DĒDĔCŎRO, as, avi, atum, are, a.Déshonorer,souiller.Syn.Turpifico.Usus: Urbis et magistri auctoritatem dedecorasti.
DĒDĔCUS, ŏris, n.Déshonneur,honte,infamie,opprobre.Syn.Turpitudo, nota turpitudinis, infamia, probrum, labes, macula, ignominia, labes turpitudinis, opprobrium, flagitium.Epith.Æternum, commune, detestabile, domesticum, maximum, sempiternum, summum, tantum.Phras.1. Vide, ne dedecori sis majoribus,prenez garde de ternir la gloire de vos ancêtres. Ne vita tua insigni turpitudine notata atque depressa dedecore et infamia illis probro vertat; ne ignominia afficias; ne macula turpissima genus tuum notes; generi tuo ignominiam inuras; ne hanc labem tot scelerum in familia relinquas; ne sempiternam turpitudinis notam inuras; dedecus tuis imprimas; majorum famam probris flagitiisque tuis violes; nomen familiæ tuæ iis maculis obscures, quæ nulla temporum longinquitate abstergi possint. 2. Æternum dedecus incurristi,vous avez mérité un opprobre éternel. Æternam ignominiæ labem subiisti; sempiternam tibi ignominiam imposuisti; æterna tibi est inusta infamiæ nota; aspersisti atque inquinasti te maculis infamiæ sempiternis; spem tibi omnem futuræ dignitatis ademisti; nullam tibi in posterum dignitatis partem reliquisti; infamia eris seculi tui; turpitudinis hanc labem, qua te infecisti, dedecus consequetur sempiternum; contractam turpitudinis notam nulla temporum diuturnitas delebit; hærebit ea labes nomini tuo; insidebit macula ac inveterascet, nec ulla temporis diuturnitate abolebitur. 3. Dedecori sibi ducit,il regarde comme une honte pour lui. Probro, dedecori, vitio sibi vertit, dat; pudori esse sibi reputat, turpe putat; haud a vitio abesse censet; maculam inferri, labem aspergi, notam inuri ea re sibi autumat; crimini, vitio sibi dandum, vertendum dedecori; fraudi fore existimat; dedecus, turpitudinem in ea re constitutam censet; ne qua inde in se redundet infamia, ne quod dedecus emergat, veretur.Usus: Vide ne quid dedecoris admittas, concipias, suscipias; ne in dedecus incurras, in dedecore voluteris. Cf.Contumelia,Infamia,Labes,Macula,Nota.
DĒDĬCĀTĬO, ōnis, f.Consécration,dédicace.Syn.Consecratio.Epith.Religiosa, superstitiosa.Usus: Postem teneri in dedicationibus templorum oportet Memoria consecrati solemni religione templi,dédicace.
DĒDĬCO, as, avi, atum, are, a.Consacrer;dédier.Syn.Sacro, consecro, religiosum facio, religionem in aliquem locum infero, aliquem locum religione devincio.Phras.1. Templum dedicavit,il consacra un temple. Sempiterna religione obligavit; religione devinxit; religioso ritu consecravit; DEO sacravit; divino cultui addixit; dedicationem celebravit. 2. Multis de causis hunc librum tibi dedicare volui,pour bien des raisons,j’ai voulu vous dédier ce livre. Librum hunc nuncupare, inscribere, offerre volui; multæ me impellunt causæ, multæ sunt causæ, quæ me moveant, ut has meas vigilias sub tui nominis clypeo, auctoritate, fulgore, splendore edam, emittam; ut has lucubrationes meas prodire, exire; in lucem prodere, in publicum edere, sub nomine tuo apparere velim. Cf.Consecro.Usus: Smyrnæ delubrum Homero dedicatum est. Ædes Castori et Polluci dedicata, dicata, consecrata. Cf.Consecro,Dico.
DĒDIGNOR, aris, atus sum, ari, d.Dédaigner.Syn.Indignum habeo, contemno.Usus: Amicum dedignari. Cf.Contemno.
DĒDISCO, is, dēdĭdĭci, ere, a.Désapprendre,oublier.Syn.Quæ didici, obliviscor.Usus: Juventus nostra dediscit pene docendo.
DĒDĬTĬO, ōnis, f.Reddition,capitulation.Syn.Subjectio, cum quis se in hostium potestatem tradit.Phras.1. Ad deditionemobsessos invitare,inviter les assiégés à capituler. Spe honestarum pactionum, honestorum pactorum ad deditionem impellere, inducere; deditionem spe pactorum maturare. 2. Ad deditionem cogere,forcer qqn à se rendre. In deditionem redigere; ad deditionem subigere; ad deditionem trahere. 2. Deditionem facere,capituler. Deditionem subire; in deditionem venire, concedere; in jus deditionemque victoris dare obsessam urbem; potestatis alienæ facere; in hostium ditionem urbem, agros, divina humanaque omnia dare; urbem, aquam, agros, terminos, divina humanaque omnia in hostium ditionem dedere; libertatem suam fidei ditionique victoris permittere; se victori hosti permittere; in potestatem victoris fidemque permittere; ad conditiones descendere. Cf.Conditio. 4. Per deditionem urbem capere,prendre une ville par capitulation. In deditionem accipere, recipere, urbem in deditionem accipere. 5. Deditionem omittere,refuser de se rendre. Deditionem abrumpere, deserere; a paciscendi consilio abire, recedere.Usus: Ad deditionem invitare. Deditionem facere. Deditionem spectant,ils se proposent de capituler. Cf.Conditio,Dedo.
DĒDĬTĬTĬUS, a, um,Qui a capitulé,qui s’est soumis à discrétion.Usus: Id decretum ad dedititios pertinet.
DĒDĬTUS, a, um,Abandonné,livré;dévoué,appliqué.Adv.Mirifice.Phras.Homo litteris deditus,homme livré à l’étude des belles-lettres. Litterarum studio flagrans, unicus litterum sectator.Usus: Puer his studiis maxime deditus. Auctoritati senatus, gratiæ alicujus et voluntati deditus. Adstrictum me tibi semper, magnopere deditum, addictum penitus habebis. Cf.Obnoxius.
DĒDO, is, dēdĭdi, dēdĭtum, ere, a.Donner,livrer;se rendre.Syn.Addico, do, trado, mancipo, quasi consecro.Phras.Dedere se victori,se rendre au vainqueur. Armis positis ad victoris fidem confugere; ditioni victoris se permittere; se suaque omnia victoris arbitrio potestatique permittere; in victoris ditionem voluntaria deditione concedere; rempublicam sine dimicatione in manum victoris tradere. Cf.Deditio.Usus: Patriæ nos totos dedere, in ea nostra omnia ponere, et quasi consecrare debemus. Alicui arti se totum dedere. Toto animo libidini, desidiæ, ægritudini, luctui dedere. Mancinum hostibus dedidere Romani. Cf.Trado,Deditio.
