GRANIDA

GRANIDASPELEERSTE DEELDORILEA.Het vinnich stralen van de SonOntschuyl ick in’t Bosschage;Indien dit Bosje klappen kon,Wat melde’t al vryage*!5Vryage? neen. vryage jae,Vryage sonder meenen;Van hondert Harders (ist niet schae*?)Vindtm’er ghetrouw niet eenen.9Een wullepsch Knaepjen altijdt stuyrtNae nieuwe lust sijn sinnen,Niet langher als het weygheren duyrt,Niet langher duyrt het minnen.13Mijn hartje treckt my wel soo seer,Soo seer, dorst ick°het waeghen,Maer neen, ick waeg’ het nemmermeer*,Haer minnen* zijn maer vlaeghen.17Maer vlaeghen, die t’hans* overgaen,En op een ander vallen;Nochtans ick sie mijn Vryer aen,Voor trouste van haer allen.21Maer oft’t u miste* domme maeght,Ghy siet hem niet van binnen.Dan ’tschijnt wel die gheen rust en waeght,Kan qualijck lust ghewinnen.25Oft ick hem oock lichtvaerdich von,*En ’tbleef in dit Bosschage,Indien dit Bosje klappen kon,Wat melde’t* al boelage!*DORILEA. DAIFILO.DORILEA.Daer is hy. och hoe ben ick inde saeck beladen*!30Best dat ick my versteeck onder de bruyne* bladenIn’t diepste van°het Bosch, al eer dat hy my siet.Best is het, best ist jae, maer vondt hy my dan niet?*Weet ick wel wat ick wil? ick ben vervaert voor’t minnen,Ontschuyl mijn lief, en vrees dat hy my niet sal vinnen.35Neen, beter blijfdy hier dan of ghy verder gingt,Hier komt hy doch voorby; maar luyster wat hy singt.DAIFILO.Die gheboden dienst versmaet,Wenscht’er wel om als ’t is te laat.39Windeken daer het Bosch af drilt*,Weest mijn Brack, doet op* het WiltDat ick jaghe,Spreyt de haghen,°En de telghen van elckaêr,Moghelijck schuylt mijn Nymphe daer.45Nymphe soo ras als ghy vermoedt,Dat mijn gangh tot uwaerts spoedt,Loopt ghy schuylen,Inde Kuylen,En het diepste van het Woudt,Daer ghy met rêen vervaert zijn soudt.51Vreesdy°niet dat de Satyrs, daerV eens mochten nemen waer*,En beknellen,’T zijn ghesellen,Die wel nemen t’uwer spijt*’T geen daer een Harder langh om vrijt,57Sonder te dencken, dat in’t kruydt,Dickwils Slanghen gladt van huydt,Zijn verholen,Loopt ghy dolen,Maer nochtans hoe seer ghy vliedt,Dat ghy mijn haet, en dunckt my niet.63Want doe wy laest van ’s avonts laetSonghen tot den dagheraet,Met elck-ander,En uyt d’ander,*Tot den dans ick u verkoos,Bloosden u wanghen als een roos.69Mompelen hoord’ ick op dat pas,Dat dat gheen quaedt teecken was,En wanneer „ickHeel begeerlijckKussen quam u mondtje teer,Repten u lipges, dochtme, weer.75’T weygheren, en d’afkeericheydt,Voecht soo wel niet, alsmen seydt,Voor de Vrouwen,’T kan haer rouwen,Die gheboden dienst versmaet,Wenschter wel om als ’t is te laet.81Sus, sus, wat of ick daer mach hoorenRitselen inde haghedooren?Is zy’t, zij sal my niet ontvlien.Neen Dorilea, al ghesien.85Nu suldy°hier met gheen een kusjen of „raken.*DORILEADaifilo seg ick, ghy sult het te grof „maken.°Daifilo, laet my staen.Daifilo, laet my gaen.°DAIFILO.Maer Dorilea, moochdy* soo afkeerich „zijn90Van ’t gheen daer alle menschen nae begeerich „zijn?En vlieden stuyrs van sin?DORILEA.Wat doch?DAIFILO.De soete Min.DORILEA.Ghy noemt het soete Min, en segt dat gene lieden95Behalven ick alleen, de soete Minne vlieden,Voort* hoor ick van de Min soo veel quaets, dat ick gruwVan yder een, en die gheloof ick bet als u.Dus Daifilo, van nu,Laet my voortaen te vreden*.DAIFILO.100Ach suldy dan dus schuw*U groene* jeucht besteden?°Dees teeder schoone ledenEn zijn u niet ghegunt*,Dat ghyse sonder vrundt105Afgunstich* soudt verslijten,En eens te laet bekrijten,Dat ghy, om niemandt jonst, of wellust* te doen aen,Versuymelijcken* hebt u selfs te kort ghedaen.Wilt rekeninghe maken,110Dat dese roose-kaken.En dese lippen varsch,Die gloeyen als een Kars,Die nu een yder wenscht te kussen en te stroocken,Sullen van ouderdom verwelcken, en verschroocken*.°115Dit effen voorhooft net,°De diepe rimpels metTer tijdt sullen ontslechten*;En dees welighe vlechten,Die met veel strickjens gail*, soo dertel zijn vertuyt*,120Sullen haer gouden rock allensgens trecken uyt;En ’tgeen ghy voor fijn goudt moghelijck hielt voor desen,°Suldy bevinden maer silver vergult te wesen.°Dees wacker ooghen bly,*Veileeren sullen zy125Haer lodderlijcke* treken,Die soo veel brandts ontsteken.Dees vlugghe gauwicheydt*,Daer grijse’ aelwaricheydt*,Gaet sonder reên op gnorten*,130Dien sal den ouderdoom°Die’t al maeckt suf, en loom*,Zijn vleughels dapper korten.°Dan compt onnut berouw, als betrens tijdt ontbreeckt.DORILEA.Daifilo ick weet niet van wiens schoonheydt dat ghy spreeckt.*°135Nae dat ick kan bevijnen*°En ist niet vande mijnen,°Want onlanghs heb ick dien°Inde Fonteyn* ghesien;En’t beelt in’t water stil, my op dat pas verscheenen,°140Quam met u segghen niet al te wel over eenen.Maer siedy ’t groene woudt, hoe lustich dat het staet,Hoordy de Vogeltjens die voor den dageraetDanckbaerder zijnd’als d’onvernoechelijcke menschen,De wellekome Son met sang goe morgen wenschen.145Siedy dees heuvels blondt,* en het begraesde* dal°Met Bloempjes veelerley ghemarmort over al,’T wellustighe banket* van de ruyschende Bijen?°Hoe vrolijck lacht het al in dese Somer-tijen?Maer als den guyren Herfst komt met zijn buyen aen,150Sal dese dinghen al haer vrolijckheyt vergaen,En dees bloeyende jeucht des Werelts, sal verkeerenIn dorren ouderdom, en haer cieraet ontbeeren.Nochtans, indien dat alDe Bouwliên* spanden t’samen*,155En met°groot gheschal*,De Goden bidden quamen,Dat Donder, Blixem, Windt, en Haghels groot gheweldtMocht komen metter yl vrybuyten over ’t veldt,Beroven d’Aerde van haer ghespickelde°rocken*,160De Berghen van haer cruyn, de Boomen van haer locken,Om dies wil*, dat doch eens d’aenstaende Winter wreedtHet Aertrijck plaghen sou met dierghelijcken leedt;Soudy niet segghen, ’twas haer nutter dat zy badenOm redelijck verstandt?DAIFILO.165Iae, trouwenDORILEA.Soudy radenDat ick door Min een buy met sonne-schijn vermomt,Die lichtelijck vernielt, wie dat zy overkomt,Dan krencken sou mijn jeucht, om dies wil dat de jaren170Dese schoonheden mijn (ghenomen°datse warenGhelijck als ghyse maeckt) my souden maken quijt?Soud’ ick de schae des tijdts gaen soecken voor de tijdt?DAIFILO.Dit doedy vast*, want ick, o Dorilea, rekenDe leelickheyt soo goedt als schoonheyt onbekeken;175En al bekeken onbelonckt*; en al beloncktNoch onghenoten van den Minnaer dien zy’ ontfonckt.Wat’s jeughde sonder Min vol onbeweechde coutheytDoch beter als versufte’ en stijfbevrosen oudtheyt?°En dat de soete Min van u beschuldicht wort,180Als die de schoonheydt krenckt, daer doedy hem te kort:Want noyt en sachmen hem het suyvere besmetten,Maar wel recht anders, ’t geen dat saluw* was, blanketten,En legghen blosend’ root op teedre* wanghen bleeck,°En ’t hayr vergulden, dat te vooren vael gheleeck:185En geene sachmen oyt, het geen dat zy beminden,°Leelijcker dan°het was, maer wel veel schoonder vinden.Maer segdy yder eenBeklaecht hem met gheween,Over de Min vol swaerheydt*?°190Sy spreken buyten waerheydt,Al wordt de Min bescheldt*,’T is Onmin die haer°quelt,Onmin van Lief verkoren,*Want quam haer°Min te vooren*195Van haer bemindes zy°,Sy wierden’t eens met my,En souden ras bekennenDat Minne niet kan schennen,Maer dat ghebreck van Min alleen den Minnaer krenckt,200Die minnes honich soet°met bittre galle mengt.Dus Dorilea, dencktDat Min van beyde zijen,Niet anders voort en brengtAls wellust* en verblijen.205Daerom in dese tijen,Schijnt dat de Werelt dus blygeestich opgheproncktIn’t harte Min ghevoelt, en t’eenemael verjongt.Den Hemel schijnt verlieft; de Visschen in de stroomen,De Dieren in het kruydt, ’t ghevogelt in de boomen,210De Nymphen in het bosch, natuyren* van de Min.Dat Vogeltjen, dat nu vliecht uyt den Dennen, inDen Boecke-boom, en schijnt onmoghelijck om vermacken*,Dan uyt de Boecke-boom weer inde Myrte-tacken,En hippelt quelende soo licht soo wilt soo wuft*,215Waer’t van natuyr begaeft met menschelijck vernuft,Het soud’ segghen ick brand’ van Min, ick brand’ van minnen,°Tjilpende door het Woudt; maer wel brandt het van binnen,*°En singt in sijne tael op lieffelijcke maet,Dat* het zijn soete Lief, zijn lieve lust verstaet.220En luyster, juyst of zy’t om u te leeren dede,Antwoordt zijn lieve lust: van minnen brand ick mede.De Min het al verwint,Hemel en Aerde mint,°Sal Dorileaes siel Mins krachten groot van waerden225Alleene weder staen, in Hemel en op Aerden?°Neen; want een yder mensch wordt van de Min gheraeckt,En diese jongh ontgaet, bejaert zijn krachten°smaeckt*:De minne wil doch eens doen blijcken in ons hartenHoe veel dat hy vermach: dus vreest hem vry te tarten,230En weet dat grooter smart noyt yemand overquam,Als jeuckeringh van Min°in oude leden stram.°Het jonck hart, dat hy quetst, gheneest de minne weder,En hoop hellept°het op, als ’t leydt van pijne neder:Maer d’oude Minnaer is gheplaecht met dobble rouw,235Die willend niet en mach*, en mogend* niet en wouw.Drooch hout ontsteken*, brandt feller als groene spruyten.°DORILEA.Ghy ander* Vryers kent dees praetjens al van buyten,En brengt’er veel in’t net;Maer ick heb wel ghelet240Op ’t geene dat ghy seyde,Dat als de Min van beydeDe zijden is gheplant,Soo valt* het soeten brandt.Of ick dat schoon* toestonde,245Verklaert my met wat vonde*°Soud’ick doch kennen myVersekeren, dat dyDe vlammen t’harte blaecken,Die ghy my diets wilt maecken?250Of als dat alsoo was,Dat ghy niet soudt, soo rasGhy weer-mins jonst mocht voelen,Verkeeren, of verkoelen?Ghelijck wy Vrouwen slecht*°255Vaeck worden uytgherecht*,Dewijl gheveynsde min, en lichte* wispeltuyricheytOns troonen met het soet, en loonen met de suyricheyt.DAIFILO. GRANIDA. DORILEA.DAIFILO.Nymphe, maer.