54. Dine Rechte sünd min Leed in dat Hus vun min Wallfahrt.
55. HErr, ik denk des Nachts an Din Namen un hol Din Gesetz.
56. Dat is min Schatz, dat ik Din Befehl holn doh.
57. Ik hef seggt, HErr, dat schall min Arfdeel sin, dat ik Din Wort holn doh.
58. Ik fleh vör Din Angesicht vun ganzen Harten, wes’ mi gnädig na Din Wort.Ps.123, 3.
59. Ik seh mine Weg’ wol an un kehr min Föt na Dine Tügnisse.
60. Ik il’ un lat nich na, Dine Gebode to holn.
61. De Gottlosen ehr Hup berovt mi, awer ik verget Din Gesetz nich.
62. Midden in de Nacht stah ik up, Di to danken för Din Gerechtigkeit ehr Rechte.Ps.42, 9.
63. Ik hol mi to de, de Di fürchten un Din Befehl holn doht.
64. HErr, de Eer is vull vun Din Gudheit; lehr mi Dine Gerechtsame.Ps.33, 5.
65. Du deihst Din Knecht Gudes, HErr, na Din Wort.
66. Lehr mi guden Sinn un Wetenschaft, denn ik glov an Dine Gebote.
67. Ehr ik demödigt war, hef ik irrt, nu awer hol ik Din Wort.
68. Du büst gnädig un fründlich, lehr mi Dine Gerechtsame.
69. De Hochfarigen denkt sik Lögen öwer mi up, awer ik hol vun ganzen Harten Din Befehle.v.78.85.
70. Ehr Hart is dick as Smeer, ik awer hef Lust an Din Gesetz.
71. Dat is mi leef, dat Du mi demödigt hest, dat ik Din Rechte lehrn doh.
72. Din Mund sin Gesetz is mi leever as veel dusend Stück Gold un Sülver.Ps.19, 11.
73. Din Hand hett mi makt un toricht, nu unnerwies mi, dat ik Dine Gebote lehr.Hiob. 10, 8.
74. De Di fürchten doht, seht mi un freut sik, denn ik höp up Din Wort.
75. HErr, ik weet, dat Dine Gerichte recht sünd un heft mi trulich demödigt.
76. Din Gnad mutt min Trost sin, as Du Din Knecht toseggt hest.
77. Lat mi Din Barmhartigkeit wedderfahrn, up dat ik lev’, denn ik hef Lust to Din Gesetz.
78. Ach, dat de Hochfarigen mussen to Schann warrn, de mi mit Lögen dal drückt, ik awer will reden vun Dine Befehle.v.85.86.
