VIERDE DEEL

VIERDE DEELDAIFILO.Onder soo veel, soo veel°cieraden eel en braef*1220Van ’t vrouwelijck gheslacht, en ist de minste gaef°Des hemels niet, dat sy schielijck°een raedt* versinnen,Die nae veel overleghs, een man, nau soude vinnen.Soo ras de Voester had haer teghen-reên gheseyt,Waerense°van mijn vrouw wel crachtich wederleyt.1225Soo ras de Voester sach dat van verandring sprekenIn haer voornemen, was voor steene rootsen prekenEn ons haer dienste bood, soo hadden zy om ’t stick*Lichst uyt te voeren, in min als een oogenblick,Listighen raedt°bedacht, om soo seer te verblenden1230Coning, en heele Hof, dat sy niet eens haer wenden°Souden, om ondersoeck nae de Prinsses te doen.°De saken zijn bestelt*, en niemant sal vermoênHebben op my. Neen, want°in ’t west noch niet gedaen „zijn,De bruyne* grijnsen* van des hemels vrolijck aenschijn;1235Scharp ’s uchtens gouden cruyn* in ’t oosten schittert, mitHaer verschghevlochten krans van roosen roodt, en wit.Niemandt van ’t hofghesin* is weet ick noch gheresen,En acht mijn Heer sal mee noch by sijn bedde wesen.Maer later diende ’t niet, siet, waer hy my ontmoet,*1240De blijschap steurt de slaep meer dan de droefheyt doet.TISIPHERNES. DAIFILO.TISIPHERNES.Spoeyt u eerwaerdich licht om op my uyt te spreyden’T beginsel*, en ’t vervul van mijn gheluckicheyden;O blosend’ Uchtent boet* mijn onrustich ghewach*,°Voorloopster van de Son, Vroemoeder van den dach.1245En ghy glinstrende star deckt u verliefde stralen*Wat eer als u ghewoont, en om weer te verhalen*°U tijtverlies, soo wilt u ’t’ avondt liever spoênWat vroegher, als u licht mijn beter dienst sal doen:Stelt u brageeren* uyt soete Godin tot°t’avondt,1250En neemt soo veel ghy nu te kort komt aen den avond;*Indien ick willich volch der minnen heete brandt,*°Noch Godtheyt boven d’uw verhef in mijn verstandt.DAIFILO.Ick wensch mijn Heer van daech ’t hoochste geluck°te proeven*.TISIPHERNES.Daifilo zydy daer?°gaen wy ten Hoof vertoeven,1255Tot dat de Coning rijs’, om dan van stonden aen,Ghelijck besloten is, voort nae mijn Vrouw te gaen.Maer siet haer Voester. Wat of haer dus vroech mach quellen?DAIFILO.Misschien, mijn Heer, ist om de staessy* te bestellen*,Die teghens uwe koomst moet heerlijk* zijn bereêt.TISIPHERNES.1260Roept haer; op dat ick yet van de Princesse weet.DAIFILO. VOESTER. TISIPHERNES.DAIFILO.Mijn Vrouw.VOESTER.O groote Goôn!DAIFILO.Mijn Heer soud’ u yet vragen.VOESTER.Waer is de Coning?TISIPHERNES.1266Wel? Voester, hoe dus°verslaghen!Wats van Granida? he?VOESTER.O Goden wonderbaer!Waer is de Coning?TISIPHERNES.Hoe, en ist niet wel met haer?1270De saeck betreft my mee, segt wat’er mach ghebreken.VOESTER.Datmen den Coning weck, ick moest den Coning spreken.TISIPHERNES.Datmen den Coning weck. Maer geeft ons wat bescheyts,Ist qualijck of ist wel?VOESTER.Qualijck, en wel, van beydts.°TISIPHERNES.1275Qualijck en wel? hoe soudmen hier bescheyt uyt mercken?°VOESTER.O eeuwelijcke macht? o wonderlijcke wercken,Die d’aertsche sinnen, en vernuft* te boven gaen?TISIPHERNES.O Goön wat sal dit zijn?DAIFILO.Terstont suldy ’t verstaen,1280Mijn Heer, de Coning is gheweckt, en voort gheresen*.TISIPHERNES.Siet of hy komt.DAIFILO.Mijn Heer, hy sal terstondt hier wesen.TISIPHERNES.Daer is de Coning, nu u bootschap, Voester, doet.CONINGH. VOESTER. TISIPHERNES.CONING.Voester wat brengdy ons dus schichtich*? quaedt of goedt?°VOESTER.1285’T believe’ u Heer, uyt my te hooren de gheschiedenis*,En selfs te oordlen of ’t voor quaet of goedt te dieden „is.De Coning met ghedult aenhoore mijn vertreck*.CONING.Spreeckt klaerlijck, niemandt en sal steuren u ghespreck*.VOESTER.Hoewel een eedel hart van uytghenomen* sinnen*1290Alle’eedel harten vroom, en deuchtsaem moet beminnen,Soo heeft natuyr nochtans ghehecht aen ons ghemoedtEen treck, die verre, d’een voor d’ander kiesen doet,°Om door vereende liefd daer mee te zijn verbonden.Als sulcken wederpaer* ghetreft wordt, of ghevonden,1295Wast liefd’ heftich en ras, doo datse naermen vijndt*,°Geen nieuwe vrientschap, maer vrientschaps vernieuwing schijnt:Recht of die sielen met elckander onderlinghen°Ghepaert hadden gheweest, al eer zy lijf* ontfinghen.°Des Tisiphernes sich niet belghe, dat mijn Vrouw,1300Als sy gistr’avondt haer tot slapen geven souw,Om ’t aenstaend’huwelijck was droevich en t’onvrede*,Alsoo ’t aen haer°ghemoedt* niet ganschlijck en voldede.De treurighe Prinsses seer veel, en yvrich* badtDe groote Goden, haer te jonnen ’t geene dat1305Die beter dan zy selfs voor ’t best en schoonste kenden,En konden, was het haer Godlijck believen senden.°’Twoelend ghedacht*°had nau van ’t bidden eyndt ghemaeckt,Als zy, en korts daer op, ick ben in slaep gheraeckt.Ick lach in diepe rust, mijn leden overgoten1310Met sachten slaep, en al mijn sinnen toeghesloten,Mijn siel ghedompelt in een grondeloos vergeet,Soo dat de droomen oock, die buytens tijdts met leedtEn daechschen arrebeyt des lichaems,* komen quellen,Met haer vernieuwingh niet vermochten die t’ontstellen*;1315Wanneer een groot gheluyt schielijck mijn ooren sloech,°En overklaere glans mijn vaeck uyt d’ooghen joech.Ick hoorde soo, en sach, (O Goden leert my segghen)Dat* d’opghetooghen* siel ’t lijf onbeweecht liet legghen.Siet daer, de kamer leeft, en tsiddert op de klanck,1320En lieffelijcke maet van hemelsch spel en sanckDer Godinnen ghekroont met groene lauren telghen.°D’ontspronghen vensters op* en kunnen niet verswelghenHet helle licht waer van de volle kamer blaekt,*Vloer, Want, Tapissery*, het welfsel°vlammen braeckt1325En alles sonder brandt, niet om°vernielen móórdich,Maer tot erkentenis des Godtheyts°teghenwóórdich.*De Sangsters schicken haer int ronde, en midden inDen fraeyghevoechden ringh, verheft haer een Godin;Granid’ in als ghelijck; van* welgheschickte leden,1330Van eerwaerdich*°ghelaet, van trony net* besneden,Van oly-kleurt°ghesicht,* van dichte vlechten blondt,*Van bleeckheyt des ghedaents,* en roo coralen mondt.Het hooft, tot teecken van haer mannelijcke luymen*,Dat deckt een blancken°helm, en blickert door de pluymen.1335Haer voorsichtighen arm°ghewapent schijnt te zijnMet eenen schilt van klaer doorsichtich cristallijn;*Maer dat zy ’s wijslijck bruyekt, en°niet en soeckt door desenAls soete vrede, blijckt aen haer besaedicht wesen,En den olyventack, een°teghenteecken van ’t1340Crijchsduyend gras,* die zy reyckt met haer rechterhandt.Sy wendt haer tot Granid’ en goddelijcke zeden*Ontsluyten haeren mondt, met dusdanighe reden;Welck goddelijcke kracht°Diep druckt’ in mijn ghedacht*.°1345Granidá ontwaeckt, dat rust u buyten slaepe vinde,°Siet hier Minerva die noch inde wiech u minde,*°En haer ghenaede sandt. Geen mensch valt u te lót,Maer in des hemels throon, de Liefd een eewich Gódt.Uw liefde tot de Liefd, doet Liefd in liefde blaken,1350Die kiest u tot sijn Lief; ick sal het huwlijck maken,Ghy sult de weerliefd zijn, sijn Bruydt, en sijn Godin,Een Vrouw van staeghe liefd, niet van de wulpsche Min.U vryer wacht ’om hooch, wy zijn u koomen haelen.Godinnen voert haer mee, de doorschynighe saelen1355Des hemels sullen haer niet schaemen dit cieraet.Nieuwe Godin, u°hart van aertsche last ontslaet.Wt hadse. mit ontsteeckt het wellustighe* speelenDer neghen Sangsters, daer zy lieflijck onder queelen:Nu ontslaet u d’Aertsche last,*°1360Beter pastU de Godtheyt aen te trecken*.Salighe Godinne, wyVoeren dy,Nae des hemels hoochste plecken*,1365Plecken al tij t hel en klaer,Plecken, daerNemmer last kan lust bevlecken.Soo ras sy desen sanck met spelen heffen óp*,Ontlaskt* sich het Palays tot boven in den tóp,1370Het gulde welfsel splijt, en de ghemetste dacken.Granida voerens’ op Olijf en Laurentacken,Dus singend’ hemelwaerts, al hooch, en hoogher heen,Vervolcht van mijn ghesicht, tot dats’ er uyt verdween.Doe voechden sich ’t ghebouw en alles in sijn stede,1375Bedaerend’* als ick mee ten langen lesten deede.Suffe verbaestheyt van°mijn leên allensjens streeck,Ick rees’ en ’t geen ick wel besien* had overkeeck.Granidaes leeghe Coets tuycht dat der oude vrouwenGhesichten niet altijt voor droomen zijn te houwen.1380Hier is mijn geest af vol, dit coom ick dienen aen,De Coning oordeel nu nae dat hy ’t sal verstaen.CONINGH.Mijn Dienaers, gaet terstont wat’er af is bespooren*.