De Robinsonpen.

De Robinsonpen.De Robinsonpen.Een slimmerd had in verscheidene kranten de volgende advertentie laten plaatsen:Het regende brieven aan het opgegeven adres, en ieder, die een gulden geofferd had, ontving per omgaande het volgende, merkwaardig laconieke antwoord:â€œNeem een potlood!â€Als ik mijne lezers beloof, hun een middel aan te wijzen om zonder pen te schrijven, ben ik niet van zins bovenvermelden leuken grappenmaker na te doen, maar hun eene geheel nieuwe soort van pen aan te bieden, welke alle mogelijke hoedanigheden bezit, die men van eene pen kan verlangen, zooals ge dadelijk zult zien; zelfs de deugd van zeer goedkoop te zijn, daar ze letterlijk niets kost: moeder natuur stelt ze bijna over de geheele aarde te onzer beschikking. Zoek haar niet in het delfstoffenrijk, dat ons de stalen pennen verschaft, noch in het dierenrijk, waaraan wij de veeren pen te danken hebben, die tegenwoordig bijna geheel verdwenen is, tot groot leedwezen van eenige getrouwe vereerders; de pen welke ik u aanbied, behoort tot het plantenrijk en kan, zonder dat zij eenige bewerking behoeft te ondergaan, gebruikt worden, zÃ³Ã³ als zij wordt voortgebracht door den boom, waaraan zij groeit.De pen, die wij, als ge het goed vindtde Robinsonpenzullen noemen, bestaat uit niets anders dan uit twee blaadjes van den gewonen den (Pinus sylvestris) of van den zeeden (P. maritima).De fraaie donkergroene bladeren van den pijnboom of den worden naar hun langen, smallen vormnaaldengenoemd, welke naam bovendien hierom zoo gepast is, dat iedere naald in eene scherpe punt eindigt,Als ge een dennetak wat nauwkeuriger bekijkt, zult ge bemerken, dat deze naalden paarsgewijze in eene zelfde scheede zitten, en als men ze tegen elkaar drukt, ziet men, dat de beide scherpe punten, waarvan ik zoo even sprak, volkomen tegen elkaar sluiten, omdat zij juist even lang zijn. Ten slotte zult ge zien, dat iedere naald eene overlangschegroeve heeft, zoodat, als men twee naalden uit dezelfde scheede met de randen tegen elkaar plaatst, daar binnen, over de geheele lengte der naalden, eene cylindervormige holte ontstaat.Op de volgende wijze kan men zich die verschillende opmerkingen ten nutte maken bij de vervaardiging van deRobinsonpen.Verwijder van een dennetak eene scheede met twee naalden, bij No 1 van onze teekening afgebeeld; bind de naalden samen met een dun draadje, dicht bij de puntige uiteinden, zooals men bij No 2 ziet, en uwe pen met twee fijne en even lange punten is gereed om alles te schrijven, wat ge verlangt. Als penhouder gebruikt ge een vliertakje, waarin ge de pen steekt, zorg dragende de punten slechts 1 cM te laten uitsteken; nog beter kunt ge een pijpesteel gebruiken, zooals No 3 van onze teekening aanwijst. De verdikking van de scheede belet het verschuiven van de pen in onzen eigengemaakten penhouder. Steek nu uwe pen in den inkt, en laat haar, juist andersom als bij gewone pennen, eenigen tijd daarin staan, ten gevolge van de capillariteit zal de inkt opstijgen in de buis, welke door de samenvoeging der beide naalden ontstaan is, en uwe pen zal ten slotte genoeg gevuld zijn, om er 20 of 25 regels mee achter elkaar te schrijven.De pen, welke ik u heb leeren maken, is fijn, slap, oxydeert niet en kan voor allerlei schrift gebruikt worden; neer- en ophalen, gothisch of engelsch, rond- of basterdschrift hebben geen geheimen voor haar.

De Robinsonpen.De Robinsonpen.

De Robinsonpen.

