16. υἱωνός· υἱὸς υἱοῦ ἢ θυγατέρος. ἡ μὲν γὰρ Θέτις θυγάτηρ θαλάττης, ὁ δ᾽ Ἀχιλλεὺς υἱὸς τῆς Θέτιδος.
17. ὥρμησας· τὸ ὁρμᾶν ταὐτὸ τῷ ἐπελθεῖν καὶ ἐπιπεσεῖν.
αἰδεσθείς· αἰσχυνθείς.
10
24. κῑβωτός· λάρναξ. οὐ πολὺ διαφέρει τῆς λάρνακος ἡ κιβωτός· ἐν δὲ ταῖς λάρναξι νεκροὶ φιλοῦσι κεῖσθαι. ξυλίνη μὲν ἡ κιβωτός, ἡ δὲ λάρναξ εἴτε ξυλίνη εἴτε πηλίνη εἴτε καὶ ἄλλως πως πεποιημένη.
25. βρέφος· νεογνὸν παιδίον τυγχάνει ὂν βρέφος· ἀρτιγέννητον παιδίον, νεωστὶ τεχθέν.
Page 41. 3. ἄθλιος· ὁ κακοδαίμων καὶ κάκιστα πάσχων ἄθλιος ἂν εἴη.
7. θάλαμος· δωμάτιον, οἰκίσκος.
8. οὖν· τῷ ὄντι.
9. ὄροφος· τὸ στέγος, τὸ ἄνω τῆς οἰκίας.
10. κόλπος μεταξύ ἐστι τῶν βραχιόνων· ἀσπαζόμενοι δὲ παιδία λαμβάνομεν εἰς τὸν κόλπον. τῆς δ᾽ ἐσθῆτος ὁ κόλπος ἐκεῖ ἐστιν, οὗπερ κατατίθεμεν τὸ ἀργύριον.
12. ζηλότυπος οὗτος τυγχάνει ὤν, ὃς ἂν μὴ ἐθέλῃ τὸν φίλον φιλεῖν ἄλλον μηδένα.
15. σῑγῶ· σιωπῶ, οὐδὲν λέγω.
16. καταδίκη· ὁ φεύγων δίκην, ἐὰν ἁλῷ, δίκην δίδωσι τῷ διώκοντι· ἡ δὲ ποίνη καλεῖται καταδίκη.
παραιτοῦμαι· αἰτῶ συγγνώμην.
17. πάππος· πατὴρ πατρὸς ἢ μητρός· μητροπάτωρ· τούτου δὲ πατήρ, πρόπαππος.
18. ἄγνοια ἂν εἴη, εἴ τις μὴ γνοίη.
19. ὑποπίμπλαμαι· κατὰ μικρὸν πλήρεις γίγνονται οἱ ὀφθαλμοί.
20. μνημονεύω· μιμνῄσκομαι, μνήμην ἔχω· οὐ λανθάνομαι.
24. Σέρῑφος νῆσος οὖσα τυγχάνει τῶν Κυκλάδων, οὐ πολὺ ἀπέχουσα τῆς Ἀττικῆς.
25. ἁλιεὺς ἁλιεύει αἱρῶν ἰχθῦς.
27. ἀνασπῶ· ἀνέλκω.
11
Page 42. 2. κῆτος· μέγιστον θηρίον θαλάττιον.
6. δέλεαρ τοῦτο τυγχάνει ὄν, ὅπερ περιτίθεμεν τοῖς ἀγκίστροις ἁλιεύοντες· οἱ δ᾽ ἰχθύες καταπίνουσι τά τε δελέατα καὶ τὰ ἄγκιστρα, καὶ ἡμεῖς ἀνέλκοντες τὰ λίνα, ἔχομεν ἤδη τὴν ἄγραν.
λοχῶ· λόχον ποιῶ κρύψας ἐμαυτόν, ἵνα φθάνω ἐπιπεσὼν τοῖς πολεμίοις.
15. σῶστρα· μισθὸς τῆς σωτηρίας ὠνομάσθη σῶστρα, ὥσπερ καὶ τὰ ἴατρα ἢ ἰατρεῖα μισθὸς τοῦ ἰᾶσθαι.
16. ἐκτίνω· ἀποδίδωμι ὡς ὀφειλόμενον.
18. ἐστάλη· ἐπέμφθη.
Γοργόνας· ὅρα σελίδα τεσσαρακαιδεκάτην.
ἆθλος· ἀγών· τὸ δὲ ἆθλον ἐστὶ μισθὸς ἀγῶνος.
19. ἐπιτελῶ· ποιῶ τὸ πᾶν.
21. δύσπορος· χαλεπὸς πορεύεσθαι καὶ οὐ ῥᾴδιος.
23. διαιτῶμαι· οἰκῶ.
26. ἀθέᾱτος· ὃν μὴ ἔξεστιν ὁρᾶν. ἆρ᾽ ἐμνήσθης ὅ τι ἔπασχεν ὁ ἰδών;
Page 43. 2. διηγεῖσθαι· λέγειν.
4. κάτοπτρον τοιοῦτό τι χρῆμ᾽ ἐστίν, ἐν ᾧ βλέπων αἰσθήσῃ εἰκόνα σεαυτοῦ ἐνοῦσαν. ἡμεῖς δ᾽ ὅταν κοσμῶμεν τὴν κόμην, εἰσβλέπομεν εἰς κάτοπτρον, ἵνα μὴ κακῶς κοσμῶμεν.
5. εἰκών· μορφὴ ὁμοία.
7. ἅρπη· μάχαιρα καμπύλη· τῇ γὰρ τοιαύτῃ δρέπουσι τὸν σῖτον οἱ θερισταί.
8. ἀνεγρέσθαι· ἀνεγερθῆναι· καὶ γὰρ ἀνήγροντο ἂν τῷ ψόφῳ.
9. παράλιος· παραθαλάττιος.
11. προβλής· ὁ προβαλλόμενος· τοῦτο δ᾽ ἂν εἴη ἀκρωτήριον.
12. προσπατταλεύω· προσηλῶ· πήγνυμι παττάλοις. τοῖς δὲ παττάλοις συμπηγνύασι τέκτονες καὶ τἄλλα καὶ τὰς κιβωτούς.
καθειμένην κτλ. αἱ κόμαι καθειμέναι ἦσαν, οὐδὲ συνδεθεῖσαι κατὰ κόσμον.
16. διαγιγνώσκω· διανοοῦμαι· ἐν νῷ ἔχω.
17. ὑπεραιωρηθείς· ἄνω ἀρθεὶς ἐν τῷ ἀέρι ὥσπερ τις ὄρνις· τοῦτο γάρ τοι τὸ αἰωρεῖσθαι.
18. πρόκωπος· ἐὰν ἀντιλαβώμεθα τῆς κώπης τῆς ἅρπης, πρόκωπός ἐστιν ἡ ἅρπη. ὁ μέντοι Περσεὺς τῇ μὲν χειρὶ τύπτει, τῇ δ᾽ ἔχει τὴν τῆς Γοργοῦς κεφαλήν.
20. πέπηγε· λίθος γέγονε, ὥσπερ καὶ πήγνυται τὸ ὕδωρ τοῦ χειμῶνος καὶ κρύσταλλός ἐστιν ἤδη.
22. ἀκροποδητί· ἄκροις τοῖς ποσὶ προβαίνων.
23. ὀλισθηρός· ὅπου ἄν τις ὀλίσθῃ ῥᾳδίως, ὀλισθηρὰ ἡ γῆ.
24.ἐν τοῦ Κηφέωςοἰκίᾳ.
25. οὐ τὸν τυχόντα· φαῦλός τοι ὁ τυχών.
26. ἄχθομαι· λυποῦμαι, ἀλγῶ.
27. μεγαλαυχεῖσθαι· μέγα λέγειν καὶ κομπάζειν κόμπον.
Page 44. 4. ὑπὲρ τὴν ἀξίαν· μείζω τῆς ἀξίας· πλέον τούτων, ὧν ἄξιός τις ἐστιν.
12
8. πομπή· θέαμα φαιδρὸν οἷον ἀνδρῶν τε καὶ ἵππων καὶ ἁρμάτων, οἷα γίγνεται οὔσης ἑορτῆς.
μεγαλοπρετής· λαμπρότατος ὁρᾶν.
12. οἱ πέμποντες· οἱ μετέχοντες τῆς πομπῆς.
13. ἀπολείπομαί τινος ὅταν μὴ παρῶ ἀλλ᾽ ὕστερον ἔλθω.
25. ἡλικιῶτις· ἡ τῆς αὐτῆς ἡλικίας· ὁ δ᾽ ἄρρην ἡλικιώτης.
Page 45. 2. εὐκαμπής· καμπύλος, οὐκ ὀρθός.
ἥμερος· οὐκ ἄγριος.
σκιρτῶ· τὰ ζῷα σκιρτᾷ, ὥσπερ καὶ ἡμεῖς χορεύομεν. πηδῶ ἄνω κάτω.
