FLĀGĬTO, as, avi, atum, are, a.Désirer vivement,demander avec instance.Syn.Ardenter peto.Adv.Admodum, privatim.Usus: Vide, quid acta vita, quid studia tua a te flagitent? Postulatur a te dudum, vel potius flagitatur historia. Postulo, non flagito. Cf.Peto.
FLĂGRANTĬA, æ, f.Embrasement.Syn.Ardor.Usus: Flagrantia oculorum,feu,éclat des yeux.
FLĂGRO, as, avi, atum, are, n.,Brûler,être enflammé.Syn.Conflagro, ardeo.Usus: Flagrare odio, amentia, infamia et odio,être animé d’une haine ardente. Flagrare studio dicendi, desiderio. Convivium stupris flagrans. Flagrant in illo libidines. Cf.Ardeo.
FLĂGRUM, i, n.Fouet,lanières.Syn.Flagellum.Usus: Vestalis flagro cæsa. Cf.Flagellum.
1. FLĀMEN, ĭnis, m.Flamine.Usus: Flamen quirinalis. Flaminem prodere, creare,créer un flamine.
2. FLĀMEN, ĭnis, n.Souffle.Syn.Flatus, spiritus.Usus: Ad flamen austri inclinatior,tourné du côté du sud.
FLAMMA, æ, f.Flamme.Syn.Mobilior et splendentior pars ignis.Epith.Fœdissima, perniciosissima, pestifera, nefaria, recens, tanta, inveterata, tremula, vehemens. Flammæ innumerabiles.Usus:Transl.Sulpitius in eadem invidiæ flamma,malveillance. Cf.Ignis.
FLAMMĔUS, a, um,De flamme.Usus: Stellæ natura flammeæ.
FLĀMMŬLA, æ, f.Petite flamme.Usus: Duæ e lucerna flammulæ visæ sunt.
FLĀTŬS, ūs, m.Souffle.Syn.Spiritus, flamen.Epith.Prosper.Usus: Eo vela do, unde aliquis flatus ostenditur. Cum prospero flatu fortunæ utimur.
FLĀVĔO, es, ere, n.Être jaune.Syn.Auri colorem refero, fulgeo.
FLĀVUS, a, um,Jaune.Syn.Color fulvo clarior et albior.Usus: Flavi capilli,cheveux blonds.
FLĒBĬLĬS, e, gen. com.Déplorable,regrettable.Usus: O flebilem speciem et miseram.
FLĒBĬLĬTER,En pleurant,tristement.Syn.Miserabiliter.Usus: Flebiliter lamentatur. Cf.Lacrimæ.
FLECTO, is, xi, xum, ere, a.Courber,plier.Syn.Inflecto, torqueo, detorqueo, intorqueo.Usus: 1. Membra, quo vult, flectit, contorquet, porrigit, contrahit. Genu, caput leviter flectere, inflectere. Versare suam naturam, et ad tempus regere, atque huc illuc torquere et flectere. Flectere aliquem oratione, precibus. Flectere animum a virtute ad vitium, in ambitionem; mentem suam ad alicujus dignitatem. Flectebar animo, et frangebar. 2. Vito, caveo, muto,se détourner. Iter, consilium, sententiam flectere. Cf.Inclino,Moveo,Genu.
FLĔO, es, flēvi, flētum, ere, n. et a.Pleurer,gémir.Syn.Lacrimor, lacrimas effundo, profundo; lacrimis me dedo, trado; in muliebres me fletus projicio.Adv.Uberius, misere.Usus: Omnes de morte filii flebant, lamentabantur. Cf.Lacrimor,Lugeo,Fletus.
FLĒTŬS, ūs, m.Larmes,pleurs.Syn.Ejulatus, ploratus, planctus, lacrimæ, lamentatio.Phras.1. Ea res me ad fletum impulit,cette chose m’a fait verser des larmes. Fletum movit; lacrimas commovit; lacrimas mihi expressit, vultum lacrimis implevit. 2. Hæc inter fletus dixit,il parla ainsi en pleurant. Manantibus lacrimis; obortis, profusis lacrimis hæc profatus est. Hæc inter gemitus et ploratus dixit; loquenti ista os lacrimæ sinumque implevere; hæc dicenti gemitus et lacrimæ vocem inclusere. Cf.Luctus,Lacrimæ.Usus: Fletus tota urbe gemitusque fit. Non possum præ fletu scribere, loqui.
