De festo Pentecostes.Vinandus&Baptista.Vinandus.—Sabbato proximo pridianus erit dies festi Pentecostes.Baptista.—Compertum id habeo.Vinandus.—Ventri nostro rursus bellum afferet.Baptista.—Quale bellum narras ?Vinandus.—Corporis bellum, ieiunium scilicet.Baptista.—Pulchrè ieiunium vocas bellum, quia ventri odiosum est.Vinandus.—Hactenus tranquilla fuit caro nostra.Baptista.—Unde ista sibi tranquillitas quam æstimas ?Vinandus.—Quia à Paschatis die non sensit ieiunii molestiam.Baptista.—Corpus meum tum ovis, tum aliis affatim est pastum delicatis bolis.Vinandus.—Sabbato denuò in pristinum ibimus.Baptista.—Facile est unum diem abstinentia peragere.Vinandus.—Ipso die Pentecostes accedes sacram Synaxin ?Baptista.—Incertus sum.Vinandus.—Quî sic ? ego me accingam, quo gratiam Spiritus sancti acquiram.Baptista.—Facerem et id ipse quoque, sed unicum me moratur.Vinandus.—Istud quidnam est ?Baptista.—Invitus confiteor.Vinandus.—Ego alicubi ignoto mea delicta recenseo, tum plus audeo.Baptista.—Parabo et me, ut tecum peccata in sacrificuli aurem murmurem.Vinandus.—His Spiritus sancti feriis nobis scholasticis in primis est scelerum sex eiicienda.Baptista.—Verè dicis, ut Spiritus sanctus nos invitat.Vinandus.—Si is nobis præsto fuerit, sine sudore discemus.Baptista.—Ô utinam tum mihi adesset.Vinandus.—Peccata exue, pœnitentiam age, certè te suo donabit munere.Baptista.—Enitar pro viribus.Vinandus.—Sic facias, et literis fies aptior alumnus.De festo sancti Martini.Hieronymus&Hermannus.Hieronymus.—Quótnam dies abhinc absunt feriæ sancti Martini ?Hermannus.—Opinor octo.Hieronymus.—Quodie peragentur ?Hermannus.—In macra die, scilicet Veneris.Hieronymus.—Vespera tamen erit ipso die Iovis.Hermannus.—Erit ni fallor.Hieronymus.—Ô tum adhuc bene nobiscum agetur.Hermannus.—Unde illud coniicis ?Hieronymus.—Nam tunc carnibus vescentur homines.Hermannus.—Illud nostro stomacho non commodabit.Hieronymus.—Imò plurimùm proderit.Hermannus.—Effare quomodo ?Hieronymus.—Quicquid iusculi vel carnis à mensis levarint, nobis adfores cantantibus impartient.Hermannus.—Ad istud certè ollam mihi parabo.Hieronymus.—Si tibi placuerit, invicem tunc temporis ostiatim canemus.Hermannus.—Oppidò mihi arridet.Hieronymus.—Sed quicquid obsonii, vel æris nobis datum fuerit, commune erit.Hermannus.—Conferetur in illius vesperæ nostrum convivium.Hieronymus.—Sed qua hora egrediemur precatum stipem ?Hermannus.—Postquam octava sonuerit.Hieronymus.—Illud temporis planè integrum erit nostræ precationi.Hermannus.—Conveniet maximè, nam eo tempore de mensa tolluntur patinæ.Hieronymus.—Anno abhinc proximo tantum accepi alimenti, quo octo victitabam dies.Hermannus.—Ô si ea nunc rediret fortuna !Hieronymus.—Sperandum est, et Deo confidendum.Hermannus.—Quis illius non anhelaret adminiculum ?Hieronymus.—Multi suum exoptant præsidium, verùm inserviunt ipsi iniquè.Hermannus.—Hi consequentur gratiam eius ad Græcorum Calendas.De Xeniis mittendis.Kilianus&Theodoricus.Kilianus.—Precor tibi diem candidum.Theodoricus.—Talem et tibi opto.Kilianus.—Xenium fac mihi præbeas.Theodoricus.—Hui, tam citò ! vix novi anni dies illuxit.Kilianus.—Hodie verum est tempus dandi xeniola.Theodoricus.—Hodie incipit, sed diu durat.Kilianus.—Fateor, sed tamen qui alteri dare volunt, non diuturnam moram agunt.Theodoricus.—Expecta, quo ad ipsum struxero.Kilianus.—Non opto strenam farinaceam.Theodoricus.—Lautior mihi non est alia.Kilianus.—Sed puderet me amicum mellito munusculo salutare.Theodoricus.—Quî id fit ?Kilianus.—Quia timerem ne ab ipso nausearet.Theodoricus.—Vanum metuis, si bonus esset, boni consideret.Kilianus.—Verbis fortassis, at corde sperneret.Theodoricus.—Is personatus amicus esset.Kilianus.—Honestius est panniculum emunctorium largiri vice xenii.Theodoricus.—Est quidem, sed tale munus non omnibus in promptu est.Kilianus.—De interula aut panni ulna plura conficiuntur.Theodoricus.—Sed sæpe pluris constat conficiendi sumptus, quàm pannus.Kilianus.—Cultros vidi quandoque inter amicos missitari.Theodoricus.—Illos ego non mitterem.Kilianus.—Cur ?Theodoricus.—Quia vulgò dicitur, cultros amicitiam rumpere.Kilianus.—Solide isti tu accedis dicto ?Theodoricus.—Non totus consentio.Kilianus.—Attamen nonnihil ipsi fidem præbes.Theodoricus.—Facio, ut solent hi, qui quicquid audiunt, ex oraculo prolatum putant.Kilianus.—Es tu illius farinæ homo ?Theodoricus.—Nescio. Meipsum non nosco.Kilianus.—Sed strenulam mihi fac mittas.Theodoricus.—Cras ultrò tibi conferam, interim spe vivas.De Pecunia danda in novæ scholæ ingressu.Martinus&Nicolaus.Martinus.—Feriabimúrne post meridiem à lectionibus ?Nicolaus.—Non compertum habeo.Martinus.—Ego ea spe ducor.Nicolaus.—Vide ne vanam spem foveas.Martinus.—Certus sum, spe non frustrabor.Nicolaus.—Præstaret fide iussorem habere.Martinus.—Tam scio quàm nomen meum.Nicolaus.—Eloquere quî scias.Martinus.—Est mihi adolescens domi, qui primùm iam scholam inviset.Nicolaus.—Hoc quid afferet nobis ?Martinus.—Ipse à præceptore copiam otiandi nobis impetrabit.Nicolaus.—Qua arte ?Martinus.—Largiendo ipsi pauxillulum numorum.Nicolaus.—Putas illud quod introitum vulgò appellitant ?Martinus.—Istud ipsum volo.Nicolaus.—Sat habeo.Martinus.—Verùm, nostín’ unde mos ille pervenerit ?Nicolaus.—Audivi nunquàm originem.Martinus.—Dicam huius consuetudinis fontem, si te audire non tæduerit.Nicolaus.—Audire gestio.Martinus.—Qui apud artifices mechanicos tyrones sunt, istius artificii classi aliquid pendêre coguntur.Nicolaus.—Vidi quandoque in ipsorum artificum conciliabulo.Martinus.—Isto munusculo favorem sibi vendicant aliorum.Nicolaus.—Etiam in ipsorum album referuntur.Martinus.—Non secus et novus literarum tyro et præceptorem et nos demeretur.Nicolaus.—Quo ?Martinus.—Præceptorem pauxillo æris, nos verò otio medii diei.Non semper esse studendum.Vincentius&Vilhelmus.Vincentius.—Heus tu, paucis te volo.Vilhelmus.—Quis me vocat ?Vincentius.—En, ego te voco.Vilhelmus.—Quid est quod me vis ?Vincentius.—Facilis res est.Vilhelmus.—Exprime ocyus.Vincentius.—Quî sit quod ita palles ?Vilhelmus.—Palleo ? id ipse ignoro.Vincentius.—Palles non secus ac ægrotares.Vilhelmus.—Sanè nihil sentio doloris, gratia Deo.Vincentius.—Unde tum pallor ille oritur ?Vilhelmus.—Color hic mihi est nativus.Vincentius.—Non adeò pallescunt homines à natura.Vilhelmus.—Quî nosti ? ésne medicus ?Vincentius.—Non, sed coniectura assequor, te chartis nimiùm addictum.Vilhelmus.—Literis totum transigo otium quod habeo.Vincentius.—Si id agis, tibi ipsi obes.Vilhelmus.—Hoc non spero, quòd mihi desim studendo.Vincentius.—Prodes fortè animæ, sed corpori noces.Vilhelmus.—Malo animæ quàm corporis profectum.Vincentius.—Bellè dicis, sed corpori debili et animæ tandem vis perimitur.Vilhelmus.—Periti istud non asserunt.Vincentius.—Quid tum dicunt ?Vilhelmus.—Ad tenuem lancem, literas melius imbibi.Vincentius.—Concedo, sed tamen oportet corporis curam non totam omittere.Vilhelmus.—Neque hoc facio.Vincentius.—Extremum dementiae esset, abstinentia immodica suum fraudare genium.Vilhelmus.—Præstat tamen alimonia animæ quàm corporis.Vincentius.—Enervatis autem corporis viribus, fulcimentum animæ et virtutibus tollitur.Vilhelmus.—Inficias non eo, cum corpus sit animæ promptuarium.Quem ludum debeant iuvenes exercere.Antonius&Laurentius.Antonius.—Hui ludis tu tesseris ?Laurentius.—Hoc tua quid refert ?Antonius.—Ludus iste non scholasticorum est.Laurentius.—Quorum tum est ?Antonius.—Nebulonum, heluonum, et histrionum.Laurentius.—Vidi ego complures literarum tyrones hoc uti ludo.Antonius.—Nihilo fuêre meliores.Laurentius.—Ánne peiores eos fuisse censes ?Antonius.—Hercule non solùm peiores, sed et pessimos.Laurentius.—Tu nosti, quia tertius Cato es.Antonius.—Ride ut lubet, vera loquor.Laurentius.—Nihil ludendum et scholasticis arbitraris ?Antonius.—Ludendum et ipsis quandoque, sed aliud lusus genus.Laurentius.—Age, qui ludus ?Antonius.—Ludi nempe honesti, et verecundi.Laurentius.—Qui illi sunt ?Antonius.—Quos olim Cumani suos docuerunt liberos.Laurentius.—Quales isti tradiderunt pueris ?Antonius.—Natare, dimicare, et certare luctando.Laurentius.—Nullos alios ?Antonius.—Nullos quos audiero.Laurentius.—Nunquam charta lusoria, vel talis ?Antonius.—Minimè gentium.Laurentius.—Etiámne inter convivia cum amiculo ?Antonius.—Nusquàm locorum.Laurentius.—Nimiùm sapuerunt.Antonius.—Si semel et iterum concessissent, malè cecidisset.Laurentius.—Nonnunquàm ludere, ferendum esse.Antonius.—Audistín’ Platonem dicentem, non parvum incommodum esse consuetudinem iniquam ?Laurentius.—Consuetudo diutino et frequenti conatu fit, non rarò tentando.De Eleemosynis colligendis.Ludovicus&Pantaleon.Ludovicus.—Placétne tibi mihi congredi ?Pantaleon.—Quò ?Ludovicus.—Ignoras ? ostiatim petitum decimas nostras.Pantaleon.—Decimas quid vocas ?Ludovicus.—Stipem, quæ nobis pauperibus à divitibus erogatur.Pantaleon.—Est illa nobis vice decimarum ?Ludovicus.—Utique est.Pantaleon.—Mihi non fit verisimile.Ludovicus.—Pinguis Minervæ homo es, quòd ista non capis.Pantaleon.—Haud capio, rogo apertius mihi dicas.Ludovicus.—Obsecundabor, tu ausculta.Pantaleon.—Advertam diligenter.Ludovicus.—Nosti agrorum dominos oportere suis, aut parœcianis, aut principibus pendere decimas ?Pantaleon.—Nosco per parentes meos.Ludovicus.—Non secus oportet et divites illos, de suis bonis pendere nobis stipem.Pantaleon.—Certè si oporteret eos, tum nunquàm recusarent.Ludovicus.—Dum renuunt, ipsis luditur.Pantaleon.—Imò plus luditur nobis, quàm ipsis.Ludovicus.—Longè aberras.Pantaleon.—Deliro dicis : venter mihi fame perit.Ludovicus.—Divitum incommodum longè est gravius.Pantaleon.—Dic, quod illud est ?Ludovicus.—Dei incidunt iram, quòd pietatis non sunt cultores.Pantaleon.—Istud non æstimant.Ludovicus.—Sed olim ante iudicem Deum acerbè sentient.Pantaleon.—Interim induciis fruuntur ?Ludovicus.—Miserae induciæ sunt, quas certum sequitur tormentum.Pantaleon.—Solatium tamen est dilatione frui, etiam momentanea.De Ludo Pilæ.Gysbertus&Petrus.Gysbertus.—Ut sic desidetis ? surgite pigerrimi.Petrus.—Quid conabimur ?Gysbertus.—Colludemus nonnihil ?Petrus.—Malumus hîc in gramine viridi quiescere.Gysbertus.—Endymionum est, non adolescentum, ita gramini incumbere.Petrus.—Attamen dulce est.Gysbertus.—Iucundius mihi est ludere, quàm torpere.Petrus.—Age, ludendo concertemus.Gysbertus.—Pilámne iaciendo invicem ?Petrus.—Cui est pila ? nobis deest.Gysbertus.—En, hîc duas habeo.Petrus.—Molliorem et leviorem accipiemus.Gysbertus.—Bellè dicis, nam ista minus afferet doloris.Petrus.—Sed sortiemur periculi et ludi comites.Gysbertus.—Ludemus, ut pila scrobibus impellatur.Petrus.—Tum sors mittatur, quis incipiat.Gysbertus.—Scrobs prius adscribatur cuilibet.Petrus.—Quisque accipiat quam velit, suprema erit mea.Gysbertus.—Advolve pilam, in cuius scrobem ceciderit, eam in alios proiiciet.Petrus.—Papæ, meam incidit, fugite hinc.Gysbertus.—Ho, ho, neminem tetigisti, notula tibi appingatur creta.Petrus.—In calceum fige mihi cretæ lineam.Gysbertus.—Demum adiice foveis pilam.Petrus.—Nunc tuæ intrudam foveæ.Gysbertus.—Si feceris, te primum proiiciam.Petrus.—Vidén’ ? age quæ lubet.Gysbertus.—Fuge, aut te iactu petam.Petrus.—Si audes, iacias.Gysbertus.—Audeo maiora, en, tactus es.Petrus.—Et te rursus ad suras læsi.Gysbertus.—Vix credo, nam sensi penitus nihil.De Ludo globorum missilium, quos Omnia vocant Colonienses tyrunculi literarii.Cornelius&Iacobus.Cornelius.—Non decet aliis ludentibus nos ita defidere.Iacobus.—Præstat spectatorem esse, quàm ignavum collusorem.Cornelius.—Auspicemur et nos duo ludum cognitum.Iacobus.—Quem agemus consulis ludum ?Cornelius.—Globularem.Iacobus.—Cum globulis quos Omnia vocant ?Cornelius.—Impolitum est istud verbum.Iacobus.—Nosti tu aliud venustius ?Cornelius.—Ipse dicerem globulos missiles per pollices.Iacobus.—Et istam memoria recondam orationem.Cornelius.—Fiat fossiculus, in quem globuli mittantur.Iacobus.—Tibi culter est, effode terram.Cornelius.—Præscribe tu ludi carceres.Iacobus.—Hoc signo ligneolo.Cornelius.—Præmitte tu globulum, ego deinde.Iacobus.—En istic me ferias.Cornelius.—Si possum, non sinam te ibidem durare.Iacobus.—Te expectabit globulus.Cornelius.—Vides ? ubi nunc sistis ?Iacobus.—Semel sum à te propulsus, id nihil æstimo.Cornelius.—Denique tria vici, tu nondum lucratus es.Iacobus.—Istis tribus nihil addes lucri.Cornelius.—Res ipsa loquetur.Iacobus.—Quibus Fortuna prius aspirat, tandem adversatur.Cornelius.—Mox sex numerabo.Iacobus.—Ipse præveniam te.Cornelius.—Ah, nunc mihi timeo.Iacobus.—Ecce et mihi tria sunt.Cornelius.—Ego rursus tribus te excello.Iacobus.—Non diu numero superior manebis.Cornelius.—Istud experiar.Iacobus.—Tuis conatibus ipse obsistam.Cornelius.—Enitere quantum potes.De Ludo globorum qui torquentur per anulum.Udalricus&Vinandus.Udalricus.—Eamus deambulatum rus versus.Vinandus.—Ruri quid tractabimus ?Udalricus.—Ibi et ambulando, et colludendo nos oblectabimus.Vinandus.—Quod ludi genus exercebimus ?Udalricus.—Torquebimus globum per anulum ferreum.Vinandus.—Age, propere eamus.Udalricus.—Sed audi, in ludo globi anularis peritior me es.Vinandus.—Rarus certè ipsum exerceo.Udalricus.—Attamen videbo quid et ego possim.Vinandus.—Globum prome.Udalricus.—En tibi ferreum anulum, terræ infige.Vinandus.—Flagellum et mihi præbe.Udalricus.—Sortiemur, quis prius ludet.Vinandus.—Ego cultrum sursum iaciam, tu elige.Udalricus.—Seligam alterum cultelli latus, signum ubi impressum est.Vinandus.—Latus planum sursum vergit, exordiri est meum.Udalricus.—Age, placet, incipe.Vinandus.—Ictu primo globum per anulum pellam.Udalricus.—Si feceris eris mihi magnus Apollo.Vinandus.—Ridere sine, videbis me virum.Udalricus.—Ah, ah, nondum te expertum aspicio.Vinandus.—Nescis verbum Vergilii, neminem ubique felici ludere dextra ?Udalricus.—Ut ego, ita per anulum agitares globum.Vinandus.—Robur tibi est maius quàm mihi.Udalricus.—Hic non robur, sed et promptitudo valet.Vinandus.—Nunc bellè anulum penetrabit.Udalricus.—Vel à latere præteribit.Vinandus.—Istud ipsi prohibebo.Udalricus.—Clausis oculis aptius te luderem.Vinandus.—Verbis tu magnus es, sed factis nullus.De Ludo Saltus.Georgius&Volfgangus.Georgius.—Ô vos ciconiarum proles.Volfgangus.—Sumus proles ciconiarum ?Georgius.—Estis, quia longissima habetis crura.Volfgangus.—Hoc tua nihil refert.Georgius.—Si audetis, ego pomilio unum quemvis vestrûm ad saltandum lacesso, et provoco.Volfgangus.—Et ipse in arenam tecum descendam.Georgius.—Hoc saltandi more me imitare.Volfgangus.—Præsileas, faciam periculum.Georgius.—Ter solùm salias post cursum factum.Volfgangus.—Metam signa lapide aut ligno.Georgius.—En, hîc constiti.Volfgangus.—Eam facilè assequar metam.Georgius.—Id post cursum iactita.Volfgangus.—Nunc viri aspice saltum.Georgius.—Ah, saltum indignum iuvene tali.Volfgangus.—Pro viribus conatus sum.Georgius.—Vires tibi (ut video) sunt imbecilles.Volfgangus.—Rursus experiar quid possim.Georgius.—Semel vici, non alterum tibi concedam saltum.Volfgangus.—Si nunc non assequor metam, palmam dabo.Georgius.—Lubens permitto, tandem tenta.Volfgangus.—Vides me penè assecutum metam tuam ?Georgius.—Assecutus es, sed non longius transponis.Volfgangus.—Sat est quòd attigi.Georgius.—Denuò tibi consequendam ponam metam aliam.Volfgangus.—Vix remotius collocabis.Georgius.—Puderet me si non qualibet vice distantius saltarem.Volfgangus.—Te virum dicam, si ostenderis.Georgius.—Vides ? penè prolongassem.Volfgangus.—Quod penè fit (ut vulgò dicitur) id tamen non consequitur votum.De certamine cursus.Gerardus&Crato.Gerardus.—Cessemus oro de hoc ludo torquendi globum per anulum.Crato.—Repetemus tum ædes nostras ?Gerardus.—Ut visum fuerit vobis.Crato.—Esset nimis tempestivum.Gerardus.—Ludi aliud genus incipiamus.Crato.—Quale æstimas auspicandum ?Gerardus.—Mihi ex diutino inflexu genua dolent.Crato.—Eò præstaret in gramine decumbere.Gerardus.—Id me puderet, sed currendo ipsa reficiam.Crato.—Hoc fatigat, non recreat.Gerardus.—Currere vires excitat, quas enervavit torpor.Crato.—Multi currendo crura infregerunt, qui torpendo tuti fuissent.Gerardus.—Equi in stabulis diutius sistendo, crurum vires amittunt.Crato.—Aliud equis et homini competit.Gerardus.—Quemlibet vestrum ad parem cursum irrito.Crato.—Et ego currendo tecum palæstram ineo.Gerardus.—Aliquo pretiolo curremus.Crato.—Quid deponemus ?Gerardus.—Victus pendet binas vini mensuras.Crato.—Mensuras cervisiæ, non vini exolvet.Gerardus.—Ut lubet, qui primus portæ adfuerit, vicit.Crato.—Sed unà cursum inchoëmus.Gerardus.—Adsis, meo adsta lateri : dum clamavero, curremus alacriter.Crato.—Asto, curre, non retine me veste.Gerardus.—Ho, ho, vici, vici.Crato.—Nisi cecidissem, me non præcurrisses.Gerardus.—Gaudeo me evicisse te : utcunque primus attigi metam, id refert nihil.Crato.—Facile est vincere solum currentem.Gerardus.—Fortuna victoriam largiri solet.An ille sit doctus semper (ut putant rustici) qui magnos potest legere libros.Philippus&Hieronymus.Philippus.—In doctissimi hominis ædibus nunc fui.Hieronymus.—Doctissimi ! age, quis iste est ?Philippus.—Ecclesiæ nostræ rector, quem vulgus pastorem appellitat.Hieronymus.—Proh, istum doctissimum existimas ?Philippus.—Non magnæ esset eruditionis, cùm grandes legat et habeat libros !Hieronymus.—Librorum acervus et pretiositas doctum non arguit virum.Philippus.—Vulgus tamen persuasum habet, grandium librorum lectorem, peritum admodùm esse.Hieronymus.—Toto errat cœlo id credendo.Philippus.—Errorem illum mihi ostende.Hieronymus.—Multi libros habent, quos neque legunt, neque lectos intelligunt.Philippus.—Quare tunc eos mercati sunt ?Hieronymus.—Ut se exornent, tanquàm oppidò gnaros.Philippus.—Stulti qui pecuniam non retinent.Hieronymus.—Emendo librorum supellectilem docti sibi nomen conciliant.Philippus.