomma aliquod recensebit, quo ridebimus ? tu istud facito. Nugo vocaris, fac et nugeris nobis nonnihil.
Nugo.—Scommatum vel facetiarum expers sum, attamen quod scio dicam. Mulieres vetulæ in templo orantes, clunibus attrahunt pedes, scitis qua gratia ?
Hospes.—Ignoramus, tu dicito.
Nugo.—Ideò, ut si quid per posticum venti emiserint, non perdant sine fruge, sed ipso pedes calefaciant, ut Plautinus ille Euclio nocte follem ori adstringebat, in quem anhelitum mitteret, et mane ignem cum ipso excitaret.
Somniator.—Audite et me : Somnium hac nocte habui, multum me invenisse auri et argenti, lepidǽque nymphæ adiacere me amplexanti, at expergiscens sensi felem mihi adesse lingens maxillas meas, nam madebant ex hesterna crapula.
Hospes.—Tu poëta poëticas facetias nobis narra, tum omne impendium huius convivii immune habebitis.
Poëta.—Aures arrigite, versus audietis lepidos in hora poëtica natos, undecim scilicet hos.
Dum vina bibo, tristari non bene quibo.In haustu primo, lætor sub pectoris imo.In cordis fundo, lætor dum bibo secundò.Post ternum potum, vinum mox fit mihi notum.Et potus quartus lætum reddit atque facetum.Et potus quintus, lætam mentem facit intus.Dum bibo bis ter, sum qualibet arte magister.Potu septeno, frons efficitur sine freno.Potus bis quartus, mihi sensus tollit et artus.Sed si plus bibam, kannen, pot, omnia frangam.Ut corpus redimam, rock, hemmet, omnia vendam.
Dum vina bibo, tristari non bene quibo.
In haustu primo, lætor sub pectoris imo.
In cordis fundo, lætor dum bibo secundò.
Post ternum potum, vinum mox fit mihi notum.
Et potus quartus lætum reddit atque facetum.
Et potus quintus, lætam mentem facit intus.
Dum bibo bis ter, sum qualibet arte magister.
Potu septeno, frons efficitur sine freno.
Potus bis quartus, mihi sensus tollit et artus.
Sed si plus bibam, kannen, pot, omnia frangam.
Ut corpus redimam, rock, hemmet, omnia vendam.
Hospes.—Ridiculi per Herculem sunt, et poculis apti versus.Poëta.—Ipsos boni consulite, qualis sum poëta, tales et dico versus.Hospes.—Immunes vos omnes iam hîc à symbolo fecistis.Poëta.—Gratiam referemus olim.
Hospes.—Ridiculi per Herculem sunt, et poculis apti versus.
Poëta.—Ipsos boni consulite, qualis sum poëta, tales et dico versus.
Hospes.—Immunes vos omnes iam hîc à symbolo fecistis.
Poëta.—Gratiam referemus olim.
Convivium Tabernarium, ubi certo asse et numis præsentibus convivatur et solvitur.Tabernarius,Iasperus,Henricus,Maxemilianus,Volfgangus,Arnoldusviatores.Iasperus.—Ho, ho, nemón’ huc prodit ? vacant hæ ædes ?Tabernarius.—Quis fores pulsitat, clamandóque domum personat ?Iasperus.—Salve hospes Tabernarie.Tabernarius.—Et tu.Iasperus.—Ecquid lauti habes opsonii ? dapsilicéne instruxisti focum ? nostrûm hîc sex peregrè profecti adsunt, ex itinere fessi, et esurientes, cibíque et potus cupidissimi.Tabernarius.—Satis reconditum cibi habeo, si vobis æs exolvendi suppetit.Henricus.—Bonorum datum habemus, pecuniásque Crœsi, et Crassi æquamus opulentia.Tabernarius.—Isti assidete mensæ, fercula iam afferri faciam, quiescite interim.Maxemilianus.—Faciemus, ac tu festina, acerrima nobis fames est, qualem ab incunabulis habuimus nunquàm.Tabernarius.—Morbo isti medebor pulcherrimè : de ista perna voragines ventris facite, mox lautiores patinas afferam, sed cibum consecrate prius.Volfgangus.—Benedicite.Henricus.—Dominus.Volfgangus.—Christus Dei filius, salutis humanæ autor et conservator, tabernarium hoc prandium nobis benedictum reddat.Henricus.—Amen.Volfgangus.—Nunc edamus, ipse morari nequeo.Iasperus.—Ede, non morabimur, quin et nos cibum sumimus.Arnoldus.—Dura est et admodum falsa caro ista.Maxemilianus.—Potu salsedinem pelle.Arnoldus.—Cantharum medium ebibam.Volfgangus.—Tum ad fundum ipse exiccabo.Ger[ardus].—Heus, heus, hospes, cervisiæ plus prome, hæc epota est.Tabernarius.—Abundè cervisiam afferam, placétne et vinum ?Maxemilianus.—Utique quanto pretiosius fuerit, tanto ipso plus delectabimur.Tabernarius.—Hîc vinum affero nectareum, nectari cœlestium Deorum ne latum unguem cedens, eo hilares vos reddite.Iasperus.—Faciemus : alia obsonia præbe, assi si quid habes, elixis non oblectamur.Tabernarius.—Sunt mihi capi duo illaridati, et anser in veru, adhuc calidi, de ipsis quid afferam ? dicite, utrum ansere, an capis palata plus gaudeant vestra.Iasperus.—Anserem feras, capos tibi serves.Tabernarius.—Accipite eum pinguem, et adipe multa, ac si tener vitulus esset.Henricus.—Ho, ho, sodales optimi, lassitudinem itinere longo adeptam nunc curate, incidimus in cœlum.Maxemilianus.—Præbibo tibi, guttur mihi constringit anserina ista caro.Iasperus.—Ex postico anseris edas.Volfgangus.—Oleto ipsius iam capior magis, quàm si viveret.Tabernarius.—Ô vos convivæ, ut nunc stomachis valetis, éstne factum melius ?Maxemilianus.—Longè præstantius intestina nunc vigent, quàm dum adveniebamus.Iasperus.—Hospes propino tibi.Tabernarius.—Prosit, bibere nondum cupio, impransus sum. Bibite vos basilicè, ipse impendiorum immemor non ero.Geor[gius].—Et nos tuorum obsoniorum non obliviscemur.Tabernarius.—Istud decet ad mensam, hîc caseum accipite, qui advenarum huc solet esse terror.Maxemilianus.—Nos perterrescet minimè, sat æris habemus, unde symbolum pendamus.Tabernarius.—Edite de ipso vel butyro quantum lubet.Iasperus.—Tolle mensam hospes, sat edimus, hinc abeundum est.Tabernarius.—Non abeundum, sed solvendum, quisque vestrum tribus albis symbolum solvet.Volfgangus.—Hui, tantum ? vix cibus valuit tantum.Tabernarius.—Vini bibistis multum.Maxemilianus.—Ô vos sodales optimi, hinc quomodo evademus, quo pendemus symbolum ?Iasperus.—Hospes, æs in numerato non habemus, nostra chirographa tibi dabimus, mox exoluturi, et è patria æs missuri.Tabernarius.—Chirographa non accipio, nam literarum expers sum, sed vel pecuniam vel exuvias.Henricus.—Nunc versuum quorundam recordor : Est bona vox, hol, wein, melior schenk ein, optima trinck auß. Est mala vox, rechen, peior bezalem, pessima den rock auß.Tabernarius.—Sit pessimum vel optimum, aut solvite, aut vestes exuite.Iasperus.—Accipe has vestes, ad vesperam, vel summum cras repignerabimus et redimemus.