°TISIPHERNES.Mijn Heer, de Vrouwe raest.CONINGH.Soo deed zy noyt te vooren.TISIPHERNES.1385Voor seker raestse nu, al raesdse noyt misschien.VOESTER.Noch oyt, noch nu.CONINGH.’K en weet.TISIPHERNES.Men salt haest* cunnen sien.Ick spoey my derwaerts heen.CONINGH.1390Doet daer in u behaghen.En laet op ’t rascht aen ons de tyding herwaerts draghen.CONINGH.O Goden groot, soudt ghy my wel°hebben ghespaertTot ’t alderlaetste van den ouderdoom bejaert,Op dat ick troosteloos daerin soude°versmachten*,1395Berooft van ’tgeene dat alleen haer leet kon sachten?*°Maer hoe? indien alsoo de saken zijn ghestelt,Als ons de Voester voor de waerheyt heeft vertelt,Soo loov’ ick dancbaerlijck uw goedtheyt hooch van waerden*,Hoewel ick eensaem blijv’ en mis mijn lust op aerden.°1400Want als ghy my onttrockt dit eenich pandt soo soetDoor onghe val of doot, ghelijck misschien ghy doet,Soo soud’ ick teghens u en my misdoende dwalen,Indien ick op u wil, en wetenschap* ging smalen,My steurende* dat ghy quaemt wedereysschen, ’t geen,1405Dat ick soo langh van u ghenoten* had te leen:Recht of ick bet als ghy wat oorbaer* was verstonde,Recht of ick my en haer meer goets, als ghy ons, jonde.Men soeckt;°en soomen haer noch doodt noch levend vindt,Soo neem ick ’t blijcklijcxt aen, en houd dat sy besint*1410Van een verheven Godt ten hemel is ghevaeren:Want de bescheyden* reên, en ’t deftighe* verklarenDes Voesters brengen ’t mee, wiens troubevonden mondtNoyt spreken was ghewoon versuft of onghegrondt.Maer siet de Vrouwen daer, die brenghen nieuwicheden.REY VAN IOFFEREN. CONINGH.REY.1415Grootachtbaer Heer het Slot, van boven tot beneden,Hebben wy°heel doorsocht, en omghekeert ter vlucht*,Granida’ is nieuwers, maer een lieffelijcke lucht,Met goddeliicke reuck vervult haer’ gansche camer.CONINGH.O gróóte Pallas, noyt was mensch u aenghenaemer*1420Als Perseus door u jonst ghesegend wonderlijck;En noch ter tijdt op sijn naesaeten in het rijck’T welck van hem naeme voert, Godinne wijs van raede,*Ghy duyren laet u jonst, en anhoudt u ghenaede.Lof seechbare* Godin, Lof hooch verheven Godt1425Eewighe liefde, die°van aertsche bruyloft, tótEen hemels huwelijck Granida comt verheffen,Geen danckbaerheyt, geen lof u prijs can overtreffen.*REY.1428Lof, eewige Liefde, wy°Geven dy,Die u hooghe goetheyts straelen,Door de dicke wolcken heen,Al beneên,Laet tot opter aerden daelen.1434Die op uwe°crachten let,*Ende setBoven al op u het óóghe,°Treckt u goetheyt overschoonInden throon°Des besonden hemels hóóghe.°1440Heylich, goedertieren, eelZydy heel,Die in uwe vlammen blaken,Cundy oock op aerden hier,°Door uw vier,Met een hemel salich maken.1446Soo, wie dat u lieven sal,Suldy al,Niet alleen Granida schaeken.TISIPHERNES. DAIFILO. CONING. REY VAN IOFFEREN.TISIPHERNES.Daer leydt mijn throon in d’asch, en de beloften mildt1450Van ’t schoonpratich gheluck, en°te vergheefs ghespiltSoo veel moeylijcke last, ter nauwer noot deurkroopen,Soo veel ghevaers, soo veel te leurghestelde hoopen,Soo veel anxstighe vrees en arbeyt* uytghestaen,*Soo veel treffende sorch, en soo veel weers ghedaen,1455Soo veel ghesochte ramps, soo veel verdriets gheleden,Soo veel verbeten smarts, soo veel vertwijfeltheden.Ay dul gheluck, ick ken u onbescheyden* cracht!DAIFILO.Maer op een vroom ghemoet, mijn Heer, heeft zy geen macht.TISIPHERNES.Niet langher dan het selfs haer overlast wil lijen.1460Dit sal°my ’t laeste zijn. Mijn handt sal my bevrijen,’T is langh ghenoech gheleeft. Gaenwe. Mijn hart verstoutU tot een kort verdrach*.DAIFILO.Mijn Heer, besindt u, houdt.*CONINHG.Houdt Tisiphernes.REY.1465Ach.DAIFILO.Heer geeft de reden plaetse.TISIPHERNES.’T gheluck en gheeft haer geen.*DAIFILO.Iae ’t.CONINHG.Hoe?DAIFILO.1470Bedaert, en vaetse.*CONINGH.Hoe nu toe* brave Prins?TISIPHERNES.Ghelijck mijn ramp my jaecht.CONINGH.Is dit de liefde die ghy tot Granida draecht?TISIPHERNES.Ick liefde’ haer niet, ten waer ick my ’t verlies liet rouwen.°CONINGH.1475Niet haer verlies, maer ’t uw, want sy is hooch behouwen.°TISIPHERNES.Soo spuwt het wreedt gheluck op my haer crachten uyt.DAIFILO’T gheluck en steurt* u niet, maer dat ghy ’t qualijck duydt*.CONINGH.Misjondy aen u lief Granid’ een hemels houwelijck?TISIPHERNES.Neen, maer ick vlie de smert van mijn misvallen* grouwelijck.DAIFILO.1480Liefde ghy haer, mijn Heer, ’t geen dat u is gheschiedt,°Soud u om haer gheluck, lief zijn, en rouwen niet.TISIPHERNES.Haer ben ick quijt, en sie voort* al mijn toelegh slechten*.DAIFILO.De Goden vinden ’t goet, wie sal haer onderrechten?TISIPHERNES.Sy vinden ’t goedt; maer dat ick doof het sterven my1485Bevry, dat sullen oock geensins beletten zy.°DAIFILO.Ghy kundt leven dat u ’t gheluck soo°seer niet hinder.TISIPHERNES.Het is te wanckelbaer, en licht*.DAIFILO.Vertrouwt het minder.TISIPHERNES.Vertrouwen? ick vertrout nae desen nemmermeer.1490Ick sie wel ’t en verheft maer,* om van boven neêr,Met ysselijcker slach ’t verhevene te smijten;Ghelijck den Arent trots, die°niet in stucken rijtenDen Schiltpad yserhardt met felle claeuwen kor,Hem strenghelijck* om hooch, schier voert tot in de Son,1495Van waer zijn scharp ghesicht kennende berch en°dallen,Hy dan op rootsen hardt, hem laet°te berste vallen.My wallecht van de werlt; en sal ick nu voortaen°Leven, soo sal ick my°die levendich ontslaen.De last, en het ghebiedt* van mijn beseten Landen,*1500Daifilo, lever ick van nu af in u handen.°Zijt ghy°voortaen de Prins. Ick levers’ u, door dienDaermede niemandt can waerdigher zijn versien.°U trouwe dienst is meer dan yemandt can versinnen;’T heeft u belieft voor my°uw eyghen lief te winnen.1505Dese versloech den Parth, en°gaf hem in ghevaerDes vreesselijcke doodts, willich om my en haer.°Grootachtbaer Heer, wilt hem in mijnen staet * bevesten.CONINGH.O wonderlijck beleydt! maer ’t is beleydt * ten bestenTISIPHERNES.Voor my, * ick ben terstont het Hof te laten, ree,1510Mijn peynsachtich°ghemoedt wil geen blijvende stee;Maer mijn voorneemen is van d’eene tot den anderen,°Met eensaem selschap cleyn te reysen en te wanderen.Ick bid om oorlof voorts, want hier vertoev’ ick nietDAIFILO.Ick danck mijn Heer, die my soo grooten eere biedt.1515Een hooch en waerde* gaef wordt my van hem ghegeven;Maer hy weet tot wat eyndt ick coos’ het hoofsche leven,Te weten om de dienst van de Prinsses, geensinsOp hoop van voordeel, min van selfs* te worden Prins,Welck pack voor mijnen hals zijnde te swaer om draghen,*°1520Een laghen Harders rust my beter doet behaghen.*Maer wel sal ick, mijn Heer, blijvend’ uw trouwe knecht,°Uw dinghen gaede slaen, nae mijn bequaemheyt slecht*,Tot dat ghy wat ontlast van ’t schielijcke* beswaeren,Met hulpe vanden tijt sult comen te bedaeren*,1525Om met vernoeging weer te keeren tot den staet,Die ’t lusteloos ghemoedt door tegenheyt* verlaet:Mijn Heer soeck het, ghelijck hy ’t goedt vindt, te besadigen*.CONINGH.Ach luttel wenschend hart! luttel can u°beschadighen*.Ach wat onttreckt ghy, met begeerlijckheyts verhoên,*1530Het speelsiecke gheluck al stofs om quaet te doen?Dats Prinslijck, Daifilo, geen prinslijckheyt begeeren.TISIPHERNES.Ick bid u oorlof, Heer, om tot mijn reys te keeren.CONINGH.Vaert wel mijn Prins, vaert wel, en°zijt ghetroost*.TISIPHERNES.Ick ty1535Van stonden aen op reys; Vaert wel mijn Heer, en°ghyDaifilo wel.°DAIFILO.Ick sal mijn Heer tot huys versellen,Om t’reddeloos* ghesin* verbaest* in rust te stellen.