°GRANIDA.Schoone Nymph’ en hebdy niet ghesien260Met breydeloose ren, hier eenighe EdelliênVervolghen een wildt Swijn? weet ghy niet of zy’t vinghen?Of werwaerts rêên sy op?DAIFILO.Iaghers, noch Hovelinghen°En hebben wy ghesien, maar wel ghehoort gherucht:265Dan ’tscheen soo ver van hier te wesen dat ick ducht,Edele°Maeght ghy sult haer swaerlijck rijden inne*,Zijdy een aertsche Maecht, en anders* geen Godinne,U aenschijn noch u stem geensins de menschen slacht.°GRANIDA.Soo grooten eer voorwaer°ick my niet waerdich acht.270Ick ben Granida’ indien’t u liên bekent is, hoemenTen Hove’ hoort de Princes des Conings dochter noemen.Dewijl ’s gheselschaps spoor u niet en is bekent,Soo bid’ ick, wijst my doch waer dat ick hier ontrentOm ’s heeten middachs brandt een weynich te verfresschen,275Wt koele Beeck, of Bron, mijn drooghe dorst mach lesschen,Dat Ceres u ghewas, en Pan u Vee behoe.DAIFILO.Het bidden* laet voor ons, t’ghebieden komt u toe,Alderheuste Princes, siet°hier om u t’ontladen*:Diana moe-ghejaecht, en soude niet versmaden280Dees suyvere Fonteyns cristallinighe vloedt.°Al zijn wy Harders slecht, eenvoudich opghevoedt,*Noch* onse sorghen laech, door hoogher vlucht te kiesen,°Ons aengheboren bosch uyt haer ghesicht verliesen:*Wy weten lijckewel* dat wy dees groene laen,285Dat wy de schaduw koel van dees dienstighe blaen,°Dees vrolijcke heuvels, dit heldere°waters vlieten,En al ons levens lust van ’s Conings handt ghenieten.’Ten waer die ’t wijsselijck al te versorghen wist,*’Tverwoeste*°metter haest, door verquistende* twist.290’Tis hy, die de begeerten van sijn OndersatenMaticht* bescheydelijck* in soo* verscheyden maten,°Dat niemandts minders list zijn meerder yet ontruck,*Dat niemandts meerders°macht zijn minder en verdruck.’T is hy die sorghe draecht alleene voor ons allen,°295Dat Vreemdelinghen wreedt ons niet en overvallenMet vernielende krijgh,°en schennen* in een uyrDe dracht* van menich jaer, door ’t yser en het vuyr.Danckbaer°behoortmen voor een aertschen Godt te eerenDien ’t lust om anders lust zijn eyghen lust t’ontbeeren:300Maer ons eerbieden* is te laech nae zijn waerdy.GRANIDA.Beleefden* Harder, noyt eenighe Wijnen myBoven den frisschen dauw van dees Fonteyn ghevielen.°Ach gheluckighe°rust van licht-vernoechde sielen,Die nijt noch spijt des Hoofs versteurt haer soete vree!305Wiens* sorghen wijder niet en weyden dan haer Vee.De lusten daer sich ’t Hof met moeyten om beslommert,Werpt u nature toe en is voor u bekommert.*Ghy treckt door hongher, en door dorst uyt dranck, en spijs,De lust van ’t Hof ghelockt door soo veel leckernijs;310Het Hof door drincken dorst, en hongher soeckt door ’t eetenEn jaecht de lusten voor*, u zijnse toeghesmeten;’T lustsoeckend Hof ontvliên de lusten daer ’t om slóóft;Ghy vollicht de natuyr, wy sien haer over ’thóóft.Eer sal dit lichaem in een duyster graf vernachten315Beleefden Harder, als my gaen uyt de ghedachtenU weltepasse dienst, en oft ghebeurde, datMijn hulp u nut mocht zijn in ’t Hof, of inde stadt,Vertrout dat my geen saeck soo wichtich sal verletten*,Of ick en salse’ om u wel aen een sijde setten.320Nu voecht my wederom te keeren, daer* ick achtDat my ’t gheselschap van mijn staet-dochters°verwacht,Welck ick ghebood, van haer vermoeyde Tellen*, nederTe sitten in het gras, tot dat ick keerde weder;Dewijl my niemandt van haer allen volghen mocht*,325En my de lust des jachts niet te versuymen docht.Den hemel die bedauw u jaren menichvuldichMet gheduyrighe*°rust.DAIFILO.Wy zijn’t u alle schuldichAlwaerdighe Princes. helaes! hoe leedt is my330Dat ons vermoghen min als ons begeerte zy!Den Hemel wil u staet in eeuwicheyt behouwen.GRANIDA.Vaert eeuwelijcken wel.DAIFILO.Is onder d’aertsche VrouwenDan een, die waerdich is dat om haer dienst alleen335Al d’ander men versweer*?DORILEA.Hoe koel gaet hy daer heen,Sonder dat hy van my zijn afscheydt heeft ghenomen;Best volghe ick hem, en sie°wat hem mach overkomen.GRANIDA.Hoe vrolijck is den geen die danckbaerlijcken leeft340By d’ondanckbare°mensch die geen vernoegingh heeft!Dees Harder toont meer dancks voor not* van bosch, en boomenAls menich Eelman voor gheschoncken Vorstendoomen,Die vaeck zijn Prince* danckt met oproer oft verraet,En acht maer elcke staet, een trap tot hoogher staet.345Met welckeen yver komt my dees zijn dienste bieden?°Al de dienstwillicheyt gheveynst der Edellieden°Is my soo veel niet waert; want dese die betoontSijn heusheyt, niet uyt hoop van die te sien beloont:Ten Hoof op hoop van loon is ’t aenschijn vol ghenegenheyt,350Maer het onheus ghemoet vol onwillighe°tegenheyt.Ghy grootsche Princen, die door u uytheemsche* prachtVerwonderingh soeckt by ’t volck, om van het hooch geslachtDer Goden afghedaelt te schijnen, u cieraden,U Scepters, Croonen, en u purpere ghewaden,355En maken u niet soo grootachtbaer aenghesien*,Als de natuyre maeckt een laech-gheboren, dien- ’T haer lust, om lieffelijck de Werelt te verbasen,*Een edel geest in ’t hart en in ’t ghesicht te blasen:En cieren het aenschijn vol vrolijckheden soet360Met defticheyt* ghemengt, van hoofde tot de voetBesprengend’ over al de welghemaeckte ledenMet goddelijcker glans als princelijcke kleden.Ghelijck d’eerwaerde* Son is by ons aertsche vuyr,Sulcx is by d’arme kunst, de kunst-rijcke natuyr.365Wat handt heeft oyt haer soo vernuftich mercken* laten,Dat zy, bootserende de Conincklijcke vaten,Vormde ’tghewrochte°goudt in aerdigher* manier,Als de natuyr de Schulp, daer ick uyt dronck alhier?Dan* ’t Hof en siet niet* schoons in dinghen licht verkreghen,370Natuyrs gheboden dienst is hen onwaert* en teghen;Maer ghy eenvoudich volck ontfangt haer gaven rijck°Met open armen, en ghebruycktse°danckbaerlijck.REY VAN IOFFEREN.373Ghy lodderlijcke* Nymphen soet,°Die nauwelijcx een roosen-hoedt*Om gouwe kroon soudt geven,Hoe wel lust u uw leven?377Uw lusten is u als een wet,Uw loncken is een ty-gheset,*Uw kouten is vryage,Uw minnen is boelage.381De schaduw die de kuylen heelt,Waerin ghy u ghenoechjens steelt,En soudt ghy niet verwinssen*,Om schaduthroons van Prinssen.*385Wanneer ghy aen de reye gaet,En dat* het schalcke Lietje raedt°Het diepst van u ghepeynsen,Hoe qualijck kundt ghy veynsen.389Maar soo* ’t u lief niet beter kan,En toont u dat sijn harte,°van-Uw hartjen is°ghedreven,Wat isser om te geven?*393Soo* ruylden ghy dat deuntjen nietOm avondt-spel*, of morge-liedt*,Dat voor Princessen deuren,Haer dunne* slaep komt steuren.397Een appel, die met jonste grootU boeltje werrept in u schoot,*Daerom soudt ghy versmaden’S Hofs tafel-overdaden.401Als van u Lief ghemeldet* wert,°Zijn ’tuwaerts* overgeven hart,Soo zijt ghy bet te vreden,Als Prinssen aenghebeden.405’T eenvoudich leven haylich*, leydtGhyliên in vreed’ en vaylicheydt,Uw vryheyt gaet te bovenDe schijn-wellust der Hoven.REY. GRANIDA.REY.Mijn Vrouw, God zy ghedanckt dat ghy ons hier ontmoet.410’T gheselschap is een deel te paerd, een deel te voet,Verstroyt om soecken naer u op°bysond’re* straten*,En haer by-eenkomst is daer ghy ons hadt ghelaten,In ’t naeste dal, en zijn in ’t keeren al misschien.GRANIDA.En ’t Wilt?REY.415Ghevanghen is ’t, mijn Vrouw*, en sult het sien.DORILEA. DAIFILO.DORILEA.Daifilo, beydt wat, hoe?’Ten gaet ten Hoof niet toeGhelijck ghy u laet veurstaen*.En wilt soo licht niet deurgaen420Met dat u wel ghevalt;Hoort hoe Palemon kalt,*Die seydt dat hy verdoorde*,Doen hem de lust bekoordeVan ’t Hof te volghen; hy425Meende, ghelijck°als ghy,Dat heusheyt soet van zede,*Vrientschap, en weelde*°medeDaer was in overvloedt,Ghelijck de rijckdom doet.DAIFILO.430En als hy’t quam te proeven?DORILEA.Doe vandt hy met bedroeven,Dat daer die dinghen zijnNiet anders als in schijn.Wat sneuvel* (seyt hy) och wast voor mijn groene jaeren,435Als ick mijn soete buyrt*, en vryheyt liete°vaeren!*En dienen ghingh ten Hoof; ick meende ’t was al klaer-Goudt datter blonck, maer ’t is een momme-vollick daer;Het aenschijn vol sachtmoedicheyts,’Tghemoedt°vol felle woedicheyts,440Een minnelijck ghelaet*,’T hart vol van nijdt en°haet:Saechdy de Visschers oyt* om lichst de visch te treckenDen scharpen Angel-hoeck met lockend’ aes bedecken?Recht gaet het soo ten Hoof. De dienstbaerheyt, die zy445Soo mildt u bieden aen, is lockbedriegery;Haer dienst, en hullep streckt maer om u te verrassenMet onvermoede slach, en door u val te wassen.Oprechte vrientschap, Godtsvrucht, onbevleckte trouw,Veylighe’ onnoselheyt*,°rechtuytheyt sonder vouw,450Waerheyt van woorden, goedicheyt*,°Worden daer°voor kleynmoedicheyt*,Voor slechtheyt* yl* veracht,°Beguychelt*, en belacht.’T is al geveynst ten Hoof watmen’er°siet vertoogen*,455Gheveynst is haer ghelaet *, gheveynst haer mondt, haer oogen,°Geveynst haer Godsvrucht,°jonst, haer vrientschap en haer vree,En g’lijck haer deuchden zijn, soo is haer weelde* mee.Wanneer de HovelinghenEen vrolijck Liedtjen singhen,460’T en is van vreuchde niet,Maer ’t is, om het verdrietDaer ’t hart af wordt verbeten,Een weynich te vergeten.Haer lachen is van spijt,465Of ’t duyrt de korte tijdtEens ogenblix, tot dat ’s ghemoedts staedige°plaghen,Die ’t weeren uyt het hart, ’t oock uyt het aensicht jaeghen.Wat’s al des werelts lustAls ’t hart niet is gherust?470Hierom, Daifilo, staeckt u opset voorghenomen,°Ghy weet waer dat ghy zijt, maer niet waer ghy sult komen.Die wel is, blijf.DAIFILO.Iae, maerOf* ick niet wel en waer,475Of of°ick beter winste?DORILEA.Soo soudy doch ten minsteHet Hof niet volghen, danSlaet yet wat anders an*Sonder het groene Woudt en dees Landouw’ te laten.°DAIFILO.480Iae Dorilea, ghy noch al Palemons praten,En sult my meer sijn raedt doen volghen dan sijn daedt.DORILEA.Soo mocht het u wel gaen ghelijck het hem nu gaet,Die nae ’t verdrach* van soo veel slaverny en°snóótheyt,Als hy verwachte ’t lóón van inghebeelde gróótheyt,485Is wijs gheworden dat sijn hoop niet was dan windt;En klaecht, nu ’t ommekomt*, dat hy sich selven vindtIn plaets van een jonck HovelingGheworden een oudt schoveling*.