3. μῡκᾶται μὲν ταῦρος, μηκᾶται δὲ οἶς· ὅρα καὶ σελίδα εἰκοστὴν τετάρτην.
5. δρομαῖος· δρόμῳ, τρέχων.
8. ἠνεμωμένος· πνέοντος ἀνέμου ἀνεμοῦταί τι.
13. ἀκύμων (ῡ)· γαληνὸς καὶ ἄνευ κυμάτων.
14. ἡσυχίᾱν ἄγω· ἡσυχάζω.
θεᾱτῆς· ὁ θεώμενος, ὁ βλέπων.
15. παρακολουθῶ· ἕπομαι.
17. ἐπιψαύω· θιγγάνω ἄκρου.
ἡμμένας· ἐὰν ἅψωμεν δᾷδα, ἡμμένη ἐστίν, τὸ γὰρ ἅπτειν πυρί, καίειν ἐστίν.
18. ὑμέναιος· ὕμνος γάμων· ἆρα μέμνησαι ὅπως διαφέρει οὗτος τοῦ θρήνου;
19. ἐπικροτῶ· χεῖρας συμβάλλω ἐπὶ τούτοις.
23. παροχοῦμαι· παρά τινι ὀχοῦμαι· ἥ τε γὰρ Ἀμφιτρίτη καὶ ὁ Ποσειδῶν ἐν τῷ αὐτῷ ἅρματι ὠχοῦντο.
24. ὁδοποιῶν· ὁδοιπορῶν, ἡγούμενος, ἡγεμὼν ὤν.
25. κόγχη· κόγχος· ὄστρακον ἰχθύος τινός.
26. ἐπιπάττω· σπείρω, σκεδάννυμι.
29.Δικταῖον ἄντρονἐν Δίκτῃ, ὄρει Κρήτης· ἐκεῖ ὁ Ζεὺς νεογνὸς ὢν ἐσώθη, τοῦ Κρόνου καταπιεῖν αὐτὸν βουλομένου.
Page 46. 2. διακῡμαίνω· κύματα ποιῶ ἐν θαλάττῃ.
8. γρύψ· τέρας ζῴου, πτερωτόν, ἔχον κεφαλὴν καὶ ῥυγχίον αἰετοῦ, τἄλλα δὲ λέοντος.
1
6. ἐντέλλομαι· κελεύω. ἡ δὲ κέλευσις, ἐντολή.
7. ἀναβιῶναι· καὶ γὰρ ὅ τε Κάστωρ καὶ ὁ Πολυδεύκης οὕτω διένεμον τὴν ζωήν, ὥστε διῃτῶντο ἐναλλὰξ ἔν θ᾽ Ἅιδου καὶ ἐπὶ γῆς· ὁ μὲν γὰρ ἄνω ἦν, ὁ δὲ κάτω· τῇ δ᾽ ὑστεραίᾳ μετηλλάττοντο.
8. αὔριον· ἡ μετὰ ταύτην ἡμέρα· ἡ ὑστεραία· ἡ δὲ προτεραία, χθές· πρότερον δὲ τῆς χθεσινῆς, πρῴην. καὶ λέγομεν χθές τε καὶ πρῴην ἀντὶ τοῦ νεωστί.
Μένιππος φιλόσοφος ἦν, μιμητὴς Διογένους· οἱ τοιοῦτοι δὲ ὠνομάζοντο κυνικοὶ ἢ κύνες, ἐπεὶ διῃτῶντο ὥσπερ κύνες, φορτικῶς, καὶ ἔλεγον μετὰ παρρησίας ὥσπερ κύνες βαΰζοντες.
12. καταγεγέλασται· εἰ ἅλις ἐστί σοι γέλωτος· εἰ τετελεύτηκας γελῶν.
14. ἀμφίβολόν ἐστι ὃ ἂν μὴ φανερὸν ᾖ.
17. σατράπης· μέγας τις ἄρχων Περσικός.
18. ταπεινός· οὐχ ὑψηλός· ἥμερος καὶ χαμαὶ κείμενος.
ἄσημος· ἄδοξος, ἀτίμητος.
οἰμωγῆς κτλ. οὐκ ἂν ἄλλως διακρίνοις, οἵτινές εἰσιν, εἰ μὴ διὰ τὴν οἰμωγήν, οἷα λέγουσιν ὀλοφυρόμενοι.
19. μαλθακός· μαλακός· τοὐναντίον τοῦ τ᾽ ἀνδρείου καὶ σκληροῦ.
ἀγεννής· οὐ γενναῖος· ἀνελεύθερος, δούλειος, φαῦλος.
21. πήρᾱ· σάκκος ὃν ἐφόρουν ὁδοιποροῦντες.
θέρμοι· εἶδος κυάμων.
22. τρίοδος· ὅπου τρεῖς ὁδοὶ συνέρχονται. ἐν δὲ ταῖς τριόδοις ἐφίλει εἶναι ἄγαλμα Ἑκάτης· καὶ κατὰ τὴν νουμηνίαν κατετίθεσαν οἱ πλούσιοι παρὰ τούτοις τοῖς ἀγάλμασι· τὸ δεῖπνον Ἑκάτης καλούμενον, ὥσπερ θυσίαν τῆς Ἑκάτης· οἱ δὲ πένητες παρελθόντες ἤσθιον, καὶ ἔλεγον ὡς ἡ Ἑκάτη ἔφαγεν.
23. καθαρσίου· ἐκ θυσίας καθαρσίου, λέγω δὲ τὴν πρὸς τὸ καθαίρειν θυσίαν.
Page 47. 3. φαλακρός· οὐκ ἔχων κόμας ἐπὶ τῆς κεφαλῆς.
τριβώνιον· ὁ μὲν τρίβων χλαῖνά τις ἐστι· λέγει δὲ τριβώνιον ὡς καταφρονῶν. τὰ γὰρ τοιαῦτα σημαίνει ἢ ὅτι μικρόν ἐστι τὸ χρῆμα, ἢ ὅτι καταφρονοῦσιν αὐτοῦ, ἢ καὶ τοῦτο λέγουσιν ὑποκόρισμα, ὡς φιλοῦντες.
πολύθυρος· ἔχων πολλὰς θύρας, τρήματα δηλόνοτι ἐν τῷ τριβωνίῳ.
4. ἀναπεπταμένος· ἀνοικτός, ἀνεῳγμένος· τὸ δὲ ῥῆμα, πετάννυμι.
ἐπιπτυχή· ῥάκος, ῥάκιον, λάκισμα, σπάραγμα.
5. ποικίλος· πολλὰς μορφὰς ἔχων, ἢ καὶ πολλὰ χρώματα· δαίδαλος, τεχνικός.
6. ἀλαζὼν ἐστὶν ὃς ἂν ἐξαπατᾷ λόγῳ ἢ ἔργῳ· φέναξ, ἀγύρτης.
10. βαρύς· βάρος ἔχων· βαρύνων· τοὐναντίον ἂν εἴη τὸ ἐλαφρόν.–χαλεπός, ἐχθρός.
11. παύσασθαι ληροῦσιν· μηκέτι ληρεῖν. ὁ γὰρ μηκέτι ποιῶν τι, παύεται ποιῶν, καὶ λήγει.
12. περὶ τῶν ὅλων· οἱ φιλόσοφοι ἄλλοι ἄλλα ἔφασαν περὶ τοῦ ὅλου. οἱ μὲν γὰρ ἔλεγον ἄπειρον εἶναι τὸ ὅλον· οὕτω καὶ ὁ Παρμενίδης· εἰσὶ δ᾽ οἳ ἔφασκον τὰ πάντα συγκεῖσθαι ἐξ ἀτόμων σωμάτων. πάντα δὲ ταῦτα μάταια εἶναι λέγει ὁ Διογένης.
κέρᾱτα κτλ. ἔφη ὁ Ἐμπεδοκλῆς πρῶτον μὲν γενέσθαι τὰ τῶν ζῴων μόρια χωρίς· χωρὶς μὲν κεφαλάς, χωρὶς δὲ χεῖρας καὶ ὀφθαλμοὺς καὶ τὰ λοιπὰ ὡσαύτως· ἔπειτα ἄλλα ἄλλοις συμφύεσθαι, ὥσπερ βοῦς ἔχοντας κεφαλὰς ἀνθρωπίνας καὶ τοὐναντίον, τὰ λεγόμενα βουγενῆ ἀνδρόπρῳρα, τέλος δὲ τὰ γένη τῶν ζῴων ὥσπερ νῦν ἐστι.
13. κροκοδείλους· οὕστινας ἐνταῦθα σκώπτει ὁ ἄνθρωπος οὐκ οἶδ᾽ ἔγωγε. μήπως καὶ τοὺς αὐτούς;
15. ἀμαθής· ἄνευ μαθήσεως ἀμαθία, καὶ ἄνευ παιδεύσεως ἀπαιδευσία. παιδεύονται γὰρ οἱ παῖδες, ἵνα ἀμείνους γένωνται· οἱ δὲ ἐὰν μὲν προσέχωσι τὸν νοῦν, μανθάνουσιν· εἰ δὲ μή, οὔ.
