De zeepbellen en het koolzuurgas.De zeepbellen en het koolzuurgas.In de eerste plaats zal ik u vertellen, op welke wijze iedereen koolzuurgas kan bereiden.Neem een wijd en diep glas, bijv. een groot bierglas, houd daarin de pijp van eene spuitwaterflesch, en spuit een weinig mineraalwater met kort afgebroken straaltjes in het glas. Hieruit zal zich koolzuurgas ontwikkelen, dat door zijne groote dichtheid (1½ maal zoo zwaar als de dampkringslucht), deze uit het glas drijft.Zuig nu met een strootje het spuitwater uit het glas, maar zorg daarbij, dat het strootje tot op den bodem van het glas reikt, en er bovendien nog omstreeks 1 cM. water in het glas blijft. Herhaal dit inspuiten en uitzuigen van water, totdat het glas geheel met koolzuurgas gevuld is.Zienkunt ge dit niet, daar dit gas even onzichtbaar is als de lucht; als ge echter een brandenden lucifer in het glas steekt en deze dan dadelijk uitgaat, kunt ge zeker zijn, dat het glas vol koolzuur is.Dek nu het glas met een theeschoteltje om de diffusie van het gas in de lucht te beletten, en alles is gereed voor de volgende proeven met zeepbellen: 1o. Bereid de vloeistof, waarvan wij de samenstelling in het opstel: Gedaanteverwisselingen van een zeepbel (bladz. 88) opgeven en blaas met een in vieren gespleten strootje (in de teekening ligt het op het vat met vloeistof) eene zeepbel. Deze moet ge nu in het met koolzuurgas gevulde glas B laten vallen. Zoodra zij op de gaslaag komt, zult ge haar uit het glas zien omhoogspringen onder de werking van eene opstuwende kracht, die grooter is dan haar eigen gewicht; eene andere bel daarentegen, in het niet met gas gevulde glas A gedaan, zinkt daarin naar den bodem en spat daar uiteen.2o. Als ge de bel behoedzaam op de gaslaag plaatst, zult ge een zeer merkwaardig verschijnsel waarnemen: de bel zwelt op, wordt zwaarder en zinkt in het glas, steeds in omvang toenemende, zooals men in C ziet, om eindelijk tegen de opstaande wanden stuk te stooten.Dit wordt hierdoor veroorzaakt, dat het koolzuurgas door endosmose de bel binnendringt, waardoor het gewicht en de omvang van de bel,die oorspronkelijk met lucht gevuld was, vermeerderd worden.Als ge de glycerine-vloeistof (vloeistof van Plateau) niet kunt krijgen, moet ge u met goed gewoon zeepwater tevreden stellen.
De zeepbellen en het koolzuurgas.De zeepbellen en het koolzuurgas.In de eerste plaats zal ik u vertellen, op welke wijze iedereen koolzuurgas kan bereiden.Neem een wijd en diep glas, bijv. een groot bierglas, houd daarin de pijp van eene spuitwaterflesch, en spuit een weinig mineraalwater met kort afgebroken straaltjes in het glas. Hieruit zal zich koolzuurgas ontwikkelen, dat door zijne groote dichtheid (1½ maal zoo zwaar als de dampkringslucht), deze uit het glas drijft.Zuig nu met een strootje het spuitwater uit het glas, maar zorg daarbij, dat het strootje tot op den bodem van het glas reikt, en er bovendien nog omstreeks 1 cM. water in het glas blijft. Herhaal dit inspuiten en uitzuigen van water, totdat het glas geheel met koolzuurgas gevuld is.Zienkunt ge dit niet, daar dit gas even onzichtbaar is als de lucht; als ge echter een brandenden lucifer in het glas steekt en deze dan dadelijk uitgaat, kunt ge zeker zijn, dat het glas vol koolzuur is.Dek nu het glas met een theeschoteltje om de diffusie van het gas in de lucht te beletten, en alles is gereed voor de volgende proeven met zeepbellen: 1o. Bereid de vloeistof, waarvan wij de samenstelling in het opstel: Gedaanteverwisselingen van een zeepbel (bladz. 88) opgeven en blaas met een in vieren gespleten strootje (in de teekening ligt het op het vat met vloeistof) eene zeepbel. Deze moet ge nu in het met koolzuurgas gevulde glas B laten vallen. Zoodra zij op de gaslaag komt, zult ge haar uit het glas zien omhoogspringen onder de werking van eene opstuwende kracht, die grooter is dan haar eigen gewicht; eene andere bel daarentegen, in het niet met gas gevulde glas A gedaan, zinkt daarin naar den bodem en spat daar uiteen.2o. Als ge de bel behoedzaam op de gaslaag plaatst, zult ge een zeer merkwaardig verschijnsel waarnemen: de bel zwelt op, wordt zwaarder en zinkt in het glas, steeds in omvang toenemende, zooals men in C ziet, om eindelijk tegen de opstaande wanden stuk te stooten.Dit wordt hierdoor veroorzaakt, dat het koolzuurgas door endosmose de bel binnendringt, waardoor het gewicht en de omvang van de bel,die oorspronkelijk met lucht gevuld was, vermeerderd worden.Als ge de glycerine-vloeistof (vloeistof van Plateau) niet kunt krijgen, moet ge u met goed gewoon zeepwater tevreden stellen.