Convivium Tabernarium, ubi certo asse et numis præsentibus convivatur et solvitur.Tabernarius,Iasperus,Henricus,Maxemilianus,Volfgangus,Arnoldusviatores.
Tabernarius,Iasperus,Henricus,Maxemilianus,Volfgangus,Arnoldusviatores.
Iasperus.—Ho, ho, nemón’ huc prodit ? vacant hæ ædes ?Tabernarius.—Quis fores pulsitat, clamandóque domum personat ?Iasperus.—Salve hospes Tabernarie.Tabernarius.—Et tu.Iasperus.—Ecquid lauti habes opsonii ? dapsilicéne instruxisti focum ? nostrûm hîc sex peregrè profecti adsunt, ex itinere fessi, et esurientes, cibíque et potus cupidissimi.Tabernarius.—Satis reconditum cibi habeo, si vobis æs exolvendi suppetit.Henricus.—Bonorum datum habemus, pecuniásque Crœsi, et Crassi æquamus opulentia.Tabernarius.—Isti assidete mensæ, fercula iam afferri faciam, quiescite interim.Maxemilianus.—Faciemus, ac tu festina, acerrima nobis fames est, qualem ab incunabulis habuimus nunquàm.Tabernarius.—Morbo isti medebor pulcherrimè : de ista perna voragines ventris facite, mox lautiores patinas afferam, sed cibum consecrate prius.Volfgangus.—Benedicite.Henricus.—Dominus.Volfgangus.—Christus Dei filius, salutis humanæ autor et conservator, tabernarium hoc prandium nobis benedictum reddat.Henricus.—Amen.Volfgangus.—Nunc edamus, ipse morari nequeo.Iasperus.—Ede, non morabimur, quin et nos cibum sumimus.Arnoldus.—Dura est et admodum falsa caro ista.Maxemilianus.—Potu salsedinem pelle.Arnoldus.—Cantharum medium ebibam.Volfgangus.—Tum ad fundum ipse exiccabo.Ger[ardus].—Heus, heus, hospes, cervisiæ plus prome, hæc epota est.Tabernarius.—Abundè cervisiam afferam, placétne et vinum ?Maxemilianus.—Utique quanto pretiosius fuerit, tanto ipso plus delectabimur.Tabernarius.—Hîc vinum affero nectareum, nectari cœlestium Deorum ne latum unguem cedens, eo hilares vos reddite.Iasperus.—Faciemus : alia obsonia præbe, assi si quid habes, elixis non oblectamur.Tabernarius.—Sunt mihi capi duo illaridati, et anser in veru, adhuc calidi, de ipsis quid afferam ? dicite, utrum ansere, an capis palata plus gaudeant vestra.Iasperus.—Anserem feras, capos tibi serves.Tabernarius.—Accipite eum pinguem, et adipe multa, ac si tener vitulus esset.Henricus.—Ho, ho, sodales optimi, lassitudinem itinere longo adeptam nunc curate, incidimus in cœlum.Maxemilianus.—Præbibo tibi, guttur mihi constringit anserina ista caro.Iasperus.—Ex postico anseris edas.Volfgangus.—Oleto ipsius iam capior magis, quàm si viveret.Tabernarius.—Ô vos convivæ, ut nunc stomachis valetis, éstne factum melius ?Maxemilianus.—Longè præstantius intestina nunc vigent, quàm dum adveniebamus.Iasperus.—Hospes propino tibi.Tabernarius.—Prosit, bibere nondum cupio, impransus sum. Bibite vos basilicè, ipse impendiorum immemor non ero.Geor[gius].—Et nos tuorum obsoniorum non obliviscemur.Tabernarius.—Istud decet ad mensam, hîc caseum accipite, qui advenarum huc solet esse terror.Maxemilianus.—Nos perterrescet minimè, sat æris habemus, unde symbolum pendamus.Tabernarius.—Edite de ipso vel butyro quantum lubet.Iasperus.—Tolle mensam hospes, sat edimus, hinc abeundum est.Tabernarius.—Non abeundum, sed solvendum, quisque vestrum tribus albis symbolum solvet.Volfgangus.—Hui, tantum ? vix cibus valuit tantum.Tabernarius.—Vini bibistis multum.Maxemilianus.—Ô vos sodales optimi, hinc quomodo evademus, quo pendemus symbolum ?Iasperus.—Hospes, æs in numerato non habemus, nostra chirographa tibi dabimus, mox exoluturi, et è patria æs missuri.Tabernarius.—Chirographa non accipio, nam literarum expers sum, sed vel pecuniam vel exuvias.Henricus.—Nunc versuum quorundam recordor : Est bona vox, hol, wein, melior schenk ein, optima trinck auß. Est mala vox, rechen, peior bezalem, pessima den rock auß.Tabernarius.—Sit pessimum vel optimum, aut solvite, aut vestes exuite.Iasperus.—Accipe has vestes, ad vesperam, vel summum cras repignerabimus et redimemus.
Iasperus.—Ho, ho, nemón’ huc prodit ? vacant hæ ædes ?
Tabernarius.—Quis fores pulsitat, clamandóque domum personat ?
Iasperus.—Salve hospes Tabernarie.
Tabernarius.—Et tu.
Iasperus.—Ecquid lauti habes opsonii ? dapsilicéne instruxisti focum ? nostrûm hîc sex peregrè profecti adsunt, ex itinere fessi, et esurientes, cibíque et potus cupidissimi.
Tabernarius.—Satis reconditum cibi habeo, si vobis æs exolvendi suppetit.
Henricus.—Bonorum datum habemus, pecuniásque Crœsi, et Crassi æquamus opulentia.
Tabernarius.—Isti assidete mensæ, fercula iam afferri faciam, quiescite interim.
Maxemilianus.—Faciemus, ac tu festina, acerrima nobis fames est, qualem ab incunabulis habuimus nunquàm.
Tabernarius.—Morbo isti medebor pulcherrimè : de ista perna voragines ventris facite, mox lautiores patinas afferam, sed cibum consecrate prius.
Volfgangus.—Benedicite.
Henricus.—Dominus.
Volfgangus.—Christus Dei filius, salutis humanæ autor et conservator, tabernarium hoc prandium nobis benedictum reddat.
Henricus.—Amen.
Volfgangus.—Nunc edamus, ipse morari nequeo.
Iasperus.—Ede, non morabimur, quin et nos cibum sumimus.
Arnoldus.—Dura est et admodum falsa caro ista.
Maxemilianus.—Potu salsedinem pelle.
Arnoldus.—Cantharum medium ebibam.
Volfgangus.—Tum ad fundum ipse exiccabo.
Ger[ardus].—Heus, heus, hospes, cervisiæ plus prome, hæc epota est.
Tabernarius.—Abundè cervisiam afferam, placétne et vinum ?
Maxemilianus.—Utique quanto pretiosius fuerit, tanto ipso plus delectabimur.
Tabernarius.—Hîc vinum affero nectareum, nectari cœlestium Deorum ne latum unguem cedens, eo hilares vos reddite.
Iasperus.—Faciemus : alia obsonia præbe, assi si quid habes, elixis non oblectamur.
Tabernarius.—Sunt mihi capi duo illaridati, et anser in veru, adhuc calidi, de ipsis quid afferam ? dicite, utrum ansere, an capis palata plus gaudeant vestra.
Iasperus.—Anserem feras, capos tibi serves.
Tabernarius.—Accipite eum pinguem, et adipe multa, ac si tener vitulus esset.