DAIFILO.Onder soo veel, soo veel°cieraden eel en braef*1220Van ’t vrouwelijck gheslacht, en ist de minste gaef°Des hemels niet, dat sy schielijck°een raedt* versinnen,Die nae veel overleghs, een man, nau soude vinnen.Soo ras de Voester had haer teghen-reên gheseyt,Waerense°van mijn vrouw wel crachtich wederleyt.1225Soo ras de Voester sach dat van verandring sprekenIn haer voornemen, was voor steene rootsen prekenEn ons haer dienste bood, soo hadden zy om ’t stick*Lichst uyt te voeren, in min als een oogenblick,Listighen raedt°bedacht, om soo seer te verblenden1230Coning, en heele Hof, dat sy niet eens haer wenden°Souden, om ondersoeck nae de Prinsses te doen.°De saken zijn bestelt*, en niemant sal vermoênHebben op my. Neen, want°in ’t west noch niet gedaen „zijn,De bruyne* grijnsen* van des hemels vrolijck aenschijn;1235Scharp ’s uchtens gouden cruyn* in ’t oosten schittert, mitHaer verschghevlochten krans van roosen roodt, en wit.Niemandt van ’t hofghesin* is weet ick noch gheresen,En acht mijn Heer sal mee noch by sijn bedde wesen.Maer later diende ’t niet, siet, waer hy my ontmoet,*1240De blijschap steurt de slaep meer dan de droefheyt doet.

DAIFILO.

Onder soo veel, soo veel°cieraden eel en braef*1220Van ’t vrouwelijck gheslacht, en ist de minste gaef°Des hemels niet, dat sy schielijck°een raedt* versinnen,Die nae veel overleghs, een man, nau soude vinnen.Soo ras de Voester had haer teghen-reên gheseyt,Waerense°van mijn vrouw wel crachtich wederleyt.1225Soo ras de Voester sach dat van verandring sprekenIn haer voornemen, was voor steene rootsen prekenEn ons haer dienste bood, soo hadden zy om ’t stick*Lichst uyt te voeren, in min als een oogenblick,Listighen raedt°bedacht, om soo seer te verblenden1230Coning, en heele Hof, dat sy niet eens haer wenden°Souden, om ondersoeck nae de Prinsses te doen.°De saken zijn bestelt*, en niemant sal vermoênHebben op my. Neen, want°in ’t west noch niet gedaen „zijn,De bruyne* grijnsen* van des hemels vrolijck aenschijn;1235Scharp ’s uchtens gouden cruyn* in ’t oosten schittert, mitHaer verschghevlochten krans van roosen roodt, en wit.Niemandt van ’t hofghesin* is weet ick noch gheresen,En acht mijn Heer sal mee noch by sijn bedde wesen.Maer later diende ’t niet, siet, waer hy my ontmoet,*1240De blijschap steurt de slaep meer dan de droefheyt doet.

Onder soo veel, soo veel°cieraden eel en braef*

1220Van ’t vrouwelijck gheslacht, en ist de minste gaef°

Des hemels niet, dat sy schielijck°een raedt* versinnen,

Die nae veel overleghs, een man, nau soude vinnen.

Soo ras de Voester had haer teghen-reên gheseyt,

Waerense°van mijn vrouw wel crachtich wederleyt.

1225Soo ras de Voester sach dat van verandring spreken

In haer voornemen, was voor steene rootsen preken

En ons haer dienste bood, soo hadden zy om ’t stick*

Lichst uyt te voeren, in min als een oogenblick,

Listighen raedt°bedacht, om soo seer te verblenden

1230Coning, en heele Hof, dat sy niet eens haer wenden°

Souden, om ondersoeck nae de Prinsses te doen.°

De saken zijn bestelt*, en niemant sal vermoên

Hebben op my. Neen, want°in ’t west noch niet gedaen „zijn,

De bruyne* grijnsen* van des hemels vrolijck aenschijn;

1235Scharp ’s uchtens gouden cruyn* in ’t oosten schittert, mit

Haer verschghevlochten krans van roosen roodt, en wit.

Niemandt van ’t hofghesin* is weet ick noch gheresen,

En acht mijn Heer sal mee noch by sijn bedde wesen.

Maer later diende ’t niet, siet, waer hy my ontmoet,*

1240De blijschap steurt de slaep meer dan de droefheyt doet.

TISIPHERNES. DAIFILO.

TISIPHERNES.Spoeyt u eerwaerdich licht om op my uyt te spreyden’T beginsel*, en ’t vervul van mijn gheluckicheyden;O blosend’ Uchtent boet* mijn onrustich ghewach*,°Voorloopster van de Son, Vroemoeder van den dach.1245En ghy glinstrende star deckt u verliefde stralen*Wat eer als u ghewoont, en om weer te verhalen*°U tijtverlies, soo wilt u ’t’ avondt liever spoênWat vroegher, als u licht mijn beter dienst sal doen:Stelt u brageeren* uyt soete Godin tot°t’avondt,1250En neemt soo veel ghy nu te kort komt aen den avond;*Indien ick willich volch der minnen heete brandt,*°Noch Godtheyt boven d’uw verhef in mijn verstandt.

TISIPHERNES.

Spoeyt u eerwaerdich licht om op my uyt te spreyden’T beginsel*, en ’t vervul van mijn gheluckicheyden;O blosend’ Uchtent boet* mijn onrustich ghewach*,°Voorloopster van de Son, Vroemoeder van den dach.1245En ghy glinstrende star deckt u verliefde stralen*Wat eer als u ghewoont, en om weer te verhalen*°U tijtverlies, soo wilt u ’t’ avondt liever spoênWat vroegher, als u licht mijn beter dienst sal doen:Stelt u brageeren* uyt soete Godin tot°t’avondt,1250En neemt soo veel ghy nu te kort komt aen den avond;*Indien ick willich volch der minnen heete brandt,*°Noch Godtheyt boven d’uw verhef in mijn verstandt.

Spoeyt u eerwaerdich licht om op my uyt te spreyden

’T beginsel*, en ’t vervul van mijn gheluckicheyden;

O blosend’ Uchtent boet* mijn onrustich ghewach*,°

Voorloopster van de Son, Vroemoeder van den dach.

1245En ghy glinstrende star deckt u verliefde stralen*

Wat eer als u ghewoont, en om weer te verhalen*°

U tijtverlies, soo wilt u ’t’ avondt liever spoên

Wat vroegher, als u licht mijn beter dienst sal doen:

Stelt u brageeren* uyt soete Godin tot°t’avondt,

1250En neemt soo veel ghy nu te kort komt aen den avond;*

Indien ick willich volch der minnen heete brandt,*°

Noch Godtheyt boven d’uw verhef in mijn verstandt.

DAIFILO.Ick wensch mijn Heer van daech ’t hoochste geluck°te proeven*.

DAIFILO.

Ick wensch mijn Heer van daech ’t hoochste geluck°te proeven*.

TISIPHERNES.Daifilo zydy daer?°gaen wy ten Hoof vertoeven,1255Tot dat de Coning rijs’, om dan van stonden aen,Ghelijck besloten is, voort nae mijn Vrouw te gaen.Maer siet haer Voester. Wat of haer dus vroech mach quellen?

TISIPHERNES.

Daifilo zydy daer?°gaen wy ten Hoof vertoeven,1255Tot dat de Coning rijs’, om dan van stonden aen,Ghelijck besloten is, voort nae mijn Vrouw te gaen.Maer siet haer Voester. Wat of haer dus vroech mach quellen?

Daifilo zydy daer?°gaen wy ten Hoof vertoeven,

1255Tot dat de Coning rijs’, om dan van stonden aen,

Ghelijck besloten is, voort nae mijn Vrouw te gaen.

Maer siet haer Voester. Wat of haer dus vroech mach quellen?

DAIFILO.Misschien, mijn Heer, ist om de staessy* te bestellen*,Die teghens uwe koomst moet heerlijk* zijn bereêt.

DAIFILO.

Misschien, mijn Heer, ist om de staessy* te bestellen*,Die teghens uwe koomst moet heerlijk* zijn bereêt.

Misschien, mijn Heer, ist om de staessy* te bestellen*,

Die teghens uwe koomst moet heerlijk* zijn bereêt.

TISIPHERNES.1260Roept haer; op dat ick yet van de Princesse weet.

TISIPHERNES.

1260Roept haer; op dat ick yet van de Princesse weet.

DAIFILO. VOESTER. TISIPHERNES.

DAIFILO.Mijn Vrouw.

DAIFILO.

Mijn Vrouw.

VOESTER.O groote Goôn!

VOESTER.

O groote Goôn!

DAIFILO.Mijn Heer soud’ u yet vragen.

DAIFILO.

Mijn Heer soud’ u yet vragen.

VOESTER.Waer is de Coning?

VOESTER.

Waer is de Coning?

TISIPHERNES.1266Wel? Voester, hoe dus°verslaghen!Wats van Granida? he?

TISIPHERNES.

