XXXV.Ik bin de stream, it spoekich berchtme ûntdreaunYn keamers, drôf en driigjend, as fen stoarnen;Griis-skomjend âllet er syn stoarm’ge toanenEr kroan’t en klaget, wyld fen skaed oerweaun.Hy boarret paed mank ’t wâld: dy libb’ne kroanenWeargâlje fen syn sang. It timpre gleonSiicht twirjend del... for ’t earste hat er preaunDe ljochte blankens fen de himel-troanen.Nou streamt yn leger oard mids krûd en blommenDy berchrivier en bynt al dijende yn,As wier mei ’t ljocht ek rêst en mymrjen kommen.Skielk laitsjend yn de koel’re sinne-skynOerdreamt er glimkjend ho’t syn weagen skommenYn ’t grize lân fen berte, lang forlyn.
Ik bin de stream, it spoekich berchtme ûntdreaunYn keamers, drôf en driigjend, as fen stoarnen;Griis-skomjend âllet er syn stoarm’ge toanenEr kroan’t en klaget, wyld fen skaed oerweaun.
Hy boarret paed mank ’t wâld: dy libb’ne kroanenWeargâlje fen syn sang. It timpre gleonSiicht twirjend del... for ’t earste hat er preaunDe ljochte blankens fen de himel-troanen.
Nou streamt yn leger oard mids krûd en blommenDy berchrivier en bynt al dijende yn,As wier mei ’t ljocht ek rêst en mymrjen kommen.
Skielk laitsjend yn de koel’re sinne-skynOerdreamt er glimkjend ho’t syn weagen skommenYn ’t grize lân fen berte, lang forlyn.