DĒDŎCĔO, es, cŭi, ctum, ere, a.Faire oublier ce qu’on avait appris.Syn.Ab eo, quod quis doctus est, abduco, secus doceo.Usus: Dedocendus ille potius fuerat, quam docendus.
DĒDŪCO, is, xi, ctum, ere, a.Tirer de, faire sortir;conduire;fonder une colonie.Syn.Abduco, revoco, removeo, detraho, deductionem facio.Adv.Necessaria, gradatim, de publico, auspicato, omnino, sensim.Usus: 1. In campum aliquem, domum, ad judicium, ex provincia, de via deducere. Præsidia deducere oppidis. 2. Adduco rem in locum aliquem et statum,conduire,amener une chose à ce point que....Eum in locum res deducta est; huc rem deduxit, ut, etc. 3. Transfertur ad animi motus,détourner;gagner,séduire. Ab voluntate, mente, consilio bono, sententia, cœpto aliquem deducere, dimovere. Nunquam me divitiæ de fide, ab animi lenitate deducent. Oratione ab tristitia, de pravitate animi illum deduxit. 4. Detraho,retrancher,soustraire. Centum nummos ei deduxi. Addendo deducendoque vide, quæ summa fiat reliqua.
DĒDUCTĬO, ōnis, f.Action de tirer de,de détourner.Syn.Derivatio.Epith.Admirabilis, crudelis, misera militum.Usus: 1. Mirabilis illa aquæ Albanæ deductio,cette admirable dérivation du lac Albain. Rivorum e fonte deductio. 2. Detractio,déduction,retranchement,diminution. Certis nominibus deductiones fieri solent.
DĒDUCTOR, ōris, m.Celui qui accompagne,qui escorte un candidat. Qui honoris causa aliquem deducit.Usus: Deductorum officium majus est, quam salutatorum.
DĔERRO, as, avi, atum, are, n.S’écarter du droit chemin,se fourvoyer,s’égarer.Syn.Erro, aberro.Usus: Ne deerret orator ab eo, quod cœpit exponere. In itinere deerravimus. Cf.Erro,Aberro.
DĒFÆCO, as, avi, atum, are, a.Clarifier;purifier.Syn.A fæcibus purgo.Usus: 1. Vinum defæcatum. 2.Transl.Animus defæcatus, omni anxietatum et dolorum sorde vacuus.
DĒFĂTĪGĀTĬO, ōnis, f.Fatigue,lassitude.Syn.Lassitudo.Usus: Ne qua possit defatigatio animum tuum retardare. Corpora defatigatione et exercitatione ingravescunt, animi levantur.
DĒFĂTĪGO, as, avi, atum, are, a.Fatiguer,épuiser.Syn.Defatigationem, laborem, lassitudinem, languorem affero.Usus: Aliquem negotio aliquo defatigare. Noli conservanda republica defatigari. Non conquiescam nec defatigabor, donec, etc. Cf.Fatigo.
DĒFECTĬO, ōnis, f.Défection,désertion d’un parti.Syn.Defectus.Phras.1. Defectionem suadere,conseiller la révolte. Ad defectionem sermonibus seditiosis trahere, invitare, sollicitare. 2. Defectionem parare,préparer les défections. Defectionem moliri, attentare; ad defectionem spectare; defectionis tempus circumspectare. 3. Defectionem facere,déserter,passer à l’ennemi. Aperte adhostem desciscere; desciscere ad fortunam hostis; defectionem facere; defectionem inire; ad hostes deficere.Usus: 1. Solis ac lunæ defectiones,éclipses. Defectio virium adolescentiæ vitiis tribuenda est potius, quam senectuti. Defectio animi,abattement,découragement;défaillance,faiblesse. Intemperantia est a recta mente defectio, a virtute defectio. 2. Animi, studiique abalienatio,éloignement,aversion. Nescio, a quibus defectionis initium sit exortum. Cf.Deficio,Descisco,Seditio,Rebellis.
DĒFĒCTŬS, ūs, m.Révolte,sédition;déclin,éclipse.Syn.Defectio.Usus: Luna a defectu suo in initia recurrit. (Defectusproanimi vitio,vellabe,défaut,vulgare est).
DĒFENDO, is, di, sum, ere, a.Défendre,protéger;écarter un mal. Tego, protego, propugno, adsum, studeo, foveo; pro aliquo dico, verba facio, causam alicujus suscipio,velago, tueor, injuriam prohibeo; calamitatevelpericulo prohibeo, complector, sustineo. )( Oppugno.Adv.Accurate, acerrime, animose, audacter, benigne, constantissime, copiosissime, diligentissime, diu multumque, facillime, feliciter, fortiter, gravissime et verissime, honestissime, uberius, libere, magnopere, negligenter, ornatissime, diligenter, præclare, precario, prudentissime, publice, pugnatissime, religiose, sane, animose, segnius, simpliciter, timide, vehementius, vere, versutius, vix satis honeste, usque ad extremum causæ, vulgo in judiciis, studiose.Phras.1. Semper te defendam,je vous protégerai toujours. Pro tuis fortunis loquar; propugnationem et defensionem tuæ dignitatis suscipiam; in meis castris prædiisque versaberis; inimicorum impetus propulsabo; meo patrocinio te sustentabo; tuam causam quam accuratissime tutabor; tela a cervicibus tuis depellam; tui patrocinium suscipiam; defensor periculi tui, et propugnator; ultor hostium tuorum, restitutor salutis tuæ ero; sub umbra mea tuto delitesces; sub tutela mea acquiesces; innocentiam tuam protegam, fulciam; vim arcebo; propulsabo injuriam; ab injuria prohibebo; semper a te stabo; tuas partes sequar, tuebor; adero causæ tuæ; ab injuria vindicabo; vel capitis periculo tuebor; pro salute tua vel in capitis discrimen me offeram, vel corporis oppositu intenta jugulo tela prohibebo. 2. Urbem strenue defendit,il défendit vigoureusement la place. Oppugnationem urbis fortiter sustinuit; urbem oppositu corporum sustentavit, vim hostium feliciter prohibuit; urbem ab injuria hostium prohibuit, vindicavit; bellum illatum mœnibus fortiter sustinuit, propulsavit; nullum locum nocendi oppido dedit; pro nudata mœnibus patria corpora opposuit fortissimorum civium, urbemque e periculo eripuit; nihil ab illo prætermissum, quo vim hostium arceret; justitium indictum, custodiæ in portis, vigiliæ, vicatim exactæ, arma, tela in muros congesta, juvenes sacramento adacti; vires omnes ad salutem patriæ collatæ; patriæ acerrimus propugnator ac defensor fuit; urbem ab exitio, interitu servavit, liberavit; urbem fortiter tutatus est; pro patriæ salute corpus suum hostibus strenue opposuit, objecit; tela, faces a civitatis jugulo depulit, avertit; pro salute patriæ defendenda nervos omnes contendit; propugnator ac custos urbis exstitit, terror hostium, spes, subsidiumque patriæ. 3. Defendam me pro virili parte,pour ma part,je me défendrai de toutes mes forces. Jus meum armis exequar; partes has suscipiam strenue; causam meam acturus sum fortiter; nullum nocendi mihi locum adversario dabo; impetum adversarii sustinebo fortiter, vimque armis repellam; injuriam vel capitis periculo propulsabo; honoris, dignitatis, fortunarum mearum defensionem strenue suscipiam. Cf.Tueor,Foveo,Complector,Arceo,Prohibeo.Usus: Pericula civium, injuriam prohibere, defendere. Uva vestita pampinis solis ardores defendit. Nunquam quid defendit Carneades, quod non probarit. Defendere aliquem de ambitu. Cf.Tueor,Studeo,Faveo.