EERSTE DEELDORILEA.Het vinnich stralen van de SonOntschuyl ick in’t Bosschage;Indien dit Bosje klappen kon,Wat melde’t al vryage*!5Vryage? neen. vryage jae,Vryage sonder meenen;Van hondert Harders (ist niet schae*?)Vindtm’er ghetrouw niet eenen.9Een wullepsch Knaepjen altijdt stuyrtNae nieuwe lust sijn sinnen,Niet langher als het weygheren duyrt,Niet langher duyrt het minnen.13Mijn hartje treckt my wel soo seer,Soo seer, dorst ick°het waeghen,Maer neen, ick waeg’ het nemmermeer*,Haer minnen* zijn maer vlaeghen.17Maer vlaeghen, die t’hans* overgaen,En op een ander vallen;Nochtans ick sie mijn Vryer aen,Voor trouste van haer allen.21Maer oft’t u miste* domme maeght,Ghy siet hem niet van binnen.Dan ’tschijnt wel die gheen rust en waeght,Kan qualijck lust ghewinnen.25Oft ick hem oock lichtvaerdich von,*En ’tbleef in dit Bosschage,Indien dit Bosje klappen kon,Wat melde’t* al boelage!*DORILEA. DAIFILO.DORILEA.Daer is hy. och hoe ben ick inde saeck beladen*!30Best dat ick my versteeck onder de bruyne* bladenIn’t diepste van°het Bosch, al eer dat hy my siet.Best is het, best ist jae, maer vondt hy my dan niet?*Weet ick wel wat ick wil? ick ben vervaert voor’t minnen,Ontschuyl mijn lief, en vrees dat hy my niet sal vinnen.35Neen, beter blijfdy hier dan of ghy verder gingt,Hier komt hy doch voorby; maar luyster wat hy singt.DAIFILO.Die gheboden dienst versmaet,Wenscht’er wel om als ’t is te laat.39Windeken daer het Bosch af drilt*,Weest mijn Brack, doet op* het WiltDat ick jaghe,Spreyt de haghen,°En de telghen van elckaêr,Moghelijck schuylt mijn Nymphe daer.45Nymphe soo ras als ghy vermoedt,Dat mijn gangh tot uwaerts spoedt,Loopt ghy schuylen,Inde Kuylen,En het diepste van het Woudt,Daer ghy met rêen vervaert zijn soudt.51Vreesdy°niet dat de Satyrs, daerV eens mochten nemen waer*,En beknellen,’T zijn ghesellen,Die wel nemen t’uwer spijt*’T geen daer een Harder langh om vrijt,57Sonder te dencken, dat in’t kruydt,Dickwils Slanghen gladt van huydt,Zijn verholen,Loopt ghy dolen,Maer nochtans hoe seer ghy vliedt,Dat ghy mijn haet, en dunckt my niet.63Want doe wy laest van ’s avonts laetSonghen tot den dagheraet,Met elck-ander,En uyt d’ander,*Tot den dans ick u verkoos,Bloosden u wanghen als een roos.69Mompelen hoord’ ick op dat pas,Dat dat gheen quaedt teecken was,En wanneer „ickHeel begeerlijckKussen quam u mondtje teer,Repten u lipges, dochtme, weer.75’T weygheren, en d’afkeericheydt,Voecht soo wel niet, alsmen seydt,Voor de Vrouwen,’T kan haer rouwen,Die gheboden dienst versmaet,Wenschter wel om als ’t is te laet.81Sus, sus, wat of ick daer mach hoorenRitselen inde haghedooren?Is zy’t, zij sal my niet ontvlien.Neen Dorilea, al ghesien.85Nu suldy°hier met gheen een kusjen of „raken.*DORILEADaifilo seg ick, ghy sult het te grof „maken.°Daifilo, laet my staen.Daifilo, laet my gaen.°DAIFILO.Maer Dorilea, moochdy* soo afkeerich „zijn90Van ’t gheen daer alle menschen nae begeerich „zijn?En vlieden stuyrs van sin?DORILEA.Wat doch?DAIFILO.De soete Min.DORILEA.Ghy noemt het soete Min, en segt dat gene lieden95Behalven ick alleen, de soete Minne vlieden,Voort* hoor ick van de Min soo veel quaets, dat ick gruwVan yder een, en die gheloof ick bet als u.Dus Daifilo, van nu,Laet my voortaen te vreden*.DAIFILO.100Ach suldy dan dus schuw*U groene* jeucht besteden?°Dees teeder schoone ledenEn zijn u niet ghegunt*,Dat ghyse sonder vrundt105Afgunstich* soudt verslijten,En eens te laet bekrijten,Dat ghy, om niemandt jonst, of wellust* te doen aen,Versuymelijcken* hebt u selfs te kort ghedaen.Wilt rekeninghe maken,110Dat dese roose-kaken.En dese lippen varsch,Die gloeyen als een Kars,Die nu een yder wenscht te kussen en te stroocken,Sullen van ouderdom verwelcken, en verschroocken*.°115Dit effen voorhooft net,°De diepe rimpels metTer tijdt sullen ontslechten*;En dees welighe vlechten,Die met veel strickjens gail*, soo dertel zijn vertuyt*,120Sullen haer gouden rock allensgens trecken uyt;En ’tgeen ghy voor fijn goudt moghelijck hielt voor desen,°Suldy bevinden maer silver vergult te wesen.°Dees wacker ooghen bly,*Veileeren sullen zy125Haer lodderlijcke* treken,Die soo veel brandts ontsteken.Dees vlugghe gauwicheydt*,Daer grijse’ aelwaricheydt*,Gaet sonder reên op gnorten*,130Dien sal den ouderdoom°Die’t al maeckt suf, en loom*,Zijn vleughels dapper korten.°Dan compt onnut berouw, als betrens tijdt ontbreeckt.DORILEA.Daifilo ick weet niet van wiens schoonheydt dat ghy spreeckt.*°135Nae dat ick kan bevijnen*°En ist niet vande mijnen,°Want onlanghs heb ick dien°Inde Fonteyn* ghesien;En’t beelt in’t water stil, my op dat pas verscheenen,°140Quam met u segghen niet al te wel over eenen.Maer siedy ’t groene woudt, hoe lustich dat het staet,Hoordy de Vogeltjens die voor den dageraetDanckbaerder zijnd’als d’onvernoechelijcke menschen,De wellekome Son met sang goe morgen wenschen.145Siedy dees heuvels blondt,* en het begraesde* dal°Met Bloempjes veelerley ghemarmort over al,’T wellustighe banket* van de ruyschende Bijen?°Hoe vrolijck lacht het al in dese Somer-tijen?Maer als den guyren Herfst komt met zijn buyen aen,150Sal dese dinghen al haer vrolijckheyt vergaen,En dees bloeyende jeucht des Werelts, sal verkeerenIn dorren ouderdom, en haer cieraet ontbeeren.Nochtans, indien dat alDe Bouwliên* spanden t’samen*,155En met°groot gheschal*,De Goden bidden quamen,Dat Donder, Blixem, Windt, en Haghels groot gheweldtMocht komen metter yl vrybuyten over ’t veldt,Beroven d’Aerde van haer ghespickelde°rocken*,160De Berghen van haer cruyn, de Boomen van haer locken,Om dies wil*, dat doch eens d’aenstaende Winter wreedtHet Aertrijck plaghen sou met dierghelijcken leedt;Soudy niet segghen, ’twas haer nutter dat zy badenOm redelijck verstandt?DAIFILO.165Iae, trouwenDORILEA.Soudy radenDat ick door Min een buy met sonne-schijn vermomt,Die lichtelijck vernielt, wie dat zy overkomt,Dan krencken sou mijn jeucht, om dies wil dat de jaren170Dese schoonheden mijn (ghenomen°datse warenGhelijck als ghyse maeckt) my souden maken quijt?Soud’ ick de schae des tijdts gaen soecken voor de tijdt?DAIFILO.Dit doedy vast*, want ick, o Dorilea, rekenDe leelickheyt soo goedt als schoonheyt onbekeken;175En al bekeken onbelonckt*; en al beloncktNoch onghenoten van den Minnaer dien zy’ ontfonckt.Wat’s jeughde sonder Min vol onbeweechde coutheytDoch beter als versufte’ en stijfbevrosen oudtheyt?°En dat de soete Min van u beschuldicht wort,180Als die de schoonheydt krenckt, daer doedy hem te kort:Want noyt en sachmen hem het suyvere besmetten,Maar wel recht anders, ’t geen dat saluw* was, blanketten,En legghen blosend’ root op teedre* wanghen bleeck,°En ’t hayr vergulden, dat te vooren vael gheleeck:185En geene sachmen oyt, het geen dat zy beminden,°Leelijcker dan°het was, maer wel veel schoonder vinden.Maer segdy yder eenBeklaecht hem met gheween,Over de Min vol swaerheydt*?°190Sy spreken buyten waerheydt,Al wordt de Min bescheldt*,’T is Onmin die haer°quelt,Onmin van Lief verkoren,*Want quam haer°Min te vooren*195Van haer bemindes zy°,Sy wierden’t eens met my,En souden ras bekennenDat Minne niet kan schennen,Maer dat ghebreck van Min alleen den Minnaer krenckt,200Die minnes honich soet°met bittre galle mengt.Dus Dorilea, dencktDat Min van beyde zijen,Niet anders voort en brengtAls wellust* en verblijen.205Daerom in dese tijen,Schijnt dat de Werelt dus blygeestich opgheproncktIn’t harte Min ghevoelt, en t’eenemael verjongt.Den Hemel schijnt verlieft; de Visschen in de stroomen,De Dieren in het kruydt, ’t ghevogelt in de boomen,210De Nymphen in het bosch, natuyren* van de Min.Dat Vogeltjen, dat nu vliecht uyt den Dennen, inDen Boecke-boom, en schijnt onmoghelijck om vermacken*,Dan uyt de Boecke-boom weer inde Myrte-tacken,En hippelt quelende soo licht soo wilt soo wuft*,215Waer’t van natuyr begaeft met menschelijck vernuft,Het soud’ segghen ick brand’ van Min, ick brand’ van minnen,°Tjilpende door het Woudt; maer wel brandt het van binnen,*°En singt in sijne tael op lieffelijcke maet,Dat* het zijn soete Lief, zijn lieve lust verstaet.220En luyster, juyst of zy’t om u te leeren dede,Antwoordt zijn lieve lust: van minnen brand ick mede.De Min het al verwint,Hemel en Aerde mint,°Sal Dorileaes siel Mins krachten groot van waerden225Alleene weder staen, in Hemel en op Aerden?°Neen; want een yder mensch wordt van de Min gheraeckt,En diese jongh ontgaet, bejaert zijn krachten°smaeckt*:De minne wil doch eens doen blijcken in ons hartenHoe veel dat hy vermach: dus vreest hem vry te tarten,230En weet dat grooter smart noyt yemand overquam,Als jeuckeringh van Min°in oude leden stram.°Het jonck hart, dat hy quetst, gheneest de minne weder,En hoop hellept°het op, als ’t leydt van pijne neder:Maer d’oude Minnaer is gheplaecht met dobble rouw,235Die willend niet en mach*, en mogend* niet en wouw.Drooch hout ontsteken*, brandt feller als groene spruyten.°DORILEA.Ghy ander* Vryers kent dees praetjens al van buyten,En brengt’er veel in’t net;Maer ick heb wel ghelet240Op ’t geene dat ghy seyde,Dat als de Min van beydeDe zijden is gheplant,Soo valt* het soeten brandt.Of ick dat schoon* toestonde,245Verklaert my met wat vonde*°Soud’ick doch kennen myVersekeren, dat dyDe vlammen t’harte blaecken,Die ghy my diets wilt maecken?250Of als dat alsoo was,Dat ghy niet soudt, soo rasGhy weer-mins jonst mocht voelen,Verkeeren, of verkoelen?Ghelijck wy Vrouwen slecht*°255Vaeck worden uytgherecht*,Dewijl gheveynsde min, en lichte* wispeltuyricheytOns troonen met het soet, en loonen met de suyricheyt.DAIFILO. GRANIDA. DORILEA.DAIFILO.Nymphe, maer.°GRANIDA.Schoone Nymph’ en hebdy niet ghesien260Met breydeloose ren, hier eenighe EdelliênVervolghen een wildt Swijn? weet ghy niet of zy’t vinghen?Of werwaerts rêên sy op?DAIFILO.Iaghers, noch Hovelinghen°En hebben wy ghesien, maar wel ghehoort gherucht:265Dan ’tscheen soo ver van hier te wesen dat ick ducht,Edele°Maeght ghy sult haer swaerlijck rijden inne*,Zijdy een aertsche Maecht, en anders* geen Godinne,U aenschijn noch u stem geensins de menschen slacht.°GRANIDA.Soo grooten eer voorwaer°ick my niet waerdich acht.270Ick ben Granida’ indien’t u liên bekent is, hoemenTen Hove’ hoort de Princes des Conings dochter noemen.Dewijl ’s gheselschaps spoor u niet en is bekent,Soo bid’ ick, wijst my doch waer dat ick hier ontrentOm ’s heeten middachs brandt een weynich te verfresschen,275Wt koele Beeck, of Bron, mijn drooghe dorst mach lesschen,Dat Ceres u ghewas, en Pan u Vee behoe.DAIFILO.Het bidden* laet voor ons, t’ghebieden komt u toe,Alderheuste Princes, siet°hier om u t’ontladen*:Diana moe-ghejaecht, en soude niet versmaden280Dees suyvere Fonteyns cristallinighe vloedt.°Al zijn wy Harders slecht, eenvoudich opghevoedt,*Noch* onse sorghen laech, door hoogher vlucht te kiesen,°Ons aengheboren bosch uyt haer ghesicht verliesen:*Wy weten lijckewel* dat wy dees groene laen,285Dat wy de schaduw koel van dees dienstighe blaen,°Dees vrolijcke heuvels, dit heldere°waters vlieten,En al ons levens lust van ’s Conings handt ghenieten.’Ten waer die ’t wijsselijck al te versorghen wist,*’Tverwoeste*°metter haest, door verquistende* twist.290’Tis hy, die de begeerten van sijn OndersatenMaticht* bescheydelijck* in soo* verscheyden maten,°Dat niemandts minders list zijn meerder yet ontruck,*Dat niemandts meerders°macht zijn minder en verdruck.’T is hy die sorghe draecht alleene voor ons allen,°295Dat Vreemdelinghen wreedt ons niet en overvallenMet vernielende krijgh,°en schennen* in een uyrDe dracht* van menich jaer, door ’t yser en het vuyr.Danckbaer°behoortmen voor een aertschen Godt te eerenDien ’t lust om anders lust zijn eyghen lust t’ontbeeren:300Maer ons eerbieden* is te laech nae zijn waerdy.GRANIDA.Beleefden* Harder, noyt eenighe Wijnen myBoven den frisschen dauw van dees Fonteyn ghevielen.°Ach gheluckighe°rust van licht-vernoechde sielen,Die nijt noch spijt des Hoofs versteurt haer soete vree!305Wiens* sorghen wijder niet en weyden dan haer Vee.De lusten daer sich ’t Hof met moeyten om beslommert,Werpt u nature toe en is voor u bekommert.*Ghy treckt door hongher, en door dorst uyt dranck, en spijs,De lust van ’t Hof ghelockt door soo veel leckernijs;310Het Hof door drincken dorst, en hongher soeckt door ’t eetenEn jaecht de lusten voor*, u zijnse toeghesmeten;’T lustsoeckend Hof ontvliên de lusten daer ’t om slóóft;Ghy vollicht de natuyr, wy sien haer over ’thóóft.Eer sal dit lichaem in een duyster graf vernachten315Beleefden Harder, als my gaen uyt de ghedachtenU weltepasse dienst, en oft ghebeurde, datMijn hulp u nut mocht zijn in ’t Hof, of inde stadt,Vertrout dat my geen saeck soo wichtich sal verletten*,Of ick en salse’ om u wel aen een sijde setten.320Nu voecht my wederom te keeren, daer* ick achtDat my ’t gheselschap van mijn staet-dochters°verwacht,Welck ick ghebood, van haer vermoeyde Tellen*, nederTe sitten in het gras, tot dat ick keerde weder;Dewijl my niemandt van haer allen volghen mocht*,325En my de lust des jachts niet te versuymen docht.Den hemel die bedauw u jaren menichvuldichMet gheduyrighe*°rust.DAIFILO.Wy zijn’t u alle schuldichAlwaerdighe Princes. helaes! hoe leedt is my330Dat ons vermoghen min als ons begeerte zy!Den Hemel wil u staet in eeuwicheyt behouwen.GRANIDA.Vaert eeuwelijcken wel.DAIFILO.Is onder d’aertsche VrouwenDan een, die waerdich is dat om haer dienst alleen335Al d’ander men versweer*?DORILEA.Hoe koel gaet hy daer heen,Sonder dat hy van my zijn afscheydt heeft ghenomen;Best volghe ick hem, en sie°wat hem mach overkomen.GRANIDA.Hoe vrolijck is den geen die danckbaerlijcken leeft340By d’ondanckbare°mensch die geen vernoegingh heeft!Dees Harder toont meer dancks voor not* van bosch, en boomenAls menich Eelman voor gheschoncken Vorstendoomen,Die vaeck zijn Prince* danckt met oproer oft verraet,En acht maer elcke staet, een trap tot hoogher staet.345Met welckeen yver komt my dees zijn dienste bieden?°Al de dienstwillicheyt gheveynst der Edellieden°Is my soo veel niet waert; want dese die betoontSijn heusheyt, niet uyt hoop van die te sien beloont:Ten Hoof op hoop van loon is ’t aenschijn vol ghenegenheyt,350Maer het onheus ghemoet vol onwillighe°tegenheyt.Ghy grootsche Princen, die door u uytheemsche* prachtVerwonderingh soeckt by ’t volck, om van het hooch geslachtDer Goden afghedaelt te schijnen, u cieraden,U Scepters, Croonen, en u purpere ghewaden,355En maken u niet soo grootachtbaer aenghesien*,Als de natuyre maeckt een laech-gheboren, dien- ’T haer lust, om lieffelijck de Werelt te verbasen,*Een edel geest in ’t hart en in ’t ghesicht te blasen:En cieren het aenschijn vol vrolijckheden soet360Met defticheyt* ghemengt, van hoofde tot de voetBesprengend’ over al de welghemaeckte ledenMet goddelijcker glans als princelijcke kleden.Ghelijck d’eerwaerde* Son is by ons aertsche vuyr,Sulcx is by d’arme kunst, de kunst-rijcke natuyr.365Wat handt heeft oyt haer soo vernuftich mercken* laten,Dat zy, bootserende de Conincklijcke vaten,Vormde ’tghewrochte°goudt in aerdigher* manier,Als de natuyr de Schulp, daer ick uyt dronck alhier?Dan* ’t Hof en siet niet* schoons in dinghen licht verkreghen,370Natuyrs gheboden dienst is hen onwaert* en teghen;Maer ghy eenvoudich volck ontfangt haer gaven rijck°Met open armen, en ghebruycktse°danckbaerlijck.REY VAN IOFFEREN.373Ghy lodderlijcke* Nymphen soet,°Die nauwelijcx een roosen-hoedt*Om gouwe kroon soudt geven,Hoe wel lust u uw leven?377Uw lusten is u als een wet,Uw loncken is een ty-gheset,*Uw kouten is vryage,Uw minnen is boelage.381De schaduw die de kuylen heelt,Waerin ghy u ghenoechjens steelt,En soudt ghy niet verwinssen*,Om schaduthroons van Prinssen.*385Wanneer ghy aen de reye gaet,En dat* het schalcke Lietje raedt°Het diepst van u ghepeynsen,Hoe qualijck kundt ghy veynsen.389Maar soo* ’t u lief niet beter kan,En toont u dat sijn harte,°van-Uw hartjen is°ghedreven,Wat isser om te geven?*393Soo* ruylden ghy dat deuntjen nietOm avondt-spel*, of morge-liedt*,Dat voor Princessen deuren,Haer dunne* slaep komt steuren.397Een appel, die met jonste grootU boeltje werrept in u schoot,*Daerom soudt ghy versmaden’S Hofs tafel-overdaden.401Als van u Lief ghemeldet* wert,°Zijn ’tuwaerts* overgeven hart,Soo zijt ghy bet te vreden,Als Prinssen aenghebeden.405’T eenvoudich leven haylich*, leydtGhyliên in vreed’ en vaylicheydt,Uw vryheyt gaet te bovenDe schijn-wellust der Hoven.REY. GRANIDA.REY.Mijn Vrouw, God zy ghedanckt dat ghy ons hier ontmoet.410’T gheselschap is een deel te paerd, een deel te voet,Verstroyt om soecken naer u op°bysond’re* straten*,En haer by-eenkomst is daer ghy ons hadt ghelaten,In ’t naeste dal, en zijn in ’t keeren al misschien.GRANIDA.En ’t Wilt?REY.415Ghevanghen is ’t, mijn Vrouw*, en sult het sien.DORILEA. DAIFILO.DORILEA.Daifilo, beydt wat, hoe?’Ten gaet ten Hoof niet toeGhelijck ghy u laet veurstaen*.En wilt soo licht niet deurgaen420Met dat u wel ghevalt;Hoort hoe Palemon kalt,*Die seydt dat hy verdoorde*,Doen hem de lust bekoordeVan ’t Hof te volghen; hy425Meende, ghelijck°als ghy,Dat heusheyt soet van zede,*Vrientschap, en weelde*°medeDaer was in overvloedt,Ghelijck de rijckdom doet.DAIFILO.430En als hy’t quam te proeven?DORILEA.Doe vandt hy met bedroeven,Dat daer die dinghen zijnNiet anders als in schijn.Wat sneuvel* (seyt hy) och wast voor mijn groene jaeren,435Als ick mijn soete buyrt*, en vryheyt liete°vaeren!*En dienen ghingh ten Hoof; ick meende ’t was al klaer-Goudt datter blonck, maer ’t is een momme-vollick daer;Het aenschijn vol sachtmoedicheyts,’Tghemoedt°vol felle woedicheyts,440Een minnelijck ghelaet*,’T hart vol van nijdt en°haet:Saechdy de Visschers oyt* om lichst de visch te treckenDen scharpen Angel-hoeck met lockend’ aes bedecken?Recht gaet het soo ten Hoof. De dienstbaerheyt, die zy445Soo mildt u bieden aen, is lockbedriegery;Haer dienst, en hullep streckt maer om u te verrassenMet onvermoede slach, en door u val te wassen.Oprechte vrientschap, Godtsvrucht, onbevleckte trouw,Veylighe’ onnoselheyt*,°rechtuytheyt sonder vouw,450Waerheyt van woorden, goedicheyt*,°Worden daer°voor kleynmoedicheyt*,Voor slechtheyt* yl* veracht,°Beguychelt*, en belacht.’T is al geveynst ten Hoof watmen’er°siet vertoogen*,455Gheveynst is haer ghelaet *, gheveynst haer mondt, haer oogen,°Geveynst haer Godsvrucht,°jonst, haer vrientschap en haer vree,En g’lijck haer deuchden zijn, soo is haer weelde* mee.Wanneer de HovelinghenEen vrolijck Liedtjen singhen,460’T en is van vreuchde niet,Maer ’t is, om het verdrietDaer ’t hart af wordt verbeten,Een weynich te vergeten.Haer lachen is van spijt,465Of ’t duyrt de korte tijdtEens ogenblix, tot dat ’s ghemoedts staedige°plaghen,Die ’t weeren uyt het hart, ’t oock uyt het aensicht jaeghen.Wat’s al des werelts lustAls ’t hart niet is gherust?470Hierom, Daifilo, staeckt u opset voorghenomen,°Ghy weet waer dat ghy zijt, maer niet waer ghy sult komen.Die wel is, blijf.DAIFILO.Iae, maerOf* ick niet wel en waer,475Of of°ick beter winste?DORILEA.Soo soudy doch ten minsteHet Hof niet volghen, danSlaet yet wat anders an*Sonder het groene Woudt en dees Landouw’ te laten.°DAIFILO.480Iae Dorilea, ghy noch al Palemons praten,En sult my meer sijn raedt doen volghen dan sijn daedt.DORILEA.Soo mocht het u wel gaen ghelijck het hem nu gaet,Die nae ’t verdrach* van soo veel slaverny en°snóótheyt,Als hy verwachte ’t lóón van inghebeelde gróótheyt,485Is wijs gheworden dat sijn hoop niet was dan windt;En klaecht, nu ’t ommekomt*, dat hy sich selven vindtIn plaets van een jonck HovelingGheworden een oudt schoveling*.

