III.Ik bin de frjeon fen de swiermoed’ge PrinsDy’t tinzenleas fier doarmet nêst it wiet,Dêr’t menn’ge stoarm oermoedich âljend stiet,En ’t skom-wiet spat, al-ivich, sûnder lins;Dy’t sliepleas rêst, safaek de deitiids-grinsDe swarte nacht fen bleke jountiid skiedt,En dreamend sjongt in al to frjemd fortrietFen fiere langsten, sûnder doel en tins;Dy’t húvret oer syn kliene lea, safaekMei eage-ljocht fen fjûr en rou gelaekIt reade minster fen de hertstocht riist;’k Bin frjeon fen de swiermoed’ge Prins, hwaens each,Hjel-blau en drôf, to djip yn ’t hert my seachEn my yn greate ljeafde en twivel tiist.
Ik bin de frjeon fen de swiermoed’ge PrinsDy’t tinzenleas fier doarmet nêst it wiet,Dêr’t menn’ge stoarm oermoedich âljend stiet,En ’t skom-wiet spat, al-ivich, sûnder lins;
Dy’t sliepleas rêst, safaek de deitiids-grinsDe swarte nacht fen bleke jountiid skiedt,En dreamend sjongt in al to frjemd fortrietFen fiere langsten, sûnder doel en tins;
Dy’t húvret oer syn kliene lea, safaekMei eage-ljocht fen fjûr en rou gelaekIt reade minster fen de hertstocht riist;
’k Bin frjeon fen de swiermoed’ge Prins, hwaens each,Hjel-blau en drôf, to djip yn ’t hert my seachEn my yn greate ljeafde en twivel tiist.