DĒFENSĬO, ōnis, f.Défense,action de défendre.Syn.Propugnatio, patrocinium, tutela.Usus: Defensionem tui libenter suscepi, in suscepta perseverabo. Cf.Defendo.
DĒFENSĬTO, as, avi, atum, are, a.Défendre souvent ou de toutes ses forces.Syn.Defendo.Adv.Studiose.Usus: Causas defensitare.
DĒFENSOR, ōris, m.Défenseur,protecteur;avocat,patron.Syn.Propugnator, patronus, tutor, advocatus, adstipulator, custos, qui aliquem in fidem suam suscepit, quem quis patronum adoptat, qui aliquem habet suæ fidei commendatum. )( Oppugnator, adversarius.Epith.Acerrimus, assiduus, constantissimus, diligentissimus, fidelis, idoneus, nimium ligitiosus, consuetus ad rixas, ineptus ac stultus inter viros, inter mulieres, peritus juris ac callidus, magnus. Defensores studiosissimi, multi, perpetui.Usus: Defensor custosque libertatis. Propugnator senatus, patronus publici consilii, defensor vestræ voluntatis. Defensorem sibi aliquem constituere, adoptare, repudiare. Cf.Patronus,Advocatus.
DĒFĔRO, fers, tŭli, lātum, ferre, a.Porter à la connaissance,rapporter.Syn.Nuntio, afferro, significo.Usus: 1. Ille ad senatum detulit. Res ad senatum delata est. Te valere, omnes ad nos deferunt. Acerbum mihi nuntium defert. 2. Tribuo, trado, credo, concedo, refero,présenter,offrir,décerner. Universum studium meum et benevolentiam ad te defero. Regnum illi detulit. Voluntatemei meam ac studium per litteras detulit. Plura, quam velim, mihi detulit senatus. Omnia illi defert. 3. Adduco,porter,amener. Munus ad aliquem deferre. Bona fortuna me ad hunc magistrum detulit. 4. Accuso,dénoncer. Meum nomen ad judices detulit. De ambitu, de parricidio me detulit. Cf.Prodo.
DĒFERVESCO, is, ferbui, vescere, n.Se refroidir;se calmer,s’apaiser.Syn.Refrigeror.Usus:Transl.(Ad animum.) Dum adolescentiæ cupiditates, dum ira defervescat. Cf.Refrigero,Remitto.
DĒFESSUS, a, um,Las,harassé,fatigué.Syn.Fatigatus, lassus, languens, fractus labore, in lassitudinem datus.Usus: Languentem et defessum ad pristinam virtutem revocavi. Animi negotiis defessi; aures convitio defessæ; defessus labore et itinere, æstu disputationis. Cf.Fatigo.
DĒFĬCĬO, is, fēci, fectum, ere, a. et n.Manquer,fairedéfaut.Syn.Desum. )( Abundo.Adv.Plane ab aliquo.Phras.1. Viresmeæ deficiunt,mes forces m’abandonnent. Vires mihi desunt; ætate oblanguere; mature nimium et celeriter deflorescunt anni; defessus, refrigeratus membrorum vigor decidit; defluit ætas, ac velut longo intervallo viriditatem amittit; flaccescit, claudicat valetudo; labitur, consenescit, ad extremam tabem corpus venit; defluunt lassitudine vires; effluunt lassitudine, decidunt, dilabuntur; vires me deserunt; vires senescunt; hebescit virtus; per ætatem vires et ingenium defluxere; vix spiritum duco, et inter manus sociorum collabor; exarescit vigor ille mentis; hebescit ingenii acies; corporis dignitas, ac oris gratia obsolescit. Cf.Destituo,Debilis. 2. Multum defecit a seipso,il a été fort infidèle à ses principes. Multum discessit a seipso, a fide, officio, mente, constantia; descivit a morum candore, a virtute; ab laudato vitæ cursu multum deflexit; in alios longe mores abivit; multum remisit de laudato virtutis studio; vix eumdem hominem dices, ita a se dissidet; parum jam constat sibi. Cf.Dissimilis,Muto. 3. Defecerunt a Romanis multi populi,beaucoup de peuples abandonnèrent les Romains. Descivere, detractarunt imperium; abrupere se ab Rom. imperio; magna defectio facta est; sollicitatis ad defectionem animis rebellionis crimen late vagatum est. Provinciæ ingenio feroces ac rebellatrices aperte descivere; jugum excussere; ditioni populi Rom. se subtraxere. Cf.Defectio,Infidelis. 4. Deficere a fide,perdre la foi,apostasier. Abrumpere se a recte credentium cœtu; Ecclesiæ Christi jugum excutere; ejurare avitam religionem; nuntium remittere sacris avitis; a data Christo fide desciscere; Christi sacra deserere; ad impiorum castra transfugere. Cf.Apostata.Usus: 1. Vires, vox, solatia me omnia deficiunt. Spes me, non voluntas deficit. Tempus me citius et dies, quam oratio deficiet (Deficit mihi aliquid,Vulg.). 2. Minuor, desum, patior,s’éclipser,s’éteindre;perdre courage. Sol, luna deficiunt. Animo non deficiam. Calor nativus me deficit. Animo et consilio non deficiam. 3. Descisco, alienus sum,quitter un parti,renoncer à une alliance. Multi ab imperio et nomine populi Romani defecere. Difficile est amicitiam manere, si a virtute defeceris. Quantum a te, a tua dignitate et constantia defecisti. Cf.Minuo,Defectio,Infidelis.
DĒFĪGO, is, fixi, fixum, ere, a.Ficher,planter,enfoncer.Syn.Colloco, pono, figo, intendo, immitto.Usus: 1. Sicam in consulis corpore defigere,enfoncer un poignard dans le corps du consul. Virtutes altissimis radicibus defixæ. 2.Transl.Omnes curas in salute reipublicæ defigere. Sententiam suam in aliorum mentibus defigere,faire pénétrer son sentiment dans l’esprit des autres. In omnium fortunas oculos imprudentes spe ac cupiditate defigere.