1266Wel? Voester, hoe dus°verslaghen!Wats van Granida? he?

1266Wel? Voester, hoe dus°verslaghen!

Wats van Granida? he?

VOESTER.O Goden wonderbaer!Waer is de Coning?

VOESTER.

O Goden wonderbaer!Waer is de Coning?

O Goden wonderbaer!

Waer is de Coning?

TISIPHERNES.Hoe, en ist niet wel met haer?1270De saeck betreft my mee, segt wat’er mach ghebreken.

TISIPHERNES.

Hoe, en ist niet wel met haer?1270De saeck betreft my mee, segt wat’er mach ghebreken.

Hoe, en ist niet wel met haer?

1270De saeck betreft my mee, segt wat’er mach ghebreken.

VOESTER.Datmen den Coning weck, ick moest den Coning spreken.

VOESTER.

Datmen den Coning weck, ick moest den Coning spreken.

TISIPHERNES.Datmen den Coning weck. Maer geeft ons wat bescheyts,Ist qualijck of ist wel?

TISIPHERNES.

Datmen den Coning weck. Maer geeft ons wat bescheyts,Ist qualijck of ist wel?

Datmen den Coning weck. Maer geeft ons wat bescheyts,

Ist qualijck of ist wel?

VOESTER.Qualijck, en wel, van beydts.°

VOESTER.

Qualijck, en wel, van beydts.°

TISIPHERNES.1275Qualijck en wel? hoe soudmen hier bescheyt uyt mercken?°

TISIPHERNES.

1275Qualijck en wel? hoe soudmen hier bescheyt uyt mercken?°

VOESTER.O eeuwelijcke macht? o wonderlijcke wercken,Die d’aertsche sinnen, en vernuft* te boven gaen?

VOESTER.

O eeuwelijcke macht? o wonderlijcke wercken,Die d’aertsche sinnen, en vernuft* te boven gaen?

O eeuwelijcke macht? o wonderlijcke wercken,

Die d’aertsche sinnen, en vernuft* te boven gaen?

TISIPHERNES.O Goön wat sal dit zijn?

TISIPHERNES.

O Goön wat sal dit zijn?

DAIFILO.Terstont suldy ’t verstaen,1280Mijn Heer, de Coning is gheweckt, en voort gheresen*.

DAIFILO.

Terstont suldy ’t verstaen,1280Mijn Heer, de Coning is gheweckt, en voort gheresen*.

Terstont suldy ’t verstaen,

1280Mijn Heer, de Coning is gheweckt, en voort gheresen*.

TISIPHERNES.Siet of hy komt.

TISIPHERNES.

Siet of hy komt.

DAIFILO.Mijn Heer, hy sal terstondt hier wesen.

DAIFILO.

Mijn Heer, hy sal terstondt hier wesen.

TISIPHERNES.Daer is de Coning, nu u bootschap, Voester, doet.

TISIPHERNES.

Daer is de Coning, nu u bootschap, Voester, doet.

CONINGH. VOESTER. TISIPHERNES.

CONING.Voester wat brengdy ons dus schichtich*? quaedt of goedt?°

CONING.

Voester wat brengdy ons dus schichtich*? quaedt of goedt?°

VOESTER.1285’T believe’ u Heer, uyt my te hooren de gheschiedenis*,En selfs te oordlen of ’t voor quaet of goedt te dieden „is.De Coning met ghedult aenhoore mijn vertreck*.

VOESTER.

1285’T believe’ u Heer, uyt my te hooren de gheschiedenis*,En selfs te oordlen of ’t voor quaet of goedt te dieden „is.De Coning met ghedult aenhoore mijn vertreck*.

1285’T believe’ u Heer, uyt my te hooren de gheschiedenis*,

En selfs te oordlen of ’t voor quaet of goedt te dieden „is.

De Coning met ghedult aenhoore mijn vertreck*.

CONING.Spreeckt klaerlijck, niemandt en sal steuren u ghespreck*.

CONING.

Spreeckt klaerlijck, niemandt en sal steuren u ghespreck*.

VOESTER.Hoewel een eedel hart van uytghenomen* sinnen*1290Alle’eedel harten vroom, en deuchtsaem moet beminnen,Soo heeft natuyr nochtans ghehecht aen ons ghemoedtEen treck, die verre, d’een voor d’ander kiesen doet,°Om door vereende liefd daer mee te zijn verbonden.Als sulcken wederpaer* ghetreft wordt, of ghevonden,1295Wast liefd’ heftich en ras, doo datse naermen vijndt*,°Geen nieuwe vrientschap, maer vrientschaps vernieuwing schijnt:Recht of die sielen met elckander onderlinghen°Ghepaert hadden gheweest, al eer zy lijf* ontfinghen.°Des Tisiphernes sich niet belghe, dat mijn Vrouw,1300Als sy gistr’avondt haer tot slapen geven souw,Om ’t aenstaend’huwelijck was droevich en t’onvrede*,Alsoo ’t aen haer°ghemoedt* niet ganschlijck en voldede.De treurighe Prinsses seer veel, en yvrich* badtDe groote Goden, haer te jonnen ’t geene dat1305Die beter dan zy selfs voor ’t best en schoonste kenden,En konden, was het haer Godlijck believen senden.°’Twoelend ghedacht*°had nau van ’t bidden eyndt ghemaeckt,Als zy, en korts daer op, ick ben in slaep gheraeckt.Ick lach in diepe rust, mijn leden overgoten1310Met sachten slaep, en al mijn sinnen toeghesloten,Mijn siel ghedompelt in een grondeloos vergeet,Soo dat de droomen oock, die buytens tijdts met leedtEn daechschen arrebeyt des lichaems,* komen quellen,Met haer vernieuwingh niet vermochten die t’ontstellen*;1315Wanneer een groot gheluyt schielijck mijn ooren sloech,°En overklaere glans mijn vaeck uyt d’ooghen joech.Ick hoorde soo, en sach, (O Goden leert my segghen)Dat* d’opghetooghen* siel ’t lijf onbeweecht liet legghen.Siet daer, de kamer leeft, en tsiddert op de klanck,1320En lieffelijcke maet van hemelsch spel en sanckDer Godinnen ghekroont met groene lauren telghen.°D’ontspronghen vensters op* en kunnen niet verswelghenHet helle licht waer van de volle kamer blaekt,*Vloer, Want, Tapissery*, het welfsel°vlammen braeckt1325En alles sonder brandt, niet om°vernielen móórdich,Maer tot erkentenis des Godtheyts°teghenwóórdich.*De Sangsters schicken haer int ronde, en midden inDen fraeyghevoechden ringh, verheft haer een Godin;Granid’ in als ghelijck; van* welgheschickte leden,1330Van eerwaerdich*°ghelaet, van trony net* besneden,Van oly-kleurt°ghesicht,* van dichte vlechten blondt,*Van bleeckheyt des ghedaents,* en roo coralen mondt.Het hooft, tot teecken van haer mannelijcke luymen*,Dat deckt een blancken°helm, en blickert door de pluymen.1335Haer voorsichtighen arm°ghewapent schijnt te zijnMet eenen schilt van klaer doorsichtich cristallijn;*Maer dat zy ’s wijslijck bruyekt, en°niet en soeckt door desenAls soete vrede, blijckt aen haer besaedicht wesen,En den olyventack, een°teghenteecken van ’t1340Crijchsduyend gras,* die zy reyckt met haer rechterhandt.Sy wendt haer tot Granid’ en goddelijcke zeden*Ontsluyten haeren mondt, met dusdanighe reden;Welck goddelijcke kracht°Diep druckt’ in mijn ghedacht*.°1345Granidá ontwaeckt, dat rust u buyten slaepe vinde,°Siet hier Minerva die noch inde wiech u minde,*°En haer ghenaede sandt. Geen mensch valt u te lót,Maer in des hemels throon, de Liefd een eewich Gódt.Uw liefde tot de Liefd, doet Liefd in liefde blaken,1350Die kiest u tot sijn Lief; ick sal het huwlijck maken,Ghy sult de weerliefd zijn, sijn Bruydt, en sijn Godin,Een Vrouw van staeghe liefd, niet van de wulpsche Min.U vryer wacht ’om hooch, wy zijn u koomen haelen.Godinnen voert haer mee, de doorschynighe saelen1355Des hemels sullen haer niet schaemen dit cieraet.Nieuwe Godin, u°hart van aertsche last ontslaet.Wt hadse. mit ontsteeckt het wellustighe* speelenDer neghen Sangsters, daer zy lieflijck onder queelen:Nu ontslaet u d’Aertsche last,*°1360Beter pastU de Godtheyt aen te trecken*.Salighe Godinne, wyVoeren dy,Nae des hemels hoochste plecken*,1365Plecken al tij t hel en klaer,Plecken, daerNemmer last kan lust bevlecken.Soo ras sy desen sanck met spelen heffen óp*,Ontlaskt* sich het Palays tot boven in den tóp,1370Het gulde welfsel splijt, en de ghemetste dacken.Granida voerens’ op Olijf en Laurentacken,Dus singend’ hemelwaerts, al hooch, en hoogher heen,Vervolcht van mijn ghesicht, tot dats’ er uyt verdween.Doe voechden sich ’t ghebouw en alles in sijn stede,1375Bedaerend’* als ick mee ten langen lesten deede.Suffe verbaestheyt van°mijn leên allensjens streeck,Ick rees’ en ’t geen ick wel besien* had overkeeck.Granidaes leeghe Coets tuycht dat der oude vrouwenGhesichten niet altijt voor droomen zijn te houwen.1380Hier is mijn geest af vol, dit coom ick dienen aen,De Coning oordeel nu nae dat hy ’t sal verstaen.

VOESTER.