79. Ach, dat sik mussen to mi holn, de Di fürchten doht un Dine Tügnisse kennt.
80. Min Hart blift rechtschaffen in Dine Rechte, up dat ik nich to Schann warr.
81. Min Seel verlangt na Din Heil, ik höp up Din Wort.1. Mos. 49, 18.
82. Min Ogen sehnt sik na Din Wort un seggt: Wannehr tröst Du mi?
83. Denn ik bün as en Hut in den Rok, Dine Rechte vergeet ik nich.
84. Wa lang schall Din Knecht töven? Wannehr wullt Du Gericht holn öwer mine Pienigers?Offenb.6, 10.
85. De Stolten gravt mi Kulen, awer nich na Din Gesetz.
86. Dine Gebote sünd de reine Wahrheit. Se verfolgt mi mit Lögen, help mi!Joh.17, 17.
87. Se hebbt mi binah uppe Eer umbrocht, awer ik verlat Dine Befehle nich.
88. Erquick mi dörch Din Gnad, dat ik hol Din Mund sine Tügnisse.
89. HErr, Din Wort blift up ewig, so wiet de Himmel is.Jes. 40, 8.
90. Din Wahrheit duert up alle Tieden. Du hest de Eer toricht, un se blift stahn.Ps.89, 12.
91. Dat geiht däglich na Din Wort, denn allns mutt Di deenen.
92. Wenn Din Gesetz nich min Trost west weer, so weer ik vergahn in min Elend.v.43.Jer. 15, 16.
93. Ik will Dine Befehle nie un nümmer vergeten, denn Du erquickst mi darmit.
94. Ik bün Din, help mi, denn ik sök Dine Befehle.
95. De Gottlosen luert up mi, dat se mi umbringen doht, ik awer mark up Din Tügnisse.Ps.37, 32.
96. Ik hef dat End vun alle Ding sehn, awer Din Gebot blift.
97. Wa leef hef ik doch Din Gesetz. Däglich red ik darvun.Ps.1, 2.
98. Du makst mi mit Din Gebot wieser as mine Fiende sünd, denn dat is ewig min Schatz.5. Mos. 4, 8.
99. Ik bün gelehrter as all mine Lehrers, denn Dine Tügnisse sünd min Red.
100. Ik bün klöker as de Olen, denn ik hol Dine Befehle.
101. Ik hol min Fot af vun alle bösen Weg’, dat ik Din Wort hol.
102. Ik wiek nich vun Dine Rechte, denn Du lehrst mi.
103. Din Wort is söter för min Mund as Honnig.Ps.19, 11.
104. Din Wort makt mi klok, darum haß ik alle falschen Weg’.
105. Din Wort is min Fot sin Lücht un en Licht up min Weg.Spr. 6, 23.
106. Ik swör un will dat holn, dat ik Din Gerechtigkeit ehr Rechte holn will.
107. Ik bün heel demödigt, HErr, erquick mi na Din Wort.v.67.71.
108. Lat Di gefalln, HErr, min Mund sin friwillig Opfer un lehr mi Dine Rechte!Ps.19, 15.
109. Ik dreg min Seel ümmer in min Hand un ik verget Din Gesetz nich.Richt. 12, 3.
110. De Gottlosen leggt mi Fallen, ik awer irr nich vun Din Gebot.Ps.140, 6.142, 4.
111. Dine Tügnisse sünd min ewig Arfdeel, denn se sünd min Hart sin Vergnögen.
112. Ik neeg min Hart, to dohn na Dine Rechte ümmer un ewig.
113. Ik haß de Twiefelsüchtigen un hef Din Gesetz leef.Ps.31, 7.
114. Du büst min Schirm un Schild, ik höp up Din Wort.
115. Lat mi tofreden, ji Boshaftigen, ik will min GOtt Sine Gebote holn.
116. Erhol mi dörch Din Wort, dat ik leven doh un lat mi nich to Schann warrn öwer min Höpen.Ps.25, 2.3.
117. Mak mi stark, up dat ik gesund warr, so will ik ümmer min Lust hebben an Dine Rechte.v.70.143.Röm.7, 22.
118. Du peddst Alle in den Grund, de gegen Dine Rechte fehlen doht, denn ehr Bedregeri is nicks as Lögen.
119. Du smittst alle Gottlosen uppe Eer weg as Slacken, darum hef ik Dine Tügnisse leef.
120. Ik fürcht mi vör Di, dat mi de Hut gruselt un bün bang vör Dine Rechte.
121. Ik hol öwer dat Recht un Gerechtigkeit, öwergif mi nich an de, de mi Gewalt andohn wüllt.2. Sam. 8, 15.
122. Nimm Du Din Knecht in Schutz un tröst em, dat mi de Stolten nich Gewalt andoht.
123. Min Ogen verlangt na Din Heil un an Din Gerechtigkeit ehr Wort.
124. Handel mit Din Knecht na Din Gnad un lehr mi Dine Rechte.
125. Ik bün Din Knecht, unnerwies mi, dat ik Dine Tügnisse erkenn.
126. Dat is Tied, dat de HErr wat deiht, se hebbt Din Gesetz entwei reten.
127. Darum hef ik Din Gebot mehr leef as Gold un as fin Gold.
128. Darum hol ik stracks all Dine Befehle, ik haß alln falschen Weg.Ps.26, 5.
129. Dine Tügnisse sünd wunnerbar, darum bewahrt min Seel se.
130. Wenn Din Wort apenbarward, so makt dat de Eenfoldigen fröhlich un klok.Ps.19, 8.
131. Ik doh min Mund apen un begehr Dine Gebode, denn mi verlangt darna.
132. Wend Di to mi un wes’ mi gnädig, as Du bi de to dohn plegst, de Din Namen leef hebbt.
133. Lat min Gang gewiß sin in Din Wort un lat keen Unrecht öwer mi de Oewerhand kriegen.
134. Mak mi fri vun de Minschen ehre Frevel, so will ik holn Dine Befehle.
135. Lat Din Angesicht lüchten öwer Din Knecht un lehr mi Dine Rechte.4. Mos. 6, 25.
136. Ut min Ogen flütt Water, darvör dat man Din Gesetz nich holn deiht.
137. HErr, Du büst gerecht un Din Wort is recht.
138. Du hest Din Gerechtigkeit ehre Tügnisse un de Wahrheit streng anbefahlen.
139. Ik hef mi binah to Dod ivert, dat mine Weddersakers Din Wör’ vergeten doht.Ps.69, 10.
140. Din Wort is gud reinigt un Din Knecht hett dat leef.
141. Ik bün gering un veracht, ik verget awer nich Din Befehl.
142. Din Gerechtigkeit is en ewig Gerechtigkeit, un Din Gesetz is Wahrheit.
143. Angst un Noth hebbt mi drapen, ik hef awer Lust an Dine Gebode.
144. De Gerechtigkeit von Dine Tügnisse is ewig, unnerwies mi, so lev ik.
145. Ik reep vun ganzen Harten, erhör mi, HErr, dat ik Dine Rechte höden doh.
146. Ik reep to Di, help mi, dat ik Dine Tügnisse bewahren doh.
147. Ik kam fröh un schrie; up Din Wort höp ik.
148. Ik wak fröh up, dat ik reden doh vun Din Wort.
149. Hör min Stimm na Din Gnad; HErr erquick mi na Dine Rechte.
150. Mine boshaften Verfolgers wöllt mi to Kleed un sünd wiet af vun Din Gesetz.