DĒFĪNĬO, is, ivi,velii, ītum, ire, a.Expliquer,définir.Syn.Definitione explico, quid aliquid sit, constituo, describo.Adv.Accomodatius ad intelligentiam popularem, bene, breviter, explanatius, generaliter, uberius, presse et anguste, pressius, probe, similiter, squalidius.Usus: 1. Aliquid breviter illustrare, verbisque definire presse et anguste. Philosophorum more rem definire. 2. Metior, terminis circumscribo, complector, termino,renfermer dans des bornes,circonscrire,décrire. Mala dolore, bona voluptate definiunt Epicurei. Potestatem illi definit in quinquennium. Quam vitæ rationem teneam, mihi, quæso, definias. Optimas sibi sedes, hortosque definiunt. Illi orbes cœlestes, qui aspectum nostrum definiunt. Cf.Termino,Finio.
DĒFĪNĪTĒ,D’une manière précise,formellement.Syn.Aperte, finite.Usus: Lex illa definite Pompeio potestatem fecerat, civitatem donandi.
DĒFĪNĪTĪO, ōnis, f.Définition.Syn.Descriptio.Epith.Aperta et apta, explicata, honesta, mala, subtilis, vera, utilis, definitiones conglobatæ, plures.Usus: Definitio est rerum opertarum patefactio, evolutio involutarum.
DĒFĬNĬTĪVUS, a, um,Définitif,décisif.Usus: Definitiva constitutio.
DĒFĪNĪTUS, a, um,Délimité,défini,clair,précis.Syn.Certus, decretus, constitutus.Adv.Fataliter, similiter, propemodum.Usus: Nondum certum et definitum est de itinere consilium. Definita animi moderatio.
DĔFIT, ĭĕri, imp.Il manque.Syn.Deest.Usus: Mihi nunc animus potius defit, quam facultas. Cf.Careo.
DĒFLĂGRĀTĬO, ōnis, f.Combustion,incendie.Syn.Exustio, flamma, incendium.Usus: Deflagratio olim futura est cœli atque terrarum. Domus mea ardore suo deflagrationem urbi minabatur. Cf.Incendium.
DĒFLĂGRO, as, avi, atum, are, n.Être brûlé entièrement.Syn.Conflagro, comburor, ardeo.Usus: Quot templa tua manu deflagrarunt? Tuis facibus incensa domus mea deflagravit. Cf.Comburo.
DĒFLECTO, is, flexi, flexum, ere, n.Se détourner.Syn.Declino, detorqueo, averto.Adv.Aliquantulum de spatio, tantulum.Usus: 1. De via deflectere,quitter la route.Transl.Contortus amnis et deflexus. 2. De virtute, de curriculo et consuetudine majorum defleximus,nous avons dégénéré de la vertu, des coutumes et des habitudes de nos ancêtres. De amicitiis sapientum, ad leves amicitias deflectis. De proposito actionum mearum cursu tua causa deflexi. A veritate, a religione deflectere. Ætas a laboribus ad otium deflexa. Cf.Inclino,Averto,Descisco.
DĒFLĔO, es, flēvi, flētum, ere, a.Pleurer,déplorer.Syn.Deploro, comploro.Adv.Diu multumque.Usus: Civilis belli initia deflevi. Cf.Lugeo.
DĒFLŌRESCO, is, flōruĭ, escere, n.Perdre sa fleur,se faner.Syn.Flaccesco, florem venustatemque amitto, deficio.Usus: Formæ venustas, gratia principis, ingenium, opes, vires, mature ac celeriter deflorescunt. Cf.Deficio.
DĒFLŌRO, as, avi, atum, are, a.Flétrir,faner,déshonorer.Syn.Rei decus diminuo, corrumpo.Usus: Victoriæ gloria deflorata est. Cf.Stuprum.
DĔFLŬO, is, fluxi, fluxum, ere, n.Passer,disparaître.Syn.Labor, delabor.Usus: 1. Ipsæ corollæ defluebant. 2. Cesso,cesser,s’écouler. Ubi salutatio amicorum defluxit, litteris me involvo. 3. Accedo, delabor,passer d’une chose à l’autre. Nempe a vetere facundia ad elegantiora defluximus. 4. Alienor,s’en aller,s’éloigner. E multis amicis plerique defluxere. 5. Transeo,descendre,tomber,sortir,être issu de. E sophistarum fontibus id dicendi genus ad forum defluxit. Cf.Delabor.
DĒFŎDĬO, is, fōdi, fossum, ere, a.Enfouir,enterrer.Usus: Thesaurum defossum commonstrare.
DĒFORMĀTĬO, ōnis, f.Action de défigurer,de flétrir.Usus: Deformatio corporis et coloris.
DĒFORMĀTUS, a, um,Souillé,flétri.Syn.Turpis, forma atque ornamentis omnibus spoliatus, turpificatus.Usus: Deformatus corpore, fractus animo. Ludi deformati, inquinati, perversi, conturbati. Vitiis deformatus. Parietes nudos et deformatos reliquit. Cf.Deformis.
DĒFORMIS, e, gen. com.Difforme,laid.Syn.Turpis. )( Formosus.Phras.Valde deformis es,vous êtes hideux. Inhonesta facie, turpi facie et invenusta es. Corporis pravitates in te sunt insignes. Forma tua vacat omni decore. Non parum offensionis habet illa tua deformitas corporis. Non pauca insunt in te quæ formam exstinguant, color exsanguis, latentes sub fronte oculi, vultus distortus, ater, maculosus. Hominis in te præter vocem vix quidquam agnoscitur. Non vulgari deformitate es insignitus.Usus: Me nunquam pœnitet, deformem esse natum. Motus, statusque deformis. Deforme est de seipso prædicare. Cf.Forma.
DĒFORMĬTAS, ātis,Difformité,laideur.Syn.Pravitas, turpitudo. )( Dignitas,Epith.Summa.Usus: Cave, ne mala consuetudo ad aliquam te pravitatem deformitatemque perducat. Nullum majus malum turpitudine, quæ si in deformitate corporis habeat aliquid offensionis, quanta illa depravatio et fœditas animi debet videri? Cf.Turpitudo.
1. DĒFORMO, as, avi, atum, are, a.Défigurer,rendre difforme;altérer,souiller.Syn.Fœdo, turpo, maculo, turpifico; formam exstinguo, ornamentis omnibus spolio. )( Orno, exorno.Usus: 1. Fortunam honestam vitiis, plebem licentia deformare. Deformare aliquem, et omnibus ornamentis spoliare. Pœni Italiam deformarunt,les Carthaginois ont dévasté l’Italie. Cf.Maculo.