Henricus.—Ho, ho, sodales optimi, lassitudinem itinere longo adeptam nunc curate, incidimus in cœlum.
Maxemilianus.—Præbibo tibi, guttur mihi constringit anserina ista caro.
Iasperus.—Ex postico anseris edas.
Volfgangus.—Oleto ipsius iam capior magis, quàm si viveret.
Tabernarius.—Ô vos convivæ, ut nunc stomachis valetis, éstne factum melius ?
Maxemilianus.—Longè præstantius intestina nunc vigent, quàm dum adveniebamus.
Iasperus.—Hospes propino tibi.
Tabernarius.—Prosit, bibere nondum cupio, impransus sum. Bibite vos basilicè, ipse impendiorum immemor non ero.
Geor[gius].—Et nos tuorum obsoniorum non obliviscemur.
Tabernarius.—Istud decet ad mensam, hîc caseum accipite, qui advenarum huc solet esse terror.
Maxemilianus.—Nos perterrescet minimè, sat æris habemus, unde symbolum pendamus.
Tabernarius.—Edite de ipso vel butyro quantum lubet.
Iasperus.—Tolle mensam hospes, sat edimus, hinc abeundum est.
Tabernarius.—Non abeundum, sed solvendum, quisque vestrum tribus albis symbolum solvet.
Volfgangus.—Hui, tantum ? vix cibus valuit tantum.
Tabernarius.—Vini bibistis multum.
Maxemilianus.—Ô vos sodales optimi, hinc quomodo evademus, quo pendemus symbolum ?
Iasperus.—Hospes, æs in numerato non habemus, nostra chirographa tibi dabimus, mox exoluturi, et è patria æs missuri.
Tabernarius.—Chirographa non accipio, nam literarum expers sum, sed vel pecuniam vel exuvias.
Henricus.—Nunc versuum quorundam recordor : Est bona vox, hol, wein, melior schenk ein, optima trinck auß. Est mala vox, rechen, peior bezalem, pessima den rock auß.
Tabernarius.—Sit pessimum vel optimum, aut solvite, aut vestes exuite.
Iasperus.—Accipe has vestes, ad vesperam, vel summum cras repignerabimus et redimemus.
Convivium Natale.Macrinusnatalem diem celebrans,Persius,Castor,Pollux,Coquus, convivæ,Servus.Macrinus.—Io, io, ô festivissimum diem, ô candidissimum solem hodiernum, feliciorem integer annus habet nullum.Persius.—Unde tantum hodierni diei encomium profers ?Macrinus.—Ignorabas hodie mihi esse diem natalem ?Persius.—Per Herculem non cogitabam, non tum natalitio tuo die nos tuos amicos epulis et mensa excipis ?Macrinus.—Utique adsitis meo prandio omnes quatuor, meum diem genialem mecum celebretis.Castor.—At quantum impendii faciet quisque ?Macrinus.—Sumptus nihil impendetis, ipse feram omnia mea crumena.Pollux.—Age, perplacet, condicimus, non opus est nobis scindere penulam.Castor.—Ubi convivæ vocamur, sumus facillimi : ubi ad erogandam pecuniam, surdi, et auribus mortui.Macrinus.—At natalitiis muneribus me ut donetis oportet.Persius.—Ipsa mittemus lubentissimè.Macrinus.—Coque, súntne edulia percocta ?Coquus.—Quando lubet accubitum ite.Macrinus.—Serve, éstne mensa decorata, quibus solet ornari ?Servus.—Est, et diutissimè.Macrinus.—Lavetis mei convivæ, et discumbite.Castor.—Prior discumbere tuum est ut hospitis.Macrinus.—Benedicite.Persius.—Dominus.Macrinus.—Cunctipotens Deus, cœli et terræ Dominus, bonorum omnium autor, creator, salvator humanæ creaturæ, hoc natali convivio cibum et potum nobis pransuris salubria facere velit.Persius.—Amen.Macrinus.—Nunc epulis negotium sumite et poculis.Pollux.—Otium non agemus.Macrinus.—Salsuginosam illam carnem vel porcinam gustate.Castor.—Fiet.Macrinus.—Serve, ad cyathos sta, vidéque ne siccitate hient.Servus.—Curabo.Macrinus.—Iurulentas fer carnes, his siccis non est delicium magnum, quadras alias porrige.Servus.—Exequi volo.Macrinus.—Carnibus istis iurulentis fruimini, quoad assæ afferentur.Persius.—Facile est contentum esse patina tali, poculisque lepidis.Macrinus.—Genio indulgete, Epicuríque vivite.Persius.—Propino tibi in felix auspicium sequentis anni.Macrinus.—Hodie alium auspicor annum meæ ætatis.Persius.—Tibi nunc est exordium anni, ut omnibus mortalibus ipso Circuncisionis die.Macrinus.—Assæ carnes fac adsint famule.Servus.—Efficiam celerrimè.Macrinus.—Orbes tolle, aliósque propone.Castor.—Omen felix tibi hoc poculo opto, ô Macrine.Macrinus.—Et tibi ipsum non sit infelix.Pollux.—Age, bibendo mihi par referas.Macrinus.—Non differam : omnibus vobis ad has tostas carnes præbibo, in gratiam, quòd hoc natali meo die me invisistis.Castor.—Lubentes fecimus, maiora velimus, si inservire tibi poterimus.Macrinus.—Decerpite assum, ipsum propositum est ut edatur, non ut rursus in culinam deferatur.Pollux.—Strenuè nostrum agimus munus.Persius.—Ô Macrine, hilarem nunc sumas diem, genio affatim indulge, Deóque gratias habe, qui hoc die vitæ munere te fungi fecit et concessit.Macrinus.—Istud hodie feci, facio, et quoad hic dies duraverit, faciam.Castor.—Macrine, scisne cur munera mittantur ab amicis illi cuius est dies natalis ?Macrinus.—Puto quòd signum sit amicitiæ, eo munere gaudeant natum esse in mundum, eum cui mittant.Castor.—Ut die Circuncisionis donantur xenia, ob novi auspicium anni, ita ipso die natali nato homini.Macrinus.—Verisimile est.Castor.—Sic res est.Macrinus.—Serve, bellaria appone, et cyathos aspice an sitiant.Persius.—Nunquàm vidi calices sitire.Macrinus.—Intelligenti pauca satisfaciunt, caseo hoc ora exiccate, butyróque animos si mœrent lenîte.Pollux.—Macrine præbibo, optóque felix sit tibi dies natalis, posteráque ætas.Macrinus.—Commodè bibas.Castor.—Fac deponi dapes, expatiabimur aliquantulúm.Macrinus.—Serve mensam tolle.Castor.—Legamus hymnum.Macrinus.—Deus misericors et iustus, qui in hanc lucem nos creavit, creatósque pascit sua gratia, benedictus sit in æternum et ultrà.Persius.—Amen.Macrinus.—Boni consulite habita obsonia.Persius.—Tu pro liberalitate ista gratiam habe.
Convivium Natale.Macrinusnatalem diem celebrans,Persius,Castor,Pollux,Coquus, convivæ,Servus.
Macrinusnatalem diem celebrans,Persius,Castor,Pollux,Coquus, convivæ,Servus.