FLEXĂNĬMUS, a, um,Qui maîtrise les cœurs.Syn.Suadens.Usus: Flexanima, atque omnium regina oratio.
FLEXĬBĬLIS, e, gen. com.Souple,flexible.Syn.Tener, mobilis.Usus: Materia omnium rerum flexibilis, commutabilis. Tenerum, flexibile, quod facile sequatur, quocumque ducas, quod tuo arbitrio fingas. Mollis, tenera, flexibilis oratio.
FLEXĬLŎQUUS, a, um,Ambigu,énigmatique.Usus: Oracula flexiloqua, et ambigua.
FLEXĬO, ōnis, f.Action de courber;inflexion de la voix;détour.Syn.Flexus, anfractus, conversio.Epith.Virilis.Usus: Flexio vocis, laterum. Quos tu mæandros, dum omnes solitudines persequeris, qui diverticula flexionesque quæsiisti?
FLEXŬŌSUS, a, um,Tortueux,sinueux.Syn.Tortuosus. )( Rectus.Usus: Flexuosus introitus aurium.
FLEXŬS, ūs, m.Détour,sinuosité.Syn.Anfractus.Epith.Multus.Usus: In hoc quasi flexu ætatis,sur le déclin de l’âge (le retour). Flexus viæ, fluminis.
FLO, as, avi, atum, are, n.Souffler.Adv.Belle.Usus: Suavissimus Auster nobis ab Epiro flavit.
FLOCCĪFĂCĬO, is, fēci, factum, ere, a.Ne faire aucun cas;mépriser.Syn.Contemno, nihili facio. )( Magnifacio.Usus: Neque tamen floccifacio.
FLŌRĔO, es, rŭi, ere, n.Fleurir,être en fleur.Syn.Vigeo, floresco, eniteo, emineo, excellens sum.Adv.Honestissime.Phras.Arbores florent,les arbres sont en fleurs. Arbores frondent, frondes induunt; in floremse induunt; folia, gemmas agunt; gemmant, fruticantur, luxuriant.Usus: 1. Hæc arbor floret. 2.Transl.Florere omni genere virtutis. Ingenii laude, acumine ingenii, lepore, honoribus, rerum gestarum gloria, existimatione innocentiæ, laudibus, amicitiis, gratia, auctoritate. Tu beatum te, et florentem, et potentem existimas. Fortuna utor florentissima. Cf.Egregius,Vigor,Fama.
FLŌRESCO, is, ere, n.Commencer à fleurir.Syn.Floreo.Adv.Quotidie magis, nunc primum.Usus: Sulpitius ad summam gloriam eloquentiæ florescens moritur,Sulpitius meurt commençant à briller de tout l’éclat de l’éloquence. Cf.Floreo.
FLŌRĔUS, a, um,De fleur.Usus: Corona florea.
FLŌRĬDUS, a, um,Fleuri,brillant.Usus: Floridior Cicerone, at minus gravis.
FLOS, flōris, m.Fleur.Syn.Transl.Lux, decus, honor, ornamentum,beauté,éclat,lustre,puissance.Epith.Flores lectissimi.Usus: 1. Flores carpere,cueillir des fleurs. Legere, decerpere. Florum omnium varietas. Suavitates odorum, quæ afflantur e floribus. 2.Transl.Gratia non virtutis specie, sed ætatis flore conciliata. Flos nobilitatis et juventutis. Flos equitum, senatus, Italiæ.
FLOSCŬLUS, i, m.Petite fleur.Usus: Ficta omnia celeriter ut flosculi decidunt. Flosculos in oratione aucupari.
FLUCTŬĀTĬO, ōnis, f.Agitation,irrésolution.Usus: Fluctuatio animorum.