2. DĒFORMO, as, avi, atum, are, a.Dessiner,esquisser,ébaucher.Syn.Depingo, primas lineas duco.Usus: Tabulam, imaginem deformare. Ille quem supra deformavi,celui que je viens de peindre,que j’ai représenté plus haut.
DĒFRAUDO, as, avi, atum, are, a.Enlever par tromperie;tromper.Syn.Decipio.Usus: Ne brevitas aures defraudet, ne longitudo obtundat. Cf.Fraudo,Decipio.
DĒFRĬCO, as, cŭi, cātumvelctum, are, a.Frotter fortement.Usus: Cœpit in balneo defricari.
DĒFRINGO, is, frēgi, fractum, ere, a.Rompre,casser.Syn.Decerpo, frango.Usus: Ramum arboris defringere.
DĒFŪGĬO, is, fūgi, ere, a.Fuir,éviter.Syn.Refugio, recuso.Usus: Munus aliquod, disputationem defugere. Cf.Vito,Declino.
DĒFUNGOR, eris, functus sum, fungi, d.S’acquitter de,accomplir,terminer.Syn.Exantio, fungor.Usus: Bello, certamine, curis, periculis defunctus,qui a terminé la guerre;délivré des combats, des dangers, etc.Morbo, imperio defungi. Cf.Fungor.
DĒGĔNER, ĕris, gen. omn.Dégénéré,abâtardi.Syn.Qui majorum moribus non respondet; patrii moris expers, quod ex progenie parum prosperum est.Usus: Degener animus. Cf.Degenero.
DĒGĔNĔRO, as, avi, atum, are, n.Dégénérer.Syn.Deflecto, descisco, deficio, discedo a moribus, non respondeo generi.Phras.Filius a paternis moribus degeneravit,le fils a dégénéré des mœurs de son père. Filius virtutem paternam projecit, abjecit; non insistit paternis vestigiis; a paterna virtute abest longissime; a parentis moribus discedit longissime; a patriis institutis moribusque abit, desciscit, alienus est; nullum paternæ virtutis in eo est vestigium; veteres majorum laudes ingenii asperitate obterit; paternæ indolis nihil refert; ingenio est patris moribus admodum dissimili; agendi ratio a ratione parentis distat longius; præter vultus speciem, patris nihil habet, nihil refert; credas hominem alio parente natum, ita moribus dissimilis est; ita mores a parentis optimi moribus abludunt, abhorrent, abeunt, dissident, dissentiunt; nemo parentem in filio cognoscat, ita longe a paterna consuetudine recedit; patris moribus haud respondet filius; haud sane in mores parentis abit filius; mores parentis persequi, vitam exprimere, consectari vestigia odiosum filio, nec jam pronum ingenio vitiis depravato. Cf.Dissimilis,Abludo,Discrepo,Imitor.Usus: Utinam ejus filii non degenerassent a virtute paterna; ab illa perenni et contestata majorum probitate descivissent! Cf.Descisco, Deterius fieri.
DĒGO, is, i, ere, a.Passer,consumer (le temps).Syn.Ago, transigo, traduco, vivo.Usus: Vitam, ætatem in exilio, egestate degere. Vitam cum virtute, sine molestia, in tranquillitate degere. Cf.Vivo.
DĒGRĂVO, as, atum, are, a.Charger,appesantir.Syn.Premo, gravem et ponderosum reddo.Usus: Etiam peritos nandi lassitudo et vulnera degravant.
DĒGRĔDĬOR, eris, gressus sum, gredi, d.Sortir de,s’éloigner.Usus: Eques ad pedes degressus,cavalier qui a mis pied à terre.
DĒGUSTO, as, avi, atum, are, a.Goûter,essayer,effleurer.Syn.Delibo, gusto, attingo, agnosco, conjicio.Usus: Vellem, aliquid de his exercitationibus degustasses. Odorare hominem, degusta convivam tuum. Vis degustare vitam et fortunam meam? Cf.Gusto.
DĔHINC,De là,à partir de là.Syn.Deinde, postea.Usus: Primum divertit, dehinc cœnavit. Cf.Deinde.
DĔHISCO, is, ere, n.S’ouvrir,se fendre.Syn.Discedo.Phras.Dehiscit tellus,la terre s’entr’ouvre. Collabitur in immensam altitudinem; in ingentem hiatum decidit. Cf.Hiatus.Usus: Tellus, mare dehiscit.
DĔHORTOR, aris, atus sum, ari, d.Dissuader,détourner de.Syn.Dissuadeo, deterreo, avoco, revoco, abstraho, abduco, abstineo.Usus: Res ipsa me invitabit, aut dehortabitur. Cf.Deterreo,Avoco.
DĔIN,Ensuite.Syn.Deinde. Cf.Deinde.
DĔĬNCEPS,De suite,après;de nouveau.Syn.Deinde, postea, posthac, rursus.Usus: Cavendum, ne, quod semel diximus, deinceps dicamus. Primum est, se conservare, deinceps, etc.
DĔINDE,Ensuite.Syn.Dein, exinde, exin, dehinc, post, postmodo, postmodum, tum, subinde, posthac, deinceps, secundo loco, secundum ea, posterius, post hæc, inde, post id locorum.Usus: Naturam primum videte, deinde inventionem, denique constantiam.
DĔ INTĔGRO,Derechef,de nouveau.Syn.Denuo.Usus: In morbum de integro incidi. Eas leges de integro ferri placet Cf.Iterum.
DĒJECTĬO, ōnis, f.Expropriation.Syn.Depulsio.Usus: Qui illam vim dejectionemque fecerit.
DĒJECTŬS, ūs, m.Abatis.Usus: Viæ arborum dejectu impeditæ.
DĒJĔRO, as, avi, atum, are, n.Jurer,faire serment.Syn.Juro.Usus: Oneratus auro dejerat et clamat. Cf.Perjurus.
DĒJĬCĬO, is, jēci, jectum, ere, a.Jeter à bas,précipiter,renverser.Syn.Deturbo, demolior, depello, disturbo, exturbo, præcipito, dimoveo, dejectionem facio.Phras.1. De gradu suo hominem dejecit,il fit déchoir cet homme de son rang. De cœlo detraxit hominem honoris insolentia elatum; magistratu hominem movit superbia inflatum; abactum magistratu hominem in ordinem redegit. 2. Statuas Deorum dejecit,il renversa les statues des dieux. Simulacra Deorum depulit, evertit; Deorum statuas deturbavit, afflixit, comminuit, dissipavit; in terram præcipitavit; ad terram dedit; ad terram afflixit. Deorum simulacra demolitus est; disjecta, disturbata subruit, evertit.Usus: 1. Aliquem consulatu, de gradu, de statu vitæ, de possessionibus dejicere,déposséder, exproprier qqn de ses biens. Magistratum a gubernaculis reipublicæ, jugum cervicibus dejicere. Spe amicisque dejectus. 2. Adimo,enlever,retrancher. Metum hunc Siciliæ dejeci. Vide, quantum Philosophia de doloris terrore dejecerit. 3. Averto,abaisser,détourner de. Nusquam a republica oculos dejeci.
