De eerste Epistel St. Johannis.
1. Dat dar vun Anfang west is, dat wi hört hebbt, dat wi sehn hebbt mit unse Ogen, dat wi bekeken hebbt un uns’ Hann beföhlt hebbt, nämlich dat Levens Wort;Joh.1, 1.1, 14.Luk.24, 39.
2. (Denn dat Leven hett Sik sehn laten, un wi hebbt sehn un betügt un verkündigt ju dat Leven, dat ewig is, wat bi den Vader weer un hett sik bi uns sehn laten;)Joh.1, 4.1, 1.
3. Wat wi sehn un hört hebbt, dat verkündigt wi ju, up dat ok ji mit uns Gemeenschaft hebbt; un up dat unse Gemeenschaft mit den Vader un mit Sin Söhn JEsus Christus is.
4. Un all düt schrievt wi ju, up dat ju Freud völlig wes’.Joh.15, 11.16, 24.
5. Un dat is de Verkündigung, de wi vun Em hört hebbt un ju verkündigen doht, dat GOtt en Licht is un in Em keen Düsternis.Ps.104, 2.Joh.8, 12.
6. Wenn wi nu seggt, dat wi Gemeenschaft mit Em hebbt, un wandelt in de Düsternis, so leegt wi un doht nich de Wahrheit.
7. Wenn wi awer in dat Licht wandelt, as He in dat Licht is, so hebbt wi Gemeenschaft mit eenanner un dat Blod vun JEsus Christus, Sin Söhn, makt uns rein vun all Sünd.
8. Wenn wi seggt, wi hebbt keen Sünd, so verföhrt wi uns sülvst un de Wahrheit is nich in uns.
9. Wenn wi awer uns’ Sünd bekennt, so is He tru un gerecht, dat He uns de Sünd vergeven un uns vun all Untugend rein maken deiht.Spr. 28, 13. 1. Thess.5, 24.
10. Wenn wi seggt, wi hebbt nich sündigt, so makt wi Em ton Lögner un Sin Wort is nich in uns.
1. Min luer lütt Kinner, ik schriev ju düt, up dat ji nich sündigen doht. Un wenn nu Jemand sündigt, so hebbt wi Een bi den Vader, de för uns sprickt, JEsus Christus, de gerecht is.Röm.8, 34.Ebr.7, 25.
2. Un desülvige is de Versöhnung för unse Sünd; nich blot för unse Sünd, sonnern för de ganze Welt ehr.Kol.1, 20.
3. Un daran markt wi, dat wi Em kennen doht, wenn wi Sin Gebote holt.
4. Wokeen dar seggt: Ik kenn Em un hollt Sin Gebote nich, de is en Lögner un in den is keen Wahrheit.Kap.1, 6.4, 20.
5. Wokeen awer Sin Wort hollt, in den is wirklich GOtt Sin Leev vullkamen. Daran erkennt wi, dat wi in Em sünd.Joh.14, 21.23.
6. Wokeen seggt, dat he in Em blieven deiht, de schall ok wandeln, as He wandelt hett.Joh.15, 4.5.
7. Bröder, ik schriev ju nich en nie Gebot, sonnern dat ole Gebot, dat ji vun Anfang hatt hebbt. Dat ole Gebot is dat Wort, dat ji vun Anfang hört hebbt.
8. Doch wedder schriev ik ju en nie Gebot, dat wahrhaftig is bi em un bi ju, denn de Düsternis is vörbi, un dat wahre Licht schient nu.Röm.13, 12.
9. Wokeen seggt, dat he in dat Licht is, awer sin Broder haßt, de is noch in de Düsternis.Kap.3, 15.4, 20.
10. Wokeen sin Broder leef hett, de blift in dat Licht un keen Argernis is bi em.Kap.3, 14.
11. Wokeen awer sin Broder haßt, de is in Düsternis un wandelt in Düsternis un weet nich, wo he hengeiht, denn de Düsternis hett sin Ogen blind makt.