Hoewel een eedel hart van uytghenomen* sinnen*1290Alle’eedel harten vroom, en deuchtsaem moet beminnen,Soo heeft natuyr nochtans ghehecht aen ons ghemoedtEen treck, die verre, d’een voor d’ander kiesen doet,°Om door vereende liefd daer mee te zijn verbonden.Als sulcken wederpaer* ghetreft wordt, of ghevonden,1295Wast liefd’ heftich en ras, doo datse naermen vijndt*,°Geen nieuwe vrientschap, maer vrientschaps vernieuwing schijnt:Recht of die sielen met elckander onderlinghen°Ghepaert hadden gheweest, al eer zy lijf* ontfinghen.°Des Tisiphernes sich niet belghe, dat mijn Vrouw,1300Als sy gistr’avondt haer tot slapen geven souw,Om ’t aenstaend’huwelijck was droevich en t’onvrede*,Alsoo ’t aen haer°ghemoedt* niet ganschlijck en voldede.De treurighe Prinsses seer veel, en yvrich* badtDe groote Goden, haer te jonnen ’t geene dat1305Die beter dan zy selfs voor ’t best en schoonste kenden,En konden, was het haer Godlijck believen senden.°’Twoelend ghedacht*°had nau van ’t bidden eyndt ghemaeckt,Als zy, en korts daer op, ick ben in slaep gheraeckt.Ick lach in diepe rust, mijn leden overgoten1310Met sachten slaep, en al mijn sinnen toeghesloten,Mijn siel ghedompelt in een grondeloos vergeet,Soo dat de droomen oock, die buytens tijdts met leedtEn daechschen arrebeyt des lichaems,* komen quellen,Met haer vernieuwingh niet vermochten die t’ontstellen*;1315Wanneer een groot gheluyt schielijck mijn ooren sloech,°En overklaere glans mijn vaeck uyt d’ooghen joech.Ick hoorde soo, en sach, (O Goden leert my segghen)Dat* d’opghetooghen* siel ’t lijf onbeweecht liet legghen.Siet daer, de kamer leeft, en tsiddert op de klanck,1320En lieffelijcke maet van hemelsch spel en sanckDer Godinnen ghekroont met groene lauren telghen.°D’ontspronghen vensters op* en kunnen niet verswelghenHet helle licht waer van de volle kamer blaekt,*Vloer, Want, Tapissery*, het welfsel°vlammen braeckt1325En alles sonder brandt, niet om°vernielen móórdich,Maer tot erkentenis des Godtheyts°teghenwóórdich.*De Sangsters schicken haer int ronde, en midden inDen fraeyghevoechden ringh, verheft haer een Godin;Granid’ in als ghelijck; van* welgheschickte leden,1330Van eerwaerdich*°ghelaet, van trony net* besneden,Van oly-kleurt°ghesicht,* van dichte vlechten blondt,*Van bleeckheyt des ghedaents,* en roo coralen mondt.Het hooft, tot teecken van haer mannelijcke luymen*,Dat deckt een blancken°helm, en blickert door de pluymen.1335Haer voorsichtighen arm°ghewapent schijnt te zijnMet eenen schilt van klaer doorsichtich cristallijn;*Maer dat zy ’s wijslijck bruyekt, en°niet en soeckt door desenAls soete vrede, blijckt aen haer besaedicht wesen,En den olyventack, een°teghenteecken van ’t1340Crijchsduyend gras,* die zy reyckt met haer rechterhandt.Sy wendt haer tot Granid’ en goddelijcke zeden*Ontsluyten haeren mondt, met dusdanighe reden;Welck goddelijcke kracht°Diep druckt’ in mijn ghedacht*.°1345Granidá ontwaeckt, dat rust u buyten slaepe vinde,°Siet hier Minerva die noch inde wiech u minde,*°En haer ghenaede sandt. Geen mensch valt u te lót,Maer in des hemels throon, de Liefd een eewich Gódt.Uw liefde tot de Liefd, doet Liefd in liefde blaken,1350Die kiest u tot sijn Lief; ick sal het huwlijck maken,Ghy sult de weerliefd zijn, sijn Bruydt, en sijn Godin,Een Vrouw van staeghe liefd, niet van de wulpsche Min.U vryer wacht ’om hooch, wy zijn u koomen haelen.Godinnen voert haer mee, de doorschynighe saelen1355Des hemels sullen haer niet schaemen dit cieraet.Nieuwe Godin, u°hart van aertsche last ontslaet.Wt hadse. mit ontsteeckt het wellustighe* speelenDer neghen Sangsters, daer zy lieflijck onder queelen:

Hoewel een eedel hart van uytghenomen* sinnen*

1290Alle’eedel harten vroom, en deuchtsaem moet beminnen,

Soo heeft natuyr nochtans ghehecht aen ons ghemoedt

Een treck, die verre, d’een voor d’ander kiesen doet,°

Om door vereende liefd daer mee te zijn verbonden.

Als sulcken wederpaer* ghetreft wordt, of ghevonden,

1295Wast liefd’ heftich en ras, doo datse naermen vijndt*,°

Geen nieuwe vrientschap, maer vrientschaps vernieuwing schijnt:

Recht of die sielen met elckander onderlinghen°

Ghepaert hadden gheweest, al eer zy lijf* ontfinghen.°

Des Tisiphernes sich niet belghe, dat mijn Vrouw,

1300Als sy gistr’avondt haer tot slapen geven souw,

Om ’t aenstaend’huwelijck was droevich en t’onvrede*,

Alsoo ’t aen haer°ghemoedt* niet ganschlijck en voldede.

De treurighe Prinsses seer veel, en yvrich* badt

De groote Goden, haer te jonnen ’t geene dat

1305Die beter dan zy selfs voor ’t best en schoonste kenden,

En konden, was het haer Godlijck believen senden.°

’Twoelend ghedacht*°had nau van ’t bidden eyndt ghemaeckt,

Als zy, en korts daer op, ick ben in slaep gheraeckt.

Ick lach in diepe rust, mijn leden overgoten

1310Met sachten slaep, en al mijn sinnen toeghesloten,

Mijn siel ghedompelt in een grondeloos vergeet,

Soo dat de droomen oock, die buytens tijdts met leedt

En daechschen arrebeyt des lichaems,* komen quellen,

Met haer vernieuwingh niet vermochten die t’ontstellen*;

1315Wanneer een groot gheluyt schielijck mijn ooren sloech,°

En overklaere glans mijn vaeck uyt d’ooghen joech.

Ick hoorde soo, en sach, (O Goden leert my segghen)

Dat* d’opghetooghen* siel ’t lijf onbeweecht liet legghen.

Siet daer, de kamer leeft, en tsiddert op de klanck,

1320En lieffelijcke maet van hemelsch spel en sanck

Der Godinnen ghekroont met groene lauren telghen.°

D’ontspronghen vensters op* en kunnen niet verswelghen

Het helle licht waer van de volle kamer blaekt,*

Vloer, Want, Tapissery*, het welfsel°vlammen braeckt

1325En alles sonder brandt, niet om°vernielen móórdich,

Maer tot erkentenis des Godtheyts°teghenwóórdich.*

De Sangsters schicken haer int ronde, en midden in

Den fraeyghevoechden ringh, verheft haer een Godin;

Granid’ in als ghelijck; van* welgheschickte leden,

1330Van eerwaerdich*°ghelaet, van trony net* besneden,

Van oly-kleurt°ghesicht,* van dichte vlechten blondt,*

Van bleeckheyt des ghedaents,* en roo coralen mondt.

Het hooft, tot teecken van haer mannelijcke luymen*,

Dat deckt een blancken°helm, en blickert door de pluymen.

1335Haer voorsichtighen arm°ghewapent schijnt te zijn

Met eenen schilt van klaer doorsichtich cristallijn;*

Maer dat zy ’s wijslijck bruyekt, en°niet en soeckt door desen

Als soete vrede, blijckt aen haer besaedicht wesen,

En den olyventack, een°teghenteecken van ’t

1340Crijchsduyend gras,* die zy reyckt met haer rechterhandt.

Sy wendt haer tot Granid’ en goddelijcke zeden*

Ontsluyten haeren mondt, met dusdanighe reden;

Welck goddelijcke kracht°

Diep druckt’ in mijn ghedacht*.°

1345Granidá ontwaeckt, dat rust u buyten slaepe vinde,°

Siet hier Minerva die noch inde wiech u minde,*°

En haer ghenaede sandt. Geen mensch valt u te lót,

Maer in des hemels throon, de Liefd een eewich Gódt.

Uw liefde tot de Liefd, doet Liefd in liefde blaken,

1350Die kiest u tot sijn Lief; ick sal het huwlijck maken,

Ghy sult de weerliefd zijn, sijn Bruydt, en sijn Godin,

Een Vrouw van staeghe liefd, niet van de wulpsche Min.

U vryer wacht ’om hooch, wy zijn u koomen haelen.

Godinnen voert haer mee, de doorschynighe saelen

1355Des hemels sullen haer niet schaemen dit cieraet.

Nieuwe Godin, u°hart van aertsche last ontslaet.

Wt hadse. mit ontsteeckt het wellustighe* speelen

Der neghen Sangsters, daer zy lieflijck onder queelen:

Nu ontslaet u d’Aertsche last,*°1360Beter pastU de Godtheyt aen te trecken*.Salighe Godinne, wyVoeren dy,Nae des hemels hoochste plecken*,1365Plecken al tij t hel en klaer,Plecken, daerNemmer last kan lust bevlecken.

Nu ontslaet u d’Aertsche last,*°

1360Beter past

U de Godtheyt aen te trecken*.

Salighe Godinne, wy

Voeren dy,

Nae des hemels hoochste plecken*,

1365Plecken al tij t hel en klaer,

Plecken, daer

Nemmer last kan lust bevlecken.

