The Project Gutenberg eBook ofEen Meisje-StudentjeThis ebook is for the use of anyone anywhere in the United States and most other parts of the world at no cost and with almost no restrictions whatsoever. You may copy it, give it away or re-use it under the terms of the Project Gutenberg License included with this ebook or online atwww.gutenberg.org. If you are not located in the United States, you will have to check the laws of the country where you are located before using this eBook.Title: Een Meisje-StudentjeAuthor: Annie SalomonsRelease date: June 5, 2009 [eBook #29044]Language: DutchCredits: Produced by the Online Distributed Proofreading Team athttp://www.pgdp.net/*** START OF THE PROJECT GUTENBERG EBOOK EEN MEISJE-STUDENTJE ***
This ebook is for the use of anyone anywhere in the United States and most other parts of the world at no cost and with almost no restrictions whatsoever. You may copy it, give it away or re-use it under the terms of the Project Gutenberg License included with this ebook or online atwww.gutenberg.org. If you are not located in the United States, you will have to check the laws of the country where you are located before using this eBook.
Title: Een Meisje-StudentjeAuthor: Annie SalomonsRelease date: June 5, 2009 [eBook #29044]Language: DutchCredits: Produced by the Online Distributed Proofreading Team athttp://www.pgdp.net/
Title: Een Meisje-Studentje
Author: Annie Salomons
Author: Annie Salomons
Release date: June 5, 2009 [eBook #29044]
Language: Dutch
Credits: Produced by the Online Distributed Proofreading Team athttp://www.pgdp.net/
*** START OF THE PROJECT GUTENBERG EBOOK EEN MEISJE-STUDENTJE ***
Een meisje-studentjeEen meisje-studentjeDoorAnnie SalomonsTweede drukUitgegeven door C.A.J. van DishoeckTe Bussum in het jaar MCMVII * * *Drukkerij “De Phœnix”—NijmegenVoorbericht tot den tweeden druk.De nieuwe oplage was bijna gereed, toen ik Annie Sillevis’ brochure: “Een meisje-student over een meisje-studentje” ontving; en ik was blij hierin ’n aanleiding te vinden, na de uiteenloopende meeningen over de “strekking” van het boek, zelf eens even te vertellen, waarom ik het eigenlijk geschreven heb. Juffrouw Sillevis zegt ’t volkomen juist op blz. 7: “eenvoudig-weg, alleen om verhaaltjes te schrijven,” en ik hoor daarbij iets minachtends in haar stem.Inderdaad zou ’t, uit maatschappelijk oogpunt, zeer nuttig geweest zijn ’n brochure of tendenz-roman vóór of tegen studeeren van meisjes te schrijven; maar juffrouw Sillevis zegt, alweer terecht, dat ik maar een eerstejaars was, toen ik ’t schreef, en dus nog heel weinig van de kwestie kon afweten; en daar ik nu eenmaal tot de klasse van menschen behoor, die verhaaltjes-schrijven op-zich-zelf en om-zich-zelf heel belangrijk vinden, schreef ik er een over één “meisje-studentje”; niet over “vrouwelijke studenten”, want die kende ik te weinig, en daar stond ik te ver van af.En, om artistieke redenen, maakte ik dat kind, dat eerste-jaartje, een erg “meisjesachtig” meisje; ’n kind, zooals één der critici terecht zei “in zich volmaakt maar zonder tact”; en bracht haar zoo in voortdurend conflict met haar omgeving; ik liet haar zoeken, zich vergissen, teleurgesteld worden; dwalen, zooals zoo’n kind dwalen zál, tot ze aan ’t eind, geholpen door ’n “vrouwelijke studente”, iets voelt van ’n komende harmonie.Maar nu ráákte m’n verhaaltje ’n “question brûlante”, waarvan maatschappelijke menschen de oplossing zoeken, terwijl ik, als schrijfster, juist ’t conflict wilde; en al wie maar de gelegenheid wachtte, zich eens uit te spreken, heeft mijn “Go” als bewijs of aanvalspunt voor z’n stelling genomen.Zoo professor Blok; zoo Annie Sillevis.Als stuk-op-zichzelf, als raadgeving aan jongeren, als ik, vind ik de brochure van ’n meisje-student voortreffelijk, kranig, leerzaam, en als studentje breng ik m’n oudere zuster gaarne m’n dank voor haar wijs inzicht.Maar als schrijfster van het “Meisje-Studentje” strijd ik voor m’n boek, dat geeft, wat de titel belooft,—de ondervindingen van ’n heel jong meisje—, en dat zwijgt over de dingen, die nog buiten haar kring liggen.Annie Salomons.
