KAZABIANKO (Casabianca).—Mrs. Hemans.

KAZABIANKO (Casabianca).—Mrs. Hemans.TradukisClarence Bicknell.La juna Kazabianko, knabo dektriaĝa, filo de la Admiralo de la ŝipo "Orient," restis ĉe sia posteno[12](en la batalo de la Nilo) post la ekflamiĝo de la ŝipo, kaj kiam ĉiuj pafilegoj estis forlasitaj. Kiam la flamoj atingis la pulvon, li pereis pro la eksplodo.La knabo sur la ŝip’ brulanta,De ĉiuj forlasite, staris;La flamoj de l’batalruinoj[13]Sur la mortintoj lumon faris.Sed, naskiĝite por komandi,Li restis, brava kaj belega,Estaĵo de heroa sango,Infano, sed de form’ noblega.La flamoj proksimiĝis; tamen,Al patra mendo[14]li obeis;Kaj sia voĉo al la patroNe venis, ĉar li jam pereis.Li laŭte kriis, "Patro miaĈu mi ne finis devon mian?"Ne sciis li ke l’AdmiraloNe povas aŭdi filon sian."Parolu, patro," li rediris"Ĉu min foriri nun vi lasas?"Sed nur respondas la pafado;La flamoj pli proksime pasas.Nun sur la fronto lia batasKaj sur la haroj, la varmeco;Sed de l’posteno de la morto,Regardis li en trankvileco.Ankoraŭ laŭte li demandis,"Ĉu estos devo, mia halto?"Dum tra la veloj pli kuradasLa fajroj per rapida salto.La ŝipon, kun brilec’ sovaĝa,La flagon[15]ili envolvadis,Kaj super la kuraĝa knabo,En la ĉielon radiadis.Subite tondra sku’ bruegisSed li—la knabo—kie estis?Demandu de la ventoj kiujLa maron per la eroj vestis.La mastoj, flag’, timono[16]—ĉiujServadon faris je honoro.Sed nobla pli ol ili estisLa juna kaj fidela koro.FOOTNOTES:[12] Post.[13] Ruins of the battle.[14] Order.[15] Flag.[16] Helm.

TradukisClarence Bicknell.

La juna Kazabianko, knabo dektriaĝa, filo de la Admiralo de la ŝipo "Orient," restis ĉe sia posteno[12](en la batalo de la Nilo) post la ekflamiĝo de la ŝipo, kaj kiam ĉiuj pafilegoj estis forlasitaj. Kiam la flamoj atingis la pulvon, li pereis pro la eksplodo.

La knabo sur la ŝip’ brulanta,De ĉiuj forlasite, staris;La flamoj de l’batalruinoj[13]Sur la mortintoj lumon faris.Sed, naskiĝite por komandi,Li restis, brava kaj belega,Estaĵo de heroa sango,Infano, sed de form’ noblega.La flamoj proksimiĝis; tamen,Al patra mendo[14]li obeis;Kaj sia voĉo al la patroNe venis, ĉar li jam pereis.Li laŭte kriis, "Patro miaĈu mi ne finis devon mian?"Ne sciis li ke l’AdmiraloNe povas aŭdi filon sian."Parolu, patro," li rediris"Ĉu min foriri nun vi lasas?"Sed nur respondas la pafado;La flamoj pli proksime pasas.Nun sur la fronto lia batasKaj sur la haroj, la varmeco;Sed de l’posteno de la morto,Regardis li en trankvileco.Ankoraŭ laŭte li demandis,"Ĉu estos devo, mia halto?"Dum tra la veloj pli kuradasLa fajroj per rapida salto.La ŝipon, kun brilec’ sovaĝa,La flagon[15]ili envolvadis,Kaj super la kuraĝa knabo,En la ĉielon radiadis.Subite tondra sku’ bruegisSed li—la knabo—kie estis?Demandu de la ventoj kiujLa maron per la eroj vestis.La mastoj, flag’, timono[16]—ĉiujServadon faris je honoro.Sed nobla pli ol ili estisLa juna kaj fidela koro.

La knabo sur la ŝip’ brulanta,De ĉiuj forlasite, staris;La flamoj de l’batalruinoj[13]Sur la mortintoj lumon faris.

Sed, naskiĝite por komandi,Li restis, brava kaj belega,Estaĵo de heroa sango,Infano, sed de form’ noblega.

La flamoj proksimiĝis; tamen,Al patra mendo[14]li obeis;Kaj sia voĉo al la patroNe venis, ĉar li jam pereis.

Li laŭte kriis, "Patro miaĈu mi ne finis devon mian?"Ne sciis li ke l’AdmiraloNe povas aŭdi filon sian.

"Parolu, patro," li rediris"Ĉu min foriri nun vi lasas?"Sed nur respondas la pafado;La flamoj pli proksime pasas.

Nun sur la fronto lia batasKaj sur la haroj, la varmeco;Sed de l’posteno de la morto,Regardis li en trankvileco.

Ankoraŭ laŭte li demandis,"Ĉu estos devo, mia halto?"Dum tra la veloj pli kuradasLa fajroj per rapida salto.

La ŝipon, kun brilec’ sovaĝa,La flagon[15]ili envolvadis,Kaj super la kuraĝa knabo,En la ĉielon radiadis.

Subite tondra sku’ bruegisSed li—la knabo—kie estis?Demandu de la ventoj kiujLa maron per la eroj vestis.

La mastoj, flag’, timono[16]—ĉiujServadon faris je honoro.Sed nobla pli ol ili estisLa juna kaj fidela koro.

FOOTNOTES:[12] Post.[13] Ruins of the battle.[14] Order.[15] Flag.[16] Helm.

[12] Post.

[13] Ruins of the battle.

[14] Order.

[15] Flag.

[16] Helm.

VESPERO.I.Ĉielruĝo,Eknoktiĝo,Mallumiĝo,Malvarmiĝo.Peza nuboSuper arbo;Nigra urboKiel tombo.Ĉio restasKaj silentas;Ĉio haltasKaj ekmortas.II.Senamiĝo,Mizeriĝo,Forlasiĝo,Eksoliĝo.MalesperoEn la koro;AmvesperoSen fervoro.Koro restasKaj silentas;Amo haltasKaj ekmortas.Carlo Bourlet.

I.Ĉielruĝo,Eknoktiĝo,Mallumiĝo,Malvarmiĝo.Peza nuboSuper arbo;Nigra urboKiel tombo.Ĉio restasKaj silentas;Ĉio haltasKaj ekmortas.

Ĉielruĝo,Eknoktiĝo,Mallumiĝo,Malvarmiĝo.Peza nuboSuper arbo;Nigra urboKiel tombo.Ĉio restasKaj silentas;Ĉio haltasKaj ekmortas.

Ĉielruĝo,Eknoktiĝo,Mallumiĝo,Malvarmiĝo.

Peza nuboSuper arbo;Nigra urboKiel tombo.

Ĉio restasKaj silentas;Ĉio haltasKaj ekmortas.

II.Senamiĝo,Mizeriĝo,Forlasiĝo,Eksoliĝo.MalesperoEn la koro;AmvesperoSen fervoro.Koro restasKaj silentas;Amo haltasKaj ekmortas.Carlo Bourlet.

Senamiĝo,Mizeriĝo,Forlasiĝo,Eksoliĝo.MalesperoEn la koro;AmvesperoSen fervoro.Koro restasKaj silentas;Amo haltasKaj ekmortas.

Senamiĝo,Mizeriĝo,Forlasiĝo,Eksoliĝo.

MalesperoEn la koro;AmvesperoSen fervoro.

Koro restasKaj silentas;Amo haltasKaj ekmortas.

Carlo Bourlet.

KRISTNASKAJ PROBLEMOJ.Ĉiuj el miaj Jarabonantoj kiuj sendos korektajn solvojn de tiuj ĉi problemoj al la Redaktoro ricevos dekduon da Poŝtkartoj Esperantaj.I. Prenunombrannomon, anstataŭu unu el ĝiaj vokaloj per konsonanto, vi ricevosgrandan poeton.II. Prenu nomon de birdo—1. Duobligu la du unuajn literojn, vi havosbongustan frukton. 2. Anstataŭu unu konsonanton per alia, vi ricevoskvanton.III. Prenu nomon denematura viro, kaj tiun deforta birdo. Legu ĉiun el ili returnen, vi ricevos. 1.Financan firmon. 2.Inan Rusan baptonomon.(Ni presos la solvojnenThe Esperantist, No. 4,kune kun la nomoj de la divenintoj).(6266).

Ĉiuj el miaj Jarabonantoj kiuj sendos korektajn solvojn de tiuj ĉi problemoj al la Redaktoro ricevos dekduon da Poŝtkartoj Esperantaj.

(Ni presos la solvojnenThe Esperantist, No. 4,kune kun la nomoj de la divenintoj).

(6266).