DORILEA.Het vinnich stralen van de SonOntschuyl ick in’t Bosschage;Indien dit Bosje klappen kon,Wat melde’t al vryage*!5Vryage? neen. vryage jae,Vryage sonder meenen;Van hondert Harders (ist niet schae*?)Vindtm’er ghetrouw niet eenen.9Een wullepsch Knaepjen altijdt stuyrtNae nieuwe lust sijn sinnen,Niet langher als het weygheren duyrt,Niet langher duyrt het minnen.13Mijn hartje treckt my wel soo seer,Soo seer, dorst ick°het waeghen,Maer neen, ick waeg’ het nemmermeer*,Haer minnen* zijn maer vlaeghen.17Maer vlaeghen, die t’hans* overgaen,En op een ander vallen;Nochtans ick sie mijn Vryer aen,Voor trouste van haer allen.21Maer oft’t u miste* domme maeght,Ghy siet hem niet van binnen.Dan ’tschijnt wel die gheen rust en waeght,Kan qualijck lust ghewinnen.25Oft ick hem oock lichtvaerdich von,*En ’tbleef in dit Bosschage,Indien dit Bosje klappen kon,Wat melde’t* al boelage!*

DORILEA.

Het vinnich stralen van de SonOntschuyl ick in’t Bosschage;Indien dit Bosje klappen kon,Wat melde’t al vryage*!

Het vinnich stralen van de Son

Ontschuyl ick in’t Bosschage;

Indien dit Bosje klappen kon,

Wat melde’t al vryage*!

5Vryage? neen. vryage jae,Vryage sonder meenen;Van hondert Harders (ist niet schae*?)Vindtm’er ghetrouw niet eenen.

5Vryage? neen. vryage jae,

Vryage sonder meenen;

Van hondert Harders (ist niet schae*?)

Vindtm’er ghetrouw niet eenen.

9Een wullepsch Knaepjen altijdt stuyrtNae nieuwe lust sijn sinnen,Niet langher als het weygheren duyrt,Niet langher duyrt het minnen.

9Een wullepsch Knaepjen altijdt stuyrt

Nae nieuwe lust sijn sinnen,

Niet langher als het weygheren duyrt,

Niet langher duyrt het minnen.

13Mijn hartje treckt my wel soo seer,Soo seer, dorst ick°het waeghen,Maer neen, ick waeg’ het nemmermeer*,Haer minnen* zijn maer vlaeghen.

13Mijn hartje treckt my wel soo seer,

Soo seer, dorst ick°het waeghen,

Maer neen, ick waeg’ het nemmermeer*,

Haer minnen* zijn maer vlaeghen.

17Maer vlaeghen, die t’hans* overgaen,En op een ander vallen;Nochtans ick sie mijn Vryer aen,Voor trouste van haer allen.

17Maer vlaeghen, die t’hans* overgaen,

En op een ander vallen;

Nochtans ick sie mijn Vryer aen,

Voor trouste van haer allen.

21Maer oft’t u miste* domme maeght,Ghy siet hem niet van binnen.Dan ’tschijnt wel die gheen rust en waeght,Kan qualijck lust ghewinnen.

21Maer oft’t u miste* domme maeght,

Ghy siet hem niet van binnen.

Dan ’tschijnt wel die gheen rust en waeght,

Kan qualijck lust ghewinnen.

25Oft ick hem oock lichtvaerdich von,*En ’tbleef in dit Bosschage,Indien dit Bosje klappen kon,Wat melde’t* al boelage!*

25Oft ick hem oock lichtvaerdich von,*

En ’tbleef in dit Bosschage,

Indien dit Bosje klappen kon,

Wat melde’t* al boelage!*

DORILEA. DAIFILO.

DORILEA.Daer is hy. och hoe ben ick inde saeck beladen*!30Best dat ick my versteeck onder de bruyne* bladenIn’t diepste van°het Bosch, al eer dat hy my siet.Best is het, best ist jae, maer vondt hy my dan niet?*Weet ick wel wat ick wil? ick ben vervaert voor’t minnen,Ontschuyl mijn lief, en vrees dat hy my niet sal vinnen.35Neen, beter blijfdy hier dan of ghy verder gingt,Hier komt hy doch voorby; maar luyster wat hy singt.

DORILEA.

Daer is hy. och hoe ben ick inde saeck beladen*!30Best dat ick my versteeck onder de bruyne* bladenIn’t diepste van°het Bosch, al eer dat hy my siet.Best is het, best ist jae, maer vondt hy my dan niet?*Weet ick wel wat ick wil? ick ben vervaert voor’t minnen,Ontschuyl mijn lief, en vrees dat hy my niet sal vinnen.35Neen, beter blijfdy hier dan of ghy verder gingt,Hier komt hy doch voorby; maar luyster wat hy singt.

Daer is hy. och hoe ben ick inde saeck beladen*!

30Best dat ick my versteeck onder de bruyne* bladen

In’t diepste van°het Bosch, al eer dat hy my siet.

Best is het, best ist jae, maer vondt hy my dan niet?*

Weet ick wel wat ick wil? ick ben vervaert voor’t minnen,

Ontschuyl mijn lief, en vrees dat hy my niet sal vinnen.

35Neen, beter blijfdy hier dan of ghy verder gingt,

Hier komt hy doch voorby; maar luyster wat hy singt.

DAIFILO.Die gheboden dienst versmaet,Wenscht’er wel om als ’t is te laat.39Windeken daer het Bosch af drilt*,Weest mijn Brack, doet op* het WiltDat ick jaghe,Spreyt de haghen,°En de telghen van elckaêr,Moghelijck schuylt mijn Nymphe daer.45Nymphe soo ras als ghy vermoedt,Dat mijn gangh tot uwaerts spoedt,Loopt ghy schuylen,Inde Kuylen,En het diepste van het Woudt,Daer ghy met rêen vervaert zijn soudt.51Vreesdy°niet dat de Satyrs, daerV eens mochten nemen waer*,En beknellen,’T zijn ghesellen,Die wel nemen t’uwer spijt*’T geen daer een Harder langh om vrijt,57Sonder te dencken, dat in’t kruydt,Dickwils Slanghen gladt van huydt,Zijn verholen,Loopt ghy dolen,Maer nochtans hoe seer ghy vliedt,Dat ghy mijn haet, en dunckt my niet.63Want doe wy laest van ’s avonts laetSonghen tot den dagheraet,Met elck-ander,En uyt d’ander,*Tot den dans ick u verkoos,Bloosden u wanghen als een roos.69Mompelen hoord’ ick op dat pas,Dat dat gheen quaedt teecken was,En wanneer „ickHeel begeerlijckKussen quam u mondtje teer,Repten u lipges, dochtme, weer.75’T weygheren, en d’afkeericheydt,Voecht soo wel niet, alsmen seydt,Voor de Vrouwen,’T kan haer rouwen,Die gheboden dienst versmaet,Wenschter wel om als ’t is te laet.81Sus, sus, wat of ick daer mach hoorenRitselen inde haghedooren?Is zy’t, zij sal my niet ontvlien.Neen Dorilea, al ghesien.85Nu suldy°hier met gheen een kusjen of „raken.*

DAIFILO.

Die gheboden dienst versmaet,Wenscht’er wel om als ’t is te laat.

Die gheboden dienst versmaet,

Wenscht’er wel om als ’t is te laat.

39Windeken daer het Bosch af drilt*,Weest mijn Brack, doet op* het WiltDat ick jaghe,Spreyt de haghen,°En de telghen van elckaêr,Moghelijck schuylt mijn Nymphe daer.

39Windeken daer het Bosch af drilt*,

Weest mijn Brack, doet op* het Wilt

Dat ick jaghe,

Spreyt de haghen,°

En de telghen van elckaêr,

Moghelijck schuylt mijn Nymphe daer.

45Nymphe soo ras als ghy vermoedt,Dat mijn gangh tot uwaerts spoedt,Loopt ghy schuylen,Inde Kuylen,En het diepste van het Woudt,Daer ghy met rêen vervaert zijn soudt.

45Nymphe soo ras als ghy vermoedt,

Dat mijn gangh tot uwaerts spoedt,

Loopt ghy schuylen,

Inde Kuylen,

En het diepste van het Woudt,

Daer ghy met rêen vervaert zijn soudt.

51Vreesdy°niet dat de Satyrs, daerV eens mochten nemen waer*,En beknellen,’T zijn ghesellen,Die wel nemen t’uwer spijt*’T geen daer een Harder langh om vrijt,

51Vreesdy°niet dat de Satyrs, daer

V eens mochten nemen waer*,

En beknellen,

’T zijn ghesellen,

Die wel nemen t’uwer spijt*

’T geen daer een Harder langh om vrijt,

57Sonder te dencken, dat in’t kruydt,Dickwils Slanghen gladt van huydt,Zijn verholen,Loopt ghy dolen,Maer nochtans hoe seer ghy vliedt,Dat ghy mijn haet, en dunckt my niet.

57Sonder te dencken, dat in’t kruydt,

Dickwils Slanghen gladt van huydt,

Zijn verholen,

Loopt ghy dolen,

Maer nochtans hoe seer ghy vliedt,

Dat ghy mijn haet, en dunckt my niet.

63Want doe wy laest van ’s avonts laetSonghen tot den dagheraet,Met elck-ander,En uyt d’ander,*Tot den dans ick u verkoos,Bloosden u wanghen als een roos.

63Want doe wy laest van ’s avonts laet

Songhen tot den dagheraet,

Met elck-ander,

En uyt d’ander,*

Tot den dans ick u verkoos,

Bloosden u wanghen als een roos.

69Mompelen hoord’ ick op dat pas,Dat dat gheen quaedt teecken was,En wanneer „ickHeel begeerlijckKussen quam u mondtje teer,Repten u lipges, dochtme, weer.

69Mompelen hoord’ ick op dat pas,

Dat dat gheen quaedt teecken was,

En wanneer „ick

Heel begeerlijck

Kussen quam u mondtje teer,

Repten u lipges, dochtme, weer.

75’T weygheren, en d’afkeericheydt,Voecht soo wel niet, alsmen seydt,Voor de Vrouwen,’T kan haer rouwen,Die gheboden dienst versmaet,Wenschter wel om als ’t is te laet.

75’T weygheren, en d’afkeericheydt,

Voecht soo wel niet, alsmen seydt,

Voor de Vrouwen,

’T kan haer rouwen,

Die gheboden dienst versmaet,

Wenschter wel om als ’t is te laet.

81Sus, sus, wat of ick daer mach hoorenRitselen inde haghedooren?Is zy’t, zij sal my niet ontvlien.Neen Dorilea, al ghesien.85Nu suldy°hier met gheen een kusjen of „raken.*

81Sus, sus, wat of ick daer mach hooren

Ritselen inde haghedooren?

Is zy’t, zij sal my niet ontvlien.

Neen Dorilea, al ghesien.

85Nu suldy°hier met gheen een kusjen of „raken.*

DORILEADaifilo seg ick, ghy sult het te grof „maken.°Daifilo, laet my staen.Daifilo, laet my gaen.°

DORILEA

Daifilo seg ick, ghy sult het te grof „maken.°Daifilo, laet my staen.Daifilo, laet my gaen.°

Daifilo seg ick, ghy sult het te grof „maken.°

Daifilo, laet my staen.

Daifilo, laet my gaen.°

DAIFILO.Maer Dorilea, moochdy* soo afkeerich „zijn90Van ’t gheen daer alle menschen nae begeerich „zijn?En vlieden stuyrs van sin?

DAIFILO.

Maer Dorilea, moochdy* soo afkeerich „zijn90Van ’t gheen daer alle menschen nae begeerich „zijn?En vlieden stuyrs van sin?

Maer Dorilea, moochdy* soo afkeerich „zijn

90Van ’t gheen daer alle menschen nae begeerich „zijn?

En vlieden stuyrs van sin?

DORILEA.Wat doch?

DORILEA.

Wat doch?

DAIFILO.De soete Min.

DAIFILO.

De soete Min.

DORILEA.Ghy noemt het soete Min, en segt dat gene lieden95Behalven ick alleen, de soete Minne vlieden,Voort* hoor ick van de Min soo veel quaets, dat ick gruwVan yder een, en die gheloof ick bet als u.Dus Daifilo, van nu,Laet my voortaen te vreden*.

DORILEA.

Ghy noemt het soete Min, en segt dat gene lieden95Behalven ick alleen, de soete Minne vlieden,Voort* hoor ick van de Min soo veel quaets, dat ick gruwVan yder een, en die gheloof ick bet als u.Dus Daifilo, van nu,Laet my voortaen te vreden*.