FLUCTŬO, as, avi, atum, are, n.Être agité,flotter.Syn.Fluctibus jactor, vacillo, fluito.Usus: Tota res etiamnum fluctuat,tout est encore incertain. In decreto non decet fluctuare. Oratio fluctuans ac dissoluta, eo quod sine nervis et articulis fluctuet huc illuc.
FLUCTŬS, ūs, m.Flot,vague.Syn.Unda, procella.Epith.Fluctus cani, magni, maximi, præsentes, sedati.Usus: Jactari, allui fluctibus. Fortunam tanquam fluctus a saxo frangi oportet. Sedatis reipublicæ fluctibus, et tempestate communita. Omnes tempestates et procellas in illo concionum fluctu subire. Motus, agitatio, fremitus fluctuum, et undarum sævientium fragor.
FLŬĬTO, as, avi, atum, are, n.Couler,flotter;être flottant,irrésolu.Syn.Fluctuo.Adv.Immoderate.Usus: Reipublicæ navis ereptis senatui gubernaculis fluitans in alto, tempestatibusque seditionum.
FLŪMEN, ĭnis, n.Cours d’eau,fleuve,rivière.Syn.Fluvius, amnis, profluens.Epith.Aureum, frigidius, illustre, magnum, maximum, publicum, universum.Phras.1. Flumen profundum est,le fleuve est profond. Fluvius est profundo alveo; agit undas magna vi ac mole; præalto alveo defluit; vasta altitudine fluvius, ac navium patiens. 2. Flumen non profundum,la rivière n’est pas profonde. Vadosum. Flumen tenui fluens aqua; fluvius, qui vado nonnullis locis transitur; qui pedibus transiri, transmitti potest; haud difficili transitu flumen. Tenue flumen, nedum navium capax, aut ad comportanda, quæ necessaria sunt, opportunum. 3. Flumen rapax est,le courant est rapide. Citatum fertur flumen; violentus invehitur fluvius, et magna celeritate defluit. Undas agit magna vi et mole; rapide fluit, delabitur; cursu in mare profluit; vires suas concitat, rapido impetu decurrit. 4. Flumen in monte oritur,le fleuve prend sa source dans la montagne. Ex ipsis montis radicibus effunditur; ex monte decurrit, editur, devolvitur; præalto e monte defluit; fluvius oritur fonte ad radices montis conspicuo; visendis ad montis pedem fontibus profluit, erumpit; originem in monte habet; excurrit ex summo montis; fontes vastissimi fluminis in montis jugo sunt; mons ille flumen non uno ore emittit; flumini duobus fontibus iter aperit. 5. Flumen in mare fluit,le fleuve coule dans la mer. In mare præcipitat, mari miscetur, lapsu suo et cursu in mare profluit, infertur; multis capitibus in Oceanum influit, se exonerat, se evolvit, aquas in mare defert, mare præceps subit, in mare cadit, in mare decidit, mari excipitur, accipitur, mergitur; Oceano exsorbetur; non uno ostio in mare devolvitur. 6. Flumen agros præterfluit,la rivière coule à travers les campagnes. Propter agros fluit; agros secat, alluit; agros præfluit, subluit; agros dispescit; agros pervagatur, prælabitur, interfluit; circum ectos agros rigat; agros dividit, dirimit, distinguit, oberrat. 7. Flumen altissimas habet ripas,le fleuve a des rives très élevées. Fluvium præaltæ coercent ripæ; præruptis undique ripis clauditur, cingitur fluvius; inter præaltas utrinque ripas decurrit. 8. Flumen inundat,le fleuve déborde. Magnis commotus tempestatibus fluvius, ita magnus et vehemens factus est, nullis ut ripis coerceri posset; fluvius super ripas effusus, sine ullis cœlestibus aquis in altitudinem insolitam crevit; fluvius agros inundavit cum magna strage tectorum, pecorumque et hominum pernicie; amnis late restagnavit; amnis continuis auctus imbribus, extra ripas diffluxit, excurrit; alveum excessit; ripas se superfudit; ripis torrens aggeres subruit, armenta, tecta, arborum truncos impulit, et se super ruinas evexit atque extulit. 9. Flumen transire,passer un fleuve. Superare, trajicere, transire flumen; in adversam ripam transmittere; flumen transgredi; milites fluvium traducere.Usus: 1. Flumine secundo,en descendant le courant. Flumine adverso,en remontant le courant. Flumen gravissimas naves perferens. Propter altitudinem, rapiditatem, altitudinem fluminis hausti pene aquis. Pertortuosi fluminis sinus flexusque devolvebantur. Urbem a castris flumen dirimit,une rivière sépare la ville du camp. Flumen urbem mediam interfluit,le fleuve traverse la ville. 2.Transl.Flumen ingenii; flumen orationis.