ALILANDAJ KUNBATALANTOJ.Ni ĵus ricevis leteron de Sinjoro Kühnl, la Sekretario de la Esperanta Societo en Bohemujo, kiu revenis de sia longega vojaĝo tra Eŭropo pasiginte kelkajn tagojn en Londono kvankam li tute ne parolis la Anglan lingvon! Li diras. "Hodiaŭ, kiam mi denove sidas ĉe mia skribtablo mi rememoriĝas tempojn ĵus pasintajn inter miaj novaj sed, mi devas diri, plej amataj amikoj, inter esperantistoj. Tagoj pasintaj en Londono estas al mi des pli agrablaj se mi ekmemoras cirkonstancon sub kiu mi troviĝis en Anglujo, nekonante Vian lingvon. Kaj, kvankam nekonataj homoj, tamen Viaj samlandanoj estis tiel agrablaj je mi, fremdulo. Al Esperanto mi ŝuldas multe, ĉar ĝi ebligis al mi trovi amikojn en fremdlando. Tiun ĉi ŝuldon mi povas vere nur per plej agema kaj viva propagando egaligi. Inter novaj adeptoj mi multe aludos[17]mian veturon en Londonon sen angla lingvo, kaj, por ekflamigi la malmulte vivajn samideanojn, mi decidis publikigi enBohema Esperantistola tutan vojaĝon.—Kühnl Edward."Kune kun Sinjoro Kühnl en Londono troviĝis ankaŭ Sinjoro René Deshays. Tiu ĉi afabla kaj lerta Esperantisto ankaŭ ne konis nian lingvon. Li skribas. "Kara Sinjoro, Mi tre dankas vin pro la sendo de la nova gazeto esperantista, kiun nia Chaumonta grupo tuj abonis. Via unua numero tute interesis nin kaj estas vere inda je la granda sukceso kiun al vi mi bondeziras. Ĉe mia rekomencita kurso (mi faras ĉi tie la superan kurson) mi prenis por ekzercoj legadaj kaj interparolaj, la ĉarman artikolon priL’Itala Somero. Mi estos ankaŭ feliĉa daŭrigi la legon dela VentegoSume, mi vin kore gratulas pri la ideoj kaj pri la formo. Mia amiko, Sinjoro Mossmann, Sekretario de nia grupo, ankaŭ tre ŝatas vian gazeton, kaj skribis raporton pri ĝi por la ĉitieaj ĵurnaloj.——René Deshays."Plezurege ni povas anonci ke la plimulto da Francaj Grupoj abonis jeThe Esperantist, kaj ni deziras korege danki ilin por la honoro, kaj ankaŭ por la multaj gratulantaj artikoloj kiuj estas presitaj pri ĝi en Francaj Gazetoj.Trinidado estas malproksima angulo de la mondo, kaj Mayaro estas malproksima angulo de Trinidado; tamen ĝi havas bonan Esperantiston, tiel, kiel la sekvanta interesa letero montros.—"Kara Sinjoro—Estas veturo de kvindek tri mejloj al Port of Spain, tridek per vagonaro, dudek tri per vojo, dek kvin de tiuj ĉi estas nur la malmola sablo de la marobordo, kiu tie ĉi estas forlasita krom de pelikanoj. La marobordo estas dika je la eternaj kokosujoj[18]kaj la arbetoj de la vinbero de la maro. En Mayaro estas nur kvin blankaj homoj preter mi. Certe estas malĝoje se oni ne estas venkinta la arton sin amuzadi. Sed ni havas belan tropikan marobordon kaj maron similan al la pentraĵoj de la Sudaj Maraj Insuloj de R.L. Stevenson. Pentru Londonon, kun ĝia varmego, polvo kaj helo, dum varmega tago de Julio aŭ Aŭgusto, kaj vi havas Port of Spain, tiel, kiel ĝiĉiamestas. Via. A.M."Maltaj Samideanoj nun fondis Oficialan Grupon. Doktoro Gustav Busuttil aminde sendis al ni sian paroladon—en Esperanto parolitan—ĉe la kunveno por fondigi la Grupon. Belega paroladeto, kaj ni tre bedaŭras ke ni ne havas sufiĉe da spaco por presigi ĝin enThe Esperantist. Parolante pri la kara lingvo mem, Doktoro Busuttil poezie diris—"Esperanto estas kiel nemortema grandega arbo kun multaj fortaj branĉoj, plenaj je ĉiam verdaj Folioj, multekoloraj Floroj, kaj bonegaj Fruktoj. La Internacia Lingvo estas la Arbo: Branĉoj estas la Societoj: Folioj kaj Floroj la Esperantistoj; kaj la Fruktoj estas la Verkoj, la Frata Amo. Nun fariĝi branĉo aŭ resti simpla folio kiun la plej malgranda blovanteta venteto povas faligi—ni devas elekti aŭ unu, aŭ la alian. Kaj kial malakcepti tian privilegion? Antaŭ kvar aŭ kvin monatoj nur estis tri Maltanaj Esperantistoj. Je tiu tempo Sinjoro Agius skribis leteron pri la lingvo al laDaily Malta Chronicle. La afero eble silente estus mortinta se la Hon. Sek. de la Esperanta Klubo ne estus sendinta respondon kiu estis varmega propagandilo de Esperanto kaj ekvekigis la dormantetan simpation kiu vivis en multaj Maltaj Koroj. Mi respondis al tiu ĉi letero kaj decidis fari veran propagandon pri, per, pro, por, Esperanto. Mi esperas ke la helpo de ĉiuj ĉeestantaj gesinjoroj, fortiĝos la Maltan branĉon de la grandega arbo kaj ke ni nutros la saman Esperon." Sendube la sindonema Doktoro Busuttil tro akcentis nian letereton, sed kompreneble Anglujo ĉiam faros tion, kion ŝi povos, por helpi sian fratininsulon fondigi fortan Societon. En Maltujo estas gazetoj Anglaj kaj Italaj. Ambaŭ el ili presigis multajn bonajn artikolojn pri Esperanto, kaj oni devas gratuli Sinjorojn Agius, Busuttil kaj Ciantar, kaj esperi ke la potencaj gazetoj presados artikolojn kiel eble plej ofte.FOOTNOTES:[17] Allude to.[18] Cocoanut Palms.

Ni ĵus ricevis leteron de Sinjoro Kühnl, la Sekretario de la Esperanta Societo en Bohemujo, kiu revenis de sia longega vojaĝo tra Eŭropo pasiginte kelkajn tagojn en Londono kvankam li tute ne parolis la Anglan lingvon! Li diras. "Hodiaŭ, kiam mi denove sidas ĉe mia skribtablo mi rememoriĝas tempojn ĵus pasintajn inter miaj novaj sed, mi devas diri, plej amataj amikoj, inter esperantistoj. Tagoj pasintaj en Londono estas al mi des pli agrablaj se mi ekmemoras cirkonstancon sub kiu mi troviĝis en Anglujo, nekonante Vian lingvon. Kaj, kvankam nekonataj homoj, tamen Viaj samlandanoj estis tiel agrablaj je mi, fremdulo. Al Esperanto mi ŝuldas multe, ĉar ĝi ebligis al mi trovi amikojn en fremdlando. Tiun ĉi ŝuldon mi povas vere nur per plej agema kaj viva propagando egaligi. Inter novaj adeptoj mi multe aludos[17]mian veturon en Londonon sen angla lingvo, kaj, por ekflamigi la malmulte vivajn samideanojn, mi decidis publikigi enBohema Esperantistola tutan vojaĝon.—Kühnl Edward."

Kune kun Sinjoro Kühnl en Londono troviĝis ankaŭ Sinjoro René Deshays. Tiu ĉi afabla kaj lerta Esperantisto ankaŭ ne konis nian lingvon. Li skribas. "Kara Sinjoro, Mi tre dankas vin pro la sendo de la nova gazeto esperantista, kiun nia Chaumonta grupo tuj abonis. Via unua numero tute interesis nin kaj estas vere inda je la granda sukceso kiun al vi mi bondeziras. Ĉe mia rekomencita kurso (mi faras ĉi tie la superan kurson) mi prenis por ekzercoj legadaj kaj interparolaj, la ĉarman artikolon priL’Itala Somero. Mi estos ankaŭ feliĉa daŭrigi la legon dela VentegoSume, mi vin kore gratulas pri la ideoj kaj pri la formo. Mia amiko, Sinjoro Mossmann, Sekretario de nia grupo, ankaŭ tre ŝatas vian gazeton, kaj skribis raporton pri ĝi por la ĉitieaj ĵurnaloj.——René Deshays."

Plezurege ni povas anonci ke la plimulto da Francaj Grupoj abonis jeThe Esperantist, kaj ni deziras korege danki ilin por la honoro, kaj ankaŭ por la multaj gratulantaj artikoloj kiuj estas presitaj pri ĝi en Francaj Gazetoj.

Trinidado estas malproksima angulo de la mondo, kaj Mayaro estas malproksima angulo de Trinidado; tamen ĝi havas bonan Esperantiston, tiel, kiel la sekvanta interesa letero montros.—"Kara Sinjoro—Estas veturo de kvindek tri mejloj al Port of Spain, tridek per vagonaro, dudek tri per vojo, dek kvin de tiuj ĉi estas nur la malmola sablo de la marobordo, kiu tie ĉi estas forlasita krom de pelikanoj. La marobordo estas dika je la eternaj kokosujoj[18]kaj la arbetoj de la vinbero de la maro. En Mayaro estas nur kvin blankaj homoj preter mi. Certe estas malĝoje se oni ne estas venkinta la arton sin amuzadi. Sed ni havas belan tropikan marobordon kaj maron similan al la pentraĵoj de la Sudaj Maraj Insuloj de R.L. Stevenson. Pentru Londonon, kun ĝia varmego, polvo kaj helo, dum varmega tago de Julio aŭ Aŭgusto, kaj vi havas Port of Spain, tiel, kiel ĝiĉiamestas. Via. A.M."