DĒJUNGO, is, junctum, ere, a.Désunir,séparer.Usus: Quæ dejuncta fuere, sociantur.
DĒLĀBOR, eris, lapsus sum, labi, d.Tomber de.Syn.Defluo, devenio, deflecto.Usus: 1. Aqua e tectis delabitur. Homo e cœlo delapsus. 2.Transl.Delabi in vitium, in turpitudinem, in morbum, in magnas difficultates. Ad alia sermo delabitur. Quæ delapsa fluxerunt, severis legibus vincienda sunt. Rem familiarem delabi sinere flagitiosum est. Cf.Labor.
DĒLĀTĬO, ōnis, f.Dénonciation,rapport.Syn.Accusatio.Epith.Salutaris et diligens.Usus: Delatio nominis ad judicem. Delationem dare alicui,citer qqn en justice. Cf.Accusatio,Criminatio.
DĒLECTĀMENTUM, i, n.Plaisir,amusement.Syn.Oblectamentum.Epith.Inane, permulta delectamenta.Usus: Inania sunt hæc, et puerorum delectamenta. Cf.Delectatio.
DĒLECTĀTĬO, ōnis, f.Délectation,plaisir.Syn.Oblectatio, jucunditas, voluptas.Epith.Aliena ab aliqua re, diurna, diuturna, ingenua, digna, levissima, mira, puerilis, summa, delectationes multæ, plurimæ, veteres.Phras.Multa est in litteris delectatio,l’étude des lettres procure beaucoup de plaisir. Mira me voluptate afficiunt litteræ; una senectutis meæ requies et oblectamentum sunt litteræ; cum splendore fructum quoque jucunditatis pariunt litteræ. Mira suavitate animum deliniunt litteræ. Habent aliquod tanquam pabulum bonarum artium studia ac doctrinæ, suavissimam voluptatem. Delectationem aucuparis, in litteris invenias et vitæ oblectamenta, et voluptates maximas. Mori videri possim in studio doctrinæ, adeo quæ usquam sunt remissionum suavitates, litterato in otio abunde consequor. Habent, mihi crede, bonarum artiam doctrinæ magnam suavitatem et delectationem; titillant animum suavissime, delectationemque honestissimam afferunt. Cf Delecto.Usus: Delectatio est voluptas suavitate sensus animum deliniens. Quæ popularem admirationem habent, mihi delectationem nullam afferunt. Negotiis ab omni delectatione impedior. Cf.Jucundus,Jucunditas.
DĒLECTO, as, avī, atum, are, a.Délecter,plaire,amuser,divertir.Syn.Oblecto, delectationem habeo, delectationem affero.Adv.Admodum, incredibiliter, mire, mediocriter, minus, diu, mirifice; plane prorsus, plus, similiter, unice.Phras.Horti me delectant,les jardins me charment. Hortorum aspectus me delectat unice; dolores meos levat; molestiis animum avocat, abducit; in hortis acquiesco suavissime, his oculos animumque pasco, hi animum voluptate maxima perfundunt; hortorum specie exsaturari oculi animusque nunquam possunt; habent hortorum amœnitates oblectationem suavissimam; voluptate afficiunt; oculis blandiuntur; oblectat me verna hortorum species, plurimumque voluptatis affert; est mihi in deliciis hortorum verna species; jucundus mihi est hortorum aspectus, animumque mirifice reficit; recreat me suavissime hortorum aspectus, ac voluptatem parit sincerissimam; animus mihi in hortis est, ii solum placent, arrident, in iis acquiesco unice. Cf.Delectatio,Delector,Placeo,Gratus.Usus: Pulchritudo movet oculos, et delectat. Cf.Delectatio,Delector.
DĒLECTOR, aris, atus sum, ari, d.Charmer,plaire,amuser.Syn.Oblector, ducor, capior, teneor, delectationem capio, suavissimum jucunditatis fructum ex re capio, voluptate afficior, morior in studio faciendi aliquid, pascor, perfruor, gaudeo, lætor.Phras.Libris delector magnopere,les livres, c’est-à-dire, l’étude me plaît beaucoup. In libris, quasi in aliquo opportuno diversorio requiesco; libri mihi voluptati sunt; legendi studio teneor incredibili; e lectione librorum humanissima voluptate animus completur, ac veluti saginatur; genus hoc est voluptatis suavissimum, multa quotidie legere; voluptatem capio e lectione suavissimam; si quid usquam est sinceræ voluptatis, id abunde in libris reperio; expleri animus non potest lectione librorum; jucundissimo voluptatis sensu perfundor in antiquorum monumentorum lectione; legendi studio incredibili ducor ac teneor; his ego rebus pascor, his delector, his perfruor, quæ ex doctorum hominum monumentis ad nostram ætatem perveniunt. Cf.Lætor,Delecto,Delectatio,Frequento,Rus,Ludus.Usus: Delectatur multitudo, et oratione ducitur, Musis delectamur et sapientiæ fama. Cf.Jucunditas.
DĒLECTŬS, ūs, m.Choix,triage,discernement.Syn.Discrimen, ratio, electio.Epith.Elegans, percautus, diligens, provincialis.Usus: 1. Verborum delectus origo est eloquentiæ. Populus non delectu aliquo et sapientia judicat, sed impetu et temeritate. Beneficiorum delectus est habendus. 2. Delectus militaris,levée de troupes,recrutement. Delectum mandare, decernere, edicere. Militum superbissimum delectum instituere, conficere, habere. Delectum impedire, intermittere.
DĒLĒGĀTĬO, ōnis, f.Délégation,substitution.Syn.Mandatum, provincia.
DĒLĒGO, as, avi, atum, are, a.Envoyer,déléguer,confier.Syn.Mando, mitto.Usus: Hanc curam, provinciam, laborem alteri delegavi. Quæ ad me delegasti, admodum placuere.
DĒLĔO, es, ēvi, ētum, ere, a.Effacer détruire,anéantir.Syn.Tollo, exstinguo, adimo, obruo, abstergo, induco (nomina, pacta, verba).Adv.Funditus, omnino.Usus:1. Delere epistolam lacrimis. 2.Transl.Delevit mihi omnem molestiam epistola sua. Oblivione beneficia, injurias delere. Is est, qui nummulis acceptis fas omne et æquum, leges, religionem, patriam deleat et exstinguat. Hujus insaniam e judiciis, hanc maculam nunquam ex hominum animis delebis. Bella præsentia, et futura consilio delevit. Urbem, exercitum, ædificium delere. Cf.Tollo,Adimo.