151. HErr, Du büst dicht bi un Din Gebote sünd luter Wahrheit.
152. Lang awer weet ik, dat Du Dine Tügnisse up ewig fast sett hest.
153. Süh min Elend un rett mi, help mi ut, denn ik verget Din Gesetz nich.
154. Föhr min Sak un erlös mi, erquick mi dörch Din Wort.
155. Dat Heil is wiet vun de Gottlosen, denn se acht Dine Rechte nich.
156. HErr, Din Barmhartigkeit is grot, erquick mi na Dine Rechte.Klagel. 3, 22. 23.
157. Mine Verfolgers un Weddersakers sünd veel, ik wiek awer nich vun Dine Tügnisse.
158. Ik seh de Verächters un dat deiht mi weh, dat se Din Wort nich holt.
159. Süh, ik hef Dine Befehle leef; HErr, erquick mi na Din Gnad.
160. Din Wort is nicks as Wahrheit, all Din Gerechtigkeit ehr Rechte duert up ewig.Joh.17, 17.
161. De Fürsten verfolgt mi ahn Orsak un min Hart fürchtet sik öwer Din Wör’.Jes. 66, 2.
162. Ik freu mi öwer Din Wort, as Een, de in Krieg groten Rov kriegen deiht.
163. Lögen bün ik gram un mi grut darvör, awer Din Gesetz hef ik leef.
164. Ik lav Di an den Dag söben Mal wegen dat Recht vun Din Gerechtigkeit.
165. Groten Freden hebbt, de Din Gesetz leef hebbt, un se ward sik nich stöten.
166. HErr, ik töv up Din Heil un doh na Dine Gebote.1. Mos. 49, 18.
167. Min Seel hollt Dine Tügnisse un hett se veel leef.
168. Ik hol Dine Befehle un Dine Tügnisse, denn all mine Weg’ sünd klar vör Din Angesicht.Ps.18, 22.
169. HErr, lat min Klag vör Di kamen, unnerwies mi na Din Wort.
170. Lat min Flehn vör Di kamen, rett mi na Din Wort.
171. Mine Lippen schüllt vun Di grotspreken, wenn Du mi Dine Rechte lehren deihst.
172. Min Tung schall ehr Gespräk hebben öwer Din Wort, denn all Dine Gebode sünd recht.Spr. 6, 22.
173. Lat Din Hand mi bistahn, denn ik hef erwählt Dine Befehle.
174. HErr, mi verlangt na Din Heil un hef Lust an Din Gesetz.
175. Lat min Seel leven, dat se Di lavt un Dine Rechte mi helpen.
176. Ik bün as en verirrt un verlaren Schap; sök Din Knecht; denn ik verget Dine Gebode nich.
1. En Leed up den Weg na Jerusalem.
Ik reep to den HErrn in min Noth un He erhör mi.
2. HErr, rett min Seel vun dat Lögenmul un vun de falsche Tung’.
3. Wat kann de falsche Tung di dohn? Un wat kann se utrichten?
4. Se is as en Starken sine scharpen Pieln, as Füer in de Wachholders.
5. Weh mi, dat ik en Fremden bün mank Mesech, ik mutt wahnen mank Kedar sine Hütten.Hohel. 1, 5.
6. Dat ward min Seel to veel, to wahnen bi de, de den Freden hassen doht.Jes. 48, 22. 57, 21.
7. Ik hol Freden, awer wenn ik reden doh, fangt se Striet an.
1. En Leed up den Weg na Jerusalem.
Ik slah mine Ogen up to de Bargen, vun weke mi Hülp kamen deiht.Ps.123, 1.
2. Min Hülp kummt vun den HErrn, de Himmel un Eer makt hett.
3. He ward din Fot nich utglieden laten, un de di behöden deiht, slöpt nich.
4. Süh, de Wächter öwer Israel slöpt un slummert nich.Hiob. 7, 20.
5. De HErr behödt di, de HErr is din Schatten öwer din rechte Hand,
6. Dat di bi Dag de Sünn, noch de Maand bi Nacht nich steken deiht.Weish. 18, 3.
7. De HErr behöde di vör all Öwel, He behöd din Seel!
8. De HErr behöde din Utgang un Ingang vun nu an bet in Ewigkeit!
1. En Leed up den Weg na Jerusalem vun David.
Ik freu mi öwer dat, wat to mi seggt is, dat wi in den HErrn Sin Hus gahn schüllt.
2. Un dat uns’ Föt stahn ward in dine Dohre, Jerusalem.
3. Jerusalem is so bu’t, dat se en Stadt sin schall, wo man tosamen kummt.2. Chron. 6, 6.
4. Wo de Stämme rup gahn schüllt, nemlich den HErrn Sin Stämm, to predigen vör dat Volk Israel, to danken to Ehren vun den HErrn Sin Namen.
5. Denn dar hebbt se Stöhl to Gericht hensett, de Richtstohl vun David sin Hus.
6. Wünscht Jerusalem Glück! Dat mutt gut gahn de, weke di leef hebbt.Zach. 4, 7.
7. Dar mutt Freden sin inwennig in din Muern un Glück in Din Palläste.
8. Wegen mine Bröder un Frünn will ik di Freden wünschen.
9. Wegen den HErrn uns’ GOtt Sin Hus will ik din Bestes söken.
1. En Leed up den Weg na Jerusalem.
Ik slah min Ogen up Di, de Du in den Himmel sitten deihst.
2. Süh, woans de Knechts ehr Ogen up de Hann vun ehr Herren kiekt, woans de Deerns ehre Ogen up de Hann vun ehre Fruens kiekt, so kiekt unse Ogen up den HErrn, unsen GOtt, bet He uns gnädig warrn deiht.
3. Wes’ uns gnädig, HErr, wes’ uns gnädig, denn wi sünd heel vull Verachtung.
4. Heel vull is uns’ Seel vun de Stolten ehr Spott un vun de Hoffärtigen ehr Verachtung.Weish. 5, 3.
1. En Leed vun David up de Weg na Jerusalem.
Wo de HErr nich bi uns weer, so segg Israel,
2. Wo de HErr nich bi uns weer, wenn de Minschen sik gegen uns setten doht,
3. So freten se uns bi lebendigen Lief up, wenn ehr Torn öwer uns ergrimmen dä,
4. So war dat Water uns versupen, Ström warn öwer uns Seel gahn.
5. Dat wilde Water war öwer uns Seel gahn.
6. Gelavt si de HErr, dat He uns nich gift ton Rov in ehre Tähn.
7. Uns’ Seel is entkamen, as en Vagel vun den Vagelfanger sin Strick, de Strick is reten un wi sünd los.Spr. 6, 5.
8. Uns Hülp steiht in den HErrn Sin Namen, de Himmel un Eer makt hett.Ps.121, 2.
1. En Leed up de Reis’ na Jerusalem.
De up den HErrn höpt, ward nich falln, sonnern ewig blieven, as de Barg Zion.Ps.21, 8.
2. Um Jerusalem rum sünd Bargen un de HErr is um Sin Volk her, vun nu an bet in Ewigkeit.Ps.34, 8.
3. Denn de Gottlosen ehr Scepter ward nich blieven öwer den lütten Hupen vun Gerechte, up dat de Gerechten ehr Hand nich utstrecken doht to Ungerechtigkeit.
