Günd, achter de Blompütt[170]
von
Johann Meyer.
Günd, achter de Blompütt, schreeg öwer de Strat,Persepter[171]sin Döchder — dat is di en Staat!Persepter sin Lischen, sin Witjen un Trin,dree Deerns, als dree Rosen, künnt all dree all fri’n[172].Wa hebbt se för Haar, — rein so blank un so glatt!un Ogen[173], — de Swarte, als Aalbein so swatt[174],de Gehle[175], — so blau als Vergißmeinnichtblom,de Brune, — so brun als Kastanjen vun’n Bom.Se danzt un se springt un se hüppt als en Reh,sünd rot, als en Ros’, un so witt, als de Snee,se singt, als en Drossel, un lacht, als en Duv[176],un scheert sick den Deuwel um Hochtid un Huv[177].Günd, achter de Blompütt, schreeg öwer de Strat,Persepter sin Döchder — dat is di en Staat!Un schull ick een rutnehm’n[178], un günn[179]he mi een,ick sä: „Herr Persepter, all dree — oder keen!“ —
Günd, achter de Blompütt, schreeg öwer de Strat,Persepter[171]sin Döchder — dat is di en Staat!Persepter sin Lischen, sin Witjen un Trin,dree Deerns, als dree Rosen, künnt all dree all fri’n[172].Wa hebbt se för Haar, — rein so blank un so glatt!un Ogen[173], — de Swarte, als Aalbein so swatt[174],de Gehle[175], — so blau als Vergißmeinnichtblom,de Brune, — so brun als Kastanjen vun’n Bom.Se danzt un se springt un se hüppt als en Reh,sünd rot, als en Ros’, un so witt, als de Snee,se singt, als en Drossel, un lacht, als en Duv[176],un scheert sick den Deuwel um Hochtid un Huv[177].Günd, achter de Blompütt, schreeg öwer de Strat,Persepter sin Döchder — dat is di en Staat!Un schull ick een rutnehm’n[178], un günn[179]he mi een,ick sä: „Herr Persepter, all dree — oder keen!“ —
Günd, achter de Blompütt, schreeg öwer de Strat,Persepter[171]sin Döchder — dat is di en Staat!Persepter sin Lischen, sin Witjen un Trin,dree Deerns, als dree Rosen, künnt all dree all fri’n[172].
Günd, achter de Blompütt, schreeg öwer de Strat,
Persepter[171]sin Döchder — dat is di en Staat!
Persepter sin Lischen, sin Witjen un Trin,
dree Deerns, als dree Rosen, künnt all dree all fri’n[172].
Wa hebbt se för Haar, — rein so blank un so glatt!un Ogen[173], — de Swarte, als Aalbein so swatt[174],de Gehle[175], — so blau als Vergißmeinnichtblom,de Brune, — so brun als Kastanjen vun’n Bom.
Wa hebbt se för Haar, — rein so blank un so glatt!
un Ogen[173], — de Swarte, als Aalbein so swatt[174],
de Gehle[175], — so blau als Vergißmeinnichtblom,
de Brune, — so brun als Kastanjen vun’n Bom.
Se danzt un se springt un se hüppt als en Reh,sünd rot, als en Ros’, un so witt, als de Snee,se singt, als en Drossel, un lacht, als en Duv[176],un scheert sick den Deuwel um Hochtid un Huv[177].
Se danzt un se springt un se hüppt als en Reh,
sünd rot, als en Ros’, un so witt, als de Snee,
se singt, als en Drossel, un lacht, als en Duv[176],
un scheert sick den Deuwel um Hochtid un Huv[177].
Günd, achter de Blompütt, schreeg öwer de Strat,Persepter sin Döchder — dat is di en Staat!Un schull ick een rutnehm’n[178], un günn[179]he mi een,ick sä: „Herr Persepter, all dree — oder keen!“ —
Günd, achter de Blompütt, schreeg öwer de Strat,
Persepter sin Döchder — dat is di en Staat!
Un schull ick een rutnehm’n[178], un günn[179]he mi een,
ick sä: „Herr Persepter, all dree — oder keen!“ —