—Si hoc scirem, doctum me vocatum iri, tota re paterna libros emerem.Hieronymus.—Apud populum philosophus dicereris.Philippus.—Utrum præstare credis, complures habere libros, et indoctum esse, vel peritum, et pauculos libros ?Hieronymus.—Peritum esse prævalet, et modicos possidere codices.Philippus.—Peritia è memoria citò elabitur, in libris autem diutius durat.Hieronymus.—Præstantius tamen est (ut inquit Erasmus) ingenium habere doctum, quàm libros eruditos.Philippus.—Sed è memoria elapsa scientia, ubi rursus acquiretur, si copia librorum deerit ?Hieronymus.—Ubique extant bibliothecæ literariæ.De præceptore eligendo.Antonius&Ioannes.Antonius.—Es tu in hoc ludo literario duraturus longius ?Ioannes.—Minimè, sed aliò me conferam.Antonius.—Quò locorum ?Ioannes.—Ubi melius erit consultum meo profectui in literis ?Antonius.—Vide ne præstantiora quærens, viliora incidas.Ioannes.—Providebo strenuè.Antonius.—Sed nosti quis sit præceptor eligendus ?Ioannes.—Instar cæci, qui mihi arridet, illi me subdo.Antonius.—Ementium haberes morem, qui nihil emunt, nisi diu antè perspectum habeant.Ioannes.—Præceptorem, ut rem vænum expositam, licétne perspicere ?Antonius.—Duo sunt, per quæ præceptor utrisque (ut aiunt) brachiis amplexandus cognoscitur.Ioannes.—Quæ illa sunt ? edissere precor.Antonius.—Si eruditè docet, et discipulos literatos reddit.Ioannes.—Eruditionem præceptoris ignoti quomodo percipiam ?Antonius.—Audiendo eum docentem, vel alios de ipso consulendo.Ioannes.—Ego indoctus iudicii sum expers.Antonius.—Peritiores, qui vir sit, facilè tibi ostendent.Ioannes.—Iudicántne etiam discipuli de præceptoris industria ?Antonius.—Hæres in illo ? nescis proverbium vulgò usurpatum, discipuli doctrinam ex præceptoris pendêre peritia ?Ioannes.—Audivi interdum, Qualis præceptor, tales et fieri discipulos.Antonius.—Quid tum adhuc suspenso es animo ?An Præceptor literarius sit colendus tanquàm parentes.Iacobus&Laurentius.Iacobus.—Ut ita erga præceptorem te habes ?Laurentius.—Tua quid refert ?Iacobus.—Nihil.Laurentius.—Quid ni ? tum sileas.Iacobus.—Iniquum videns, tacere nequeo.Laurentius.—Est istud iniquum, obloqui præceptori ?Iacobus.—Certè parum decet.Laurentius.—Par pari referre licet.Iacobus.—Præceptori non reluctandum, sed tacendum est.Laurentius.—Dico ut tu, iniqua obticere nequeo.Iacobus.—Taciturnitas decorat iuvenem, præcipuè ad præceptoris verba.Laurentius.—Vecors esset, qui ad plagas obmutesceret.Iacobus.—Qui obmurmurat, plus ictuum recipit.Laurentius.—Iuvat me tamen verbis ulcisci, si factus non conceditur.Iacobus.—At miserum est verbis emere verbera.Laurentius.—Istas parui pendo plagas.Iacobus.—Illi infelicis ter succedit, qui præceptorem non veneratur.Laurentius.—Talem hominem quis veneraretur ?Iacobus.—Sit fortunæ cuiuscunque, denique præceptor noster est.Laurentius.—Non diu sibi discipulus ero.Iacobus.—De tuo non plorabit discessu.Laurentius.—Et ego gaudebo me ab eo liberari.Iacobus.—Præceptores non secus ac parentes sunt colendi.Laurentius.—Sanè per Herculem, id ego feci nunquam.Iacobus.—Ego autem maiori amore præceptorem, quàm parentes sum prosecutus.Laurentius.—Ô ingrate parentibus !Iacobus.—Præceptor scientiam mihi præbet, quod nequeunt parentes.Laurentius.—Ab ipsis autem vitam habes, et quòd homo es.Iacobus.—Id parum est : quid enim vita est sine literarum peritia ?Laurentius.—Nescis, vita nihil est nobilius ?Iacobus.—Sed vita nostra, imperiti si fuerimus, non vita, sed mors est verius, si quid Aristoteli fidei datur.De Nundinis & munerum Nundinariorum emptione.Severinus&Balthasar.Severinus.—Vidisti, quàm fervidè tentoria erigunt mercatores ?Balthasar.—Vidi, quid deinde ?Severinus.—Nundinarum appetunt feriæ.Balthasar.—In illo mihi nihil metitur.Severinus.—Sed ipse nonnihil commodi spero.Balthasar.—Quo nomine ?Severinus.—Ab amicis munera nundinaria expecto.Balthasar.—Ah, expectare miserum est.Severinus.—Satius tamen expectare, quàm nihil habere spei.Balthasar.—Qui spe vivit, miseram agit vitam.Severinus.—Non omnes spe frustrantur.Balthasar.—Plures certè quàm voti compotes fiunt.Severinus.—Nundinaria munera quotannis his nundinis mihi largiuntur affatim.Balthasar.—Fortunatior me es, cui non teruntius datur.Severinus.—Tu alienus es, ego incola et civis sum.Balthasar.—Si in patria agerem, etiam de nundinis gauderem.Severinus.—Expecto nunc, et calceos, et tiaram me accepturum.Balthasar.—Quis ista ubi mercabitur ?Severinus.—Cognati et agnati mei, qui ex alienis adsunt oppidis.Balthasar.—Vide, ne mercimoniis impediti tui obliviscantur.Severinus.—Ego ipsos sæpe admoneo, et interpello.Balthasar.—Rogare mendicorum est.Severinus.—Non stipem rogo, sed munus nundinarum.Balthasar.—Parum interest.Severinus.—Sit utcunque, ego lubens accipio ea munuscula.Balthasar.—Certè desiperes, si data recusares.De Nundinis Francfordiensibus.Gysbertus&Andreas.Gysbertus.—Nautæ nunc suas instruunt naves passim.Andreas.—Quò concessuri sunt ?Gysbertus.—Francfordiam versús.Andreas.—Appropinquátne tempus nundinarum ?Gysbertus.—Mox in foribus erit anteà, quam isthuc venient.Andreas.—Non putassem adhuc eas pulsare fores.Gysbertus.—Ô quam vellem et me istuc posse concedere.Andreas.—Ibidem tibi quid exequendum esset.Gysbertus.—Præter quam ignota perlustrarem loca, prorsus nihil.Andreas.—Pigrior ego essem, quàm quòd eò tenderem, ubi nihil esset quod agerem.Gysbertus.—Dulce est peragrasse varias urbes.Andreas.—Præstat tamen quandoque in patria mansisse.Gysbertus.—Francfordiam Hercule accederem, nisi aliqua memorarentur.Andreas.—Quæ te detinent ?Gysbertus.—Sanè multa, præcipuè tamen duo.Andreas.—Quæ illa sunt ?Gysbertus.—Primùm viatici carentia.Andreas.—Num id pater tibi suppeditaret ?Gysbertus.—Nimio constat, ego iuvenis quantum ipse sumptus in diversoriis facerem ?Andreas.—Fidem do, sed quod est alterum impedimentum ?Gysbertus.—Dicunt in itinere eum, cui nunquam visa est Francfordia, tractari ut asinum inter simias.Andreas.—Et istud nonnunquàm vidi quomodo aquæ immergebantur.Gysbertus.—Post illud et multantur credo pecunia.Andreas.—Fortè aureum insumunt convivio, id parum est.Gysbertus.—Certè non parum est, quia difficilis acquisitu est pecunia.Andreas.—Tibi et tui similibus nihil obest.De vitando mendacio.Evergissus&Hermannus.Evergissus.—Nostra non diu amicitia constabit.Hermannus.—Mali quid ipsam infrigeret ?Evergissus.—Mentiri assuescis.Hermannus.—Mentiri ioco ferendum est.Evergissus.—Anguem minus odi, quàm mendacium.Hermannus.—Loqueris tu semper certa ?Evergissus.—Aut sileo, aut quæ mihi constant, loquor.Hermannus.—Iocarísne interdum ?Evergissus.—Etiam sæpissimè.Hermannus.—Quî iocari potes, si vero inniteris ?Evergissus.—Nequit iocus per verum, credis, fieri ?Hermannus.—Verum mordere solet, et odium párere.Evergissus.—Delectátne tum sermo falsus ?Hermannus.—Nugæ quantò maiores, tantò exhilarant uberius.Evergissus.—Frugi homines falsitate et mendacio non capiuntur.Hermannus.—Non omnes sunt Solones, ut tu.Evergissus.—Probi veritate sola tenentur.Hermannus.—Attamen quandoque dum carpuntur, inviti eam recipiunt.Evergissus.—Mendacio detestabilius in homine nihil esse potest.Hermannus.—Lusorem, vel furem, vel latronem esse adhuc gravius est.Evergissus.—Ah, minimè, longè ista excedit mentiri ipsum.Hermannus.—Credat hoc Iudæus apella.Evergissus.—Qui mentiri audet, nihil sceleris intentatum relinquit.Hermannus.—Ô tu mendacii contemptor.Evergissus.—Vulgò fertur, Furari mendacium comitatur.Hermannus.—Vulgi non est innitendum sententiæ.De confessione.Thomas&Iodocus.Thomas.—Recensuistíne sacerdoti peccata tua ?Iodocus.—Nondum.Thomas.—Quando exequêris istud muneris ?Iodocus.—Adhuc sat restat temporis.Thomas.—Peracto autem opere, dulce est quiescere.Iodocus.—Etiam ante laborem quies est iucunda.Thomas.—Sed non adeò delectat ut negotio executo.Iodocus.—Assentio.Thomas.—Ego nunc confessum eo.Iodocus.—Comitabor te.Thomas.—Cui soles delicta enarrare, an plebeiario nostro ?Iodocus.—Feci nunquam, sed semper cuipiam monachorum.Thomas.—Istud et mihi est moris.Iodocus.—Apud illos plus mihi est devotionis.Thomas.—Et illi ipsi pecuniæ nihil expetunt.Iodocus.—Aliquid eorum tamen acciperent, si daretur.Thomas.—Timésne etiam sacerdoti peccata denudare ?Iodocus.—Metuebam olim puer, nunc non.Thomas.—Metum quid tibi incutiebat ?Iodocus.—Dicebatur passim, quòd uni à confessore fronti clavus infigeretur.Thomas.—Istud et ipse audivi, sed credebam nunquam.Iodocus.—Confiteris tu ex chartula ?Thomas.—Confiteor, aliâs timor omnium mihi induceret peccatorum oblivionem.Iodocus.—Prohibent tamen istud nonnulli confessionem audientes.Thomas.—Timent ne perdatur schedula, verùm eam deinde ilico comburo.Iodocus.—Latinéne reddis confessionem ?Thomas.—Non, sed Germanicè loquor.Iodocus.—Confessor quadam vice nolebat à me Romanum audire sermonem.Thomas.—Fortassis pessimè intellexit.Iodocus.—Certe parum doctus fuit.
De festo Pentecostes.Vinandus&Baptista.Vinandus.—Sabbato proximo pridianus erit dies festi Pentecostes.Baptista.—Compertum id habeo.Vinandus.—Ventri nostro rursus bellum afferet.Baptista.—Quale bellum narras ?Vinandus.—Corporis bellum, ieiunium scilicet.Baptista.—Pulchrè ieiunium vocas bellum, quia ventri odiosum est.Vinandus.—Hactenus tranquilla fuit caro nostra.Baptista.—Unde ista sibi tranquillitas quam æstimas ?Vinandus.—Quia à Paschatis die non sensit ieiunii molestiam.Baptista.—Corpus meum tum ovis, tum aliis affatim est pastum delicatis bolis.Vinandus.—Sabbato denuò in pristinum ibimus.Baptista.—Facile est unum diem abstinentia peragere.Vinandus.—Ipso die Pentecostes accedes sacram Synaxin ?Baptista.—Incertus sum.Vinandus.—Quî sic ? ego me accingam, quo gratiam Spiritus sancti acquiram.Baptista.—Facerem et id ipse quoque, sed unicum me moratur.Vinandus.—Istud quidnam est ?Baptista.—Invitus confiteor.Vinandus.—Ego alicubi ignoto mea delicta recenseo, tum plus audeo.Baptista.—Parabo et me, ut tecum peccata in sacrificuli aurem murmurem.Vinandus.—His Spiritus sancti feriis nobis scholasticis in primis est scelerum sex eiicienda.Baptista.—Verè dicis, ut Spiritus sanctus nos invitat.Vinandus.—Si is nobis præsto fuerit, sine sudore discemus.Baptista.—Ô utinam tum mihi adesset.Vinandus.—Peccata exue, pœnitentiam age, certè te suo donabit munere.Baptista.—Enitar pro viribus.Vinandus.—Sic facias, et literis fies aptior alumnus.De festo sancti Martini.Hieronymus&Hermannus.Hieronymus.—Quótnam dies abhinc absunt feriæ sancti Martini ?Hermannus.—Opinor octo.Hieronymus.—Quodie peragentur ?Hermannus.—In macra die, scilicet Veneris.Hieronymus.—Vespera tamen erit ipso die Iovis.Hermannus.—Erit ni fallor.Hieronymus.—Ô tum adhuc bene nobiscum agetur.Hermannus.—Unde illud coniicis ?Hieronymus.—Nam tunc carnibus vescentur homines.Hermannus.—Illud nostro stomacho non commodabit.Hieronymus.—Imò plurimùm proderit.Hermannus.—Effare quomodo ?Hieronymus.—Quicquid iusculi vel carnis à mensis levarint, nobis adfores cantantibus impartient.Hermannus.—Ad istud certè ollam mihi parabo.Hieronymus.—Si tibi placuerit, invicem tunc temporis ostiatim canemus.Hermannus.—Oppidò mihi arridet.Hieronymus.—Sed quicquid obsonii, vel æris nobis datum fuerit, commune erit.Hermannus.—Conferetur in illius vesperæ nostrum convivium.Hieronymus.—Sed qua hora egrediemur precatum stipem ?Hermannus.—Postquam octava sonuerit.Hieronymus.—Illud temporis planè integrum erit nostræ precationi.Hermannus.—Conveniet maximè, nam eo tempore de mensa tolluntur patinæ.Hieronymus.—Anno abhinc proximo tantum accepi alimenti, quo octo victitabam dies.Hermannus.—Ô si ea nunc rediret fortuna !Hieronymus.—Sperandum est, et Deo confidendum.Hermannus.—Quis illius non anhelaret adminiculum ?Hieronymus.—Multi suum exoptant præsidium, verùm inserviunt ipsi iniquè.Hermannus.—Hi consequentur gratiam eius ad Græcorum Calendas.De Xeniis mittendis.Kilianus&Theodoricus.Kilianus.—Precor tibi diem candidum.Theodoricus.—Talem et tibi opto.Kilianus.—Xenium fac mihi præbeas.Theodoricus.—Hui, tam citò ! vix novi anni dies illuxit.Kilianus.—Hodie verum est tempus dandi xeniola.Theodoricus.—Hodie incipit, sed diu durat.Kilianus.—Fateor, sed tamen qui alteri dare volunt, non diuturnam moram agunt.Theodoricus.—Expecta, quo ad ipsum struxero.Kilianus.—Non opto strenam farinaceam.Theodoricus.—Lautior mihi non est alia.Kilianus.—Sed puderet me amicum mellito munusculo salutare.Theodoricus.—Quî id fit ?Kilianus.—Quia timerem ne ab ipso nausearet.Theodoricus.—Vanum metuis, si bonus esset, boni consideret.Kilianus.—Verbis fortassis, at corde sperneret.Theodoricus.—Is personatus amicus esset.Kilianus.—Honestius est panniculum emunctorium largiri vice xenii.Theodoricus.—Est quidem, sed tale munus non omnibus in promptu est.Kilianus.—De interula aut panni ulna plura conficiuntur.Theodoricus.—Sed sæpe pluris constat conficiendi sumptus, quàm pannus.Kilianus.—Cultros vidi quandoque inter amicos missitari.Theodoricus.—Illos ego non mitterem.Kilianus.—Cur ?Theodoricus.—Quia vulgò dicitur, cultros amicitiam rumpere.Kilianus.—Solide isti tu accedis dicto ?Theodoricus.—Non totus consentio.Kilianus.—Attamen nonnihil ipsi fidem præbes.Theodoricus.—Facio, ut solent hi, qui quicquid audiunt, ex oraculo prolatum putant.Kilianus.—Es tu illius farinæ homo ?Theodoricus.—Nescio. Meipsum non nosco.Kilianus.—Sed strenulam mihi fac mittas.Theodoricus.—Cras ultrò tibi conferam, interim spe vivas.De Pecunia danda in novæ scholæ ingressu.Martinus&Nicolaus.Martinus.—Feriabimúrne post meridiem à lectionibus ?Nicolaus.—Non compertum habeo.Martinus.—Ego ea spe ducor.Nicolaus.—Vide ne vanam spem foveas.Martinus.—Certus sum, spe non frustrabor.Nicolaus.—Præstaret fide iussorem habere.Martinus.—Tam scio quàm nomen meum.Nicolaus.—Eloquere quî scias.Martinus.—Est mihi adolescens domi, qui primùm iam scholam inviset.Nicolaus.—Hoc quid afferet nobis ?Martinus.—Ipse à præceptore copiam otiandi nobis impetrabit.Nicolaus.—Qua arte ?Martinus.—Largiendo ipsi pauxillulum numorum.Nicolaus.—Putas illud quod introitum vulgò appellitant ?Martinus.—Istud ipsum volo.Nicolaus.—Sat habeo.Martinus.—Verùm, nostín’ unde mos ille pervenerit ?Nicolaus.—Audivi nunquàm originem.Martinus.—Dicam huius consuetudinis fontem, si te audire non tæduerit.Nicolaus.—Audire gestio.Martinus.—Qui apud artifices mechanicos tyrones sunt, istius artificii classi aliquid pendêre coguntur.Nicolaus.—Vidi quandoque in ipsorum artificum conciliabulo.Martinus.—Isto munusculo favorem sibi vendicant aliorum.Nicolaus.—Etiam in ipsorum album referuntur.Martinus.—Non secus et novus literarum tyro et præceptorem et nos demeretur.Nicolaus.—Quo ?Martinus.—Præceptorem pauxillo æris, nos verò otio medii diei.Non semper esse studendum.Vincentius&Vilhelmus.Vincentius.—Heus tu, paucis te volo.Vilhelmus.—Quis me vocat ?Vincentius.—En, ego te voco.Vilhelmus.—Quid est quod me vis ?Vincentius.—Facilis res est.Vilhelmus.—Exprime ocyus.Vincentius.—Quî sit quod ita palles ?Vilhelmus.—Palleo ? id ipse ignoro.Vincentius.—Palles non secus ac ægrotares.Vilhelmus.—Sanè nihil sentio doloris, gratia Deo.Vincentius.—Unde tum pallor ille oritur ?Vilhelmus.—Color hic mihi est nativus.Vincentius.—Non adeò pallescunt homines à natura.Vilhelmus.—Quî nosti ? ésne medicus ?Vincentius.—Non, sed coniectura assequor, te chartis nimiùm addictum.Vilhelmus.—Literis totum transigo otium quod habeo.Vincentius.—Si id agis, tibi ipsi obes.Vilhelmus.—Hoc non spero, quòd mihi desim studendo.Vincentius.—Prodes fortè animæ, sed corpori noces.Vilhelmus.—Malo animæ quàm corporis profectum.Vincentius.—Bellè dicis, sed corpori debili et animæ tandem vis perimitur.Vilhelmus.—Periti istud non asserunt.Vincentius.—Quid tum dicunt ?Vilhelmus.—Ad tenuem lancem, literas melius imbibi.Vincentius.—Concedo, sed tamen oportet corporis curam non totam omittere.Vilhelmus.—Neque hoc facio.Vincentius.—Extremum dementiae esset, abstinentia immodica suum fraudare genium.Vilhelmus.—Præstat tamen alimonia animæ quàm corporis.Vincentius.—Enervatis autem corporis viribus, fulcimentum animæ et virtutibus tollitur.Vilhelmus.—Inficias non eo, cum corpus sit animæ promptuarium.Quem ludum debeant iuvenes exercere.Antonius&Laurentius.Antonius.—Hui ludis tu tesseris ?Laurentius.—Hoc tua quid refert ?Antonius.—Ludus iste non scholasticorum est.Laurentius.—Quorum tum est ?Antonius.—Nebulonum, heluonum, et histrionum.Laurentius.—Vidi ego complures literarum tyrones hoc uti ludo.Antonius.—Nihilo fuêre meliores.Laurentius.—Ánne peiores eos fuisse censes ?Antonius.—Hercule non solùm peiores, sed et pessimos.Laurentius.—Tu nosti, quia tertius Cato es.Antonius.—Ride ut lubet, vera loquor.Laurentius.—Nihil ludendum et scholasticis arbitraris ?Antonius.—Ludendum et ipsis quandoque, sed aliud lusus genus.Laurentius.—Age, qui ludus ?Antonius.—Ludi nempe honesti, et verecundi.Laurentius.—Qui illi sunt ?Antonius.—Quos olim Cumani suos docuerunt liberos.Laurentius.—Quales isti tradiderunt pueris ?Antonius.—Natare, dimicare, et certare luctando.Laurentius.—Nullos alios ?Antonius.—Nullos quos audiero.Laurentius.—Nunquam charta lusoria, vel talis ?Antonius.—Minimè gentium.Laurentius.—Etiámne inter convivia cum amiculo ?Antonius.—Nusquàm locorum.Laurentius.—Nimiùm sapuerunt.Antonius.—Si semel et iterum concessissent, malè cecidisset.Laurentius.—Nonnunquàm ludere, ferendum esse.Antonius.—Audistín’ Platonem dicentem, non parvum incommodum esse consuetudinem iniquam ?Laurentius.—Consuetudo diutino et frequenti conatu fit, non rarò tentando.De Eleemosynis colligendis.Ludovicus&Pantaleon.Ludovicus.—Placétne tibi mihi congredi ?Pantaleon.—Quò ?Ludovicus.—Ignoras ? ostiatim petitum decimas nostras.Pantaleon.—Decimas quid vocas ?Ludovicus.—Stipem, quæ nobis pauperibus à divitibus erogatur.Pantaleon.