Een slimmerd had in verscheidene kranten de volgende advertentie laten plaatsen:Het regende brieven aan het opgegeven adres, en ieder, die een gulden geofferd had, ontving per omgaande het volgende, merkwaardig laconieke antwoord:â€œNeem een potlood!â€Als ik mijne lezers beloof, hun een middel aan te wijzen om zonder pen te schrijven, ben ik niet van zins bovenvermelden leuken grappenmaker na te doen, maar hun eene geheel nieuwe soort van pen aan te bieden, welke alle mogelijke hoedanigheden bezit, die men van eene pen kan verlangen, zooals ge dadelijk zult zien; zelfs de deugd van zeer goedkoop te zijn, daar ze letterlijk niets kost: moeder natuur stelt ze bijna over de geheele aarde te onzer beschikking. Zoek haar niet in het delfstoffenrijk, dat ons de stalen pennen verschaft, noch in het dierenrijk, waaraan wij de veeren pen te danken hebben, die tegenwoordig bijna geheel verdwenen is, tot groot leedwezen van eenige getrouwe vereerders; de pen welke ik u aanbied, behoort tot het plantenrijk en kan, zonder dat zij eenige bewerking behoeft te ondergaan, gebruikt worden, zÃ³Ã³ als zij wordt voortgebracht door den boom, waaraan zij groeit.De pen, die wij, als ge het goed vindtde Robinsonpenzullen noemen, bestaat uit niets anders dan uit twee blaadjes van den gewonen den (Pinus sylvestris) of van den zeeden (P. maritima).De fraaie donkergroene bladeren van den pijnboom of den worden naar hun langen, smallen vormnaaldengenoemd, welke naam bovendien hierom zoo gepast is, dat iedere naald in eene scherpe punt eindigt,Als ge een dennetak wat nauwkeuriger bekijkt, zult ge bemerken, dat deze naalden paarsgewijze in eene zelfde scheede zitten, en als men ze tegen elkaar drukt, ziet men, dat de beide scherpe punten, waarvan ik zoo even sprak, volkomen tegen elkaar sluiten, omdat zij juist even lang zijn. Ten slotte zult ge zien, dat iedere naald eene overlangschegroeve heeft, zoodat, als men twee naalden uit dezelfde scheede met de randen tegen elkaar plaatst, daar binnen, over de geheele lengte der naalden, eene cylindervormige holte ontstaat.Op de volgende wijze kan men zich die verschillende opmerkingen ten nutte maken bij de vervaardiging van deRobinsonpen.Verwijder van een dennetak eene scheede met twee naalden, bij No 1 van onze teekening afgebeeld; bind de naalden samen met een dun draadje, dicht bij de puntige uiteinden, zooals men bij No 2 ziet, en uwe pen met twee fijne en even lange punten is gereed om alles te schrijven, wat ge verlangt. Als penhouder gebruikt ge een vliertakje, waarin ge de pen steekt, zorg dragende de punten slechts 1 cM te laten uitsteken; nog beter kunt ge een pijpesteel gebruiken, zooals No 3 van onze teekening aanwijst. De verdikking van de scheede belet het verschuiven van de pen in onzen eigengemaakten penhouder. Steek nu uwe pen in den inkt, en laat haar, juist andersom als bij gewone pennen, eenigen tijd daarin staan, ten gevolge van de capillariteit zal de inkt opstijgen in de buis, welke door de samenvoeging der beide naalden ontstaan is, en uwe pen zal ten slotte genoeg gevuld zijn, om er 20 of 25 regels mee achter elkaar te schrijven.De pen, welke ik u heb leeren maken, is fijn, slap, oxydeert niet en kan voor allerlei schrift gebruikt worden; neer- en ophalen, gothisch of engelsch, rond- of basterdschrift hebben geen geheimen voor haar.

Een slimmerd had in verscheidene kranten de volgende advertentie laten plaatsen:

Het regende brieven aan het opgegeven adres, en ieder, die een gulden geofferd had, ontving per omgaande het volgende, merkwaardig laconieke antwoord:

â€œNeem een potlood!â€

Als ik mijne lezers beloof, hun een middel aan te wijzen om zonder pen te schrijven, ben ik niet van zins bovenvermelden leuken grappenmaker na te doen, maar hun eene geheel nieuwe soort van pen aan te bieden, welke alle mogelijke hoedanigheden bezit, die men van eene pen kan verlangen, zooals ge dadelijk zult zien; zelfs de deugd van zeer goedkoop te zijn, daar ze letterlijk niets kost: moeder natuur stelt ze bijna over de geheele aarde te onzer beschikking. Zoek haar niet in het delfstoffenrijk, dat ons de stalen pennen verschaft, noch in het dierenrijk, waaraan wij de veeren pen te danken hebben, die tegenwoordig bijna geheel verdwenen is, tot groot leedwezen van eenige getrouwe vereerders; de pen welke ik u aanbied, behoort tot het plantenrijk en kan, zonder dat zij eenige bewerking behoeft te ondergaan, gebruikt worden, zÃ³Ã³ als zij wordt voortgebracht door den boom, waaraan zij groeit.

De pen, die wij, als ge het goed vindtde Robinsonpenzullen noemen, bestaat uit niets anders dan uit twee blaadjes van den gewonen den (Pinus sylvestris) of van den zeeden (P. maritima).

De fraaie donkergroene bladeren van den pijnboom of den worden naar hun langen, smallen vormnaaldengenoemd, welke naam bovendien hierom zoo gepast is, dat iedere naald in eene scherpe punt eindigt,

Als ge een dennetak wat nauwkeuriger bekijkt, zult ge bemerken, dat deze naalden paarsgewijze in eene zelfde scheede zitten, en als men ze tegen elkaar drukt, ziet men, dat de beide scherpe punten, waarvan ik zoo even sprak, volkomen tegen elkaar sluiten, omdat zij juist even lang zijn. Ten slotte zult ge zien, dat iedere naald eene overlangschegroeve heeft, zoodat, als men twee naalden uit dezelfde scheede met de randen tegen elkaar plaatst, daar binnen, over de geheele lengte der naalden, eene cylindervormige holte ontstaat.

Op de volgende wijze kan men zich die verschillende opmerkingen ten nutte maken bij de vervaardiging van deRobinsonpen.

Verwijder van een dennetak eene scheede met twee naalden, bij No 1 van onze teekening afgebeeld; bind de naalden samen met een dun draadje, dicht bij de puntige uiteinden, zooals men bij No 2 ziet, en uwe pen met twee fijne en even lange punten is gereed om alles te schrijven, wat ge verlangt. Als penhouder gebruikt ge een vliertakje, waarin ge de pen steekt, zorg dragende de punten slechts 1 cM te laten uitsteken; nog beter kunt ge een pijpesteel gebruiken, zooals No 3 van onze teekening aanwijst. De verdikking van de scheede belet het verschuiven van de pen in onzen eigengemaakten penhouder. Steek nu uwe pen in den inkt, en laat haar, juist andersom als bij gewone pennen, eenigen tijd daarin staan, ten gevolge van de capillariteit zal de inkt opstijgen in de buis, welke door de samenvoeging der beide naalden ontstaan is, en uwe pen zal ten slotte genoeg gevuld zijn, om er 20 of 25 regels mee achter elkaar te schrijven.

De pen, welke ik u heb leeren maken, is fijn, slap, oxydeert niet en kan voor allerlei schrift gebruikt worden; neer- en ophalen, gothisch of engelsch, rond- of basterdschrift hebben geen geheimen voor haar.

Back to Index Next