HILLEB. HEERE. DAVIDJE.Wel hier binnewe, maatje: en we drinken wel ereis ook.VECHTER.Hoe duiker is 't gelegen? droom ik? of is 't spook?HEERE.Neen, 't is gien spook: hier binne wy alle drie, dat zieje veur jou ogen.VECHTER.Wel, wie drommel, vrinden, het joului bewogen,Datje myn zoo ofkloppen zoud? wat bin jy voor een gast?Jy ouwe man?HILLEBRAND.Ik bin een slager.VECHTER.De duivel, dat 's werk datje past.Ien slager, ien slager! me docht dat ik het voelde.Jy hebt jou ambacht wel eleert; maar datje 't evenwel eens ofspoelden.Kom, wyf, haal ereis bier.MAIKEN.Ik zel, vaâr, strak, gaenewe in huis.VECHTER.Maar hoe heb ik 'et evenwel, mit jou lui? 't is dunktme niet recht pluis.Ik heb 'er tegen drie evochten, dat weet ik wel, maar wist de een van de ander?Of hoe is 't? hoe drommel kom jylui by malkander?HILLEBRAND.Wel hoor, as ik 'et jou zeggen moet, Vrederik heeft 'er ons toe gebrocht;Zie, 't is een slechten tyd, hy het ons met geld omekocht,Daer is hy zelfs.VREDERYK.Vechter Jans, vergeeft 'et my, al watje hebt eleden,Is myn bedryf; maar je vrouw, en je dochter, hebben me 'er toe gebeden.Niet uit wraak, of quae mening, zo waer as ik zeg;Maar allien, omje te brengen op de rechte weg.Te vechten, om je dochter, dochtme, datme niet pastenTeugen jou, daerom zocht ik deuze wakkere gasten.Ik deed 'et om je dochter, vergeeft 'et myn, deed ik 'er quaelyk an.VECHTER.Ik vergeef 't je niet allien, maar ik kiesje ook tot myn dochters man:En ik verzeekerje dat, had je 't niet ezocht deur zulke wegen,Jy hadze, mit myn wil, altyd niet licht ekregen;Maar nou mien ikje wat gemakkelyker te gaen leven, Vrederik maat.Ik wensch je lui, allebai, geluk in je toekommende staat.VREDERYK.Ik hebje te bedanken.KLAARTJE.Ik ook vader.VECHTER.En deuze patronen,Om 'er, neffens jou, veur 'er moeiten te lonen,Zellen meê te bruiloft gaen.MAIKEN.Wel, Vrederik, dat hebje al wel gemaakt.VREDERYK.Ja niet waer? hoe kluchtig dat een mensch evenwel somtyds an een hylik raakt.
HILLEB. HEERE. DAVIDJE.
Wel hier binnewe, maatje: en we drinken wel ereis ook.
VECHTER.
Hoe duiker is 't gelegen? droom ik? of is 't spook?
HEERE.
Neen, 't is gien spook: hier binne wy alle drie, dat zieje veur jou ogen.
VECHTER.
Wel, wie drommel, vrinden, het joului bewogen,Datje myn zoo ofkloppen zoud? wat bin jy voor een gast?Jy ouwe man?
HILLEBRAND.
Ik bin een slager.
VECHTER.
De duivel, dat 's werk datje past.Ien slager, ien slager! me docht dat ik het voelde.Jy hebt jou ambacht wel eleert; maar datje 't evenwel eens ofspoelden.Kom, wyf, haal ereis bier.
MAIKEN.
Ik zel, vaâr, strak, gaenewe in huis.
VECHTER.
Maar hoe heb ik 'et evenwel, mit jou lui? 't is dunktme niet recht pluis.Ik heb 'er tegen drie evochten, dat weet ik wel, maar wist de een van de ander?Of hoe is 't? hoe drommel kom jylui by malkander?
HILLEBRAND.
Wel hoor, as ik 'et jou zeggen moet, Vrederik heeft 'er ons toe gebrocht;Zie, 't is een slechten tyd, hy het ons met geld omekocht,Daer is hy zelfs.
VREDERYK.
Vechter Jans, vergeeft 'et my, al watje hebt eleden,Is myn bedryf; maar je vrouw, en je dochter, hebben me 'er toe gebeden.Niet uit wraak, of quae mening, zo waer as ik zeg;Maar allien, omje te brengen op de rechte weg.Te vechten, om je dochter, dochtme, datme niet pastenTeugen jou, daerom zocht ik deuze wakkere gasten.Ik deed 'et om je dochter, vergeeft 'et myn, deed ik 'er quaelyk an.
VECHTER.
Ik vergeef 't je niet allien, maar ik kiesje ook tot myn dochters man:En ik verzeekerje dat, had je 't niet ezocht deur zulke wegen,Jy hadze, mit myn wil, altyd niet licht ekregen;Maar nou mien ikje wat gemakkelyker te gaen leven, Vrederik maat.Ik wensch je lui, allebai, geluk in je toekommende staat.
VREDERYK.
Ik hebje te bedanken.
KLAARTJE.
Ik ook vader.
VECHTER.
En deuze patronen,Om 'er, neffens jou, veur 'er moeiten te lonen,Zellen meê te bruiloft gaen.
MAIKEN.
Wel, Vrederik, dat hebje al wel gemaakt.
VREDERYK.
Ja niet waer? hoe kluchtig dat een mensch evenwel somtyds an een hylik raakt.
UIT.