16. κατηγοροῦντα κτλ. διότι ἀπαρνοῦμαι μὴ εἶναι σοφίαν.
17. οἰμώζειν λέγε· κατάρα αὕτη· ἔφασκον γὰρ πρὸς τοὺς ἐχθρούς, οἴμωζε· ἢ οἰμώξῃ· ἢ κλαύσῃ, ἐὰν τοῦτο ποιῇς. οἰμώζοιεν δ᾽ ἂν λέγοντες οἴμοι· αὕτη δ᾽ οἰμωγή.
19. Πολυδεύκιον· ὑποκόρισμα τοῦτο· ὦ φίλτατε Πολύδευκες.
20. μάταιος· ποιῶν μάτην καὶ ἄλλως.
21. τῑμωρεῖσθε· λυπεῖτε ὥσπερ δίκην λαμβάνοντες ἄρ᾽ ὑμῶν αὐτῶν.
22. τόκος· τέκνον· ἐνταῦθα δὲ ὥσπερ τέκνον ἀργύριον· οἱ γὰρ δανείζοντες, διδόασι μὲν τἀργύριον, λαμβάνουσι δὲ καὶ τἀργύριον τὸ ἀρχαῖον καὶ τόκον, ὄντα ἄλλο ἀργύριον πρὸς τῷ ἀρχαίῳ.
τάλαντον μὲν ἔχει ἑξήκοντα μνᾶς, ἡ δὲ μνᾶ ἑκατὸν δραχμάς, ἡ δὲ δραχμὴ ἓξ ὀβολούς· πόστον οὖν μέρος τῆς δραχμῆς ὁ ὀβολός;
23.μετ᾽ ὀλίγονχρόνον· οὐ διὰ πολλοῦ· οὐ πολλῷ ὕστερον.
Page 48. 1. εὔτονα· εὖ τεταμένα· τείνεται γὰρ τὰ νεῦρα ἐν τῷ σώματι· ἐὰν δὲ χαλάσῃ, ἀσθενὴς γενήσεται ὁ ἄνθρωπος.
ὦμος· ἄκρος ὁ βραχίων ὦμος καλεῖται, ὅπου δὴ τὸ ἄρθρον τοῦ τε βραχίονος καὶ τοῦ σώματος. ἄλλο μὲν ὦμος, ἄλλο δ᾽ ὠμός.
2. κόνις· σποδός. πυρὸς γὰρ κατασβεσθέντος, ἰδοὺ κόνις· καὶ δὴ καὶ κόνις πάρεστιν ἐν ὁδῷ ἡλίου θάλποντος.
κρᾱνίον· ὀστοῦν κεφαλῆς.
7. ἀπορίᾱ τῶν ἁπόρων ἐστὶ καὶ ἀμηχάνων. οὐ γὰρ ἴσασιν οἱ ἄποροι τί ποιῶσιν.
8. ἰσοτιμίᾱ ἂν εἴη ἴσης οὔσης ἑκάστῳ τῆς τίμης· τί μήν;
9. τοῖς σοῖς· καὶ γὰρ Λακεδαιμόνιος ἦν ὁ Πολυδεύκης· ἄλλο τι μέμνησαι τῆς μητρός, ἥτις ἦν;
10. ἐπιτῑμῶ· μέμφομαι, ὀνειδίζω.
ἐκλελύσθαι· ἆρ᾽ ὅτι οὐκέτι κατεφρόνουν τοῦ πλούτου;
13. ἀνέχω· καρτερῶ· τολμῶ. οὔ φησι δ᾽ ἀπαγγελεῖν τοῖς Λακεδαιμονίοις, διότι, οἶμαι, οὕτως ὠμοὶ ἦσαν τὸν τρόπον.
2
20. σκαφίδιον· σκάφος μικρόν, πλοῖον, πλοιάριον.
ὑπόσαθρον ὀλίγον σαθρόν· τὸ δὲ μὴ σαθρόν ἐστινὑγιές. σαθροῦ ὄντος σκαφιδίουεἰσρεῖμὲντὸ ὕδωρ,διαρρεῖδὲ τὸ σκάφος.
21.ἐπὶ θάτεραἢ ἐπὶ τὸν ἕτερον τοῖχον, ἢ ἐπὶ τὸν ἕτερον.
22. περιτραπέν· περιτετραμμένον. ἐὰν δὲ τραπῇ τὸ πλοῖον, τὸ μὲν ἄνω γίγνεται κάτω, καὶ τὸ πλοῖον κατέδυ· οὕτωςοἰχήσεται,φροῦδονγενήσεται, οὐκέτι πάρεστιν.
24. μὴ μετανοήσητε·μετανοεῖτις, ἐὰνμεταμέλῃαὐτῷ· μεταμέλει δ᾽ αὐτῷ, ἐὰν ἄλλο μὲν πρὶν ἐθέλῃ, ἄλλο δὲ νῦν.
26. εὐπλοήσομεν· ἀγαθῇ τύχῃ πλευσόμεθα.
Page 49. 2. περιττά· τὰ μὴ ἀναγκαῖα, περιττά ἔστιν.
ἠϊόνος· ἡ ἠϊὼν εἴη ἂν ἡ ἀκτή, τὸ παραθαλάττιον τῆς γῆς μέρος, οὗπερ καὶ ἡ ψάμμος.
3. μόλις· οὐ ῥᾳδίως, χαλεπῶς.
πορθμεῖον· πλοῖον ἐν ᾧ ὁ πορθμεὺς πορθμεύει τοὺς πορθμευομένους διὰ τοῦ πορθμοῦ· πορθμὸς δ᾽ ἐστὶ στενὴ θάλαττα.
5. ψῑλός· γυμνός.
ἔπιπλα· ὅσα φορεῖ. τῆς μὲν οἰκίας τὰ ἔπιπλα λέγοις ἂν τὴν σκευήν, τά τ᾽ ἄλλα καὶ δίφρους καὶ τραπέζας· τῆς δὲ νεώς, τὰ ὅπλα. ἐνταῦθα δῆλός ἐστι λέγων περὶ τούτων ὅσα φέρουσιν.
6. ἀποβάθρα· διὰ ταύτης ἀποβαίνουσιν οἱ ἐμπλέοντες. ἔστι δὲ κλῖμαξ τις ἢ πίναξ.
7. διαγιγνώσκω· διακρίνω ὅστις ἐστίν.
12. βάκτρον· βακτηρία, ῥάβδος, ξύλον.
ἀπερρίφθω· ἀπερριμμένα ἔστω· ἰδού, ἀπορρίπτω ἀνύσας, καὶ φροῦδα ἤδη.
13. εὖ ποιῶν· εὖ ἐποίησα οὐ κομίσας· οὐχ ἡμαρτηκέναι λέγει· δῆλος δ᾽ ἐστὶ χαίρων.
16. προεδρίᾱ· πρώτη ἕδρα· φανερὸς δ᾽ ἐστὶ καθιζόμενος πρῶτος.
ὑψηλός· οὐ ταπεινός.
16. ἐπισκοπῶ ὢν ἐπισκόπος· διορθῶ πάντα.
17. εὐφιλής· φίλτατος.
18. διτάλαντον· ἄξιον τὸ φίλημα δυοῖν ταλάντοιν· φίλημα δὲ γίγνεται, ἐὰν δύο τινὲ συμβάλλωσι τὼ στόματε. δῆλον δ᾽ ἐστὶ τίμιον ὂν τοιοῦτο φίλημα, οὐκ ἄξιον.
19. χεῖλος· ἕκαστον στόμα δύο χείλει ἔχει.
20. αὐτοῖς φιλήμασι· μετὰ τῶν φιλημάτων.
βαθύς· μακρός.
22. εὔζωνος· οὐδὲν ἔχων περιττόν, ὥσθ᾽ ἕτοιμος εἶναι πρὸς ἔργον.
πορφυρίς· χιτὼν πορφυροῦς, χλαῖνα πορφυρᾶ. χρῶμα δὲ τὸ πορφυροῦν ὅμοιον τῷ ἐρυθρῷ.
23. διάδημα περιέχει τὴν κεφαλὴν κύκλῳ· δῆλον δ᾽ ἐστὶ χρυσοῦν ὄν, ὥσπερ βασιλέως ἢ τυράννου.
βλοσυρός· παχὺς καὶ μέγας.
24. Γελῷοι πολῖται τῆς Γέλας· ἡ δ᾽ ἐν Σικελίᾳ τυγχάνει οὖσα.
Page 50. 2. τῦφος· ὄγκος, τρυφή.
3. ὑπεροψίᾱ τούτων ἂν εἴη, οἴτινες καταφρονοῦσιν ἄλλων.