Ghy noemt het soete Min, en segt dat gene lieden

95Behalven ick alleen, de soete Minne vlieden,

Voort* hoor ick van de Min soo veel quaets, dat ick gruw

Van yder een, en die gheloof ick bet als u.

Dus Daifilo, van nu,

Laet my voortaen te vreden*.

DAIFILO.100Ach suldy dan dus schuw*U groene* jeucht besteden?°Dees teeder schoone ledenEn zijn u niet ghegunt*,Dat ghyse sonder vrundt105Afgunstich* soudt verslijten,En eens te laet bekrijten,Dat ghy, om niemandt jonst, of wellust* te doen aen,Versuymelijcken* hebt u selfs te kort ghedaen.Wilt rekeninghe maken,110Dat dese roose-kaken.En dese lippen varsch,Die gloeyen als een Kars,Die nu een yder wenscht te kussen en te stroocken,Sullen van ouderdom verwelcken, en verschroocken*.°115Dit effen voorhooft net,°De diepe rimpels metTer tijdt sullen ontslechten*;En dees welighe vlechten,Die met veel strickjens gail*, soo dertel zijn vertuyt*,120Sullen haer gouden rock allensgens trecken uyt;En ’tgeen ghy voor fijn goudt moghelijck hielt voor desen,°Suldy bevinden maer silver vergult te wesen.°Dees wacker ooghen bly,*Veileeren sullen zy125Haer lodderlijcke* treken,Die soo veel brandts ontsteken.Dees vlugghe gauwicheydt*,Daer grijse’ aelwaricheydt*,Gaet sonder reên op gnorten*,130Dien sal den ouderdoom°Die’t al maeckt suf, en loom*,Zijn vleughels dapper korten.°Dan compt onnut berouw, als betrens tijdt ontbreeckt.

DAIFILO.

100Ach suldy dan dus schuw*U groene* jeucht besteden?°Dees teeder schoone ledenEn zijn u niet ghegunt*,Dat ghyse sonder vrundt105Afgunstich* soudt verslijten,En eens te laet bekrijten,Dat ghy, om niemandt jonst, of wellust* te doen aen,Versuymelijcken* hebt u selfs te kort ghedaen.Wilt rekeninghe maken,110Dat dese roose-kaken.En dese lippen varsch,Die gloeyen als een Kars,Die nu een yder wenscht te kussen en te stroocken,Sullen van ouderdom verwelcken, en verschroocken*.°115Dit effen voorhooft net,°De diepe rimpels metTer tijdt sullen ontslechten*;En dees welighe vlechten,Die met veel strickjens gail*, soo dertel zijn vertuyt*,120Sullen haer gouden rock allensgens trecken uyt;En ’tgeen ghy voor fijn goudt moghelijck hielt voor desen,°Suldy bevinden maer silver vergult te wesen.°Dees wacker ooghen bly,*Veileeren sullen zy125Haer lodderlijcke* treken,Die soo veel brandts ontsteken.Dees vlugghe gauwicheydt*,Daer grijse’ aelwaricheydt*,Gaet sonder reên op gnorten*,130Dien sal den ouderdoom°Die’t al maeckt suf, en loom*,Zijn vleughels dapper korten.°Dan compt onnut berouw, als betrens tijdt ontbreeckt.

100Ach suldy dan dus schuw*

U groene* jeucht besteden?°

Dees teeder schoone leden

En zijn u niet ghegunt*,

Dat ghyse sonder vrundt

105Afgunstich* soudt verslijten,

En eens te laet bekrijten,

Dat ghy, om niemandt jonst, of wellust* te doen aen,

Versuymelijcken* hebt u selfs te kort ghedaen.

Wilt rekeninghe maken,

110Dat dese roose-kaken.

En dese lippen varsch,

Die gloeyen als een Kars,

Die nu een yder wenscht te kussen en te stroocken,

Sullen van ouderdom verwelcken, en verschroocken*.°

115Dit effen voorhooft net,°

De diepe rimpels met

Ter tijdt sullen ontslechten*;

En dees welighe vlechten,

Die met veel strickjens gail*, soo dertel zijn vertuyt*,

120Sullen haer gouden rock allensgens trecken uyt;

En ’tgeen ghy voor fijn goudt moghelijck hielt voor desen,°

Suldy bevinden maer silver vergult te wesen.°

Dees wacker ooghen bly,*

Veileeren sullen zy

125Haer lodderlijcke* treken,

Die soo veel brandts ontsteken.

Dees vlugghe gauwicheydt*,

Daer grijse’ aelwaricheydt*,

Gaet sonder reên op gnorten*,

130Dien sal den ouderdoom°

Die’t al maeckt suf, en loom*,

Zijn vleughels dapper korten.°

Dan compt onnut berouw, als betrens tijdt ontbreeckt.

DORILEA.Daifilo ick weet niet van wiens schoonheydt dat ghy spreeckt.*°135Nae dat ick kan bevijnen*°En ist niet vande mijnen,°Want onlanghs heb ick dien°Inde Fonteyn* ghesien;En’t beelt in’t water stil, my op dat pas verscheenen,°140Quam met u segghen niet al te wel over eenen.Maer siedy ’t groene woudt, hoe lustich dat het staet,Hoordy de Vogeltjens die voor den dageraetDanckbaerder zijnd’als d’onvernoechelijcke menschen,De wellekome Son met sang goe morgen wenschen.145Siedy dees heuvels blondt,* en het begraesde* dal°Met Bloempjes veelerley ghemarmort over al,’T wellustighe banket* van de ruyschende Bijen?°Hoe vrolijck lacht het al in dese Somer-tijen?Maer als den guyren Herfst komt met zijn buyen aen,150Sal dese dinghen al haer vrolijckheyt vergaen,En dees bloeyende jeucht des Werelts, sal verkeerenIn dorren ouderdom, en haer cieraet ontbeeren.Nochtans, indien dat alDe Bouwliên* spanden t’samen*,155En met°groot gheschal*,De Goden bidden quamen,Dat Donder, Blixem, Windt, en Haghels groot gheweldtMocht komen metter yl vrybuyten over ’t veldt,Beroven d’Aerde van haer ghespickelde°rocken*,160De Berghen van haer cruyn, de Boomen van haer locken,Om dies wil*, dat doch eens d’aenstaende Winter wreedtHet Aertrijck plaghen sou met dierghelijcken leedt;Soudy niet segghen, ’twas haer nutter dat zy badenOm redelijck verstandt?

DORILEA.

Daifilo ick weet niet van wiens schoonheydt dat ghy spreeckt.*°135Nae dat ick kan bevijnen*°En ist niet vande mijnen,°Want onlanghs heb ick dien°Inde Fonteyn* ghesien;En’t beelt in’t water stil, my op dat pas verscheenen,°140Quam met u segghen niet al te wel over eenen.Maer siedy ’t groene woudt, hoe lustich dat het staet,Hoordy de Vogeltjens die voor den dageraetDanckbaerder zijnd’als d’onvernoechelijcke menschen,De wellekome Son met sang goe morgen wenschen.145Siedy dees heuvels blondt,* en het begraesde* dal°Met Bloempjes veelerley ghemarmort over al,’T wellustighe banket* van de ruyschende Bijen?°Hoe vrolijck lacht het al in dese Somer-tijen?Maer als den guyren Herfst komt met zijn buyen aen,150Sal dese dinghen al haer vrolijckheyt vergaen,En dees bloeyende jeucht des Werelts, sal verkeerenIn dorren ouderdom, en haer cieraet ontbeeren.Nochtans, indien dat alDe Bouwliên* spanden t’samen*,155En met°groot gheschal*,De Goden bidden quamen,Dat Donder, Blixem, Windt, en Haghels groot gheweldtMocht komen metter yl vrybuyten over ’t veldt,Beroven d’Aerde van haer ghespickelde°rocken*,160De Berghen van haer cruyn, de Boomen van haer locken,Om dies wil*, dat doch eens d’aenstaende Winter wreedtHet Aertrijck plaghen sou met dierghelijcken leedt;Soudy niet segghen, ’twas haer nutter dat zy badenOm redelijck verstandt?

Daifilo ick weet niet van wiens schoonheydt dat ghy spreeckt.*°

135Nae dat ick kan bevijnen*°

En ist niet vande mijnen,°

Want onlanghs heb ick dien°

Inde Fonteyn* ghesien;

En’t beelt in’t water stil, my op dat pas verscheenen,°

140Quam met u segghen niet al te wel over eenen.

Maer siedy ’t groene woudt, hoe lustich dat het staet,

Hoordy de Vogeltjens die voor den dageraet

Danckbaerder zijnd’als d’onvernoechelijcke menschen,

De wellekome Son met sang goe morgen wenschen.

145Siedy dees heuvels blondt,* en het begraesde* dal°

Met Bloempjes veelerley ghemarmort over al,

’T wellustighe banket* van de ruyschende Bijen?°

Hoe vrolijck lacht het al in dese Somer-tijen?

Maer als den guyren Herfst komt met zijn buyen aen,

150Sal dese dinghen al haer vrolijckheyt vergaen,

En dees bloeyende jeucht des Werelts, sal verkeeren

In dorren ouderdom, en haer cieraet ontbeeren.

Nochtans, indien dat al

De Bouwliên* spanden t’samen*,

155En met°groot gheschal*,

De Goden bidden quamen,

Dat Donder, Blixem, Windt, en Haghels groot gheweldt

Mocht komen metter yl vrybuyten over ’t veldt,

Beroven d’Aerde van haer ghespickelde°rocken*,

160De Berghen van haer cruyn, de Boomen van haer locken,

Om dies wil*, dat doch eens d’aenstaende Winter wreedt

Het Aertrijck plaghen sou met dierghelijcken leedt;

Soudy niet segghen, ’twas haer nutter dat zy baden

Om redelijck verstandt?

DAIFILO.165Iae, trouwen

DAIFILO.

165Iae, trouwen

DORILEA.Soudy radenDat ick door Min een buy met sonne-schijn vermomt,Die lichtelijck vernielt, wie dat zy overkomt,Dan krencken sou mijn jeucht, om dies wil dat de jaren170Dese schoonheden mijn (ghenomen°datse warenGhelijck als ghyse maeckt) my souden maken quijt?Soud’ ick de schae des tijdts gaen soecken voor de tijdt?

DORILEA.

Soudy radenDat ick door Min een buy met sonne-schijn vermomt,Die lichtelijck vernielt, wie dat zy overkomt,Dan krencken sou mijn jeucht, om dies wil dat de jaren170Dese schoonheden mijn (ghenomen°datse warenGhelijck als ghyse maeckt) my souden maken quijt?Soud’ ick de schae des tijdts gaen soecken voor de tijdt?

Soudy raden

Dat ick door Min een buy met sonne-schijn vermomt,

Die lichtelijck vernielt, wie dat zy overkomt,

Dan krencken sou mijn jeucht, om dies wil dat de jaren

170Dese schoonheden mijn (ghenomen°datse waren

Ghelijck als ghyse maeckt) my souden maken quijt?

Soud’ ick de schae des tijdts gaen soecken voor de tijdt?

DAIFILO.Dit doedy vast*, want ick, o Dorilea, rekenDe leelickheyt soo goedt als schoonheyt onbekeken;175En al bekeken onbelonckt*; en al beloncktNoch onghenoten van den Minnaer dien zy’ ontfonckt.Wat’s jeughde sonder Min vol onbeweechde coutheytDoch beter als versufte’ en stijfbevrosen oudtheyt?°En dat de soete Min van u beschuldicht wort,180Als die de schoonheydt krenckt, daer doedy hem te kort:Want noyt en sachmen hem het suyvere besmetten,Maar wel recht anders, ’t geen dat saluw* was, blanketten,En legghen blosend’ root op teedre* wanghen bleeck,°En ’t hayr vergulden, dat te vooren vael gheleeck:185En geene sachmen oyt, het geen dat zy beminden,°Leelijcker dan°het was, maer wel veel schoonder vinden.Maer segdy yder eenBeklaecht hem met gheween,Over de Min vol swaerheydt*?°190Sy spreken buyten waerheydt,Al wordt de Min bescheldt*,’T is Onmin die haer°quelt,Onmin van Lief verkoren,*Want quam haer°Min te vooren*195Van haer bemindes zy°,Sy wierden’t eens met my,En souden ras bekennenDat Minne niet kan schennen,Maer dat ghebreck van Min alleen den Minnaer krenckt,200Die minnes honich soet°met bittre galle mengt.Dus Dorilea, dencktDat Min van beyde zijen,Niet anders voort en brengtAls wellust* en verblijen.205Daerom in dese tijen,Schijnt dat de Werelt dus blygeestich opgheproncktIn’t harte Min ghevoelt, en t’eenemael verjongt.Den Hemel schijnt verlieft; de Visschen in de stroomen,De Dieren in het kruydt, ’t ghevogelt in de boomen,210De Nymphen in het bosch, natuyren* van de Min.Dat Vogeltjen, dat nu vliecht uyt den Dennen, inDen Boecke-boom, en schijnt onmoghelijck om vermacken*,Dan uyt de Boecke-boom weer inde Myrte-tacken,En hippelt quelende soo licht soo wilt soo wuft*,215Waer’t van natuyr begaeft met menschelijck vernuft,Het soud’ segghen ick brand’ van Min, ick brand’ van minnen,°Tjilpende door het Woudt; maer wel brandt het van binnen,*°En singt in sijne tael op lieffelijcke maet,Dat* het zijn soete Lief, zijn lieve lust verstaet.220En luyster, juyst of zy’t om u te leeren dede,Antwoordt zijn lieve lust: van minnen brand ick mede.De Min het al verwint,Hemel en Aerde mint,°Sal Dorileaes siel Mins krachten groot van waerden225Alleene weder staen, in Hemel en op Aerden?°Neen; want een yder mensch wordt van de Min gheraeckt,En diese jongh ontgaet, bejaert zijn krachten°smaeckt*:De minne wil doch eens doen blijcken in ons hartenHoe veel dat hy vermach: dus vreest hem vry te tarten,230En weet dat grooter smart noyt yemand overquam,Als jeuckeringh van Min°in oude leden stram.°Het jonck hart, dat hy quetst, gheneest de minne weder,En hoop hellept°het op, als ’t leydt van pijne neder:Maer d’oude Minnaer is gheplaecht met dobble rouw,235Die willend niet en mach*, en mogend* niet en wouw.Drooch hout ontsteken*, brandt feller als groene spruyten.°

DAIFILO.