12. Min leeve lütte Kinner, ik schriev ju, dat ju de Sünd vergeven ward dörch Sin Nam.Luk.24, 47.Apost.4, 12.
13. Ik schriev an ju, Vaders, denn ji kennt den, de vun Anfang is. Ik schriev an ju, Junggesellen, denn ji hebbt den Bösewicht unnerkregen. Ik schriev an ju, Kinner, denn ji kennt den Vader.
14. Ik hef an ju, Vaders, schreven, wiel ji den kennt, de vun Anfang is. Ik hef an ju, Junggesellen, schreven, wiel ji stark sünd un GOtt Sin Wort bi ju blift un ji den Bösewicht unnerkregen hebbt.Eph.6, 10.
15. Ji schüllt de Welt nich leef hebben, noch wat in de Welt is. Wenn Jemand de Welt leef hett, in den is nich den Vader Sin Leev.
16. Denn Allns, wat in de Welt is (ik meen dat Fleesch sin Lust, un de Ogen ehr Lust un hoffärtig Leven) is nich vun den Vader, sonnern vun de Welt.
17. Un de Welt vergeiht mit ehr Lust, wokeen awer GOtt Sin Willen deiht, de blift in Ewigkeit.
18. Min luer lütt Kinner, düt is de letzte Stund, un as ji hört hebbt, dat de Wedderchrist kummt, un nu veele Wedderchristen warn sünd, so is dat uns klar, dat de letzte Stund dar is.Matth.24, 5.24.
19. Se sünd vun uns utgahn, awer se weern nich vun uns, denn wenn se vun uns west weern, weern se ja bi uns bleven, awer up dat se apenbar ward, dat se nich All vun uns sünd.Apost.20, 30.1. Cor.11, 19.
20. Un ji hebbt de Salvung vun den, de hillig is un weet Allns.v.27.
21. Ik hef ju nich schreven, as wüßt ji de Wahrheit nich, sonnern ji weet se un weet, dat keen Lög ut de Wahrheit kamen deiht.
22. Wokeen is en Lögner, wenn nich de, de verleugnen deiht, dat JEsus de Christ is? Dat is de Wedderchrist, de den Vader un den Söhn verleugnen deiht.
23. Wokeen den Söhn leugnet, de hett ok den Vader nich.Kap.4, 15.
24. Wat ji nu hört hebbt vun Anfang, dat lat bi ju blieven. Wenn dat bi ju blift, wat ji vun Anfang hört hebbt, so ward ji ok bi den Söhn un den Vader blieven.v.7.
25. Un dat is de Tosag’, de He uns makt hett, dat ewige Leven.
26. All düt hef ik ju schreven vun de, de ju verföhrn deiht.
27. Un de Salvung, de ji vun Em kregen hebbt, blift bi ju, un ji brukt Keen, ju wat to lehrn, sonnern Allns, wat ju de Salvung lehrt, dat is wahr un keen Lög, un as se ju lehrt hett, darbi schüllt ji blieven.v.20.Joh.14, 26.16, 13.
28. Un nu, Kinner, blievt bi Em, up dat, wenn He apenbart ward, wi Friemodigkeit hebbt un nich to Schann ward vör Em bi Sin Tokunft.Kap.3, 21.4, 17.5, 14.
29. Wenn ji weet, dat He gerecht is, so schall ju dat ok klar wesen, dat, wokeen recht deiht, de is vun Em gebarn.Kap.3, 7.10.
1. Seht, wat för en Leev hett uns de Vader bewiest, dat wi GOtt Sin Kinner heeten schüllt! Darum kennt de Welt ju nich, denn se kennt Em nich.Joh.17, 25.
2. Mine Leeven, wi sünd nu GOtt Sin Kinner, awer wat wi wesen ward, is noch nich apenbar. Wi weet awer, dat, wenn dat apenbar warrn ward, wi Em gliek wesen ward, denn wi ward Em sehn, so as He is.Joh.1, 12.Röm.8, 18.