βαρύνω (ῡ)· βάρος βαρύνει δηλονότι, καὶ ποιεῖ καταδῦναι.
6. ἐφεστρίς· χλαῖνα· φανερὸς δ᾽ ἐστὶ λέγων τὴν πορφυρίδα.
7. ἄφες· οὐκ ἂν φθάνοις ἀποβαλών;
8. εἶἑν· ἔστω δή· εὖ γε· οὐδέν μοι μέλει.
9. ὠμότης· ἀγριότης.
ἄνοια· τὸ ἄνευ νοῦ εἶναι· λέγει γὰρ δὴ ἄνουν τὸν τύραννον.
11. ψῑλός· γυμνός, ἀποβαλὼν τὰ σκεύη ἅπαντα.
12. παχύς· οὐκ ἰσχνός· πολὺν σάρκα ἔχων, ἅτε τρυφῶν πάλαι καὶ γαστρίμαργος ὤν.
16. παλαίστρᾱ· ἐν ταῖς παλαίστραις ἄλλα τε γυμνάζονται οἱ ἀθληταί, καὶ παλαίουσιν· δήλη γάρ ἐστιν ἡ παλαίστρα ἐπώνυμος οὖσα τοῦ παλαίειν.
ἰδών· καὶ γὰρ ἀγάλματα τοῦ Ἑρμοῦ εἶδες ἂν ἐν πάσῃ παλαίστρᾳ.
20. περιβεβλημένος· περιβέβληνται γὰρ αἱ σάρκες.
ἐπεὶ ἐὰν μὴ ποιήσῃς ἃ κελεύω…
21. ὑπερθεὶς πόδα ὑπὲρ τοῦ τοίχου τῆς νεώς.
22. στέφανος ἆθλον ἦν τῶν ἀγώνων· Ὀλυμπίᾱσι μέν, στέφανος κοτίνου· ἐν δὲ τῷ Ἰσθμῷ, σελίνου· ἐν δὲ τῇ Νεμέᾳ, σελίνου· ἐν δὲ τῇ Πυθοῖ, δάφνης.
οἱ δὲ νικῶντες ἦσαν ἐν μεγάλῃ τιμῇ· καὶ τὰ ὀνόματα ἐκηρύττετο ὑπὸ τῶν κηρύκων δημοσίᾳ ἐν τοῖς ἀγῶσι. περὶ τούτων τῶν κηρυγμάτων φανερός ἐστι λέγων.
24. ἰσοστάσιος· ἐν σταθμοῖς ἢ τρυτάνῃ ἢ ζυγῷ ἵσταμεν τὰ βάρη· ἐὰν δὲ ταὐτὸν ἕλκῃ ἑκάτερον, ἰσοστάσια λέγοις ἂν αὐτά.
25. ἀβαρής· ἐλαφρός, βάρος οὐκ ἔχων.
27. μαλακίᾱ φανερὰ δὴ ἐναντία οὖσα τῇ ἀνδρείᾳ.
28. ἐντάφια ταῦτ᾽ ἐστὶν ἃ κατετίθεσαν οἱ πενθοῦντες ἐν τῷ τάφῳ. ἐτίθεσαν δὲ σκεύη παντοῖα καὶ κόσμον.
πρόγονοι· οἱ πρόπαπποι καὶ οἱ λοιποὶ τῶν ἐν γένει ὄντων πάλαι.
ἀξίωμα· δόξα, μεγάλα ἔργα καὶ μεγάλαι τιμαί.
29. εἴ ποτε κτλ. τὰ κηρύγματα τῆς πόλεως φανερός ἐστι λέγων.
Page 51. 1. ἀνδριὰς [long second α] εἰκών ἐστι ἀνδρὸς λιθίνη ἢ χαλκῆ· ταύτας δὲ ἐτίθεσαν τῶν εὐεργετούντων. ἐπὶ δὲ τοῦ λίθου ἐπέγραφον ἐπιγραφάς, τό τ᾽ ὄνομα καὶ ὅ τι ἐποίησε καὶ ηὐδοκίμησε.
2. ἔχωσαν· χώννυμι χῶμα· σωρὸν ποιῶ γῆς.
6. βαβαί· ἐπιφώνημα θαυμαζόντων.
ἔνοπλος· ὢν ἐν ὅπλοις, ὡπλισμένος. τὸ δὲ τρόπαιον σωρὸς σκυλευμάτων· νικήσαντες γὰρ ἐφίλουν οἱ στρατιῶται ἀνάπτειν ὅπλα παντοῖα ἐκ δένδρου ἢ ξύλου, σημεῖον τῆς νίκης.
8. ἠρίστευσα· ἄριστος ἂν εἴη ὁ ἀριστεύων· οὗτος δὲ ἔχει τἀριστεῖα, ἆθλα ὄντα ἀρετῆς.
12. σχῆμα· ὄψις, σκευή· τὸ ἔξω.
βρενθύομαι· σεμνύνομαι· μέγα φρονῶ καὶ καταφρονῶ τῶν ἀνθρώπων· ἐπαίρω τὰς ὀφρῦς, ὥστε ῥυτίδας φαίνεσθαι ἐπὶ τοῦ μετώπου.
13. ἐπὶ τῶν φροντίδων· ἐν φροντίδι ὤν.
14. πώγων· τρίχες αἱ ἐπὶ γενείου φυόμεναι· οἱ δὲ φιλόσοφοι δεινοὶ ἦσαν καθιέναι πώγωνας.
16. τερατείᾱ· γοητεία· μαγεία· τὸ τερατεύεσθαι. οἱ μέντοι τοιοῦτοι φένακες ἦσαν οἱ πλεῖστοι.
17. ἱμάτιον [ῑ]· τρίβων.
σκεπαζόμενα· κρυπτόμενα· τὸ γὰρ σκέπασμα περικάλυμμα.
19. ἀλαζονείᾱ ἀλαζόνος ἐστίν· ἀπάτη· δοκεῖ μὲν γάρ, ἔστι δ᾽ οὔ.
κομίζω· φέρω.
20. κενοδοξίᾱ· κενὴ καὶ ματαία δόξα.
ἐρώτησις ἄποροςἂν εἴη, εἰ ἀδύνατον λύειν· ἡ μὴ ἔχουσα μηχανήν, ὅπως λυθήσεται.
21. ἀκανθώδης· ὥσπερ ἀκάνθας ἔχων.
ἔννοια πολύπλοκος· φροντὶς ἀμήχανος ἢ τοιοῦτόν τι· περὶ τούτων γὰρ φροντίζουσιν οἱ φιλόσοφοι οὗτοι, ἃ μήθ᾽ ἁπλᾶ ἐστι μήτ᾽ εἰλικρινῆ, ἀλλ᾽ οὕτως συμπεφυρμένα τε καὶ συντεταραγμένα, ὥστ᾽ οὐδεὶς ἂν διακρίνοι, τί ποτε βούλεται.
22. ματαιοπονίᾱ· τὸ πονεῖν μάτην καὶ ἄλλως.
23. λῆρος ταὐτὸ σχεδὸν καὶ ὕθλος καὶ φλυαρία· χρῆμα γὰρ ἄξιον οὐδενός. ληροῦσι δὴ οἱ τοιοῦτοι καὶ φλυαροῦσι καὶ ὑθλοῦσιν.
μικρολογίᾱ· τὸ περὶ μικρῶν λογίζεσθαι.
24. ἀναισχυντίᾱ· ὃς ἂν μὴ ἔχῃ αἰσχύνην μηδεμίαν, ἀναιδὴς ὤν.
25. οὐ λέληθέ με· ὁρῶ καὶ μάλα.
26. ψεῦδος· τὸ μὴ ἀληθές.
28. πεντηκόντορος ναῦς πεντήκοντ᾽ ἔχει ἐρέτας ἐρέττοντας κώπαις πεντήκοντα. μεγάλη οὖν.
Page 52. 4. λάσιος· δασύθριξ, πολλὰς τρίχας ἔχων.
7. ἀποκείρω· ὁ κουρεὺς ἀποκείρει τὰς τρίχας ἔχων μαχαίρας κουρίδας, ξυρεῖ δ᾽ ἔχων ξυρόν.
8. πέλεκυς· ἀξίνη (ῑ). χρώμενοι δὴ τῷ πελέκει κατακόπτουσι μὲν δένδρα οἱ ὑλοτόμοι, ἐργάζονται δ᾽ οἱ ναυπηγοὶ ναυπηγίᾳ ναυπηγοῦντες τὰς ναῦς. καὶ μὴν ἵνα κόψῃς τι, κατατιθέναι χρὴ ἐπί τινος ἐπικόπου, εἶτα καθικνεῖσθαι τῷ πελέκει.
