VIIFDE DEEL

VIIFDE DEELOSTROBAS. ARTABANUS.*OSTROBAS.Artabanus, siet hier uw Prins soo braef* vernaemt*,1540Maer, hey, geweest! met wien ghy hier in Persen quaemt,Wien, doen hy leefde, ghy ghetrouw pleecht* aen te cleven,En nu versuymt sijn wraeck te nemen nae sijn leven.Artabanus siet hier uw Prins soo braef wel eerVernaemt, wiens hooghe roem nu leydt ghevelt ter neer,1545Ghevelt, niet van den Prins, (ay spijt! (en cundy slapen?)Maer van een Harder slecht vervalscht in Prinssen waepen*.Hey laster*! hey! flux rijst Artabanus, en boetMijn wraeckrasenden dorst,°ten minsten met sijn bloedt.ARTABANUS.Wapen*! Ick volch mijn Prins,°’t ghebodt dat ghy verclaerde*,1550Ick volgh, mijn Prins, ick volgh, al waer’t tot inde aerde,°Ghy zijt vertrocken,* maer inwendich ick aenschouwUw beeldt, en vast gheprent in mijn ghedachten houwU hayr ’t samen ghegroeyt met bloedt, u bleeckgheschonden°Trony, u cranck* ghesicht, en u gapende wonden.°1555Hey wapen! wapen hey! mijn Prinsse roept°om wraeck.Flux op Artabanus verhaelt terstondt de saeckAen u gheselschap, en ontsteeckt haer°met uw woorden,Om op gheleghen plaets den moorder te vermoorden.DAIFILO.Lang over middernacht ick ’t al te wesen gis,1560Het licht dwerrelt ghemengt onder de duysternis,°De blonde dageraet°met haer blosende kaeken,En d’uyr dat mijn Godin mijn coomst verwacht, ghenaken.Want, doen icks’ op het Landt ghebracht had, liet ick haerIn het gheselschap van mijn trouwe suster daer,1565En soo* de korte tijdt ons haestich dwongh te scheyden,Besloten wy, dat sy mijn weercoomst souw verbeyden,Eer dat de tweede Son soud’ aen den hemel staen.Siet hier de naesten wech, dit dient my in te slaen.GRANIDA.1569Vaert wel scepters, vaert wel, vaert wel verheven thróónen,°Verheven soo, dat my van uwe steylheyt yst,Vaert wel dwingend* ghewaedt, en al te sware°cróónen,Afgoden die met windt uw ydle dienaers spijst.1573Uw ydle dienaers ghy duysenderleye noot, breyt*,°Door uw beloften loos* die ghy soo qualijck houdt,Want zy, besietmen ’t wel, verkleenen inde grootheyt,Slaven in d’heerschappy, verarmen in het goudt.°1577Een laegh’en diepe rust my beter mach verquickenDie my te saemen smelt met een lief ander-ick;Ick laet u warrich Hof, en kies voor soo veel stricken,Een al veel strengher*, maer och hoe veel soeter strick!1581Bedauwde bloemkens versch, en ghy bloosende°róósenDie uwen mantel groen nu effen open doet,Welcoom, en danck dat ghy verquickt mijn amelóósen,En afgepijnden* geest, met uwen aesem soet.1585Nu biggelt op het gras, en cruydtjens onbetreden,Mijn laeuwe traentjens die den dauw soo wel ghelijckt;Traentjens niet meer°van smart, niet meer van bitterheden,Maer van een teêr ghemoedt, dat schier van vreucht beswijckt.1589O boomen schaduw-mildt, ootmoedelijck laet daelenUw nygend’ hooft, als ghy ’t eerwaerdich aenschijn siet,Leydstar* en Morgenstar met weerlichtende* straelen,°Indien mijn blijschap slaept, waerom weckt ghy hem niet?1593Vroliicke Vogeltjens die nu°’t begint te daeghen,Met uytghelaeten sangh het stille woudt ontrust*,Ghy Nachtegael voor heen,* vlied°uyt de bootschap draeghen,Dat hy sich haest, ick wacht alhier mijn lieve lust.DAIFILO. GRANIDA.DAIFILO.Ach! om mijn vlieghend hart snellijcker°te doen spoeyen,Hoeftmen geen Vogeltjens noch nieuwe boôn te moeyen,De liefde port dat staech, en drijft tot sijn Godin1600Mijn eerwaerdighe Vrouw.GRANIDA.Uw dienstmaecht, uw slavin,Die ’t nemmermeer * aen u te slaven*°sal verdrieten,Die om uw minste dienst haer leven souw vergieten,*Handelt en leeft met my naer uw sin, hoe ghy doet,°1605Vercoopt my, doodt me’, ick wil’t.DAIFILO.Mijn Vrouw, en al mijn goedt.Hoe onlangs noch soud’ ick niet hebben derven denckenDe vreucht die ’t u belieft ghenadelijck te schenckenAen die’s onwaerdich was, die niet en had verdient1610Uw dienst, ik swyghe uw ionst.GRANIDA.Ayme, mijn groote vriendt,D’onwaerdeerlijcke°prijs, en uytghenomen* crachtenVan uwe deuchden deên, dat noyt uyt mijn ghedachtenO Daifilo’ u ghedaent van siel en lichaem ghingh,1615T’sint ick door ’s hemels ionst daer kennis af ontfing.Het sal voor uw waerdy altyt te luttel vallen,Wat ick u geven can.DAIFILO.En ick u niet met allen,Al ’t mijn van recht en reên u toegheeygent wart.*1620Ach mijn Godinne’ hoe vol is van u al mijn hart!GRANIDA.Mijns hartsen* bloedt.DAIFILO.Mijn Son die bovend’ander claer „is,Ick houd’ u in mijn arm, in twyfel of het waer „is.Mijn siel is soo beroert (ayme!)* dat ick daer van°1625De grond(e)loose vreuchd niet°vol ghenieten can.Ick en gheloove nauw mijn staet dus hooch gheresen,En denck vast* of ick wel Daifilo niet°sou wesen.*ARTABANUS. GRANIDA. DAIFILO.ARTABANUS.Nu toe ghesellen,* maer dat ghy niet dootlijck krenckt,Den valschen Moordenaer, die noch op boelen* denckt;1630Val aen ghelijck, en crijcht hem levendich in handen,Ghy zijt ghevanghen. Stae. knoopt hem in vaste banden.GRANIDA.Ach, ach!DAIFILO.Hoe nu toe*? wat wort’er vereyscht op my?ARTABANUS.Het leven.GRANIDA.1635’T leven? och! dat het geen onrecht zy.°Draecht beter kennis* van uw vyandt, eer gh’u verder°Vergrijpt.ARTABANUS.Kennis ghenoech,°het is de valschen Harder,De moorder van de Prins der Parthen wijt vermaerdt.DAIFILO.1640Verwinner.GRANIDA.De Tyran was sulcken straffe waerdt.DAIFILO.Wie eyscht mijn leven? dat hy coom alleen en maeck „strijdt.ARTABANUS.Dats Ostrobas, wiens bloet, en bleecke schim om wraeck „krijt.Wy sullen, hem voldoende’ u offren aen* sijn graf.GRANIDA.1645Laet hem, hy heeft geen schuit, en keert op my de strafSiet hier Granide’, om wien de Prinsse leyt verslaghen,°Dees Godt heeft my gheschaeckt, en willich wech ghedraghen*.Verschoont hem, woedt op my den oorspronck van het quaet.ARTABANUS.Granida? jae Granidá. O wonderlijck verraet!1650Wy sullen (wilt haer oock met banden vast belaeden)De Princelijcke siel met beyder bloedt versaeden.DAIFILO.Daifilo wat ghy siet,°Granida lijdt, zy lijdt,En staet het aen(een)koordt dat ghy haer niet bevrijdt?Dat’s stucken. Goden nu, nu crachten, nu cloeckmoedicheyt.1655Nu arbey* al wat mach*.GRANIDA.Och ’t is vergeefsche woedicheyt!ARTABANUS.Gef* hem maer, gef hem maer, doot beter als ontvloôn.GRANIDA.Och laet my voorgaen!TISIPHERNES. ARTABANUS. GRANIDA. DAIFILO.TISIPHERNES.Houdt, houdt op wert u gheboôn,1660Houdt op, houdt op ’t ghekrijs, vechters, en scheydt u drangen*.°ARTABANUS.Vlienwe, zy zijn ontset, vlienwe.°TISIPHERNES.Ghy zijt ghevanghen.Artabanus met wien ist dat ghy twistich zijt?Zijdt ghy hier Daifilo? hebdy alleen den strijdt1665Teghen soo veel?°ARTABANUS.Verstaet, Prinsse de°valsche trekenEn wilt u onghelijck nevens het onse°wreken.TISIPHERNES.Hoe dat?DAIFILO.Ach ramp op ramp! uyt d’een in d’ander last!GRANIDA.1670Och ’t scheen ontset, maer las*!DAIFILO.Een meerder vyant wast.GRANIDA.Ach hard ghelucx besluyt!ARTABANUS.Prinsse ghy°zijt bedroghen,Siet hier Granida’, en al des Voesters reden loghen.1675Siet hier den valschen Godt, van wien zy is gheschaeckt,En trouwheyt daer ghy soo veel wercks af hebt ghemaeckt.*Sy kiest een Boer voor u, tot haer en uw verminderen*,Een Boer den Adel hoont, en schaeckt der Prinssen kinderen.Ick quam om Ostrobas te wreken, wreeckt ghy nu,1680Op beyde, beyder leet van onsen Prins en u.TISIPHERNES.Wats dit?DAIFILO.Ach wilt u leet op my alleen vergelden!GRANIDA.Sijn trouw is onbevleckt, hem canmen niet beschelden*;Maer u op my verhaelt, en koelt uw gramme moedt,1685Met wraeke, niet van ’t quaet dat u Granida doet,Maer van het welck, op dat de doot haer ’t ooch souw luycken,Den Goden ’t heeft belieft tot oorsaeck haer te bruycken.TISIPHERNES.O liefde! O vreemt beloop! Daifilo segt my hoe°De dinghen wonderlijck dus zijn ghecomen toe;1690Mijn geest en can ’t beleyt noch het vervolch* niet vaten.DAIFILO.Mijn Heer, den laesten nacht, passeerd’ ick by der stratenOnder de venster°van mijn Vrouw, ghelijck ghy weet,Dat ver van haer te zijn my was het meeste leedt,En om haer by zijn, ick ten Hove was ghecomen,1695En om haer dienst, van u ick hadde dienst ghenomen:Mijn Vrouwe stondt voor ’t glas, en soo* sy my sach gaen,Sondt zy haer Voester af, om my te roepen aen.Mijn Vrouw vernederde’ haer, en°quam* my selve vraeghen,Wat oorsaeck inder nacht my daer ontrent mocht jaeghen;1700Ghevraeght heb ick ontdeckt°van mijn ghemoedt de grondt,Waer op, o mijn Godin, ghy blijcken liet terstondtDe jonst die ghy my droecht, door dien ghy van te veurenDe róóck van mijne vlam wel hadt cunnen°bespeuren.Te laten, boodse my haer Conincklijcke staet,1705Om met my naer het landt°te trecken op ter daet*;Onwaerdich kend’ ick’s my, en hiel de swarichedenVan sulck bestaen, haer voor: maer haer ghegronde redenVertoochden* my haer liefd’, en dat zy bet met mijnSoo cleenen staet, als met een Prins vernoecht souw zijn.