FLŬO, is, fluxi, fluxum, ere, n.Couler.Syn.Labor, mano, excurro, defluo.Adv.Incitatius, libere, longe lateque, longius orationem, tardius numerum, æqualiter.Usus: 1. Quæ natura fluunt atque manant, ut aqua. 2. Diffluo, dilabor,s’écouler,échapper,s’évanouir. Fluit voluptas corporis. Fluunt omnia, nec diutius uno eodemque statu perdurant. Mollitia fluere. Quæ delapsa fluxerunt, severis legibus sunt vincienda. 3. Orior,sortir,émaner,venir de. Inde malum omne fluxit. Hæc ex eodem fonte fluunt. 4. Fracta quædam et fluens oratio. Cf.Flumen.
FLUVĬĀTĬLIS, e, gen. com.De fleuve.Usus: Bestiæ aquatiles, ut fluviatiles testudines.
FLŬVĬUS, īi, m.Fleuve,rivière.Syn.Flumen, amnis, profluens.Epith.Atratus, magnus, jucundus.Usus: Fluvius sanguine fluxisse dicitur. Cf.Flumen.
FLUXĬO, ōnis, f.Écoulement.Syn.Cursus.Usus: Fluxiones aquarum.
FLUXUS, a, um,Qui coule,liquide;fragile;éphémère.Syn.Incertus, inconstans.Usus: Res nostræ, ut in secundis fluxæ, ita in adversis bonæ.
FŎCŬLUS, i, m.Fourneau pour les sacrifices.Usus: Posito in rostris foculo.
FŎCUS, i, m.Foyer,feu.Syn.Locus, ubi ignis fovetur.Epith.Foci adyti, penetrales, patrii, privati, publici.Usus: Pro aris et focis pugnare. Ejicere aliquem domo nudum ac focis patriis, diisque penatibus, sedibus, aris exturbare. Cf.Ignis.
FŎDĬCO, as, avi, are, a.Tourmenter,chagriner. Res fodicantes, quas malas arbitramur,ces choses qui inquiètent, que nous regardons comme mauvaises.
FŎDĬO, is, ōdi, fossum, ere, a.Creuser.Syn.Effodio, perfodio.Phras.Fodere terram,retourner la terre,bêcher. Humum moliri; humum alte egerere; vertere terram.Usus: Fodit, invenit auri aliquantum. Pungit dolor, imofodit. Exspecta dum stimulis fodiam? Altius fodienti silex ferro impenetrabilis occurrit. Cf.Cuniculus.
FŒDĔRĀTUS, a, um,Allié.Syn.Fœdere et amicitia conjunctus; armorum socii, fœdere illigati.Usus: Fœderati populi, civitates. Cf.Socius,Fœdus.
FŒDISSĬME,Indignement.Syn.Turpissime.
FŒDĬFRĂGES, a, um,Qui viole les traités,infidèle,perfide.Syn.Qui fœdus frangit.Usus: Pœni fœdifragi.
FŒDĬTAS, ātis, f.Laideur,difformité souillure.Syn.Turpitudo, macula.Epith.Flagitiosa, intolerabilis.Usus: Depravatio et fœditas turpificati animi. Cf.Turpis.