Een meisje-studentje
Een meisje-studentje
Een meisje-studentjeDoorAnnie SalomonsTweede drukUitgegeven door C.A.J. van DishoeckTe Bussum in het jaar MCMVII * * *
Drukkerij “De Phœnix”—Nijmegen
Drukkerij “De Phœnix”—Nijmegen
Voorbericht tot den tweeden druk.De nieuwe oplage was bijna gereed, toen ik Annie Sillevis’ brochure: “Een meisje-student over een meisje-studentje” ontving; en ik was blij hierin ’n aanleiding te vinden, na de uiteenloopende meeningen over de “strekking” van het boek, zelf eens even te vertellen, waarom ik het eigenlijk geschreven heb. Juffrouw Sillevis zegt ’t volkomen juist op blz. 7: “eenvoudig-weg, alleen om verhaaltjes te schrijven,” en ik hoor daarbij iets minachtends in haar stem.Inderdaad zou ’t, uit maatschappelijk oogpunt, zeer nuttig geweest zijn ’n brochure of tendenz-roman vóór of tegen studeeren van meisjes te schrijven; maar juffrouw Sillevis zegt, alweer terecht, dat ik maar een eerstejaars was, toen ik ’t schreef, en dus nog heel weinig van de kwestie kon afweten; en daar ik nu eenmaal tot de klasse van menschen behoor, die verhaaltjes-schrijven op-zich-zelf en om-zich-zelf heel belangrijk vinden, schreef ik er een over één “meisje-studentje”; niet over “vrouwelijke studenten”, want die kende ik te weinig, en daar stond ik te ver van af.En, om artistieke redenen, maakte ik dat kind, dat eerste-jaartje, een erg “meisjesachtig” meisje; ’n kind, zooals één der critici terecht zei “in zich volmaakt maar zonder tact”; en bracht haar zoo in voortdurend conflict met haar omgeving; ik liet haar zoeken, zich vergissen, teleurgesteld worden; dwalen, zooals zoo’n kind dwalen zál, tot ze aan ’t eind, geholpen door ’n “vrouwelijke studente”, iets voelt van ’n komende harmonie.Maar nu ráákte m’n verhaaltje ’n “question brûlante”, waarvan maatschappelijke menschen de oplossing zoeken, terwijl ik, als schrijfster, juist ’t conflict wilde; en al wie maar de gelegenheid wachtte, zich eens uit te spreken, heeft mijn “Go” als bewijs of aanvalspunt voor z’n stelling genomen.Zoo professor Blok; zoo Annie Sillevis.Als stuk-op-zichzelf, als raadgeving aan jongeren, als ik, vind ik de brochure van ’n meisje-student voortreffelijk, kranig, leerzaam, en als studentje breng ik m’n oudere zuster gaarne m’n dank voor haar wijs inzicht.Maar als schrijfster van het “Meisje-Studentje” strijd ik voor m’n boek, dat geeft, wat de titel belooft,—de ondervindingen van ’n heel jong meisje—, en dat zwijgt over de dingen, die nog buiten haar kring liggen.Annie Salomons.
De nieuwe oplage was bijna gereed, toen ik Annie Sillevis’ brochure: “Een meisje-student over een meisje-studentje” ontving; en ik was blij hierin ’n aanleiding te vinden, na de uiteenloopende meeningen over de “strekking” van het boek, zelf eens even te vertellen, waarom ik het eigenlijk geschreven heb. Juffrouw Sillevis zegt ’t volkomen juist op blz. 7: “eenvoudig-weg, alleen om verhaaltjes te schrijven,” en ik hoor daarbij iets minachtends in haar stem.
Inderdaad zou ’t, uit maatschappelijk oogpunt, zeer nuttig geweest zijn ’n brochure of tendenz-roman vóór of tegen studeeren van meisjes te schrijven; maar juffrouw Sillevis zegt, alweer terecht, dat ik maar een eerstejaars was, toen ik ’t schreef, en dus nog heel weinig van de kwestie kon afweten; en daar ik nu eenmaal tot de klasse van menschen behoor, die verhaaltjes-schrijven op-zich-zelf en om-zich-zelf heel belangrijk vinden, schreef ik er een over één “meisje-studentje”; niet over “vrouwelijke studenten”, want die kende ik te weinig, en daar stond ik te ver van af.
En, om artistieke redenen, maakte ik dat kind, dat eerste-jaartje, een erg “meisjesachtig” meisje; ’n kind, zooals één der critici terecht zei “in zich volmaakt maar zonder tact”; en bracht haar zoo in voortdurend conflict met haar omgeving; ik liet haar zoeken, zich vergissen, teleurgesteld worden; dwalen, zooals zoo’n kind dwalen zál, tot ze aan ’t eind, geholpen door ’n “vrouwelijke studente”, iets voelt van ’n komende harmonie.
Maar nu ráákte m’n verhaaltje ’n “question brûlante”, waarvan maatschappelijke menschen de oplossing zoeken, terwijl ik, als schrijfster, juist ’t conflict wilde; en al wie maar de gelegenheid wachtte, zich eens uit te spreken, heeft mijn “Go” als bewijs of aanvalspunt voor z’n stelling genomen.
Zoo professor Blok; zoo Annie Sillevis.
Als stuk-op-zichzelf, als raadgeving aan jongeren, als ik, vind ik de brochure van ’n meisje-student voortreffelijk, kranig, leerzaam, en als studentje breng ik m’n oudere zuster gaarne m’n dank voor haar wijs inzicht.
Maar als schrijfster van het “Meisje-Studentje” strijd ik voor m’n boek, dat geeft, wat de titel belooft,—de ondervindingen van ’n heel jong meisje—, en dat zwijgt over de dingen, die nog buiten haar kring liggen.
Annie Salomons.