Dit doedy vast*, want ick, o Dorilea, rekenDe leelickheyt soo goedt als schoonheyt onbekeken;175En al bekeken onbelonckt*; en al beloncktNoch onghenoten van den Minnaer dien zy’ ontfonckt.Wat’s jeughde sonder Min vol onbeweechde coutheytDoch beter als versufte’ en stijfbevrosen oudtheyt?°En dat de soete Min van u beschuldicht wort,180Als die de schoonheydt krenckt, daer doedy hem te kort:Want noyt en sachmen hem het suyvere besmetten,Maar wel recht anders, ’t geen dat saluw* was, blanketten,En legghen blosend’ root op teedre* wanghen bleeck,°En ’t hayr vergulden, dat te vooren vael gheleeck:185En geene sachmen oyt, het geen dat zy beminden,°Leelijcker dan°het was, maer wel veel schoonder vinden.Maer segdy yder eenBeklaecht hem met gheween,Over de Min vol swaerheydt*?°190Sy spreken buyten waerheydt,Al wordt de Min bescheldt*,’T is Onmin die haer°quelt,Onmin van Lief verkoren,*Want quam haer°Min te vooren*195Van haer bemindes zy°,Sy wierden’t eens met my,En souden ras bekennenDat Minne niet kan schennen,Maer dat ghebreck van Min alleen den Minnaer krenckt,200Die minnes honich soet°met bittre galle mengt.Dus Dorilea, dencktDat Min van beyde zijen,Niet anders voort en brengtAls wellust* en verblijen.205Daerom in dese tijen,Schijnt dat de Werelt dus blygeestich opgheproncktIn’t harte Min ghevoelt, en t’eenemael verjongt.Den Hemel schijnt verlieft; de Visschen in de stroomen,De Dieren in het kruydt, ’t ghevogelt in de boomen,210De Nymphen in het bosch, natuyren* van de Min.Dat Vogeltjen, dat nu vliecht uyt den Dennen, inDen Boecke-boom, en schijnt onmoghelijck om vermacken*,Dan uyt de Boecke-boom weer inde Myrte-tacken,En hippelt quelende soo licht soo wilt soo wuft*,215Waer’t van natuyr begaeft met menschelijck vernuft,Het soud’ segghen ick brand’ van Min, ick brand’ van minnen,°Tjilpende door het Woudt; maer wel brandt het van binnen,*°En singt in sijne tael op lieffelijcke maet,Dat* het zijn soete Lief, zijn lieve lust verstaet.220En luyster, juyst of zy’t om u te leeren dede,Antwoordt zijn lieve lust: van minnen brand ick mede.De Min het al verwint,Hemel en Aerde mint,°Sal Dorileaes siel Mins krachten groot van waerden225Alleene weder staen, in Hemel en op Aerden?°Neen; want een yder mensch wordt van de Min gheraeckt,En diese jongh ontgaet, bejaert zijn krachten°smaeckt*:De minne wil doch eens doen blijcken in ons hartenHoe veel dat hy vermach: dus vreest hem vry te tarten,230En weet dat grooter smart noyt yemand overquam,Als jeuckeringh van Min°in oude leden stram.°Het jonck hart, dat hy quetst, gheneest de minne weder,En hoop hellept°het op, als ’t leydt van pijne neder:Maer d’oude Minnaer is gheplaecht met dobble rouw,235Die willend niet en mach*, en mogend* niet en wouw.Drooch hout ontsteken*, brandt feller als groene spruyten.°

Dit doedy vast*, want ick, o Dorilea, reken

De leelickheyt soo goedt als schoonheyt onbekeken;

175En al bekeken onbelonckt*; en al beloncktNoch onghenoten van den Minnaer dien zy’ ontfonckt.

Wat’s jeughde sonder Min vol onbeweechde coutheyt

Doch beter als versufte’ en stijfbevrosen oudtheyt?°

En dat de soete Min van u beschuldicht wort,

180Als die de schoonheydt krenckt, daer doedy hem te kort:

Want noyt en sachmen hem het suyvere besmetten,

Maar wel recht anders, ’t geen dat saluw* was, blanketten,

En legghen blosend’ root op teedre* wanghen bleeck,°

En ’t hayr vergulden, dat te vooren vael gheleeck:

185En geene sachmen oyt, het geen dat zy beminden,°

Leelijcker dan°het was, maer wel veel schoonder vinden.

Maer segdy yder een

Beklaecht hem met gheween,

Over de Min vol swaerheydt*?°

190Sy spreken buyten waerheydt,

Al wordt de Min bescheldt*,

’T is Onmin die haer°quelt,

Onmin van Lief verkoren,*

Want quam haer°Min te vooren*

195Van haer bemindes zy°,

Sy wierden’t eens met my,

En souden ras bekennen

Dat Minne niet kan schennen,

Maer dat ghebreck van Min alleen den Minnaer krenckt,

200Die minnes honich soet°met bittre galle mengt.

Dus Dorilea, denckt

Dat Min van beyde zijen,

Niet anders voort en brengt

Als wellust* en verblijen.

205Daerom in dese tijen,Schijnt dat de Werelt dus blygeestich opghepronckt

In’t harte Min ghevoelt, en t’eenemael verjongt.

Den Hemel schijnt verlieft; de Visschen in de stroomen,

De Dieren in het kruydt, ’t ghevogelt in de boomen,

210De Nymphen in het bosch, natuyren* van de Min.

Dat Vogeltjen, dat nu vliecht uyt den Dennen, in

Den Boecke-boom, en schijnt onmoghelijck om vermacken*,

Dan uyt de Boecke-boom weer inde Myrte-tacken,

En hippelt quelende soo licht soo wilt soo wuft*,

215Waer’t van natuyr begaeft met menschelijck vernuft,

Het soud’ segghen ick brand’ van Min, ick brand’ van minnen,°

Tjilpende door het Woudt; maer wel brandt het van binnen,*°

En singt in sijne tael op lieffelijcke maet,

Dat* het zijn soete Lief, zijn lieve lust verstaet.

220En luyster, juyst of zy’t om u te leeren dede,

Antwoordt zijn lieve lust: van minnen brand ick mede.

De Min het al verwint,

Hemel en Aerde mint,°

Sal Dorileaes siel Mins krachten groot van waerden

225Alleene weder staen, in Hemel en op Aerden?°

Neen; want een yder mensch wordt van de Min gheraeckt,

En diese jongh ontgaet, bejaert zijn krachten°smaeckt*:

De minne wil doch eens doen blijcken in ons harten

Hoe veel dat hy vermach: dus vreest hem vry te tarten,

230En weet dat grooter smart noyt yemand overquam,

Als jeuckeringh van Min°in oude leden stram.°

Het jonck hart, dat hy quetst, gheneest de minne weder,

En hoop hellept°het op, als ’t leydt van pijne neder:Maer d’oude Minnaer is gheplaecht met dobble rouw,

235Die willend niet en mach*, en mogend* niet en wouw.

Drooch hout ontsteken*, brandt feller als groene spruyten.°

DORILEA.Ghy ander* Vryers kent dees praetjens al van buyten,En brengt’er veel in’t net;Maer ick heb wel ghelet240Op ’t geene dat ghy seyde,Dat als de Min van beydeDe zijden is gheplant,Soo valt* het soeten brandt.Of ick dat schoon* toestonde,245Verklaert my met wat vonde*°Soud’ick doch kennen myVersekeren, dat dyDe vlammen t’harte blaecken,Die ghy my diets wilt maecken?250Of als dat alsoo was,Dat ghy niet soudt, soo rasGhy weer-mins jonst mocht voelen,Verkeeren, of verkoelen?Ghelijck wy Vrouwen slecht*°255Vaeck worden uytgherecht*,Dewijl gheveynsde min, en lichte* wispeltuyricheytOns troonen met het soet, en loonen met de suyricheyt.

DORILEA.

Ghy ander* Vryers kent dees praetjens al van buyten,En brengt’er veel in’t net;Maer ick heb wel ghelet240Op ’t geene dat ghy seyde,Dat als de Min van beydeDe zijden is gheplant,Soo valt* het soeten brandt.Of ick dat schoon* toestonde,245Verklaert my met wat vonde*°Soud’ick doch kennen myVersekeren, dat dyDe vlammen t’harte blaecken,Die ghy my diets wilt maecken?250Of als dat alsoo was,Dat ghy niet soudt, soo rasGhy weer-mins jonst mocht voelen,Verkeeren, of verkoelen?Ghelijck wy Vrouwen slecht*°255Vaeck worden uytgherecht*,Dewijl gheveynsde min, en lichte* wispeltuyricheytOns troonen met het soet, en loonen met de suyricheyt.

Ghy ander* Vryers kent dees praetjens al van buyten,

En brengt’er veel in’t net;

Maer ick heb wel ghelet

240Op ’t geene dat ghy seyde,

Dat als de Min van beyde

De zijden is gheplant,

Soo valt* het soeten brandt.

Of ick dat schoon* toestonde,

245Verklaert my met wat vonde*°

Soud’ick doch kennen my

Versekeren, dat dy

De vlammen t’harte blaecken,

Die ghy my diets wilt maecken?

250Of als dat alsoo was,

Dat ghy niet soudt, soo ras

Ghy weer-mins jonst mocht voelen,

Verkeeren, of verkoelen?

Ghelijck wy Vrouwen slecht*°

255Vaeck worden uytgherecht*,

Dewijl gheveynsde min, en lichte* wispeltuyricheyt

Ons troonen met het soet, en loonen met de suyricheyt.

DAIFILO. GRANIDA. DORILEA.

DAIFILO.Nymphe, maer.°

DAIFILO.

Nymphe, maer.°

GRANIDA.Schoone Nymph’ en hebdy niet ghesien260Met breydeloose ren, hier eenighe EdelliênVervolghen een wildt Swijn? weet ghy niet of zy’t vinghen?Of werwaerts rêên sy op?

GRANIDA.

Schoone Nymph’ en hebdy niet ghesien260Met breydeloose ren, hier eenighe EdelliênVervolghen een wildt Swijn? weet ghy niet of zy’t vinghen?Of werwaerts rêên sy op?

Schoone Nymph’ en hebdy niet ghesien

260Met breydeloose ren, hier eenighe Edelliên

Vervolghen een wildt Swijn? weet ghy niet of zy’t vinghen?

Of werwaerts rêên sy op?

DAIFILO.Iaghers, noch Hovelinghen°En hebben wy ghesien, maar wel ghehoort gherucht:265Dan ’tscheen soo ver van hier te wesen dat ick ducht,Edele°Maeght ghy sult haer swaerlijck rijden inne*,Zijdy een aertsche Maecht, en anders* geen Godinne,U aenschijn noch u stem geensins de menschen slacht.°

DAIFILO.

Iaghers, noch Hovelinghen°En hebben wy ghesien, maar wel ghehoort gherucht:265Dan ’tscheen soo ver van hier te wesen dat ick ducht,Edele°Maeght ghy sult haer swaerlijck rijden inne*,Zijdy een aertsche Maecht, en anders* geen Godinne,U aenschijn noch u stem geensins de menschen slacht.°

Iaghers, noch Hovelinghen°

En hebben wy ghesien, maar wel ghehoort gherucht:

265Dan ’tscheen soo ver van hier te wesen dat ick ducht,

Edele°Maeght ghy sult haer swaerlijck rijden inne*,

Zijdy een aertsche Maecht, en anders* geen Godinne,

U aenschijn noch u stem geensins de menschen slacht.°

GRANIDA.Soo grooten eer voorwaer°ick my niet waerdich acht.270Ick ben Granida’ indien’t u liên bekent is, hoemenTen Hove’ hoort de Princes des Conings dochter noemen.Dewijl ’s gheselschaps spoor u niet en is bekent,Soo bid’ ick, wijst my doch waer dat ick hier ontrentOm ’s heeten middachs brandt een weynich te verfresschen,275Wt koele Beeck, of Bron, mijn drooghe dorst mach lesschen,Dat Ceres u ghewas, en Pan u Vee behoe.

GRANIDA.

Soo grooten eer voorwaer°ick my niet waerdich acht.270Ick ben Granida’ indien’t u liên bekent is, hoemenTen Hove’ hoort de Princes des Conings dochter noemen.Dewijl ’s gheselschaps spoor u niet en is bekent,Soo bid’ ick, wijst my doch waer dat ick hier ontrentOm ’s heeten middachs brandt een weynich te verfresschen,275Wt koele Beeck, of Bron, mijn drooghe dorst mach lesschen,Dat Ceres u ghewas, en Pan u Vee behoe.

Soo grooten eer voorwaer°ick my niet waerdich acht.

270Ick ben Granida’ indien’t u liên bekent is, hoemen

Ten Hove’ hoort de Princes des Conings dochter noemen.

Dewijl ’s gheselschaps spoor u niet en is bekent,

Soo bid’ ick, wijst my doch waer dat ick hier ontrent

Om ’s heeten middachs brandt een weynich te verfresschen,

275Wt koele Beeck, of Bron, mijn drooghe dorst mach lesschen,

Dat Ceres u ghewas, en Pan u Vee behoe.

DAIFILO.Het bidden* laet voor ons, t’ghebieden komt u toe,Alderheuste Princes, siet°hier om u t’ontladen*:Diana moe-ghejaecht, en soude niet versmaden280Dees suyvere Fonteyns cristallinighe vloedt.°Al zijn wy Harders slecht, eenvoudich opghevoedt,*Noch* onse sorghen laech, door hoogher vlucht te kiesen,°Ons aengheboren bosch uyt haer ghesicht verliesen:*Wy weten lijckewel* dat wy dees groene laen,285Dat wy de schaduw koel van dees dienstighe blaen,°Dees vrolijcke heuvels, dit heldere°waters vlieten,En al ons levens lust van ’s Conings handt ghenieten.’Ten waer die ’t wijsselijck al te versorghen wist,*’Tverwoeste*°metter haest, door verquistende* twist.290’Tis hy, die de begeerten van sijn OndersatenMaticht* bescheydelijck* in soo* verscheyden maten,°Dat niemandts minders list zijn meerder yet ontruck,*Dat niemandts meerders°macht zijn minder en verdruck.’T is hy die sorghe draecht alleene voor ons allen,°295Dat Vreemdelinghen wreedt ons niet en overvallenMet vernielende krijgh,°en schennen* in een uyrDe dracht* van menich jaer, door ’t yser en het vuyr.Danckbaer°behoortmen voor een aertschen Godt te eerenDien ’t lust om anders lust zijn eyghen lust t’ontbeeren:300Maer ons eerbieden* is te laech nae zijn waerdy.

DAIFILO.

Het bidden* laet voor ons, t’ghebieden komt u toe,Alderheuste Princes, siet°hier om u t’ontladen*:Diana moe-ghejaecht, en soude niet versmaden280Dees suyvere Fonteyns cristallinighe vloedt.°Al zijn wy Harders slecht, eenvoudich opghevoedt,*Noch* onse sorghen laech, door hoogher vlucht te kiesen,°Ons aengheboren bosch uyt haer ghesicht verliesen:*Wy weten lijckewel* dat wy dees groene laen,285Dat wy de schaduw koel van dees dienstighe blaen,°Dees vrolijcke heuvels, dit heldere°waters vlieten,En al ons levens lust van ’s Conings handt ghenieten.’Ten waer die ’t wijsselijck al te versorghen wist,*’Tverwoeste*°metter haest, door verquistende* twist.290’Tis hy, die de begeerten van sijn OndersatenMaticht* bescheydelijck* in soo* verscheyden maten,°Dat niemandts minders list zijn meerder yet ontruck,*Dat niemandts meerders°macht zijn minder en verdruck.’T is hy die sorghe draecht alleene voor ons allen,°295Dat Vreemdelinghen wreedt ons niet en overvallenMet vernielende krijgh,°en schennen* in een uyrDe dracht* van menich jaer, door ’t yser en het vuyr.Danckbaer°behoortmen voor een aertschen Godt te eerenDien ’t lust om anders lust zijn eyghen lust t’ontbeeren:300Maer ons eerbieden* is te laech nae zijn waerdy.

Het bidden* laet voor ons, t’ghebieden komt u toe,

Alderheuste Princes, siet°hier om u t’ontladen*:

Diana moe-ghejaecht, en soude niet versmaden

280Dees suyvere Fonteyns cristallinighe vloedt.°

Al zijn wy Harders slecht, eenvoudich opghevoedt,*

Noch* onse sorghen laech, door hoogher vlucht te kiesen,°

Ons aengheboren bosch uyt haer ghesicht verliesen:*

Wy weten lijckewel* dat wy dees groene laen,

285Dat wy de schaduw koel van dees dienstighe blaen,°

Dees vrolijcke heuvels, dit heldere°waters vlieten,

En al ons levens lust van ’s Conings handt ghenieten.