3. Un Jedereen, de son Hoffnung hett to Em, de makt sik rein, so as He ok rein is.
4. Wokeen Sünd deiht, de deiht ok Unrecht, un de Sünd is dat Unrecht.
5. Un ji weet, dat He kamen is, up dat He unse Sünden wegnehmen dä, un dar is keen Sünd in Em.Jes. 53, 4. 1. Pet.2, 24.
6. Wokeen in Em blift, de sündigt nich, wokeen sündigt, de hett Em nich sehn noch kennt.
7. Kinner, lat ju vun Nüms verföhrn. Wokeen recht deiht, de is gerecht, gliek as He gerecht is.
8. Wokeen Sünd deiht, de is vun den Düvel, denn de Düvel sündigt vun Anfang. Darto is GOttes Söhn kamen, dat He den Düvel sin Wark tonicht maken dä.Joh.8, 44.
9. Wokeen ut GOtt gebarn is, de deiht keen Sünd, denn Sin Samen blift bi em, un he kann nich sündigen, denn he is vun GOtt gebarn.v.6.Kap.5, 18.
10. Daran ward dat apenbar, weke GOtt Sin Kinner un weke den Düvel sin Kinner sünd. Wokeen nich recht deiht, de is nich vun GOtt un wokeen sin Broder nich leef hett.
11. Denn dat is de Botschaft, de ji hört hebbt vun Anfang, dat wi enanner leef hebben schüllt.Joh.13, 34.
12. Nich as Kain, de vun dat Böse weer un sin Broder umbroch. Un worum broch he em um? Wiel sin Warke bös weern un sin Broder sin gerecht.1. Mos. 4, 8. Matth.23, 35.Jud. v.11.
13. Wunnert ju nich daröwer, mine Bröder, dat de Welt ju hassen deiht.Matth.5, 11.Joh.15, 18.19.
14. Wi weet, dat wi ut den Dod in dat Leven kamen sünd, denn wi hebbt de Bröder leef. Wokeen den Broder nich leef hett, de blift in den Dod.Kap.2, 11.3. Mos. 19, 17.
15. Wokeen sin Broder haßt, is en Dodsläger un ji weet, dat en Dodsläger nich dat ewige Leven bi em blievend hett.
16. Daran hebbt wi de Leev kennt, dat He Sin Leven för uns laten hett, un wi schüllt ok dat Leven för de Bröder laten.
17. Wenn awer Jemand düsse Welt ehr Göder hett un süht sin Broder Noth lieden, un slutt sin Hart vör em to, wa blift GOtt Sin Leev in em?
18. Min luer lütt Kinner, lat uns nich leef hebben mit Wör’, noch mit de Tung, sonnern mit de Daht un mit de Wahrheit.Jak.1, 22.2, 15.
19. Daran kennt wi, dat wi ut de Wahrheit sünd un künnt unse Hart vör Em still maken,
20. Dat, wenn unse Hart uns verdammen deiht, GOtt grötter is, as unse Hart un alle Ding’ kennt.
21. Ji Leeven, wenn unse Hart uns nich verdammt, so hebbt wi Friemodigkeit to GOtt.Kap.2, 28.4, 17.5, 14.Eph.3, 12.Ebr.4, 16.
22. Un wat wi bitten doht, ward wi vun Em nehmen, denn wi holt Sine Gebote un doht, wat Em wol gefallt.Mark.11, 24.
23. Un dat is Sin Gebot, dat wi glovt an Sin Söhn, JEsus Christus, Sin Nam, un hebbt uns leef een den annern, as He uns en Gebot geven hett.Joh.6, 29.Mark.12, 31.
24. Un wokeen Sin Gebote holn deiht, de blift in Em, un He in em. Un daran kennt wi, dat He in uns blift, an den GEist, den He uns geven hett.Joh.14, 23.1. Joh.4, 13.Röm.8, 9.
1. Mine Leeven, glovt nich jeden Geist, sonnern versökt de Geister, ob se vun GOtt sünd, denn veele falsche Propheten sünd in de Welt utgahn.