Macrinus.—Io, io, ô festivissimum diem, ô candidissimum solem hodiernum, feliciorem integer annus habet nullum.Persius.—Unde tantum hodierni diei encomium profers ?Macrinus.—Ignorabas hodie mihi esse diem natalem ?Persius.—Per Herculem non cogitabam, non tum natalitio tuo die nos tuos amicos epulis et mensa excipis ?Macrinus.—Utique adsitis meo prandio omnes quatuor, meum diem genialem mecum celebretis.Castor.—At quantum impendii faciet quisque ?Macrinus.—Sumptus nihil impendetis, ipse feram omnia mea crumena.Pollux.—Age, perplacet, condicimus, non opus est nobis scindere penulam.Castor.—Ubi convivæ vocamur, sumus facillimi : ubi ad erogandam pecuniam, surdi, et auribus mortui.Macrinus.—At natalitiis muneribus me ut donetis oportet.Persius.—Ipsa mittemus lubentissimè.Macrinus.—Coque, súntne edulia percocta ?Coquus.—Quando lubet accubitum ite.Macrinus.—Serve, éstne mensa decorata, quibus solet ornari ?Servus.—Est, et diutissimè.Macrinus.—Lavetis mei convivæ, et discumbite.Castor.—Prior discumbere tuum est ut hospitis.Macrinus.—Benedicite.Persius.—Dominus.Macrinus.—Cunctipotens Deus, cœli et terræ Dominus, bonorum omnium autor, creator, salvator humanæ creaturæ, hoc natali convivio cibum et potum nobis pransuris salubria facere velit.Persius.—Amen.Macrinus.—Nunc epulis negotium sumite et poculis.Pollux.—Otium non agemus.Macrinus.—Salsuginosam illam carnem vel porcinam gustate.Castor.—Fiet.Macrinus.—Serve, ad cyathos sta, vidéque ne siccitate hient.Servus.—Curabo.Macrinus.—Iurulentas fer carnes, his siccis non est delicium magnum, quadras alias porrige.Servus.—Exequi volo.Macrinus.—Carnibus istis iurulentis fruimini, quoad assæ afferentur.Persius.—Facile est contentum esse patina tali, poculisque lepidis.Macrinus.—Genio indulgete, Epicuríque vivite.Persius.—Propino tibi in felix auspicium sequentis anni.Macrinus.—Hodie alium auspicor annum meæ ætatis.Persius.—Tibi nunc est exordium anni, ut omnibus mortalibus ipso Circuncisionis die.Macrinus.—Assæ carnes fac adsint famule.Servus.—Efficiam celerrimè.Macrinus.—Orbes tolle, aliósque propone.Castor.—Omen felix tibi hoc poculo opto, ô Macrine.Macrinus.—Et tibi ipsum non sit infelix.Pollux.—Age, bibendo mihi par referas.Macrinus.—Non differam : omnibus vobis ad has tostas carnes præbibo, in gratiam, quòd hoc natali meo die me invisistis.Castor.—Lubentes fecimus, maiora velimus, si inservire tibi poterimus.Macrinus.—Decerpite assum, ipsum propositum est ut edatur, non ut rursus in culinam deferatur.Pollux.—Strenuè nostrum agimus munus.Persius.—Ô Macrine, hilarem nunc sumas diem, genio affatim indulge, Deóque gratias habe, qui hoc die vitæ munere te fungi fecit et concessit.Macrinus.—Istud hodie feci, facio, et quoad hic dies duraverit, faciam.Castor.—Macrine, scisne cur munera mittantur ab amicis illi cuius est dies natalis ?Macrinus.—Puto quòd signum sit amicitiæ, eo munere gaudeant natum esse in mundum, eum cui mittant.Castor.—Ut die Circuncisionis donantur xenia, ob novi auspicium anni, ita ipso die natali nato homini.Macrinus.—Verisimile est.Castor.—Sic res est.Macrinus.—Serve, bellaria appone, et cyathos aspice an sitiant.Persius.—Nunquàm vidi calices sitire.Macrinus.—Intelligenti pauca satisfaciunt, caseo hoc ora exiccate, butyróque animos si mœrent lenîte.Pollux.—Macrine præbibo, optóque felix sit tibi dies natalis, posteráque ætas.Macrinus.—Commodè bibas.Castor.—Fac deponi dapes, expatiabimur aliquantulúm.Macrinus.—Serve mensam tolle.Castor.—Legamus hymnum.Macrinus.—Deus misericors et iustus, qui in hanc lucem nos creavit, creatósque pascit sua gratia, benedictus sit in æternum et ultrà.Persius.—Amen.Macrinus.—Boni consulite habita obsonia.Persius.—Tu pro liberalitate ista gratiam habe.
Macrinus.—Io, io, ô festivissimum diem, ô candidissimum solem hodiernum, feliciorem integer annus habet nullum.
Persius.—Unde tantum hodierni diei encomium profers ?
Macrinus.—Ignorabas hodie mihi esse diem natalem ?
Persius.—Per Herculem non cogitabam, non tum natalitio tuo die nos tuos amicos epulis et mensa excipis ?
Macrinus.—Utique adsitis meo prandio omnes quatuor, meum diem genialem mecum celebretis.
Castor.—At quantum impendii faciet quisque ?
Macrinus.—Sumptus nihil impendetis, ipse feram omnia mea crumena.
Pollux.—Age, perplacet, condicimus, non opus est nobis scindere penulam.
Castor.—Ubi convivæ vocamur, sumus facillimi : ubi ad erogandam pecuniam, surdi, et auribus mortui.
Macrinus.—At natalitiis muneribus me ut donetis oportet.
Persius.—Ipsa mittemus lubentissimè.
Macrinus.—Coque, súntne edulia percocta ?
Coquus.—Quando lubet accubitum ite.
Macrinus.—Serve, éstne mensa decorata, quibus solet ornari ?
Servus.—Est, et diutissimè.
Macrinus.—Lavetis mei convivæ, et discumbite.
Castor.—Prior discumbere tuum est ut hospitis.
Macrinus.—Benedicite.
Persius.—Dominus.
Macrinus.—Cunctipotens Deus, cœli et terræ Dominus, bonorum omnium autor, creator, salvator humanæ creaturæ, hoc natali convivio cibum et potum nobis pransuris salubria facere velit.
Persius.—Amen.
Macrinus.—Nunc epulis negotium sumite et poculis.
Pollux.—Otium non agemus.
Macrinus.—Salsuginosam illam carnem vel porcinam gustate.
Castor.—Fiet.
Macrinus.—Serve, ad cyathos sta, vidéque ne siccitate hient.
Servus.—Curabo.
Macrinus.—Iurulentas fer carnes, his siccis non est delicium magnum, quadras alias porrige.
Servus.—Exequi volo.
Macrinus.—Carnibus istis iurulentis fruimini, quoad assæ afferentur.
Persius.—Facile est contentum esse patina tali, poculisque lepidis.
Macrinus.—Genio indulgete, Epicuríque vivite.
Persius.—Propino tibi in felix auspicium sequentis anni.
Macrinus.—Hodie alium auspicor annum meæ ætatis.
Persius.—Tibi nunc est exordium anni, ut omnibus mortalibus ipso Circuncisionis die.
Macrinus.—Assæ carnes fac adsint famule.
Servus.—Efficiam celerrimè.
Macrinus.—Orbes tolle, aliósque propone.
Castor.—Omen felix tibi hoc poculo opto, ô Macrine.
Macrinus.—Et tibi ipsum non sit infelix.
Pollux.—Age, bibendo mihi par referas.
Macrinus.—Non differam : omnibus vobis ad has tostas carnes præbibo, in gratiam, quòd hoc natali meo die me invisistis.
Castor.—Lubentes fecimus, maiora velimus, si inservire tibi poterimus.
Macrinus.—Decerpite assum, ipsum propositum est ut edatur, non ut rursus in culinam deferatur.