—Est illa nobis vice decimarum ?Ludovicus.—Utique est.Pantaleon.—Mihi non fit verisimile.Ludovicus.—Pinguis Minervæ homo es, quòd ista non capis.Pantaleon.—Haud capio, rogo apertius mihi dicas.Ludovicus.—Obsecundabor, tu ausculta.Pantaleon.—Advertam diligenter.Ludovicus.—Nosti agrorum dominos oportere suis, aut parœcianis, aut principibus pendere decimas ?Pantaleon.—Nosco per parentes meos.Ludovicus.—Non secus oportet et divites illos, de suis bonis pendere nobis stipem.Pantaleon.—Certè si oporteret eos, tum nunquàm recusarent.Ludovicus.—Dum renuunt, ipsis luditur.Pantaleon.—Imò plus luditur nobis, quàm ipsis.Ludovicus.—Longè aberras.Pantaleon.—Deliro dicis : venter mihi fame perit.Ludovicus.—Divitum incommodum longè est gravius.Pantaleon.—Dic, quod illud est ?Ludovicus.—Dei incidunt iram, quòd pietatis non sunt cultores.Pantaleon.—Istud non æstimant.Ludovicus.—Sed olim ante iudicem Deum acerbè sentient.Pantaleon.—Interim induciis fruuntur ?Ludovicus.—Miserae induciæ sunt, quas certum sequitur tormentum.Pantaleon.—Solatium tamen est dilatione frui, etiam momentanea.De Ludo Pilæ.Gysbertus&Petrus.Gysbertus.—Ut sic desidetis ? surgite pigerrimi.Petrus.—Quid conabimur ?Gysbertus.—Colludemus nonnihil ?Petrus.—Malumus hîc in gramine viridi quiescere.Gysbertus.—Endymionum est, non adolescentum, ita gramini incumbere.Petrus.—Attamen dulce est.Gysbertus.—Iucundius mihi est ludere, quàm torpere.Petrus.—Age, ludendo concertemus.Gysbertus.—Pilámne iaciendo invicem ?Petrus.—Cui est pila ? nobis deest.Gysbertus.—En, hîc duas habeo.Petrus.—Molliorem et leviorem accipiemus.Gysbertus.—Bellè dicis, nam ista minus afferet doloris.Petrus.—Sed sortiemur periculi et ludi comites.Gysbertus.—Ludemus, ut pila scrobibus impellatur.Petrus.—Tum sors mittatur, quis incipiat.Gysbertus.—Scrobs prius adscribatur cuilibet.Petrus.—Quisque accipiat quam velit, suprema erit mea.Gysbertus.—Advolve pilam, in cuius scrobem ceciderit, eam in alios proiiciet.Petrus.—Papæ, meam incidit, fugite hinc.Gysbertus.—Ho, ho, neminem tetigisti, notula tibi appingatur creta.Petrus.—In calceum fige mihi cretæ lineam.Gysbertus.—Demum adiice foveis pilam.Petrus.—Nunc tuæ intrudam foveæ.Gysbertus.—Si feceris, te primum proiiciam.Petrus.—Vidén’ ? age quæ lubet.Gysbertus.—Fuge, aut te iactu petam.Petrus.—Si audes, iacias.Gysbertus.—Audeo maiora, en, tactus es.Petrus.—Et te rursus ad suras læsi.Gysbertus.—Vix credo, nam sensi penitus nihil.De Ludo globorum missilium, quos Omnia vocant Colonienses tyrunculi literarii.Cornelius&Iacobus.Cornelius.—Non decet aliis ludentibus nos ita defidere.Iacobus.—Præstat spectatorem esse, quàm ignavum collusorem.Cornelius.—Auspicemur et nos duo ludum cognitum.Iacobus.—Quem agemus consulis ludum ?Cornelius.—Globularem.Iacobus.—Cum globulis quos Omnia vocant ?Cornelius.—Impolitum est istud verbum.Iacobus.—Nosti tu aliud venustius ?Cornelius.—Ipse dicerem globulos missiles per pollices.Iacobus.—Et istam memoria recondam orationem.Cornelius.—Fiat fossiculus, in quem globuli mittantur.Iacobus.—Tibi culter est, effode terram.Cornelius.—Præscribe tu ludi carceres.Iacobus.—Hoc signo ligneolo.Cornelius.—Præmitte tu globulum, ego deinde.Iacobus.—En istic me ferias.Cornelius.—Si possum, non sinam te ibidem durare.Iacobus.—Te expectabit globulus.Cornelius.—Vides ? ubi nunc sistis ?Iacobus.—Semel sum à te propulsus, id nihil æstimo.Cornelius.—Denique tria vici, tu nondum lucratus es.Iacobus.—Istis tribus nihil addes lucri.Cornelius.—Res ipsa loquetur.Iacobus.—Quibus Fortuna prius aspirat, tandem adversatur.Cornelius.—Mox sex numerabo.Iacobus.—Ipse præveniam te.Cornelius.—Ah, nunc mihi timeo.Iacobus.—Ecce et mihi tria sunt.Cornelius.—Ego rursus tribus te excello.Iacobus.—Non diu numero superior manebis.Cornelius.—Istud experiar.Iacobus.—Tuis conatibus ipse obsistam.Cornelius.—Enitere quantum potes.De Ludo globorum qui torquentur per anulum.Udalricus&Vinandus.Udalricus.—Eamus deambulatum rus versus.Vinandus.—Ruri quid tractabimus ?Udalricus.—Ibi et ambulando, et colludendo nos oblectabimus.Vinandus.—Quod ludi genus exercebimus ?Udalricus.—Torquebimus globum per anulum ferreum.Vinandus.—Age, propere eamus.Udalricus.—Sed audi, in ludo globi anularis peritior me es.Vinandus.—Rarus certè ipsum exerceo.Udalricus.—Attamen videbo quid et ego possim.Vinandus.—Globum prome.Udalricus.—En tibi ferreum anulum, terræ infige.Vinandus.—Flagellum et mihi præbe.Udalricus.—Sortiemur, quis prius ludet.Vinandus.—Ego cultrum sursum iaciam, tu elige.Udalricus.—Seligam alterum cultelli latus, signum ubi impressum est.Vinandus.—Latus planum sursum vergit, exordiri est meum.Udalricus.—Age, placet, incipe.Vinandus.—Ictu primo globum per anulum pellam.Udalricus.—Si feceris eris mihi magnus Apollo.Vinandus.—Ridere sine, videbis me virum.Udalricus.—Ah, ah, nondum te expertum aspicio.Vinandus.—Nescis verbum Vergilii, neminem ubique felici ludere dextra ?Udalricus.—Ut ego, ita per anulum agitares globum.Vinandus.—Robur tibi est maius quàm mihi.Udalricus.—Hic non robur, sed et promptitudo valet.Vinandus.—Nunc bellè anulum penetrabit.Udalricus.—Vel à latere præteribit.Vinandus.—Istud ipsi prohibebo.Udalricus.—Clausis oculis aptius te luderem.Vinandus.—Verbis tu magnus es, sed factis nullus.De Ludo Saltus.Georgius&Volfgangus.Georgius.—Ô vos ciconiarum proles.Volfgangus.—Sumus proles ciconiarum ?Georgius.—Estis, quia longissima habetis crura.Volfgangus.—Hoc tua nihil refert.Georgius.—Si audetis, ego pomilio unum quemvis vestrûm ad saltandum lacesso, et provoco.Volfgangus.—Et ipse in arenam tecum descendam.Georgius.—Hoc saltandi more me imitare.Volfgangus.—Præsileas, faciam periculum.Georgius.—Ter solùm salias post cursum factum.Volfgangus.—Metam signa lapide aut ligno.Georgius.—En, hîc constiti.Volfgangus.—Eam facilè assequar metam.Georgius.—Id post cursum iactita.Volfgangus.—Nunc viri aspice saltum.Georgius.—Ah, saltum indignum iuvene tali.Volfgangus.—Pro viribus conatus sum.Georgius.—Vires tibi (ut video) sunt imbecilles.Volfgangus.—Rursus experiar quid possim.Georgius.—Semel vici, non alterum tibi concedam saltum.Volfgangus.—Si nunc non assequor metam, palmam dabo.Georgius.—Lubens permitto, tandem tenta.Volfgangus.—Vides me penè assecutum metam tuam ?Georgius.—Assecutus es, sed non longius transponis.Volfgangus.—Sat est quòd attigi.Georgius.—Denuò tibi consequendam ponam metam aliam.Volfgangus.—Vix remotius collocabis.Georgius.—Puderet me si non qualibet vice distantius saltarem.Volfgangus.—Te virum dicam, si ostenderis.Georgius.—Vides ? penè prolongassem.Volfgangus.—Quod penè fit (ut vulgò dicitur) id tamen non consequitur votum.De certamine cursus.Gerardus&Crato.Gerardus.—Cessemus oro de hoc ludo torquendi globum per anulum.Crato.—Repetemus tum ædes nostras ?Gerardus.—Ut visum fuerit vobis.Crato.—Esset nimis tempestivum.Gerardus.—Ludi aliud genus incipiamus.Crato.—Quale æstimas auspicandum ?Gerardus.—Mihi ex diutino inflexu genua dolent.Crato.—Eò præstaret in gramine decumbere.Gerardus.—Id me puderet, sed currendo ipsa reficiam.Crato.—Hoc fatigat, non recreat.Gerardus.—Currere vires excitat, quas enervavit torpor.Crato.—Multi currendo crura infregerunt, qui torpendo tuti fuissent.Gerardus.—Equi in stabulis diutius sistendo, crurum vires amittunt.Crato.—Aliud equis et homini competit.Gerardus.—Quemlibet vestrum ad parem cursum irrito.Crato.—Et ego currendo tecum palæstram ineo.Gerardus.—Aliquo pretiolo curremus.Crato.—Quid deponemus ?Gerardus.—Victus pendet binas vini mensuras.Crato.—Mensuras cervisiæ, non vini exolvet.Gerardus.—Ut lubet, qui primus portæ adfuerit, vicit.Crato.—Sed unà cursum inchoëmus.Gerardus.—Adsis, meo adsta lateri : dum clamavero, curremus alacriter.Crato.—Asto, curre, non retine me veste.Gerardus.—Ho, ho, vici, vici.Crato.—Nisi cecidissem, me non præcurrisses.Gerardus.—Gaudeo me evicisse te : utcunque primus attigi metam, id refert nihil.Crato.—Facile est vincere solum currentem.Gerardus.—Fortuna victoriam largiri solet.An ille sit doctus semper (ut putant rustici) qui magnos potest legere libros.Philippus&Hieronymus.Philippus.—In doctissimi hominis ædibus nunc fui.Hieronymus.—Doctissimi ! age, quis iste est ?Philippus.—Ecclesiæ nostræ rector, quem vulgus pastorem appellitat.Hieronymus.—Proh, istum doctissimum existimas ?Philippus.—Non magnæ esset eruditionis, cùm grandes legat et habeat libros !Hieronymus.—Librorum acervus et pretiositas doctum non arguit virum.Philippus.—Vulgus tamen persuasum habet, grandium librorum lectorem, peritum admodùm esse.Hieronymus.—Toto errat cœlo id credendo.Philippus.—Errorem illum mihi ostende.Hieronymus.—Multi libros habent, quos neque legunt, neque lectos intelligunt.Philippus.—Quare tunc eos mercati sunt ?Hieronymus.—Ut se exornent, tanquàm oppidò gnaros.Philippus.—Stulti qui pecuniam non retinent.Hieronymus.—Emendo librorum supellectilem docti sibi nomen conciliant.Philippus.—Si hoc scirem, doctum me vocatum iri, tota re paterna libros emerem.Hieronymus.—Apud populum philosophus dicereris.Philippus.—Utrum præstare credis, complures habere libros, et indoctum esse, vel peritum, et pauculos libros ?Hieronymus.—Peritum esse prævalet, et modicos possidere codices.Philippus.—Peritia è memoria citò elabitur, in libris autem diutius durat.Hieronymus.—Præstantius tamen est (ut inquit Erasmus) ingenium habere doctum, quàm libros eruditos.Philippus.—Sed è memoria elapsa scientia, ubi rursus acquiretur, si copia librorum deerit ?Hieronymus.—Ubique extant bibliothecæ literariæ.De præceptore eligendo.Antonius&Ioannes.Antonius.—Es tu in hoc ludo literario duraturus longius ?Ioannes.—Minimè, sed aliò me conferam.Antonius.—Quò locorum ?Ioannes.—Ubi melius erit consultum meo profectui in literis ?Antonius.—Vide ne præstantiora quærens, viliora incidas.Ioannes.—Providebo strenuè.Antonius.—Sed nosti quis sit præceptor eligendus ?Ioannes.—Instar cæci, qui mihi arridet, illi me subdo.Antonius.—Ementium haberes morem, qui nihil emunt, nisi diu antè perspectum habeant.Ioannes.—Præceptorem, ut rem vænum expositam, licétne perspicere ?Antonius.—Duo sunt, per quæ præceptor utrisque (ut aiunt) brachiis amplexandus cognoscitur.Ioannes.—Quæ illa sunt ? edissere precor.Antonius.—Si eruditè docet, et discipulos literatos reddit.Ioannes.—Eruditionem præceptoris ignoti quomodo percipiam ?Antonius.—Audiendo eum docentem, vel alios de ipso consulendo.Ioannes.—Ego indoctus iudicii sum expers.Antonius.—Peritiores, qui vir sit, facilè tibi ostendent.Ioannes.—Iudicántne etiam discipuli de præceptoris industria ?Antonius.—Hæres in illo ? nescis proverbium vulgò usurpatum, discipuli doctrinam ex præceptoris pendêre peritia ?Ioannes.—Audivi interdum, Qualis præceptor, tales et fieri discipulos.Antonius.—Quid tum adhuc suspenso es animo ?An Præceptor literarius sit colendus tanquàm parentes.Iacobus&Laurentius.Iacobus.—Ut ita erga præceptorem te habes ?Laurentius.—Tua quid refert ?Iacobus.—Nihil.Laurentius.—Quid ni ? tum sileas.Iacobus.—Iniquum videns, tacere nequeo.Laurentius.—Est istud iniquum, obloqui præceptori ?Iacobus.—Certè parum decet.Laurentius.—Par pari referre licet.Iacobus.—Præceptori non reluctandum, sed tacendum est.Laurentius.—Dico ut tu, iniqua obticere nequeo.Iacobus.—Taciturnitas decorat iuvenem, præcipuè ad præceptoris verba.Laurentius.—Vecors esset, qui ad plagas obmutesceret.Iacobus.—Qui obmurmurat, plus ictuum recipit.Laurentius.—Iuvat me tamen verbis ulcisci, si factus non conceditur.Iacobus.—At miserum est verbis emere verbera.Laurentius.—Istas parui pendo plagas.Iacobus.—Illi infelicis ter succedit, qui præceptorem non veneratur.Laurentius.—Talem hominem quis veneraretur ?Iacobus.—Sit fortunæ cuiuscunque, denique præceptor noster est.Laurentius.—Non diu sibi discipulus ero.Iacobus.—De tuo non plorabit discessu.Laurentius.—Et ego gaudebo me ab eo liberari.Iacobus.—Præceptores non secus ac parentes sunt colendi.Laurentius.—Sanè per Herculem, id ego feci nunquam.Iacobus.—Ego autem maiori amore præceptorem, quàm parentes sum prosecutus.Laurentius.—Ô ingrate parentibus !Iacobus.—Præceptor scientiam mihi præbet, quod nequeunt parentes.Laurentius.—Ab ipsis autem vitam habes, et quòd homo es.Iacobus.—Id parum est : quid enim vita est sine literarum peritia ?Laurentius.—Nescis, vita nihil est nobilius ?Iacobus.—Sed vita nostra, imperiti si fuerimus, non vita, sed mors est verius, si quid Aristoteli fidei datur.De Nundinis & munerum Nundinariorum emptione.Severinus&Balthasar.Severinus.—Vidisti, quàm fervidè tentoria erigunt mercatores ?Balthasar.—Vidi, quid deinde ?Severinus.—Nundinarum appetunt feriæ.Balthasar.—In illo mihi nihil metitur.Severinus.—Sed ipse nonnihil commodi spero.Balthasar.—Quo nomine ?Severinus.—Ab amicis munera nundinaria expecto.Balthasar.—Ah, expectare miserum est.Severinus.—Satius tamen expectare, quàm nihil habere spei.Balthasar.—Qui spe vivit, miseram agit vitam.Severinus.—Non omnes spe frustrantur.Balthasar.—Plures certè quàm voti compotes fiunt.Severinus.—Nundinaria munera quotannis his nundinis mihi largiuntur affatim.Balthasar.—Fortunatior me es, cui non teruntius datur.Severinus.—Tu alienus es, ego incola et civis sum.Balthasar.—Si in patria agerem, etiam de nundinis gauderem.Severinus.—Expecto nunc, et calceos, et tiaram me accepturum.Balthasar.—Quis ista ubi mercabitur ?Severinus.—Cognati et agnati mei, qui ex alienis adsunt oppidis.Balthasar.—Vide, ne mercimoniis impediti tui obliviscantur.Severinus.—Ego ipsos sæpe admoneo, et interpello.Balthasar.—Rogare mendicorum est.Severinus.—Non stipem rogo, sed munus nundinarum.Balthasar.—Parum interest.Severinus.—Sit utcunque, ego lubens accipio ea munuscula.Balthasar.—Certè desiperes, si data recusares.De Nundinis Francfordiensibus.Gysbertus&Andreas.Gysbertus.—Nautæ nunc suas instruunt naves passim.Andreas.—Quò concessuri sunt ?Gysbertus.—Francfordiam versús.Andreas.—Appropinquátne tempus nundinarum ?Gysbertus.—Mox in foribus erit anteà, quam isthuc venient.Andreas.—Non putassem adhuc eas pulsare fores.Gysbertus.—Ô quam vellem et me istuc posse concedere.Andreas.—Ibidem tibi quid exequendum esset.Gysbertus.—Præter quam ignota perlustrarem loca, prorsus nihil.Andreas.—Pigrior ego essem, quàm quòd eò tenderem, ubi nihil esset quod agerem.Gysbertus.—Dulce est peragrasse varias urbes.Andreas.—Præstat tamen quandoque in patria mansisse.Gysbertus.—Francfordiam Hercule accederem, nisi aliqua memorarentur.Andreas.—Quæ te detinent ?Gysbertus.—Sanè multa, præcipuè tamen duo.Andreas.—Quæ illa sunt ?Gysbertus.—Primùm viatici carentia.Andreas.—Num id pater tibi suppeditaret ?Gysbertus.—Nimio constat, ego iuvenis quantum ipse sumptus in diversoriis facerem ?Andreas.—Fidem do, sed quod est alterum impedimentum ?Gysbertus.—Dicunt in itinere eum, cui nunquam visa est Francfordia, tractari ut asinum inter simias.Andreas.—Et istud nonnunquàm vidi quomodo aquæ immergebantur.Gysbertus.—Post illud et multantur credo pecunia.Andreas.—Fortè aureum insumunt convivio, id parum est.Gysbertus.—Certè non parum est, quia difficilis acquisitu est pecunia.Andreas.—Tibi et tui similibus nihil obest.De vitando mendacio.Evergissus&Hermannus.Evergissus.—Nostra non diu amicitia constabit.Hermannus.—Mali quid ipsam infrigeret ?Evergissus.—Mentiri assuescis.Hermannus.—Mentiri ioco ferendum est.Evergissus.—Anguem minus odi, quàm mendacium.Hermannus.—Loqueris tu semper certa ?Evergissus.—Aut sileo, aut quæ mihi constant, loquor.Hermannus.—Iocarísne interdum ?Evergissus.—Etiam sæpissimè.Hermannus.—Quî iocari potes, si vero inniteris ?Evergissus.—Nequit iocus per verum, credis, fieri ?Hermannus.—Verum mordere solet, et odium párere.Evergissus.—Delectátne tum sermo falsus ?Hermannus.—Nugæ quantò maiores, tantò exhilarant uberius.Evergissus.—Frugi homines falsitate et mendacio non capiuntur.Hermannus.—Non omnes sunt Solones, ut tu.Evergissus.—Probi veritate sola tenentur.Hermannus.—Attamen quandoque dum carpuntur, inviti eam recipiunt.Evergissus.—Mendacio detestabilius in homine nihil esse potest.Hermannus.—Lusorem, vel furem, vel latronem esse adhuc gravius est.Evergissus.—Ah, minimè, longè ista excedit mentiri ipsum.Hermannus.—Credat hoc Iudæus apella.Evergissus.—Qui mentiri audet, nihil sceleris intentatum relinquit.Hermannus.—Ô tu mendacii contemptor.Evergissus.—Vulgò fertur, Furari mendacium comitatur.Hermannus.—Vulgi non est innitendum sententiæ.De confessione.Thomas&Iodocus.Thomas.—Recensuistíne sacerdoti peccata tua ?Iodocus.—Nondum.Thomas.—Quando exequêris istud muneris ?Iodocus.—Adhuc sat restat temporis.Thomas.—Peracto autem opere, dulce est quiescere.Iodocus.—Etiam ante laborem quies est iucunda.Thomas.—Sed non adeò delectat ut negotio executo.Iodocus.—Assentio.Thomas.—Ego nunc confessum eo.Iodocus.—Comitabor te.Thomas.—Cui soles delicta enarrare, an plebeiario nostro ?Iodocus.—Feci nunquam, sed semper cuipiam monachorum.Thomas.—Istud et mihi est moris.Iodocus.—Apud illos plus mihi est devotionis.Thomas.—Et illi ipsi pecuniæ nihil expetunt.Iodocus.—Aliquid eorum tamen acciperent, si daretur.Thomas.—Timésne etiam sacerdoti peccata denudare ?Iodocus.—Metuebam olim puer, nunc non.Thomas.—Metum quid tibi incutiebat ?Iodocus.—Dicebatur passim, quòd uni à confessore fronti clavus infigeretur.Thomas.—Istud et ipse audivi, sed credebam nunquam.Iodocus.—Confiteris tu ex chartula ?Thomas.—Confiteor, aliâs timor omnium mihi induceret peccatorum oblivionem.Iodocus.—Prohibent tamen istud nonnulli confessionem audientes.Thomas.—Timent ne perdatur schedula, verùm eam deinde ilico comburo.Iodocus.—Latinéne reddis confessionem ?Thomas.—Non, sed Germanicè loquor.Iodocus.—Confessor quadam vice nolebat à me Romanum audire sermonem.Thomas.—Fortassis pessimè intellexit.Iodocus.—Certe parum doctus fuit.