Soo ras sy desen sanck met spelen heffen óp*,Ontlaskt* sich het Palays tot boven in den tóp,1370Het gulde welfsel splijt, en de ghemetste dacken.Granida voerens’ op Olijf en Laurentacken,Dus singend’ hemelwaerts, al hooch, en hoogher heen,Vervolcht van mijn ghesicht, tot dats’ er uyt verdween.Doe voechden sich ’t ghebouw en alles in sijn stede,1375Bedaerend’* als ick mee ten langen lesten deede.Suffe verbaestheyt van°mijn leên allensjens streeck,Ick rees’ en ’t geen ick wel besien* had overkeeck.Granidaes leeghe Coets tuycht dat der oude vrouwenGhesichten niet altijt voor droomen zijn te houwen.1380Hier is mijn geest af vol, dit coom ick dienen aen,De Coning oordeel nu nae dat hy ’t sal verstaen.

Soo ras sy desen sanck met spelen heffen óp*,

Ontlaskt* sich het Palays tot boven in den tóp,

1370Het gulde welfsel splijt, en de ghemetste dacken.

Granida voerens’ op Olijf en Laurentacken,

Dus singend’ hemelwaerts, al hooch, en hoogher heen,

Vervolcht van mijn ghesicht, tot dats’ er uyt verdween.

Doe voechden sich ’t ghebouw en alles in sijn stede,

1375Bedaerend’* als ick mee ten langen lesten deede.

Suffe verbaestheyt van°mijn leên allensjens streeck,

Ick rees’ en ’t geen ick wel besien* had overkeeck.

Granidaes leeghe Coets tuycht dat der oude vrouwen

Ghesichten niet altijt voor droomen zijn te houwen.

1380Hier is mijn geest af vol, dit coom ick dienen aen,

De Coning oordeel nu nae dat hy ’t sal verstaen.

CONINGH.Mijn Dienaers, gaet terstont wat’er af is bespooren*.°

CONINGH.

Mijn Dienaers, gaet terstont wat’er af is bespooren*.°

TISIPHERNES.Mijn Heer, de Vrouwe raest.

TISIPHERNES.

Mijn Heer, de Vrouwe raest.

CONINGH.Soo deed zy noyt te vooren.

CONINGH.

Soo deed zy noyt te vooren.

TISIPHERNES.1385Voor seker raestse nu, al raesdse noyt misschien.

TISIPHERNES.

1385Voor seker raestse nu, al raesdse noyt misschien.

VOESTER.Noch oyt, noch nu.

VOESTER.

Noch oyt, noch nu.

CONINGH.’K en weet.

CONINGH.

’K en weet.

TISIPHERNES.Men salt haest* cunnen sien.Ick spoey my derwaerts heen.

TISIPHERNES.

Men salt haest* cunnen sien.Ick spoey my derwaerts heen.

Men salt haest* cunnen sien.

Ick spoey my derwaerts heen.

CONINGH.1390Doet daer in u behaghen.En laet op ’t rascht aen ons de tyding herwaerts draghen.

CONINGH.

1390Doet daer in u behaghen.En laet op ’t rascht aen ons de tyding herwaerts draghen.

1390Doet daer in u behaghen.

En laet op ’t rascht aen ons de tyding herwaerts draghen.

CONINGH.O Goden groot, soudt ghy my wel°hebben ghespaertTot ’t alderlaetste van den ouderdoom bejaert,Op dat ick troosteloos daerin soude°versmachten*,1395Berooft van ’tgeene dat alleen haer leet kon sachten?*°Maer hoe? indien alsoo de saken zijn ghestelt,Als ons de Voester voor de waerheyt heeft vertelt,Soo loov’ ick dancbaerlijck uw goedtheyt hooch van waerden*,Hoewel ick eensaem blijv’ en mis mijn lust op aerden.°1400Want als ghy my onttrockt dit eenich pandt soo soetDoor onghe val of doot, ghelijck misschien ghy doet,Soo soud’ ick teghens u en my misdoende dwalen,Indien ick op u wil, en wetenschap* ging smalen,My steurende* dat ghy quaemt wedereysschen, ’t geen,1405Dat ick soo langh van u ghenoten* had te leen:Recht of ick bet als ghy wat oorbaer* was verstonde,Recht of ick my en haer meer goets, als ghy ons, jonde.Men soeckt;°en soomen haer noch doodt noch levend vindt,Soo neem ick ’t blijcklijcxt aen, en houd dat sy besint*1410Van een verheven Godt ten hemel is ghevaeren:Want de bescheyden* reên, en ’t deftighe* verklarenDes Voesters brengen ’t mee, wiens troubevonden mondtNoyt spreken was ghewoon versuft of onghegrondt.Maer siet de Vrouwen daer, die brenghen nieuwicheden.

CONINGH.

O Goden groot, soudt ghy my wel°hebben ghespaertTot ’t alderlaetste van den ouderdoom bejaert,Op dat ick troosteloos daerin soude°versmachten*,1395Berooft van ’tgeene dat alleen haer leet kon sachten?*°Maer hoe? indien alsoo de saken zijn ghestelt,Als ons de Voester voor de waerheyt heeft vertelt,Soo loov’ ick dancbaerlijck uw goedtheyt hooch van waerden*,Hoewel ick eensaem blijv’ en mis mijn lust op aerden.°1400Want als ghy my onttrockt dit eenich pandt soo soetDoor onghe val of doot, ghelijck misschien ghy doet,Soo soud’ ick teghens u en my misdoende dwalen,Indien ick op u wil, en wetenschap* ging smalen,My steurende* dat ghy quaemt wedereysschen, ’t geen,1405Dat ick soo langh van u ghenoten* had te leen:Recht of ick bet als ghy wat oorbaer* was verstonde,Recht of ick my en haer meer goets, als ghy ons, jonde.Men soeckt;°en soomen haer noch doodt noch levend vindt,Soo neem ick ’t blijcklijcxt aen, en houd dat sy besint*1410Van een verheven Godt ten hemel is ghevaeren:Want de bescheyden* reên, en ’t deftighe* verklarenDes Voesters brengen ’t mee, wiens troubevonden mondtNoyt spreken was ghewoon versuft of onghegrondt.Maer siet de Vrouwen daer, die brenghen nieuwicheden.

O Goden groot, soudt ghy my wel°hebben ghespaert

Tot ’t alderlaetste van den ouderdoom bejaert,

Op dat ick troosteloos daerin soude°versmachten*,

1395Berooft van ’tgeene dat alleen haer leet kon sachten?*°

Maer hoe? indien alsoo de saken zijn ghestelt,

Als ons de Voester voor de waerheyt heeft vertelt,

Soo loov’ ick dancbaerlijck uw goedtheyt hooch van waerden*,

Hoewel ick eensaem blijv’ en mis mijn lust op aerden.°

1400Want als ghy my onttrockt dit eenich pandt soo soet

Door onghe val of doot, ghelijck misschien ghy doet,

Soo soud’ ick teghens u en my misdoende dwalen,

Indien ick op u wil, en wetenschap* ging smalen,

My steurende* dat ghy quaemt wedereysschen, ’t geen,

1405Dat ick soo langh van u ghenoten* had te leen:

Recht of ick bet als ghy wat oorbaer* was verstonde,

Recht of ick my en haer meer goets, als ghy ons, jonde.

Men soeckt;°en soomen haer noch doodt noch levend vindt,

Soo neem ick ’t blijcklijcxt aen, en houd dat sy besint*

1410Van een verheven Godt ten hemel is ghevaeren:

Want de bescheyden* reên, en ’t deftighe* verklaren

Des Voesters brengen ’t mee, wiens troubevonden mondt

Noyt spreken was ghewoon versuft of onghegrondt.

Maer siet de Vrouwen daer, die brenghen nieuwicheden.

REY VAN IOFFEREN. CONINGH.

REY.1415Grootachtbaer Heer het Slot, van boven tot beneden,Hebben wy°heel doorsocht, en omghekeert ter vlucht*,Granida’ is nieuwers, maer een lieffelijcke lucht,Met goddeliicke reuck vervult haer’ gansche camer.

REY.

1415Grootachtbaer Heer het Slot, van boven tot beneden,Hebben wy°heel doorsocht, en omghekeert ter vlucht*,Granida’ is nieuwers, maer een lieffelijcke lucht,Met goddeliicke reuck vervult haer’ gansche camer.

1415Grootachtbaer Heer het Slot, van boven tot beneden,

Hebben wy°heel doorsocht, en omghekeert ter vlucht*,

Granida’ is nieuwers, maer een lieffelijcke lucht,

Met goddeliicke reuck vervult haer’ gansche camer.

CONINGH.O gróóte Pallas, noyt was mensch u aenghenaemer*1420Als Perseus door u jonst ghesegend wonderlijck;En noch ter tijdt op sijn naesaeten in het rijck’T welck van hem naeme voert, Godinne wijs van raede,*Ghy duyren laet u jonst, en anhoudt u ghenaede.Lof seechbare* Godin, Lof hooch verheven Godt1425Eewighe liefde, die°van aertsche bruyloft, tótEen hemels huwelijck Granida comt verheffen,Geen danckbaerheyt, geen lof u prijs can overtreffen.*

CONINGH.