Pollux.—Strenuè nostrum agimus munus.
Persius.—Ô Macrine, hilarem nunc sumas diem, genio affatim indulge, Deóque gratias habe, qui hoc die vitæ munere te fungi fecit et concessit.
Macrinus.—Istud hodie feci, facio, et quoad hic dies duraverit, faciam.
Castor.—Macrine, scisne cur munera mittantur ab amicis illi cuius est dies natalis ?
Macrinus.—Puto quòd signum sit amicitiæ, eo munere gaudeant natum esse in mundum, eum cui mittant.
Castor.—Ut die Circuncisionis donantur xenia, ob novi auspicium anni, ita ipso die natali nato homini.
Macrinus.—Verisimile est.
Castor.—Sic res est.
Macrinus.—Serve, bellaria appone, et cyathos aspice an sitiant.
Persius.—Nunquàm vidi calices sitire.
Macrinus.—Intelligenti pauca satisfaciunt, caseo hoc ora exiccate, butyróque animos si mœrent lenîte.
Pollux.—Macrine præbibo, optóque felix sit tibi dies natalis, posteráque ætas.
Macrinus.—Commodè bibas.
Castor.—Fac deponi dapes, expatiabimur aliquantulúm.
Macrinus.—Serve mensam tolle.
Castor.—Legamus hymnum.
Macrinus.—Deus misericors et iustus, qui in hanc lucem nos creavit, creatósque pascit sua gratia, benedictus sit in æternum et ultrà.
Persius.—Amen.
Macrinus.—Boni consulite habita obsonia.
Persius.—Tu pro liberalitate ista gratiam habe.
Convivium delicatorum palatorum.Coloniensis,Vestalus,Thuringus,Saxo,Suevus,Hessus,Franco,Phrysius,Obsonator.Coloniensis.—Heus, heus contubernales optimi, quid agemus ? tempore hoc licentioso, convivabimúrne invicem ? vivemus semper Stoicos ? nunquàm cum Horatio spargemus nuces patiemúrque vel inconsulti haberi ?Vestalus.—Iucundum esset convivari, si opulentæ nobis essent crumenæ.Coloniensis.—Ego omnium nostrorum nomine numos exponam et sumptum, si post factum calculum quisque sua parte mihi reddere promittit.Vestalus.—Pollicemur ad sacramentum.Coloniensis.—Audín’ tu Obsonator, in convivium delicatum obsonia mercatum vade, sed cura ut lautissima quæque emas.Obsonator.—Æris satis si habuero, obsonando accinctissimus ero.Coloniensis.—Accipe aureum istum, et quantum opus fuerit, obsoniis splendidis impende.Obsonator.—Pollucibiliter obsonabo.Vestalus.—Redeas pegasæo gradu, et vorans viam.Coloniensis.—Obsonatum misi, qui mercabitur nobis edulia ampliter.Thuringus.—Aderit etiam mox ?Coloniensis.—Apud propôlas cibum coctum emet, tum coquendi labore non egemus.Saxo.—At quid obsonii afferet ?Coloniensis.—Jussi ut delicatissima quæque quæreret et mercaretur.Suevus.—Cuius palato ? fortè tuo obsonabit.Coloniensis.—Quicquid culinaria taberna habuerit opipari et cocti, istud nobis comparet.Hessus.—Adveniétne oppidò ?Coloniensis.—Dicto citius aderit, nos interim mensam sternemus.Franco.—En aliâs redit Obsonator, sub pallio ferens nescio quid.Coloniensis.—Salvus advenisti Obsonator noster, quid splendidi mercatus es nobis ?Obsonator.—Admodum calida, nescio an pinguia.Hessus.—Proh, carnes affert suillas et vitulinas, quis illis delectatur ? porcina est immunda lepram gignens, vitulina insaluberrima febrem pariens, morbúmque et moros gestire facit.Obsonator.—Mercatus sum quæ potui consequi, delectus mihi non erat, aliâs hæc non attulissem.Coloniensis.—Edamus hæc, dum desunt splendidiora.Franco.—Verè dicis, boni consulenda sunt vilia, ubi pretiosis laboratur.Hessus.—Edat igitur quisque esuriens, fames ipsi condimentum dabit, quo sapient etiam dulcissimè.Obsonator.—Aut manus admovete, aut solus exedam.Suevus.—Quod mercatus es ede, nos esurire malumus.Obsonator.—Nunc in portu navigabo, résque mea in vado erit, cùm solus hæc devorare debeo.Thuringus.—Nihil aliud tibi erat apud propôlas ?Obsonator.—Ne My quidem.Coloniensis.—Bibamus copiosius, et quo in cibo egemus, in potu recompensemus. Mox domum ibo quæsitum piperis aliquid zinzibere conditi.Vestalus.—Ipse si in patria essem, haberem quo latrantem stomachum replerem.Hessus.—Quid ?Vestalus.—Patinam fabarum, déinde lentium, deinde pisorum, tum lactis, tum pultis, tum olerum, tum raparum. Hæc fercula quibus desunt, potiuntur crassissima carne porcina.Thuringus.—In laribus meis paternis dulce iusculum de halece ederem : tabernam potoriam accedens, in sinum sumerem halec salsugine erutum, de quo lamberem inter potandum, ut sitim acciperem.Franco.—Ô nobilem meam Franconiam, in qua vini suavis bibuntur calices : ibidem si essem, viverem indulgentius.Saxo.—In Saxonia mea et nobilis ac satis crassa cervisia potatur.Hessus.—Hessia mea caprinis carnibus abundantissima est, in ipsáque obsonia pinguia et multo iusculo eduntur.Suevus.—Suevi mei vino et nucum copia superbiunt.Phrysius.—Phrysii nostri butyro fertilibúsque caseis nobiles sunt et laudabiles.Franco.—Quid tu Coloniensis ais ? in quo tuam Coloniam effers ?Coloniensis.—Opus non est præconio, satis seipsam commendat.Franco.—Dapes opipare vobis Coloniensibus nullæ sunt aliæ, quàm piper rugosum.Coloniensis.—Ah, nos inopes Germaniæ orientalis vel superioris, vos aquæ bibuli.Franco.—Si nostrates aquam non biberent, diu Rhenus vos Occidentales Germanos submersisset.Obsonator.—Quisque suam repetet domum, nequeo vestris palatis arridentia obsonare, nam nimiùm dissident.
Convivium delicatorum palatorum.Coloniensis,Vestalus,Thuringus,Saxo,Suevus,Hessus,Franco,Phrysius,Obsonator.
Coloniensis,Vestalus,Thuringus,Saxo,Suevus,Hessus,Franco,Phrysius,Obsonator.