11. πρίων (ῑ)· ὄργανον τοῦ τέμνειν ἔχον πολλοὺς ὀδόντας· τῷ δὲ πρίονι χρώμενοι πρίουσιν [ῑ] οἱ πρίσται. ἔστι δὲ καὶ παροιμία· ὥσπερ πρίοντες, ὁ μὲν ἕλκει, ὁ δ᾽ ἀντενδίδωσι· μακρός τοι πρίων οὗτος σημαίνεται.
13. ἀνθρώπινος· οἷος ἄνθρωπος.
14. κινάβρᾱ· τρίχες δασεῖαι ὥσπερ τράγου.
15. ἀφέλωμαι· τὸ ἀφαιρεῖν ταὐτὸ τῷ ἀπολαμβάνειν.
ὀφρῦς· αἱ ὀφρύες τρίχες εἰσὶν ὑπὲρ τῶν βλεφάρων φυόμεναι.
17. ἀνατείνων ἑαυτόν, ὥστε μακρός τε καὶ ὑψηλὸς φαίνεσθαι.
18. κάθαρμα· ὅταν ῥύπος ᾖ κατ᾽ οἰκίαν, καθαίρομεν χρώμενοι κορήματι· τὰ δ᾽ ἐκκαθαιρόμενα καθάρματ᾽ ἂν καλοῖτο. καὶ πρός γ᾽ οὕτω καλοῦσι καὶ τοὺς φαυλοτάτους τῶν ἀνθρώπων.
ἀποδειλιῶ· δειλὸς φαίνομαι ἀντ᾽ ἀνδρείου· τὸ δὲ ἀποδειλιᾶν ὥσπερ νόσον τινὰ σημαίνοι ἄν· ὁμοίως δὴ τό τ᾽ ὀφθαλμιᾶν καὶ τὸ ἰλιγγιᾶν. οὕτως ἄρα ἡ δειλία παροξυσμός τις νόσου.
20. μάλην ὑπὸ τοῦ ὤμου λέγων εἶναι, λέγοις ἂν ὀρθῶς, μεταξὺ τοῦ τε βραχίονος καὶ τοῦ σώματος. ἐκεῖ κατέκρυψε δὴ τὴν κολακείαν, ἵνα λάθῃ ἔχων.
22. κολακείᾱ· ὁ κόλαξ κολακεύων πάντα ποιεῖ τε καὶ λέγει πρὸς τὸ ἀρέσκειν· ὥστε ψευδής τις ἂν εἴη καὶ σαθρὸς καὶ οὐδὲν ὑγιὴς καὶ φέναξ.
χρήσιμον λέγοις ἂν ὀρθῶς λέγων ἐκεῖνο εἶναι ᾧ χρώμεθα ἀσμένως.
25. ἐλευθερίᾱ· τοὐναντίον τῆς δουλείας· ἡ δὲπαρρησίᾱἐλευθερία λόγων ὥστε πάντα λέγειν καὶ ῥητὰ καὶ ἄρρητα· ταύτας τοι προσεποιοῦντο μάλιστα οἱ Κυνικοί, ὡς οἰκείας οὔσας. πρὸς τούτοις οὐκ ἔφασαν λυπεῖσθαι οὐδὲ τἄσχατα πάσχοντες· ὥστε τοῦτο τὸ δόγματὸ ἄλυπον. τοιγαροῦν τοιοῦτοι δὴ ὄντεςγενναῖοιἐδόκουν ἑαυτοῖς εἶναι καὶ μεγαλόψυχοι.
28.μηδαμῶςἀπόθου.
κοῦφος· ἐλαφρός, οὐ βαρύς, εὔφορος, ῥᾴδιος φέρειν.
29. κατάπλους· καταπλέοι τις ἂν ἐπὶ τὴν γῆν, εἰσπλεύσας εἰς τὸν λιμένα.
Page 53. 1. ῥήτωρ· δεινός τις λέγειν· οἱ δὲ λέγοντες ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ ῥήτορες ἐκαλοῦντο. δημοκρατουμένης γὰρ πόλεως οἱ λέγοντες ἀεὶ πλέον δύνανται τῶν ποιούντων τι ἄνευ κόμπου· αὕτη δὲ ἀτυχία μεγίστη.
2. ἀπεραντολογίᾱ· τὸ λέγειν ἀπέραντα καὶ ἄπειρα καὶ μὴ παυσάμενον· τὸ γὰρ πέρας τέρμα ἐστίν.
ἀντιθέσεις καὶ παρισώσεις· ὀνόματα ταῦτα ῥητορικά. ἡ μὲν ἀντίθεσις ἀντικειμένη λέξις· ἀντίκειται γὰρ ἃ ἀντιτίθεμεν.ἀντίθεσιςαὕτη, ἐν ᾗ ἑκατέρῳ τῷ κώλῳ τῆς λέξεως ἢ πρὸς ἐναντίῳ ἐναντίον σύγκειται ἢ ταὐτὸ ἐπέζευγκται τοῖς ἐναντίοις, οἷον “ἀμφοτέρους δ᾽ ὤνησαν, καὶ τοὺς ὑπομείναντας καὶ τοὺς ἀκολουθήσαντας· τοῖς μὲν γὰρ πλείω τῆς οἴκοι προσεκτήσαντο, τοῖς δὲ ἱκανὴν τὴν οἴκοι κατέλιπον”.παρίσωσιςδ᾽ ἐὰν ἴσα τὰ κῶλα· οἷον “ἢ διὰ χρημάτων ἀπορίαν, ἢ διὰ πολέμου μέγεθος”. ἡ δὲπερίοδοςλέξις ἔχουσα ἀρχὴν καὶ τελευτὴν αὐτὴν καθ᾽ αὐτήν, καὶ μέγεθος εὐσύνοπτον.
3. βαρβαρισμός· τοιαύτη λέξις οἵᾳ χρῷντο ἂν οἱ βάρβαροι. φοβοῦμαι μὴ ἡμεῖς οἱ Ἄγγλοι πολλάκις χρώμεθα βαρβαρισμοῖς· τί γὰρ ἂν πάθοιμεν;
5. ἤν· ἰδού, ὅρα.
6. ἀπόγεια· τὰ πείσματα τὰ ἀπηρτημένα ἀπὸ γῆς.
8. εὐπλοῶ· ἔχω πλοῦν οὔριον. τὸ δ᾽ εὐπλοῶμεν εὐχή.
10. δεδῃωμένος· δῃοῦσιν οἱ πολέμιοι κατατέμνοντες τὸν σῖτον ἐν πολεμίᾳ γῇ.
15. πολυτελής· πλούσιος.
17. κατειλήσας· κατακαλυψάμενος.
18. ἕωθεν· ἅμ᾽ ἕῳ· ὄρθριος.
21. ἔσπευσα· κατὰ τάχος ἦλθον, δρόμῳ τρέχων.
22. κραυγή· οἰμωγή, ψόφος μετὰ θορύβου.
26. ἐκκλησίᾱ· σύλλογος πολιτῶν πρὸς τό τε λέγειν καὶ τὸ διακρίνειν ὅ τι ποιητέον. δίκαιος δὲ μετέχειν τῆς ἐκκλησίας πᾶς τις τῶν πολιτῶν, οὐχ οἱ χειροτονητοὶ μόνοι ὥσπερ παρ᾽ ἡμῖν.
to be held together / sich zusammenhalten, sich verbinden 27. συνέχεται ὡς αἰχμάλωτος δή· ἐμίσουν γὰρ τὸν ἄνθρωπον πάντες.
29. ἀφθόνως· πολλοῖς δηλαδή.
Page 54. 1. Σικνὼν πόλις ἐγγὺς τῆς Κορίνθου.
ἐπιτάφιος λόγος ἐλέγετο ἐπὶ τῷ τεθνηκότι.
5. καθ᾽ ἡσυχίᾱν· ἡσύχως.
7. ὠρύομαι (ῡ)· ὑλακτῶ, βαΰζω.
8. τύπτομαι· κόπτομαι· οὕτω ποιοῦσιν οἱ θρηνοῦντες, κόπτοντες τὰ στήθη.
9. θάπτωσι· εἰκὸς γὰρ δὴ τούς τε κύνας καὶ τοὺς κόρακας τρώγειν τὸν νεκρόν· ἀλλ᾽ οὐδὲν αὐτῷ μέλει.
10. γεννάδᾱς· γενναῖος. χρῶνται δὲ τῷ γεννάδας κατ᾽ ἔθος μετὰ γέλωτος ἢ εἰρωνείας.
11. δικαστήριον· ἐν ᾧ δικάζονται δίκας. ὅστις δὲ τῶν ἐν Ἅιδου δικαστής, καταμαθήσῃ ὕστερον.
13. μετελευσόμεθα ὡς κατακομιοῦντες.
3
20. πορθμεῖα· μισθὸς τοῦ πορθμεύειν. ἔδει δὲ τοὺς νεκροὺς ὀβολὸν δοῦναι τῷ Χάρωνι.
22. ἀνθ᾽ ὧν· ἐπειδή.