°1710Den Hemel zy ghetuygh van ’t gheen dat ick oorkonde*,°Dat ick, tot die tijdt toe, Granid’ aen niemant jonde,°Als u, mijn Heer, want mijn ghedacht dus hóóch niet steegh.Maer, doen ick onderrecht van haer, ’t ghevoelen creechDat dit haer best sou zijn, bestond ick het ten lesten,1715(De Goden weten ’t) meer om haer, als mijnen besten.°Maer, ach verblende mensch, hoe luttel kundy sienOf uwe wijste raedt* tot schaed’ of voordeel dien!GRANIDA.Prinsse dus ist mijn schult, straft my ’t wert* u ghebeden.DAIFILO.Neen eedel Prins, maer zijdt met my alleen te vreden.°TISIPHERNES.1720O wonderlijck beloop! o raedt* der Goden rijck*!°O liefde gansch volmaeckt, en sonder zijns ghelijck!°Om haer ghetrouwe lief een groote ConinginneVerwisselt haeren staet, en wordt een Harderinne.Een Harder weyghert, om sijn Lief te laten niet,1725Een Prinsselijcke staet diemen hem annebiedt,’T geen om elckanders wil ghy zijt t’ontbeeren vaerdich*,Bet met elckander ghy zijt te besitten waerdich.*’T is recht dat ghy gheniet*, Daifilo, dat ghy wont,°En ghy Granid’, uw Lief die ghy de waerdste vondt.1730Den hemel u vereent, den hemel deed bereydenDen wech tot u gheluck. Neen ick en sal niet scheydenHet echste paer dat oyt ter werelt is ghesien.Ghelieven zijt ghetroost*, u sal geen leet gheschien.Prinssesse rijst, en ghy Daifilo van°der aerden.GRANIDA.1735Ach eedele ghemoedt!DAIFILO.Ach heusheyt hooch van waerden!°GRANIDA.Ach onverwachte troost! recht Prinslijck, eedel bloedt,Wie sal u dese deucht* loonen, als uw ghemoedt?°Dat sal u lof en loon nae deuchts waerdije geven.TISIPHERNES.1740Dits niet ghenoech, dat ick u hier behoude ’t leven,Maer ick begeere dat de Coning selfs volvoerU lieden huwelijck, nae dien ’t den hemel swoer.En op dat hy daer toe sich lichtelijcker leyde*,°Soo schenck ick u noch eens de staet die ghy ontseyde.°1745Ick weet ick sal van hem verwerven ulie vree,En dat hy u verhef tot swagher* in mijn stee.Mijn vollick wilt voor heen* u gangh nae ’t Hof versnellen,En aen den Coningh al dit vreemt beloop vertellen.En mijn begeerte mee; want valt het my niet swaer.1750Ick acht het min voor hem sal zijn een droeve maer;Dat mijn ghemoedt beweecht, sal sijn ghemoedt beweghen.Wy volghen sachtelijck.GRANIDA.Ach groote troost! vercreghenOp ’t aldertroosteloost! lof Prince die ’t°dus veucht.TISIPHERNES.1755Het lust my dus te doen.DAIFILO.Mijn Heer, u lust de deucht.Maer al verheft ghy my boven uw eyghen°saken,Ghy sult my nemmermeer meer als uw dienaer maken.REY VAN HARDERINNEN.1759Groote Goden, niet om raken*Is de grondt van uw besluyt,’T was uw lust dit°huwlijck maken,*Comt en voert de Bruyloft uyt*.1763Harder die in lasten druckich*,Van ’s ghelucx ghenae bestort,O gheluckich! overluckich!Hemel-hooch verheven wort!1767Niet dat u een staf van gouwe*Soeter voorstaet* als een bloem,Maer dat ghy vereent in trouwe*,Met u waerdich hartsen roem.*1771Liefd koos, doen ghy wiert ghebooren,U voor eyghen uytghesocht,*°En den hemel, al te vooren,Had zijn jonst u toeghedocht.1775Alsmen by u wiech quam queelen,Soo bevallijck, loecht gh’er in,Dat u, vaeck, om mee te speelen,Staelen watr’en bosgodin.1779Corts daer nae begon te blijcken,(Want de tijdt haest* henen vaert)Dat ghy van uw tijts-ghelijckenMeester, gheen ghelijck en waert.1783T’hans* als d’eerste wol u kaekenVanden baert beschaeuwen dee,Harderinnen en ontstaekenNiet alleen, maer Nymphen mee.1787Duysent wenschten om uw paerenDuysent quijnden om uw min,Maer den Hemel wild’ u spaeren,Voor een groote Coningin.1791Groote Goden, niet om rakenIs de grondt van u besluyt,Lusten ’t u dit huwlijck maken?Voerdt met jonst de bruyloft uyt.REY VAN IOFFEREN.1795Liefd en Min aen een vertuyt*,Beyde siel en lichaem-menghers,Heylighe’ oppervriendtschap strenghers*Salicht Bruydegoom en Bruydt.1799Boven de ghemeene maetenWild’ by sien een lievend paer,Des den hemel keurich*, haer°Las uyt soo verscheyen staeten*.1803Dat ghy twee vereenicht blijftBlijckt de Goden te begeeren,*En de Coningh wil niet keeren’Tgeen den hemel mercklijck drijft.1807Lang, al lang ghenoech gheleden,*Blijcx ghenoech van vaste tróuw;Dat uw overleden* róuw°Dien tot meerder vrolijckheden.1811O gheluck zijdt eenmael sadt,Van ellenden op ellenden,En ten laesten moe van wenden,Schut* de loop hier van uw radt.*1815God en Coning willen* staekenDer ghelieven teghenspoedt,Liefd’ en Minne lof u gloedt,Die nu sonder smart sal blaeken.1819Liefd’ en Min aen een vertuytBeyde siel en lichaem-menghers,Heylighe’ oppervrientschap-strenghersSalicht Bruydegoom en Bruydt.TISIPHERNES. GRANIDA. DAIFILO. CONINGH. REY VAN IOFFEREN. REY VAN HARDERINNEN.TISIPHERNES.Verheucht, met bly ghelaet* comt ons het Hof te moet.Siet daer den Coningh selfs.GRANIDA.1825Dat ick hem val te voet.Ach Vader!CONINGH.Wellekoom mijn Dochter, staeckt u vresen;En ghy die my voortaen een waerde Soon sult wesen;Der Goden wille volch ick.°TISIPHERNES.1830Heer,°houdt dese voorDe schoonste tempels, die de liefde sich verkoor,Om eens voor al ten toon sijn°heerlijckheyt te stellen.Gunt, Heer, dat eewelijck elckander sy versellen,En dat den hemel bindt, mijn Coningh, niet en scheydt.1835Dit loon eysch ick alleen van uw grootachtbaerheydt*,Voor al de diensten die mijn leven haer oyt dede.DAIFILO.Ach eedel Prinsse!°CONINGH.Nu stelt u ghemoedt in°vrede,Ach twijfelt langher niet, mijn kindren! niet soo blindt1840En ben ick. of ick sie, dat sonderlingh* bewindt*Der Goden besich is met u te samen hechten.GRANIDA.Ach onverdiende troost!CONINGH.Dochter, u op wilt rechten,°En ghy Daifilo rijst.°DAIFILO.1845Laet, Goden, het gheluck,In teghendeel van dit,* met den voorgaenden druckVernoeghen*, oft, en ist daermee niet te betaelen,Laet het de rest op my, niet op mijn Lief verhaelen;Soo ’t zijn can dat ick smaeck* het geen sy niet en smaeckt.1850Ach Coningh!CONINGH.Daifilo, mijn Dochter is gheschaecktVan wijsheyt en versocht* verstandt, die haer bereydenDen alderhoochsten wech, en tot de Liefde leyden.Sy liet om uwent wil het overladend* rijck,1855Besit het nu met haer voortaen min commerlijck*;Dits mijne, dits de wil der Goden wijs van rade.DAIFILO.Cleen souw de danckbaerheyt, en lof van u ghenadeO Coningh by my zijn, indien dat ick verstondt*1860Datse verclaerbaer* waei met menschelijcke mondt.Des ick het minste niet bestaen* mach uyt te spreken.CONINGH.Een soon van Persen* can ’t aen genen staet* ghebreken,Des, Tisiphernes, niet u heerschappij verlaet.Wy dancken u, dat ghy u selven, noch uw staetVerschoont en hebt, om dees ghelieven ’t saem te veughen:1865Ghy hiellept int verdriet, nu hellept int verheughen.En ghy ghelieven comt, verquickt u van u moeyt*.TISIPHERNES.Ick sie mijn wensch. Den Parth ghevanghen, en gheboeytVergeeve’ ick sijn misdaet, wil°’t Daifilo vergeven.DAIFILO.Sijn voorghenomen moordt ons diende tot het leven,1870Iae trouwen*, ick vergeeft; en Prinsse doet u sin.°GRANIDA.Lof Goden wonderwijs!DAIFILO.Lof groote Liefd en Min!REY VAN IOFFBREN.1873Godt en Coningh willen staekenDer ghelieven teghenspoet,Liefd en Minne lof u gloedtDie zy sonder smarte smaeken!REY VAN HARDERINNEN.1877Groote Goden, niet om raekenIs de grondt van uw besluyt,’T was uw lust dit huwlijck maken,Voert met jonst de bruyloft uyt.REY VAN IOFFEREN.1881Liefd en Min aen een vertuyt,Beyde siel en lichaem-menghers,Heylighe’ opper-vriendtschap-strenghersSalicht Bruydegoom, en Bruydt.EYNDE.