’Ten waer die ’t wijsselijck al te versorghen wist,*

’Tverwoeste*°metter haest, door verquistende* twist.

290’Tis hy, die de begeerten van sijn Ondersaten

Maticht* bescheydelijck* in soo* verscheyden maten,°

Dat niemandts minders list zijn meerder yet ontruck,*

Dat niemandts meerders°macht zijn minder en verdruck.

’T is hy die sorghe draecht alleene voor ons allen,°

295Dat Vreemdelinghen wreedt ons niet en overvallen

Met vernielende krijgh,°en schennen* in een uyr

De dracht* van menich jaer, door ’t yser en het vuyr.

Danckbaer°behoortmen voor een aertschen Godt te eeren

Dien ’t lust om anders lust zijn eyghen lust t’ontbeeren:

300Maer ons eerbieden* is te laech nae zijn waerdy.

GRANIDA.Beleefden* Harder, noyt eenighe Wijnen myBoven den frisschen dauw van dees Fonteyn ghevielen.°Ach gheluckighe°rust van licht-vernoechde sielen,Die nijt noch spijt des Hoofs versteurt haer soete vree!305Wiens* sorghen wijder niet en weyden dan haer Vee.De lusten daer sich ’t Hof met moeyten om beslommert,Werpt u nature toe en is voor u bekommert.*Ghy treckt door hongher, en door dorst uyt dranck, en spijs,De lust van ’t Hof ghelockt door soo veel leckernijs;310Het Hof door drincken dorst, en hongher soeckt door ’t eetenEn jaecht de lusten voor*, u zijnse toeghesmeten;’T lustsoeckend Hof ontvliên de lusten daer ’t om slóóft;Ghy vollicht de natuyr, wy sien haer over ’thóóft.Eer sal dit lichaem in een duyster graf vernachten315Beleefden Harder, als my gaen uyt de ghedachtenU weltepasse dienst, en oft ghebeurde, datMijn hulp u nut mocht zijn in ’t Hof, of inde stadt,Vertrout dat my geen saeck soo wichtich sal verletten*,Of ick en salse’ om u wel aen een sijde setten.320Nu voecht my wederom te keeren, daer* ick achtDat my ’t gheselschap van mijn staet-dochters°verwacht,Welck ick ghebood, van haer vermoeyde Tellen*, nederTe sitten in het gras, tot dat ick keerde weder;Dewijl my niemandt van haer allen volghen mocht*,325En my de lust des jachts niet te versuymen docht.Den hemel die bedauw u jaren menichvuldichMet gheduyrighe*°rust.

GRANIDA.

Beleefden* Harder, noyt eenighe Wijnen myBoven den frisschen dauw van dees Fonteyn ghevielen.°Ach gheluckighe°rust van licht-vernoechde sielen,Die nijt noch spijt des Hoofs versteurt haer soete vree!305Wiens* sorghen wijder niet en weyden dan haer Vee.De lusten daer sich ’t Hof met moeyten om beslommert,Werpt u nature toe en is voor u bekommert.*Ghy treckt door hongher, en door dorst uyt dranck, en spijs,De lust van ’t Hof ghelockt door soo veel leckernijs;310Het Hof door drincken dorst, en hongher soeckt door ’t eetenEn jaecht de lusten voor*, u zijnse toeghesmeten;’T lustsoeckend Hof ontvliên de lusten daer ’t om slóóft;Ghy vollicht de natuyr, wy sien haer over ’thóóft.Eer sal dit lichaem in een duyster graf vernachten315Beleefden Harder, als my gaen uyt de ghedachtenU weltepasse dienst, en oft ghebeurde, datMijn hulp u nut mocht zijn in ’t Hof, of inde stadt,Vertrout dat my geen saeck soo wichtich sal verletten*,Of ick en salse’ om u wel aen een sijde setten.320Nu voecht my wederom te keeren, daer* ick achtDat my ’t gheselschap van mijn staet-dochters°verwacht,Welck ick ghebood, van haer vermoeyde Tellen*, nederTe sitten in het gras, tot dat ick keerde weder;Dewijl my niemandt van haer allen volghen mocht*,325En my de lust des jachts niet te versuymen docht.Den hemel die bedauw u jaren menichvuldichMet gheduyrighe*°rust.

Beleefden* Harder, noyt eenighe Wijnen my

Boven den frisschen dauw van dees Fonteyn ghevielen.°Ach gheluckighe°rust van licht-vernoechde sielen,

Die nijt noch spijt des Hoofs versteurt haer soete vree!

305Wiens* sorghen wijder niet en weyden dan haer Vee.

De lusten daer sich ’t Hof met moeyten om beslommert,

Werpt u nature toe en is voor u bekommert.*

Ghy treckt door hongher, en door dorst uyt dranck, en spijs,

De lust van ’t Hof ghelockt door soo veel leckernijs;

310Het Hof door drincken dorst, en hongher soeckt door ’t eeten

En jaecht de lusten voor*, u zijnse toeghesmeten;

’T lustsoeckend Hof ontvliên de lusten daer ’t om slóóft;

Ghy vollicht de natuyr, wy sien haer over ’thóóft.

Eer sal dit lichaem in een duyster graf vernachten

315Beleefden Harder, als my gaen uyt de ghedachten

U weltepasse dienst, en oft ghebeurde, dat

Mijn hulp u nut mocht zijn in ’t Hof, of inde stadt,

Vertrout dat my geen saeck soo wichtich sal verletten*,

Of ick en salse’ om u wel aen een sijde setten.

320Nu voecht my wederom te keeren, daer* ick acht

Dat my ’t gheselschap van mijn staet-dochters°verwacht,

Welck ick ghebood, van haer vermoeyde Tellen*, neder

Te sitten in het gras, tot dat ick keerde weder;

Dewijl my niemandt van haer allen volghen mocht*,

325En my de lust des jachts niet te versuymen docht.

Den hemel die bedauw u jaren menichvuldich

Met gheduyrighe*°rust.

DAIFILO.Wy zijn’t u alle schuldichAlwaerdighe Princes. helaes! hoe leedt is my330Dat ons vermoghen min als ons begeerte zy!Den Hemel wil u staet in eeuwicheyt behouwen.

DAIFILO.

Wy zijn’t u alle schuldichAlwaerdighe Princes. helaes! hoe leedt is my330Dat ons vermoghen min als ons begeerte zy!Den Hemel wil u staet in eeuwicheyt behouwen.

Wy zijn’t u alle schuldich

Alwaerdighe Princes. helaes! hoe leedt is my

330Dat ons vermoghen min als ons begeerte zy!

Den Hemel wil u staet in eeuwicheyt behouwen.

GRANIDA.Vaert eeuwelijcken wel.

GRANIDA.

Vaert eeuwelijcken wel.

DAIFILO.Is onder d’aertsche VrouwenDan een, die waerdich is dat om haer dienst alleen335Al d’ander men versweer*?

DAIFILO.

Is onder d’aertsche VrouwenDan een, die waerdich is dat om haer dienst alleen335Al d’ander men versweer*?

Is onder d’aertsche Vrouwen

Dan een, die waerdich is dat om haer dienst alleen

335Al d’ander men versweer*?

DORILEA.Hoe koel gaet hy daer heen,Sonder dat hy van my zijn afscheydt heeft ghenomen;Best volghe ick hem, en sie°wat hem mach overkomen.

DORILEA.

Hoe koel gaet hy daer heen,Sonder dat hy van my zijn afscheydt heeft ghenomen;Best volghe ick hem, en sie°wat hem mach overkomen.

Hoe koel gaet hy daer heen,

Sonder dat hy van my zijn afscheydt heeft ghenomen;

Best volghe ick hem, en sie°wat hem mach overkomen.

GRANIDA.Hoe vrolijck is den geen die danckbaerlijcken leeft340By d’ondanckbare°mensch die geen vernoegingh heeft!Dees Harder toont meer dancks voor not* van bosch, en boomenAls menich Eelman voor gheschoncken Vorstendoomen,Die vaeck zijn Prince* danckt met oproer oft verraet,En acht maer elcke staet, een trap tot hoogher staet.345Met welckeen yver komt my dees zijn dienste bieden?°Al de dienstwillicheyt gheveynst der Edellieden°Is my soo veel niet waert; want dese die betoontSijn heusheyt, niet uyt hoop van die te sien beloont:Ten Hoof op hoop van loon is ’t aenschijn vol ghenegenheyt,350Maer het onheus ghemoet vol onwillighe°tegenheyt.Ghy grootsche Princen, die door u uytheemsche* prachtVerwonderingh soeckt by ’t volck, om van het hooch geslachtDer Goden afghedaelt te schijnen, u cieraden,U Scepters, Croonen, en u purpere ghewaden,355En maken u niet soo grootachtbaer aenghesien*,Als de natuyre maeckt een laech-gheboren, dien- ’T haer lust, om lieffelijck de Werelt te verbasen,*Een edel geest in ’t hart en in ’t ghesicht te blasen:En cieren het aenschijn vol vrolijckheden soet360Met defticheyt* ghemengt, van hoofde tot de voetBesprengend’ over al de welghemaeckte ledenMet goddelijcker glans als princelijcke kleden.Ghelijck d’eerwaerde* Son is by ons aertsche vuyr,Sulcx is by d’arme kunst, de kunst-rijcke natuyr.365Wat handt heeft oyt haer soo vernuftich mercken* laten,Dat zy, bootserende de Conincklijcke vaten,Vormde ’tghewrochte°goudt in aerdigher* manier,Als de natuyr de Schulp, daer ick uyt dronck alhier?Dan* ’t Hof en siet niet* schoons in dinghen licht verkreghen,370Natuyrs gheboden dienst is hen onwaert* en teghen;Maer ghy eenvoudich volck ontfangt haer gaven rijck°Met open armen, en ghebruycktse°danckbaerlijck.

GRANIDA.

Hoe vrolijck is den geen die danckbaerlijcken leeft340By d’ondanckbare°mensch die geen vernoegingh heeft!Dees Harder toont meer dancks voor not* van bosch, en boomenAls menich Eelman voor gheschoncken Vorstendoomen,Die vaeck zijn Prince* danckt met oproer oft verraet,En acht maer elcke staet, een trap tot hoogher staet.345Met welckeen yver komt my dees zijn dienste bieden?°Al de dienstwillicheyt gheveynst der Edellieden°Is my soo veel niet waert; want dese die betoontSijn heusheyt, niet uyt hoop van die te sien beloont:Ten Hoof op hoop van loon is ’t aenschijn vol ghenegenheyt,350Maer het onheus ghemoet vol onwillighe°tegenheyt.Ghy grootsche Princen, die door u uytheemsche* prachtVerwonderingh soeckt by ’t volck, om van het hooch geslachtDer Goden afghedaelt te schijnen, u cieraden,U Scepters, Croonen, en u purpere ghewaden,355En maken u niet soo grootachtbaer aenghesien*,Als de natuyre maeckt een laech-gheboren, dien- ’T haer lust, om lieffelijck de Werelt te verbasen,*Een edel geest in ’t hart en in ’t ghesicht te blasen:En cieren het aenschijn vol vrolijckheden soet360Met defticheyt* ghemengt, van hoofde tot de voetBesprengend’ over al de welghemaeckte ledenMet goddelijcker glans als princelijcke kleden.Ghelijck d’eerwaerde* Son is by ons aertsche vuyr,Sulcx is by d’arme kunst, de kunst-rijcke natuyr.365Wat handt heeft oyt haer soo vernuftich mercken* laten,Dat zy, bootserende de Conincklijcke vaten,Vormde ’tghewrochte°goudt in aerdigher* manier,Als de natuyr de Schulp, daer ick uyt dronck alhier?Dan* ’t Hof en siet niet* schoons in dinghen licht verkreghen,370Natuyrs gheboden dienst is hen onwaert* en teghen;Maer ghy eenvoudich volck ontfangt haer gaven rijck°Met open armen, en ghebruycktse°danckbaerlijck.

Hoe vrolijck is den geen die danckbaerlijcken leeft

340By d’ondanckbare°mensch die geen vernoegingh heeft!

Dees Harder toont meer dancks voor not* van bosch, en boomen

Als menich Eelman voor gheschoncken Vorstendoomen,

Die vaeck zijn Prince* danckt met oproer oft verraet,

En acht maer elcke staet, een trap tot hoogher staet.

345Met welckeen yver komt my dees zijn dienste bieden?°

Al de dienstwillicheyt gheveynst der Edellieden°

Is my soo veel niet waert; want dese die betoont

Sijn heusheyt, niet uyt hoop van die te sien beloont:

Ten Hoof op hoop van loon is ’t aenschijn vol ghenegenheyt,

350Maer het onheus ghemoet vol onwillighe°tegenheyt.

Ghy grootsche Princen, die door u uytheemsche* pracht

Verwonderingh soeckt by ’t volck, om van het hooch geslachtDer Goden afghedaelt te schijnen, u cieraden,

U Scepters, Croonen, en u purpere ghewaden,

355En maken u niet soo grootachtbaer aenghesien*,

Als de natuyre maeckt een laech-gheboren, dien- ’T haer lust, om lieffelijck de Werelt te verbasen,*

Een edel geest in ’t hart en in ’t ghesicht te blasen:

En cieren het aenschijn vol vrolijckheden soet

360Met defticheyt* ghemengt, van hoofde tot de voet

Besprengend’ over al de welghemaeckte leden

Met goddelijcker glans als princelijcke kleden.

Ghelijck d’eerwaerde* Son is by ons aertsche vuyr,

Sulcx is by d’arme kunst, de kunst-rijcke natuyr.

365Wat handt heeft oyt haer soo vernuftich mercken* laten,

Dat zy, bootserende de Conincklijcke vaten,

Vormde ’tghewrochte°goudt in aerdigher* manier,

Als de natuyr de Schulp, daer ick uyt dronck alhier?

Dan* ’t Hof en siet niet* schoons in dinghen licht verkreghen,

370Natuyrs gheboden dienst is hen onwaert* en teghen;

Maer ghy eenvoudich volck ontfangt haer gaven rijck°

Met open armen, en ghebruycktse°danckbaerlijck.

REY VAN IOFFEREN.373Ghy lodderlijcke* Nymphen soet,°Die nauwelijcx een roosen-hoedt*Om gouwe kroon soudt geven,Hoe wel lust u uw leven?377Uw lusten is u als een wet,Uw loncken is een ty-gheset,*Uw kouten is vryage,Uw minnen is boelage.381De schaduw die de kuylen heelt,Waerin ghy u ghenoechjens steelt,En soudt ghy niet verwinssen*,Om schaduthroons van Prinssen.*385Wanneer ghy aen de reye gaet,En dat* het schalcke Lietje raedt°Het diepst van u ghepeynsen,Hoe qualijck kundt ghy veynsen.389Maar soo* ’t u lief niet beter kan,En toont u dat sijn harte,°van-Uw hartjen is°ghedreven,Wat isser om te geven?*393Soo* ruylden ghy dat deuntjen nietOm avondt-spel*, of morge-liedt*,Dat voor Princessen deuren,Haer dunne* slaep komt steuren.397Een appel, die met jonste grootU boeltje werrept in u schoot,*Daerom soudt ghy versmaden’S Hofs tafel-overdaden.401Als van u Lief ghemeldet* wert,°Zijn ’tuwaerts* overgeven hart,Soo zijt ghy bet te vreden,Als Prinssen aenghebeden.405’T eenvoudich leven haylich*, leydtGhyliên in vreed’ en vaylicheydt,Uw vryheyt gaet te bovenDe schijn-wellust der Hoven.