De festo Pentecostes.Vinandus&Baptista.Vinandus.—Sabbato proximo pridianus erit dies festi Pentecostes.Baptista.—Compertum id habeo.Vinandus.—Ventri nostro rursus bellum afferet.Baptista.—Quale bellum narras ?Vinandus.—Corporis bellum, ieiunium scilicet.Baptista.—Pulchrè ieiunium vocas bellum, quia ventri odiosum est.Vinandus.—Hactenus tranquilla fuit caro nostra.Baptista.—Unde ista sibi tranquillitas quam æstimas ?Vinandus.—Quia à Paschatis die non sensit ieiunii molestiam.Baptista.—Corpus meum tum ovis, tum aliis affatim est pastum delicatis bolis.Vinandus.—Sabbato denuò in pristinum ibimus.Baptista.—Facile est unum diem abstinentia peragere.Vinandus.—Ipso die Pentecostes accedes sacram Synaxin ?Baptista.—Incertus sum.Vinandus.—Quî sic ? ego me accingam, quo gratiam Spiritus sancti acquiram.Baptista.—Facerem et id ipse quoque, sed unicum me moratur.Vinandus.—Istud quidnam est ?Baptista.—Invitus confiteor.Vinandus.—Ego alicubi ignoto mea delicta recenseo, tum plus audeo.Baptista.—Parabo et me, ut tecum peccata in sacrificuli aurem murmurem.Vinandus.—His Spiritus sancti feriis nobis scholasticis in primis est scelerum sex eiicienda.Baptista.—Verè dicis, ut Spiritus sanctus nos invitat.Vinandus.—Si is nobis præsto fuerit, sine sudore discemus.Baptista.—Ô utinam tum mihi adesset.Vinandus.—Peccata exue, pœnitentiam age, certè te suo donabit munere.Baptista.—Enitar pro viribus.Vinandus.—Sic facias, et literis fies aptior alumnus.
De festo Pentecostes.Vinandus&Baptista.
Vinandus&Baptista.
Vinandus.—Sabbato proximo pridianus erit dies festi Pentecostes.Baptista.—Compertum id habeo.Vinandus.—Ventri nostro rursus bellum afferet.Baptista.—Quale bellum narras ?Vinandus.—Corporis bellum, ieiunium scilicet.Baptista.—Pulchrè ieiunium vocas bellum, quia ventri odiosum est.Vinandus.—Hactenus tranquilla fuit caro nostra.Baptista.—Unde ista sibi tranquillitas quam æstimas ?Vinandus.—Quia à Paschatis die non sensit ieiunii molestiam.Baptista.—Corpus meum tum ovis, tum aliis affatim est pastum delicatis bolis.Vinandus.—Sabbato denuò in pristinum ibimus.Baptista.—Facile est unum diem abstinentia peragere.Vinandus.—Ipso die Pentecostes accedes sacram Synaxin ?Baptista.—Incertus sum.Vinandus.—Quî sic ? ego me accingam, quo gratiam Spiritus sancti acquiram.Baptista.—Facerem et id ipse quoque, sed unicum me moratur.Vinandus.—Istud quidnam est ?Baptista.—Invitus confiteor.Vinandus.—Ego alicubi ignoto mea delicta recenseo, tum plus audeo.Baptista.—Parabo et me, ut tecum peccata in sacrificuli aurem murmurem.Vinandus.—His Spiritus sancti feriis nobis scholasticis in primis est scelerum sex eiicienda.Baptista.—Verè dicis, ut Spiritus sanctus nos invitat.Vinandus.—Si is nobis præsto fuerit, sine sudore discemus.Baptista.—Ô utinam tum mihi adesset.Vinandus.—Peccata exue, pœnitentiam age, certè te suo donabit munere.Baptista.—Enitar pro viribus.Vinandus.—Sic facias, et literis fies aptior alumnus.
Vinandus.—Sabbato proximo pridianus erit dies festi Pentecostes.
Baptista.—Compertum id habeo.
Vinandus.—Ventri nostro rursus bellum afferet.
Baptista.—Quale bellum narras ?
Vinandus.—Corporis bellum, ieiunium scilicet.
Baptista.—Pulchrè ieiunium vocas bellum, quia ventri odiosum est.
Vinandus.—Hactenus tranquilla fuit caro nostra.
Baptista.—Unde ista sibi tranquillitas quam æstimas ?
Vinandus.—Quia à Paschatis die non sensit ieiunii molestiam.
Baptista.—Corpus meum tum ovis, tum aliis affatim est pastum delicatis bolis.
Vinandus.—Sabbato denuò in pristinum ibimus.
Baptista.—Facile est unum diem abstinentia peragere.
Vinandus.—Ipso die Pentecostes accedes sacram Synaxin ?
Baptista.—Incertus sum.
Vinandus.—Quî sic ? ego me accingam, quo gratiam Spiritus sancti acquiram.
Baptista.—Facerem et id ipse quoque, sed unicum me moratur.
Vinandus.—Istud quidnam est ?
Baptista.—Invitus confiteor.
Vinandus.—Ego alicubi ignoto mea delicta recenseo, tum plus audeo.
Baptista.—Parabo et me, ut tecum peccata in sacrificuli aurem murmurem.
Vinandus.—His Spiritus sancti feriis nobis scholasticis in primis est scelerum sex eiicienda.
Baptista.—Verè dicis, ut Spiritus sanctus nos invitat.
Vinandus.—Si is nobis præsto fuerit, sine sudore discemus.
Baptista.—Ô utinam tum mihi adesset.
Vinandus.—Peccata exue, pœnitentiam age, certè te suo donabit munere.
Baptista.—Enitar pro viribus.
Vinandus.—Sic facias, et literis fies aptior alumnus.
De festo sancti Martini.Hieronymus&Hermannus.Hieronymus.—Quótnam dies abhinc absunt feriæ sancti Martini ?Hermannus.—Opinor octo.Hieronymus.—Quodie peragentur ?Hermannus.—In macra die, scilicet Veneris.Hieronymus.—Vespera tamen erit ipso die Iovis.Hermannus.—Erit ni fallor.Hieronymus.—Ô tum adhuc bene nobiscum agetur.Hermannus.—Unde illud coniicis ?Hieronymus.—Nam tunc carnibus vescentur homines.Hermannus.—Illud nostro stomacho non commodabit.Hieronymus.—Imò plurimùm proderit.Hermannus.—Effare quomodo ?Hieronymus.—Quicquid iusculi vel carnis à mensis levarint, nobis adfores cantantibus impartient.Hermannus.—Ad istud certè ollam mihi parabo.Hieronymus.—Si tibi placuerit, invicem tunc temporis ostiatim canemus.Hermannus.—Oppidò mihi arridet.Hieronymus.—Sed quicquid obsonii, vel æris nobis datum fuerit, commune erit.Hermannus.—Conferetur in illius vesperæ nostrum convivium.Hieronymus.—Sed qua hora egrediemur precatum stipem ?Hermannus.—Postquam octava sonuerit.Hieronymus.—Illud temporis planè integrum erit nostræ precationi.Hermannus.—Conveniet maximè, nam eo tempore de mensa tolluntur patinæ.Hieronymus.—Anno abhinc proximo tantum accepi alimenti, quo octo victitabam dies.Hermannus.—Ô si ea nunc rediret fortuna !Hieronymus.—Sperandum est, et Deo confidendum.Hermannus.—Quis illius non anhelaret adminiculum ?Hieronymus.—Multi suum exoptant præsidium, verùm inserviunt ipsi iniquè.Hermannus.—Hi consequentur gratiam eius ad Græcorum Calendas.
De festo sancti Martini.Hieronymus&Hermannus.
Hieronymus&Hermannus.
Hieronymus.—Quótnam dies abhinc absunt feriæ sancti Martini ?Hermannus.—Opinor octo.Hieronymus.—Quodie peragentur ?Hermannus.—In macra die, scilicet Veneris.Hieronymus.—Vespera tamen erit ipso die Iovis.Hermannus.—Erit ni fallor.Hieronymus.—Ô tum adhuc bene nobiscum agetur.Hermannus.—Unde illud coniicis ?Hieronymus.—Nam tunc carnibus vescentur homines.Hermannus.—Illud nostro stomacho non commodabit.Hieronymus.—Imò plurimùm proderit.Hermannus.—Effare quomodo ?Hieronymus.—Quicquid iusculi vel carnis à mensis levarint, nobis adfores cantantibus impartient.Hermannus.—Ad istud certè ollam mihi parabo.Hieronymus.—Si tibi placuerit, invicem tunc temporis ostiatim canemus.Hermannus.—Oppidò mihi arridet.Hieronymus.—Sed quicquid obsonii, vel æris nobis datum fuerit, commune erit.Hermannus.—Conferetur in illius vesperæ nostrum convivium.Hieronymus.—Sed qua hora egrediemur precatum stipem ?Hermannus.—Postquam octava sonuerit.Hieronymus.—Illud temporis planè integrum erit nostræ precationi.Hermannus.—Conveniet maximè, nam eo tempore de mensa tolluntur patinæ.Hieronymus.—Anno abhinc proximo tantum accepi alimenti, quo octo victitabam dies.Hermannus.—Ô si ea nunc rediret fortuna !Hieronymus.—Sperandum est, et Deo confidendum.Hermannus.—Quis illius non anhelaret adminiculum ?Hieronymus.—Multi suum exoptant præsidium, verùm inserviunt ipsi iniquè.Hermannus.—Hi consequentur gratiam eius ad Græcorum Calendas.
Hieronymus.—Quótnam dies abhinc absunt feriæ sancti Martini ?
Hermannus.—Opinor octo.
Hieronymus.—Quodie peragentur ?
Hermannus.—In macra die, scilicet Veneris.
Hieronymus.—Vespera tamen erit ipso die Iovis.
Hermannus.—Erit ni fallor.
Hieronymus.—Ô tum adhuc bene nobiscum agetur.
Hermannus.—Unde illud coniicis ?
Hieronymus.—Nam tunc carnibus vescentur homines.
Hermannus.—Illud nostro stomacho non commodabit.
Hieronymus.—Imò plurimùm proderit.
Hermannus.—Effare quomodo ?
Hieronymus.—Quicquid iusculi vel carnis à mensis levarint, nobis adfores cantantibus impartient.
Hermannus.—Ad istud certè ollam mihi parabo.
Hieronymus.—Si tibi placuerit, invicem tunc temporis ostiatim canemus.
Hermannus.—Oppidò mihi arridet.
Hieronymus.—Sed quicquid obsonii, vel æris nobis datum fuerit, commune erit.
Hermannus.—Conferetur in illius vesperæ nostrum convivium.
Hieronymus.—Sed qua hora egrediemur precatum stipem ?
Hermannus.—Postquam octava sonuerit.
Hieronymus.—Illud temporis planè integrum erit nostræ precationi.
Hermannus.—Conveniet maximè, nam eo tempore de mensa tolluntur patinæ.
Hieronymus.—Anno abhinc proximo tantum accepi alimenti, quo octo victitabam dies.
Hermannus.—Ô si ea nunc rediret fortuna !
Hieronymus.—Sperandum est, et Deo confidendum.
Hermannus.—Quis illius non anhelaret adminiculum ?
Hieronymus.—Multi suum exoptant præsidium, verùm inserviunt ipsi iniquè.
Hermannus.—Hi consequentur gratiam eius ad Græcorum Calendas.
De Xeniis mittendis.Kilianus&Theodoricus.Kilianus.—Precor tibi diem candidum.Theodoricus.—Talem et tibi opto.Kilianus.—Xenium fac mihi præbeas.Theodoricus.—Hui, tam citò ! vix novi anni dies illuxit.Kilianus.—Hodie verum est tempus dandi xeniola.Theodoricus.—Hodie incipit, sed diu durat.Kilianus.—Fateor, sed tamen qui alteri dare volunt, non diuturnam moram agunt.Theodoricus.—Expecta, quo ad ipsum struxero.Kilianus.—Non opto strenam farinaceam.Theodoricus.—Lautior mihi non est alia.Kilianus.—Sed puderet me amicum mellito munusculo salutare.Theodoricus.—Quî id fit ?Kilianus.—Quia timerem ne ab ipso nausearet.Theodoricus.—Vanum metuis, si bonus esset, boni consideret.Kilianus.—Verbis fortassis, at corde sperneret.Theodoricus.—Is personatus amicus esset.Kilianus.—Honestius est panniculum emunctorium largiri vice xenii.Theodoricus.—Est quidem, sed tale munus non omnibus in promptu est.Kilianus.—De interula aut panni ulna plura conficiuntur.Theodoricus.—Sed sæpe pluris constat conficiendi sumptus, quàm pannus.Kilianus.—Cultros vidi quandoque inter amicos missitari.Theodoricus.—Illos ego non mitterem.Kilianus.—Cur ?Theodoricus.—Quia vulgò dicitur, cultros amicitiam rumpere.Kilianus.—Solide isti tu accedis dicto ?Theodoricus.—Non totus consentio.Kilianus.—Attamen nonnihil ipsi fidem præbes.Theodoricus.—Facio, ut solent hi, qui quicquid audiunt, ex oraculo prolatum putant.Kilianus.—Es tu illius farinæ homo ?Theodoricus.—Nescio. Meipsum non nosco.Kilianus.—Sed strenulam mihi fac mittas.Theodoricus.—Cras ultrò tibi conferam, interim spe vivas.
De Xeniis mittendis.Kilianus&Theodoricus.
Kilianus&Theodoricus.
Kilianus.—Precor tibi diem candidum.Theodoricus.—Talem et tibi opto.Kilianus.—Xenium fac mihi præbeas.Theodoricus.—Hui, tam citò ! vix novi anni dies illuxit.Kilianus.—Hodie verum est tempus dandi xeniola.Theodoricus.—Hodie incipit, sed diu durat.Kilianus.—Fateor, sed tamen qui alteri dare volunt, non diuturnam moram agunt.Theodoricus.—Expecta, quo ad ipsum struxero.Kilianus.—Non opto strenam farinaceam.Theodoricus.—Lautior mihi non est alia.Kilianus.—Sed puderet me amicum mellito munusculo salutare.Theodoricus.—Quî id fit ?Kilianus.—Quia timerem ne ab ipso nausearet.Theodoricus.—Vanum metuis, si bonus esset, boni consideret.Kilianus.—Verbis fortassis, at corde sperneret.Theodoricus.—Is personatus amicus esset.Kilianus.—Honestius est panniculum emunctorium largiri vice xenii.Theodoricus.—Est quidem, sed tale munus non omnibus in promptu est.Kilianus.—De interula aut panni ulna plura conficiuntur.Theodoricus.—Sed sæpe pluris constat conficiendi sumptus, quàm pannus.Kilianus.—Cultros vidi quandoque inter amicos missitari.Theodoricus.—Illos ego non mitterem.Kilianus.—Cur ?Theodoricus.—Quia vulgò dicitur, cultros amicitiam rumpere.Kilianus.—Solide isti tu accedis dicto ?Theodoricus.—Non totus consentio.Kilianus.—Attamen nonnihil ipsi fidem præbes.Theodoricus.—Facio, ut solent hi, qui quicquid audiunt, ex oraculo prolatum putant.Kilianus.—Es tu illius farinæ homo ?Theodoricus.—Nescio. Meipsum non nosco.Kilianus.—Sed strenulam mihi fac mittas.Theodoricus.—Cras ultrò tibi conferam, interim spe vivas.
Kilianus.—Precor tibi diem candidum.
Theodoricus.—Talem et tibi opto.
Kilianus.—Xenium fac mihi præbeas.
Theodoricus.—Hui, tam citò ! vix novi anni dies illuxit.
Kilianus.—Hodie verum est tempus dandi xeniola.
Theodoricus.—Hodie incipit, sed diu durat.
Kilianus.—Fateor, sed tamen qui alteri dare volunt, non diuturnam moram agunt.
Theodoricus.—Expecta, quo ad ipsum struxero.
Kilianus.—Non opto strenam farinaceam.
Theodoricus.—Lautior mihi non est alia.
Kilianus.—Sed puderet me amicum mellito munusculo salutare.
Theodoricus.—Quî id fit ?
Kilianus.—Quia timerem ne ab ipso nausearet.
Theodoricus.—Vanum metuis, si bonus esset, boni consideret.
Kilianus.—Verbis fortassis, at corde sperneret.
Theodoricus.—Is personatus amicus esset.
Kilianus.—Honestius est panniculum emunctorium largiri vice xenii.
Theodoricus.—Est quidem, sed tale munus non omnibus in promptu est.
Kilianus.—De interula aut panni ulna plura conficiuntur.
Theodoricus.—Sed sæpe pluris constat conficiendi sumptus, quàm pannus.
Kilianus.—Cultros vidi quandoque inter amicos missitari.
Theodoricus.—Illos ego non mitterem.
Kilianus.—Cur ?
Theodoricus.—Quia vulgò dicitur, cultros amicitiam rumpere.
Kilianus.—Solide isti tu accedis dicto ?
Theodoricus.—Non totus consentio.
Kilianus.—Attamen nonnihil ipsi fidem præbes.
Theodoricus.—Facio, ut solent hi, qui quicquid audiunt, ex oraculo prolatum putant.
Kilianus.—Es tu illius farinæ homo ?
Theodoricus.—Nescio. Meipsum non nosco.
Kilianus.—Sed strenulam mihi fac mittas.
Theodoricus.—Cras ultrò tibi conferam, interim spe vivas.
