De spijker in de flesch.De spijker in de flesch.Reeds meermalen hebben wij ons vermaakt met flesschen; ook ditmaal stel ik u weder voor eene flesch te nemen, die met water te vullen, haar goed luchtdicht af te sluiten, liefst te lakken, en er dan een spijker in te steken, zoo lang als een vinger, en dat zonder er de kurk uit te halen!Als ik u heb medegedeeld, van welken kleinen kunstgreep ge u moet bedienen, zal hetzienvan de proef u geen genoegen meer verschaffen; maar zijne vrienden, die het geheim niet kennen, eens beet te nemen, is voor een keer ook niet onaardig.Neem eene flesch van donker glas en met eene groote ziel; maak midden daarin een rond gat,in het geheim natuurlijk, en wel op de volgende wijze: Ge houdt de flesch het onderst boven en laat van eene tamelijke hoogte een rond vijltje,rattestaartgeheeten, in de uitholling van de ziel vallen. Op deze wijze zult ge vrij spoedig een meer of minder regelmatig gaatje in de flesch kunnen maken. Door de kanten af te vijlen, kunt ge het zuiver afronden en het zoo wijd maken, dat de bedoelde spijker er door kan.Gij zult u misschien afvragen, waarin bij deze proef de moeilijkheid bestaat: een gat in eene flesch maken en daar een spijker doorheen steken, dat is wel wat kinderachtig eenvoudig; in hoeverre heeft deze proef iets wetenschappelijks?—Ik behoef u slechts in herinnering te brengen, dat de flesch niet ledig is, maar gekurkt en vol water op tafel komt. Om de flesch gemakkelijk gevuld te krijgen, moeten wij beginnen met de opening in den bodem te sluiten, waarop we de flesch op de gewone wijze vullen: als we haar nu zorgvuldig met eene kurk gesloten hebben, kunnen wij het gaatje in den bodem weder open maken, zonder dat er een druppel uit de flesch vloeit, daar er geen enkele bel lucht in is. Maar als men ons de flesch met water op de tafel ziet zetten, zal niemand der toeschouwers op de gedachte komen, dat er een gat in den bodem is; als wij nu de flesch met de rechterhand bij den hals opnemen en den bodem op de linkerhand plaatsen, waarin zich de spijker bevindt, zal het ons gemakkelijk zijn, deze door het gaatje in de flesch te laten glijden; om te laten zien dat de spijker zich inderdaad in de flesch bevindt, kan men haar heen en weer schudden. De donkere kleur van het glas zal de misleiding volkomen maken. Hetis goed, den kop van den spijker wat af te vijlen, zoodat het gat niet zoo groot gemaakt behoeft te worden; anders zouden er gemakkelijk eenige luchtbellen kunnen binnendringen, waardoor een weinig water uit de flesch zou loopen.
De spijker in de flesch.De spijker in de flesch.Reeds meermalen hebben wij ons vermaakt met flesschen; ook ditmaal stel ik u weder voor eene flesch te nemen, die met water te vullen, haar goed luchtdicht af te sluiten, liefst te lakken, en er dan een spijker in te steken, zoo lang als een vinger, en dat zonder er de kurk uit te halen!Als ik u heb medegedeeld, van welken kleinen kunstgreep ge u moet bedienen, zal hetzienvan de proef u geen genoegen meer verschaffen; maar zijne vrienden, die het geheim niet kennen, eens beet te nemen, is voor een keer ook niet onaardig.Neem eene flesch van donker glas en met eene groote ziel; maak midden daarin een rond gat,in het geheim natuurlijk, en wel op de volgende wijze: Ge houdt de flesch het onderst boven en laat van eene tamelijke hoogte een rond vijltje,rattestaartgeheeten, in de uitholling van de ziel vallen. Op deze wijze zult ge vrij spoedig een meer of minder regelmatig gaatje in de flesch kunnen maken. Door de kanten af te vijlen, kunt ge het zuiver afronden en het zoo wijd maken, dat de bedoelde spijker er door kan.Gij zult u misschien afvragen, waarin bij deze proef de moeilijkheid bestaat: een gat in eene flesch maken en daar een spijker doorheen steken, dat is wel wat kinderachtig eenvoudig; in hoeverre heeft deze proef iets wetenschappelijks?—Ik behoef u slechts in herinnering te brengen, dat de flesch niet ledig is, maar gekurkt en vol water op tafel komt. Om de flesch gemakkelijk gevuld te krijgen, moeten wij beginnen met de opening in den bodem te sluiten, waarop we de flesch op de gewone wijze vullen: als we haar nu zorgvuldig met eene kurk gesloten hebben, kunnen wij het gaatje in den bodem weder open maken, zonder dat er een druppel uit de flesch vloeit, daar er geen enkele bel lucht in is. Maar als men ons de flesch met water op de tafel ziet zetten, zal niemand der toeschouwers op de gedachte komen, dat er een gat in den bodem is; als wij nu de flesch met de rechterhand bij den hals opnemen en den bodem op de linkerhand plaatsen, waarin zich de spijker bevindt, zal het ons gemakkelijk zijn, deze door het gaatje in de flesch te laten glijden; om te laten zien dat de spijker zich inderdaad in de flesch bevindt, kan men haar heen en weer schudden. De donkere kleur van het glas zal de misleiding volkomen maken. Hetis goed, den kop van den spijker wat af te vijlen, zoodat het gat niet zoo groot gemaakt behoeft te worden; anders zouden er gemakkelijk eenige luchtbellen kunnen binnendringen, waardoor een weinig water uit de flesch zou loopen.