4. HErr, doh Gudes de guden un frommen Harten!Ps.112, 4.
5. De awer afwiekt up ehre krummen Weg’ ward de HErr wegdrieven mit de Öweldoers, awer lat Freden sin öwer Israel!Gal.6, 16.
1. En Leed up de Reis’ na Jerusalem.
Wenn de HErr de Gefangenen vun Zion fri maken ward, so ward wi sien as de Drömers.Ps.14, 7.
2. Denn ward uns’ Mund vull Lachen un uns’ Tung vull Juchen. Denn ward man seggen mank de Heiden: De HErr hett Grotes an se dahn.
3. De HErr hett Grotes an uns dahn, daröwer sünd wi fröhlich.Luk.1, 49.
4. HErr, hev up uns Gefängnis, as Du de Waters na Middag to utdrögen deihst.
5. De mit Thranen seien doht, ward mit Freuden aarn’.Matth.5, 4.
6. Se gaht hen un weent un dregt gode Saat un kamt mit Freuden un bringt ehr Garven.
1. En Staffel-Leed vun Salomon.
Wenn de HErr nich dat Hus bu’t, so arbeit de darin wahnen doht umsunst. Wenn de HErr nich de Stadt behöden deiht, wakt de Wächter umsunst.
2. Dat is umsunst, dat ji fröh upstaht un herna lang sitt un ju Brod mit Sorgen eten doht, denn Sine Frünn gift He dat in den Slap.Ezech. 12, 19.
3. Süh, Kinner sünd den HErrn Sin Gav un Lievesfrucht is en Geschenk vun Em.1. Mos. 33, 5.
4. As de Piel in den Helden sin Hand so geraht de lütten Jungs.
5. Glückselig is de Mann, de sin Pielkober vull darvun hett; de ward nich to Schann, wenn se mit ehre Fiende in dat Dohr handeln doht.
1. En Leed up de Reis’ up Jerusalem.
Glückselig is de Mann, de den HErrn fürchten un up Sin Weg gahn deiht.
2. Du warrst di nährn vun din Hann ehr Arbeit, glückselig büst du, du hest dat gut.
3. Din Fru ward sien as en fruchtbar Wienstock um din Hus rum, din Kinner as de Telgens vun en Ölbom um din Disch rum.
4. Süh, so ward segent de Mann, de den HErrn fürchten deiht.
5. De HErr ward di segen ut Zion, dat du sehn deihst dat Glück vun Jerusalem din Leven lang,
6. Un sehn deihst din Kinner ehre Kinner. Fred öwer Israel!Ps.125, 5.
1. En Leed up de Reis’ na Jerusalem.
Se hebbt mi oft drängt vun min Jugend up, so segg Israel,
2. Se hebbt mi oft drängt vun min Jugend up, awer se sünd mi nich öwer warn.
3. De Plögers hebbt up min Rügg plögt un ehr Föhren lank trocken.Jes. 50, 6. 51, 23.
4. De HErr, de gerecht is, hett de Gottlosen ehr Strängen afsträngt.
5. Ach, hat doch mussen to Schanden warrn un torüggwies’t Alle, de Zion bös sünd.Ps.6, 11.
6. Ach dat se doch mussen sien as dat Gras up dat Dack, verdrögt, ehr man dat utritt!
7. Vun weke de Meier sin Hand nich vull makt noch de Garbenbinner sin Arm.
8. Un de vörbi gahn doht nich spreken: Den HErrn Sin Segen si öwer ju, wi segent ju in den HErrn Sin Nam!
1. En Leed up de Reis’ na Jerusalem.
Ut de Deepe, HErr, rop ik to Di.
2. HErr, hör min Stimm, lat Din Ohren marken up de Stimm vun min Flehn!Ps.5, 2.102, 2.
3. So Du wullt, HErr, Sünn toreken, HErr, wokeen ward bestahn?
4. Denn bi Di is de Vergebung, dat man Di fürchten schall.Jes. 55, 7.
5. Ik töv up den HErrn, min Seel tövt, un ik höp up Sin Wort.Ps.27, 14.
6. Min Seel tövt up den HErrn vun een Morgenwach bet to de anner.
7. Lat Israel up den HErrn höpen, denn bi den HErrn is de Gnad un veel Erlösung bi Em,
8. Un He ward Israel erlösen ut all sin Sünd.Jer. 31, 11.
1. En Leed vun David in högern Chor.
HErr, min Hart is nich hochdragen un mine Ogen sünd nich upreten un ik wad nich umher in grote Saken, de mi to hoch sünd.
2. Wenn ik min Seel nich ruhig un still maken dä, so war min Seel afwöhnt, as en Kind vun sin Moder afwöhnt ward.
3. Israel, höp up den HErrn, vun nu an bet in Ewigkeit!
1. En Leed up de Reis’ na Jerusalem.
Denk, HErr, an David un all sin Lieden.
2. De den HErrn swören dä un den Mächtigen in Jakob tolavte:
3. Ik will nich in dat Telt vun min Hus gahn, noch mi up dat Lager vun min Bett leggen,
4. Ik will mine Ogen nich slapen laten, noch mine Ogenleder drusen,Spr. 6, 4.
5. Bet dat ik en Stell finnen doh för den HErrn to en Wahnung vun den Mächtigen vun Jakob.Apost.7, 46.
6. Süh, wi hört vun se in Ephrata, wi hebbt se funnen up dat Feld an dat Holt.
7. Wi wüllt in Sin Wahnung gahn un anbeden vör Sin Fotschemel.Ps.95, 6.99, 5.
8. HErr, mak Di up to Din Ruh hen, Du un de Lad vun Din Kraft.4. Mos. 10, 35.
9. Lat Din Presters antrecken Gerechtigkeit un Dine Hilligen sik freun.Ps.32, 11.
10. Nimm nich weg Din Gesalvten Sin Regiment wegen Din Knecht David.
11. De HErr hett David en richtigen Eed swarn, darvun ward He nich laten: Ik will di up din Stohl setten de Nakamen vun din Lief.Ps.89, 4.