Maltaj Samideanoj nun fondis Oficialan Grupon. Doktoro Gustav Busuttil aminde sendis al ni sian paroladon—en Esperanto parolitan—ĉe la kunveno por fondigi la Grupon. Belega paroladeto, kaj ni tre bedaŭras ke ni ne havas sufiĉe da spaco por presigi ĝin enThe Esperantist. Parolante pri la kara lingvo mem, Doktoro Busuttil poezie diris—"Esperanto estas kiel nemortema grandega arbo kun multaj fortaj branĉoj, plenaj je ĉiam verdaj Folioj, multekoloraj Floroj, kaj bonegaj Fruktoj. La Internacia Lingvo estas la Arbo: Branĉoj estas la Societoj: Folioj kaj Floroj la Esperantistoj; kaj la Fruktoj estas la Verkoj, la Frata Amo. Nun fariĝi branĉo aŭ resti simpla folio kiun la plej malgranda blovanteta venteto povas faligi—ni devas elekti aŭ unu, aŭ la alian. Kaj kial malakcepti tian privilegion? Antaŭ kvar aŭ kvin monatoj nur estis tri Maltanaj Esperantistoj. Je tiu tempo Sinjoro Agius skribis leteron pri la lingvo al laDaily Malta Chronicle. La afero eble silente estus mortinta se la Hon. Sek. de la Esperanta Klubo ne estus sendinta respondon kiu estis varmega propagandilo de Esperanto kaj ekvekigis la dormantetan simpation kiu vivis en multaj Maltaj Koroj. Mi respondis al tiu ĉi letero kaj decidis fari veran propagandon pri, per, pro, por, Esperanto. Mi esperas ke la helpo de ĉiuj ĉeestantaj gesinjoroj, fortiĝos la Maltan branĉon de la grandega arbo kaj ke ni nutros la saman Esperon." Sendube la sindonema Doktoro Busuttil tro akcentis nian letereton, sed kompreneble Anglujo ĉiam faros tion, kion ŝi povos, por helpi sian fratininsulon fondigi fortan Societon. En Maltujo estas gazetoj Anglaj kaj Italaj. Ambaŭ el ili presigis multajn bonajn artikolojn pri Esperanto, kaj oni devas gratuli Sinjorojn Agius, Busuttil kaj Ciantar, kaj esperi ke la potencaj gazetoj presados artikolojn kiel eble plej ofte.

FOOTNOTES:[17] Allude to.[18] Cocoanut Palms.

[17] Allude to.

[18] Cocoanut Palms.

KIAN AĜON LA SFINKSO HAVAS?Sendube la plej antikva konstruaĵo hommana, kiu ankoraŭ restas ĝis nunaj tagoj, estas la granda statuo kiun oni nomas la Sfinkso. Tiu fama statuego staras aŭ—pli bone diri—kuŝas sur la sabloj de la egipta dezerto, apud la Piramidoj de Gizeo, kaj ne malproksime de Kajro, ĉefurbo de Egiptujo. La statuego havas la formon de kuŝanta leono, laŭ korpo kaj membroj; sed kun kapo, ŝultroj kaj brusto de virino. Ĉe nia tempo nur vidiĝas iom plu ol la kapo de la giganta statuo; ĉar la cetero de la figuro estas kovrita, kaj kvazaŭ enterigita, de la sablo.Kian aĝon la Sfinkso havas? Ĉu iu povas tion nun eltrovi? Ĉe la militiro de Napoleono en Egiptujon, oni rakontas ke li admonis siajn soldatojn—"Bravuloj miaj, de la altaĵo de tiuj ĉi Piramidoj, milcentjaroj vin rigardas!" Tio ne estis tute frazo aŭ fanfaronado[19]; modernaj observantoj kaj esploristoj anoncas eĉ pli malproksiman daton. Kaj ĉiuj scienculoj konsentas ke la Sfinkso ekzistis longe antaŭ la fondigo de ia Piramido.Plinio skribis, ĉe sia tempo, ke la leonvirina formo de la Sfinkso memorigas la maksimumon de la jaran Nilan superakvon, kiu okazas ĉirkaŭ la 6a ĝis 16a de Aŭgusto, dum estas la Suno en la signoj zodiakaj Leono kaj Virgulino. Tamen, per sekvo de la fenomena "procesio de la tagnoktegaloj," la signo; de la homa sistemo Zodiaka ne akordiĝas tute en loko kun la realaj stelaroj de sama nomo. La fiktiva[20](tamen konvena) sistemo homa malproksimiĝas de la reala loko de la stelaroj dum la daŭro de ĉirkaŭ 12,900 jaroj,—kaj tiam vice alproksimiĝas dum egala tempo; kune 25,800 jaroj, en kiu tempdaŭro la Suno transkuras la tutan zodiakon, loĝante en ĉiu zodiaka stelaro laŭ la vico. Tiel, kvankam la superakvo de la Nilo (ĉe tempo de Plinio) okazis dum la suno estis en la signoj Leono kaj Virgulino, la suno estis, efektive, en la stelaroj Kankro kaj Leono. Kaj en tiu ĉi nuna jaro, la Nila superakvo ankoraŭ okazis kiam la suno estis en signoj Leono kaj Virgulino; kvankam, efektive, la suno estis en la stelaroj Dunaskitoj (the Twins) kaj Kankro.Tre kredinda supozo, do, estas, ke la Sfinkso estis konstruata en epoko kiam vere akordiĝis la fiktivaj signoj kun la realaj stelaroj de sama nomo. Tia monumento dece[21]memorigus tioman notindan kaj raran okazon. Estis ankoraŭ tia okazo preskaŭ 2,000 jaroj A.K., sed la Sfinkso tiam jam estis pli antikva ol ĉiu historio. Eble, do, la Sfinkso memorigas pli fruan okazon, ĉirkaŭ 23,000 jaroj A.K.? Tia konkludo ne devas ŝajni nekredebla; ĉar Herodoto rakontas ke la Egiptoj jam studiis la sciencon de Astronomio dum 40,000 jaroj, kaj la plej novaj serĉadoj en Egiptujo atestas historion kiu povus atingi tian malproksiman daton.Originale verkitaBen Elmy.FOOTNOTES:[19] Boast.[20] Hypothetical.[21] Fittingly.

Sendube la plej antikva konstruaĵo hommana, kiu ankoraŭ restas ĝis nunaj tagoj, estas la granda statuo kiun oni nomas la Sfinkso. Tiu fama statuego staras aŭ—pli bone diri—kuŝas sur la sabloj de la egipta dezerto, apud la Piramidoj de Gizeo, kaj ne malproksime de Kajro, ĉefurbo de Egiptujo. La statuego havas la formon de kuŝanta leono, laŭ korpo kaj membroj; sed kun kapo, ŝultroj kaj brusto de virino. Ĉe nia tempo nur vidiĝas iom plu ol la kapo de la giganta statuo; ĉar la cetero de la figuro estas kovrita, kaj kvazaŭ enterigita, de la sablo.

Kian aĝon la Sfinkso havas? Ĉu iu povas tion nun eltrovi? Ĉe la militiro de Napoleono en Egiptujon, oni rakontas ke li admonis siajn soldatojn—"Bravuloj miaj, de la altaĵo de tiuj ĉi Piramidoj, milcentjaroj vin rigardas!" Tio ne estis tute frazo aŭ fanfaronado[19]; modernaj observantoj kaj esploristoj anoncas eĉ pli malproksiman daton. Kaj ĉiuj scienculoj konsentas ke la Sfinkso ekzistis longe antaŭ la fondigo de ia Piramido.

Plinio skribis, ĉe sia tempo, ke la leonvirina formo de la Sfinkso memorigas la maksimumon de la jaran Nilan superakvon, kiu okazas ĉirkaŭ la 6a ĝis 16a de Aŭgusto, dum estas la Suno en la signoj zodiakaj Leono kaj Virgulino. Tamen, per sekvo de la fenomena "procesio de la tagnoktegaloj," la signo; de la homa sistemo Zodiaka ne akordiĝas tute en loko kun la realaj stelaroj de sama nomo. La fiktiva[20](tamen konvena) sistemo homa malproksimiĝas de la reala loko de la stelaroj dum la daŭro de ĉirkaŭ 12,900 jaroj,—kaj tiam vice alproksimiĝas dum egala tempo; kune 25,800 jaroj, en kiu tempdaŭro la Suno transkuras la tutan zodiakon, loĝante en ĉiu zodiaka stelaro laŭ la vico. Tiel, kvankam la superakvo de la Nilo (ĉe tempo de Plinio) okazis dum la suno estis en la signoj Leono kaj Virgulino, la suno estis, efektive, en la stelaroj Kankro kaj Leono. Kaj en tiu ĉi nuna jaro, la Nila superakvo ankoraŭ okazis kiam la suno estis en signoj Leono kaj Virgulino; kvankam, efektive, la suno estis en la stelaroj Dunaskitoj (the Twins) kaj Kankro.