OSTROBAS. ARTABANUS.*

OSTROBAS.Artabanus, siet hier uw Prins soo braef* vernaemt*,1540Maer, hey, geweest! met wien ghy hier in Persen quaemt,Wien, doen hy leefde, ghy ghetrouw pleecht* aen te cleven,En nu versuymt sijn wraeck te nemen nae sijn leven.Artabanus siet hier uw Prins soo braef wel eerVernaemt, wiens hooghe roem nu leydt ghevelt ter neer,1545Ghevelt, niet van den Prins, (ay spijt! (en cundy slapen?)Maer van een Harder slecht vervalscht in Prinssen waepen*.Hey laster*! hey! flux rijst Artabanus, en boetMijn wraeckrasenden dorst,°ten minsten met sijn bloedt.

OSTROBAS.

Artabanus, siet hier uw Prins soo braef* vernaemt*,1540Maer, hey, geweest! met wien ghy hier in Persen quaemt,Wien, doen hy leefde, ghy ghetrouw pleecht* aen te cleven,En nu versuymt sijn wraeck te nemen nae sijn leven.Artabanus siet hier uw Prins soo braef wel eerVernaemt, wiens hooghe roem nu leydt ghevelt ter neer,1545Ghevelt, niet van den Prins, (ay spijt! (en cundy slapen?)Maer van een Harder slecht vervalscht in Prinssen waepen*.Hey laster*! hey! flux rijst Artabanus, en boetMijn wraeckrasenden dorst,°ten minsten met sijn bloedt.

Artabanus, siet hier uw Prins soo braef* vernaemt*,

1540Maer, hey, geweest! met wien ghy hier in Persen quaemt,

Wien, doen hy leefde, ghy ghetrouw pleecht* aen te cleven,

En nu versuymt sijn wraeck te nemen nae sijn leven.

Artabanus siet hier uw Prins soo braef wel eer

Vernaemt, wiens hooghe roem nu leydt ghevelt ter neer,

1545Ghevelt, niet van den Prins, (ay spijt! (en cundy slapen?)

Maer van een Harder slecht vervalscht in Prinssen waepen*.

Hey laster*! hey! flux rijst Artabanus, en boet

Mijn wraeckrasenden dorst,°ten minsten met sijn bloedt.

ARTABANUS.Wapen*! Ick volch mijn Prins,°’t ghebodt dat ghy verclaerde*,1550Ick volgh, mijn Prins, ick volgh, al waer’t tot inde aerde,°Ghy zijt vertrocken,* maer inwendich ick aenschouwUw beeldt, en vast gheprent in mijn ghedachten houwU hayr ’t samen ghegroeyt met bloedt, u bleeckgheschonden°Trony, u cranck* ghesicht, en u gapende wonden.°1555Hey wapen! wapen hey! mijn Prinsse roept°om wraeck.Flux op Artabanus verhaelt terstondt de saeckAen u gheselschap, en ontsteeckt haer°met uw woorden,Om op gheleghen plaets den moorder te vermoorden.

ARTABANUS.

Wapen*! Ick volch mijn Prins,°’t ghebodt dat ghy verclaerde*,1550Ick volgh, mijn Prins, ick volgh, al waer’t tot inde aerde,°Ghy zijt vertrocken,* maer inwendich ick aenschouwUw beeldt, en vast gheprent in mijn ghedachten houwU hayr ’t samen ghegroeyt met bloedt, u bleeckgheschonden°Trony, u cranck* ghesicht, en u gapende wonden.°1555Hey wapen! wapen hey! mijn Prinsse roept°om wraeck.Flux op Artabanus verhaelt terstondt de saeckAen u gheselschap, en ontsteeckt haer°met uw woorden,Om op gheleghen plaets den moorder te vermoorden.

Wapen*! Ick volch mijn Prins,°’t ghebodt dat ghy verclaerde*,

1550Ick volgh, mijn Prins, ick volgh, al waer’t tot inde aerde,°

Ghy zijt vertrocken,* maer inwendich ick aenschouw

Uw beeldt, en vast gheprent in mijn ghedachten houw

U hayr ’t samen ghegroeyt met bloedt, u bleeckgheschonden°

Trony, u cranck* ghesicht, en u gapende wonden.°

1555Hey wapen! wapen hey! mijn Prinsse roept°om wraeck.

Flux op Artabanus verhaelt terstondt de saeck

Aen u gheselschap, en ontsteeckt haer°met uw woorden,

Om op gheleghen plaets den moorder te vermoorden.

DAIFILO.Lang over middernacht ick ’t al te wesen gis,1560Het licht dwerrelt ghemengt onder de duysternis,°De blonde dageraet°met haer blosende kaeken,En d’uyr dat mijn Godin mijn coomst verwacht, ghenaken.Want, doen icks’ op het Landt ghebracht had, liet ick haerIn het gheselschap van mijn trouwe suster daer,1565En soo* de korte tijdt ons haestich dwongh te scheyden,Besloten wy, dat sy mijn weercoomst souw verbeyden,Eer dat de tweede Son soud’ aen den hemel staen.Siet hier de naesten wech, dit dient my in te slaen.

DAIFILO.

Lang over middernacht ick ’t al te wesen gis,1560Het licht dwerrelt ghemengt onder de duysternis,°De blonde dageraet°met haer blosende kaeken,En d’uyr dat mijn Godin mijn coomst verwacht, ghenaken.Want, doen icks’ op het Landt ghebracht had, liet ick haerIn het gheselschap van mijn trouwe suster daer,1565En soo* de korte tijdt ons haestich dwongh te scheyden,Besloten wy, dat sy mijn weercoomst souw verbeyden,Eer dat de tweede Son soud’ aen den hemel staen.Siet hier de naesten wech, dit dient my in te slaen.

Lang over middernacht ick ’t al te wesen gis,

1560Het licht dwerrelt ghemengt onder de duysternis,°

De blonde dageraet°met haer blosende kaeken,

En d’uyr dat mijn Godin mijn coomst verwacht, ghenaken.

Want, doen icks’ op het Landt ghebracht had, liet ick haer

In het gheselschap van mijn trouwe suster daer,

1565En soo* de korte tijdt ons haestich dwongh te scheyden,

Besloten wy, dat sy mijn weercoomst souw verbeyden,

Eer dat de tweede Son soud’ aen den hemel staen.

Siet hier de naesten wech, dit dient my in te slaen.

GRANIDA.1569Vaert wel scepters, vaert wel, vaert wel verheven thróónen,°Verheven soo, dat my van uwe steylheyt yst,Vaert wel dwingend* ghewaedt, en al te sware°cróónen,Afgoden die met windt uw ydle dienaers spijst.1573Uw ydle dienaers ghy duysenderleye noot, breyt*,°Door uw beloften loos* die ghy soo qualijck houdt,Want zy, besietmen ’t wel, verkleenen inde grootheyt,Slaven in d’heerschappy, verarmen in het goudt.°1577Een laegh’en diepe rust my beter mach verquickenDie my te saemen smelt met een lief ander-ick;Ick laet u warrich Hof, en kies voor soo veel stricken,Een al veel strengher*, maer och hoe veel soeter strick!1581Bedauwde bloemkens versch, en ghy bloosende°róósenDie uwen mantel groen nu effen open doet,Welcoom, en danck dat ghy verquickt mijn amelóósen,En afgepijnden* geest, met uwen aesem soet.1585Nu biggelt op het gras, en cruydtjens onbetreden,Mijn laeuwe traentjens die den dauw soo wel ghelijckt;Traentjens niet meer°van smart, niet meer van bitterheden,Maer van een teêr ghemoedt, dat schier van vreucht beswijckt.1589O boomen schaduw-mildt, ootmoedelijck laet daelenUw nygend’ hooft, als ghy ’t eerwaerdich aenschijn siet,Leydstar* en Morgenstar met weerlichtende* straelen,°Indien mijn blijschap slaept, waerom weckt ghy hem niet?1593Vroliicke Vogeltjens die nu°’t begint te daeghen,Met uytghelaeten sangh het stille woudt ontrust*,Ghy Nachtegael voor heen,* vlied°uyt de bootschap draeghen,Dat hy sich haest, ick wacht alhier mijn lieve lust.

GRANIDA.

1569Vaert wel scepters, vaert wel, vaert wel verheven thróónen,°Verheven soo, dat my van uwe steylheyt yst,Vaert wel dwingend* ghewaedt, en al te sware°cróónen,Afgoden die met windt uw ydle dienaers spijst.

1569Vaert wel scepters, vaert wel, vaert wel verheven thróónen,°

Verheven soo, dat my van uwe steylheyt yst,

Vaert wel dwingend* ghewaedt, en al te sware°cróónen,

Afgoden die met windt uw ydle dienaers spijst.

1573Uw ydle dienaers ghy duysenderleye noot, breyt*,°Door uw beloften loos* die ghy soo qualijck houdt,Want zy, besietmen ’t wel, verkleenen inde grootheyt,Slaven in d’heerschappy, verarmen in het goudt.°

1573Uw ydle dienaers ghy duysenderleye noot, breyt*,°

Door uw beloften loos* die ghy soo qualijck houdt,

Want zy, besietmen ’t wel, verkleenen inde grootheyt,

Slaven in d’heerschappy, verarmen in het goudt.°

1577Een laegh’en diepe rust my beter mach verquickenDie my te saemen smelt met een lief ander-ick;Ick laet u warrich Hof, en kies voor soo veel stricken,Een al veel strengher*, maer och hoe veel soeter strick!

1577Een laegh’en diepe rust my beter mach verquicken

Die my te saemen smelt met een lief ander-ick;

Ick laet u warrich Hof, en kies voor soo veel stricken,

Een al veel strengher*, maer och hoe veel soeter strick!