De Pecunia danda in novæ scholæ ingressu.Martinus&Nicolaus.Martinus.—Feriabimúrne post meridiem à lectionibus ?Nicolaus.—Non compertum habeo.Martinus.—Ego ea spe ducor.Nicolaus.—Vide ne vanam spem foveas.Martinus.—Certus sum, spe non frustrabor.Nicolaus.—Præstaret fide iussorem habere.Martinus.—Tam scio quàm nomen meum.Nicolaus.—Eloquere quî scias.Martinus.—Est mihi adolescens domi, qui primùm iam scholam inviset.Nicolaus.—Hoc quid afferet nobis ?Martinus.—Ipse à præceptore copiam otiandi nobis impetrabit.Nicolaus.—Qua arte ?Martinus.—Largiendo ipsi pauxillulum numorum.Nicolaus.—Putas illud quod introitum vulgò appellitant ?Martinus.—Istud ipsum volo.Nicolaus.—Sat habeo.Martinus.—Verùm, nostín’ unde mos ille pervenerit ?Nicolaus.—Audivi nunquàm originem.Martinus.—Dicam huius consuetudinis fontem, si te audire non tæduerit.Nicolaus.—Audire gestio.Martinus.—Qui apud artifices mechanicos tyrones sunt, istius artificii classi aliquid pendêre coguntur.Nicolaus.—Vidi quandoque in ipsorum artificum conciliabulo.Martinus.—Isto munusculo favorem sibi vendicant aliorum.Nicolaus.—Etiam in ipsorum album referuntur.Martinus.—Non secus et novus literarum tyro et præceptorem et nos demeretur.Nicolaus.—Quo ?Martinus.—Præceptorem pauxillo æris, nos verò otio medii diei.
De Pecunia danda in novæ scholæ ingressu.Martinus&Nicolaus.
Martinus&Nicolaus.
Martinus.—Feriabimúrne post meridiem à lectionibus ?Nicolaus.—Non compertum habeo.Martinus.—Ego ea spe ducor.Nicolaus.—Vide ne vanam spem foveas.Martinus.—Certus sum, spe non frustrabor.Nicolaus.—Præstaret fide iussorem habere.Martinus.—Tam scio quàm nomen meum.Nicolaus.—Eloquere quî scias.Martinus.—Est mihi adolescens domi, qui primùm iam scholam inviset.Nicolaus.—Hoc quid afferet nobis ?Martinus.—Ipse à præceptore copiam otiandi nobis impetrabit.Nicolaus.—Qua arte ?Martinus.—Largiendo ipsi pauxillulum numorum.Nicolaus.—Putas illud quod introitum vulgò appellitant ?Martinus.—Istud ipsum volo.Nicolaus.—Sat habeo.Martinus.—Verùm, nostín’ unde mos ille pervenerit ?Nicolaus.—Audivi nunquàm originem.Martinus.—Dicam huius consuetudinis fontem, si te audire non tæduerit.Nicolaus.—Audire gestio.Martinus.—Qui apud artifices mechanicos tyrones sunt, istius artificii classi aliquid pendêre coguntur.Nicolaus.—Vidi quandoque in ipsorum artificum conciliabulo.Martinus.—Isto munusculo favorem sibi vendicant aliorum.Nicolaus.—Etiam in ipsorum album referuntur.Martinus.—Non secus et novus literarum tyro et præceptorem et nos demeretur.Nicolaus.—Quo ?Martinus.—Præceptorem pauxillo æris, nos verò otio medii diei.
Martinus.—Feriabimúrne post meridiem à lectionibus ?
Nicolaus.—Non compertum habeo.
Martinus.—Ego ea spe ducor.
Nicolaus.—Vide ne vanam spem foveas.
Martinus.—Certus sum, spe non frustrabor.
Nicolaus.—Præstaret fide iussorem habere.
Martinus.—Tam scio quàm nomen meum.
Nicolaus.—Eloquere quî scias.
Martinus.—Est mihi adolescens domi, qui primùm iam scholam inviset.
Nicolaus.—Hoc quid afferet nobis ?
Martinus.—Ipse à præceptore copiam otiandi nobis impetrabit.
Nicolaus.—Qua arte ?
Martinus.—Largiendo ipsi pauxillulum numorum.
Nicolaus.—Putas illud quod introitum vulgò appellitant ?
Martinus.—Istud ipsum volo.
Nicolaus.—Sat habeo.
Martinus.—Verùm, nostín’ unde mos ille pervenerit ?
Nicolaus.—Audivi nunquàm originem.
Martinus.—Dicam huius consuetudinis fontem, si te audire non tæduerit.
Nicolaus.—Audire gestio.
Martinus.—Qui apud artifices mechanicos tyrones sunt, istius artificii classi aliquid pendêre coguntur.
Nicolaus.—Vidi quandoque in ipsorum artificum conciliabulo.
Martinus.—Isto munusculo favorem sibi vendicant aliorum.
Nicolaus.—Etiam in ipsorum album referuntur.
Martinus.—Non secus et novus literarum tyro et præceptorem et nos demeretur.
Nicolaus.—Quo ?
Martinus.—Præceptorem pauxillo æris, nos verò otio medii diei.
Non semper esse studendum.Vincentius&Vilhelmus.Vincentius.—Heus tu, paucis te volo.Vilhelmus.—Quis me vocat ?Vincentius.—En, ego te voco.Vilhelmus.—Quid est quod me vis ?Vincentius.—Facilis res est.Vilhelmus.—Exprime ocyus.Vincentius.—Quî sit quod ita palles ?Vilhelmus.—Palleo ? id ipse ignoro.Vincentius.—Palles non secus ac ægrotares.Vilhelmus.—Sanè nihil sentio doloris, gratia Deo.Vincentius.—Unde tum pallor ille oritur ?Vilhelmus.—Color hic mihi est nativus.Vincentius.—Non adeò pallescunt homines à natura.Vilhelmus.—Quî nosti ? ésne medicus ?Vincentius.—Non, sed coniectura assequor, te chartis nimiùm addictum.Vilhelmus.—Literis totum transigo otium quod habeo.Vincentius.—Si id agis, tibi ipsi obes.Vilhelmus.—Hoc non spero, quòd mihi desim studendo.Vincentius.—Prodes fortè animæ, sed corpori noces.Vilhelmus.—Malo animæ quàm corporis profectum.Vincentius.—Bellè dicis, sed corpori debili et animæ tandem vis perimitur.Vilhelmus.—Periti istud non asserunt.Vincentius.—Quid tum dicunt ?Vilhelmus.—Ad tenuem lancem, literas melius imbibi.Vincentius.—Concedo, sed tamen oportet corporis curam non totam omittere.Vilhelmus.—Neque hoc facio.Vincentius.—Extremum dementiae esset, abstinentia immodica suum fraudare genium.Vilhelmus.—Præstat tamen alimonia animæ quàm corporis.Vincentius.—Enervatis autem corporis viribus, fulcimentum animæ et virtutibus tollitur.Vilhelmus.—Inficias non eo, cum corpus sit animæ promptuarium.
Non semper esse studendum.Vincentius&Vilhelmus.
Vincentius&Vilhelmus.
Vincentius.—Heus tu, paucis te volo.Vilhelmus.—Quis me vocat ?Vincentius.—En, ego te voco.Vilhelmus.—Quid est quod me vis ?Vincentius.—Facilis res est.Vilhelmus.—Exprime ocyus.Vincentius.—Quî sit quod ita palles ?Vilhelmus.—Palleo ? id ipse ignoro.Vincentius.—Palles non secus ac ægrotares.Vilhelmus.—Sanè nihil sentio doloris, gratia Deo.Vincentius.—Unde tum pallor ille oritur ?Vilhelmus.—Color hic mihi est nativus.Vincentius.—Non adeò pallescunt homines à natura.Vilhelmus.—Quî nosti ? ésne medicus ?Vincentius.—Non, sed coniectura assequor, te chartis nimiùm addictum.Vilhelmus.—Literis totum transigo otium quod habeo.Vincentius.—Si id agis, tibi ipsi obes.Vilhelmus.—Hoc non spero, quòd mihi desim studendo.Vincentius.—Prodes fortè animæ, sed corpori noces.Vilhelmus.—Malo animæ quàm corporis profectum.Vincentius.—Bellè dicis, sed corpori debili et animæ tandem vis perimitur.Vilhelmus.—Periti istud non asserunt.Vincentius.—Quid tum dicunt ?Vilhelmus.—Ad tenuem lancem, literas melius imbibi.Vincentius.—Concedo, sed tamen oportet corporis curam non totam omittere.Vilhelmus.—Neque hoc facio.Vincentius.—Extremum dementiae esset, abstinentia immodica suum fraudare genium.Vilhelmus.—Præstat tamen alimonia animæ quàm corporis.Vincentius.—Enervatis autem corporis viribus, fulcimentum animæ et virtutibus tollitur.Vilhelmus.—Inficias non eo, cum corpus sit animæ promptuarium.
Vincentius.—Heus tu, paucis te volo.
Vilhelmus.—Quis me vocat ?
Vincentius.—En, ego te voco.
Vilhelmus.—Quid est quod me vis ?
Vincentius.—Facilis res est.
Vilhelmus.—Exprime ocyus.
Vincentius.—Quî sit quod ita palles ?
Vilhelmus.—Palleo ? id ipse ignoro.
Vincentius.—Palles non secus ac ægrotares.
Vilhelmus.—Sanè nihil sentio doloris, gratia Deo.
Vincentius.—Unde tum pallor ille oritur ?
Vilhelmus.—Color hic mihi est nativus.
Vincentius.—Non adeò pallescunt homines à natura.
Vilhelmus.—Quî nosti ? ésne medicus ?
Vincentius.—Non, sed coniectura assequor, te chartis nimiùm addictum.
Vilhelmus.—Literis totum transigo otium quod habeo.
Vincentius.—Si id agis, tibi ipsi obes.
Vilhelmus.—Hoc non spero, quòd mihi desim studendo.
Vincentius.—Prodes fortè animæ, sed corpori noces.
Vilhelmus.—Malo animæ quàm corporis profectum.
Vincentius.—Bellè dicis, sed corpori debili et animæ tandem vis perimitur.
Vilhelmus.—Periti istud non asserunt.
Vincentius.—Quid tum dicunt ?
Vilhelmus.—Ad tenuem lancem, literas melius imbibi.
Vincentius.—Concedo, sed tamen oportet corporis curam non totam omittere.
Vilhelmus.—Neque hoc facio.
Vincentius.—Extremum dementiae esset, abstinentia immodica suum fraudare genium.
Vilhelmus.—Præstat tamen alimonia animæ quàm corporis.
Vincentius.—Enervatis autem corporis viribus, fulcimentum animæ et virtutibus tollitur.
Vilhelmus.—Inficias non eo, cum corpus sit animæ promptuarium.
Quem ludum debeant iuvenes exercere.Antonius&Laurentius.Antonius.—Hui ludis tu tesseris ?Laurentius.—Hoc tua quid refert ?Antonius.—Ludus iste non scholasticorum est.Laurentius.—Quorum tum est ?Antonius.—Nebulonum, heluonum, et histrionum.Laurentius.—Vidi ego complures literarum tyrones hoc uti ludo.Antonius.—Nihilo fuêre meliores.Laurentius.—Ánne peiores eos fuisse censes ?Antonius.—Hercule non solùm peiores, sed et pessimos.Laurentius.—Tu nosti, quia tertius Cato es.Antonius.—Ride ut lubet, vera loquor.Laurentius.—Nihil ludendum et scholasticis arbitraris ?Antonius.—Ludendum et ipsis quandoque, sed aliud lusus genus.Laurentius.—Age, qui ludus ?Antonius.—Ludi nempe honesti, et verecundi.Laurentius.—Qui illi sunt ?Antonius.—Quos olim Cumani suos docuerunt liberos.Laurentius.—Quales isti tradiderunt pueris ?Antonius.—Natare, dimicare, et certare luctando.Laurentius.—Nullos alios ?Antonius.—Nullos quos audiero.Laurentius.—Nunquam charta lusoria, vel talis ?Antonius.—Minimè gentium.Laurentius.—Etiámne inter convivia cum amiculo ?Antonius.—Nusquàm locorum.Laurentius.—Nimiùm sapuerunt.Antonius.—Si semel et iterum concessissent, malè cecidisset.Laurentius.—Nonnunquàm ludere, ferendum esse.Antonius.—Audistín’ Platonem dicentem, non parvum incommodum esse consuetudinem iniquam ?Laurentius.—Consuetudo diutino et frequenti conatu fit, non rarò tentando.
Quem ludum debeant iuvenes exercere.Antonius&Laurentius.
Antonius&Laurentius.
Antonius.—Hui ludis tu tesseris ?Laurentius.—Hoc tua quid refert ?Antonius.—Ludus iste non scholasticorum est.Laurentius.—Quorum tum est ?Antonius.—Nebulonum, heluonum, et histrionum.Laurentius.—Vidi ego complures literarum tyrones hoc uti ludo.Antonius.—Nihilo fuêre meliores.Laurentius.—Ánne peiores eos fuisse censes ?Antonius.—Hercule non solùm peiores, sed et pessimos.Laurentius.—Tu nosti, quia tertius Cato es.Antonius.—Ride ut lubet, vera loquor.Laurentius.—Nihil ludendum et scholasticis arbitraris ?Antonius.—Ludendum et ipsis quandoque, sed aliud lusus genus.Laurentius.—Age, qui ludus ?Antonius.—Ludi nempe honesti, et verecundi.Laurentius.—Qui illi sunt ?Antonius.—Quos olim Cumani suos docuerunt liberos.Laurentius.—Quales isti tradiderunt pueris ?Antonius.—Natare, dimicare, et certare luctando.Laurentius.—Nullos alios ?Antonius.—Nullos quos audiero.Laurentius.—Nunquam charta lusoria, vel talis ?Antonius.—Minimè gentium.Laurentius.—Etiámne inter convivia cum amiculo ?Antonius.—Nusquàm locorum.Laurentius.—Nimiùm sapuerunt.Antonius.—Si semel et iterum concessissent, malè cecidisset.Laurentius.—Nonnunquàm ludere, ferendum esse.Antonius.—Audistín’ Platonem dicentem, non parvum incommodum esse consuetudinem iniquam ?Laurentius.—Consuetudo diutino et frequenti conatu fit, non rarò tentando.
Antonius.—Hui ludis tu tesseris ?
Laurentius.—Hoc tua quid refert ?
Antonius.—Ludus iste non scholasticorum est.
Laurentius.—Quorum tum est ?
Antonius.—Nebulonum, heluonum, et histrionum.
Laurentius.—Vidi ego complures literarum tyrones hoc uti ludo.
Antonius.—Nihilo fuêre meliores.
Laurentius.—Ánne peiores eos fuisse censes ?
Antonius.—Hercule non solùm peiores, sed et pessimos.
Laurentius.—Tu nosti, quia tertius Cato es.
Antonius.—Ride ut lubet, vera loquor.
Laurentius.—Nihil ludendum et scholasticis arbitraris ?
Antonius.—Ludendum et ipsis quandoque, sed aliud lusus genus.
Laurentius.—Age, qui ludus ?
Antonius.—Ludi nempe honesti, et verecundi.
Laurentius.—Qui illi sunt ?
Antonius.—Quos olim Cumani suos docuerunt liberos.
Laurentius.—Quales isti tradiderunt pueris ?
Antonius.—Natare, dimicare, et certare luctando.
Laurentius.—Nullos alios ?
Antonius.—Nullos quos audiero.
Laurentius.—Nunquam charta lusoria, vel talis ?
Antonius.—Minimè gentium.
Laurentius.—Etiámne inter convivia cum amiculo ?
Antonius.—Nusquàm locorum.
Laurentius.—Nimiùm sapuerunt.
Antonius.—Si semel et iterum concessissent, malè cecidisset.
Laurentius.—Nonnunquàm ludere, ferendum esse.
Antonius.—Audistín’ Platonem dicentem, non parvum incommodum esse consuetudinem iniquam ?
Laurentius.—Consuetudo diutino et frequenti conatu fit, non rarò tentando.
De Eleemosynis colligendis.Ludovicus&Pantaleon.Ludovicus.—Placétne tibi mihi congredi ?Pantaleon.—Quò ?Ludovicus.—Ignoras ? ostiatim petitum decimas nostras.Pantaleon.—Decimas quid vocas ?Ludovicus.—Stipem, quæ nobis pauperibus à divitibus erogatur.Pantaleon.—Est illa nobis vice decimarum ?Ludovicus.—Utique est.Pantaleon.—Mihi non fit verisimile.Ludovicus.—Pinguis Minervæ homo es, quòd ista non capis.Pantaleon.—Haud capio, rogo apertius mihi dicas.Ludovicus.—Obsecundabor, tu ausculta.Pantaleon.—Advertam diligenter.Ludovicus.—Nosti agrorum dominos oportere suis, aut parœcianis, aut principibus pendere decimas ?Pantaleon.—Nosco per parentes meos.Ludovicus.—Non secus oportet et divites illos, de suis bonis pendere nobis stipem.Pantaleon.—Certè si oporteret eos, tum nunquàm recusarent.Ludovicus.—Dum renuunt, ipsis luditur.Pantaleon.—Imò plus luditur nobis, quàm ipsis.Ludovicus.—Longè aberras.Pantaleon.—Deliro dicis : venter mihi fame perit.Ludovicus.—Divitum incommodum longè est gravius.Pantaleon.—Dic, quod illud est ?Ludovicus.—Dei incidunt iram, quòd pietatis non sunt cultores.Pantaleon.—Istud non æstimant.Ludovicus.—Sed olim ante iudicem Deum acerbè sentient.Pantaleon.—Interim induciis fruuntur ?Ludovicus.—Miserae induciæ sunt, quas certum sequitur tormentum.Pantaleon.—Solatium tamen est dilatione frui, etiam momentanea.
De Eleemosynis colligendis.Ludovicus&Pantaleon.
Ludovicus&Pantaleon.
Ludovicus.—Placétne tibi mihi congredi ?Pantaleon.—Quò ?Ludovicus.—Ignoras ? ostiatim petitum decimas nostras.Pantaleon.—Decimas quid vocas ?Ludovicus.—Stipem, quæ nobis pauperibus à divitibus erogatur.Pantaleon.—Est illa nobis vice decimarum ?Ludovicus.—Utique est.Pantaleon.—Mihi non fit verisimile.Ludovicus.—Pinguis Minervæ homo es, quòd ista non capis.Pantaleon.—Haud capio, rogo apertius mihi dicas.Ludovicus.—Obsecundabor, tu ausculta.Pantaleon.—Advertam diligenter.Ludovicus.—Nosti agrorum dominos oportere suis, aut parœcianis, aut principibus pendere decimas ?Pantaleon.—Nosco per parentes meos.Ludovicus.—Non secus oportet et divites illos, de suis bonis pendere nobis stipem.Pantaleon.—Certè si oporteret eos, tum nunquàm recusarent.Ludovicus.—Dum renuunt, ipsis luditur.Pantaleon.—Imò plus luditur nobis, quàm ipsis.Ludovicus.—Longè aberras.Pantaleon.—Deliro dicis : venter mihi fame perit.Ludovicus.—Divitum incommodum longè est gravius.Pantaleon.—Dic, quod illud est ?Ludovicus.—Dei incidunt iram, quòd pietatis non sunt cultores.Pantaleon.—Istud non æstimant.Ludovicus.—Sed olim ante iudicem Deum acerbè sentient.Pantaleon.—Interim induciis fruuntur ?Ludovicus.—Miserae induciæ sunt, quas certum sequitur tormentum.Pantaleon.—Solatium tamen est dilatione frui, etiam momentanea.
Ludovicus.—Placétne tibi mihi congredi ?
Pantaleon.—Quò ?
Ludovicus.—Ignoras ? ostiatim petitum decimas nostras.
Pantaleon.—Decimas quid vocas ?
Ludovicus.—Stipem, quæ nobis pauperibus à divitibus erogatur.
Pantaleon.—Est illa nobis vice decimarum ?
Ludovicus.—Utique est.
Pantaleon.—Mihi non fit verisimile.
Ludovicus.—Pinguis Minervæ homo es, quòd ista non capis.
Pantaleon.—Haud capio, rogo apertius mihi dicas.
Ludovicus.—Obsecundabor, tu ausculta.
Pantaleon.—Advertam diligenter.
Ludovicus.—Nosti agrorum dominos oportere suis, aut parœcianis, aut principibus pendere decimas ?
Pantaleon.—Nosco per parentes meos.
Ludovicus.—Non secus oportet et divites illos, de suis bonis pendere nobis stipem.
Pantaleon.—Certè si oporteret eos, tum nunquàm recusarent.
Ludovicus.—Dum renuunt, ipsis luditur.
Pantaleon.—Imò plus luditur nobis, quàm ipsis.
Ludovicus.—Longè aberras.
Pantaleon.—Deliro dicis : venter mihi fame perit.
Ludovicus.—Divitum incommodum longè est gravius.
Pantaleon.—Dic, quod illud est ?
Ludovicus.—Dei incidunt iram, quòd pietatis non sunt cultores.
Pantaleon.—Istud non æstimant.
Ludovicus.—Sed olim ante iudicem Deum acerbè sentient.
Pantaleon.—Interim induciis fruuntur ?
Ludovicus.—Miserae induciæ sunt, quas certum sequitur tormentum.