Tre kredinda supozo, do, estas, ke la Sfinkso estis konstruata en epoko kiam vere akordiĝis la fiktivaj signoj kun la realaj stelaroj de sama nomo. Tia monumento dece[21]memorigus tioman notindan kaj raran okazon. Estis ankoraŭ tia okazo preskaŭ 2,000 jaroj A.K., sed la Sfinkso tiam jam estis pli antikva ol ĉiu historio. Eble, do, la Sfinkso memorigas pli fruan okazon, ĉirkaŭ 23,000 jaroj A.K.? Tia konkludo ne devas ŝajni nekredebla; ĉar Herodoto rakontas ke la Egiptoj jam studiis la sciencon de Astronomio dum 40,000 jaroj, kaj la plej novaj serĉadoj en Egiptujo atestas historion kiu povus atingi tian malproksiman daton.

Originale verkitaBen Elmy.

FOOTNOTES:[19] Boast.[20] Hypothetical.[21] Fittingly.

[19] Boast.

[20] Hypothetical.

[21] Fittingly.

GERMANAJ PROVERBOJ.1. La infanoj de niaj najbaroj estas ĉiam la plej malbonaj.2. "Preskaŭ" neniam mortigis muŝon.3. Pli malgrasa la hundo, pli grasa la pulo[22].4. La plej bona spegulo estas malnova amiko.5. Dio donas la vinon, sed ne la botelon.6. La kuirejo mortigis pli multe da homoj ol la glavo.7. Silko kaj veluro estingas la fajron de la kuirejo.8. Unu patro subtenas dek filojn pli bone ol dek filoj unu patron.9. Kiu unufoje invitis la diablon en sian domon neniam liberiĝos de li.10. La leĝoscienco havas vaksan nazon: oni povas tordi ĝin laŭvole[23].(En la kvaraEsperantisttroviĝos dek Italaj Proverboj.)(4686).FOOTNOTES:[22] Flea.[23] At will.

1. La infanoj de niaj najbaroj estas ĉiam la plej malbonaj.

2. "Preskaŭ" neniam mortigis muŝon.

3. Pli malgrasa la hundo, pli grasa la pulo[22].

4. La plej bona spegulo estas malnova amiko.

5. Dio donas la vinon, sed ne la botelon.

6. La kuirejo mortigis pli multe da homoj ol la glavo.

7. Silko kaj veluro estingas la fajron de la kuirejo.

8. Unu patro subtenas dek filojn pli bone ol dek filoj unu patron.

9. Kiu unufoje invitis la diablon en sian domon neniam liberiĝos de li.

10. La leĝoscienco havas vaksan nazon: oni povas tordi ĝin laŭvole[23].

(En la kvaraEsperantisttroviĝos dek Italaj Proverboj.)

(4686).

FOOTNOTES:[22] Flea.[23] At will.

[22] Flea.

[23] At will.

LERTA RESPONDO."Se la demando ne estus malĝentila, kiom vin kostas via loĝejo kaj manĝado?""Se la demando ne estus malĝentila, mi tuj respondus!"B.E.Maljunulo: "Vi diris al mi ke vi mortigis leonon en Afriko?"Junulo(Sveligante je fiero): "Jes, kaj senhelpe mi faris ĝin!"Maljunulo(Kritike): "Do neniu vidis vian kuraĝan agon."Junulo: "Jes, la leono."C.W.T.R.

"Se la demando ne estus malĝentila, kiom vin kostas via loĝejo kaj manĝado?"

"Se la demando ne estus malĝentila, mi tuj respondus!"

B.E.

Maljunulo: "Vi diris al mi ke vi mortigis leonon en Afriko?"

Junulo(Sveligante je fiero): "Jes, kaj senhelpe mi faris ĝin!"

Maljunulo(Kritike): "Do neniu vidis vian kuraĝan agon."

Junulo: "Jes, la leono."

C.W.T.R.

VERA RAKONTETO.En Anglujo la Sinjoroj estas ofte ne sufiĉe bonmanieraj; en Italujo ili estas ofte tro komplimentuloj, kiel la sekvanta vera rakonteto atestos.Du sinjoroj, Milananoj, kiuj renkontis la unuan fojon ĉe vespermanĝo, malfrue kunforiris."Ĉu vi iras dekstren?" diris Sinjoro A. "Jes," respondis Sinjoro B. "Ĉu vi."Kaj ili ambaŭ kunpromenis. Ĉe la unua flankstrato ili haltis. Ĉiu kredis ke sia kunvojiranto loĝis en tiu kvartolo[24], kaj volis akompani lin domon. Tial ili kuniris antaŭen.Post multe da similaj haltetoj kiam unu aŭ la alia diris "Mi esperas ke vi ne venis ekster via vojo pro mi," fine ili alvenis al la enirejo de granda palaco, en kiu loĝas du aŭ tri familioj je ĉiu etaĝo. Sro. A. akceliĝis ion, kaj Sro. B. haltis, konvinkite ke Sro. A. alvenis hejmen. Ambaŭ diris mil komplimentojn kaj "bonan nokton" multefoje kaj "Je nia revido" sed ili kuneniras kaj supreniras al la unua etaĝo, kie ili rehaltis; sed certe neniu estis ĉe si: Tial ili supreniris per la dua ŝtuparo k.t.p. ĝis la finiĝo.Tiam ili trovas ke ili ambaŭ loĝas en alia tre malproksima kvartolo de la urbo!Esperantisto, 4686.FOOTNOTE:[24] Quarter.

En Anglujo la Sinjoroj estas ofte ne sufiĉe bonmanieraj; en Italujo ili estas ofte tro komplimentuloj, kiel la sekvanta vera rakonteto atestos.

Du sinjoroj, Milananoj, kiuj renkontis la unuan fojon ĉe vespermanĝo, malfrue kunforiris.

"Ĉu vi iras dekstren?" diris Sinjoro A. "Jes," respondis Sinjoro B. "Ĉu vi."

Kaj ili ambaŭ kunpromenis. Ĉe la unua flankstrato ili haltis. Ĉiu kredis ke sia kunvojiranto loĝis en tiu kvartolo[24], kaj volis akompani lin domon. Tial ili kuniris antaŭen.

Post multe da similaj haltetoj kiam unu aŭ la alia diris "Mi esperas ke vi ne venis ekster via vojo pro mi," fine ili alvenis al la enirejo de granda palaco, en kiu loĝas du aŭ tri familioj je ĉiu etaĝo. Sro. A. akceliĝis ion, kaj Sro. B. haltis, konvinkite ke Sro. A. alvenis hejmen. Ambaŭ diris mil komplimentojn kaj "bonan nokton" multefoje kaj "Je nia revido" sed ili kuneniras kaj supreniras al la unua etaĝo, kie ili rehaltis; sed certe neniu estis ĉe si: Tial ili supreniris per la dua ŝtuparo k.t.p. ĝis la finiĝo.

Tiam ili trovas ke ili ambaŭ loĝas en alia tre malproksima kvartolo de la urbo!

Esperantisto, 4686.

FOOTNOTE:[24] Quarter.

[24] Quarter.

LA SONĜOJ VERIĜIGAJ.La nigruloj, liberataj servoj en Sudaj Ŝtatoj de Ameriko, estas tre kredemaj, precipe pri ĉarmoj. Ili nomas tiujn ĉi "Vudu."Foje nigrulo malriĉa kaj mallaborema, iris al maljuna Vudua Doktoro, kaj deziris ke li donu ĉarmon por veriĝigi liajn sonĝojn.La Doktoro konsentis tion fari kaj donis al li kuniklan osteton kiun li trovis al la tempo de la novluno en la mortintejo. La nigrulo gajege foriris.Sed post tri aŭ kvar tagoj li revenis tre malplezurata ĉar la ĉarmo ne estis sukcesa."Ho! Tiu ĉi ne estas bona," li diris."Ne bona?" ekkriis la Doktoro.Ne respondis la alia. "Tri foje mi sonĝis ke mi trovus multan monon, kaj hodiaŭ miperdis, mian solan moneron! Vi ne estas Vudua Doktoro; tute ne!"Ha," respondis la maljunulo. "Ĉu vi ne ofte rimarkis ke vi ne povas memori viajn plej belajn sonĝojn kiam la mateno venis?"Jes, tiaj kelkafoje estas okazintaj."Nu! Oni nur povas veriĝigi tiajn sonĝojn!"Esperantist, 8379.

La nigruloj, liberataj servoj en Sudaj Ŝtatoj de Ameriko, estas tre kredemaj, precipe pri ĉarmoj. Ili nomas tiujn ĉi "Vudu."

Foje nigrulo malriĉa kaj mallaborema, iris al maljuna Vudua Doktoro, kaj deziris ke li donu ĉarmon por veriĝigi liajn sonĝojn.

La Doktoro konsentis tion fari kaj donis al li kuniklan osteton kiun li trovis al la tempo de la novluno en la mortintejo. La nigrulo gajege foriris.