12. Ward din Kinner min Bund holn un min Tügnis, dat ik se lehrn warr, so schüllt ok ehr Kinner sitten up din Stohl ewig.
13. Denn de HErr hett Zion erwählt un hett Lust dar to wahnen.
14. Dar is min Ruh ewig, hier will ik wahnen, denn dat gefallt mi hier gut.
15. Ik will ehr Spies segen un ehr Armen Brod genog geven.
16. Ehr Presters will Ik mit Heil ankleden un ehre Hilligen schüllt fröhlich sien.
17. Dar schall upgahn David sin Herrschaft; ik hef min Gesalvten en Lücht torecht makt.Luk.1, 69.Ps.112, 9.
18. Sin Fiende will Ik mit Schand bekleden, awer öwer em schall sin Kron lüchten.Ps.35, 26.Weish. 5, 17.
1. En Leed up de Reis’ na Jerusalem.
Süh, wa fien un leevlich is dat, wenn Bröder eendrächtig bi enanner wahnen doht.Sir. 25, 3. Röm.15, 5.
2. As de köstliche Balsam is, de vun Aaron sin Kopp dal flütt in sin ganzen Bart, de dal flütt in sin Kled.2. Mos. 29, 7.
3. As de Dau, de vun Hermon dal fallt up de Barg Zion. Denn dar versprickt de HErr Segen un Leven ümmer un ewig.
1. En Leed up de Reis’ na Jerusalem.
Süh, lavt den HErrn, all den HErrn Sin Knechts, de ji staht Nachts in den HErrn Sin Hus!
2. Hevt ju Hann up in dat Hilligdom un lavt den HErrn.
3. De HErr, de Himmel un Eer makt hett, segen di ut Zion.
1. Halleluja.
Lavt den HErrn Sin Nam, lavt ji, den HErrn Sin Knechts,
2. De ji stahn doht in den HErrn Sin Hus, in de Vörhöf vun unsen GOtt Sin Hus.
3. Lavt den HErrn, denn de HErr is fründlich, singt Sin Namen Lov, denn He is leevlich.
4. Denn de HErr hett Sik Jakob utwählt, Israel to Sin Egendom.
5. Denn ik weet, dat de HErr grot is un uns’ HErr öwer alle Götter.2. Mos. 15, 11. Ps.86, 8.89, 7.
6. Allns wat He will, dat deiht He in den Himmel, uppe Eer, in de See un in alle Deepen.Weish. 12, 18. Luk.1, 37.
7. De de Wolken lett upgahn vun dat End vun de Eer, de de Blitz mitsamt den Regen makt, de den Wind ut heemliche Ort kamen lett.Jer. 10, 13.
8. De de Eerstgeburt slog in Egypten, beide vun de Minschen un vun dat Veh.2. Mos. 12, 19.
9. Un lett Sin Teken un Wunner kamen öwer di, Egyptenland, öwer Pharao un all sine Knechts.
10. De veele Völker slog un dod maken dä mächtige Könige.Ps.136, 18.
11. Sihon, den König vun de Amoriter un Og, den König to Basan un alle Königrieke in Kanaan.4. Mos. 21, 21. 24. Ps.136, 19.20.