REY VAN IOFFEREN.

373Ghy lodderlijcke* Nymphen soet,°Die nauwelijcx een roosen-hoedt*Om gouwe kroon soudt geven,Hoe wel lust u uw leven?

373Ghy lodderlijcke* Nymphen soet,°

Die nauwelijcx een roosen-hoedt*

Om gouwe kroon soudt geven,

Hoe wel lust u uw leven?

377Uw lusten is u als een wet,Uw loncken is een ty-gheset,*Uw kouten is vryage,Uw minnen is boelage.

377Uw lusten is u als een wet,

Uw loncken is een ty-gheset,*

Uw kouten is vryage,

Uw minnen is boelage.

381De schaduw die de kuylen heelt,Waerin ghy u ghenoechjens steelt,En soudt ghy niet verwinssen*,Om schaduthroons van Prinssen.*

381De schaduw die de kuylen heelt,

Waerin ghy u ghenoechjens steelt,

En soudt ghy niet verwinssen*,

Om schaduthroons van Prinssen.*

385Wanneer ghy aen de reye gaet,En dat* het schalcke Lietje raedt°Het diepst van u ghepeynsen,Hoe qualijck kundt ghy veynsen.

385Wanneer ghy aen de reye gaet,

En dat* het schalcke Lietje raedt°

Het diepst van u ghepeynsen,

Hoe qualijck kundt ghy veynsen.

389Maar soo* ’t u lief niet beter kan,En toont u dat sijn harte,°van-Uw hartjen is°ghedreven,Wat isser om te geven?*

389Maar soo* ’t u lief niet beter kan,

En toont u dat sijn harte,°van-

Uw hartjen is°ghedreven,

Wat isser om te geven?*

393Soo* ruylden ghy dat deuntjen nietOm avondt-spel*, of morge-liedt*,Dat voor Princessen deuren,Haer dunne* slaep komt steuren.

393Soo* ruylden ghy dat deuntjen niet

Om avondt-spel*, of morge-liedt*,

Dat voor Princessen deuren,

Haer dunne* slaep komt steuren.

397Een appel, die met jonste grootU boeltje werrept in u schoot,*Daerom soudt ghy versmaden’S Hofs tafel-overdaden.

397Een appel, die met jonste groot

U boeltje werrept in u schoot,*

Daerom soudt ghy versmaden

’S Hofs tafel-overdaden.

401Als van u Lief ghemeldet* wert,°Zijn ’tuwaerts* overgeven hart,Soo zijt ghy bet te vreden,Als Prinssen aenghebeden.

401Als van u Lief ghemeldet* wert,°

Zijn ’tuwaerts* overgeven hart,

Soo zijt ghy bet te vreden,

Als Prinssen aenghebeden.

405’T eenvoudich leven haylich*, leydtGhyliên in vreed’ en vaylicheydt,Uw vryheyt gaet te bovenDe schijn-wellust der Hoven.

405’T eenvoudich leven haylich*, leydt

Ghyliên in vreed’ en vaylicheydt,

Uw vryheyt gaet te boven

De schijn-wellust der Hoven.

REY. GRANIDA.

REY.Mijn Vrouw, God zy ghedanckt dat ghy ons hier ontmoet.410’T gheselschap is een deel te paerd, een deel te voet,Verstroyt om soecken naer u op°bysond’re* straten*,En haer by-eenkomst is daer ghy ons hadt ghelaten,In ’t naeste dal, en zijn in ’t keeren al misschien.

REY.

Mijn Vrouw, God zy ghedanckt dat ghy ons hier ontmoet.410’T gheselschap is een deel te paerd, een deel te voet,Verstroyt om soecken naer u op°bysond’re* straten*,En haer by-eenkomst is daer ghy ons hadt ghelaten,In ’t naeste dal, en zijn in ’t keeren al misschien.

Mijn Vrouw, God zy ghedanckt dat ghy ons hier ontmoet.

410’T gheselschap is een deel te paerd, een deel te voet,

Verstroyt om soecken naer u op°bysond’re* straten*,

En haer by-eenkomst is daer ghy ons hadt ghelaten,

In ’t naeste dal, en zijn in ’t keeren al misschien.

GRANIDA.En ’t Wilt?

GRANIDA.

En ’t Wilt?

REY.415Ghevanghen is ’t, mijn Vrouw*, en sult het sien.

REY.

415Ghevanghen is ’t, mijn Vrouw*, en sult het sien.

DORILEA. DAIFILO.

DORILEA.Daifilo, beydt wat, hoe?’Ten gaet ten Hoof niet toeGhelijck ghy u laet veurstaen*.En wilt soo licht niet deurgaen420Met dat u wel ghevalt;Hoort hoe Palemon kalt,*Die seydt dat hy verdoorde*,Doen hem de lust bekoordeVan ’t Hof te volghen; hy425Meende, ghelijck°als ghy,Dat heusheyt soet van zede,*Vrientschap, en weelde*°medeDaer was in overvloedt,Ghelijck de rijckdom doet.

DORILEA.

Daifilo, beydt wat, hoe?’Ten gaet ten Hoof niet toeGhelijck ghy u laet veurstaen*.En wilt soo licht niet deurgaen420Met dat u wel ghevalt;Hoort hoe Palemon kalt,*Die seydt dat hy verdoorde*,Doen hem de lust bekoordeVan ’t Hof te volghen; hy425Meende, ghelijck°als ghy,Dat heusheyt soet van zede,*Vrientschap, en weelde*°medeDaer was in overvloedt,Ghelijck de rijckdom doet.

Daifilo, beydt wat, hoe?

’Ten gaet ten Hoof niet toe

Ghelijck ghy u laet veurstaen*.

En wilt soo licht niet deurgaen

420Met dat u wel ghevalt;

Hoort hoe Palemon kalt,*

Die seydt dat hy verdoorde*,

Doen hem de lust bekoorde

Van ’t Hof te volghen; hy

425Meende, ghelijck°als ghy,

Dat heusheyt soet van zede,*

Vrientschap, en weelde*°mede

Daer was in overvloedt,

Ghelijck de rijckdom doet.

DAIFILO.430En als hy’t quam te proeven?

DAIFILO.

430En als hy’t quam te proeven?

DORILEA.Doe vandt hy met bedroeven,Dat daer die dinghen zijnNiet anders als in schijn.Wat sneuvel* (seyt hy) och wast voor mijn groene jaeren,435Als ick mijn soete buyrt*, en vryheyt liete°vaeren!*En dienen ghingh ten Hoof; ick meende ’t was al klaer-Goudt datter blonck, maer ’t is een momme-vollick daer;Het aenschijn vol sachtmoedicheyts,’Tghemoedt°vol felle woedicheyts,440Een minnelijck ghelaet*,’T hart vol van nijdt en°haet:Saechdy de Visschers oyt* om lichst de visch te treckenDen scharpen Angel-hoeck met lockend’ aes bedecken?Recht gaet het soo ten Hoof. De dienstbaerheyt, die zy445Soo mildt u bieden aen, is lockbedriegery;Haer dienst, en hullep streckt maer om u te verrassenMet onvermoede slach, en door u val te wassen.Oprechte vrientschap, Godtsvrucht, onbevleckte trouw,Veylighe’ onnoselheyt*,°rechtuytheyt sonder vouw,450Waerheyt van woorden, goedicheyt*,°Worden daer°voor kleynmoedicheyt*,Voor slechtheyt* yl* veracht,°Beguychelt*, en belacht.’T is al geveynst ten Hoof watmen’er°siet vertoogen*,455Gheveynst is haer ghelaet *, gheveynst haer mondt, haer oogen,°Geveynst haer Godsvrucht,°jonst, haer vrientschap en haer vree,En g’lijck haer deuchden zijn, soo is haer weelde* mee.Wanneer de HovelinghenEen vrolijck Liedtjen singhen,460’T en is van vreuchde niet,Maer ’t is, om het verdrietDaer ’t hart af wordt verbeten,Een weynich te vergeten.Haer lachen is van spijt,465Of ’t duyrt de korte tijdtEens ogenblix, tot dat ’s ghemoedts staedige°plaghen,Die ’t weeren uyt het hart, ’t oock uyt het aensicht jaeghen.Wat’s al des werelts lustAls ’t hart niet is gherust?470Hierom, Daifilo, staeckt u opset voorghenomen,°Ghy weet waer dat ghy zijt, maer niet waer ghy sult komen.Die wel is, blijf.

DORILEA.

Doe vandt hy met bedroeven,Dat daer die dinghen zijnNiet anders als in schijn.Wat sneuvel* (seyt hy) och wast voor mijn groene jaeren,435Als ick mijn soete buyrt*, en vryheyt liete°vaeren!*En dienen ghingh ten Hoof; ick meende ’t was al klaer-Goudt datter blonck, maer ’t is een momme-vollick daer;Het aenschijn vol sachtmoedicheyts,’Tghemoedt°vol felle woedicheyts,440Een minnelijck ghelaet*,’T hart vol van nijdt en°haet:Saechdy de Visschers oyt* om lichst de visch te treckenDen scharpen Angel-hoeck met lockend’ aes bedecken?Recht gaet het soo ten Hoof. De dienstbaerheyt, die zy445Soo mildt u bieden aen, is lockbedriegery;Haer dienst, en hullep streckt maer om u te verrassenMet onvermoede slach, en door u val te wassen.Oprechte vrientschap, Godtsvrucht, onbevleckte trouw,Veylighe’ onnoselheyt*,°rechtuytheyt sonder vouw,450Waerheyt van woorden, goedicheyt*,°Worden daer°voor kleynmoedicheyt*,Voor slechtheyt* yl* veracht,°Beguychelt*, en belacht.’T is al geveynst ten Hoof watmen’er°siet vertoogen*,455Gheveynst is haer ghelaet *, gheveynst haer mondt, haer oogen,°Geveynst haer Godsvrucht,°jonst, haer vrientschap en haer vree,En g’lijck haer deuchden zijn, soo is haer weelde* mee.Wanneer de HovelinghenEen vrolijck Liedtjen singhen,460’T en is van vreuchde niet,Maer ’t is, om het verdrietDaer ’t hart af wordt verbeten,Een weynich te vergeten.Haer lachen is van spijt,465Of ’t duyrt de korte tijdtEens ogenblix, tot dat ’s ghemoedts staedige°plaghen,Die ’t weeren uyt het hart, ’t oock uyt het aensicht jaeghen.Wat’s al des werelts lustAls ’t hart niet is gherust?470Hierom, Daifilo, staeckt u opset voorghenomen,°Ghy weet waer dat ghy zijt, maer niet waer ghy sult komen.Die wel is, blijf.

Doe vandt hy met bedroeven,

Dat daer die dinghen zijn

Niet anders als in schijn.

Wat sneuvel* (seyt hy) och wast voor mijn groene jaeren,

435Als ick mijn soete buyrt*, en vryheyt liete°vaeren!*

En dienen ghingh ten Hoof; ick meende ’t was al klaer-

Goudt datter blonck, maer ’t is een momme-vollick daer;

Het aenschijn vol sachtmoedicheyts,

’Tghemoedt°vol felle woedicheyts,

440Een minnelijck ghelaet*,

’T hart vol van nijdt en°haet:

Saechdy de Visschers oyt* om lichst de visch te trecken

Den scharpen Angel-hoeck met lockend’ aes bedecken?

Recht gaet het soo ten Hoof. De dienstbaerheyt, die zy

445Soo mildt u bieden aen, is lockbedriegery;

Haer dienst, en hullep streckt maer om u te verrassen

Met onvermoede slach, en door u val te wassen.

Oprechte vrientschap, Godtsvrucht, onbevleckte trouw,

Veylighe’ onnoselheyt*,°rechtuytheyt sonder vouw,

450Waerheyt van woorden, goedicheyt*,°

Worden daer°voor kleynmoedicheyt*,

Voor slechtheyt* yl* veracht,°

Beguychelt*, en belacht.

’T is al geveynst ten Hoof watmen’er°siet vertoogen*,

455Gheveynst is haer ghelaet *, gheveynst haer mondt, haer oogen,°Geveynst haer Godsvrucht,°jonst, haer vrientschap en haer vree,

En g’lijck haer deuchden zijn, soo is haer weelde* mee.

Wanneer de Hovelinghen

Een vrolijck Liedtjen singhen,

460’T en is van vreuchde niet,

Maer ’t is, om het verdriet

Daer ’t hart af wordt verbeten,

Een weynich te vergeten.

Haer lachen is van spijt,

465Of ’t duyrt de korte tijdt

Eens ogenblix, tot dat ’s ghemoedts staedige°plaghen,

Die ’t weeren uyt het hart, ’t oock uyt het aensicht jaeghen.

Wat’s al des werelts lust

Als ’t hart niet is gherust?

470Hierom, Daifilo, staeckt u opset voorghenomen,°

Ghy weet waer dat ghy zijt, maer niet waer ghy sult komen.

Die wel is, blijf.

DAIFILO.Iae, maerOf* ick niet wel en waer,475Of of°ick beter winste?

DAIFILO.

Iae, maerOf* ick niet wel en waer,475Of of°ick beter winste?

Iae, maer

Of* ick niet wel en waer,

475Of of°ick beter winste?

DORILEA.Soo soudy doch ten minsteHet Hof niet volghen, danSlaet yet wat anders an*Sonder het groene Woudt en dees Landouw’ te laten.°

DORILEA.

Soo soudy doch ten minsteHet Hof niet volghen, danSlaet yet wat anders an*Sonder het groene Woudt en dees Landouw’ te laten.°

Soo soudy doch ten minste

Het Hof niet volghen, dan

Slaet yet wat anders an*

Sonder het groene Woudt en dees Landouw’ te laten.°

DAIFILO.480Iae Dorilea, ghy noch al Palemons praten,En sult my meer sijn raedt doen volghen dan sijn daedt.

DAIFILO.

480Iae Dorilea, ghy noch al Palemons praten,En sult my meer sijn raedt doen volghen dan sijn daedt.

480Iae Dorilea, ghy noch al Palemons praten,

En sult my meer sijn raedt doen volghen dan sijn daedt.

DORILEA.Soo mocht het u wel gaen ghelijck het hem nu gaet,Die nae ’t verdrach* van soo veel slaverny en°snóótheyt,Als hy verwachte ’t lóón van inghebeelde gróótheyt,485Is wijs gheworden dat sijn hoop niet was dan windt;En klaecht, nu ’t ommekomt*, dat hy sich selven vindtIn plaets van een jonck HovelingGheworden een oudt schoveling*.

DORILEA.

Soo mocht het u wel gaen ghelijck het hem nu gaet,Die nae ’t verdrach* van soo veel slaverny en°snóótheyt,Als hy verwachte ’t lóón van inghebeelde gróótheyt,485Is wijs gheworden dat sijn hoop niet was dan windt;En klaecht, nu ’t ommekomt*, dat hy sich selven vindtIn plaets van een jonck HovelingGheworden een oudt schoveling*.

Soo mocht het u wel gaen ghelijck het hem nu gaet,

Die nae ’t verdrach* van soo veel slaverny en°snóótheyt,

Als hy verwachte ’t lóón van inghebeelde gróótheyt,

485Is wijs gheworden dat sijn hoop niet was dan windt;

En klaecht, nu ’t ommekomt*, dat hy sich selven vindt

In plaets van een jonck Hoveling

Gheworden een oudt schoveling*.

Back to Index Next