Coloniensis.—Heus, heus contubernales optimi, quid agemus ? tempore hoc licentioso, convivabimúrne invicem ? vivemus semper Stoicos ? nunquàm cum Horatio spargemus nuces patiemúrque vel inconsulti haberi ?Vestalus.—Iucundum esset convivari, si opulentæ nobis essent crumenæ.Coloniensis.—Ego omnium nostrorum nomine numos exponam et sumptum, si post factum calculum quisque sua parte mihi reddere promittit.Vestalus.—Pollicemur ad sacramentum.Coloniensis.—Audín’ tu Obsonator, in convivium delicatum obsonia mercatum vade, sed cura ut lautissima quæque emas.Obsonator.—Æris satis si habuero, obsonando accinctissimus ero.Coloniensis.—Accipe aureum istum, et quantum opus fuerit, obsoniis splendidis impende.Obsonator.—Pollucibiliter obsonabo.Vestalus.—Redeas pegasæo gradu, et vorans viam.Coloniensis.—Obsonatum misi, qui mercabitur nobis edulia ampliter.Thuringus.—Aderit etiam mox ?Coloniensis.—Apud propôlas cibum coctum emet, tum coquendi labore non egemus.Saxo.—At quid obsonii afferet ?Coloniensis.—Jussi ut delicatissima quæque quæreret et mercaretur.Suevus.—Cuius palato ? fortè tuo obsonabit.Coloniensis.—Quicquid culinaria taberna habuerit opipari et cocti, istud nobis comparet.Hessus.—Adveniétne oppidò ?Coloniensis.—Dicto citius aderit, nos interim mensam sternemus.Franco.—En aliâs redit Obsonator, sub pallio ferens nescio quid.Coloniensis.—Salvus advenisti Obsonator noster, quid splendidi mercatus es nobis ?Obsonator.—Admodum calida, nescio an pinguia.Hessus.—Proh, carnes affert suillas et vitulinas, quis illis delectatur ? porcina est immunda lepram gignens, vitulina insaluberrima febrem pariens, morbúmque et moros gestire facit.Obsonator.—Mercatus sum quæ potui consequi, delectus mihi non erat, aliâs hæc non attulissem.Coloniensis.—Edamus hæc, dum desunt splendidiora.Franco.—Verè dicis, boni consulenda sunt vilia, ubi pretiosis laboratur.Hessus.—Edat igitur quisque esuriens, fames ipsi condimentum dabit, quo sapient etiam dulcissimè.Obsonator.—Aut manus admovete, aut solus exedam.Suevus.—Quod mercatus es ede, nos esurire malumus.Obsonator.—Nunc in portu navigabo, résque mea in vado erit, cùm solus hæc devorare debeo.Thuringus.—Nihil aliud tibi erat apud propôlas ?Obsonator.—Ne My quidem.Coloniensis.—Bibamus copiosius, et quo in cibo egemus, in potu recompensemus. Mox domum ibo quæsitum piperis aliquid zinzibere conditi.Vestalus.—Ipse si in patria essem, haberem quo latrantem stomachum replerem.Hessus.—Quid ?Vestalus.—Patinam fabarum, déinde lentium, deinde pisorum, tum lactis, tum pultis, tum olerum, tum raparum. Hæc fercula quibus desunt, potiuntur crassissima carne porcina.Thuringus.—In laribus meis paternis dulce iusculum de halece ederem : tabernam potoriam accedens, in sinum sumerem halec salsugine erutum, de quo lamberem inter potandum, ut sitim acciperem.Franco.—Ô nobilem meam Franconiam, in qua vini suavis bibuntur calices : ibidem si essem, viverem indulgentius.Saxo.—In Saxonia mea et nobilis ac satis crassa cervisia potatur.Hessus.—Hessia mea caprinis carnibus abundantissima est, in ipsáque obsonia pinguia et multo iusculo eduntur.Suevus.—Suevi mei vino et nucum copia superbiunt.Phrysius.—Phrysii nostri butyro fertilibúsque caseis nobiles sunt et laudabiles.Franco.—Quid tu Coloniensis ais ? in quo tuam Coloniam effers ?Coloniensis.—Opus non est præconio, satis seipsam commendat.Franco.—Dapes opipare vobis Coloniensibus nullæ sunt aliæ, quàm piper rugosum.Coloniensis.—Ah, nos inopes Germaniæ orientalis vel superioris, vos aquæ bibuli.Franco.—Si nostrates aquam non biberent, diu Rhenus vos Occidentales Germanos submersisset.Obsonator.—Quisque suam repetet domum, nequeo vestris palatis arridentia obsonare, nam nimiùm dissident.
Coloniensis.—Heus, heus contubernales optimi, quid agemus ? tempore hoc licentioso, convivabimúrne invicem ? vivemus semper Stoicos ? nunquàm cum Horatio spargemus nuces patiemúrque vel inconsulti haberi ?
Vestalus.—Iucundum esset convivari, si opulentæ nobis essent crumenæ.
Coloniensis.—Ego omnium nostrorum nomine numos exponam et sumptum, si post factum calculum quisque sua parte mihi reddere promittit.
Vestalus.—Pollicemur ad sacramentum.
Coloniensis.—Audín’ tu Obsonator, in convivium delicatum obsonia mercatum vade, sed cura ut lautissima quæque emas.
Obsonator.—Æris satis si habuero, obsonando accinctissimus ero.
Coloniensis.—Accipe aureum istum, et quantum opus fuerit, obsoniis splendidis impende.
Obsonator.—Pollucibiliter obsonabo.
Vestalus.—Redeas pegasæo gradu, et vorans viam.
Coloniensis.—Obsonatum misi, qui mercabitur nobis edulia ampliter.
Thuringus.—Aderit etiam mox ?
Coloniensis.—Apud propôlas cibum coctum emet, tum coquendi labore non egemus.
Saxo.—At quid obsonii afferet ?
Coloniensis.—Jussi ut delicatissima quæque quæreret et mercaretur.
Suevus.—Cuius palato ? fortè tuo obsonabit.
Coloniensis.—Quicquid culinaria taberna habuerit opipari et cocti, istud nobis comparet.
Hessus.—Adveniétne oppidò ?
Coloniensis.—Dicto citius aderit, nos interim mensam sternemus.
Franco.—En aliâs redit Obsonator, sub pallio ferens nescio quid.
Coloniensis.—Salvus advenisti Obsonator noster, quid splendidi mercatus es nobis ?
Obsonator.—Admodum calida, nescio an pinguia.
Hessus.—Proh, carnes affert suillas et vitulinas, quis illis delectatur ? porcina est immunda lepram gignens, vitulina insaluberrima febrem pariens, morbúmque et moros gestire facit.
Obsonator.—Mercatus sum quæ potui consequi, delectus mihi non erat, aliâs hæc non attulissem.
Coloniensis.—Edamus hæc, dum desunt splendidiora.
Franco.—Verè dicis, boni consulenda sunt vilia, ubi pretiosis laboratur.
Hessus.—Edat igitur quisque esuriens, fames ipsi condimentum dabit, quo sapient etiam dulcissimè.
Obsonator.—Aut manus admovete, aut solus exedam.
Suevus.—Quod mercatus es ede, nos esurire malumus.
Obsonator.—Nunc in portu navigabo, résque mea in vado erit, cùm solus hæc devorare debeo.
Thuringus.—Nihil aliud tibi erat apud propôlas ?
Obsonator.—Ne My quidem.
Coloniensis.—Bibamus copiosius, et quo in cibo egemus, in potu recompensemus. Mox domum ibo quæsitum piperis aliquid zinzibere conditi.
Vestalus.—Ipse si in patria essem, haberem quo latrantem stomachum replerem.
Hessus.—Quid ?
Vestalus.—Patinam fabarum, déinde lentium, deinde pisorum, tum lactis, tum pultis, tum olerum, tum raparum. Hæc fercula quibus desunt, potiuntur crassissima carne porcina.
Thuringus.—In laribus meis paternis dulce iusculum de halece ederem : tabernam potoriam accedens, in sinum sumerem halec salsugine erutum, de quo lamberem inter potandum, ut sitim acciperem.
Franco.—Ô nobilem meam Franconiam, in qua vini suavis bibuntur calices : ibidem si essem, viverem indulgentius.
Saxo.—In Saxonia mea et nobilis ac satis crassa cervisia potatur.