Page 55. 1. ἄγχω λαβόμενος τοῦ τραχήλου, ὥστε μηκέτι πνεῖν.
8. ὠνάμην· κέρδος ἐκτησάμην· λέγει δ᾽ εἰρωνικῶς. τὸ δὲ ῥῆμα, ὀνίνημι.
μέλλω· δεῖ, χρή· εἵμαρται.
ὑπερεκτίνω· ἀργύριον ἐκτίνω ὑπέρ τινος.
11. νεωλκῶ· ἐπὶ γῆν ἕλκω τὴν ναῦν.
17. αὐχῶ· κομπάζω.
προῖκα· ἄνευ μισθοῦ· ἀμισθί.
18. ἤντλησα· ἐν τῷ σκάφει ὕδωρ ἐστί· τοῦτο δ᾽ ἐξαντλοῦσιν ἵνα μὴ καταδύῃ τὸ πλοῖον.
20. ἐπιβάται οὗτοι, οἳ ἂν ἐπιβῶσι μὲν τῷ πλοίῳ, ναῦται δὲ μὴ ὦσιν.
24. χαρίεις· γελοῖος, κομψός.
25. Αἰακὸς εἷς ἦν τῶν ἐν Ἅιδου δικαστῶν· ἐνταῦθα δὲ φύλαξ.
26. ἐνοχλῶ· ὀχλον παρέχω, πράγματα παρέχω, ταράττω.
4
Page 56. 11. περιηγοῦμαι ὁδηγὸς ὤν, ὥσπερ δεικνὺς ξένῳ τὰ μάλιστα ἄξια ὁρᾶν.
14. κεφαλαιώδης· τὰ κεφάλαια οὐκ ἂν ἁμάρτοις λέγων τὰ μέγιστα, καὶ οἷ᾽ ἂν ἀσμένως ἴδοι τις.
15. διαπερῶ καὶ διαπορευόμενος καὶ διαπορθμεύων· ἐνταῦθα δὲ πότερον εἰκὸς λέγειν;
16. Πυριφλεγέθων· ποταμὸς ἐν Ἅιδου πυρὸς μεστός.
17. πυλωρὸς φυλάττει τὰς πύλας.
18. Ἐρινῦς· αἱ Ἐρινύες διώκουσι τοὺς φονέας καὶ δίκην λαμβάνουσιν.
19. ἔνδοξος· ἐν δόξῃ ὤν· κλεινός· μεγάλου ἀξιώματος.
20. Ἀγαμέμνων τε καὶ οἱ ἄλλοι ἥρωες ἦσαν, περὶ ὧν ἐποίησεν ὁ Ὁμηρος· οὐ γάρ;
23. ῥαψῳδίᾱ· οἱ ῥαψῳδοὶ ᾖδον τὰ τοῦ Ὁμήρου.
24. χαμαί· ἐπὶ τῆς γῆς, κάτω.
25. ἀμενηνὰ κάρηνα· ἀσθενεῖς κεφαλαί· ἡ δὲ λέξις τοῦ Ὁμήρου.
27. Κῦρον μὲν οἶσθα που βασιλέα ὄντα τῶν Μήδων,Κροῖσονδὲ τῆς Λυδίας, Ἀσσυρίων δὲΣαρδανάπαλλον, τῆς δὲ ΦρυγίαςΜίδαν, πάντας γενομένους πλουσιωτάτους· καὶ δὴ καὶ τὸνΞέρξηντίς οὐκ οἶδε καταστρέψαντα τὴν Ἑλλάδα; ζητητέον μέντοι ἐν τῷ λεξικῷ περὶ τούτων.
Page 57. 3. φρίττω· φοβοῦμαι, ὥστε ὀρθὰς ἀναστῆναι τὰς τρίχας ἁπάσας κατὰ τὸ σῶμα.
ἐζεύγνῡ μὲν τὸν Ἑλλήσποντον ποιήσας τὴν γέφυραν ἐκείνην· ἔπλει δὲ διὰ τῶν ὀρῶν ποιήσας τὴν διώρυχα τὴν ἐπ᾿ Ἄθω.
6. ἐπὶ κόρρης· τὴν κόρρην ἴδοις ἂν ἑκατέρωθε τοῦ μετώπου· κρόταφοι δ᾽ οὗτοι· τύπτει δέ τις ἐπὶ κόρρης ὅταν καθίκηται ὑπτίᾳ τῇ χειρί.
ἐπίτρεψον· ἔασον.
7. διαθρύπτω· θραύω, ῥήγνυμι.
9. προσπτύω (ῡ) ἀφιεὶς πτύσμα ἐκ τοῦ στόματος.
13. Πῡθαγόρᾱς φιλόσοφος ἦν ἐν τοῖς κλεινότατος· δόγμα δ᾽ ἦν αὐτοῦ, ὅτι αἱ ψυχαὶ τῶν τ᾽ ἀνθρώπων καὶ τῶν ἄλλων ζῴων μετὰ τὸν θάνατον εἰς ἄλλα σώματα ἐνδύεται. ἔφασκε γοῦν τὴν ἑαυτοῦ ψυχὴν πάλαι πεφυκέναι ἐν τῷ τοῦ Εὐφόρβου σώματι· ὁ δ᾽ Εὔφορβος ἥρως ἦν τῶν Τρωικῶν. τεκμήριον δέ· ἰδὼν γὰρ ἐν τῷ τῆς Ἥρας ἱερῷ τῷ ἐν Ἄργει ἀσπίδας ἀνακειμένας εὐθὺς ἐπέγνω τὴν τοῦ Εὐφόρβου, ἥτις εἴη.
17. χρυσοῦς ἦν ὁ μηρός, κατὰ τὰ λεγόμενα· ὁ δὲ μηρὸς τὸ ἄνω μέρος τοῦ σκέλους, μεταξὺ ὂν τοῦ τε γόνατος καὶ τοῦ ἰσχίου.
20. κυάμους· καὶ γὰρ ἀπηγόρευεν ὁ Πυθαγόρας κυάμους μὴ ἐσθίειν. πρὸς τί μέντοι λέγει τοῦτο, ἄλλα τε λέγουσιν οἱ ἑρμηνευταὶ καὶ ὅτι ἔοικε κεφαλαῖς τοκέων.
22. τοκήων· τοκέων· ἰωνικῶς ὁ Πυθαγόρας.
24. Σόλων· νομοθέτης Ἀθηναῖος.
Θαλῆς φιλόσοφος Μιλήσιος.
25. Πιττακὸς τύραννος Μυτιλήνης· ἦν δὲ καὶ οὗτος τῶν ἑπτά, σοφωτάτων ὄντων.
27. μόνοι τῶν ἄλλων· φαιδροὶ μὲν οὗτοι, οἱ δ᾽ ἄλλοι οὔ.
28. σποδός· κόνις.
ἐγκρυφίᾱς ἄρτος· ὁ ἐν τῇ σποδῷ ὠπτημένος· κεκρυμμένος γὰρ ἦν ἐν ᾧ ὠπτᾶτο.
29. φλύκταινα ἐπιγίγνεται ἐάν τις καύσῃ τὸν χρῶτα· ἔστι δὲ δέρμα μὲν ἔξω, ὕδωρ δ᾽ ἔνδον. οὗτος δ᾽ ἐξηνθηκὼς ἦν, ἐπεὶ αἱ φλύκταιναι ἐπῆσαν ὥσπερ ἄνθη.
Page 58. 1. ἡμίεφθος· ἐὰν μέν τι εἰστιθῇς εἰς ὕδωρ, τὸ δ᾽ ὕδωρ ζέῃ, ἕψεις τὸ ἐνόν· ὁ οὖν Ἐμπεδοκλῆς ἔρριψεν ἑαυτὸν εἰς τοὺς κρατῆρας τῆς Αἴτνης· ὥστ᾽ εἰκὸς αὐτὸν φαίνεσθαι ἐν Ἅιδου ὥσπερ ἡμίεφθον.
3. χαλκόπους· διὰ τὸ χαλκᾶ φορεῖν πέδιλα.
τί παθών· ἐκ τίνος ὀργῆς· ἄλλο δέ τι τὸ τί μαθών, τίνι λόγῳ πειθόμενος.
7. κόρυζα καταρρεῖ ἐκ τῆς ῥινός, ὅταν νοσῶμεν διὰ τὸ ψῦχος· οἱ δὲ ἀνόητοι καὶ μῶροι τὸ αὐτὸ πάσχουσιν, ἅτε ἀκρατεῖς ὄντες τοῦ ῥεύματος. ἐνταῦθα οὖν σημαίνει τὴν ἐσχάτην μωρίαν· ὦφλε γὰρ μωρίαν ὁ Ἐμπεδοκλῆς οὕτως ἀποθανών, ὡς θεός τις δὴ δόξων.