Pantaleon.—Solatium tamen est dilatione frui, etiam momentanea.
De Ludo Pilæ.Gysbertus&Petrus.Gysbertus.—Ut sic desidetis ? surgite pigerrimi.Petrus.—Quid conabimur ?Gysbertus.—Colludemus nonnihil ?Petrus.—Malumus hîc in gramine viridi quiescere.Gysbertus.—Endymionum est, non adolescentum, ita gramini incumbere.Petrus.—Attamen dulce est.Gysbertus.—Iucundius mihi est ludere, quàm torpere.Petrus.—Age, ludendo concertemus.Gysbertus.—Pilámne iaciendo invicem ?Petrus.—Cui est pila ? nobis deest.Gysbertus.—En, hîc duas habeo.Petrus.—Molliorem et leviorem accipiemus.Gysbertus.—Bellè dicis, nam ista minus afferet doloris.Petrus.—Sed sortiemur periculi et ludi comites.Gysbertus.—Ludemus, ut pila scrobibus impellatur.Petrus.—Tum sors mittatur, quis incipiat.Gysbertus.—Scrobs prius adscribatur cuilibet.Petrus.—Quisque accipiat quam velit, suprema erit mea.Gysbertus.—Advolve pilam, in cuius scrobem ceciderit, eam in alios proiiciet.Petrus.—Papæ, meam incidit, fugite hinc.Gysbertus.—Ho, ho, neminem tetigisti, notula tibi appingatur creta.Petrus.—In calceum fige mihi cretæ lineam.Gysbertus.—Demum adiice foveis pilam.Petrus.—Nunc tuæ intrudam foveæ.Gysbertus.—Si feceris, te primum proiiciam.Petrus.—Vidén’ ? age quæ lubet.Gysbertus.—Fuge, aut te iactu petam.Petrus.—Si audes, iacias.Gysbertus.—Audeo maiora, en, tactus es.Petrus.—Et te rursus ad suras læsi.Gysbertus.—Vix credo, nam sensi penitus nihil.
De Ludo Pilæ.Gysbertus&Petrus.
Gysbertus&Petrus.
Gysbertus.—Ut sic desidetis ? surgite pigerrimi.Petrus.—Quid conabimur ?Gysbertus.—Colludemus nonnihil ?Petrus.—Malumus hîc in gramine viridi quiescere.Gysbertus.—Endymionum est, non adolescentum, ita gramini incumbere.Petrus.—Attamen dulce est.Gysbertus.—Iucundius mihi est ludere, quàm torpere.Petrus.—Age, ludendo concertemus.Gysbertus.—Pilámne iaciendo invicem ?Petrus.—Cui est pila ? nobis deest.Gysbertus.—En, hîc duas habeo.Petrus.—Molliorem et leviorem accipiemus.Gysbertus.—Bellè dicis, nam ista minus afferet doloris.Petrus.—Sed sortiemur periculi et ludi comites.Gysbertus.—Ludemus, ut pila scrobibus impellatur.Petrus.—Tum sors mittatur, quis incipiat.Gysbertus.—Scrobs prius adscribatur cuilibet.Petrus.—Quisque accipiat quam velit, suprema erit mea.Gysbertus.—Advolve pilam, in cuius scrobem ceciderit, eam in alios proiiciet.Petrus.—Papæ, meam incidit, fugite hinc.Gysbertus.—Ho, ho, neminem tetigisti, notula tibi appingatur creta.Petrus.—In calceum fige mihi cretæ lineam.Gysbertus.—Demum adiice foveis pilam.Petrus.—Nunc tuæ intrudam foveæ.Gysbertus.—Si feceris, te primum proiiciam.Petrus.—Vidén’ ? age quæ lubet.Gysbertus.—Fuge, aut te iactu petam.Petrus.—Si audes, iacias.Gysbertus.—Audeo maiora, en, tactus es.Petrus.—Et te rursus ad suras læsi.Gysbertus.—Vix credo, nam sensi penitus nihil.
Gysbertus.—Ut sic desidetis ? surgite pigerrimi.
Petrus.—Quid conabimur ?
Gysbertus.—Colludemus nonnihil ?
Petrus.—Malumus hîc in gramine viridi quiescere.
Gysbertus.—Endymionum est, non adolescentum, ita gramini incumbere.
Petrus.—Attamen dulce est.
Gysbertus.—Iucundius mihi est ludere, quàm torpere.
Petrus.—Age, ludendo concertemus.
Gysbertus.—Pilámne iaciendo invicem ?
Petrus.—Cui est pila ? nobis deest.
Gysbertus.—En, hîc duas habeo.
Petrus.—Molliorem et leviorem accipiemus.
Gysbertus.—Bellè dicis, nam ista minus afferet doloris.
Petrus.—Sed sortiemur periculi et ludi comites.
Gysbertus.—Ludemus, ut pila scrobibus impellatur.
Petrus.—Tum sors mittatur, quis incipiat.
Gysbertus.—Scrobs prius adscribatur cuilibet.
Petrus.—Quisque accipiat quam velit, suprema erit mea.
Gysbertus.—Advolve pilam, in cuius scrobem ceciderit, eam in alios proiiciet.
Petrus.—Papæ, meam incidit, fugite hinc.
Gysbertus.—Ho, ho, neminem tetigisti, notula tibi appingatur creta.
Petrus.—In calceum fige mihi cretæ lineam.
Gysbertus.—Demum adiice foveis pilam.
Petrus.—Nunc tuæ intrudam foveæ.
Gysbertus.—Si feceris, te primum proiiciam.
Petrus.—Vidén’ ? age quæ lubet.
Gysbertus.—Fuge, aut te iactu petam.
Petrus.—Si audes, iacias.
Gysbertus.—Audeo maiora, en, tactus es.
Petrus.—Et te rursus ad suras læsi.
Gysbertus.—Vix credo, nam sensi penitus nihil.
De Ludo globorum missilium, quos Omnia vocant Colonienses tyrunculi literarii.Cornelius&Iacobus.Cornelius.—Non decet aliis ludentibus nos ita defidere.Iacobus.—Præstat spectatorem esse, quàm ignavum collusorem.Cornelius.—Auspicemur et nos duo ludum cognitum.Iacobus.—Quem agemus consulis ludum ?Cornelius.—Globularem.Iacobus.—Cum globulis quos Omnia vocant ?Cornelius.—Impolitum est istud verbum.Iacobus.—Nosti tu aliud venustius ?Cornelius.—Ipse dicerem globulos missiles per pollices.Iacobus.—Et istam memoria recondam orationem.Cornelius.—Fiat fossiculus, in quem globuli mittantur.Iacobus.—Tibi culter est, effode terram.Cornelius.—Præscribe tu ludi carceres.Iacobus.—Hoc signo ligneolo.Cornelius.—Præmitte tu globulum, ego deinde.Iacobus.—En istic me ferias.Cornelius.—Si possum, non sinam te ibidem durare.Iacobus.—Te expectabit globulus.Cornelius.—Vides ? ubi nunc sistis ?Iacobus.—Semel sum à te propulsus, id nihil æstimo.Cornelius.—Denique tria vici, tu nondum lucratus es.Iacobus.—Istis tribus nihil addes lucri.Cornelius.—Res ipsa loquetur.Iacobus.—Quibus Fortuna prius aspirat, tandem adversatur.Cornelius.—Mox sex numerabo.Iacobus.—Ipse præveniam te.Cornelius.—Ah, nunc mihi timeo.Iacobus.—Ecce et mihi tria sunt.Cornelius.—Ego rursus tribus te excello.Iacobus.—Non diu numero superior manebis.Cornelius.—Istud experiar.Iacobus.—Tuis conatibus ipse obsistam.Cornelius.—Enitere quantum potes.
De Ludo globorum missilium, quos Omnia vocant Colonienses tyrunculi literarii.Cornelius&Iacobus.
Cornelius&Iacobus.
Cornelius.—Non decet aliis ludentibus nos ita defidere.Iacobus.—Præstat spectatorem esse, quàm ignavum collusorem.Cornelius.—Auspicemur et nos duo ludum cognitum.Iacobus.—Quem agemus consulis ludum ?Cornelius.—Globularem.Iacobus.—Cum globulis quos Omnia vocant ?Cornelius.—Impolitum est istud verbum.Iacobus.—Nosti tu aliud venustius ?Cornelius.—Ipse dicerem globulos missiles per pollices.Iacobus.—Et istam memoria recondam orationem.Cornelius.—Fiat fossiculus, in quem globuli mittantur.Iacobus.—Tibi culter est, effode terram.Cornelius.—Præscribe tu ludi carceres.Iacobus.—Hoc signo ligneolo.Cornelius.—Præmitte tu globulum, ego deinde.Iacobus.—En istic me ferias.Cornelius.—Si possum, non sinam te ibidem durare.Iacobus.—Te expectabit globulus.Cornelius.—Vides ? ubi nunc sistis ?Iacobus.—Semel sum à te propulsus, id nihil æstimo.Cornelius.—Denique tria vici, tu nondum lucratus es.Iacobus.—Istis tribus nihil addes lucri.Cornelius.—Res ipsa loquetur.Iacobus.—Quibus Fortuna prius aspirat, tandem adversatur.Cornelius.—Mox sex numerabo.Iacobus.—Ipse præveniam te.Cornelius.—Ah, nunc mihi timeo.Iacobus.—Ecce et mihi tria sunt.Cornelius.—Ego rursus tribus te excello.Iacobus.—Non diu numero superior manebis.Cornelius.—Istud experiar.Iacobus.—Tuis conatibus ipse obsistam.Cornelius.—Enitere quantum potes.
Cornelius.—Non decet aliis ludentibus nos ita defidere.
Iacobus.—Præstat spectatorem esse, quàm ignavum collusorem.
Cornelius.—Auspicemur et nos duo ludum cognitum.
Iacobus.—Quem agemus consulis ludum ?
Cornelius.—Globularem.
Iacobus.—Cum globulis quos Omnia vocant ?
Cornelius.—Impolitum est istud verbum.
Iacobus.—Nosti tu aliud venustius ?
Cornelius.—Ipse dicerem globulos missiles per pollices.
Iacobus.—Et istam memoria recondam orationem.
Cornelius.—Fiat fossiculus, in quem globuli mittantur.
Iacobus.—Tibi culter est, effode terram.
Cornelius.—Præscribe tu ludi carceres.
Iacobus.—Hoc signo ligneolo.
Cornelius.—Præmitte tu globulum, ego deinde.
Iacobus.—En istic me ferias.
Cornelius.—Si possum, non sinam te ibidem durare.
Iacobus.—Te expectabit globulus.
Cornelius.—Vides ? ubi nunc sistis ?
Iacobus.—Semel sum à te propulsus, id nihil æstimo.
Cornelius.—Denique tria vici, tu nondum lucratus es.
Iacobus.—Istis tribus nihil addes lucri.
Cornelius.—Res ipsa loquetur.
Iacobus.—Quibus Fortuna prius aspirat, tandem adversatur.
Cornelius.—Mox sex numerabo.
Iacobus.—Ipse præveniam te.
Cornelius.—Ah, nunc mihi timeo.
Iacobus.—Ecce et mihi tria sunt.
Cornelius.—Ego rursus tribus te excello.
Iacobus.—Non diu numero superior manebis.
Cornelius.—Istud experiar.
Iacobus.—Tuis conatibus ipse obsistam.
Cornelius.—Enitere quantum potes.
De Ludo globorum qui torquentur per anulum.Udalricus&Vinandus.Udalricus.—Eamus deambulatum rus versus.Vinandus.—Ruri quid tractabimus ?Udalricus.—Ibi et ambulando, et colludendo nos oblectabimus.Vinandus.—Quod ludi genus exercebimus ?Udalricus.—Torquebimus globum per anulum ferreum.Vinandus.—Age, propere eamus.Udalricus.—Sed audi, in ludo globi anularis peritior me es.Vinandus.—Rarus certè ipsum exerceo.Udalricus.—Attamen videbo quid et ego possim.Vinandus.—Globum prome.Udalricus.—En tibi ferreum anulum, terræ infige.Vinandus.—Flagellum et mihi præbe.Udalricus.—Sortiemur, quis prius ludet.Vinandus.—Ego cultrum sursum iaciam, tu elige.Udalricus.—Seligam alterum cultelli latus, signum ubi impressum est.Vinandus.—Latus planum sursum vergit, exordiri est meum.Udalricus.—Age, placet, incipe.Vinandus.—Ictu primo globum per anulum pellam.Udalricus.—Si feceris eris mihi magnus Apollo.Vinandus.—Ridere sine, videbis me virum.Udalricus.—Ah, ah, nondum te expertum aspicio.Vinandus.—Nescis verbum Vergilii, neminem ubique felici ludere dextra ?Udalricus.—Ut ego, ita per anulum agitares globum.Vinandus.—Robur tibi est maius quàm mihi.Udalricus.—Hic non robur, sed et promptitudo valet.Vinandus.—Nunc bellè anulum penetrabit.Udalricus.—Vel à latere præteribit.Vinandus.—Istud ipsi prohibebo.Udalricus.—Clausis oculis aptius te luderem.Vinandus.—Verbis tu magnus es, sed factis nullus.
De Ludo globorum qui torquentur per anulum.Udalricus&Vinandus.
Udalricus&Vinandus.
Udalricus.—Eamus deambulatum rus versus.Vinandus.—Ruri quid tractabimus ?Udalricus.—Ibi et ambulando, et colludendo nos oblectabimus.Vinandus.—Quod ludi genus exercebimus ?Udalricus.—Torquebimus globum per anulum ferreum.Vinandus.—Age, propere eamus.Udalricus.—Sed audi, in ludo globi anularis peritior me es.Vinandus.—Rarus certè ipsum exerceo.Udalricus.—Attamen videbo quid et ego possim.Vinandus.—Globum prome.Udalricus.—En tibi ferreum anulum, terræ infige.Vinandus.—Flagellum et mihi præbe.Udalricus.—Sortiemur, quis prius ludet.Vinandus.—Ego cultrum sursum iaciam, tu elige.Udalricus.—Seligam alterum cultelli latus, signum ubi impressum est.Vinandus.—Latus planum sursum vergit, exordiri est meum.Udalricus.—Age, placet, incipe.Vinandus.—Ictu primo globum per anulum pellam.Udalricus.—Si feceris eris mihi magnus Apollo.Vinandus.—Ridere sine, videbis me virum.Udalricus.—Ah, ah, nondum te expertum aspicio.Vinandus.—Nescis verbum Vergilii, neminem ubique felici ludere dextra ?Udalricus.—Ut ego, ita per anulum agitares globum.Vinandus.—Robur tibi est maius quàm mihi.Udalricus.—Hic non robur, sed et promptitudo valet.Vinandus.—Nunc bellè anulum penetrabit.Udalricus.—Vel à latere præteribit.Vinandus.—Istud ipsi prohibebo.Udalricus.—Clausis oculis aptius te luderem.Vinandus.—Verbis tu magnus es, sed factis nullus.
Udalricus.—Eamus deambulatum rus versus.
Vinandus.—Ruri quid tractabimus ?
Udalricus.—Ibi et ambulando, et colludendo nos oblectabimus.
Vinandus.—Quod ludi genus exercebimus ?
Udalricus.—Torquebimus globum per anulum ferreum.
Vinandus.—Age, propere eamus.
Udalricus.—Sed audi, in ludo globi anularis peritior me es.
Vinandus.—Rarus certè ipsum exerceo.
Udalricus.—Attamen videbo quid et ego possim.
Vinandus.—Globum prome.
Udalricus.—En tibi ferreum anulum, terræ infige.
Vinandus.—Flagellum et mihi præbe.
Udalricus.—Sortiemur, quis prius ludet.
Vinandus.—Ego cultrum sursum iaciam, tu elige.
Udalricus.—Seligam alterum cultelli latus, signum ubi impressum est.
Vinandus.—Latus planum sursum vergit, exordiri est meum.
Udalricus.—Age, placet, incipe.
Vinandus.—Ictu primo globum per anulum pellam.
Udalricus.—Si feceris eris mihi magnus Apollo.
Vinandus.—Ridere sine, videbis me virum.
Udalricus.—Ah, ah, nondum te expertum aspicio.
Vinandus.—Nescis verbum Vergilii, neminem ubique felici ludere dextra ?
Udalricus.—Ut ego, ita per anulum agitares globum.
Vinandus.—Robur tibi est maius quàm mihi.
Udalricus.—Hic non robur, sed et promptitudo valet.
Vinandus.—Nunc bellè anulum penetrabit.
Udalricus.—Vel à latere præteribit.
Vinandus.—Istud ipsi prohibebo.
Udalricus.—Clausis oculis aptius te luderem.
Vinandus.—Verbis tu magnus es, sed factis nullus.
De Ludo Saltus.Georgius&Volfgangus.Georgius.—Ô vos ciconiarum proles.Volfgangus.—Sumus proles ciconiarum ?Georgius.—Estis, quia longissima habetis crura.Volfgangus.—Hoc tua nihil refert.Georgius.—Si audetis, ego pomilio unum quemvis vestrûm ad saltandum lacesso, et provoco.Volfgangus.—Et ipse in arenam tecum descendam.Georgius.—Hoc saltandi more me imitare.Volfgangus.—Præsileas, faciam periculum.Georgius.—Ter solùm salias post cursum factum.Volfgangus.—Metam signa lapide aut ligno.Georgius.—En, hîc constiti.Volfgangus.—Eam facilè assequar metam.Georgius.—Id post cursum iactita.Volfgangus.—Nunc viri aspice saltum.Georgius.—Ah, saltum indignum iuvene tali.Volfgangus.—Pro viribus conatus sum.Georgius.—Vires tibi (ut video) sunt imbecilles.Volfgangus.—Rursus experiar quid possim.Georgius.—Semel vici, non alterum tibi concedam saltum.Volfgangus.—Si nunc non assequor metam, palmam dabo.Georgius.—Lubens permitto, tandem tenta.Volfgangus.—Vides me penè assecutum metam tuam ?Georgius.—Assecutus es, sed non longius transponis.Volfgangus.—Sat est quòd attigi.Georgius.—Denuò tibi consequendam ponam metam aliam.Volfgangus.—Vix remotius collocabis.Georgius.—Puderet me si non qualibet vice distantius saltarem.Volfgangus.—Te virum dicam, si ostenderis.Georgius.—Vides ? penè prolongassem.Volfgangus.—Quod penè fit (ut vulgò dicitur) id tamen non consequitur votum.
De Ludo Saltus.Georgius&Volfgangus.
Georgius&Volfgangus.
Georgius.—Ô vos ciconiarum proles.Volfgangus.—Sumus proles ciconiarum ?Georgius.—Estis, quia longissima habetis crura.Volfgangus.—Hoc tua nihil refert.Georgius.—Si audetis, ego pomilio unum quemvis vestrûm ad saltandum lacesso, et provoco.Volfgangus.—Et ipse in arenam tecum descendam.Georgius.—Hoc saltandi more me imitare.Volfgangus.—Præsileas, faciam periculum.Georgius.—Ter solùm salias post cursum factum.Volfgangus.—Metam signa lapide aut ligno.Georgius.—En, hîc constiti.Volfgangus.—Eam facilè assequar metam.Georgius.—Id post cursum iactita.Volfgangus.—Nunc viri aspice saltum.Georgius.—Ah, saltum indignum iuvene tali.Volfgangus.—Pro viribus conatus sum.Georgius.—Vires tibi (ut video) sunt imbecilles.Volfgangus.—Rursus experiar quid possim.Georgius.—Semel vici, non alterum tibi concedam saltum.Volfgangus.—Si nunc non assequor metam, palmam dabo.Georgius.—Lubens permitto, tandem tenta.Volfgangus.—Vides me penè assecutum metam tuam ?Georgius.—Assecutus es, sed non longius transponis.Volfgangus.—Sat est quòd attigi.Georgius.—Denuò tibi consequendam ponam metam aliam.Volfgangus.—Vix remotius collocabis.Georgius.—Puderet me si non qualibet vice distantius saltarem.Volfgangus.—Te virum dicam, si ostenderis.Georgius.—Vides ? penè prolongassem.Volfgangus.—Quod penè fit (ut vulgò dicitur) id tamen non consequitur votum.
Georgius.—Ô vos ciconiarum proles.
Volfgangus.—Sumus proles ciconiarum ?
Georgius.—Estis, quia longissima habetis crura.
Volfgangus.—Hoc tua nihil refert.
Georgius.—Si audetis, ego pomilio unum quemvis vestrûm ad saltandum lacesso, et provoco.
Volfgangus.—Et ipse in arenam tecum descendam.
Georgius.—Hoc saltandi more me imitare.
Volfgangus.—Præsileas, faciam periculum.
Georgius.—Ter solùm salias post cursum factum.
Volfgangus.—Metam signa lapide aut ligno.
Georgius.—En, hîc constiti.
Volfgangus.—Eam facilè assequar metam.
Georgius.—Id post cursum iactita.
Volfgangus.—Nunc viri aspice saltum.
Georgius.—Ah, saltum indignum iuvene tali.
Volfgangus.—Pro viribus conatus sum.
Georgius.—Vires tibi (ut video) sunt imbecilles.
Volfgangus.—Rursus experiar quid possim.
Georgius.—Semel vici, non alterum tibi concedam saltum.
Volfgangus.—Si nunc non assequor metam, palmam dabo.
Georgius.—Lubens permitto, tandem tenta.