O gróóte Pallas, noyt was mensch u aenghenaemer*1420Als Perseus door u jonst ghesegend wonderlijck;En noch ter tijdt op sijn naesaeten in het rijck’T welck van hem naeme voert, Godinne wijs van raede,*Ghy duyren laet u jonst, en anhoudt u ghenaede.Lof seechbare* Godin, Lof hooch verheven Godt1425Eewighe liefde, die°van aertsche bruyloft, tótEen hemels huwelijck Granida comt verheffen,Geen danckbaerheyt, geen lof u prijs can overtreffen.*

O gróóte Pallas, noyt was mensch u aenghenaemer*

1420Als Perseus door u jonst ghesegend wonderlijck;

En noch ter tijdt op sijn naesaeten in het rijck

’T welck van hem naeme voert, Godinne wijs van raede,*

Ghy duyren laet u jonst, en anhoudt u ghenaede.

Lof seechbare* Godin, Lof hooch verheven Godt

1425Eewighe liefde, die°van aertsche bruyloft, tót

Een hemels huwelijck Granida comt verheffen,

Geen danckbaerheyt, geen lof u prijs can overtreffen.*

REY.1428Lof, eewige Liefde, wy°Geven dy,Die u hooghe goetheyts straelen,Door de dicke wolcken heen,Al beneên,Laet tot opter aerden daelen.1434Die op uwe°crachten let,*Ende setBoven al op u het óóghe,°Treckt u goetheyt overschoonInden throon°Des besonden hemels hóóghe.°1440Heylich, goedertieren, eelZydy heel,Die in uwe vlammen blaken,Cundy oock op aerden hier,°Door uw vier,Met een hemel salich maken.1446Soo, wie dat u lieven sal,Suldy al,Niet alleen Granida schaeken.

REY.

1428Lof, eewige Liefde, wy°Geven dy,Die u hooghe goetheyts straelen,Door de dicke wolcken heen,Al beneên,Laet tot opter aerden daelen.

1428Lof, eewige Liefde, wy°

Geven dy,

Die u hooghe goetheyts straelen,

Door de dicke wolcken heen,

Al beneên,

Laet tot opter aerden daelen.

1434Die op uwe°crachten let,*Ende setBoven al op u het óóghe,°Treckt u goetheyt overschoonInden throon°Des besonden hemels hóóghe.°

1434Die op uwe°crachten let,*

Ende set

Boven al op u het óóghe,°

Treckt u goetheyt overschoon

Inden throon°

Des besonden hemels hóóghe.°

1440Heylich, goedertieren, eelZydy heel,Die in uwe vlammen blaken,Cundy oock op aerden hier,°Door uw vier,Met een hemel salich maken.

1440Heylich, goedertieren, eel

Zydy heel,

Die in uwe vlammen blaken,

Cundy oock op aerden hier,°

Door uw vier,

Met een hemel salich maken.

1446Soo, wie dat u lieven sal,Suldy al,Niet alleen Granida schaeken.

1446Soo, wie dat u lieven sal,

Suldy al,

Niet alleen Granida schaeken.

TISIPHERNES. DAIFILO. CONING. REY VAN IOFFEREN.

TISIPHERNES.Daer leydt mijn throon in d’asch, en de beloften mildt1450Van ’t schoonpratich gheluck, en°te vergheefs ghespiltSoo veel moeylijcke last, ter nauwer noot deurkroopen,Soo veel ghevaers, soo veel te leurghestelde hoopen,Soo veel anxstighe vrees en arbeyt* uytghestaen,*Soo veel treffende sorch, en soo veel weers ghedaen,1455Soo veel ghesochte ramps, soo veel verdriets gheleden,Soo veel verbeten smarts, soo veel vertwijfeltheden.Ay dul gheluck, ick ken u onbescheyden* cracht!

TISIPHERNES.

Daer leydt mijn throon in d’asch, en de beloften mildt1450Van ’t schoonpratich gheluck, en°te vergheefs ghespiltSoo veel moeylijcke last, ter nauwer noot deurkroopen,Soo veel ghevaers, soo veel te leurghestelde hoopen,Soo veel anxstighe vrees en arbeyt* uytghestaen,*Soo veel treffende sorch, en soo veel weers ghedaen,1455Soo veel ghesochte ramps, soo veel verdriets gheleden,Soo veel verbeten smarts, soo veel vertwijfeltheden.Ay dul gheluck, ick ken u onbescheyden* cracht!

Daer leydt mijn throon in d’asch, en de beloften mildt

1450Van ’t schoonpratich gheluck, en°te vergheefs ghespilt

Soo veel moeylijcke last, ter nauwer noot deurkroopen,

Soo veel ghevaers, soo veel te leurghestelde hoopen,

Soo veel anxstighe vrees en arbeyt* uytghestaen,*

Soo veel treffende sorch, en soo veel weers ghedaen,

1455Soo veel ghesochte ramps, soo veel verdriets gheleden,

Soo veel verbeten smarts, soo veel vertwijfeltheden.

Ay dul gheluck, ick ken u onbescheyden* cracht!

DAIFILO.Maer op een vroom ghemoet, mijn Heer, heeft zy geen macht.

DAIFILO.

Maer op een vroom ghemoet, mijn Heer, heeft zy geen macht.

TISIPHERNES.Niet langher dan het selfs haer overlast wil lijen.1460Dit sal°my ’t laeste zijn. Mijn handt sal my bevrijen,’T is langh ghenoech gheleeft. Gaenwe. Mijn hart verstoutU tot een kort verdrach*.

TISIPHERNES.

Niet langher dan het selfs haer overlast wil lijen.1460Dit sal°my ’t laeste zijn. Mijn handt sal my bevrijen,’T is langh ghenoech gheleeft. Gaenwe. Mijn hart verstoutU tot een kort verdrach*.

Niet langher dan het selfs haer overlast wil lijen.

1460Dit sal°my ’t laeste zijn. Mijn handt sal my bevrijen,

’T is langh ghenoech gheleeft. Gaenwe. Mijn hart verstout

U tot een kort verdrach*.

DAIFILO.Mijn Heer, besindt u, houdt.*

DAIFILO.

Mijn Heer, besindt u, houdt.*

CONINHG.Houdt Tisiphernes.

CONINHG.

Houdt Tisiphernes.

REY.1465Ach.

REY.

1465Ach.

DAIFILO.Heer geeft de reden plaetse.

DAIFILO.

Heer geeft de reden plaetse.

TISIPHERNES.’T gheluck en gheeft haer geen.*

TISIPHERNES.

’T gheluck en gheeft haer geen.*

DAIFILO.Iae ’t.

DAIFILO.

Iae ’t.

CONINHG.Hoe?

CONINHG.

Hoe?

DAIFILO.1470Bedaert, en vaetse.*

DAIFILO.

1470Bedaert, en vaetse.*

CONINGH.Hoe nu toe* brave Prins?

CONINGH.

Hoe nu toe* brave Prins?

TISIPHERNES.Ghelijck mijn ramp my jaecht.

TISIPHERNES.

Ghelijck mijn ramp my jaecht.

CONINGH.Is dit de liefde die ghy tot Granida draecht?

CONINGH.

Is dit de liefde die ghy tot Granida draecht?

TISIPHERNES.Ick liefde’ haer niet, ten waer ick my ’t verlies liet rouwen.°

TISIPHERNES.

Ick liefde’ haer niet, ten waer ick my ’t verlies liet rouwen.°

CONINGH.1475Niet haer verlies, maer ’t uw, want sy is hooch behouwen.°

CONINGH.

1475Niet haer verlies, maer ’t uw, want sy is hooch behouwen.°

TISIPHERNES.Soo spuwt het wreedt gheluck op my haer crachten uyt.

TISIPHERNES.

Soo spuwt het wreedt gheluck op my haer crachten uyt.

DAIFILO’T gheluck en steurt* u niet, maer dat ghy ’t qualijck duydt*.

DAIFILO

’T gheluck en steurt* u niet, maer dat ghy ’t qualijck duydt*.

CONINGH.Misjondy aen u lief Granid’ een hemels houwelijck?

CONINGH.

Misjondy aen u lief Granid’ een hemels houwelijck?

TISIPHERNES.Neen, maer ick vlie de smert van mijn misvallen* grouwelijck.

TISIPHERNES.

Neen, maer ick vlie de smert van mijn misvallen* grouwelijck.

DAIFILO.1480Liefde ghy haer, mijn Heer, ’t geen dat u is gheschiedt,°Soud u om haer gheluck, lief zijn, en rouwen niet.

DAIFILO.

1480Liefde ghy haer, mijn Heer, ’t geen dat u is gheschiedt,°Soud u om haer gheluck, lief zijn, en rouwen niet.

1480Liefde ghy haer, mijn Heer, ’t geen dat u is gheschiedt,°

Soud u om haer gheluck, lief zijn, en rouwen niet.

TISIPHERNES.Haer ben ick quijt, en sie voort* al mijn toelegh slechten*.

TISIPHERNES.

Haer ben ick quijt, en sie voort* al mijn toelegh slechten*.

DAIFILO.De Goden vinden ’t goet, wie sal haer onderrechten?

DAIFILO.

De Goden vinden ’t goet, wie sal haer onderrechten?

TISIPHERNES.Sy vinden ’t goedt; maer dat ick doof het sterven my1485Bevry, dat sullen oock geensins beletten zy.°

TISIPHERNES.

Sy vinden ’t goedt; maer dat ick doof het sterven my1485Bevry, dat sullen oock geensins beletten zy.°

Sy vinden ’t goedt; maer dat ick doof het sterven my

1485Bevry, dat sullen oock geensins beletten zy.°

DAIFILO.Ghy kundt leven dat u ’t gheluck soo°seer niet hinder.

DAIFILO.

Ghy kundt leven dat u ’t gheluck soo°seer niet hinder.

TISIPHERNES.Het is te wanckelbaer, en licht*.

TISIPHERNES.

Het is te wanckelbaer, en licht*.

DAIFILO.Vertrouwt het minder.

DAIFILO.

Vertrouwt het minder.