αὐταῖς κρηπῖσιν· μετὰ τῶν πεδίλων. λέγεται δὲ θάτερον τῶν πεδίλων καταλειφθῆναι ἐπὶ τοῦ τῶν κρατήρων χείλους, καὶ διὰ τοῦτο φανερὸν γενέσθαι ὅπως ἀπέθανεν.
8. σόφισμα· τέχνη, ἀπάτη.
9. ἐφωράθης (ᾱ)· ἐξηυρέθης, φανερὸς ἐγένου τεθνηκώς· ᾤετο γὰρ ὁ ἄνθρωπος λήσειν ἀποθανών, ὥστε δοκεῖν ἀναπεπτάσθαι εἰς τὸν οὐρανόν.
11. Νέστωρ· γέρων παρ᾽ Ὁμήρῳ, λαλίστατος ὤν.
Παλαμήδης· σοφός τις καὶ δεινὸς ἐξευρεῖν θαυμάσια· ἦν δὲ καὶ οὗτος τῶν Τρωικῶν.
17. γνώρισμα· σημεῖον ᾧ γιγνώσκεταί τι.
18. σῑμός· ὃς ἂν τὴν ῥῖνα ἔχῃ ἀνατετραμμένην, ὥσπερ χοῖρος ἢ ἀνὴρ Αἰθίοψ. κατατακείσης δὲ τῆς σαρκός, τίς οὐχὶ σιμός; ὅμοια γὰρ τὰ κρανία.
24. βαδίσματα· ὅπως βαδίζουσιν. ἴσθι γὰρ τοὺς φιλοσόφους θαυμασίως ὡς σεμνῶς βαδίζοντας.
25. ἄκροι· ἄριστοι.
27. Ἀρίστιππος· μαθητὴς μὲν Σωκράτους, αὐτὸς δὲ πρῶτος τῶν Κυρηναϊκῶν λεγομένων.
28. Πλάτων ἀπεδήμει παρὰ Διονυσίῳ τῷ Συρακουσῶν τυράννῳ· διὰ τοῦτ᾽ ὀνειδίζει αὐτὸν ὁ Λουκιανὸς ὡς θεραπεύοντά τε καὶ κολακεύοντα· οὐκ ὀρθῶς λέγων.
ἀποπνέων· ὄζων· τὸ γὰρ πνεῦμα ὦζε μύρου, ἡ δ᾽ ὀσμὴ ἡ τοῦ μύρου ἡδίστη.
Page 59. 6. καὶ ταῦτα· καί περ.
7. εἰρωνείᾱ· ὁ εἰρωνεύων ἄλλα μὲν λέγει, ἄλλα δὲ βούλεται.
9.ΧαρμίδηςκαὶΦαῖδροςφίλω Σωκράτους· ὁ δὲ τοῦ Κλεινίου, Ἀλκιβιάδης, μαθητής ποτε γενόμενος.
12. ὀλιγωρῶ· καταφρονῶ· ἐν ὀλιγωρίᾳ ποιοῦμαι· ὀλίγωρός εἰμι.
5
ἡ Ταντάλου ποινὴ δεδήλωται ἐν τῷ ἐνδεκάτῳ τῆς Ὀδυσσείας. τίς δ᾽ οὐκ ἂν ἡδέως ἀναγνοίη μῦθον οὕτω καλόν;
23. ὀδύρῃ (ῡ)· οἰμώζεις.
24. δίψα· τὸ δίψος. διψῇ δέ τις ἐὰν βούληται πίνειν.
25. ἀργός· νωθρός· ῥᾴθυμος. ὁ μηδὲν ἐργαζόμενος, οὗτος δὴ ἀργός. εἴθε γὰρ μὴ σύ γ᾽ ἀργὸς εἴης, ὦ παῖ.
26. κοῖλος· τοιοῦτο δὴ τὸ σχῆμα, οἷον τοῦ ποτηρίου· τοῦτο γὰρ κοῖλον. ἔχε γὰρ ὑπτίαν τὴν χεῖρα· ἰδού, κοίλη χείρ.
Page 60. 3. οὐ φθάνω κτλ. πρὶν καὶ βρέξαι τὸ χεῖλος, διαρρεῖ διὰ τῶν δακτύλων.
βρέχω· ὑγρὸν ποιῶ.
5. ξηρός· τοὐναντίον τοῦ ὑγροῦ.
8. πεινῆν· πεινῶμεν ὅταν βουλώμεθα ἐσθίειν. αὕτη δὲ ἡ πεῖνα.
11. κόλασις· ποινή, καταδίκη. κολάζεται γὰρ ὁ ἁμαρτών, δίκην διδούς.
15. ἐνδείᾳ· ἐνδεής ἐστί τις, ἐὰν δέηταί τινος, μὴ ἔχων ἀλλὰ ζητῶν ἔχειν.
ποτόν· πόσις· ὅ τι ἂν πίνωμεν, ποτόν.
21. ἄκρατος· οὐ κεκραμένος μεθ᾽ ὕδατος.
ἐλλέβορος· φυτόν, ἐξ οὗ φάρμακον ἐποίουν τοῖς μαινομένοις.
22. λυττῶ· ἡ λύττα μανία ἐστίν.
24. ἀναίνομαι· ὀκνῶ· οὐκ ἐθέλω. ἀπαγορεύω.
6
Page 61. περὶ μὲν τοῦ θ᾽ Ὑακίνθου καὶ τοῦ Ναρκίσσου καὶ τῆς Λήδας ἤδη εἴρηται· ὁ δὲ Νιρεὺς κάλλιστος ἦν πάντων ὅσοι ὑπὸ Τροίαν ἦλθον· ὁ μέντοι Ἀχιλλεὺς καὶ αὐτὸς πάνυ καλός. καὶ ἡ μὲν Τυρὼ ἔνδοξος ἦν διὰ τὸ κάλλος· τὴν δ᾽ Ἑλένην τίς οὐκ οἶδε καλλίστην ἀνθρώπων γενομένην;
3. ξεναγεῖ τις ἄγων τοὺς ξένους ἡγεμὼν ὤν, καὶ δεικνύων ἕκαστα.
νέηλυν· νεωστὶ κατελθόντα.
7. τὰ κάλλη· καλοί τε καὶ καλαί.
15. ἐπληρώθησαν· οἱ ναῦται πληροῦσι τὴν ναῦν· δι᾽ ὅπερ καλοῦνται πλήρωμα.
18. ἀνάστατοι κτλ. διεφθάρησαν· οἱ γὰρ νικήσαντες ἀνιστᾶσι τοὺς πρὶν πολίτας, καὶ δουλώσαντες αὐτοὺς ἀποπέμπουσιν ἄλλοσέ ποι.
20. ἀνεμέσητον· οὐ νέμεσις· οὐκ ἂν θαυμάζοι οὐδείς, οὐδ᾽ ἂν θεοὶ ὀργισθεῖεν τῷ τοιούτῳ· εἰκὸς γάρ.
21. ἄλγεα· ἄλγη· στίχος οὗτος Ὁμηρικός.
23. βαφή· χρῶμα. βάπτοντες γὰρ βαφῇ οἱ βαφῆς ἀλλοιοῦσι τὰ χρώματα.
26. συνίεσαν· ᾔδεσαν, ἠπίσταντο.
ὀλιγοχρόνιος· διατελῶν ὀλίγον χρόνον, ζῶν οὐ μακρὸν βίον.
27. ἀπανθῶν· ἀπολλὺς τὸ ἄνθος.
Page 62. 2. ἐπιλέγομαι· αἱροῦμαι.
7
6. Πλούτων· Ἅιδης· βασιλεὺς μὲν τυγχάνει ὢν τῶν κάτω, Διὸς δὲ ἀδελφός. καλεῖται δὲ Πλούτων, οἶμαι, ἐπεὶ ὅ τ᾽ ἄλλος πλοῦτος καὶ χρυσὸς ἐν τῇ γῇ κεῖται.
7. παροικῶ· οἰκῶ ἐγγύς· γείτων εἰμί.
9. ὁμόνεκρος· νεκρὸς ἅμα μεθ᾽ ὑμῶν.
14. ἀνδράποδον· δοῦλος. ὁ γὰρ ἀνδραποδιστὴς ἀνδραποδίζων βίᾳ ἀφαρπάζει τοὺς ἐλευθέρους καὶ δουλοῖ.
19. μῑσῶ· τοὐναντίον τῷ ἀγαπῶ.
20. ὀλέθριος· κάκιστος· ἄξιος ὀλέθρου.
ἀπέχρησεν· ἅλις ἦν, ἱκανὸν ἦν.
21. περιέχομαι· ἀντέχομαι, ἀσπάζομαι, φιλῶ.
22. ἀνῑῶν· λυπῶν.
24. στέρομαι· ἐνδεὴς εἰμί· οὐκ ἔχω.
25. μωραίνω· μῶρός εἰμι.
ὁμόψηφος· ψηφιζόμενος ταὐτά· ὁμόψηφος δ᾽ ὁ Πλούτων ἐὰν ὁμολογῇ ἐκείνοις καὶ ἐπαινέσῃ ἃ λέγουσιν.