12. Un gev ehr Land to en Arvdeel, to en Arvdeel an Sin Volk Israel.Joh.11, 23.12, 6.
13. HErr, Din Nam besteiht up ewig, Din Gedächtniß, HErr, duert up alle Tieden.Ps.102, 13.
14. Denn de HErr ward Sin Volk richten un Sine Knechts gnädig sien.
15. De Heiden ehre Götzen sünd Sülver un Gold, vun Minschenhann makt.Ps.115, 4.Weish. 14, 8.
16. Se hebbt Müler un snackt nich, se hebbt Ogen un seht nich.
17. Se hebbt Ohren un hört nich, ok is keen Athem in ehr Mund.
18. De, weke se makt, sünd se gliek; ja, All de up se höpt.Jes. 42, 17.
19. Lat dat Hus Israel den HErrn laven, lavt den HErrn, ji vun Aaron sin Hus;
20. Ji vun Levy sin Hus, lavt den HErrn, de ji den HErrn fürchten doht, lavt den HErrn!
21. Lavt sie de HErr ut Zion, de to Jerusalem wahnen deiht! Halleluja!
1. Danket den HErrn, denn He is fründlich un Sin Gudheit besteiht up ewig.Ps.106, 1.
2. Dankt den GOtt, de öwer alle Götter is, denn Sin Gudheit besteiht up ewig.
3. Dankt den HErrn, de öwer alle HErrn is, denn Sin Gudheit besteiht up ewig.
4. De grote Wunner deiht alleen, denn Sin Gudheit besteiht up ewig.Ps.72, 18.
5. De de Himmel mit Verstand makt hett, denn Sin Gudheit besteiht up ewig.1. Mos. 1, 6.
6. De de Eer up dat Water utbredt hett, denn Sin Gudheit besteiht up ewig.1. Mos. 1, 1. 7. 9.
7. De grote Lichter makt hett, denn Sin Gudheit besteiht up ewig.1. Mos. 1, 14.
8. De Sünn, den Dag vörtostahn, denn Sin Gudheit besteiht up ewig.Ps.74, 16.17.
9. Den Maand un de Steern, de Nacht vörtostahn, denn Sin Gudheit besteiht up ewig.Sir. 43, 9. 10.
10. De Egypten slog an ehr Eerstgeburt denn Sin Gudheit besteiht up ewig;
11. Un föhr Israel rut, denn Sin Gudheit besteiht up ewig.2. Mos. 12, 41.
12. Dörch mächtig Hand un utgereckten Arm, denn Sin Gudheit besteiht up ewig.
13. De dat Schilfmeer in twe Deel delen dä, denn Sin Gudheit besteiht up ewig.2. Mos. 14, 21. Neh. 9, 11.
14. Un leet Israel dar dörch gahn, denn Sin Gudheit besteiht up ewig.
15. De Pharao un sin Heer in dat Schilfmeer stöten dä, denn Sin Gudheit besteiht up ewig.2. Mos. 14, 26.
16. De Sin Volk dörch de Wüstenie föhrn dä, denn Sin Gudheit besteiht up ewig.
17. De grote Könige slagen dä, denn Sin Gudheit besteiht up ewig.
18. Un mächtige Könige umbroch, denn Sin Gudheit besteiht up ewig.Ps.135, 10.
19. Sihon, den König vun de Amoriter, denn Sin Gudheit besteiht up ewig.4. Mos. 21, 34. 35.
20. Un Og, den König to Basan, denn Sin Gudheit besteiht up ewig.
21. Un gev ehr Land to en Arvdeel, denn Sin Gudheit besteiht up ewig.
22. To en Arvdeel an Sin Knecht Israel, denn Sin Gudheit besteiht up ewig.
23. Denn He dach an uns, as wi unnerdrückt weern; denn Sin Gudheit besteiht up ewig.
24. Un erlös uns vun uns Fiend; denn Sin Gnad besteiht up ewig.
25. De alle Kreatur wat to eten gift, denn Sin Gudheit besteiht up ewig.
26. Dankt den GOtt vun den Himmel, denn Sin Gudheit besteiht up ewig.
1. Un de Waterlöp to Babel seten wi un weenten, wenn wi an Zion dachen.
2. Uns Harpen hungen wi an de Wieden, de darin weern.
3. Denn dar heeten uns singen, de uns gefangen holln, un in uns Hulen, fröhlich sien: Min Leeve, singt uns en Leed vun Zion!
4. Woans schüllt wi den HErrn Sin Leed singen in dat fremde Land?
5. Verget ik di, Jerusalem, so ward min Rechte mi vergeten.Jer. 51, 50.
6. Min Tung mutt an min Gagel kleven, wa ik nich an di denken doh, wa ik nich lat Jerusalem min höchste Freud sien.Ezech. 3, 26.
7. HErr, denk an Edom sin Kinner up den Dag vun Jerusalem, de dar seggt: Rein af, rein af, bet up ehren Grund!
8. Du verstörte Dochter Babel, wol den, de di vergellen deiht, as du uns dahn hest.Jes. 13, 19.
9. Wol den, de din lütten Kinner nimmt un se an den Steen dod sleiht!Jes. 13, 16. Offenb.2, 22.
1. Vun David.
Ik dank Di vun ganzen Harten, vör de Götter will ik Di lofsingen.Ps.9, 2.
2. Ik will anbeden in Din hilligen Tempel, un Din Namen danken för Din Gudheit un Truheit, denn Du hest Din Nam öwer Allns herrlich makt dörch Din Wort.
3. Wenn ik Di anropen doh, so erhör mi un gif min Seel grote Kraft.
4. Alle Könige up de Eer dankt Di, dat se hört dat Wort vun Din Mund,Ps.68, 32.33.
5. Un singt up den HErrn Sin Weg, dat den HErrn Sin Ehr grot is.
6. Denn de HErr is hoch un süht up dat Lüdde un kennt den Hohfarigen vun fern.Ps.113, 5.
7. Wenn ik midden in de Angst umhergahn doh, so erquickst Du mi un streckst Din Hand öwer mine Fiende ehr Torn un helpst mi mit Din rechte Hand.Luk.7, 11.
8. De HErr ward en Enn darmit maken um minetwillen. HErr, Din Gnad is ewig. Dine Hann ehr Wark wullst Du nich laten.Ps.52, 3.90, 17.Luk.1, 15.
1. En Psalm vun David, vörtosingen.
HErr, Du forschest mi ut un kennst mi.v.23.Ps.7, 10.
2. Ik mag sitten oder stahn, so weest Du dat, Du versteihst mine Gedanken vun feern.Jer. 17, 10.
3. Ik mag gahn oder liggen, so büst Du um mi un sühst all mine Weg’.
4. Denn süh, dar is keen Wort up min Tung, dat Du, HErr, nich allns weten deihst.
5. Du schaffst dat, wat ik tovör oder naher doh un hollst Din Hand baben öwer mi.2. Mos. 33, 12.
6. Son Kenntnis is mi to wunnerlich un to hoch, ik kann dat nich begriepen.
7. Wo schall ik hengahn vör Din GEist? Un wo schall ik mi henflüchten vör Din Angesicht?
8. Fohr ik ton Himmel, so büst Du dar, makt ik min Bett in dat Dodenriek, süh, so büst Du ok dar.Amos. 9, 2.
9. Nehm ik Flüchten vun dat Morgenroth un bliev ik an dat üterste Enn vun de See,Jon. 1, 3.
10. So war mi Din Hand doch dar föhrn un Din rechte Hand mi holn.
11. Wenn ik spreken dä: Düsternis schall mi bedecken, so mutt de Nacht ok Licht um mi sien.Hiob. 34, 22.
12. Denn bi Di is ok Düsternis nich düster; un de Nacht schient as de Dag, Düsternis is as dat Licht.Jak.1, 17.
13. Denn Du hest mine Neeren in Din Gewalt, Du weerst öwer mi in min Mutter ehr Lief.
14. Ik dank Di darför, dat ik wunnerbarlich schaffen bün, wunnerbarlich sünd Dine Warke, dat erkennt min Seel wol.Hiob. 10, 8. Ps.119, 73.
15. Mine Gebeene weern Di nich verborgen, as ik in Stillen makt word, as min Wesen bildt war in de unnersten Deele vun de Eer.