1581Bedauwde bloemkens versch, en ghy bloosende°róósenDie uwen mantel groen nu effen open doet,Welcoom, en danck dat ghy verquickt mijn amelóósen,En afgepijnden* geest, met uwen aesem soet.

1581Bedauwde bloemkens versch, en ghy bloosende°róósen

Die uwen mantel groen nu effen open doet,

Welcoom, en danck dat ghy verquickt mijn amelóósen,

En afgepijnden* geest, met uwen aesem soet.

1585Nu biggelt op het gras, en cruydtjens onbetreden,Mijn laeuwe traentjens die den dauw soo wel ghelijckt;Traentjens niet meer°van smart, niet meer van bitterheden,Maer van een teêr ghemoedt, dat schier van vreucht beswijckt.

1585Nu biggelt op het gras, en cruydtjens onbetreden,

Mijn laeuwe traentjens die den dauw soo wel ghelijckt;

Traentjens niet meer°van smart, niet meer van bitterheden,

Maer van een teêr ghemoedt, dat schier van vreucht beswijckt.

1589O boomen schaduw-mildt, ootmoedelijck laet daelenUw nygend’ hooft, als ghy ’t eerwaerdich aenschijn siet,Leydstar* en Morgenstar met weerlichtende* straelen,°Indien mijn blijschap slaept, waerom weckt ghy hem niet?

1589O boomen schaduw-mildt, ootmoedelijck laet daelen

Uw nygend’ hooft, als ghy ’t eerwaerdich aenschijn siet,

Leydstar* en Morgenstar met weerlichtende* straelen,°

Indien mijn blijschap slaept, waerom weckt ghy hem niet?

1593Vroliicke Vogeltjens die nu°’t begint te daeghen,Met uytghelaeten sangh het stille woudt ontrust*,Ghy Nachtegael voor heen,* vlied°uyt de bootschap draeghen,Dat hy sich haest, ick wacht alhier mijn lieve lust.

1593Vroliicke Vogeltjens die nu°’t begint te daeghen,

Met uytghelaeten sangh het stille woudt ontrust*,

Ghy Nachtegael voor heen,* vlied°uyt de bootschap draeghen,

Dat hy sich haest, ick wacht alhier mijn lieve lust.

DAIFILO. GRANIDA.

DAIFILO.Ach! om mijn vlieghend hart snellijcker°te doen spoeyen,Hoeftmen geen Vogeltjens noch nieuwe boôn te moeyen,De liefde port dat staech, en drijft tot sijn Godin1600Mijn eerwaerdighe Vrouw.

DAIFILO.

Ach! om mijn vlieghend hart snellijcker°te doen spoeyen,Hoeftmen geen Vogeltjens noch nieuwe boôn te moeyen,De liefde port dat staech, en drijft tot sijn Godin1600Mijn eerwaerdighe Vrouw.

Ach! om mijn vlieghend hart snellijcker°te doen spoeyen,

Hoeftmen geen Vogeltjens noch nieuwe boôn te moeyen,

De liefde port dat staech, en drijft tot sijn Godin

1600Mijn eerwaerdighe Vrouw.

GRANIDA.Uw dienstmaecht, uw slavin,Die ’t nemmermeer * aen u te slaven*°sal verdrieten,Die om uw minste dienst haer leven souw vergieten,*Handelt en leeft met my naer uw sin, hoe ghy doet,°1605Vercoopt my, doodt me’, ick wil’t.

GRANIDA.

Uw dienstmaecht, uw slavin,Die ’t nemmermeer * aen u te slaven*°sal verdrieten,Die om uw minste dienst haer leven souw vergieten,*Handelt en leeft met my naer uw sin, hoe ghy doet,°1605Vercoopt my, doodt me’, ick wil’t.

Uw dienstmaecht, uw slavin,

Die ’t nemmermeer * aen u te slaven*°sal verdrieten,

Die om uw minste dienst haer leven souw vergieten,*

Handelt en leeft met my naer uw sin, hoe ghy doet,°

1605Vercoopt my, doodt me’, ick wil’t.

DAIFILO.Mijn Vrouw, en al mijn goedt.Hoe onlangs noch soud’ ick niet hebben derven denckenDe vreucht die ’t u belieft ghenadelijck te schenckenAen die’s onwaerdich was, die niet en had verdient1610Uw dienst, ik swyghe uw ionst.

DAIFILO.

Mijn Vrouw, en al mijn goedt.Hoe onlangs noch soud’ ick niet hebben derven denckenDe vreucht die ’t u belieft ghenadelijck te schenckenAen die’s onwaerdich was, die niet en had verdient1610Uw dienst, ik swyghe uw ionst.

Mijn Vrouw, en al mijn goedt.

Hoe onlangs noch soud’ ick niet hebben derven dencken

De vreucht die ’t u belieft ghenadelijck te schencken

Aen die’s onwaerdich was, die niet en had verdient

1610Uw dienst, ik swyghe uw ionst.

GRANIDA.Ayme, mijn groote vriendt,D’onwaerdeerlijcke°prijs, en uytghenomen* crachtenVan uwe deuchden deên, dat noyt uyt mijn ghedachtenO Daifilo’ u ghedaent van siel en lichaem ghingh,1615T’sint ick door ’s hemels ionst daer kennis af ontfing.Het sal voor uw waerdy altyt te luttel vallen,Wat ick u geven can.

GRANIDA.

Ayme, mijn groote vriendt,D’onwaerdeerlijcke°prijs, en uytghenomen* crachtenVan uwe deuchden deên, dat noyt uyt mijn ghedachtenO Daifilo’ u ghedaent van siel en lichaem ghingh,1615T’sint ick door ’s hemels ionst daer kennis af ontfing.Het sal voor uw waerdy altyt te luttel vallen,Wat ick u geven can.

Ayme, mijn groote vriendt,

D’onwaerdeerlijcke°prijs, en uytghenomen* crachten

Van uwe deuchden deên, dat noyt uyt mijn ghedachten

O Daifilo’ u ghedaent van siel en lichaem ghingh,

1615T’sint ick door ’s hemels ionst daer kennis af ontfing.

Het sal voor uw waerdy altyt te luttel vallen,

Wat ick u geven can.

DAIFILO.En ick u niet met allen,Al ’t mijn van recht en reên u toegheeygent wart.*1620Ach mijn Godinne’ hoe vol is van u al mijn hart!

DAIFILO.

En ick u niet met allen,Al ’t mijn van recht en reên u toegheeygent wart.*1620Ach mijn Godinne’ hoe vol is van u al mijn hart!

En ick u niet met allen,

Al ’t mijn van recht en reên u toegheeygent wart.*

1620Ach mijn Godinne’ hoe vol is van u al mijn hart!

GRANIDA.Mijns hartsen* bloedt.

GRANIDA.

Mijns hartsen* bloedt.

DAIFILO.Mijn Son die bovend’ander claer „is,Ick houd’ u in mijn arm, in twyfel of het waer „is.Mijn siel is soo beroert (ayme!)* dat ick daer van°1625De grond(e)loose vreuchd niet°vol ghenieten can.Ick en gheloove nauw mijn staet dus hooch gheresen,En denck vast* of ick wel Daifilo niet°sou wesen.*

DAIFILO.

Mijn Son die bovend’ander claer „is,Ick houd’ u in mijn arm, in twyfel of het waer „is.Mijn siel is soo beroert (ayme!)* dat ick daer van°1625De grond(e)loose vreuchd niet°vol ghenieten can.Ick en gheloove nauw mijn staet dus hooch gheresen,En denck vast* of ick wel Daifilo niet°sou wesen.*

Mijn Son die boven

d’ander claer „is,

Ick houd’ u in mijn arm, in twyfel of het waer „is.

Mijn siel is soo beroert (ayme!)* dat ick daer van°

1625De grond(e)loose vreuchd niet°vol ghenieten can.

Ick en gheloove nauw mijn staet dus hooch gheresen,

En denck vast* of ick wel Daifilo niet°sou wesen.*

ARTABANUS. GRANIDA. DAIFILO.

ARTABANUS.Nu toe ghesellen,* maer dat ghy niet dootlijck krenckt,Den valschen Moordenaer, die noch op boelen* denckt;1630Val aen ghelijck, en crijcht hem levendich in handen,Ghy zijt ghevanghen. Stae. knoopt hem in vaste banden.

ARTABANUS.

Nu toe ghesellen,* maer dat ghy niet dootlijck krenckt,Den valschen Moordenaer, die noch op boelen* denckt;1630Val aen ghelijck, en crijcht hem levendich in handen,Ghy zijt ghevanghen. Stae. knoopt hem in vaste banden.

Nu toe ghesellen,* maer dat ghy niet dootlijck krenckt,

Den valschen Moordenaer, die noch op boelen* denckt;

1630Val aen ghelijck, en crijcht hem levendich in handen,

Ghy zijt ghevanghen. Stae. knoopt hem in vaste banden.

GRANIDA.Ach, ach!

GRANIDA.

Ach, ach!

DAIFILO.Hoe nu toe*? wat wort’er vereyscht op my?

DAIFILO.

Hoe nu toe*? wat wort’er vereyscht op my?

ARTABANUS.Het leven.

ARTABANUS.

Het leven.

GRANIDA.1635’T leven? och! dat het geen onrecht zy.°Draecht beter kennis* van uw vyandt, eer gh’u verder°Vergrijpt.

GRANIDA.

1635’T leven? och! dat het geen onrecht zy.°Draecht beter kennis* van uw vyandt, eer gh’u verder°Vergrijpt.

1635’T leven? och! dat het geen onrecht zy.°

Draecht beter kennis* van uw vyandt, eer gh’u verder°

Vergrijpt.

ARTABANUS.Kennis ghenoech,°het is de valschen Harder,De moorder van de Prins der Parthen wijt vermaerdt.

ARTABANUS.

Kennis ghenoech,°het is de valschen Harder,De moorder van de Prins der Parthen wijt vermaerdt.

Kennis ghenoech,°het is de valschen Harder,

De moorder van de Prins der Parthen wijt vermaerdt.

DAIFILO.1640Verwinner.

DAIFILO.

1640Verwinner.

GRANIDA.De Tyran was sulcken straffe waerdt.

GRANIDA.

De Tyran was sulcken straffe waerdt.

DAIFILO.Wie eyscht mijn leven? dat hy coom alleen en maeck „strijdt.