Hessus.—Hessia mea caprinis carnibus abundantissima est, in ipsáque obsonia pinguia et multo iusculo eduntur.
Suevus.—Suevi mei vino et nucum copia superbiunt.
Phrysius.—Phrysii nostri butyro fertilibúsque caseis nobiles sunt et laudabiles.
Franco.—Quid tu Coloniensis ais ? in quo tuam Coloniam effers ?
Coloniensis.—Opus non est præconio, satis seipsam commendat.
Franco.—Dapes opipare vobis Coloniensibus nullæ sunt aliæ, quàm piper rugosum.
Coloniensis.—Ah, nos inopes Germaniæ orientalis vel superioris, vos aquæ bibuli.
Franco.—Si nostrates aquam non biberent, diu Rhenus vos Occidentales Germanos submersisset.
Obsonator.—Quisque suam repetet domum, nequeo vestris palatis arridentia obsonare, nam nimiùm dissident.
Convivium Helluonum poculis sese urgentium.Hermanus,Arnoldusfratres,Iasperus&Georgius.Hermanus.—Sitio affatim, quid consilii præbes mi frater ?Arnoldus.—Remedium non est aliud magis præsentaneum siti, quàm epotatio crebra poculorum.Hermanus.—Pocula quid iuvant vacua ?Arnoldus.—Pocula puto non inania, sed potu referta : vacua vasa, pocula non merentur dici.Hermanus.—Quî hoc ?Arnoldus.—Pocula (ni fallor) dicuntur calices, quasi potum continentes vel continentia.Hermanus.—Potatum quò nos conferemus ?Arnoldus.—In eas ædes ubi convenire soliti sumus.Hermanus.—Iniucundum est duobus solis compotare, si quos habere mus congerrones sive compotores.Arnoldus.—Fortè in ipso domicilio cervisiario quosdam inveniemus nostri consortii.Hermanus.—Accedamus Iasperum veterem nostrum commilitonem.Arnoldus.—Perplacet, confestim eamus.Hermanus.—Heus, heus Iaspere, ésne domi ?Iasperus.—Non sum.Hermanus.—Nónne te loquentem audimus ?Iasperus.—Non Iasperum, sed fortè Theologum auditis.Hermanus.—Ecce obliti per Herculem fuimus istius tui cognominis, quid agis ? latitas semper et assides Theologicis tuis libris ?Iasperus.—In Grammaticis regulis sudavi et legi. Quid venitis ? quid expetitis ?Hermanus.—Venimus curatum cuticulam tecum ad pocula.Iasperus.—Hæc domus ad algidam dicitur culinam, nihil cibi, neque potus, neque ignis est.Hermanus.—Adest cantharus quo potus feratur ?Iasperus.—Fideliam habemus, non stanneum cantharum.Arnoldus.—Dulcior est potus ex fictili poculo, quàm stanneo.Hermanus.—Istud est quod dixit Agathocles rex filius figuli, qui rex maluit ex fictilibus vasis quàm aureis bibere.Iasperus.—Huc è regione in taberna coquinaria cervisiam feram, interim expectetis.Hermanus.—At redi velox, sitimus fortiter et acerbissimè.Iasperus.—Huc redeo, felix sit cervisia bibentibus.Arnoldus.—Et tibi afferenti non infelix.Iasperus.—Hoc poculo ebibendo aut totum, aut medium combibebimus.Hermanus.—Arridet, sit ratum quod loqueris.Iasperus.—Hermane, præbibo tibi integrum poculum.Hermanus.—Esto, accipio libenter.Arnoldus.—En Georgi unde tu proripis ?Georgius.—È laribus meis visum venio quid hîc geratur.Hermanus.—Hîc potatur, genióque indulgetur.Georgius.—Istud video.Iasperus.—Assideas, sísque nobis compotor.Georgius.—Ære careo.Hermanus.—Prædivitem habemus convivii principem, Iasperum nostrum tertium Catonem, et octavum sapientem.Iasperus.—Nasum vestrum nosco, nasuti estis, præter hoc nihil.Arnoldus.—Hui, bibite plenis poculis commilitones optimi, exemplum vobis dabo, calcárque addam calicem hunc ingurgitando.Iasperus.—Ho, ho, instar vaccæ bibis.Arnoldus.—Usqueadeò sapuit, desinere et cessare non potui.Hermanus.—Georgi, tibi propino.Georgius.—Accipio lubens.Hermanus.—Ut defidetis tam siccis palatis calices osculamini, ipsísque linguas madefacite.Arnoldus.—Non feriabimur.Hermanus.—Cervisiæ plus feras, hæc epota est.Iasperus.—Asses tres porrigite.Arnoldus.—Ad calculum feras, in digressu solvemus.Iasperus.—Sin minus feceritis, vestibus vos nudabo.Hermanus.—Nunc eas ocyus.Iasperus.—Felix faustáque sit, quam sero, cervisia bibenti et solvere volenti.Arnoldus.—Quid ? non esset salubris satisfacere recusanti ?Iasperus.—Iste non bibat.Arnoldus.—Nunc tanto cupidius bibemus. Hui, bibite plenis buccis sodales optimi, bibite ad iugulum usque.Georgius.—Quid illud conferret ?Arnoldus.—Multùm sanè, quantum quis plus potu madet, tanto peritior est, iucundior et hilarior.Iasperus.—Hermane, hoc te saluto calice.Hermanus.—Non obsit, ebibe, aut non suscipiam à te.Arnoldus.—Abeundi tempus est, vespera imminet.Iasperus.—Exolvite prius impendium.Hermanus.—Ad Græcorum Calendas.Iasperus.—Memor ero, ubi locus fuerit.
Convivium Helluonum poculis sese urgentium.Hermanus,Arnoldusfratres,Iasperus&Georgius.
Hermanus,Arnoldusfratres,Iasperus&Georgius.