Volfgangus.—Vides me penè assecutum metam tuam ?
Georgius.—Assecutus es, sed non longius transponis.
Volfgangus.—Sat est quòd attigi.
Georgius.—Denuò tibi consequendam ponam metam aliam.
Volfgangus.—Vix remotius collocabis.
Georgius.—Puderet me si non qualibet vice distantius saltarem.
Volfgangus.—Te virum dicam, si ostenderis.
Georgius.—Vides ? penè prolongassem.
Volfgangus.—Quod penè fit (ut vulgò dicitur) id tamen non consequitur votum.
De certamine cursus.Gerardus&Crato.Gerardus.—Cessemus oro de hoc ludo torquendi globum per anulum.Crato.—Repetemus tum ædes nostras ?Gerardus.—Ut visum fuerit vobis.Crato.—Esset nimis tempestivum.Gerardus.—Ludi aliud genus incipiamus.Crato.—Quale æstimas auspicandum ?Gerardus.—Mihi ex diutino inflexu genua dolent.Crato.—Eò præstaret in gramine decumbere.Gerardus.—Id me puderet, sed currendo ipsa reficiam.Crato.—Hoc fatigat, non recreat.Gerardus.—Currere vires excitat, quas enervavit torpor.Crato.—Multi currendo crura infregerunt, qui torpendo tuti fuissent.Gerardus.—Equi in stabulis diutius sistendo, crurum vires amittunt.Crato.—Aliud equis et homini competit.Gerardus.—Quemlibet vestrum ad parem cursum irrito.Crato.—Et ego currendo tecum palæstram ineo.Gerardus.—Aliquo pretiolo curremus.Crato.—Quid deponemus ?Gerardus.—Victus pendet binas vini mensuras.Crato.—Mensuras cervisiæ, non vini exolvet.Gerardus.—Ut lubet, qui primus portæ adfuerit, vicit.Crato.—Sed unà cursum inchoëmus.Gerardus.—Adsis, meo adsta lateri : dum clamavero, curremus alacriter.Crato.—Asto, curre, non retine me veste.Gerardus.—Ho, ho, vici, vici.Crato.—Nisi cecidissem, me non præcurrisses.Gerardus.—Gaudeo me evicisse te : utcunque primus attigi metam, id refert nihil.Crato.—Facile est vincere solum currentem.Gerardus.—Fortuna victoriam largiri solet.
De certamine cursus.Gerardus&Crato.
Gerardus&Crato.
Gerardus.—Cessemus oro de hoc ludo torquendi globum per anulum.Crato.—Repetemus tum ædes nostras ?Gerardus.—Ut visum fuerit vobis.Crato.—Esset nimis tempestivum.Gerardus.—Ludi aliud genus incipiamus.Crato.—Quale æstimas auspicandum ?Gerardus.—Mihi ex diutino inflexu genua dolent.Crato.—Eò præstaret in gramine decumbere.Gerardus.—Id me puderet, sed currendo ipsa reficiam.Crato.—Hoc fatigat, non recreat.Gerardus.—Currere vires excitat, quas enervavit torpor.Crato.—Multi currendo crura infregerunt, qui torpendo tuti fuissent.Gerardus.—Equi in stabulis diutius sistendo, crurum vires amittunt.Crato.—Aliud equis et homini competit.Gerardus.—Quemlibet vestrum ad parem cursum irrito.Crato.—Et ego currendo tecum palæstram ineo.Gerardus.—Aliquo pretiolo curremus.Crato.—Quid deponemus ?Gerardus.—Victus pendet binas vini mensuras.Crato.—Mensuras cervisiæ, non vini exolvet.Gerardus.—Ut lubet, qui primus portæ adfuerit, vicit.Crato.—Sed unà cursum inchoëmus.Gerardus.—Adsis, meo adsta lateri : dum clamavero, curremus alacriter.Crato.—Asto, curre, non retine me veste.Gerardus.—Ho, ho, vici, vici.Crato.—Nisi cecidissem, me non præcurrisses.Gerardus.—Gaudeo me evicisse te : utcunque primus attigi metam, id refert nihil.Crato.—Facile est vincere solum currentem.Gerardus.—Fortuna victoriam largiri solet.
Gerardus.—Cessemus oro de hoc ludo torquendi globum per anulum.
Crato.—Repetemus tum ædes nostras ?
Gerardus.—Ut visum fuerit vobis.
Crato.—Esset nimis tempestivum.
Gerardus.—Ludi aliud genus incipiamus.
Crato.—Quale æstimas auspicandum ?
Gerardus.—Mihi ex diutino inflexu genua dolent.
Crato.—Eò præstaret in gramine decumbere.
Gerardus.—Id me puderet, sed currendo ipsa reficiam.
Crato.—Hoc fatigat, non recreat.
Gerardus.—Currere vires excitat, quas enervavit torpor.
Crato.—Multi currendo crura infregerunt, qui torpendo tuti fuissent.
Gerardus.—Equi in stabulis diutius sistendo, crurum vires amittunt.
Crato.—Aliud equis et homini competit.
Gerardus.—Quemlibet vestrum ad parem cursum irrito.
Crato.—Et ego currendo tecum palæstram ineo.
Gerardus.—Aliquo pretiolo curremus.
Crato.—Quid deponemus ?
Gerardus.—Victus pendet binas vini mensuras.
Crato.—Mensuras cervisiæ, non vini exolvet.
Gerardus.—Ut lubet, qui primus portæ adfuerit, vicit.
Crato.—Sed unà cursum inchoëmus.
Gerardus.—Adsis, meo adsta lateri : dum clamavero, curremus alacriter.
Crato.—Asto, curre, non retine me veste.
Gerardus.—Ho, ho, vici, vici.
Crato.—Nisi cecidissem, me non præcurrisses.
Gerardus.—Gaudeo me evicisse te : utcunque primus attigi metam, id refert nihil.
Crato.—Facile est vincere solum currentem.
Gerardus.—Fortuna victoriam largiri solet.
An ille sit doctus semper (ut putant rustici) qui magnos potest legere libros.Philippus&Hieronymus.Philippus.—In doctissimi hominis ædibus nunc fui.Hieronymus.—Doctissimi ! age, quis iste est ?Philippus.—Ecclesiæ nostræ rector, quem vulgus pastorem appellitat.Hieronymus.—Proh, istum doctissimum existimas ?Philippus.—Non magnæ esset eruditionis, cùm grandes legat et habeat libros !Hieronymus.—Librorum acervus et pretiositas doctum non arguit virum.Philippus.—Vulgus tamen persuasum habet, grandium librorum lectorem, peritum admodùm esse.Hieronymus.—Toto errat cœlo id credendo.Philippus.—Errorem illum mihi ostende.Hieronymus.—Multi libros habent, quos neque legunt, neque lectos intelligunt.Philippus.—Quare tunc eos mercati sunt ?Hieronymus.—Ut se exornent, tanquàm oppidò gnaros.Philippus.—Stulti qui pecuniam non retinent.Hieronymus.—Emendo librorum supellectilem docti sibi nomen conciliant.Philippus.—Si hoc scirem, doctum me vocatum iri, tota re paterna libros emerem.Hieronymus.—Apud populum philosophus dicereris.Philippus.—Utrum præstare credis, complures habere libros, et indoctum esse, vel peritum, et pauculos libros ?Hieronymus.—Peritum esse prævalet, et modicos possidere codices.Philippus.—Peritia è memoria citò elabitur, in libris autem diutius durat.Hieronymus.—Præstantius tamen est (ut inquit Erasmus) ingenium habere doctum, quàm libros eruditos.Philippus.—Sed è memoria elapsa scientia, ubi rursus acquiretur, si copia librorum deerit ?Hieronymus.—Ubique extant bibliothecæ literariæ.
An ille sit doctus semper (ut putant rustici) qui magnos potest legere libros.Philippus&Hieronymus.
Philippus&Hieronymus.
Philippus.—In doctissimi hominis ædibus nunc fui.Hieronymus.—Doctissimi ! age, quis iste est ?Philippus.—Ecclesiæ nostræ rector, quem vulgus pastorem appellitat.Hieronymus.—Proh, istum doctissimum existimas ?Philippus.—Non magnæ esset eruditionis, cùm grandes legat et habeat libros !Hieronymus.—Librorum acervus et pretiositas doctum non arguit virum.Philippus.—Vulgus tamen persuasum habet, grandium librorum lectorem, peritum admodùm esse.Hieronymus.—Toto errat cœlo id credendo.Philippus.—Errorem illum mihi ostende.Hieronymus.—Multi libros habent, quos neque legunt, neque lectos intelligunt.Philippus.—Quare tunc eos mercati sunt ?Hieronymus.—Ut se exornent, tanquàm oppidò gnaros.Philippus.—Stulti qui pecuniam non retinent.Hieronymus.—Emendo librorum supellectilem docti sibi nomen conciliant.Philippus.—Si hoc scirem, doctum me vocatum iri, tota re paterna libros emerem.Hieronymus.—Apud populum philosophus dicereris.Philippus.—Utrum præstare credis, complures habere libros, et indoctum esse, vel peritum, et pauculos libros ?Hieronymus.—Peritum esse prævalet, et modicos possidere codices.Philippus.—Peritia è memoria citò elabitur, in libris autem diutius durat.Hieronymus.—Præstantius tamen est (ut inquit Erasmus) ingenium habere doctum, quàm libros eruditos.Philippus.—Sed è memoria elapsa scientia, ubi rursus acquiretur, si copia librorum deerit ?Hieronymus.—Ubique extant bibliothecæ literariæ.
Philippus.—In doctissimi hominis ædibus nunc fui.
Hieronymus.—Doctissimi ! age, quis iste est ?
Philippus.—Ecclesiæ nostræ rector, quem vulgus pastorem appellitat.
Hieronymus.—Proh, istum doctissimum existimas ?
Philippus.—Non magnæ esset eruditionis, cùm grandes legat et habeat libros !
Hieronymus.—Librorum acervus et pretiositas doctum non arguit virum.
Philippus.—Vulgus tamen persuasum habet, grandium librorum lectorem, peritum admodùm esse.
Hieronymus.—Toto errat cœlo id credendo.
Philippus.—Errorem illum mihi ostende.
Hieronymus.—Multi libros habent, quos neque legunt, neque lectos intelligunt.
Philippus.—Quare tunc eos mercati sunt ?
Hieronymus.—Ut se exornent, tanquàm oppidò gnaros.
Philippus.—Stulti qui pecuniam non retinent.
Hieronymus.—Emendo librorum supellectilem docti sibi nomen conciliant.
Philippus.—Si hoc scirem, doctum me vocatum iri, tota re paterna libros emerem.
Hieronymus.—Apud populum philosophus dicereris.
Philippus.—Utrum præstare credis, complures habere libros, et indoctum esse, vel peritum, et pauculos libros ?
Hieronymus.—Peritum esse prævalet, et modicos possidere codices.
Philippus.—Peritia è memoria citò elabitur, in libris autem diutius durat.
Hieronymus.—Præstantius tamen est (ut inquit Erasmus) ingenium habere doctum, quàm libros eruditos.
Philippus.—Sed è memoria elapsa scientia, ubi rursus acquiretur, si copia librorum deerit ?
Hieronymus.—Ubique extant bibliothecæ literariæ.
De præceptore eligendo.Antonius&Ioannes.Antonius.—Es tu in hoc ludo literario duraturus longius ?Ioannes.—Minimè, sed aliò me conferam.Antonius.—Quò locorum ?Ioannes.—Ubi melius erit consultum meo profectui in literis ?Antonius.—Vide ne præstantiora quærens, viliora incidas.Ioannes.—Providebo strenuè.Antonius.—Sed nosti quis sit præceptor eligendus ?Ioannes.—Instar cæci, qui mihi arridet, illi me subdo.Antonius.—Ementium haberes morem, qui nihil emunt, nisi diu antè perspectum habeant.Ioannes.—Præceptorem, ut rem vænum expositam, licétne perspicere ?Antonius.—Duo sunt, per quæ præceptor utrisque (ut aiunt) brachiis amplexandus cognoscitur.Ioannes.—Quæ illa sunt ? edissere precor.Antonius.—Si eruditè docet, et discipulos literatos reddit.Ioannes.—Eruditionem præceptoris ignoti quomodo percipiam ?Antonius.—Audiendo eum docentem, vel alios de ipso consulendo.Ioannes.—Ego indoctus iudicii sum expers.Antonius.—Peritiores, qui vir sit, facilè tibi ostendent.Ioannes.—Iudicántne etiam discipuli de præceptoris industria ?Antonius.—Hæres in illo ? nescis proverbium vulgò usurpatum, discipuli doctrinam ex præceptoris pendêre peritia ?Ioannes.—Audivi interdum, Qualis præceptor, tales et fieri discipulos.Antonius.—Quid tum adhuc suspenso es animo ?
De præceptore eligendo.Antonius&Ioannes.
Antonius&Ioannes.
Antonius.—Es tu in hoc ludo literario duraturus longius ?Ioannes.—Minimè, sed aliò me conferam.Antonius.—Quò locorum ?Ioannes.—Ubi melius erit consultum meo profectui in literis ?Antonius.—Vide ne præstantiora quærens, viliora incidas.Ioannes.—Providebo strenuè.Antonius.—Sed nosti quis sit præceptor eligendus ?Ioannes.—Instar cæci, qui mihi arridet, illi me subdo.Antonius.—Ementium haberes morem, qui nihil emunt, nisi diu antè perspectum habeant.Ioannes.—Præceptorem, ut rem vænum expositam, licétne perspicere ?Antonius.—Duo sunt, per quæ præceptor utrisque (ut aiunt) brachiis amplexandus cognoscitur.Ioannes.—Quæ illa sunt ? edissere precor.Antonius.—Si eruditè docet, et discipulos literatos reddit.Ioannes.—Eruditionem præceptoris ignoti quomodo percipiam ?Antonius.—Audiendo eum docentem, vel alios de ipso consulendo.Ioannes.—Ego indoctus iudicii sum expers.Antonius.—Peritiores, qui vir sit, facilè tibi ostendent.Ioannes.—Iudicántne etiam discipuli de præceptoris industria ?Antonius.—Hæres in illo ? nescis proverbium vulgò usurpatum, discipuli doctrinam ex præceptoris pendêre peritia ?Ioannes.—Audivi interdum, Qualis præceptor, tales et fieri discipulos.Antonius.—Quid tum adhuc suspenso es animo ?
Antonius.—Es tu in hoc ludo literario duraturus longius ?
Ioannes.—Minimè, sed aliò me conferam.
Antonius.—Quò locorum ?
Ioannes.—Ubi melius erit consultum meo profectui in literis ?
Antonius.—Vide ne præstantiora quærens, viliora incidas.
Ioannes.—Providebo strenuè.
Antonius.—Sed nosti quis sit præceptor eligendus ?
Ioannes.—Instar cæci, qui mihi arridet, illi me subdo.
Antonius.—Ementium haberes morem, qui nihil emunt, nisi diu antè perspectum habeant.
Ioannes.—Præceptorem, ut rem vænum expositam, licétne perspicere ?
Antonius.—Duo sunt, per quæ præceptor utrisque (ut aiunt) brachiis amplexandus cognoscitur.
Ioannes.—Quæ illa sunt ? edissere precor.
Antonius.—Si eruditè docet, et discipulos literatos reddit.
Ioannes.—Eruditionem præceptoris ignoti quomodo percipiam ?
Antonius.—Audiendo eum docentem, vel alios de ipso consulendo.
Ioannes.—Ego indoctus iudicii sum expers.
Antonius.—Peritiores, qui vir sit, facilè tibi ostendent.
Ioannes.—Iudicántne etiam discipuli de præceptoris industria ?
Antonius.—Hæres in illo ? nescis proverbium vulgò usurpatum, discipuli doctrinam ex præceptoris pendêre peritia ?
Ioannes.—Audivi interdum, Qualis præceptor, tales et fieri discipulos.
Antonius.—Quid tum adhuc suspenso es animo ?
An Præceptor literarius sit colendus tanquàm parentes.Iacobus&Laurentius.Iacobus.—Ut ita erga præceptorem te habes ?Laurentius.—Tua quid refert ?Iacobus.—Nihil.Laurentius.—Quid ni ? tum sileas.Iacobus.—Iniquum videns, tacere nequeo.Laurentius.—Est istud iniquum, obloqui præceptori ?Iacobus.—Certè parum decet.Laurentius.—Par pari referre licet.Iacobus.—Præceptori non reluctandum, sed tacendum est.Laurentius.—Dico ut tu, iniqua obticere nequeo.Iacobus.—Taciturnitas decorat iuvenem, præcipuè ad præceptoris verba.Laurentius.—Vecors esset, qui ad plagas obmutesceret.Iacobus.—Qui obmurmurat, plus ictuum recipit.Laurentius.—Iuvat me tamen verbis ulcisci, si factus non conceditur.Iacobus.—At miserum est verbis emere verbera.Laurentius.—Istas parui pendo plagas.Iacobus.—Illi infelicis ter succedit, qui præceptorem non veneratur.Laurentius.—Talem hominem quis veneraretur ?Iacobus.—Sit fortunæ cuiuscunque, denique præceptor noster est.Laurentius.—Non diu sibi discipulus ero.Iacobus.—De tuo non plorabit discessu.Laurentius.—Et ego gaudebo me ab eo liberari.Iacobus.—Præceptores non secus ac parentes sunt colendi.Laurentius.—Sanè per Herculem, id ego feci nunquam.Iacobus.—Ego autem maiori amore præceptorem, quàm parentes sum prosecutus.Laurentius.—Ô ingrate parentibus !Iacobus.—Præceptor scientiam mihi præbet, quod nequeunt parentes.Laurentius.—Ab ipsis autem vitam habes, et quòd homo es.Iacobus.—Id parum est : quid enim vita est sine literarum peritia ?Laurentius.—Nescis, vita nihil est nobilius ?Iacobus.—Sed vita nostra, imperiti si fuerimus, non vita, sed mors est verius, si quid Aristoteli fidei datur.
An Præceptor literarius sit colendus tanquàm parentes.Iacobus&Laurentius.
Iacobus&Laurentius.
Iacobus.—Ut ita erga præceptorem te habes ?Laurentius.—Tua quid refert ?Iacobus.—Nihil.Laurentius.—Quid ni ? tum sileas.Iacobus.—Iniquum videns, tacere nequeo.Laurentius.—Est istud iniquum, obloqui præceptori ?Iacobus.—Certè parum decet.Laurentius.—Par pari referre licet.Iacobus.—Præceptori non reluctandum, sed tacendum est.Laurentius.—Dico ut tu, iniqua obticere nequeo.Iacobus.—Taciturnitas decorat iuvenem, præcipuè ad præceptoris verba.Laurentius.—Vecors esset, qui ad plagas obmutesceret.Iacobus.—Qui obmurmurat, plus ictuum recipit.Laurentius.—Iuvat me tamen verbis ulcisci, si factus non conceditur.Iacobus.—At miserum est verbis emere verbera.Laurentius.—Istas parui pendo plagas.Iacobus.—Illi infelicis ter succedit, qui præceptorem non veneratur.Laurentius.—Talem hominem quis veneraretur ?Iacobus.—Sit fortunæ cuiuscunque, denique præceptor noster est.Laurentius.—Non diu sibi discipulus ero.Iacobus.—De tuo non plorabit discessu.Laurentius.—Et ego gaudebo me ab eo liberari.Iacobus.—Præceptores non secus ac parentes sunt colendi.Laurentius.—Sanè per Herculem, id ego feci nunquam.Iacobus.—Ego autem maiori amore præceptorem, quàm parentes sum prosecutus.Laurentius.—Ô ingrate parentibus !Iacobus.—Præceptor scientiam mihi præbet, quod nequeunt parentes.Laurentius.—Ab ipsis autem vitam habes, et quòd homo es.Iacobus.—Id parum est : quid enim vita est sine literarum peritia ?Laurentius.—Nescis, vita nihil est nobilius ?Iacobus.—Sed vita nostra, imperiti si fuerimus, non vita, sed mors est verius, si quid Aristoteli fidei datur.
Iacobus.—Ut ita erga præceptorem te habes ?
Laurentius.—Tua quid refert ?
Iacobus.—Nihil.
Laurentius.—Quid ni ? tum sileas.
Iacobus.—Iniquum videns, tacere nequeo.
Laurentius.—Est istud iniquum, obloqui præceptori ?
Iacobus.—Certè parum decet.
Laurentius.—Par pari referre licet.
Iacobus.—Præceptori non reluctandum, sed tacendum est.
Laurentius.—Dico ut tu, iniqua obticere nequeo.
Iacobus.—Taciturnitas decorat iuvenem, præcipuè ad præceptoris verba.
Laurentius.—Vecors esset, qui ad plagas obmutesceret.
Iacobus.—Qui obmurmurat, plus ictuum recipit.
Laurentius.—Iuvat me tamen verbis ulcisci, si factus non conceditur.
Iacobus.—At miserum est verbis emere verbera.
Laurentius.—Istas parui pendo plagas.
Iacobus.—Illi infelicis ter succedit, qui præceptorem non veneratur.
Laurentius.—Talem hominem quis veneraretur ?
Iacobus.—Sit fortunæ cuiuscunque, denique præceptor noster est.
Laurentius.—Non diu sibi discipulus ero.
Iacobus.—De tuo non plorabit discessu.
Laurentius.—Et ego gaudebo me ab eo liberari.