De zeepbellen en het koolzuurgas.De zeepbellen en het koolzuurgas.
De zeepbellen en het koolzuurgas.
In de eerste plaats zal ik u vertellen, op welke wijze iedereen koolzuurgas kan bereiden.Neem een wijd en diep glas, bijv. een groot bierglas, houd daarin de pijp van eene spuitwaterflesch, en spuit een weinig mineraalwater met kort afgebroken straaltjes in het glas. Hieruit zal zich koolzuurgas ontwikkelen, dat door zijne groote dichtheid (1½ maal zoo zwaar als de dampkringslucht), deze uit het glas drijft.Zuig nu met een strootje het spuitwater uit het glas, maar zorg daarbij, dat het strootje tot op den bodem van het glas reikt, en er bovendien nog omstreeks 1 cM. water in het glas blijft. Herhaal dit inspuiten en uitzuigen van water, totdat het glas geheel met koolzuurgas gevuld is.Zienkunt ge dit niet, daar dit gas even onzichtbaar is als de lucht; als ge echter een brandenden lucifer in het glas steekt en deze dan dadelijk uitgaat, kunt ge zeker zijn, dat het glas vol koolzuur is.Dek nu het glas met een theeschoteltje om de diffusie van het gas in de lucht te beletten, en alles is gereed voor de volgende proeven met zeepbellen: 1o. Bereid de vloeistof, waarvan wij de samenstelling in het opstel: Gedaanteverwisselingen van een zeepbel (bladz. 88) opgeven en blaas met een in vieren gespleten strootje (in de teekening ligt het op het vat met vloeistof) eene zeepbel. Deze moet ge nu in het met koolzuurgas gevulde glas B laten vallen. Zoodra zij op de gaslaag komt, zult ge haar uit het glas zien omhoogspringen onder de werking van eene opstuwende kracht, die grooter is dan haar eigen gewicht; eene andere bel daarentegen, in het niet met gas gevulde glas A gedaan, zinkt daarin naar den bodem en spat daar uiteen.2o. Als ge de bel behoedzaam op de gaslaag plaatst, zult ge een zeer merkwaardig verschijnsel waarnemen: de bel zwelt op, wordt zwaarder en zinkt in het glas, steeds in omvang toenemende, zooals men in C ziet, om eindelijk tegen de opstaande wanden stuk te stooten.Dit wordt hierdoor veroorzaakt, dat het koolzuurgas door endosmose de bel binnendringt, waardoor het gewicht en de omvang van de bel,die oorspronkelijk met lucht gevuld was, vermeerderd worden.Als ge de glycerine-vloeistof (vloeistof van Plateau) niet kunt krijgen, moet ge u met goed gewoon zeepwater tevreden stellen.
In de eerste plaats zal ik u vertellen, op welke wijze iedereen koolzuurgas kan bereiden.
Neem een wijd en diep glas, bijv. een groot bierglas, houd daarin de pijp van eene spuitwaterflesch, en spuit een weinig mineraalwater met kort afgebroken straaltjes in het glas. Hieruit zal zich koolzuurgas ontwikkelen, dat door zijne groote dichtheid (1½ maal zoo zwaar als de dampkringslucht), deze uit het glas drijft.
Zuig nu met een strootje het spuitwater uit het glas, maar zorg daarbij, dat het strootje tot op den bodem van het glas reikt, en er bovendien nog omstreeks 1 cM. water in het glas blijft. Herhaal dit inspuiten en uitzuigen van water, totdat het glas geheel met koolzuurgas gevuld is.Zienkunt ge dit niet, daar dit gas even onzichtbaar is als de lucht; als ge echter een brandenden lucifer in het glas steekt en deze dan dadelijk uitgaat, kunt ge zeker zijn, dat het glas vol koolzuur is.
Dek nu het glas met een theeschoteltje om de diffusie van het gas in de lucht te beletten, en alles is gereed voor de volgende proeven met zeepbellen: 1o. Bereid de vloeistof, waarvan wij de samenstelling in het opstel: Gedaanteverwisselingen van een zeepbel (bladz. 88) opgeven en blaas met een in vieren gespleten strootje (in de teekening ligt het op het vat met vloeistof) eene zeepbel. Deze moet ge nu in het met koolzuurgas gevulde glas B laten vallen. Zoodra zij op de gaslaag komt, zult ge haar uit het glas zien omhoogspringen onder de werking van eene opstuwende kracht, die grooter is dan haar eigen gewicht; eene andere bel daarentegen, in het niet met gas gevulde glas A gedaan, zinkt daarin naar den bodem en spat daar uiteen.
2o. Als ge de bel behoedzaam op de gaslaag plaatst, zult ge een zeer merkwaardig verschijnsel waarnemen: de bel zwelt op, wordt zwaarder en zinkt in het glas, steeds in omvang toenemende, zooals men in C ziet, om eindelijk tegen de opstaande wanden stuk te stooten.
Dit wordt hierdoor veroorzaakt, dat het koolzuurgas door endosmose de bel binnendringt, waardoor het gewicht en de omvang van de bel,die oorspronkelijk met lucht gevuld was, vermeerderd worden.
Als ge de glycerine-vloeistof (vloeistof van Plateau) niet kunt krijgen, moet ge u met goed gewoon zeepwater tevreden stellen.