Hermanus.—Sitio affatim, quid consilii præbes mi frater ?Arnoldus.—Remedium non est aliud magis præsentaneum siti, quàm epotatio crebra poculorum.Hermanus.—Pocula quid iuvant vacua ?Arnoldus.—Pocula puto non inania, sed potu referta : vacua vasa, pocula non merentur dici.Hermanus.—Quî hoc ?Arnoldus.—Pocula (ni fallor) dicuntur calices, quasi potum continentes vel continentia.Hermanus.—Potatum quò nos conferemus ?Arnoldus.—In eas ædes ubi convenire soliti sumus.Hermanus.—Iniucundum est duobus solis compotare, si quos habere mus congerrones sive compotores.Arnoldus.—Fortè in ipso domicilio cervisiario quosdam inveniemus nostri consortii.Hermanus.—Accedamus Iasperum veterem nostrum commilitonem.Arnoldus.—Perplacet, confestim eamus.Hermanus.—Heus, heus Iaspere, ésne domi ?Iasperus.—Non sum.Hermanus.—Nónne te loquentem audimus ?Iasperus.—Non Iasperum, sed fortè Theologum auditis.Hermanus.—Ecce obliti per Herculem fuimus istius tui cognominis, quid agis ? latitas semper et assides Theologicis tuis libris ?Iasperus.—In Grammaticis regulis sudavi et legi. Quid venitis ? quid expetitis ?Hermanus.—Venimus curatum cuticulam tecum ad pocula.Iasperus.—Hæc domus ad algidam dicitur culinam, nihil cibi, neque potus, neque ignis est.Hermanus.—Adest cantharus quo potus feratur ?Iasperus.—Fideliam habemus, non stanneum cantharum.Arnoldus.—Dulcior est potus ex fictili poculo, quàm stanneo.Hermanus.—Istud est quod dixit Agathocles rex filius figuli, qui rex maluit ex fictilibus vasis quàm aureis bibere.Iasperus.—Huc è regione in taberna coquinaria cervisiam feram, interim expectetis.Hermanus.—At redi velox, sitimus fortiter et acerbissimè.Iasperus.—Huc redeo, felix sit cervisia bibentibus.Arnoldus.—Et tibi afferenti non infelix.Iasperus.—Hoc poculo ebibendo aut totum, aut medium combibebimus.Hermanus.—Arridet, sit ratum quod loqueris.Iasperus.—Hermane, præbibo tibi integrum poculum.Hermanus.—Esto, accipio libenter.Arnoldus.—En Georgi unde tu proripis ?Georgius.—È laribus meis visum venio quid hîc geratur.Hermanus.—Hîc potatur, genióque indulgetur.Georgius.—Istud video.Iasperus.—Assideas, sísque nobis compotor.Georgius.—Ære careo.Hermanus.—Prædivitem habemus convivii principem, Iasperum nostrum tertium Catonem, et octavum sapientem.Iasperus.—Nasum vestrum nosco, nasuti estis, præter hoc nihil.Arnoldus.—Hui, bibite plenis poculis commilitones optimi, exemplum vobis dabo, calcárque addam calicem hunc ingurgitando.Iasperus.—Ho, ho, instar vaccæ bibis.Arnoldus.—Usqueadeò sapuit, desinere et cessare non potui.Hermanus.—Georgi, tibi propino.Georgius.—Accipio lubens.Hermanus.—Ut defidetis tam siccis palatis calices osculamini, ipsísque linguas madefacite.Arnoldus.—Non feriabimur.Hermanus.—Cervisiæ plus feras, hæc epota est.Iasperus.—Asses tres porrigite.Arnoldus.—Ad calculum feras, in digressu solvemus.Iasperus.—Sin minus feceritis, vestibus vos nudabo.Hermanus.—Nunc eas ocyus.Iasperus.—Felix faustáque sit, quam sero, cervisia bibenti et solvere volenti.Arnoldus.—Quid ? non esset salubris satisfacere recusanti ?Iasperus.—Iste non bibat.Arnoldus.—Nunc tanto cupidius bibemus. Hui, bibite plenis buccis sodales optimi, bibite ad iugulum usque.Georgius.—Quid illud conferret ?Arnoldus.—Multùm sanè, quantum quis plus potu madet, tanto peritior est, iucundior et hilarior.Iasperus.—Hermane, hoc te saluto calice.Hermanus.—Non obsit, ebibe, aut non suscipiam à te.Arnoldus.—Abeundi tempus est, vespera imminet.Iasperus.—Exolvite prius impendium.Hermanus.—Ad Græcorum Calendas.Iasperus.—Memor ero, ubi locus fuerit.
Hermanus.—Sitio affatim, quid consilii præbes mi frater ?
Arnoldus.—Remedium non est aliud magis præsentaneum siti, quàm epotatio crebra poculorum.
Hermanus.—Pocula quid iuvant vacua ?
Arnoldus.—Pocula puto non inania, sed potu referta : vacua vasa, pocula non merentur dici.
Hermanus.—Quî hoc ?
Arnoldus.—Pocula (ni fallor) dicuntur calices, quasi potum continentes vel continentia.
Hermanus.—Potatum quò nos conferemus ?
Arnoldus.—In eas ædes ubi convenire soliti sumus.
Hermanus.—Iniucundum est duobus solis compotare, si quos habere mus congerrones sive compotores.
Arnoldus.—Fortè in ipso domicilio cervisiario quosdam inveniemus nostri consortii.
Hermanus.—Accedamus Iasperum veterem nostrum commilitonem.
Arnoldus.—Perplacet, confestim eamus.
Hermanus.—Heus, heus Iaspere, ésne domi ?
Iasperus.—Non sum.
Hermanus.—Nónne te loquentem audimus ?
Iasperus.—Non Iasperum, sed fortè Theologum auditis.
Hermanus.—Ecce obliti per Herculem fuimus istius tui cognominis, quid agis ? latitas semper et assides Theologicis tuis libris ?
Iasperus.—In Grammaticis regulis sudavi et legi. Quid venitis ? quid expetitis ?
Hermanus.—Venimus curatum cuticulam tecum ad pocula.
Iasperus.—Hæc domus ad algidam dicitur culinam, nihil cibi, neque potus, neque ignis est.
Hermanus.—Adest cantharus quo potus feratur ?
Iasperus.—Fideliam habemus, non stanneum cantharum.
Arnoldus.—Dulcior est potus ex fictili poculo, quàm stanneo.
Hermanus.—Istud est quod dixit Agathocles rex filius figuli, qui rex maluit ex fictilibus vasis quàm aureis bibere.
Iasperus.—Huc è regione in taberna coquinaria cervisiam feram, interim expectetis.
Hermanus.—At redi velox, sitimus fortiter et acerbissimè.
Iasperus.—Huc redeo, felix sit cervisia bibentibus.
Arnoldus.—Et tibi afferenti non infelix.
Iasperus.—Hoc poculo ebibendo aut totum, aut medium combibebimus.
Hermanus.—Arridet, sit ratum quod loqueris.
Iasperus.—Hermane, præbibo tibi integrum poculum.
Hermanus.—Esto, accipio libenter.
Arnoldus.—En Georgi unde tu proripis ?
Georgius.—È laribus meis visum venio quid hîc geratur.
Hermanus.—Hîc potatur, genióque indulgetur.
Georgius.—Istud video.
Iasperus.—Assideas, sísque nobis compotor.
Georgius.—Ære careo.
Hermanus.—Prædivitem habemus convivii principem, Iasperum nostrum tertium Catonem, et octavum sapientem.
Iasperus.—Nasum vestrum nosco, nasuti estis, præter hoc nihil.
Arnoldus.—Hui, bibite plenis poculis commilitones optimi, exemplum vobis dabo, calcárque addam calicem hunc ingurgitando.
Iasperus.—Ho, ho, instar vaccæ bibis.
Arnoldus.—Usqueadeò sapuit, desinere et cessare non potui.
Hermanus.—Georgi, tibi propino.
Georgius.—Accipio lubens.
Hermanus.—Ut defidetis tam siccis palatis calices osculamini, ipsísque linguas madefacite.
Arnoldus.—Non feriabimur.
Hermanus.—Cervisiæ plus feras, hæc epota est.
Iasperus.—Asses tres porrigite.
Arnoldus.—Ad calculum feras, in digressu solvemus.
Iasperus.—Sin minus feceritis, vestibus vos nudabo.
Hermanus.—Nunc eas ocyus.
Iasperus.—Felix faustáque sit, quam sero, cervisia bibenti et solvere volenti.
Arnoldus.—Quid ? non esset salubris satisfacere recusanti ?
Iasperus.—Iste non bibat.
Arnoldus.—Nunc tanto cupidius bibemus. Hui, bibite plenis buccis sodales optimi, bibite ad iugulum usque.
Georgius.—Quid illud conferret ?
Arnoldus.—Multùm sanè, quantum quis plus potu madet, tanto peritior est, iucundior et hilarior.
Iasperus.—Hermane, hoc te saluto calice.
Hermanus.—Non obsit, ebibe, aut non suscipiam à te.
Arnoldus.—Abeundi tempus est, vespera imminet.
Iasperus.—Exolvite prius impendium.
Hermanus.—Ad Græcorum Calendas.
Iasperus.—Memor ero, ubi locus fuerit.