Sed post tri aŭ kvar tagoj li revenis tre malplezurata ĉar la ĉarmo ne estis sukcesa.

"Ho! Tiu ĉi ne estas bona," li diris.

"Ne bona?" ekkriis la Doktoro.

Ne respondis la alia. "Tri foje mi sonĝis ke mi trovus multan monon, kaj hodiaŭ miperdis, mian solan moneron! Vi ne estas Vudua Doktoro; tute ne!

"Ha," respondis la maljunulo. "Ĉu vi ne ofte rimarkis ke vi ne povas memori viajn plej belajn sonĝojn kiam la mateno venis?"

Jes, tiaj kelkafoje estas okazintaj.

"Nu! Oni nur povas veriĝigi tiajn sonĝojn!"

Esperantist, 8379.

LA FAJFILO DE BENJAMIN FRANKLIN.Kiam mi estis sepjara infano, en festo oni plenigis miajn poŝojn je kupraj moneroj. Mi tuj iris en butikon,[25]kie oni vendis ludilojn por la infanoj. Sur la vojo mi renkontis knabon, kiu havis fajfilon. Mi estis ĉarmita per ĝia sono, kaj donis por ĝi mian tutan monon. Tiam mi returnis hejmen kaj fajfis ĉie en la domo. Mi estis tre kontenta pri mia fajfilo, sed mi maltrankviligis la tutan familion. Miaj fratoj kaj gekuzoj, sciiĝinte pri mia komerco, diris ke mi pagis kvaroblan prezon. Mi ekpensis kiom da bonaj objektoj mi povus aĉeti per la resta mono, kaj ili tiel ridis je mia malsaĝeco, ke mi pro malĝojo ploris.Sed tio ĉi estis poste utila por mi. Ofte, kiam mi estis tentata aĉeti nebezonan objekton, mi diris al mi mem "Ne donu tro multe por fajfilo" kaj tiamaniere mi konservis mian monon. Kiam mi fariĝis grandegulo kaj eniris en la Societon, mi renkontis multajn, tre multajn, personojn kiuj donis tro multe por siaj fajfiloj. Kiam mi vidis viron tro deziregantan la reĝajn favorojn: Kiam mi vidis iun celantan la popularecon kaj nezorgantan pri la propraj aferoj—tiam mi diris "Vere, li tro multe pagas por sia fajfilo."Kaj kiam mi vidis avarulon, kiu rifuziĝis je ĉia komforta vivo, tiam mi diris ke ankaŭ li tro pagis sian fajfilon. Kiam mi renkontis plezuramanton, kiu ne zorgis pri ia ajn laŭdinda plibonigo de sia animo aŭ propraĵo, kaj kiu nur klopodis pri korpa ĝuo "Eraranta homo," mi diris, "vi kaŭzas al vi maltrankvilon anstataŭ plezuron; vi ankaŭ donas tro multe por via fajfilo." Mallongige, mi komprenis, ke granda parto da homaj malfeliĉoj estas kaŭzata per la falsa taksado pri la prezo de objektoj, ke oni donas tro multe por siaj fajfiloj!TradukisKabe.FOOTNOTE:[25] Shop.

Kiam mi estis sepjara infano, en festo oni plenigis miajn poŝojn je kupraj moneroj. Mi tuj iris en butikon,[25]kie oni vendis ludilojn por la infanoj. Sur la vojo mi renkontis knabon, kiu havis fajfilon. Mi estis ĉarmita per ĝia sono, kaj donis por ĝi mian tutan monon. Tiam mi returnis hejmen kaj fajfis ĉie en la domo. Mi estis tre kontenta pri mia fajfilo, sed mi maltrankviligis la tutan familion. Miaj fratoj kaj gekuzoj, sciiĝinte pri mia komerco, diris ke mi pagis kvaroblan prezon. Mi ekpensis kiom da bonaj objektoj mi povus aĉeti per la resta mono, kaj ili tiel ridis je mia malsaĝeco, ke mi pro malĝojo ploris.

Sed tio ĉi estis poste utila por mi. Ofte, kiam mi estis tentata aĉeti nebezonan objekton, mi diris al mi mem "Ne donu tro multe por fajfilo" kaj tiamaniere mi konservis mian monon. Kiam mi fariĝis grandegulo kaj eniris en la Societon, mi renkontis multajn, tre multajn, personojn kiuj donis tro multe por siaj fajfiloj. Kiam mi vidis viron tro deziregantan la reĝajn favorojn: Kiam mi vidis iun celantan la popularecon kaj nezorgantan pri la propraj aferoj—tiam mi diris "Vere, li tro multe pagas por sia fajfilo."

Kaj kiam mi vidis avarulon, kiu rifuziĝis je ĉia komforta vivo, tiam mi diris ke ankaŭ li tro pagis sian fajfilon. Kiam mi renkontis plezuramanton, kiu ne zorgis pri ia ajn laŭdinda plibonigo de sia animo aŭ propraĵo, kaj kiu nur klopodis pri korpa ĝuo "Eraranta homo," mi diris, "vi kaŭzas al vi maltrankvilon anstataŭ plezuron; vi ankaŭ donas tro multe por via fajfilo." Mallongige, mi komprenis, ke granda parto da homaj malfeliĉoj estas kaŭzata per la falsa taksado pri la prezo de objektoj, ke oni donas tro multe por siaj fajfiloj!

TradukisKabe.

FOOTNOTE:[25] Shop.

[25] Shop.

CORRESPONDENCE NOTES.Dear Sir,—A matter which requires the careful attention of those who desire to make themselves perfectly intelligible to all, irrespective of nationality, is the correct use of prepositions. In English the same preposition is often employed to express many diverse ideas, and it therefore becomes desirable to consider this when translating prepositions into Esperanto.Of course it is often possible to evade the difficulty by using the accusative without a preposition, and one is often tempted to employ the invaluable "je." As, however, this latter practice should not be indulged in too frequently, it may be of interest to many of your readers to consider some phases of our preposition "of."The first word of the line.La unua vorto de la linio.One of us will be chosen.Unu el ni estos elektata.Do not think of it.Ne pensu pri ĝi.The best means of obtaining it.La plej bonaj metodoj por ricevi ĝin.The Professor of the school.La Profesoro ĉe la lernejo.A great number of ideas.Granda nombro da ideoj.The largest room of the house.La plej granda ĉambro en la domo.The largest of all the trees in the garden.La plej granda inter ĉiuj la arboj en la ĝardeno.When in doubt as to which preposition should be used, try the sentence with all the possible forms, and the correct, logical, preposition will almost always be obvious.Esperantisto, 8105.Several friends have called attention to the apparent misprint in the wordTrinki, thinking it should beDrinki. There is, however, an important difference between the two.Trink’(as "made in Germany") is used for the ordinary drinking of man and beast; but with shame we admit that our own vocabulary provided Dr. Zamenhof with thedrink’which represents the excessive tipplings of men and beasts. Let us beware of calling our friends "Drinkuloj" during the dog-days. Trinkulo is the more usual and agreeable word.Having had occasion to write to the Remington firm on a matter of business, a reply was received in Esperanto, concluding with a question of general interest regarding the sound of "Scii." This word, represented phonetically, does present some difficulty. S-ts-ee-ee is not easy to pronounce. In practice one should elide the first "s" on to the vowel immediately preceding. Thusmi sciasis pronouncedmis cias.The pronunciation of the vowels in Esperanto still seems to give some difficulty, for a correspondent queries the sounds of vowels when followed by "r."Esperanto is a phonetic language. "One letter, one sound," is one of its invariable rules. Therefore, no matter what the letters adjacent to those vowels may be, their value is invariable. Take the word "per" for example. This is sounded as the English "pay," followed by "r," which is slightly trilled, and not silent, as it often is in English. The writer was once talking in Esperanto with a French expert, and at the termination of the conversation asked if there were any noticeable differences between the English and French methods of pronunciation. "None whatever" was the reply, except perhaps in the value of the letter "r."Beginners must therefore be careful to sound this letter; and, with regard to the vowels, students cannot dwell too much on them at first. Dr. Lloyd, in his most able article on Esperanto, in the currentWestminster Review, says that the vowels are neither long nor short, but have a middle value. This is a very happy description of Esperanto vowels as they are spoken, and if beginners are careful to keep them long at first the middle value will assert itself as fluency is attained.Some of the suffixes are very difficult to define. Many learners have believed that only concrete substances could be represented by the use of the suffix "aĵ." Such words asbonaĵoj,amikaĵoj,etc., they would do away with, and replace byboneco,amikeco,etc.On giving the matter a little thought, however, it is quite clear that there is a distinct difference betweenamikaĵojandamikeco. Whereas the latter means friendship pure and simple,amikaĵojrepresent the friendly actions which are the outcome of the state of friendship. The nearest English equivalent to defineamikaĵojisfriendlinesses. Similarlybonaĵojaregoodnesses, or good actions, which necessarily arise from the state of goodness, as represented by the abstract suffix "ec."

Dear Sir,—A matter which requires the careful attention of those who desire to make themselves perfectly intelligible to all, irrespective of nationality, is the correct use of prepositions. In English the same preposition is often employed to express many diverse ideas, and it therefore becomes desirable to consider this when translating prepositions into Esperanto.