DAIFILO.

Wie eyscht mijn leven? dat hy coom alleen en maeck „strijdt.

ARTABANUS.Dats Ostrobas, wiens bloet, en bleecke schim om wraeck „krijt.Wy sullen, hem voldoende’ u offren aen* sijn graf.

ARTABANUS.

Dats Ostrobas, wiens bloet, en bleecke schim om wraeck „krijt.Wy sullen, hem voldoende’ u offren aen* sijn graf.

Dats Ostrobas, wiens bloet, en bleecke schim om wraeck „krijt.

Wy sullen, hem voldoende’ u offren aen* sijn graf.

GRANIDA.1645Laet hem, hy heeft geen schuit, en keert op my de strafSiet hier Granide’, om wien de Prinsse leyt verslaghen,°Dees Godt heeft my gheschaeckt, en willich wech ghedraghen*.Verschoont hem, woedt op my den oorspronck van het quaet.

GRANIDA.

1645Laet hem, hy heeft geen schuit, en keert op my de strafSiet hier Granide’, om wien de Prinsse leyt verslaghen,°Dees Godt heeft my gheschaeckt, en willich wech ghedraghen*.Verschoont hem, woedt op my den oorspronck van het quaet.

1645Laet hem, hy heeft geen schuit, en keert op my de straf

Siet hier Granide’, om wien de Prinsse leyt verslaghen,°

Dees Godt heeft my gheschaeckt, en willich wech ghedraghen*.

Verschoont hem, woedt op my den oorspronck van het quaet.

ARTABANUS.Granida? jae Granidá. O wonderlijck verraet!1650Wy sullen (wilt haer oock met banden vast belaeden)De Princelijcke siel met beyder bloedt versaeden.

ARTABANUS.

Granida? jae Granidá. O wonderlijck verraet!1650Wy sullen (wilt haer oock met banden vast belaeden)De Princelijcke siel met beyder bloedt versaeden.

Granida? jae Granidá. O wonderlijck verraet!

1650Wy sullen (wilt haer oock met banden vast belaeden)

De Princelijcke siel met beyder bloedt versaeden.

DAIFILO.Daifilo wat ghy siet,°Granida lijdt, zy lijdt,En staet het aen(een)koordt dat ghy haer niet bevrijdt?Dat’s stucken. Goden nu, nu crachten, nu cloeckmoedicheyt.1655Nu arbey* al wat mach*.

DAIFILO.

Daifilo wat ghy siet,°Granida lijdt, zy lijdt,En staet het aen(een)koordt dat ghy haer niet bevrijdt?Dat’s stucken. Goden nu, nu crachten, nu cloeckmoedicheyt.1655Nu arbey* al wat mach*.

Daifilo wat ghy siet,°Granida lijdt, zy lijdt,

En staet het aen(een)koordt dat ghy haer niet bevrijdt?

Dat’s stucken. Goden nu, nu crachten, nu cloeckmoedicheyt.

1655Nu arbey* al wat mach*.

GRANIDA.Och ’t is vergeefsche woedicheyt!

GRANIDA.

Och ’t is vergeefsche woedicheyt!

ARTABANUS.Gef* hem maer, gef hem maer, doot beter als ontvloôn.

ARTABANUS.

Gef* hem maer, gef hem maer, doot beter als ontvloôn.

GRANIDA.Och laet my voorgaen!

GRANIDA.

Och laet my voorgaen!

TISIPHERNES. ARTABANUS. GRANIDA. DAIFILO.

TISIPHERNES.Houdt, houdt op wert u gheboôn,1660Houdt op, houdt op ’t ghekrijs, vechters, en scheydt u drangen*.°

TISIPHERNES.

Houdt, houdt op wert u gheboôn,1660Houdt op, houdt op ’t ghekrijs, vechters, en scheydt u drangen*.°

Houdt, houdt op wert u gheboôn,

1660Houdt op, houdt op ’t ghekrijs, vechters, en scheydt u drangen*.°

ARTABANUS.Vlienwe, zy zijn ontset, vlienwe.°

ARTABANUS.

Vlienwe, zy zijn ontset, vlienwe.°

TISIPHERNES.Ghy zijt ghevanghen.Artabanus met wien ist dat ghy twistich zijt?Zijdt ghy hier Daifilo? hebdy alleen den strijdt1665Teghen soo veel?°

TISIPHERNES.

Ghy zijt ghevanghen.Artabanus met wien ist dat ghy twistich zijt?Zijdt ghy hier Daifilo? hebdy alleen den strijdt1665Teghen soo veel?°

Ghy zijt ghevanghen.

Artabanus met wien ist dat ghy twistich zijt?

Zijdt ghy hier Daifilo? hebdy alleen den strijdt

1665Teghen soo veel?°

ARTABANUS.Verstaet, Prinsse de°valsche trekenEn wilt u onghelijck nevens het onse°wreken.

ARTABANUS.

Verstaet, Prinsse de°valsche trekenEn wilt u onghelijck nevens het onse°wreken.

Verstaet, Prinsse de°valsche treken

En wilt u onghelijck nevens het onse°wreken.

TISIPHERNES.Hoe dat?

TISIPHERNES.

Hoe dat?

DAIFILO.Ach ramp op ramp! uyt d’een in d’ander last!

DAIFILO.

Ach ramp op ramp! uyt d’een in d’ander last!

GRANIDA.1670Och ’t scheen ontset, maer las*!

GRANIDA.

1670Och ’t scheen ontset, maer las*!

DAIFILO.Een meerder vyant wast.

DAIFILO.

Een meerder vyant wast.

GRANIDA.Ach hard ghelucx besluyt!

GRANIDA.

Ach hard ghelucx besluyt!

ARTABANUS.Prinsse ghy°zijt bedroghen,Siet hier Granida’, en al des Voesters reden loghen.1675Siet hier den valschen Godt, van wien zy is gheschaeckt,En trouwheyt daer ghy soo veel wercks af hebt ghemaeckt.*Sy kiest een Boer voor u, tot haer en uw verminderen*,Een Boer den Adel hoont, en schaeckt der Prinssen kinderen.Ick quam om Ostrobas te wreken, wreeckt ghy nu,1680Op beyde, beyder leet van onsen Prins en u.

ARTABANUS.

Prinsse ghy°zijt bedroghen,Siet hier Granida’, en al des Voesters reden loghen.1675Siet hier den valschen Godt, van wien zy is gheschaeckt,En trouwheyt daer ghy soo veel wercks af hebt ghemaeckt.*Sy kiest een Boer voor u, tot haer en uw verminderen*,Een Boer den Adel hoont, en schaeckt der Prinssen kinderen.Ick quam om Ostrobas te wreken, wreeckt ghy nu,1680Op beyde, beyder leet van onsen Prins en u.

Prinsse ghy°zijt bedroghen,

Siet hier Granida’, en al des Voesters reden loghen.

1675Siet hier den valschen Godt, van wien zy is gheschaeckt,

En trouwheyt daer ghy soo veel wercks af hebt ghemaeckt.*

Sy kiest een Boer voor u, tot haer en uw verminderen*,

Een Boer den Adel hoont, en schaeckt der Prinssen kinderen.

Ick quam om Ostrobas te wreken, wreeckt ghy nu,

1680Op beyde, beyder leet van onsen Prins en u.

TISIPHERNES.Wats dit?

TISIPHERNES.

Wats dit?

DAIFILO.Ach wilt u leet op my alleen vergelden!

DAIFILO.

Ach wilt u leet op my alleen vergelden!

GRANIDA.Sijn trouw is onbevleckt, hem canmen niet beschelden*;Maer u op my verhaelt, en koelt uw gramme moedt,1685Met wraeke, niet van ’t quaet dat u Granida doet,Maer van het welck, op dat de doot haer ’t ooch souw luycken,Den Goden ’t heeft belieft tot oorsaeck haer te bruycken.

GRANIDA.

Sijn trouw is onbevleckt, hem canmen niet beschelden*;Maer u op my verhaelt, en koelt uw gramme moedt,1685Met wraeke, niet van ’t quaet dat u Granida doet,Maer van het welck, op dat de doot haer ’t ooch souw luycken,Den Goden ’t heeft belieft tot oorsaeck haer te bruycken.

Sijn trouw is onbevleckt, hem canmen niet beschelden*;

Maer u op my verhaelt, en koelt uw gramme moedt,

1685Met wraeke, niet van ’t quaet dat u Granida doet,

Maer van het welck, op dat de doot haer ’t ooch souw luycken,

Den Goden ’t heeft belieft tot oorsaeck haer te bruycken.

TISIPHERNES.O liefde! O vreemt beloop! Daifilo segt my hoe°De dinghen wonderlijck dus zijn ghecomen toe;1690Mijn geest en can ’t beleyt noch het vervolch* niet vaten.

TISIPHERNES.

O liefde! O vreemt beloop! Daifilo segt my hoe°De dinghen wonderlijck dus zijn ghecomen toe;1690Mijn geest en can ’t beleyt noch het vervolch* niet vaten.

O liefde! O vreemt beloop! Daifilo segt my hoe°

De dinghen wonderlijck dus zijn ghecomen toe;

1690Mijn geest en can ’t beleyt noch het vervolch* niet vaten.

DAIFILO.Mijn Heer, den laesten nacht, passeerd’ ick by der stratenOnder de venster°van mijn Vrouw, ghelijck ghy weet,Dat ver van haer te zijn my was het meeste leedt,En om haer by zijn, ick ten Hove was ghecomen,1695En om haer dienst, van u ick hadde dienst ghenomen:Mijn Vrouwe stondt voor ’t glas, en soo* sy my sach gaen,Sondt zy haer Voester af, om my te roepen aen.Mijn Vrouw vernederde’ haer, en°quam* my selve vraeghen,Wat oorsaeck inder nacht my daer ontrent mocht jaeghen;1700Ghevraeght heb ick ontdeckt°van mijn ghemoedt de grondt,Waer op, o mijn Godin, ghy blijcken liet terstondtDe jonst die ghy my droecht, door dien ghy van te veurenDe róóck van mijne vlam wel hadt cunnen°bespeuren.Te laten, boodse my haer Conincklijcke staet,1705Om met my naer het landt°te trecken op ter daet*;Onwaerdich kend’ ick’s my, en hiel de swarichedenVan sulck bestaen, haer voor: maer haer ghegronde redenVertoochden* my haer liefd’, en dat zy bet met mijnSoo cleenen staet, als met een Prins vernoecht souw zijn.°1710Den Hemel zy ghetuygh van ’t gheen dat ick oorkonde*,°Dat ick, tot die tijdt toe, Granid’ aen niemant jonde,°Als u, mijn Heer, want mijn ghedacht dus hóóch niet steegh.Maer, doen ick onderrecht van haer, ’t ghevoelen creechDat dit haer best sou zijn, bestond ick het ten lesten,1715(De Goden weten ’t) meer om haer, als mijnen besten.°Maer, ach verblende mensch, hoe luttel kundy sienOf uwe wijste raedt* tot schaed’ of voordeel dien!

