PSALM CXXXVII.
Jam pridem captiva altum Babylonis ad amnemTurba sedebamus fixa dolore gravi;Ad salices juxta pendebant cymbala nostra,Et fractæ chelyes, et sine voce lyræ;Dum ferus illudens Victor cantare jubebat,Eja Sionæum jam resonate melos.Quî terra procul a patria cantabimus ægri?Possumus hic nostrum jam resonare melos?O Solymæ suaves, O nomen dulce Sionis,Si quando vestrûm non memor esse velim,Tum mea lingua, precor, sit muta et fixa palato,Fiat et ad solitos dextera inepta modos!At Tu crudelis Babylon, quæ duriter in nosNunc sævis, nostris læta feroxque malis,Haud impune feres: O sit, precor, ille beatusQui caput in vestrum hoc triste rependet opus:Qui natos aut ense tuos sine more trucidet,Aut duro illidat membra tenella solo.
Jam pridem captiva altum Babylonis ad amnemTurba sedebamus fixa dolore gravi;Ad salices juxta pendebant cymbala nostra,Et fractæ chelyes, et sine voce lyræ;Dum ferus illudens Victor cantare jubebat,Eja Sionæum jam resonate melos.Quî terra procul a patria cantabimus ægri?Possumus hic nostrum jam resonare melos?O Solymæ suaves, O nomen dulce Sionis,Si quando vestrûm non memor esse velim,Tum mea lingua, precor, sit muta et fixa palato,Fiat et ad solitos dextera inepta modos!At Tu crudelis Babylon, quæ duriter in nosNunc sævis, nostris læta feroxque malis,Haud impune feres: O sit, precor, ille beatusQui caput in vestrum hoc triste rependet opus:Qui natos aut ense tuos sine more trucidet,Aut duro illidat membra tenella solo.
Jam pridem captiva altum Babylonis ad amnemTurba sedebamus fixa dolore gravi;Ad salices juxta pendebant cymbala nostra,Et fractæ chelyes, et sine voce lyræ;Dum ferus illudens Victor cantare jubebat,Eja Sionæum jam resonate melos.Quî terra procul a patria cantabimus ægri?Possumus hic nostrum jam resonare melos?O Solymæ suaves, O nomen dulce Sionis,Si quando vestrûm non memor esse velim,Tum mea lingua, precor, sit muta et fixa palato,Fiat et ad solitos dextera inepta modos!At Tu crudelis Babylon, quæ duriter in nosNunc sævis, nostris læta feroxque malis,Haud impune feres: O sit, precor, ille beatusQui caput in vestrum hoc triste rependet opus:Qui natos aut ense tuos sine more trucidet,Aut duro illidat membra tenella solo.
Jam pridem captiva altum Babylonis ad amnem
Turba sedebamus fixa dolore gravi;
Ad salices juxta pendebant cymbala nostra,
Et fractæ chelyes, et sine voce lyræ;
Dum ferus illudens Victor cantare jubebat,
Eja Sionæum jam resonate melos.
Quî terra procul a patria cantabimus ægri?
Possumus hic nostrum jam resonare melos?
O Solymæ suaves, O nomen dulce Sionis,
Si quando vestrûm non memor esse velim,
Tum mea lingua, precor, sit muta et fixa palato,
Fiat et ad solitos dextera inepta modos!
At Tu crudelis Babylon, quæ duriter in nos
Nunc sævis, nostris læta feroxque malis,
Haud impune feres: O sit, precor, ille beatus
Qui caput in vestrum hoc triste rependet opus:
Qui natos aut ense tuos sine more trucidet,
Aut duro illidat membra tenella solo.