Of course it is often possible to evade the difficulty by using the accusative without a preposition, and one is often tempted to employ the invaluable "je." As, however, this latter practice should not be indulged in too frequently, it may be of interest to many of your readers to consider some phases of our preposition "of."

When in doubt as to which preposition should be used, try the sentence with all the possible forms, and the correct, logical, preposition will almost always be obvious.

Esperantisto, 8105.

Several friends have called attention to the apparent misprint in the wordTrinki, thinking it should beDrinki. There is, however, an important difference between the two.Trink’(as "made in Germany") is used for the ordinary drinking of man and beast; but with shame we admit that our own vocabulary provided Dr. Zamenhof with thedrink’which represents the excessive tipplings of men and beasts. Let us beware of calling our friends "Drinkuloj" during the dog-days. Trinkulo is the more usual and agreeable word.

Having had occasion to write to the Remington firm on a matter of business, a reply was received in Esperanto, concluding with a question of general interest regarding the sound of "Scii." This word, represented phonetically, does present some difficulty. S-ts-ee-ee is not easy to pronounce. In practice one should elide the first "s" on to the vowel immediately preceding. Thusmi sciasis pronouncedmis cias.

The pronunciation of the vowels in Esperanto still seems to give some difficulty, for a correspondent queries the sounds of vowels when followed by "r."

Esperanto is a phonetic language. "One letter, one sound," is one of its invariable rules. Therefore, no matter what the letters adjacent to those vowels may be, their value is invariable. Take the word "per" for example. This is sounded as the English "pay," followed by "r," which is slightly trilled, and not silent, as it often is in English. The writer was once talking in Esperanto with a French expert, and at the termination of the conversation asked if there were any noticeable differences between the English and French methods of pronunciation. "None whatever" was the reply, except perhaps in the value of the letter "r."

Beginners must therefore be careful to sound this letter; and, with regard to the vowels, students cannot dwell too much on them at first. Dr. Lloyd, in his most able article on Esperanto, in the currentWestminster Review, says that the vowels are neither long nor short, but have a middle value. This is a very happy description of Esperanto vowels as they are spoken, and if beginners are careful to keep them long at first the middle value will assert itself as fluency is attained.

Some of the suffixes are very difficult to define. Many learners have believed that only concrete substances could be represented by the use of the suffix "aĵ." Such words asbonaĵoj,amikaĵoj,etc., they would do away with, and replace byboneco,amikeco,etc.On giving the matter a little thought, however, it is quite clear that there is a distinct difference betweenamikaĵojandamikeco. Whereas the latter means friendship pure and simple,amikaĵojrepresent the friendly actions which are the outcome of the state of friendship. The nearest English equivalent to defineamikaĵojisfriendlinesses. Similarlybonaĵojaregoodnesses, or good actions, which necessarily arise from the state of goodness, as represented by the abstract suffix "ec."

DIVERSAJ SCIIGOJ.Je Decembro 15 fondiĝis la Tyneside Esperanta Societo, najbaro de la forta grupo de Newcastle. La novenaskita societo jam komencis sian vivon per la laŭdinda energio de Sinjoroj Davidson, Clephan kaj Pearson. La klopodo estis komencita per tre humoraj leteroj pri Esperanto en la lokaj ĵurnaloj, kaj sendube tiuj ĉi varbigis kelkajn el la multenombraj membroj kiuj jam aliĝis je la Grupo. La Hon. Sek. estas Sinjoro Alan Davidson, 26, Park Crescent, North Shields. Ni petas ke ĉiujTynesideamikoj skribu kaj aliĝu je li.Sendube multaj el niaj legantoj jam vidis la bonegan artikolon en la DecembraWestminster Review. Doktoro Lloyd, kiu faras Esperantan kurson ĉe la Liverpoola Universitato, bonege scias kiel priskribi la karan lingvon, kaj ni konsilas ke ĉiuj Geesperantistoj legu la artikolon.La jaro 1903 vere finiĝis per fanfarado[26]. La eldono de tri novaj verkoj, la enpreso en gravan Revuon de Esperanta artikolo, kaj la fondo de almenaŭ du novaj grupoj estus estintaj sufiĉaj por notindigi la pasintan monaton. Sed la Esperantistaro ankaŭ trovis novan kaj taŭgan helpanton. Leŭt. Kolonelo Pollen, C.I.E., LL.D., dufoje paroladis pri Esperanto ĉeThe Imperial Institute, Londone. La unua fojo estis kunveno de la Angla-Rusa la dua de la Angla-Inda Societo. Ambaŭ el tiuj ĉi paroladoj estis tute sukcesplenaj, kaj sendube varbis multajn novajn rekrutojn. Doktoro Pollen estas tre gajhumora, kaj li amuzis sian aŭdantaron, eĉ kiam li instruis ĝin. Por klarigi la bezonon por internacia lingvo, li rakontis la sekvantan anekdoton. Brita Mara Oficiro manĝis kun Ĥino, kaj deziris duan kvanton de ia bongusta spicaĵo, kies nomon li nesciis. Kredante ke ĝi enhavis anason, li ekkriis al la mastro de la domo, "Kvak, kvak! Kvak Kvak!!" sed la mastro, post iom de tempo, ridetante respondis "Ne, Baŭ-aŭ! Baŭ-aŭ!" kaj Doktoro Pollen asekuris la aŭdantaron ke, se tiu ĉi oficiro kaj sia Ĥina amiko komprenis Esperanton, simila teruraĵo ne povus okazi! Post la parolado, kelkaj el la Indaj ĉeestantoj opiniis ke estis bedaŭrinde ke oni ne uzis la Sanskritan alfabeton kiu, ili diris, estas la plej simpla kaj kompleta en la mondo. Sir G. Birdwood, la Prezidanto de la societo, kontraŭbatalis kontraŭ Esperanto, ĉar li tute neaprobis facilajn lingvojn! Ju pli malfacila, des pli taŭga por la edukado de la homaro. Sed li konfesis ke la Persa lingvo estis tro malfacila por li!Grafo Albert Gallois skribas "Estimata Sinjoro, La Redakcio deL’Esperantista, monata organo de la Itala Esperantista Societo, tute estas reorganizita kaj reformita. De nun ĝi estos tute redaktata per itala kaj esperanta lingvoj kaj precize aperos en la fino de ĉiu monato. Fervore ni petas la Esperantistojn de ĉiuj landoj sendi artikolojn, tradukojn kaj sciigojn por kunlabori al la redaktado de la ĵurnalo,Grafo Albert Gallois, en Riolunato, Modena, Italujo. La jarabono kostas kvar frankojn."La eldono de la lernolibro en la Brailla skribo vekigis la blindulojn en nia lando. Dankon al la helpo de Sinjoro Cart, kiu vere estas tre sindonema en tiu ĉi afero, estas espereble ke post mallonga tempo Esperanto vere estos internacia lingvo inter la kompatindaj blinduloj. La Hon. Sek. de la Esperanto Club bedaŭras ke li ne komprenis la Braillean skribon antaŭ ol li komencis klopodi pri Esperanto. Poste li ne havis tempon por ĝin lerni. Ĉar, tago post tago, leteroj en tiu ĉi nekonata lingvo alvenadis, li petis ke Sinjoro W. P. Merrick aminde prenu sur sin la devojn de Hon. Sek. por la Blindaj Esperantistoj. Ni do esperas ke, en la estonteco, oni bonvolu skribi rekte al tiu ĉi afabla helpanto de la Blinduloj, kies adreso estasThe Manor Farm, Shepperton, Middlesex.En alilandaj societoj, ofte troviĝas multaj sekretarioj, por la diversaj partoj de la administracio de la Grupo. Ĝis nun la Esperanto Club nur havis unu. Sed, kvankam la koro deziras ĉion fari, la tempon mankas. Ni do antaŭmetas peton ke oni ĉiam sendu estontajn mendojn[27]je libroj ne al la Hon. Sek. sed al Sinjoro P. H. Howard,The Librarian, Esperanto Club, The Bungalow, Cranes Park, Surbiton, Surrey. Kvankam Sinjoro Howard havas sian propran grupon Surbitone li ankaŭ aminde prenis sur sin la devojn de "Librarian," tiel malpezigante la laboron de la Hon. Sek. Tiu ĉi estas necesa por ke Esperanto kaj la Gazeto kreskadu, kaj ni esperas ke ĉiuj amikoj memoros la ŝanĝon kaj tiel ŝparos laboron kaj tempon.FOOTNOTES:[26] Flourish of trumpets.[27] Orders.

Je Decembro 15 fondiĝis la Tyneside Esperanta Societo, najbaro de la forta grupo de Newcastle. La novenaskita societo jam komencis sian vivon per la laŭdinda energio de Sinjoroj Davidson, Clephan kaj Pearson. La klopodo estis komencita per tre humoraj leteroj pri Esperanto en la lokaj ĵurnaloj, kaj sendube tiuj ĉi varbigis kelkajn el la multenombraj membroj kiuj jam aliĝis je la Grupo. La Hon. Sek. estas Sinjoro Alan Davidson, 26, Park Crescent, North Shields. Ni petas ke ĉiujTynesideamikoj skribu kaj aliĝu je li.