DĒLĒTRIX, īcis, f.Destructrice.Usus: Illa deletrix hujus imperii sica.
DĒLĪBĔRĀBUNDUS, a, um,Qui délibère.Usus: Consules deliberabundi capita conferunt, diu colloquuntur.
DĒLĪBĔRĀTĬO, ōnis, f.Délibération,consultation.Syn.Consultatio, consilium.Epith.Difficilis, difficilior, difficillima, magna, turpis, plurimæ.Usus: Etsi tibi assentior, habet res deliberationem,bien que je sois de votre avis, cependant la chose demande qu’on y pense. Non oportebat eam deliberationem introducere, suscipere. Deliberationes de republica habere. Cf.Consilium.
DĒLĪBĔRĀTĪVUS, a, um,Délibératif.Usus: Causæ genus deliberativum,cause du genre délibératif.
DĒLĪBĔRĀTOR, ōris, m.Celui qui délibère.Syn.Qui de re deliberat.
DĒLĪBĔRĀTUS, a, um,Décidé,résolu.Usus: Mihi certum est et deliberatum. Nihil mihi deliberatius, quam, etc.
DĒLĪBĔRO, as, avi, atum, are, a. et n.Peser,examiner,réfléchir mûrement.Syn.Consulto, consulo, consilior, deliberationem habeo, consilium exquiro, consilium capio, considero, video, inquiro.Phras.Deliberandum est diu de vitæ genere deligendo,il faut longtemps réfléchir avant de choisir un état de vie. Diu deliberandum et concoquendum est, cui te vitæ generi addicas; consilii res est, et sane ardui, deligere vitæ genus optimum; jure in consultationem ac deliberationem venit vitæ genus, ad quod aspiras; diu multumque consilia agitanda; conferendum sedulo cum viris sapientibus de vitæ genere deligendo; comparanda multumque vitæ instituta, quorum ex numero aliquod amplectaris. Merito in deliberationem cadit vitæ in posterum exigendæ modus; multos dies ea consultatio teneat, necesse est, quæ de toto vitæ genere sententiam ferat; in deligendo vitæ instituto assumendi in societatem consilii viri sapientissimi; adhibendum virorum sapientum consilium; consilia conferenda sunt cum viris virtutis ac sapientiæ laude clarissimis; in deligendo tam arduo vitæ universæ instituto nihil sine consilio sapientum statuendum est; deliberationem non facilem habet vitæ genus eligendum; eundum in consilium; capita conferenda in tam arduo vitæ recte ordinandæ negotio; deliberatio capienda, habenda diligens; ineundum consilium; ineunda via, ratio vitæ in posterum instituendæ. Cf.Consulo,Consilium,Consulto,Consultatio,Cogito,Considero.Usus: Etiam cum hostibus deliberat. Tecum de capite et fortunis meis deliberabo et statuam.
DĒLĪBO, as, avi, atum, are, a.Effleurer,goûter.Syn.Quasi libando minuo, decerpo, degusto, labris primoribus gusto, attingo.Usus: Vix delibaverat honorem novum. Nihil de laude tua ac gloria delibabo,je ne porterai aucune atteinte à votre gloire.
DĒLĬBŪTUS, a, um,Oint,frotté.Syn.Unctus, oblitus.Usus: Multis medicamentis delibutus. Compositus et delibutus capillus.
DĒLĬCĀTĒ,Mollement,d’une manière efféminée.Syn.Molliter.Usus: Molliter et delicate vivere, accubare.
DĒLĬCĀTUS, a, um,Mou,délicat,efféminé.Syn.Mollis.Usus: Libidinosa ac delicata juventus. Delicatæ, obscœnæ voluptates. Delicatum sermonem inferre convivio. Convivium delicatum. Muliebri, lepido, delicato comitatu stipatus.
DĒLĬCĬÆ, ārum, f. pl.Délices,douceur;amour;libertinage.Syn.Delectamentum, suavitas, voluptas, amores, mel, lenocinia, illecebræ, irritamenta, lautitiæ.Epith.Magnæ, multæ, pueriles.Usus: Sinamus illi pueriles voluptates et delicias. Epularum exquisitæ deliciæ. Publicanos habeo in deliciis. Terentia mel meum et deliciæ. Delicias me facit, ludibrio me habet,il s’amuse de moi, à mes dépens. Cf.Delectatio,Voluptas,Carus.
DĒLĬCĬŎLÆ, ārum, f. pl.Délices.
DĒLICTUM, i, n.Délit,faute.Syn.Peccatum, error.Usus: Quo delictum majus, eo gravior pœna. Homines sapientes delicto suo, non aliorum injuria commoventur. Cf.Error,Peccatum,Crimen,Scelus.
1. DĒLĬGO, as, avi, atum, are, a.Attacher,lier.Syn.Ligo.Usus: Deligare ad palum. Cf.Ligo.
2. DĒLĬGO, is, lēgi, lectum, ere, a.Élire,choisir.Syn.Lego, eligo, delectum habeo, delectum adhibeo. )( Rejicio.Usus: Bona deligere, rejicere contraria. Magistratus deligere. Castris locum; aliquem ad consilium deligere. Cf.Eligo.
DĒLĪNĪMENTUM, i, n.Attrait,charme,séduction.Syn.Delinitio.Usus: Delinimentis aliquem capere.
DĒLĪNĬO, is, īvi, ītum, ire, a.Adoucir,charmer,séduire,captiver.Syn.Lenio, placo, mitigo, demulceo, allicio. )( Irrito.Usus: Blando sermone milites, blanditiis, spe prædæ delinivit. Voluptatum illecebris delinitur. Cf.Demulceo,Placo.
DĒLĪNĪTĬO, ōnis, f.Action de gagner, de séduire.Syn.Mitigatio.Usus: Delinitio multitudinis.
DĒLĪNĪTOR, ōris, m.Celui qui charme.Usus: Judicis delinitor est orator.
DĒLINQUO, is, līqui, lictum, ere, n. et a.Manquer à son devoir,commettre une faute.Syn.Pecco, errorem committo.Usus: Delinquere in vita, in re aliqua. Cf.Pecco,Erro.
DĒLĬQUESCO, is, ere, n.Se fondre,se liquéfier.Syn.Dissolvor, liquefio, diffluo.Usus: Ne alacritate usus futili, gestiensque deliquescat.
DĒLĬQUĬUM, i, n.Défaillance.Syn.Defectus, diminutio.Phras.(Deliquium passus est,Vulg.),il eut une défaillance. Animus eum defecit, destituit, reliquit; animo concidit; animo defecit; ita captus animi sensu est, ut vita discessisse videretur; exanimi similis corruit; inter suorum manus pro mortuo collapsus est; subita animi defectione in genua subsidit; exsanguis et mortuo similis concidit; linqui animo, submitti genu cœpit; deficiens repente vix spiritum ducebat; oculis caligine confusis collapsus est, ne mentis quidem compos; caligine oculis offusa veluti moribundus extendebatur; animo male esse occœpit; repentina vis mali sensum animi expulit.Usus: Vereor, ne id mihi libertatis deliquio sit. Cf.Concido,Animus.