DAIFILO.

Mijn Heer, den laesten nacht, passeerd’ ick by der stratenOnder de venster°van mijn Vrouw, ghelijck ghy weet,Dat ver van haer te zijn my was het meeste leedt,En om haer by zijn, ick ten Hove was ghecomen,1695En om haer dienst, van u ick hadde dienst ghenomen:Mijn Vrouwe stondt voor ’t glas, en soo* sy my sach gaen,Sondt zy haer Voester af, om my te roepen aen.Mijn Vrouw vernederde’ haer, en°quam* my selve vraeghen,Wat oorsaeck inder nacht my daer ontrent mocht jaeghen;1700Ghevraeght heb ick ontdeckt°van mijn ghemoedt de grondt,Waer op, o mijn Godin, ghy blijcken liet terstondtDe jonst die ghy my droecht, door dien ghy van te veurenDe róóck van mijne vlam wel hadt cunnen°bespeuren.Te laten, boodse my haer Conincklijcke staet,1705Om met my naer het landt°te trecken op ter daet*;Onwaerdich kend’ ick’s my, en hiel de swarichedenVan sulck bestaen, haer voor: maer haer ghegronde redenVertoochden* my haer liefd’, en dat zy bet met mijnSoo cleenen staet, als met een Prins vernoecht souw zijn.°1710Den Hemel zy ghetuygh van ’t gheen dat ick oorkonde*,°Dat ick, tot die tijdt toe, Granid’ aen niemant jonde,°Als u, mijn Heer, want mijn ghedacht dus hóóch niet steegh.Maer, doen ick onderrecht van haer, ’t ghevoelen creechDat dit haer best sou zijn, bestond ick het ten lesten,1715(De Goden weten ’t) meer om haer, als mijnen besten.°Maer, ach verblende mensch, hoe luttel kundy sienOf uwe wijste raedt* tot schaed’ of voordeel dien!

Mijn Heer, den laesten nacht, passeerd’ ick by der straten

Onder de venster°van mijn Vrouw, ghelijck ghy weet,

Dat ver van haer te zijn my was het meeste leedt,

En om haer by zijn, ick ten Hove was ghecomen,

1695En om haer dienst, van u ick hadde dienst ghenomen:

Mijn Vrouwe stondt voor ’t glas, en soo* sy my sach gaen,

Sondt zy haer Voester af, om my te roepen aen.

Mijn Vrouw vernederde’ haer, en°quam* my selve vraeghen,

Wat oorsaeck inder nacht my daer ontrent mocht jaeghen;

1700Ghevraeght heb ick ontdeckt°van mijn ghemoedt de grondt,

Waer op, o mijn Godin, ghy blijcken liet terstondt

De jonst die ghy my droecht, door dien ghy van te veuren

De róóck van mijne vlam wel hadt cunnen°bespeuren.

Te laten, boodse my haer Conincklijcke staet,

1705Om met my naer het landt°te trecken op ter daet*;

Onwaerdich kend’ ick’s my, en hiel de swaricheden

Van sulck bestaen, haer voor: maer haer ghegronde reden

Vertoochden* my haer liefd’, en dat zy bet met mijn

Soo cleenen staet, als met een Prins vernoecht souw zijn.°

1710Den Hemel zy ghetuygh van ’t gheen dat ick oorkonde*,°

Dat ick, tot die tijdt toe, Granid’ aen niemant jonde,°

Als u, mijn Heer, want mijn ghedacht dus hóóch niet steegh.

Maer, doen ick onderrecht van haer, ’t ghevoelen creech

Dat dit haer best sou zijn, bestond ick het ten lesten,

1715(De Goden weten ’t) meer om haer, als mijnen besten.°

Maer, ach verblende mensch, hoe luttel kundy sien

Of uwe wijste raedt* tot schaed’ of voordeel dien!

GRANIDA.Prinsse dus ist mijn schult, straft my ’t wert* u ghebeden.

GRANIDA.

Prinsse dus ist mijn schult, straft my ’t wert* u ghebeden.

DAIFILO.Neen eedel Prins, maer zijdt met my alleen te vreden.°

DAIFILO.

Neen eedel Prins, maer zijdt met my alleen te vreden.°

TISIPHERNES.1720O wonderlijck beloop! o raedt* der Goden rijck*!°O liefde gansch volmaeckt, en sonder zijns ghelijck!°Om haer ghetrouwe lief een groote ConinginneVerwisselt haeren staet, en wordt een Harderinne.Een Harder weyghert, om sijn Lief te laten niet,1725Een Prinsselijcke staet diemen hem annebiedt,’T geen om elckanders wil ghy zijt t’ontbeeren vaerdich*,Bet met elckander ghy zijt te besitten waerdich.*’T is recht dat ghy gheniet*, Daifilo, dat ghy wont,°En ghy Granid’, uw Lief die ghy de waerdste vondt.1730Den hemel u vereent, den hemel deed bereydenDen wech tot u gheluck. Neen ick en sal niet scheydenHet echste paer dat oyt ter werelt is ghesien.Ghelieven zijt ghetroost*, u sal geen leet gheschien.Prinssesse rijst, en ghy Daifilo van°der aerden.

TISIPHERNES.

1720O wonderlijck beloop! o raedt* der Goden rijck*!°O liefde gansch volmaeckt, en sonder zijns ghelijck!°Om haer ghetrouwe lief een groote ConinginneVerwisselt haeren staet, en wordt een Harderinne.Een Harder weyghert, om sijn Lief te laten niet,1725Een Prinsselijcke staet diemen hem annebiedt,’T geen om elckanders wil ghy zijt t’ontbeeren vaerdich*,Bet met elckander ghy zijt te besitten waerdich.*’T is recht dat ghy gheniet*, Daifilo, dat ghy wont,°En ghy Granid’, uw Lief die ghy de waerdste vondt.1730Den hemel u vereent, den hemel deed bereydenDen wech tot u gheluck. Neen ick en sal niet scheydenHet echste paer dat oyt ter werelt is ghesien.Ghelieven zijt ghetroost*, u sal geen leet gheschien.Prinssesse rijst, en ghy Daifilo van°der aerden.

1720O wonderlijck beloop! o raedt* der Goden rijck*!°

O liefde gansch volmaeckt, en sonder zijns ghelijck!°

Om haer ghetrouwe lief een groote Coninginne

Verwisselt haeren staet, en wordt een Harderinne.

Een Harder weyghert, om sijn Lief te laten niet,

1725Een Prinsselijcke staet diemen hem annebiedt,

’T geen om elckanders wil ghy zijt t’ontbeeren vaerdich*,

Bet met elckander ghy zijt te besitten waerdich.*

’T is recht dat ghy gheniet*, Daifilo, dat ghy wont,°

En ghy Granid’, uw Lief die ghy de waerdste vondt.

1730Den hemel u vereent, den hemel deed bereyden

Den wech tot u gheluck. Neen ick en sal niet scheyden

Het echste paer dat oyt ter werelt is ghesien.

Ghelieven zijt ghetroost*, u sal geen leet gheschien.

Prinssesse rijst, en ghy Daifilo van°der aerden.

GRANIDA.1735Ach eedele ghemoedt!

GRANIDA.

1735Ach eedele ghemoedt!

DAIFILO.Ach heusheyt hooch van waerden!°

DAIFILO.

Ach heusheyt hooch van waerden!°

GRANIDA.Ach onverwachte troost! recht Prinslijck, eedel bloedt,Wie sal u dese deucht* loonen, als uw ghemoedt?°Dat sal u lof en loon nae deuchts waerdije geven.

GRANIDA.

Ach onverwachte troost! recht Prinslijck, eedel bloedt,Wie sal u dese deucht* loonen, als uw ghemoedt?°Dat sal u lof en loon nae deuchts waerdije geven.

Ach onverwachte troost! recht Prinslijck, eedel bloedt,

Wie sal u dese deucht* loonen, als uw ghemoedt?°

Dat sal u lof en loon nae deuchts waerdije geven.

TISIPHERNES.1740Dits niet ghenoech, dat ick u hier behoude ’t leven,Maer ick begeere dat de Coning selfs volvoerU lieden huwelijck, nae dien ’t den hemel swoer.En op dat hy daer toe sich lichtelijcker leyde*,°Soo schenck ick u noch eens de staet die ghy ontseyde.°1745Ick weet ick sal van hem verwerven ulie vree,En dat hy u verhef tot swagher* in mijn stee.Mijn vollick wilt voor heen* u gangh nae ’t Hof versnellen,En aen den Coningh al dit vreemt beloop vertellen.En mijn begeerte mee; want valt het my niet swaer.1750Ick acht het min voor hem sal zijn een droeve maer;Dat mijn ghemoedt beweecht, sal sijn ghemoedt beweghen.Wy volghen sachtelijck.

TISIPHERNES.

1740Dits niet ghenoech, dat ick u hier behoude ’t leven,Maer ick begeere dat de Coning selfs volvoerU lieden huwelijck, nae dien ’t den hemel swoer.En op dat hy daer toe sich lichtelijcker leyde*,°Soo schenck ick u noch eens de staet die ghy ontseyde.°1745Ick weet ick sal van hem verwerven ulie vree,En dat hy u verhef tot swagher* in mijn stee.Mijn vollick wilt voor heen* u gangh nae ’t Hof versnellen,En aen den Coningh al dit vreemt beloop vertellen.En mijn begeerte mee; want valt het my niet swaer.1750Ick acht het min voor hem sal zijn een droeve maer;Dat mijn ghemoedt beweecht, sal sijn ghemoedt beweghen.Wy volghen sachtelijck.