Sendube multaj el niaj legantoj jam vidis la bonegan artikolon en la DecembraWestminster Review. Doktoro Lloyd, kiu faras Esperantan kurson ĉe la Liverpoola Universitato, bonege scias kiel priskribi la karan lingvon, kaj ni konsilas ke ĉiuj Geesperantistoj legu la artikolon.

La jaro 1903 vere finiĝis per fanfarado[26]. La eldono de tri novaj verkoj, la enpreso en gravan Revuon de Esperanta artikolo, kaj la fondo de almenaŭ du novaj grupoj estus estintaj sufiĉaj por notindigi la pasintan monaton. Sed la Esperantistaro ankaŭ trovis novan kaj taŭgan helpanton. Leŭt. Kolonelo Pollen, C.I.E., LL.D., dufoje paroladis pri Esperanto ĉeThe Imperial Institute, Londone. La unua fojo estis kunveno de la Angla-Rusa la dua de la Angla-Inda Societo. Ambaŭ el tiuj ĉi paroladoj estis tute sukcesplenaj, kaj sendube varbis multajn novajn rekrutojn. Doktoro Pollen estas tre gajhumora, kaj li amuzis sian aŭdantaron, eĉ kiam li instruis ĝin. Por klarigi la bezonon por internacia lingvo, li rakontis la sekvantan anekdoton. Brita Mara Oficiro manĝis kun Ĥino, kaj deziris duan kvanton de ia bongusta spicaĵo, kies nomon li nesciis. Kredante ke ĝi enhavis anason, li ekkriis al la mastro de la domo, "Kvak, kvak! Kvak Kvak!!" sed la mastro, post iom de tempo, ridetante respondis "Ne, Baŭ-aŭ! Baŭ-aŭ!" kaj Doktoro Pollen asekuris la aŭdantaron ke, se tiu ĉi oficiro kaj sia Ĥina amiko komprenis Esperanton, simila teruraĵo ne povus okazi! Post la parolado, kelkaj el la Indaj ĉeestantoj opiniis ke estis bedaŭrinde ke oni ne uzis la Sanskritan alfabeton kiu, ili diris, estas la plej simpla kaj kompleta en la mondo. Sir G. Birdwood, la Prezidanto de la societo, kontraŭbatalis kontraŭ Esperanto, ĉar li tute neaprobis facilajn lingvojn! Ju pli malfacila, des pli taŭga por la edukado de la homaro. Sed li konfesis ke la Persa lingvo estis tro malfacila por li!

Grafo Albert Gallois skribas "Estimata Sinjoro, La Redakcio deL’Esperantista, monata organo de la Itala Esperantista Societo, tute estas reorganizita kaj reformita. De nun ĝi estos tute redaktata per itala kaj esperanta lingvoj kaj precize aperos en la fino de ĉiu monato. Fervore ni petas la Esperantistojn de ĉiuj landoj sendi artikolojn, tradukojn kaj sciigojn por kunlabori al la redaktado de la ĵurnalo,Grafo Albert Gallois, en Riolunato, Modena, Italujo. La jarabono kostas kvar frankojn."

La eldono de la lernolibro en la Brailla skribo vekigis la blindulojn en nia lando. Dankon al la helpo de Sinjoro Cart, kiu vere estas tre sindonema en tiu ĉi afero, estas espereble ke post mallonga tempo Esperanto vere estos internacia lingvo inter la kompatindaj blinduloj. La Hon. Sek. de la Esperanto Club bedaŭras ke li ne komprenis la Braillean skribon antaŭ ol li komencis klopodi pri Esperanto. Poste li ne havis tempon por ĝin lerni. Ĉar, tago post tago, leteroj en tiu ĉi nekonata lingvo alvenadis, li petis ke Sinjoro W. P. Merrick aminde prenu sur sin la devojn de Hon. Sek. por la Blindaj Esperantistoj. Ni do esperas ke, en la estonteco, oni bonvolu skribi rekte al tiu ĉi afabla helpanto de la Blinduloj, kies adreso estasThe Manor Farm, Shepperton, Middlesex.

En alilandaj societoj, ofte troviĝas multaj sekretarioj, por la diversaj partoj de la administracio de la Grupo. Ĝis nun la Esperanto Club nur havis unu. Sed, kvankam la koro deziras ĉion fari, la tempon mankas. Ni do antaŭmetas peton ke oni ĉiam sendu estontajn mendojn[27]je libroj ne al la Hon. Sek. sed al Sinjoro P. H. Howard,The Librarian, Esperanto Club, The Bungalow, Cranes Park, Surbiton, Surrey. Kvankam Sinjoro Howard havas sian propran grupon Surbitone li ankaŭ aminde prenis sur sin la devojn de "Librarian," tiel malpezigante la laboron de la Hon. Sek. Tiu ĉi estas necesa por ke Esperanto kaj la Gazeto kreskadu, kaj ni esperas ke ĉiuj amikoj memoros la ŝanĝon kaj tiel ŝparos laboron kaj tempon.

FOOTNOTES:[26] Flourish of trumpets.[27] Orders.

[26] Flourish of trumpets.

[27] Orders.

In order that this Gazette may be useful as a propaganda agent, it has been considered advisable to include in each number a synopsis of the Grammar of Esperanto, so that those hitherto ignorant of its system may be the better able to appreciate the magazine.SYNOPSIS OF THE GRAMMAR.The ALPHABET is composed of 28 letters. They are the following:—A B C Ĉ D E F G Ĝ H Ĥ I J Ĵ K L M N O P R S Ŝ T U V Z and Ŭ.The VOWELS are always given a long sound; as in the well-known phrase, "Pa, may we go too?" Shorthand students will at once recognise them as the long vowels of "Pitman." Their sound can also be illustrated by—"Bart, Bait, Beat, Boat and Boot."The following CONSONANTS need special attention. It must be remembered that the sounds given are invariable, becauseEsperanto spelling is phonetic and each letter has only one sound:—The letterCis sounded asinCzar, or as the "ts" in Bits." "Ĉ" "Church." "G" "Gag;i.e., the hard sound." "Ĝ" "George;i.e.,the soft sound." "H" "His;i.e., it is aspirated and never mute as in French." "Ĥ" "Loch;i.e., the Scotch or German "CH" or Spanish "J."" "J" "theEnglish letter Y. Thus Paroloj is sounded Paroloy." "Ĵ" "theFrench J in Bijou or the S in the English word Pleasure." "S" "inSun; never as in Rose (Rozo in Esperanto)." "Ŝ" "inShe.The English letters Q, W, X and Y do not exist in Esperanto.The letter Ŭ is only found in diphthongs—Baldaŭ is sounded Bahldow.The one remaining point to be mentioned is that "AJ" is the same as in By. "OJ" as in Boy.ALL NOUNS end in O in the nominative singular. Birdo, a bird.When the direct object to a verb, an N is added to this O. Mi havas birdon, I have a bird.All nouns form the PLURAL by adding J to the singular. Birdoj, birds. If objective, birdojn.All ADJECTIVES end in A and agree with the noun in number and case. Mi havas belajn birdojn, I have beautiful birds.The INFINITIVES of VERBS always end in I. Lerni, to learn. Pensi, to think.PRESENT INDICATIVES end in AS in all persons singular and plural. Mi iras, I go. Ili iras, they go.PAST INDICATIVES end in IS in all persons singular and plural. Mi iris, I went. Ni iris, we went.FUTURE INDICATIVES end in OS in all persons singular and plural. Ŝi iros, she will go.CONDITIONAL MOOD ends in US in all persons singular and plural. Li irus, he would go.IMPERATIVE MOOD ends in U. Parolu! speak! Iru! go!SUBJUNCTIVES are formed by using "KE" and the Imperative. Ke mi iru, that I might go.The PRESENT PARTICIPLE ACTIVE ends in ANTA—Iranta, going. In the Passive voice in ATA—Farata, being done.PAST PARTICIPLE ACTIVE ends in INTA—Irinta, having gone. In the Passive voice in ITA—Farita, having been done.FUTURE PARTICIPLE ACTIVE ends in ONTA—Ironta, about to go. In the Passive voice in OTA—Farota, about to be done.ADVERBS end in E—Bone, well. Bele, beautifully.1. The DEFINITE ARTICLE is invariably LA in all cases singular and plural. La Patroj, the Fathers.2. There is no indefinite article in Esperanto. Patro, a Father; or merely Father, as the case may be.3. "NOT" is expressed by "NE." Mi ne havas amikon, I have not a friend.4. Questions are introduced by "Ĉu." Ĉu mi ne havas amikon? Have I not a friend?5. ESTI, to be, is the auxiliary verb in Esperanto. Havi, to have, is never an auxiliary.N.B.—There are no exceptions or irregularities in Esperanto.The VOCABULARY has been simplified by about 30 affixes, which are used to modify the meanings of root words. The commonest are the following PREFIXES:—BO indicates relationship by marriage. Bofrato, Brother-in-law.DIS indicates separation, as in English. Disŝiri, to tear to pieces.EK indicates the commencement of an action. Eklerni, to begin to learn.MAL is always used to indicate OPPOSITES. Varma, warm. Malvarma, cool. Amiko, friend. Malamiko, enemy.RE denotes the repetition of an action. Relerni, to relearn. Rediri, to say again.The principal SUFFIXES are the following:—AĴ signifies an object made from—thus, Fruktaĵo, something made from fruit.AR signifies a collection of. Arbo, a tree. Arbaro, a forest.EBL signifies possibility. Videble, visibly. Lernebla, learnable.EC signifies an abstract quality. Boneco, goodness. Beleco, beauty.EG signifies increase. It is the augmentative suffix. Granda, large. Grandega, immense.EJ signifies the place where an action takes place. Lernejo, school. Preĝejo, church.ET is the diminutive suffix. Infaneto, a little child. Varmeta, lukewarm.IG denotes the causing of an action. Morti, to die. Mortigi, to kill.IĜ denotes turning or becoming. Paliĝi, to turn pale. Fortiĝi, to become strong.IL denotes the instrument by which an action is performed. Kudri, to sew. Kudrilo, a needle.IN denotes the feminine. Patro, father. Patrino, mother. Onklo, uncle. Onklino, aunt.IST denotes the occupation, or means of livelihood. Botisto, bootmaker. Servisto, manservant.UL denotes the possession of a Quality or Attribute. Blindulo, a blind man. Danculo, a dancing man.By means of these affixes, the Vocabulary is enormously simplified.All should have "The Student’s Complete Text Book," 1s. 8d., post free, and "Thirty-five Exercises," 1s. 3d., in order to thoroughly learn the system; but the above is serviceable as a rough basis.