DĒLĪRĀMENTUM, i, n.Folie,extravagance.Syn.Deliratio.Usus: Deliramenta loquitur. Cf.Deliro.
DĒLĪRĀTĬO, ōnis, f.Délire,folie.Syn.Stultitia, error, insania.Epith.Incredibilis, senilis.Usus: O delirationem incredibilem!
DĒLĪRO, as, avi, atum, are, n.Délirer,extravaguer,radoter.Syn.Desipio. )( Sapio.Phras.Delirat,il est fou. Mens officium suum non facit: mens et ratio hominem relinquit; a mente discedit; desertus, destitutus a mente est; mente captus est; mentem amisit; mente motus est; mentis lumine obcæcatus est; mentis compos non est; mentis impos, inops, expers est; inops a mente est; a ratione aversus; ratione caret, deliramenta loquitur; mentis vertigine agitur; mentis errore affectus est; nihil pro sano agit; vigilans somniat. Cf.Insania,Insanus,Furo,Mens.Usus: Falli, errore labi, decipi tam dedecet, quam delirare. Delirare in re aliqua. Cf.Stultus,Stultitia.
DĒLĪRUS, a, um,Qui délire,extravagant.Syn.Stultus, insanus, mente captus, demens, emotæ mentis homo.Phras.Delirum vis morbi reddidit,la violence de la maladie lui donna le délire. De potestate mentis impotem fecit; delirationem attulit homini; de mentis statu deduxit hominem; erroris et dementiæ complevit. Cf.Stultus.Usus: Quæ anus tam delira, ut ista timeat? Cf.Demens.
DĒLĬTESCO, is, tŭi, escere, n.Se cacher.Syn.Lateo, abscondor.Usus: In alicujus auctoritate delitescere. Delitescit, dein repente prosilit. Cf.Lateo,Abdo,Abscondo.
DĒLŪBRUM, i, n.Temple.Syn.Templum, fanum.Epith.Communia, consecrata, patria, religiosissima.Usus: Delubra sanctissimis religionibus consecrata. Cf.Templum.
DĒLŪDO, is, lūsi, lūsum, ere, a.Abuser,tromper,se jouer de.Syn.Ludo, eludo, illudo, derideo.Usus: Num deludi ac contemni majestatum senatus patiemini? Cf.Illudo,Decipio,Derideo,Ludifico.
DĒLUMBO, as, avi, atum, are, a.Éreinter;affaiblir,énerver.Syn.Debilito, enervo.Usus: Ne minutior numerus delumbet sententias.
DĒMANDO, as, avi, atum, are, a.Remettre,confier à.Syn.Committo.Usus: Demandare curam legato; demandare curæ alicujus aliquid. Cf.Mando,Committo.
DĒMENS, entis, omn. gen.Privé de la raison,insensé,fou.Syn.De mente ac sanitate deturbatus, delirus, emota mente, insanus, amens. )( Sanus.Usus: Scelere suo demens. Tragico illo Oreste dementior. Cf.Insanus,Amentia.
DĒMENSUM, i, n.Distribution mensuelle en nature ou en argent faite à l’esclave. (Vulg.Portio).Usus: De demenso suo dedit, defraudans genium suum.
DĒMENTER,Follement.Syn.Stulte.
DĒMENTIĬA, æ, f.Folie.Syn.Amentia, insania, stultitia.Epith.Popularis, turbulenta, summa, utilis.Usus: Dementia aliqua ex civibus hostes facti. Cf.Amentia,Stultitia.
DĒMĔRĔOR, eris, ītus sum, eri, d.Gagner par des services.Syn.Merito aliquo mihi quempiam adstringo.Usus: Beneficio civitatem demereri. Cf.Concilio,Mereor.
DĒMERGO, is, mersi, mersum, ere, a.Plonger,enfoncer.Syn.Mergo, immergo, obruo.Phras.In mari demersus est,il fut englouti dans la mer. Gurgitibus haustus periit; rapido gurgite ablatus nunquam deinceps apparuit; fluctibus maris absorptus est; aquarum fluctibus obrutus est; aquis suffocatus, exstinctus est. Cf.Mergo.Usus: Ære alieno demergi. Opibus leges demergere, opprimere,abaisser,anéantir. Patriam demersam extuli. Cf.Mergo.
DĒMĒTĬOR, iris, mensus sum, iri, d.Mesurer.Syn.Metior, dimetior, describo.Usus: Solis cursum demetiri. Ut verba verbis demensa et paria respondeant. Cf.Metior.
DĒMĔTĬO, isi, messui, messum, ere, a.Moissonner.Syn.Meto.Adv.Tempestive.Usus: Tempestive demetere et percipere fructus. Cf.Meto.
DĒMĬGRO, as, avi, atum, are, n.Changer de séjour,aller habiter,déloger.Syn.Ad alias ædes, ad habitandum eo discedo.Usus: Nunquam de statu meo demigrabo. Demigrare et focos relinquere. Cf.Migro.
DĒMĬNŬO, is, ŭi, ūtum, ere, a.Retrancher,diminuer,amoindrir.Syn.Imminuo.
DĒMĪROR, aris, atus sum, ari, d.Être fort étonné.Syn.Valde miror.Usus: Hæc te exspectasse demiror. Cf.Miror.
DĒMISSĒ,Bassement,humblement.Syn.Humiliter.Usus: Suppliciter et demisse agere gratias. Demisse et humiliter loqui.
DĒMISSĬO, ōnis, f.Bassesse;modestie.Syn.Animi abjectio, infractio, debilitatio; item: Modestia animi. Cf.Humilitas,Modestia.
DĒMISSUS, a, um.Abattu;doux,modeste,simple.Syn.Humilis, fractus, sordidus; item: modestus, minime arrogans nec ambitiosus.Phras.Animo est perquam demisso,il est très modeste. Modestia animi est insigni; animo est modestissimo; præfert ubique insignem animi modestiam; a supercilio fastuque abest longissime; non elatus, non arrogans, non contumax est; non multum sibi defert, tribuit, arrogat; omni insolentia vacat; magna moderatione, modestia in omni officii parte utitur; submisse, modeste de se existimat; despicientia sui insignis est; nihil homine modestius, nihil ab omni fastu et arrogantia alienius.Usus: 1. Demisso capite perculsus domum abiit. 2. Abjectus,abattu. Sylla mœrens, demissus, afflictus. Fracto animo et demisso, non pertinax, non litigiosus, non acerbus. Cf.Humilis,Modestus.