2. Daran schüllt ji GOttes GEist kennen: En jede Geist, de bekennen deiht, dat JEsus Christus in dat Fleesch kamen is, de is vun GOtt.1. Cor.12, 3.
3. Un en jede Geist, de nich bekennen deiht, dat JEsus Christus in dat Fleesch kamen is, de is nich vun GOtt. Un dat is den Wedderchrist sin Geist, vun den ji hört hebbt, dat he kamen ward un is nu all in de Welt.
4. Min luer lütt Kinner, ji sünd vun GOtt un hebbt de Welt öwerwunden, denn de in ju is, is grötter as de, de in de Welt is.2. Kön. 6, 16. 2. Chron. 32, 7.
5. Se sünd vun de Welt, darum redt se vun de Welt, un de Welt hört se.Joh.3, 31.15, 19.
6. Wi sünd vun GOtt, un wer GOtt kennt, de hört uns; wer nich vun GOtt is, de hört uns nich. Darup kennt wi denn de Wahrheit ehrn Geist un den Irrdom sin Geist.Joh.8, 47.
7. Ji Leeven, lat uns Een den Annern leef hebben; denn de Leev is vun GOtt, un wokeen leef hett, de is vun GOtt gebarn un kennt GOtt.Joh.8, 42.
8. Wokeen nich leef hett, de kennt GOtt nich, denn GOtt is de Leev.
9. Daran hebbt wi GOtt Sin Leev sehn, dat GOtt Sin eengebarn Söhn schickt hett in de Welt, dat wi dörch Em leven schüllt.Joh.3, 16.Tit.2, 11.
10. Darin besteiht de Leev: nich dat wi GOtt leef hatt hebbt, sonnern dat He uns leef hatt hett un Sin Söhn schickt hett to en Versöhnung för unse Sünden.Röm.5, 10.2. Cor.5, 19.Kol.1, 20.
11. Mine Leeven, hett uns GOtt so leef hatt, so schüllt wi enanner ok leef hebben.Matth.18, 33.
12. Nüms hett GOtt jemals sehn. Wenn wi enanner leef hebbt, so blift GOtt in uns, un Sin Leev is ganz in uns.2. Mos. 33, 20. Joh.1, 18.1. Tim.6, 16.
13. Daran erkennt wi, dat wi in Em blieven doht, un He in uns blift, dat He uns vun Sin GEist geven hett.
14. Un wi hebbt sehn un betügt, dat de Vader den Söhn schickt hett to en HEiland för de Welt.
15. Wokeen nu bekennen deiht, dat JEsus GOttes Söhn is, in den blift GOtt un he in GOtt.Kap.5, 5.
16. Un wi hebbt erkennt un glovt de Leev, de GOtt to uns hett.
17. Darin is de Leev vullkamen bi uns, up dat wi en Friemödigkeit hebbt up den Dag vun dat Gericht, denn gliek as He, so sünd ok wi in düsse Welt.
18. Furcht is nich in de Leev, sonnern de vulle Leev drift de Furcht ut, denn de Furcht hett Pien. Wokeen sik nu awer fürchten deiht, de is nich vullkamen in de Leev.
19. Lat uns Em leef hebben, denn He hett uns toeerst leef hatt.v.10.
20. Wenn Jemand sprickt: Ik hef GOtt leef, un haßt sin Broder, de is Lögner. Denn wokeen sin Broder nich leef hett, den he süht, wa kann he GOtt leef hebben, den he nich süht?Kap.2, 4.11.
21. Un düt Gebot hebbt wi vun Em, dat, wokeen GOtt leef hett, ok sin Broder leef hebben schall.Mark.12, 31.
1. Wokeen gloven deiht, dat JEsus de Christ is, de is vun GOtt gebarn. Un wokeen den leef hett, de Em gebarn hett, de hett ok den leef, de vun Em gebarn is.Joh.1, 12.13.