1740Dits niet ghenoech, dat ick u hier behoude ’t leven,

Maer ick begeere dat de Coning selfs volvoer

U lieden huwelijck, nae dien ’t den hemel swoer.

En op dat hy daer toe sich lichtelijcker leyde*,°

Soo schenck ick u noch eens de staet die ghy ontseyde.°

1745Ick weet ick sal van hem verwerven ulie vree,

En dat hy u verhef tot swagher* in mijn stee.

Mijn vollick wilt voor heen* u gangh nae ’t Hof versnellen,

En aen den Coningh al dit vreemt beloop vertellen.

En mijn begeerte mee; want valt het my niet swaer.

1750Ick acht het min voor hem sal zijn een droeve maer;

Dat mijn ghemoedt beweecht, sal sijn ghemoedt beweghen.

Wy volghen sachtelijck.

GRANIDA.Ach groote troost! vercreghenOp ’t aldertroosteloost! lof Prince die ’t°dus veucht.

GRANIDA.

Ach groote troost! vercreghenOp ’t aldertroosteloost! lof Prince die ’t°dus veucht.

Ach groote troost! vercreghen

Op ’t aldertroosteloost! lof Prince die ’t°dus veucht.

TISIPHERNES.1755Het lust my dus te doen.

TISIPHERNES.

1755Het lust my dus te doen.

DAIFILO.Mijn Heer, u lust de deucht.Maer al verheft ghy my boven uw eyghen°saken,Ghy sult my nemmermeer meer als uw dienaer maken.

DAIFILO.

Mijn Heer, u lust de deucht.Maer al verheft ghy my boven uw eyghen°saken,Ghy sult my nemmermeer meer als uw dienaer maken.

Mijn Heer, u lust de deucht.

Maer al verheft ghy my boven uw eyghen°saken,

Ghy sult my nemmermeer meer als uw dienaer maken.

REY VAN HARDERINNEN.1759Groote Goden, niet om raken*Is de grondt van uw besluyt,’T was uw lust dit°huwlijck maken,*Comt en voert de Bruyloft uyt*.1763Harder die in lasten druckich*,Van ’s ghelucx ghenae bestort,O gheluckich! overluckich!Hemel-hooch verheven wort!1767Niet dat u een staf van gouwe*Soeter voorstaet* als een bloem,Maer dat ghy vereent in trouwe*,Met u waerdich hartsen roem.*1771Liefd koos, doen ghy wiert ghebooren,U voor eyghen uytghesocht,*°En den hemel, al te vooren,Had zijn jonst u toeghedocht.1775Alsmen by u wiech quam queelen,Soo bevallijck, loecht gh’er in,Dat u, vaeck, om mee te speelen,Staelen watr’en bosgodin.1779Corts daer nae begon te blijcken,(Want de tijdt haest* henen vaert)Dat ghy van uw tijts-ghelijckenMeester, gheen ghelijck en waert.1783T’hans* als d’eerste wol u kaekenVanden baert beschaeuwen dee,Harderinnen en ontstaekenNiet alleen, maer Nymphen mee.1787Duysent wenschten om uw paerenDuysent quijnden om uw min,Maer den Hemel wild’ u spaeren,Voor een groote Coningin.1791Groote Goden, niet om rakenIs de grondt van u besluyt,Lusten ’t u dit huwlijck maken?Voerdt met jonst de bruyloft uyt.

REY VAN HARDERINNEN.

1759Groote Goden, niet om raken*Is de grondt van uw besluyt,’T was uw lust dit°huwlijck maken,*Comt en voert de Bruyloft uyt*.

1759Groote Goden, niet om raken*

Is de grondt van uw besluyt,

’T was uw lust dit°huwlijck maken,*

Comt en voert de Bruyloft uyt*.

1763Harder die in lasten druckich*,Van ’s ghelucx ghenae bestort,O gheluckich! overluckich!Hemel-hooch verheven wort!

1763Harder die in lasten druckich*,

Van ’s ghelucx ghenae bestort,

O gheluckich! overluckich!

Hemel-hooch verheven wort!

1767Niet dat u een staf van gouwe*Soeter voorstaet* als een bloem,Maer dat ghy vereent in trouwe*,Met u waerdich hartsen roem.*

1767Niet dat u een staf van gouwe*

Soeter voorstaet* als een bloem,

Maer dat ghy vereent in trouwe*,

Met u waerdich hartsen roem.*

1771Liefd koos, doen ghy wiert ghebooren,U voor eyghen uytghesocht,*°En den hemel, al te vooren,Had zijn jonst u toeghedocht.

1771Liefd koos, doen ghy wiert ghebooren,

U voor eyghen uytghesocht,*°

En den hemel, al te vooren,

Had zijn jonst u toeghedocht.

1775Alsmen by u wiech quam queelen,Soo bevallijck, loecht gh’er in,Dat u, vaeck, om mee te speelen,Staelen watr’en bosgodin.

1775Alsmen by u wiech quam queelen,

Soo bevallijck, loecht gh’er in,

Dat u, vaeck, om mee te speelen,

Staelen watr’en bosgodin.

1779Corts daer nae begon te blijcken,(Want de tijdt haest* henen vaert)Dat ghy van uw tijts-ghelijckenMeester, gheen ghelijck en waert.

1779Corts daer nae begon te blijcken,

(Want de tijdt haest* henen vaert)

Dat ghy van uw tijts-ghelijcken

Meester, gheen ghelijck en waert.

1783T’hans* als d’eerste wol u kaekenVanden baert beschaeuwen dee,Harderinnen en ontstaekenNiet alleen, maer Nymphen mee.

1783T’hans* als d’eerste wol u kaeken

Vanden baert beschaeuwen dee,

Harderinnen en ontstaeken

Niet alleen, maer Nymphen mee.

1787Duysent wenschten om uw paerenDuysent quijnden om uw min,Maer den Hemel wild’ u spaeren,Voor een groote Coningin.

1787Duysent wenschten om uw paeren

Duysent quijnden om uw min,

Maer den Hemel wild’ u spaeren,

Voor een groote Coningin.

1791Groote Goden, niet om rakenIs de grondt van u besluyt,Lusten ’t u dit huwlijck maken?Voerdt met jonst de bruyloft uyt.

1791Groote Goden, niet om raken

Is de grondt van u besluyt,

Lusten ’t u dit huwlijck maken?

Voerdt met jonst de bruyloft uyt.

REY VAN IOFFEREN.1795Liefd en Min aen een vertuyt*,Beyde siel en lichaem-menghers,Heylighe’ oppervriendtschap strenghers*Salicht Bruydegoom en Bruydt.1799Boven de ghemeene maetenWild’ by sien een lievend paer,Des den hemel keurich*, haer°Las uyt soo verscheyen staeten*.1803Dat ghy twee vereenicht blijftBlijckt de Goden te begeeren,*En de Coningh wil niet keeren’Tgeen den hemel mercklijck drijft.1807Lang, al lang ghenoech gheleden,*Blijcx ghenoech van vaste tróuw;Dat uw overleden* róuw°Dien tot meerder vrolijckheden.1811O gheluck zijdt eenmael sadt,Van ellenden op ellenden,En ten laesten moe van wenden,Schut* de loop hier van uw radt.*1815God en Coning willen* staekenDer ghelieven teghenspoedt,Liefd’ en Minne lof u gloedt,Die nu sonder smart sal blaeken.1819Liefd’ en Min aen een vertuytBeyde siel en lichaem-menghers,Heylighe’ oppervrientschap-strenghersSalicht Bruydegoom en Bruydt.

REY VAN IOFFEREN.

1795Liefd en Min aen een vertuyt*,Beyde siel en lichaem-menghers,Heylighe’ oppervriendtschap strenghers*Salicht Bruydegoom en Bruydt.

1795Liefd en Min aen een vertuyt*,

Beyde siel en lichaem-menghers,

Heylighe’ oppervriendtschap strenghers*

Salicht Bruydegoom en Bruydt.

1799Boven de ghemeene maetenWild’ by sien een lievend paer,Des den hemel keurich*, haer°Las uyt soo verscheyen staeten*.

1799Boven de ghemeene maeten

Wild’ by sien een lievend paer,

Des den hemel keurich*, haer°

Las uyt soo verscheyen staeten*.

1803Dat ghy twee vereenicht blijftBlijckt de Goden te begeeren,*En de Coningh wil niet keeren’Tgeen den hemel mercklijck drijft.

1803Dat ghy twee vereenicht blijft

Blijckt de Goden te begeeren,*

En de Coningh wil niet keeren

’Tgeen den hemel mercklijck drijft.

1807Lang, al lang ghenoech gheleden,*Blijcx ghenoech van vaste tróuw;Dat uw overleden* róuw°Dien tot meerder vrolijckheden.

1807Lang, al lang ghenoech gheleden,*

Blijcx ghenoech van vaste tróuw;

Dat uw overleden* róuw°

Dien tot meerder vrolijckheden.

1811O gheluck zijdt eenmael sadt,Van ellenden op ellenden,En ten laesten moe van wenden,Schut* de loop hier van uw radt.*

1811O gheluck zijdt eenmael sadt,

Van ellenden op ellenden,

En ten laesten moe van wenden,

Schut* de loop hier van uw radt.*

1815God en Coning willen* staekenDer ghelieven teghenspoedt,Liefd’ en Minne lof u gloedt,Die nu sonder smart sal blaeken.

1815God en Coning willen* staeken

Der ghelieven teghenspoedt,

Liefd’ en Minne lof u gloedt,

Die nu sonder smart sal blaeken.

1819Liefd’ en Min aen een vertuytBeyde siel en lichaem-menghers,Heylighe’ oppervrientschap-strenghersSalicht Bruydegoom en Bruydt.

1819Liefd’ en Min aen een vertuyt

Beyde siel en lichaem-menghers,

Heylighe’ oppervrientschap-strenghers

Salicht Bruydegoom en Bruydt.

TISIPHERNES. GRANIDA. DAIFILO. CONINGH. REY VAN IOFFEREN. REY VAN HARDERINNEN.

TISIPHERNES.Verheucht, met bly ghelaet* comt ons het Hof te moet.Siet daer den Coningh selfs.

TISIPHERNES.

Verheucht, met bly ghelaet* comt ons het Hof te moet.Siet daer den Coningh selfs.