16. Dine Ogen seegen mi, as ik noch ahn Gestalt weer, un weern alle Dag’ in Din Bok schreven, de noch warrn schulln, obschonst keen eenzig vun ehr dar weer.Hiob. 14, 5.
17. Awer köstlich sünd vör mi, GOtt, Din Gedanken! Wa is doch vun ehr en so grote Antal!Jes. 55, 9.
18. Schull ik se telln, so war vun se mehr sien, as Sand. Wenn ik upwak, bün ik noch bi Di.
19. Ach, GOtt, mak doch de Gottlosen dod un lat de Blodgierigen vun mi wieken!
20. Denn se redt vun Di schändlich un Dine Fiende erhevt sik ahn Orsak.
21. Ik haß ja de, de Di haßt, HErr, un dat verdrütt mi vun se, dat se sik gegen Di upsett.Ps.101, 3.
22. Ik haß se mit rechten Eernst, darum sünd se mi fiend.
23. Dörchgründ mi, GOtt, un erfahr min Hart, probeer mi ut erfahr, woans ik dat menen doh.
24. Un seh, ob ik up bösen Weg bün un leit mi up ewigen Weg.Ps.25, 4.
1. En Psalm vun David, vörtosingen.
2. Errett mi, HErr, vun de bösen Minschen, behöd mi vör de frevelhaften Lüd.Ps.43, 1.142, 7.
3. De Böses denkt in ehr Harten un up jeden Dag Krieg anfangt.
4. Se makt ehr Tung scharp, as en Slang. Otterngift is unner ehre Lippen. Sela.
5. Bewahr mi, HErr, vör de Gottlosen ehre Hann, behöd mi vör de frevelhaften Lüd, de min Tritt umstöten wüllt.
6. De Hohfarigen leggt mi Falln un bredt mi Seils ut to en Nett un stellt mi Falln in den Weg. Sela.Ps.119, 10.141, 9.
7. Ik awer segg to den HErrn: Du büst min GOtt; HErr, hör de Stimm vun min Flehn!Ps.22, 11.
8. HErr, HErr, min starke Hülp, Du bedeckst min Kopp to de Tied vun den Striet.Ps.78, 9.
9. HErr, lat den GOttlosen nich sin Willen, stärk sin Mothwillen nich, se muchen sik to grot maken. Sela.
10. Dat Unglück, öwer dat mine Fiende sik beraden, mutt up ehr Kopp falln.Ps.7, 17.
11. He ward Kahlen öwer se smieten, He ward se mit Füer deep in de Eer slan, dat se nümmer upstahn doht.
12. En bös Mul ward keen Glück hebben up de Eer, en frevelhafte böse Minsch ward wegjagt un to Grunn richtet ward.
13. Denn ik weet, dat de HErr den Elenden sin Sak un de Armen ehr Recht utföhrn ward.
14. Ok ward de Rechtfardigen Din Nam danken un de Frommen ward vör Din Angesicht blieven.
1. En Psalm vun David.
HErr, ik rop to Di, il’ to mi! Hör min Stimm, wenn ik Di anropen doh.Ps.40, 14.
2. Min Gebet mög vör Di wat dögen, as en Rookopfer, un dat Upheven vun min Hann, as en Abendopfer.2. Mos. 9, 29.
3. HErr, behöd min Mund un bewahr mine Lippen.
4. Neeg min Hart nich up wat Böses, en gottlos Wesen to föhrn mit de Öweldoers, dat ik nich eet vun dat wat de geern mögt.Ps.119, 36.112.
5. Lat den Gerechten mi fründlich slagen un mi strafen; dat ward mi so wol dohn as en Balsam up min Kopp, denn ik bä ümmer, dat se mi keen Schaden doht.
6. Ehr Lehrer möt heraf stött warrn öwer en Fels, denn ward man min Lehr hörn, dat se leevlich is.
7. Unse Knaken sünd verstreut bet na dat Dodenriek hen, as wenn Een dat Land uprieten un upwöhlen deiht.
8. Denn up Di, HErr, HErr, seht min Ogen, ik tru up Di, verstöt min Seel nich.Ps.132, 2.
9. Bewahr mi vör den Strick, den se mi leggt hebbt, un vör de Öweldoers ehr Fall.Ps.140, 6.
10. De Gottlosen möt in ehr egen Nett falln mit enanner, ik awer ümmer vörbi gahn.Ps.7, 16.
1. En Unnerwiesung vun David to beden, as he in de Höhl weer.
2. Ik schrie to den HErrn mit min Stimm; ik fleh to den HErrn mit min Stimm;
3. Ik schüdd min Red vör Em ut un lat vör Em min Noth kund warrn.
4. Wenn min Geist in Ängsten is, so nimmst Du Di mi an. Se leggt mi Slingen up den Weg, wo ik gahn doh.Ps.138, 7.140, 6.
5. Kiek to de rechte Hand un süh, Nüms will di kennen. Ik kann nich weglopen, nüms nimmt sik min Seel an.
6. HErr, to Di schrie ik un segg: Du büst min Toversicht, min Deel in dat Land vun de Lebendigen.Ps.91, 2.
7. Mark up min Klag, denn ik warr veel plagt; errett mi vun mine Verfolgers, denn se sünd mi to mächtig.
8. Föhr min Seel ut dat Stockhus, dat ik Din Namen danken kann. De Rechtfardigen ward sik um mi sammeln, wenn Du mi Gudes deihst.Ps.25, 17.
1. En Psalm vun David.
HErr, erhör min Gebet, hör min Flehn wegen Din Wahrheit, erhör mi vun wegen Din Gerechtigkeit.Ps.5, 2.
2. Un gah nich in dat Gericht mit Din Knecht, denn vör Di is keen lebendig Minsch gerecht.Ps.119, 124.Spr. 20. 9.
3. Denn de Fiend verfolgt min Seel un sleit min Leven dal, he leggt mi in de Düsternis, as de Doden, de lang dod sünd.Klagel. 3, 6.