TISIPHERNES.Vertrouwen? ick vertrout nae desen nemmermeer.1490Ick sie wel ’t en verheft maer,* om van boven neêr,Met ysselijcker slach ’t verhevene te smijten;Ghelijck den Arent trots, die°niet in stucken rijtenDen Schiltpad yserhardt met felle claeuwen kor,Hem strenghelijck* om hooch, schier voert tot in de Son,1495Van waer zijn scharp ghesicht kennende berch en°dallen,Hy dan op rootsen hardt, hem laet°te berste vallen.My wallecht van de werlt; en sal ick nu voortaen°Leven, soo sal ick my°die levendich ontslaen.De last, en het ghebiedt* van mijn beseten Landen,*1500Daifilo, lever ick van nu af in u handen.°Zijt ghy°voortaen de Prins. Ick levers’ u, door dienDaermede niemandt can waerdigher zijn versien.°U trouwe dienst is meer dan yemandt can versinnen;’T heeft u belieft voor my°uw eyghen lief te winnen.1505Dese versloech den Parth, en°gaf hem in ghevaerDes vreesselijcke doodts, willich om my en haer.°Grootachtbaer Heer, wilt hem in mijnen staet * bevesten.

TISIPHERNES.

Vertrouwen? ick vertrout nae desen nemmermeer.1490Ick sie wel ’t en verheft maer,* om van boven neêr,Met ysselijcker slach ’t verhevene te smijten;Ghelijck den Arent trots, die°niet in stucken rijtenDen Schiltpad yserhardt met felle claeuwen kor,Hem strenghelijck* om hooch, schier voert tot in de Son,1495Van waer zijn scharp ghesicht kennende berch en°dallen,Hy dan op rootsen hardt, hem laet°te berste vallen.My wallecht van de werlt; en sal ick nu voortaen°Leven, soo sal ick my°die levendich ontslaen.De last, en het ghebiedt* van mijn beseten Landen,*1500Daifilo, lever ick van nu af in u handen.°Zijt ghy°voortaen de Prins. Ick levers’ u, door dienDaermede niemandt can waerdigher zijn versien.°U trouwe dienst is meer dan yemandt can versinnen;’T heeft u belieft voor my°uw eyghen lief te winnen.1505Dese versloech den Parth, en°gaf hem in ghevaerDes vreesselijcke doodts, willich om my en haer.°Grootachtbaer Heer, wilt hem in mijnen staet * bevesten.

Vertrouwen? ick vertrout nae desen nemmermeer.

1490Ick sie wel ’t en verheft maer,* om van boven neêr,

Met ysselijcker slach ’t verhevene te smijten;

Ghelijck den Arent trots, die°niet in stucken rijten

Den Schiltpad yserhardt met felle claeuwen kor,

Hem strenghelijck* om hooch, schier voert tot in de Son,

1495Van waer zijn scharp ghesicht kennende berch en°dallen,

Hy dan op rootsen hardt, hem laet°te berste vallen.

My wallecht van de werlt; en sal ick nu voortaen°

Leven, soo sal ick my°die levendich ontslaen.

De last, en het ghebiedt* van mijn beseten Landen,*

1500Daifilo, lever ick van nu af in u handen.°

Zijt ghy°voortaen de Prins. Ick levers’ u, door dien

Daermede niemandt can waerdigher zijn versien.°

U trouwe dienst is meer dan yemandt can versinnen;

’T heeft u belieft voor my°uw eyghen lief te winnen.

1505Dese versloech den Parth, en°gaf hem in ghevaer

Des vreesselijcke doodts, willich om my en haer.°

Grootachtbaer Heer, wilt hem in mijnen staet * bevesten.

CONINGH.O wonderlijck beleydt! maer ’t is beleydt * ten besten

CONINGH.

O wonderlijck beleydt! maer ’t is beleydt * ten besten

TISIPHERNES.Voor my, * ick ben terstont het Hof te laten, ree,1510Mijn peynsachtich°ghemoedt wil geen blijvende stee;Maer mijn voorneemen is van d’eene tot den anderen,°Met eensaem selschap cleyn te reysen en te wanderen.Ick bid om oorlof voorts, want hier vertoev’ ick niet

TISIPHERNES.

Voor my, * ick ben terstont het Hof te laten, ree,1510Mijn peynsachtich°ghemoedt wil geen blijvende stee;Maer mijn voorneemen is van d’eene tot den anderen,°Met eensaem selschap cleyn te reysen en te wanderen.Ick bid om oorlof voorts, want hier vertoev’ ick niet

Voor my, * ick ben terstont het Hof te laten, ree,

1510Mijn peynsachtich°ghemoedt wil geen blijvende stee;

Maer mijn voorneemen is van d’eene tot den anderen,°

Met eensaem selschap cleyn te reysen en te wanderen.

Ick bid om oorlof voorts, want hier vertoev’ ick niet

DAIFILO.Ick danck mijn Heer, die my soo grooten eere biedt.1515Een hooch en waerde* gaef wordt my van hem ghegeven;Maer hy weet tot wat eyndt ick coos’ het hoofsche leven,Te weten om de dienst van de Prinsses, geensinsOp hoop van voordeel, min van selfs* te worden Prins,Welck pack voor mijnen hals zijnde te swaer om draghen,*°1520Een laghen Harders rust my beter doet behaghen.*Maer wel sal ick, mijn Heer, blijvend’ uw trouwe knecht,°Uw dinghen gaede slaen, nae mijn bequaemheyt slecht*,Tot dat ghy wat ontlast van ’t schielijcke* beswaeren,Met hulpe vanden tijt sult comen te bedaeren*,1525Om met vernoeging weer te keeren tot den staet,Die ’t lusteloos ghemoedt door tegenheyt* verlaet:Mijn Heer soeck het, ghelijck hy ’t goedt vindt, te besadigen*.

DAIFILO.

Ick danck mijn Heer, die my soo grooten eere biedt.1515Een hooch en waerde* gaef wordt my van hem ghegeven;Maer hy weet tot wat eyndt ick coos’ het hoofsche leven,Te weten om de dienst van de Prinsses, geensinsOp hoop van voordeel, min van selfs* te worden Prins,Welck pack voor mijnen hals zijnde te swaer om draghen,*°1520Een laghen Harders rust my beter doet behaghen.*Maer wel sal ick, mijn Heer, blijvend’ uw trouwe knecht,°Uw dinghen gaede slaen, nae mijn bequaemheyt slecht*,Tot dat ghy wat ontlast van ’t schielijcke* beswaeren,Met hulpe vanden tijt sult comen te bedaeren*,1525Om met vernoeging weer te keeren tot den staet,Die ’t lusteloos ghemoedt door tegenheyt* verlaet:Mijn Heer soeck het, ghelijck hy ’t goedt vindt, te besadigen*.

Ick danck mijn Heer, die my soo grooten eere biedt.

1515Een hooch en waerde* gaef wordt my van hem ghegeven;

Maer hy weet tot wat eyndt ick coos’ het hoofsche leven,

Te weten om de dienst van de Prinsses, geensins

Op hoop van voordeel, min van selfs* te worden Prins,

Welck pack voor mijnen hals zijnde te swaer om draghen,*°

1520Een laghen Harders rust my beter doet behaghen.*

Maer wel sal ick, mijn Heer, blijvend’ uw trouwe knecht,°

Uw dinghen gaede slaen, nae mijn bequaemheyt slecht*,

Tot dat ghy wat ontlast van ’t schielijcke* beswaeren,

Met hulpe vanden tijt sult comen te bedaeren*,

1525Om met vernoeging weer te keeren tot den staet,

Die ’t lusteloos ghemoedt door tegenheyt* verlaet:

Mijn Heer soeck het, ghelijck hy ’t goedt vindt, te besadigen*.

CONINGH.Ach luttel wenschend hart! luttel can u°beschadighen*.Ach wat onttreckt ghy, met begeerlijckheyts verhoên,*1530Het speelsiecke gheluck al stofs om quaet te doen?Dats Prinslijck, Daifilo, geen prinslijckheyt begeeren.

CONINGH.

Ach luttel wenschend hart! luttel can u°beschadighen*.Ach wat onttreckt ghy, met begeerlijckheyts verhoên,*1530Het speelsiecke gheluck al stofs om quaet te doen?Dats Prinslijck, Daifilo, geen prinslijckheyt begeeren.

Ach luttel wenschend hart! luttel can u°beschadighen*.

Ach wat onttreckt ghy, met begeerlijckheyts verhoên,*

1530Het speelsiecke gheluck al stofs om quaet te doen?

Dats Prinslijck, Daifilo, geen prinslijckheyt begeeren.

TISIPHERNES.Ick bid u oorlof, Heer, om tot mijn reys te keeren.

TISIPHERNES.

Ick bid u oorlof, Heer, om tot mijn reys te keeren.

CONINGH.Vaert wel mijn Prins, vaert wel, en°zijt ghetroost*.

CONINGH.

Vaert wel mijn Prins, vaert wel, en°zijt ghetroost*.

TISIPHERNES.Ick ty1535Van stonden aen op reys; Vaert wel mijn Heer, en°ghyDaifilo wel.°

TISIPHERNES.

Ick ty1535Van stonden aen op reys; Vaert wel mijn Heer, en°ghyDaifilo wel.°

Ick ty

1535Van stonden aen op reys; Vaert wel mijn Heer, en°ghy

Daifilo wel.°

DAIFILO.Ick sal mijn Heer tot huys versellen,Om t’reddeloos* ghesin* verbaest* in rust te stellen.

DAIFILO.

Ick sal mijn Heer tot huys versellen,Om t’reddeloos* ghesin* verbaest* in rust te stellen.

Ick sal mijn Heer tot huys versellen,

Om t’reddeloos* ghesin* verbaest* in rust te stellen.

Back to Index Next