IT BOARTERSPLAKDat plakje is net to forjitten,Der min syn earste wille foun,Hwer ’t gong deis op in knikkersjitten,Ef ’t petsjeboljen yn ’e groun.Op ’t skoalleplein, it toppesetten,Koaitdawerje op ’e strietwei man!’t Forsideboartsjen bij de sketten,Der witte wy yett’ alles fen.Ik scoe fen al dy boarterije,De namme net iens witte mear,Net foar ’t forstân iens kinne krije.It boartersplak wier do ús himel;Der wier ’t nea kâld, der die ’t nea sear,Hwer’s yett’ sa’n plak yn ’t ierdsk gewimel?1909.
Dat plakje is net to forjitten,Der min syn earste wille foun,Hwer ’t gong deis op in knikkersjitten,Ef ’t petsjeboljen yn ’e groun.
Op ’t skoalleplein, it toppesetten,Koaitdawerje op ’e strietwei man!’t Forsideboartsjen bij de sketten,Der witte wy yett’ alles fen.
Ik scoe fen al dy boarterije,De namme net iens witte mear,Net foar ’t forstân iens kinne krije.
It boartersplak wier do ús himel;Der wier ’t nea kâld, der die ’t nea sear,Hwer’s yett’ sa’n plak yn ’t ierdsk gewimel?
1909.