26. στεναγμός· στόνος· τὸ στένειν.
Page 63. 1. στασιάζειν· στάσιν ἐμποιεῖν.
4. οὕτω κτλ. οὔ φημι παύσεσθαι.
9. προσκυνεῖσθαι· τοὺς θεοὺς προσκυνοῦμεν. οὗτοι δ᾽ ἔδοξαν αὐτοὶ ἑαυτοῖς θεοὶ εἶναι.
ἐντρυφῶ· καταγελῶ, ἐπισκώπτω.
10. τὸ παράπαν· παντελῶς· τὸ πᾶν.
11. οἰμώξεσθε· κλαύσεσθε.
ἀφῃρημένοι· ἐστερημένοι· ἐνδεεῖς ὄντες.
12. κτήματα ὅσα κέκτηταί τις, ὅσ᾽ ἔχει.
17. τὸ γνῶθι σαυτόν· γνώμη αὕτη Σόλωνος· πῶς γὰρ οὐ χρὴ πάντα τινὰ γνῶναι ἑαυτόν, οἷός ἐστιν;
18. πρέπει· οἰκεῖόν ἐστιν· ἁρμόττει· εὖ ἔχει.
8
ὁ μὲν Τροφώνιος, ἀδελφὸς Ἀγαμήδους, ἀποθανὼν ἥρως ἐγένετο, χρηστήριον δ᾽ εἶχεν ἐν Λεβαδείᾳ τῆς Βοιωτίας· Ἀμφίλοχος δ᾽ ὁ Ἀμφιαράου συνέπλει ἐπὶ τὴν Τροίαν· καὶ οὗτος ἀποθανὼν ἐσέβετο ὡς ἥρως ὤν.
21. κατηξιώθητε· ἄξιοι ἐδόξατε.
23. ὑπειλήφασιν· νενομίκασιν. ἔδοξεν αὐτοῖς οὕτως ἔχειν.
25. δοξάζω· δοκῶ, νομίζω.
Page 64. 2. προειδώς· εἰδὼς πρὶν καὶ γενέσθαι.
5. ἀποκριτέον· δεῖ ἀποκρίνεσθαι.
6. μαντεύομαι· ὁ μάντις μαντεύεται, ἑρμηνεύων τὰ τῶν θεῶν καὶ προλέγων τὰ μέλλοντα.
κατέλθῃ εἰς τὸ ἄντρον ἐν ᾧ ἦν τὸ χρηστήριον· ἦν γὰρ ἐν τῷ μαντείῳ χάσμα τῆς γῆς, ἐοικὸς κριβάνῳ· τὸ δὲ βάθος ἄν τις εἰκάζοι ὀκτὼ σχεδὸν εἶναι πήχεων. καὶ ἐπειδάν τις ἔλθῃ, κλίμακα κομίζουνσιν αὐτῷ. καταβάντι δ᾽ ἐστὶν ὀπή, εὐρεῖα μὲν δύο σπιθαμάς, ὑψηλὴ δὲ μίαν. ὁ κατιὼν οὖν κατακλίνει ἑαυτὸν πρὸς τὸ ἔδαφος, μάζας ἔχων ἐν χεροῖν μεμαγμένας μέλιτι, καὶ τοὺς πόδας προεμβάλλει εἰς τὴν ὀπὴν μέχρι τῶν γονάτων· καὶ δὴ καὶ εὐθὺς ἐφειλκύσθη τὸ λοιπὸν σῶμα ὥσπερ ποταμοῦ καταφέροντος. τὰ δὲ μετὰ ταῦτα ἐν ἀρρήτοις· μανθάνουσι μέντοι τὰ μέλλοντα ἁμωσγέπως.
10. ἐσταλμένος· στολὴν ἔχων· ἐνδεδυμένος.
ὀθόναι· ἐσθὴς λινῆ.
14. πρὸς τῆς μαντικῆς· μαρτύρεται τὴν μαντικήν.
15. σύνθετον· συμμεμειγμένον.
18. ἡμίτομον· τὸ ἥμισυ αὐτοῦ δίχα τετμημένου.
19. χρῇ· ὁ μὲν θεὸς χρῇ, ὁ δὲ ἐρωτῶν χρῆται. τὸ δὲ χρησθέν, χρηστήριον.
9
23. λογίζομαι· ποιοῦμαι λογισμόν, ὁπόσα ἐστιν.
24. ὀφείλω ὅ τι ἂν δέῃ μ᾽ ἀποδοῦναι τῷ χρήστῃ. τὸν μὲν ὀφείλοντα ὀφειλέτην λέγοις ἄν, τὸ δ᾽ ὀφειλόμενον ὀφείλημα.
Page 65. 1. ὡρίσθαι· ἀκριβῶς βεβαιῶσθαι· τὸ γὰρ ὁρίζειν ἂν εἴη τὸ ὅρους περιιστάναι.
2. ἀπράγμων· ἄνευ πραγμάτων καὶ ὄχλου.
3. ἐντειλαμένῳ· κελεύσαντί σοι.
πέντε δραχμῶν· ἡ τίμη αὕτη.
6. Ἀϊδωνεύς· Ἅιδης.
ὠνησάμην· ἐπριάμην· ἠγόρασα.
7. τροπωτήρ· τροπός· δεσμὸς δ᾽ οὗτος ἐρετμοῦ· τούτῳ γὰρ δεδεμένη ἦν ἡ κώπῃ ἐκ τοῦ σκαλμοῦ.
9. ἀκέστρᾱ· βελόνη· στύραξ σιδηρᾶ· τῇ δ᾽ ἀκέστρᾳ χρώμενος ῥάπτοις ἄν τὸ ἱστίον.
12. κηρός· αἱ μέλιτται ἐν τοῖς σίμβλοις ἀποτιθέασι μὲν μέλι, ποιοῦσι δὲ καὶ κηρόν.
ἐπιπλάσαι· τὸ ἐπιπλάττειν οὐ πολὺ διαφέρει τοῦ ἀλείφειν.
τὰ ἀνεῳγότα· τὰς ὀπὰς λέγει καὶ τρήματα τὰ ἐν τῷ σκάφει.
13. ἧλος· πάτταλος.
καλῴδιον· κάλως οὐ παχύς.
ὑπέραν· αἱ ὑπέραι ἐξάπτονται ἐξ ἐσχάτης τῆς κεραίας ἑκατέρωθεν· ταύτας τείνοντες ἢ χαλῶντες οἱ ναῦται κινοῦσι τὸ ἱστίον.
15. ἄξια μέν, ἐὰν πρίῃ μισθοῦ μικροῦ· τίμια δ᾽, ἐὰν πολλοῦ.
18. λοιμός· νόσος ἐπιδήμιος καὶ δεινή.
19. ἁθρόοι· πολλοὶ ἅμα γενόμενοι.
20. ἀποκερδαίνω· πλεονεκτῶ· κέρδος ἔχω.
παραλογίζομαι· οὐκ ὀρθῶς λογίζομαι· καὶ γὰρ ἂν λάθοι πλεονεκτήσας, πολλῶν κατελθόντων, εἰ κλέψαι τι, μηδὲ πάντα τὰ πορθμεῖα ἀποδοίη τῷ δεσπότῃ.
21. καθεδοῦμαι· μέλλω καθίζεσθαι.
25. παρατείνω· μηκύνω· ἀναβάλλομαι. μέλλω συχνὸν χρόνον.
28. ἀνάπλεως· πλήρης, μεστός, πλησθείς.
ὁ τραυματίᾱς τραυματισθείς τις ἂν εἴη· τραυματίζομεν δὲ παίοντες ξίφεσιν ἢ λίθοις ἢ τοῖς τοιούτοις.
Page 66. 1. ἐξῳδηκώς· οἰδεῖ τις τὴν γαστέρα ὅταν μεγάλη καὶ παχεῖα γένηται ἡ γαστήρ. ὁ δὲ τοιοῦτος ἂν καλοῖτο γάστρις ἢ γάστρων· οὗτοι δ᾽ ἐξῳδηκότες ἦσαν οὐ διὰ τὴν τρυφήν, ἀλλὰ πιόντες τὸ φάρμακον.
ὠχρός· λευκὸς τὸν χρῶτα.
5. περιμάχητος· περὶ ὧν μάχονται.
7. πικρῶς· ὠμῶς· νηλέως· ἀνοίκτως καὶ ὀργίλως.
10
9. γεγηρακώς· γηράσκων γίγνεταί τις γέρων.
11. κλῆρος· τὸ καταλειφθὲν ὅταν τις ἀποθάνῃ.
21. ἀντιποιοῦμαι· ἀξιῶ ἔχειν.
προσήκοντες· οἰκεῖοι.
23. θεραπεύω· κολακεύω· πάντα ποιῶ ὥσπερ θεράπων τις.