2. Daran kennt wi, dat wi GOtt Sin Kinner leef hebbt, wenn wi GOtt leef hebbt un Sine Gebote holt.Kap.3, 19.
3. Denn dat is de Leev to GOtt, dat wi Sine Gebote holt, un Sine Gebote sünd nich swar.Joh.14, 15.23.24.Matth.11, 30.
4. Denn Allns, wat vun GOtt gebarn is, öwerwindt de Welt, un unse Glov is de Sieg, de de Welt öwerwunnen hett.Joh.1, 13.16.33.
5. Wokeen is awer, de de Welt öwerwindt, wenn he nich gloven deiht, dat JEsus GOtt Sin Söhn is?Kap.4, 4.1. Cor.15, 57.
6. Düsse is dat, de kamen deiht mit Water un mit Blod, JEsus Christus, nich blot mit Water, sonnern mit Water un Blod. Un de GEist is dat, de betügen deiht, dat de GEist Wahrheit is.Joh.19, 34.35.
7. Denn dree sünd, de in den Himmel tügen doht: de Vader, dat Wort un de hillige GEist, un düsse dree sünd eens.Matth.28, 19.
8. Un dree sünd, de tügen doht up de Eer: de GEist un dat Wort un dat Blod, un de dree sünd tosamen.
9. Wenn wi de Minschen ehr Tügnis annehmt, so is GOtt Sin Tügnis grötter, denn GOtt Sin Tügnis is dat, wat He vun Sin Söhn tügt hett.Joh.8, 17.
10. Wokeen an GOtt Sin Söhn gloven deiht, de hett dat Tügnis in sik. Wokeen GOtt nich gloven deiht, de makt Em to en Lögner;denn he glovt nich dat Tügnis, dat GOtt vun Sin Söhn tügt.Röm.8, 16.Joh.3, 36.
11. Un dat is dat Tügnis, dat GOtt uns dat ewige Leven geven hett un son Leven is in Sin Söhn.Joh.1, 4.
12. Wokeen GOtt Sin Söhn hett, de hett dat Leven; wokeen GOtt Sin Söhn nich hett, de hett dat Leven nich.
13. All düt hef ik ju schreven, de ji an GOtt Sin Söhn Sin Nam gloven doht, up dat ji weet, dat ji dat ewige Leven hebbt un dat ji glovt an GOtt Sin Söhn Sin Nam.
14. Un dat is de Friemödigkeit, de wi hebbt to Em, dat, wenn wi wat bitten doht na Sin Willn, He uns hört.Kap.2, 28.3, 21.4, 17.Eph.3, 12.Ebr.4, 16.
15. Un wenn wi weet, dat He uns hörn deiht, wat wi ok bitten, so weet wi, dat wi de Bitt hebbt, de wi vun Em beden hebbt.
16. Wenn Jemand Sin Broder sündigen süht, en Sünd nich ton Dod, de mag bitten, so ward He geven dat Leven de, de sündigt nich ton Dod. Wenn dat en Sünd ton Dod is, darför segg ik nich, dat Jemand bitten schall.Matth.12, 31.
17. All Undugend is Sünd, awer dat gift en Sünd, nich ton Dod.
18. Wi weet, dat, wokeen vun GOtt gebarn is, de sündigt nich; sonnern de vun GOtt gebarn is, de nimmt sik in Acht, un de Bös ward em nich anfaten.Kap.3, 9.2. Thess.3, 3.
19. Wi weet, dat wi vun GOtt sünd, un de ganze Welt liggt int Arge.Gal.1, 4.
20. Wi weet awer, dat GOtt Sin Söhn kamen is un hett uns en Sinn geven, dat wi erkennt den Wahrhaftigen un sünd in den Wahrhaftigen, in Sin Söhn, JEsus Christus. Düsse is de wahrhaftige GOtt un dat ewige Leven.Joh.1, 1.4.Apost.3, 15.20, 28.Röm.9, 5.1. Tim.3, 16.Ebr.1, 8.
21. Kinner, hödt ju vör de Afgötter. Amen.2. Mos. 20, 3. 1. Cor.10, 14.