Verheucht, met bly ghelaet* comt ons het Hof te moet.

Siet daer den Coningh selfs.

GRANIDA.1825Dat ick hem val te voet.Ach Vader!

GRANIDA.

1825Dat ick hem val te voet.Ach Vader!

1825Dat ick hem val te voet.

Ach Vader!

CONINGH.Wellekoom mijn Dochter, staeckt u vresen;En ghy die my voortaen een waerde Soon sult wesen;Der Goden wille volch ick.°

CONINGH.

Wellekoom mijn Dochter, staeckt u vresen;En ghy die my voortaen een waerde Soon sult wesen;Der Goden wille volch ick.°

Wellekoom mijn Dochter, staeckt u vresen;

En ghy die my voortaen een waerde Soon sult wesen;

Der Goden wille volch ick.°

TISIPHERNES.1830Heer,°houdt dese voorDe schoonste tempels, die de liefde sich verkoor,Om eens voor al ten toon sijn°heerlijckheyt te stellen.Gunt, Heer, dat eewelijck elckander sy versellen,En dat den hemel bindt, mijn Coningh, niet en scheydt.1835Dit loon eysch ick alleen van uw grootachtbaerheydt*,Voor al de diensten die mijn leven haer oyt dede.

TISIPHERNES.

1830Heer,°houdt dese voorDe schoonste tempels, die de liefde sich verkoor,Om eens voor al ten toon sijn°heerlijckheyt te stellen.Gunt, Heer, dat eewelijck elckander sy versellen,En dat den hemel bindt, mijn Coningh, niet en scheydt.1835Dit loon eysch ick alleen van uw grootachtbaerheydt*,Voor al de diensten die mijn leven haer oyt dede.

1830Heer,°houdt dese voor

De schoonste tempels, die de liefde sich verkoor,

Om eens voor al ten toon sijn°heerlijckheyt te stellen.

Gunt, Heer, dat eewelijck elckander sy versellen,

En dat den hemel bindt, mijn Coningh, niet en scheydt.

1835Dit loon eysch ick alleen van uw grootachtbaerheydt*,

Voor al de diensten die mijn leven haer oyt dede.

DAIFILO.Ach eedel Prinsse!°

DAIFILO.

Ach eedel Prinsse!°

CONINGH.Nu stelt u ghemoedt in°vrede,Ach twijfelt langher niet, mijn kindren! niet soo blindt1840En ben ick. of ick sie, dat sonderlingh* bewindt*Der Goden besich is met u te samen hechten.

CONINGH.

Nu stelt u ghemoedt in°vrede,Ach twijfelt langher niet, mijn kindren! niet soo blindt1840En ben ick. of ick sie, dat sonderlingh* bewindt*Der Goden besich is met u te samen hechten.

Nu stelt u ghemoedt in°vrede,

Ach twijfelt langher niet, mijn kindren! niet soo blindt

1840En ben ick. of ick sie, dat sonderlingh* bewindt*

Der Goden besich is met u te samen hechten.

GRANIDA.Ach onverdiende troost!

GRANIDA.

Ach onverdiende troost!

CONINGH.Dochter, u op wilt rechten,°En ghy Daifilo rijst.°

CONINGH.

Dochter, u op wilt rechten,°En ghy Daifilo rijst.°

Dochter, u op wilt rechten,°

En ghy Daifilo rijst.°

DAIFILO.1845Laet, Goden, het gheluck,In teghendeel van dit,* met den voorgaenden druckVernoeghen*, oft, en ist daermee niet te betaelen,Laet het de rest op my, niet op mijn Lief verhaelen;Soo ’t zijn can dat ick smaeck* het geen sy niet en smaeckt.1850Ach Coningh!

DAIFILO.

1845Laet, Goden, het gheluck,In teghendeel van dit,* met den voorgaenden druckVernoeghen*, oft, en ist daermee niet te betaelen,Laet het de rest op my, niet op mijn Lief verhaelen;Soo ’t zijn can dat ick smaeck* het geen sy niet en smaeckt.1850Ach Coningh!

1845Laet, Goden, het gheluck,

In teghendeel van dit,* met den voorgaenden druck

Vernoeghen*, oft, en ist daermee niet te betaelen,

Laet het de rest op my, niet op mijn Lief verhaelen;

Soo ’t zijn can dat ick smaeck* het geen sy niet en smaeckt.

1850Ach Coningh!

CONINGH.Daifilo, mijn Dochter is gheschaecktVan wijsheyt en versocht* verstandt, die haer bereydenDen alderhoochsten wech, en tot de Liefde leyden.Sy liet om uwent wil het overladend* rijck,1855Besit het nu met haer voortaen min commerlijck*;Dits mijne, dits de wil der Goden wijs van rade.

CONINGH.

Daifilo, mijn Dochter is gheschaecktVan wijsheyt en versocht* verstandt, die haer bereydenDen alderhoochsten wech, en tot de Liefde leyden.Sy liet om uwent wil het overladend* rijck,1855Besit het nu met haer voortaen min commerlijck*;Dits mijne, dits de wil der Goden wijs van rade.

Daifilo, mijn Dochter is gheschaeckt

Van wijsheyt en versocht* verstandt, die haer bereyden

Den alderhoochsten wech, en tot de Liefde leyden.

Sy liet om uwent wil het overladend* rijck,

1855Besit het nu met haer voortaen min commerlijck*;

Dits mijne, dits de wil der Goden wijs van rade.

DAIFILO.Cleen souw de danckbaerheyt, en lof van u ghenadeO Coningh by my zijn, indien dat ick verstondt*1860Datse verclaerbaer* waei met menschelijcke mondt.Des ick het minste niet bestaen* mach uyt te spreken.

DAIFILO.

Cleen souw de danckbaerheyt, en lof van u ghenadeO Coningh by my zijn, indien dat ick verstondt*1860Datse verclaerbaer* waei met menschelijcke mondt.Des ick het minste niet bestaen* mach uyt te spreken.

Cleen souw de danckbaerheyt, en lof van u ghenade

O Coningh by my zijn, indien dat ick verstondt*

1860Datse verclaerbaer* waei met menschelijcke mondt.

Des ick het minste niet bestaen* mach uyt te spreken.

CONINGH.Een soon van Persen* can ’t aen genen staet* ghebreken,Des, Tisiphernes, niet u heerschappij verlaet.Wy dancken u, dat ghy u selven, noch uw staetVerschoont en hebt, om dees ghelieven ’t saem te veughen:1865Ghy hiellept int verdriet, nu hellept int verheughen.En ghy ghelieven comt, verquickt u van u moeyt*.

CONINGH.

Een soon van Persen* can ’t aen genen staet* ghebreken,Des, Tisiphernes, niet u heerschappij verlaet.Wy dancken u, dat ghy u selven, noch uw staetVerschoont en hebt, om dees ghelieven ’t saem te veughen:1865Ghy hiellept int verdriet, nu hellept int verheughen.En ghy ghelieven comt, verquickt u van u moeyt*.

Een soon van Persen* can ’t aen genen staet* ghebreken,

Des, Tisiphernes, niet u heerschappij verlaet.

Wy dancken u, dat ghy u selven, noch uw staet

Verschoont en hebt, om dees ghelieven ’t saem te veughen:

1865Ghy hiellept int verdriet, nu hellept int verheughen.

En ghy ghelieven comt, verquickt u van u moeyt*.

TISIPHERNES.Ick sie mijn wensch. Den Parth ghevanghen, en gheboeytVergeeve’ ick sijn misdaet, wil°’t Daifilo vergeven.

TISIPHERNES.

Ick sie mijn wensch. Den Parth ghevanghen, en gheboeytVergeeve’ ick sijn misdaet, wil°’t Daifilo vergeven.

Ick sie mijn wensch. Den Parth ghevanghen, en gheboeyt

Vergeeve’ ick sijn misdaet, wil°’t Daifilo vergeven.

DAIFILO.Sijn voorghenomen moordt ons diende tot het leven,1870Iae trouwen*, ick vergeeft; en Prinsse doet u sin.°

DAIFILO.

Sijn voorghenomen moordt ons diende tot het leven,1870Iae trouwen*, ick vergeeft; en Prinsse doet u sin.°

Sijn voorghenomen moordt ons diende tot het leven,

1870Iae trouwen*, ick vergeeft; en Prinsse doet u sin.°

GRANIDA.Lof Goden wonderwijs!

GRANIDA.

Lof Goden wonderwijs!

DAIFILO.Lof groote Liefd en Min!

DAIFILO.

Lof groote Liefd en Min!

REY VAN IOFFBREN.1873Godt en Coningh willen staekenDer ghelieven teghenspoet,Liefd en Minne lof u gloedtDie zy sonder smarte smaeken!

REY VAN IOFFBREN.

1873Godt en Coningh willen staekenDer ghelieven teghenspoet,Liefd en Minne lof u gloedtDie zy sonder smarte smaeken!

1873Godt en Coningh willen staeken

Der ghelieven teghenspoet,

Liefd en Minne lof u gloedt

Die zy sonder smarte smaeken!

REY VAN HARDERINNEN.1877Groote Goden, niet om raekenIs de grondt van uw besluyt,’T was uw lust dit huwlijck maken,Voert met jonst de bruyloft uyt.

REY VAN HARDERINNEN.

1877Groote Goden, niet om raekenIs de grondt van uw besluyt,’T was uw lust dit huwlijck maken,Voert met jonst de bruyloft uyt.

1877Groote Goden, niet om raeken

Is de grondt van uw besluyt,

’T was uw lust dit huwlijck maken,

Voert met jonst de bruyloft uyt.

REY VAN IOFFEREN.1881Liefd en Min aen een vertuyt,Beyde siel en lichaem-menghers,Heylighe’ opper-vriendtschap-strenghersSalicht Bruydegoom, en Bruydt.

REY VAN IOFFEREN.

1881Liefd en Min aen een vertuyt,Beyde siel en lichaem-menghers,Heylighe’ opper-vriendtschap-strenghersSalicht Bruydegoom, en Bruydt.

1881Liefd en Min aen een vertuyt,

Beyde siel en lichaem-menghers,

Heylighe’ opper-vriendtschap-strenghers

Salicht Bruydegoom, en Bruydt.

EYNDE.

Back to Index Next