The ALPHABET is composed of 28 letters. They are the following:—

A B C Ĉ D E F G Ĝ H Ĥ I J Ĵ K L M N O P R S Ŝ T U V Z and Ŭ.

The VOWELS are always given a long sound; as in the well-known phrase, "Pa, may we go too?" Shorthand students will at once recognise them as the long vowels of "Pitman." Their sound can also be illustrated by—"Bart, Bait, Beat, Boat and Boot."

The following CONSONANTS need special attention. It must be remembered that the sounds given are invariable, becauseEsperanto spelling is phonetic and each letter has only one sound:—

The English letters Q, W, X and Y do not exist in Esperanto.

The letter Ŭ is only found in diphthongs—Baldaŭ is sounded Bahldow.

The one remaining point to be mentioned is that "AJ" is the same as in By. "OJ" as in Boy.

ALL NOUNS end in O in the nominative singular. Birdo, a bird.

When the direct object to a verb, an N is added to this O. Mi havas birdon, I have a bird.

All nouns form the PLURAL by adding J to the singular. Birdoj, birds. If objective, birdojn.

All ADJECTIVES end in A and agree with the noun in number and case. Mi havas belajn birdojn, I have beautiful birds.

The INFINITIVES of VERBS always end in I. Lerni, to learn. Pensi, to think.

PRESENT INDICATIVES end in AS in all persons singular and plural. Mi iras, I go. Ili iras, they go.

PAST INDICATIVES end in IS in all persons singular and plural. Mi iris, I went. Ni iris, we went.

FUTURE INDICATIVES end in OS in all persons singular and plural. Ŝi iros, she will go.

CONDITIONAL MOOD ends in US in all persons singular and plural. Li irus, he would go.

IMPERATIVE MOOD ends in U. Parolu! speak! Iru! go!

SUBJUNCTIVES are formed by using "KE" and the Imperative. Ke mi iru, that I might go.

The PRESENT PARTICIPLE ACTIVE ends in ANTA—Iranta, going. In the Passive voice in ATA—Farata, being done.

PAST PARTICIPLE ACTIVE ends in INTA—Irinta, having gone. In the Passive voice in ITA—Farita, having been done.

FUTURE PARTICIPLE ACTIVE ends in ONTA—Ironta, about to go. In the Passive voice in OTA—Farota, about to be done.

ADVERBS end in E—Bone, well. Bele, beautifully.

1. The DEFINITE ARTICLE is invariably LA in all cases singular and plural. La Patroj, the Fathers.

2. There is no indefinite article in Esperanto. Patro, a Father; or merely Father, as the case may be.

3. "NOT" is expressed by "NE." Mi ne havas amikon, I have not a friend.

4. Questions are introduced by "Ĉu." Ĉu mi ne havas amikon? Have I not a friend?

5. ESTI, to be, is the auxiliary verb in Esperanto. Havi, to have, is never an auxiliary.

N.B.—There are no exceptions or irregularities in Esperanto.

The VOCABULARY has been simplified by about 30 affixes, which are used to modify the meanings of root words. The commonest are the following PREFIXES:—

The principal SUFFIXES are the following:—

By means of these affixes, the Vocabulary is enormously simplified.

All should have "The Student’s Complete Text Book," 1s. 8d., post free, and "Thirty-five Exercises," 1s. 3d., in order to thoroughly learn the system; but the above is serviceable as a rough basis.

For the convenience of Esperantists, all works dealing with the language can now be obtained by writing to the Librarian, P. Howard, Esq., The Bungalow, Cranes Park, Surbiton, Surrey.The books most read are:—"Student’s Complete Textbook," by J. C. O’Connor, B.A., 1s. 8d., post free (revised edition)."Thirty five Exercises with Keys," by A. Motteau, 1s. 3d., post free (6 copies for 6s. 6d.)."No. 52," a short Grammar, by the Hon. R. H. Geoghegan. Price 7d., post free. This is a capital preliminary work for giving to friends to arouse their interest. For this purpose we will supplysubscriberswith 6 copies for 2s. 6d., post free.Three Tales by Tolstoy and Pushkin, 1s. 1d.Fundamenta Krestomatio; Dr. Zamenhof, 3s."Hamlet," translated by Dr. Zamenhof, 2s.Grammar in French or German, 1s. 6d.Commentaire in French, 2s.Prose Selections, 2s. 6d. and 1s. 6d.Stories from back "L’Espérantistes," 2d. each."Tourist’s Phrase-Book," in 6 languages, 6d.Esperanta Sintakso de P. Fruictier, 1s. 6d.The following monthly magazines can be obtained. The annual subscriptions are:—"La Lingvo Internacia," printed wholly in Esperanto, 3s. 6d."L’Espérantiste," in French and Esperanto, 4s."La Lumo," in French, English, and Esperanto, 2s. 6d."La Belga Sonorilo," in French, Flemish, and Esperanto, 2s. 6d."La Bohema Esperantisto," in Czech and Esperanto, 3s."La Rondiranto," in Bulgarian and Esperanto, 3s.The new "Internacia Medicina Revuo" will appear every two months. Subscription 6s. 6d. per annum.The English-Esperanto and Esperanto-English Dictionaries, 2s. 6d. each."French-Esperanto Vocabulaire," 2s. 6d.; "Esperanto-French Dictionnaire," 1s. 6d."Braille Instruction-Book for the Blind," 4s.Translation of the above into English, 6d.Neat star-shaped Badges, for use when travelling, are kept in stock. Price 9d. each.

For the convenience of Esperantists, all works dealing with the language can now be obtained by writing to the Librarian, P. Howard, Esq., The Bungalow, Cranes Park, Surbiton, Surrey.

The books most read are:—

"Student’s Complete Textbook," by J. C. O’Connor, B.A., 1s. 8d., post free (revised edition).

"Thirty five Exercises with Keys," by A. Motteau, 1s. 3d., post free (6 copies for 6s. 6d.).

"No. 52," a short Grammar, by the Hon. R. H. Geoghegan. Price 7d., post free. This is a capital preliminary work for giving to friends to arouse their interest. For this purpose we will supplysubscriberswith 6 copies for 2s. 6d., post free.

Three Tales by Tolstoy and Pushkin, 1s. 1d.

Fundamenta Krestomatio; Dr. Zamenhof, 3s.

"Hamlet," translated by Dr. Zamenhof, 2s.

Grammar in French or German, 1s. 6d.

Commentaire in French, 2s.

Prose Selections, 2s. 6d. and 1s. 6d.

Stories from back "L’Espérantistes," 2d. each.

"Tourist’s Phrase-Book," in 6 languages, 6d.

Esperanta Sintakso de P. Fruictier, 1s. 6d.

The following monthly magazines can be obtained. The annual subscriptions are:—

"La Lingvo Internacia," printed wholly in Esperanto, 3s. 6d.

"L’Espérantiste," in French and Esperanto, 4s.

"La Lumo," in French, English, and Esperanto, 2s. 6d.

"La Belga Sonorilo," in French, Flemish, and Esperanto, 2s. 6d.

"La Bohema Esperantisto," in Czech and Esperanto, 3s.

"La Rondiranto," in Bulgarian and Esperanto, 3s.

The new "Internacia Medicina Revuo" will appear every two months. Subscription 6s. 6d. per annum.

The English-Esperanto and Esperanto-English Dictionaries, 2s. 6d. each.

"French-Esperanto Vocabulaire," 2s. 6d.; "Esperanto-French Dictionnaire," 1s. 6d.

"Braille Instruction-Book for the Blind," 4s.

Translation of the above into English, 6d.

Neat star-shaped Badges, for use when travelling, are kept in stock. Price 9d. each.

Back to Index Next