OP MEMME JIERDEI.21 Aug. ’17.I.Nou rêst hwet út; de sêfte stoel stiet ré,En roazen rûke, as op dizz’ dei foreale;Midsimmer wijt de keamer ta in sealeSa ljocht en rom, as ’t glânzgjen oer de sé.Foar ’t finster bloeit it blauwe blomte yn ealeFornoeging om de blide dei. Bûnt féGiet weidzjend yn de greiden fier, en ’t swéFen ’t goud-hea rûkt as wijreek yn ús seale.Sa is Jins dei, ljocht, krêftich as Jins wêzen;Wynt silvren tried ek yn Jins hier, Jins moedWirdt yn de kjeltme fen de froast nea fêrzen.In ljochter Geast hat oer ús wrâldwei noed;Hwa’t lyk as Jy det tankjend wit, hat lêzenIt boek fen ’t wiere, en libbet bliid en froed.
21 Aug. ’17.
Nou rêst hwet út; de sêfte stoel stiet ré,En roazen rûke, as op dizz’ dei foreale;Midsimmer wijt de keamer ta in sealeSa ljocht en rom, as ’t glânzgjen oer de sé.
Foar ’t finster bloeit it blauwe blomte yn ealeFornoeging om de blide dei. Bûnt féGiet weidzjend yn de greiden fier, en ’t swéFen ’t goud-hea rûkt as wijreek yn ús seale.
Sa is Jins dei, ljocht, krêftich as Jins wêzen;Wynt silvren tried ek yn Jins hier, Jins moedWirdt yn de kjeltme fen de froast nea fêrzen.
In ljochter Geast hat oer ús wrâldwei noed;Hwa’t lyk as Jy det tankjend wit, hat lêzenIt boek fen ’t wiere, en libbet bliid en froed.