SNIE, BLOMT, SIED EN WYDer komt in hiele flokjeskloft,De ien’ rjuchtdel, wer ’r oar yn ’t skeane,Delsaeijen fen ’e blaue loft,Ta’s op ’e groun bilânje earne.Hja sjogge ien lette finneblom,Der klûmmerjen yn ’t fûle waeijen,Dy ’t hjar forlet het, sizze: „Kom,As wy ús flokjes derop laeijen!”„En dien’ wy sa al ’t oare ek;It opkomd noat moat ek bistoppe!”En dat gyng oan, yn ’e koarte rek.Sa scil ’t mei ús ek komme op ’t lêst,As min foartoan oan ús scill roppe,As w’ oerbleaun binn’,—ta’n stille rêst.1909.
Der komt in hiele flokjeskloft,De ien’ rjuchtdel, wer ’r oar yn ’t skeane,Delsaeijen fen ’e blaue loft,Ta’s op ’e groun bilânje earne.
Hja sjogge ien lette finneblom,Der klûmmerjen yn ’t fûle waeijen,Dy ’t hjar forlet het, sizze: „Kom,As wy ús flokjes derop laeijen!”
„En dien’ wy sa al ’t oare ek;It opkomd noat moat ek bistoppe!”En dat gyng oan, yn ’e koarte rek.
Sa scil ’t mei ús ek komme op ’t lêst,As min foartoan oan ús scill roppe,As w’ oerbleaun binn’,—ta’n stille rêst.
1909.