Iacobus.—Præceptores non secus ac parentes sunt colendi.
Laurentius.—Sanè per Herculem, id ego feci nunquam.
Iacobus.—Ego autem maiori amore præceptorem, quàm parentes sum prosecutus.
Laurentius.—Ô ingrate parentibus !
Iacobus.—Præceptor scientiam mihi præbet, quod nequeunt parentes.
Laurentius.—Ab ipsis autem vitam habes, et quòd homo es.
Iacobus.—Id parum est : quid enim vita est sine literarum peritia ?
Laurentius.—Nescis, vita nihil est nobilius ?
Iacobus.—Sed vita nostra, imperiti si fuerimus, non vita, sed mors est verius, si quid Aristoteli fidei datur.
De Nundinis & munerum Nundinariorum emptione.Severinus&Balthasar.Severinus.—Vidisti, quàm fervidè tentoria erigunt mercatores ?Balthasar.—Vidi, quid deinde ?Severinus.—Nundinarum appetunt feriæ.Balthasar.—In illo mihi nihil metitur.Severinus.—Sed ipse nonnihil commodi spero.Balthasar.—Quo nomine ?Severinus.—Ab amicis munera nundinaria expecto.Balthasar.—Ah, expectare miserum est.Severinus.—Satius tamen expectare, quàm nihil habere spei.Balthasar.—Qui spe vivit, miseram agit vitam.Severinus.—Non omnes spe frustrantur.Balthasar.—Plures certè quàm voti compotes fiunt.Severinus.—Nundinaria munera quotannis his nundinis mihi largiuntur affatim.Balthasar.—Fortunatior me es, cui non teruntius datur.Severinus.—Tu alienus es, ego incola et civis sum.Balthasar.—Si in patria agerem, etiam de nundinis gauderem.Severinus.—Expecto nunc, et calceos, et tiaram me accepturum.Balthasar.—Quis ista ubi mercabitur ?Severinus.—Cognati et agnati mei, qui ex alienis adsunt oppidis.Balthasar.—Vide, ne mercimoniis impediti tui obliviscantur.Severinus.—Ego ipsos sæpe admoneo, et interpello.Balthasar.—Rogare mendicorum est.Severinus.—Non stipem rogo, sed munus nundinarum.Balthasar.—Parum interest.Severinus.—Sit utcunque, ego lubens accipio ea munuscula.Balthasar.—Certè desiperes, si data recusares.
De Nundinis & munerum Nundinariorum emptione.Severinus&Balthasar.
Severinus&Balthasar.
Severinus.—Vidisti, quàm fervidè tentoria erigunt mercatores ?Balthasar.—Vidi, quid deinde ?Severinus.—Nundinarum appetunt feriæ.Balthasar.—In illo mihi nihil metitur.Severinus.—Sed ipse nonnihil commodi spero.Balthasar.—Quo nomine ?Severinus.—Ab amicis munera nundinaria expecto.Balthasar.—Ah, expectare miserum est.Severinus.—Satius tamen expectare, quàm nihil habere spei.Balthasar.—Qui spe vivit, miseram agit vitam.Severinus.—Non omnes spe frustrantur.Balthasar.—Plures certè quàm voti compotes fiunt.Severinus.—Nundinaria munera quotannis his nundinis mihi largiuntur affatim.Balthasar.—Fortunatior me es, cui non teruntius datur.Severinus.—Tu alienus es, ego incola et civis sum.Balthasar.—Si in patria agerem, etiam de nundinis gauderem.Severinus.—Expecto nunc, et calceos, et tiaram me accepturum.Balthasar.—Quis ista ubi mercabitur ?Severinus.—Cognati et agnati mei, qui ex alienis adsunt oppidis.Balthasar.—Vide, ne mercimoniis impediti tui obliviscantur.Severinus.—Ego ipsos sæpe admoneo, et interpello.Balthasar.—Rogare mendicorum est.Severinus.—Non stipem rogo, sed munus nundinarum.Balthasar.—Parum interest.Severinus.—Sit utcunque, ego lubens accipio ea munuscula.Balthasar.—Certè desiperes, si data recusares.
Severinus.—Vidisti, quàm fervidè tentoria erigunt mercatores ?
Balthasar.—Vidi, quid deinde ?
Severinus.—Nundinarum appetunt feriæ.
Balthasar.—In illo mihi nihil metitur.
Severinus.—Sed ipse nonnihil commodi spero.
Balthasar.—Quo nomine ?
Severinus.—Ab amicis munera nundinaria expecto.
Balthasar.—Ah, expectare miserum est.
Severinus.—Satius tamen expectare, quàm nihil habere spei.
Balthasar.—Qui spe vivit, miseram agit vitam.
Severinus.—Non omnes spe frustrantur.
Balthasar.—Plures certè quàm voti compotes fiunt.
Severinus.—Nundinaria munera quotannis his nundinis mihi largiuntur affatim.
Balthasar.—Fortunatior me es, cui non teruntius datur.
Severinus.—Tu alienus es, ego incola et civis sum.
Balthasar.—Si in patria agerem, etiam de nundinis gauderem.
Severinus.—Expecto nunc, et calceos, et tiaram me accepturum.
Balthasar.—Quis ista ubi mercabitur ?
Severinus.—Cognati et agnati mei, qui ex alienis adsunt oppidis.
Balthasar.—Vide, ne mercimoniis impediti tui obliviscantur.
Severinus.—Ego ipsos sæpe admoneo, et interpello.
Balthasar.—Rogare mendicorum est.
Severinus.—Non stipem rogo, sed munus nundinarum.
Balthasar.—Parum interest.
Severinus.—Sit utcunque, ego lubens accipio ea munuscula.
Balthasar.—Certè desiperes, si data recusares.
De Nundinis Francfordiensibus.Gysbertus&Andreas.Gysbertus.—Nautæ nunc suas instruunt naves passim.Andreas.—Quò concessuri sunt ?Gysbertus.—Francfordiam versús.Andreas.—Appropinquátne tempus nundinarum ?Gysbertus.—Mox in foribus erit anteà, quam isthuc venient.Andreas.—Non putassem adhuc eas pulsare fores.Gysbertus.—Ô quam vellem et me istuc posse concedere.Andreas.—Ibidem tibi quid exequendum esset.Gysbertus.—Præter quam ignota perlustrarem loca, prorsus nihil.Andreas.—Pigrior ego essem, quàm quòd eò tenderem, ubi nihil esset quod agerem.Gysbertus.—Dulce est peragrasse varias urbes.Andreas.—Præstat tamen quandoque in patria mansisse.Gysbertus.—Francfordiam Hercule accederem, nisi aliqua memorarentur.Andreas.—Quæ te detinent ?Gysbertus.—Sanè multa, præcipuè tamen duo.Andreas.—Quæ illa sunt ?Gysbertus.—Primùm viatici carentia.Andreas.—Num id pater tibi suppeditaret ?Gysbertus.—Nimio constat, ego iuvenis quantum ipse sumptus in diversoriis facerem ?Andreas.—Fidem do, sed quod est alterum impedimentum ?Gysbertus.—Dicunt in itinere eum, cui nunquam visa est Francfordia, tractari ut asinum inter simias.Andreas.—Et istud nonnunquàm vidi quomodo aquæ immergebantur.Gysbertus.—Post illud et multantur credo pecunia.Andreas.—Fortè aureum insumunt convivio, id parum est.Gysbertus.—Certè non parum est, quia difficilis acquisitu est pecunia.Andreas.—Tibi et tui similibus nihil obest.
De Nundinis Francfordiensibus.Gysbertus&Andreas.
Gysbertus&Andreas.
Gysbertus.—Nautæ nunc suas instruunt naves passim.Andreas.—Quò concessuri sunt ?Gysbertus.—Francfordiam versús.Andreas.—Appropinquátne tempus nundinarum ?Gysbertus.—Mox in foribus erit anteà, quam isthuc venient.Andreas.—Non putassem adhuc eas pulsare fores.Gysbertus.—Ô quam vellem et me istuc posse concedere.Andreas.—Ibidem tibi quid exequendum esset.Gysbertus.—Præter quam ignota perlustrarem loca, prorsus nihil.Andreas.—Pigrior ego essem, quàm quòd eò tenderem, ubi nihil esset quod agerem.Gysbertus.—Dulce est peragrasse varias urbes.Andreas.—Præstat tamen quandoque in patria mansisse.Gysbertus.—Francfordiam Hercule accederem, nisi aliqua memorarentur.Andreas.—Quæ te detinent ?Gysbertus.—Sanè multa, præcipuè tamen duo.Andreas.—Quæ illa sunt ?Gysbertus.—Primùm viatici carentia.Andreas.—Num id pater tibi suppeditaret ?Gysbertus.—Nimio constat, ego iuvenis quantum ipse sumptus in diversoriis facerem ?Andreas.—Fidem do, sed quod est alterum impedimentum ?Gysbertus.—Dicunt in itinere eum, cui nunquam visa est Francfordia, tractari ut asinum inter simias.Andreas.—Et istud nonnunquàm vidi quomodo aquæ immergebantur.Gysbertus.—Post illud et multantur credo pecunia.Andreas.—Fortè aureum insumunt convivio, id parum est.Gysbertus.—Certè non parum est, quia difficilis acquisitu est pecunia.Andreas.—Tibi et tui similibus nihil obest.
Gysbertus.—Nautæ nunc suas instruunt naves passim.
Andreas.—Quò concessuri sunt ?
Gysbertus.—Francfordiam versús.
Andreas.—Appropinquátne tempus nundinarum ?
Gysbertus.—Mox in foribus erit anteà, quam isthuc venient.
Andreas.—Non putassem adhuc eas pulsare fores.
Gysbertus.—Ô quam vellem et me istuc posse concedere.
Andreas.—Ibidem tibi quid exequendum esset.
Gysbertus.—Præter quam ignota perlustrarem loca, prorsus nihil.
Andreas.—Pigrior ego essem, quàm quòd eò tenderem, ubi nihil esset quod agerem.
Gysbertus.—Dulce est peragrasse varias urbes.
Andreas.—Præstat tamen quandoque in patria mansisse.
Gysbertus.—Francfordiam Hercule accederem, nisi aliqua memorarentur.
Andreas.—Quæ te detinent ?
Gysbertus.—Sanè multa, præcipuè tamen duo.
Andreas.—Quæ illa sunt ?
Gysbertus.—Primùm viatici carentia.
Andreas.—Num id pater tibi suppeditaret ?
Gysbertus.—Nimio constat, ego iuvenis quantum ipse sumptus in diversoriis facerem ?
Andreas.—Fidem do, sed quod est alterum impedimentum ?
Gysbertus.—Dicunt in itinere eum, cui nunquam visa est Francfordia, tractari ut asinum inter simias.
Andreas.—Et istud nonnunquàm vidi quomodo aquæ immergebantur.
Gysbertus.—Post illud et multantur credo pecunia.
Andreas.—Fortè aureum insumunt convivio, id parum est.
Gysbertus.—Certè non parum est, quia difficilis acquisitu est pecunia.
Andreas.—Tibi et tui similibus nihil obest.
De vitando mendacio.Evergissus&Hermannus.Evergissus.—Nostra non diu amicitia constabit.Hermannus.—Mali quid ipsam infrigeret ?Evergissus.—Mentiri assuescis.Hermannus.—Mentiri ioco ferendum est.Evergissus.—Anguem minus odi, quàm mendacium.Hermannus.—Loqueris tu semper certa ?Evergissus.—Aut sileo, aut quæ mihi constant, loquor.Hermannus.—Iocarísne interdum ?Evergissus.—Etiam sæpissimè.Hermannus.—Quî iocari potes, si vero inniteris ?Evergissus.—Nequit iocus per verum, credis, fieri ?Hermannus.—Verum mordere solet, et odium párere.Evergissus.—Delectátne tum sermo falsus ?Hermannus.—Nugæ quantò maiores, tantò exhilarant uberius.Evergissus.—Frugi homines falsitate et mendacio non capiuntur.Hermannus.—Non omnes sunt Solones, ut tu.Evergissus.—Probi veritate sola tenentur.Hermannus.—Attamen quandoque dum carpuntur, inviti eam recipiunt.Evergissus.—Mendacio detestabilius in homine nihil esse potest.Hermannus.—Lusorem, vel furem, vel latronem esse adhuc gravius est.Evergissus.—Ah, minimè, longè ista excedit mentiri ipsum.Hermannus.—Credat hoc Iudæus apella.Evergissus.—Qui mentiri audet, nihil sceleris intentatum relinquit.Hermannus.—Ô tu mendacii contemptor.Evergissus.—Vulgò fertur, Furari mendacium comitatur.Hermannus.—Vulgi non est innitendum sententiæ.
De vitando mendacio.Evergissus&Hermannus.
Evergissus&Hermannus.
Evergissus.—Nostra non diu amicitia constabit.Hermannus.—Mali quid ipsam infrigeret ?Evergissus.—Mentiri assuescis.Hermannus.—Mentiri ioco ferendum est.Evergissus.—Anguem minus odi, quàm mendacium.Hermannus.—Loqueris tu semper certa ?Evergissus.—Aut sileo, aut quæ mihi constant, loquor.Hermannus.—Iocarísne interdum ?Evergissus.—Etiam sæpissimè.Hermannus.—Quî iocari potes, si vero inniteris ?Evergissus.—Nequit iocus per verum, credis, fieri ?Hermannus.—Verum mordere solet, et odium párere.Evergissus.—Delectátne tum sermo falsus ?Hermannus.—Nugæ quantò maiores, tantò exhilarant uberius.Evergissus.—Frugi homines falsitate et mendacio non capiuntur.Hermannus.—Non omnes sunt Solones, ut tu.Evergissus.—Probi veritate sola tenentur.Hermannus.—Attamen quandoque dum carpuntur, inviti eam recipiunt.Evergissus.—Mendacio detestabilius in homine nihil esse potest.Hermannus.—Lusorem, vel furem, vel latronem esse adhuc gravius est.Evergissus.—Ah, minimè, longè ista excedit mentiri ipsum.Hermannus.—Credat hoc Iudæus apella.Evergissus.—Qui mentiri audet, nihil sceleris intentatum relinquit.Hermannus.—Ô tu mendacii contemptor.Evergissus.—Vulgò fertur, Furari mendacium comitatur.Hermannus.—Vulgi non est innitendum sententiæ.
Evergissus.—Nostra non diu amicitia constabit.
Hermannus.—Mali quid ipsam infrigeret ?
Evergissus.—Mentiri assuescis.
Hermannus.—Mentiri ioco ferendum est.
Evergissus.—Anguem minus odi, quàm mendacium.
Hermannus.—Loqueris tu semper certa ?
Evergissus.—Aut sileo, aut quæ mihi constant, loquor.
Hermannus.—Iocarísne interdum ?
Evergissus.—Etiam sæpissimè.
Hermannus.—Quî iocari potes, si vero inniteris ?
Evergissus.—Nequit iocus per verum, credis, fieri ?
Hermannus.—Verum mordere solet, et odium párere.
Evergissus.—Delectátne tum sermo falsus ?
Hermannus.—Nugæ quantò maiores, tantò exhilarant uberius.
Evergissus.—Frugi homines falsitate et mendacio non capiuntur.
Hermannus.—Non omnes sunt Solones, ut tu.
Evergissus.—Probi veritate sola tenentur.
Hermannus.—Attamen quandoque dum carpuntur, inviti eam recipiunt.
Evergissus.—Mendacio detestabilius in homine nihil esse potest.
Hermannus.—Lusorem, vel furem, vel latronem esse adhuc gravius est.
Evergissus.—Ah, minimè, longè ista excedit mentiri ipsum.
Hermannus.—Credat hoc Iudæus apella.
Evergissus.—Qui mentiri audet, nihil sceleris intentatum relinquit.
Hermannus.—Ô tu mendacii contemptor.
Evergissus.—Vulgò fertur, Furari mendacium comitatur.
Hermannus.—Vulgi non est innitendum sententiæ.
De confessione.Thomas&Iodocus.Thomas.—Recensuistíne sacerdoti peccata tua ?Iodocus.—Nondum.Thomas.—Quando exequêris istud muneris ?Iodocus.—Adhuc sat restat temporis.Thomas.—Peracto autem opere, dulce est quiescere.Iodocus.—Etiam ante laborem quies est iucunda.Thomas.—Sed non adeò delectat ut negotio executo.Iodocus.—Assentio.Thomas.—Ego nunc confessum eo.Iodocus.—Comitabor te.Thomas.—Cui soles delicta enarrare, an plebeiario nostro ?Iodocus.—Feci nunquam, sed semper cuipiam monachorum.Thomas.—Istud et mihi est moris.Iodocus.—Apud illos plus mihi est devotionis.Thomas.—Et illi ipsi pecuniæ nihil expetunt.Iodocus.—Aliquid eorum tamen acciperent, si daretur.Thomas.—Timésne etiam sacerdoti peccata denudare ?Iodocus.—Metuebam olim puer, nunc non.Thomas.—Metum quid tibi incutiebat ?Iodocus.—Dicebatur passim, quòd uni à confessore fronti clavus infigeretur.Thomas.—Istud et ipse audivi, sed credebam nunquam.Iodocus.—Confiteris tu ex chartula ?Thomas.—Confiteor, aliâs timor omnium mihi induceret peccatorum oblivionem.Iodocus.—Prohibent tamen istud nonnulli confessionem audientes.Thomas.—Timent ne perdatur schedula, verùm eam deinde ilico comburo.Iodocus.—Latinéne reddis confessionem ?Thomas.—Non, sed Germanicè loquor.Iodocus.—Confessor quadam vice nolebat à me Romanum audire sermonem.Thomas.—Fortassis pessimè intellexit.Iodocus.—Certe parum doctus fuit.
De confessione.Thomas&Iodocus.
Thomas&Iodocus.
Thomas.—Recensuistíne sacerdoti peccata tua ?Iodocus.—Nondum.Thomas.—Quando exequêris istud muneris ?Iodocus.—Adhuc sat restat temporis.Thomas.—Peracto autem opere, dulce est quiescere.Iodocus.—Etiam ante laborem quies est iucunda.Thomas.—Sed non adeò delectat ut negotio executo.Iodocus.—Assentio.Thomas.—Ego nunc confessum eo.Iodocus.—Comitabor te.Thomas.—Cui soles delicta enarrare, an plebeiario nostro ?Iodocus.—Feci nunquam, sed semper cuipiam monachorum.Thomas.—Istud et mihi est moris.Iodocus.—Apud illos plus mihi est devotionis.Thomas.—Et illi ipsi pecuniæ nihil expetunt.Iodocus.—Aliquid eorum tamen acciperent, si daretur.Thomas.—Timésne etiam sacerdoti peccata denudare ?Iodocus.—Metuebam olim puer, nunc non.Thomas.—Metum quid tibi incutiebat ?Iodocus.—Dicebatur passim, quòd uni à confessore fronti clavus infigeretur.Thomas.—Istud et ipse audivi, sed credebam nunquam.Iodocus.—Confiteris tu ex chartula ?Thomas.—Confiteor, aliâs timor omnium mihi induceret peccatorum oblivionem.Iodocus.—Prohibent tamen istud nonnulli confessionem audientes.Thomas.—Timent ne perdatur schedula, verùm eam deinde ilico comburo.Iodocus.—Latinéne reddis confessionem ?Thomas.—Non, sed Germanicè loquor.Iodocus.—Confessor quadam vice nolebat à me Romanum audire sermonem.Thomas.—Fortassis pessimè intellexit.Iodocus.—Certe parum doctus fuit.
Thomas.—Recensuistíne sacerdoti peccata tua ?
Iodocus.—Nondum.
Thomas.—Quando exequêris istud muneris ?
Iodocus.—Adhuc sat restat temporis.
Thomas.—Peracto autem opere, dulce est quiescere.
Iodocus.—Etiam ante laborem quies est iucunda.
Thomas.—Sed non adeò delectat ut negotio executo.
Iodocus.—Assentio.
Thomas.—Ego nunc confessum eo.
Iodocus.—Comitabor te.
Thomas.—Cui soles delicta enarrare, an plebeiario nostro ?
Iodocus.—Feci nunquam, sed semper cuipiam monachorum.
Thomas.—Istud et mihi est moris.
Iodocus.—Apud illos plus mihi est devotionis.
Thomas.—Et illi ipsi pecuniæ nihil expetunt.
Iodocus.—Aliquid eorum tamen acciperent, si daretur.
Thomas.—Timésne etiam sacerdoti peccata denudare ?
Iodocus.—Metuebam olim puer, nunc non.
Thomas.—Metum quid tibi incutiebat ?
Iodocus.—Dicebatur passim, quòd uni à confessore fronti clavus infigeretur.
Thomas.—Istud et ipse audivi, sed credebam nunquam.
Iodocus.—Confiteris tu ex chartula ?
Thomas.—Confiteor, aliâs timor omnium mihi induceret peccatorum oblivionem.
Iodocus.—Prohibent tamen istud nonnulli confessionem audientes.
Thomas.—Timent ne perdatur schedula, verùm eam deinde ilico comburo.
Iodocus.—Latinéne reddis confessionem ?
Thomas.—Non, sed Germanicè loquor.
Iodocus.—Confessor quadam vice nolebat à me Romanum audire sermonem.
Thomas.—Fortassis pessimè intellexit.
Iodocus.—Certe parum doctus fuit.