De spijker in de flesch.De spijker in de flesch.
De spijker in de flesch.
Reeds meermalen hebben wij ons vermaakt met flesschen; ook ditmaal stel ik u weder voor eene flesch te nemen, die met water te vullen, haar goed luchtdicht af te sluiten, liefst te lakken, en er dan een spijker in te steken, zoo lang als een vinger, en dat zonder er de kurk uit te halen!Als ik u heb medegedeeld, van welken kleinen kunstgreep ge u moet bedienen, zal hetzienvan de proef u geen genoegen meer verschaffen; maar zijne vrienden, die het geheim niet kennen, eens beet te nemen, is voor een keer ook niet onaardig.Neem eene flesch van donker glas en met eene groote ziel; maak midden daarin een rond gat,in het geheim natuurlijk, en wel op de volgende wijze: Ge houdt de flesch het onderst boven en laat van eene tamelijke hoogte een rond vijltje,rattestaartgeheeten, in de uitholling van de ziel vallen. Op deze wijze zult ge vrij spoedig een meer of minder regelmatig gaatje in de flesch kunnen maken. Door de kanten af te vijlen, kunt ge het zuiver afronden en het zoo wijd maken, dat de bedoelde spijker er door kan.Gij zult u misschien afvragen, waarin bij deze proef de moeilijkheid bestaat: een gat in eene flesch maken en daar een spijker doorheen steken, dat is wel wat kinderachtig eenvoudig; in hoeverre heeft deze proef iets wetenschappelijks?—Ik behoef u slechts in herinnering te brengen, dat de flesch niet ledig is, maar gekurkt en vol water op tafel komt. Om de flesch gemakkelijk gevuld te krijgen, moeten wij beginnen met de opening in den bodem te sluiten, waarop we de flesch op de gewone wijze vullen: als we haar nu zorgvuldig met eene kurk gesloten hebben, kunnen wij het gaatje in den bodem weder open maken, zonder dat er een druppel uit de flesch vloeit, daar er geen enkele bel lucht in is. Maar als men ons de flesch met water op de tafel ziet zetten, zal niemand der toeschouwers op de gedachte komen, dat er een gat in den bodem is; als wij nu de flesch met de rechterhand bij den hals opnemen en den bodem op de linkerhand plaatsen, waarin zich de spijker bevindt, zal het ons gemakkelijk zijn, deze door het gaatje in de flesch te laten glijden; om te laten zien dat de spijker zich inderdaad in de flesch bevindt, kan men haar heen en weer schudden. De donkere kleur van het glas zal de misleiding volkomen maken. Hetis goed, den kop van den spijker wat af te vijlen, zoodat het gat niet zoo groot gemaakt behoeft te worden; anders zouden er gemakkelijk eenige luchtbellen kunnen binnendringen, waardoor een weinig water uit de flesch zou loopen.
Reeds meermalen hebben wij ons vermaakt met flesschen; ook ditmaal stel ik u weder voor eene flesch te nemen, die met water te vullen, haar goed luchtdicht af te sluiten, liefst te lakken, en er dan een spijker in te steken, zoo lang als een vinger, en dat zonder er de kurk uit te halen!
Als ik u heb medegedeeld, van welken kleinen kunstgreep ge u moet bedienen, zal hetzienvan de proef u geen genoegen meer verschaffen; maar zijne vrienden, die het geheim niet kennen, eens beet te nemen, is voor een keer ook niet onaardig.
Neem eene flesch van donker glas en met eene groote ziel; maak midden daarin een rond gat,in het geheim natuurlijk, en wel op de volgende wijze: Ge houdt de flesch het onderst boven en laat van eene tamelijke hoogte een rond vijltje,rattestaartgeheeten, in de uitholling van de ziel vallen. Op deze wijze zult ge vrij spoedig een meer of minder regelmatig gaatje in de flesch kunnen maken. Door de kanten af te vijlen, kunt ge het zuiver afronden en het zoo wijd maken, dat de bedoelde spijker er door kan.
Gij zult u misschien afvragen, waarin bij deze proef de moeilijkheid bestaat: een gat in eene flesch maken en daar een spijker doorheen steken, dat is wel wat kinderachtig eenvoudig; in hoeverre heeft deze proef iets wetenschappelijks?—Ik behoef u slechts in herinnering te brengen, dat de flesch niet ledig is, maar gekurkt en vol water op tafel komt. Om de flesch gemakkelijk gevuld te krijgen, moeten wij beginnen met de opening in den bodem te sluiten, waarop we de flesch op de gewone wijze vullen: als we haar nu zorgvuldig met eene kurk gesloten hebben, kunnen wij het gaatje in den bodem weder open maken, zonder dat er een druppel uit de flesch vloeit, daar er geen enkele bel lucht in is. Maar als men ons de flesch met water op de tafel ziet zetten, zal niemand der toeschouwers op de gedachte komen, dat er een gat in den bodem is; als wij nu de flesch met de rechterhand bij den hals opnemen en den bodem op de linkerhand plaatsen, waarin zich de spijker bevindt, zal het ons gemakkelijk zijn, deze door het gaatje in de flesch te laten glijden; om te laten zien dat de spijker zich inderdaad in de flesch bevindt, kan men haar heen en weer schudden. De donkere kleur van het glas zal de misleiding volkomen maken. Hetis goed, den kop van den spijker wat af te vijlen, zoodat het gat niet zoo groot gemaakt behoeft te worden; anders zouden er gemakkelijk eenige luchtbellen kunnen binnendringen, waardoor een weinig water uit de flesch zou loopen.