4. Un min Geist is in mi ängstigt, min Hart is mi in min Lief vertehrt.
5. Ik denk an de vörigen Tieden, ik red vun all Dine Dahten un segg vun Din Hann ehr Wark.Ps.77, 6.
6. Ik bred mine Hann ut to Di, min Seel is döstig na Di, as en drög Land. Sela.Ps.63, 2.
7. HErr, erhör mi bald, min Geist vergeiht, verstek Din Antlitz nich vör mi, dat ik nich liek ward de, de in de Kul fahrt.Ps.28, 1.
8. Lat mi fröh hörn Din Gnad, denn ik höp up Di. Doh mi kund Din Weg, up den ik gahn schall, denn mi verlangt na Di.
9. Rett mi, GOtt, vör mine Fiende; bi Di schul ik mi vör se.
10. Lehr mi dohn na Din Wolgefalln, denn Du büst min GOtt, lat Din guden GEist mi föhrn up eben Bahn.
11. HErr, erquick mi wegen Din Nam, föhr min Seel ut de Noth wegen Din Gerechtigkeit.
12. Un mak mine Fiende tonicht wegen Din Gudheit un bring All de um, de min Seel bang makt; denn ik bün Din Knecht.
1. En Psalm vun David.
Lavt si de HErr, min Hort, de mine Hann strieden un mine Füst Krieg föhrn lehrt.2. Sam. 22, 35.
2. Min Gudheit un min Borg, min Schutz un min Retter, min Schild, up den ik truen doh, de min Volk unner mi dwingt.Ps.18, 2.
3. HErr, wat is de Minsch, dat Du so veel up em holn deihst? Un dat Minschenkind, dat Du em so achten deihst?Ps.8, 5.
4. Is doch de Minsch as nicks, sin Tied fahrt darhen as en Schatten.Hiob. 14, 2.
5. HErr, mak Din Himmel sied un fahr dal, griep de Bargen an, das se roken doht.Ps.104, 32.
6. Lat dat blitzen un jag se ut enanner, scheet Dine Strahlen un mak se bang;
7. Streck Din Hand vun de Högde ut un erlös mi un rett mi vun de fremden Kinner ehr Hand.
8. Weke ehr Lehr is nicks nütz un ehre Warke sünd falsch.Ps.36, 4.
9. GOtt, ik will Di en nie Leed singen, ik will Di spelen up de Psalter vun tein Saiten,Ps.32, 2.3.
10. De Du de Könige Sieg geven un Din Knecht David vun dat böse Swerdt erlösen deihst.Spr. 21, 31.
11. Erlös mi ok un rett mi vun de fremden Kinner ehr Hand, weke ehr Lehr is nicks nütz un ehre Warke sünd falsch.
12. Dat uns Söhns upwasst in ehr Jugend as de Planten, un uns’ Döchter as de uthauen Ecksteens an en Palast;
13. Un dat uns’ Kamern vull sien mögt, hat se rut geven künnt een Vörrath na den annern, dat uns’ Schap dregt dusend un hunnert dusend up uns’ Dörpschaften,
14. Dat uns’ Ossen veel arbeit, dat keen Schaden, keen Verlust noch Klag up unse Straten sie.
15. Glückselig dat Volk, dat dat so geiht. Awer glückselig dat Volk, dat sin GOtt de HErr is!Ps.33, 12.
1. En Lofgesang vun David.
Ik will Di hoch heven, min GOtt, Du König un Din Nam laven ümmer un ewiglich.Ps.34, 4.69, 31.
2. Ik will Di däglich laven un Din Nam priesen ümmer un ewig.
3. De HErr is grot un heel veel to priesen un Sin Gröt is unutspreklich.Ps.95, 3.
4. Kinneskinner ward Dine Warke priesen un vun Din Gewalt vertelln.
5. Ik will reden vun Din herrlich schöne Pracht un vun Dine Wunner;Ps.71, 17.143, 5.
6. Dat man schall reden vun Din herrlichen Dahten un dat man vertell Din Herrlichkeit;
7. Dat man Din grote Gnad priesen un öwer Din Gerechtigkeit juchen deiht.
8. Gnädig un barmhartig is de HErr, geduldig un öwer de Maaten gud.2. Mos. 34, 6.
9. De HErr is öwer de Maaten gud gegen Alle un erbarmt Sik öwer all Sine Warke.Röm.11, 32.
10. All Dine Warke, HErr, schüllt Di danken un Dine Hilligen vun Di grotspreken.
11. Un de Ehr vun Din Königriek priesen un vun Din Gewalt vertelln,
12. Dat de Minschenkinner Din Gewalt kennen lehrt un de Ehr vun Din Königriek Sin Pracht.
13. Din Riek is en ewig Riek un Din Herrschaft duert för alle Tieden.Ps.10, 16.
14. De HErr hollt Alle, de falln doht, un richt Alle up, de dal slagen sünd.Ps.146, 8.Luk.1, 52.
15. Alle Ogen tövt up Di un Du gifst se wat to eten wenn’t Tied is.Ps.104, 27.136, 25.
16. Du makst Din Hand up un makst Allns satt, wat leven deit, mit Wolgefalln.
17. De HErr is gerecht in all Sine Weg’ un hillig in all Sine Warke.5. Mos. 32, 4.
18. De HErr is neg bi All, de Em anropen doht, bi All, de Em mit Eernst anropt.
19. He deiht, wat de Gottesfürchtigen begehrt un hört ehr Schrien un helpt se.Spr. 10, 24.
20. De HErr behödet All, de Em leef hebbt un ward alle Gottlosen tonicht maken.
21. Min Mund schall den HErrn Sin Lof vertelln un all Fleesch schall laven Sin hilligen Namen ümmer un ewig.