FŒDO, as, avi, atum, are, a.Défigurer,souiller,salir.Syn.Maculo.Usus: Romam fœdavit adventus tuus. Templa omni turpitudine, aliquem nefario scelere fœdare. Cf.Maculo,Commaculo.
FŒDUS, a, um,Laid,difforme;honteux,infâme.Syn.Turpis, flagitiosus. )( Purus.Usus: Luxuria omni ætati turpis, tum senectuti fœdissima est. Cf.Turpis.
FŒDUS, ĕris, n.Traité d’alliance,pacte,convention.Syn.Pactio, fides, amicitia regum et populorum lege et religione sancita.Phras.1. Fœdus cum aliquo facere,faire un pacte,conclure un traité avec qqn. Fœdus ferire, icere, percutere, peragere; societate ac fœdere se illigare; aliquem sibi adjungere; fœdus cum aliquo jungere; fœdus sancire, pacisci cum aliquo; fœderibus cum hoste devincire fidem; fœdus agere; fœdus conflare armorumque societatem cum altero; fœdus ac societatem inire; armorum societatem data atque accepta fide confirmare; fœdere conjungi. 2. Ad fœdus accedere,se lier avec qqn. Societatem cum aliquo coire; in fœdus transire; in amicitiam et societatem venire; societatem facere; fœdus pangere cum aliquo; accipi in jus æquum; inter socios amicosque pacto fœderis adscribi. 3. Fœdus servare,garder, observer un traité. Fœdere stare, in fide perstare; ultima pro fide experiri. Cf.Fidelis, Fidem servo. 4. Fœdus frangere,fouler aux pieds, violer, rompre, déchirer un traité. Fœdus infirmare, negligere, violare, frangere, rumpere; contra fœdus facere; fidem prodere; conventiones pactionesque perturbare; pacta ac conventa convellere, rescindere, irrita ac vana facere; pactis, conventis non stare. 5. Fœdus renovare,renouer l’amitié, confirmare; publicas fœderum religiones instaurare. Cf.Amicitiam renovare.Usus: Adversus fœdus stare. Fœdus scribere, tabulis incidere. Cf.Societas.
FŒNEUS, a, um,De foin.Usus: Fœnea hominum simulacra.
FŒNUM, i, n.Foin.Usus: Fœnum secare, demetere; furcillis versare, colligere, construere, in striam coarctare, in manipulos colligere, in metas exstruere, sub tectum congerere, in tabulata componere.
FŒTĔO, es, ere, n.Sentir mauvais.Syn.Male oleo.Phras.(Fœtet ex ore,Vulg.),il a mauvaise haleine. Anima illi fœtet, fœtente est spiritu; ne quidem animam conservare puram potuit; ore fœtido teterrimam nobis pestem inhalat; homo contaminato spiritu, qui omnes ab se odoris gravitate ac fœditatedepellat, qui aliorum naribus maximam exhibeat molestiam; anima fœtida senis.Usus: Anima illi fœtet. Cf.Fœtor.
FŒTĬDUS, a, um,Qui sent mauvais,fétide,infect.Usus: Os fœtidum.
FŒTOR, ōris, m.Mauvaise odeur,infection.Syn.Putidus et malus odor.Usus: Jacebat in suo fœtore et fimo.
FOLĬUM, ii, n.Feuille.Epith.Aridum.Phras.Folia decidunt,les feuilles tombent. Folia defluunt; arbor folia dimittit; foliis exuuntur, nudantur arbores.Usus: In arboribus truncus, rami, folia.
FOLLĬCŬLUS, i, m.Petit sac. Saccus, quo parricidarum caput involvebatur.Epith.Lupinus.Usus: Os folliculo obvolutum.
FOLLIS, is, m.Soufflet (pour le feu). Instrumentum ad ignem excitandum.Usus: Id sine follibus et incudibus effici non potest. Admotis follibus, flatu ignem accendere.
FŌMENTUM, i, n.Topique,calmant,lénitif.Syn.Delinitio.Usus: Hæc sunt solatia, hæc fomenta humanorum malorum. Fortitudinis fomento mitigatur dolor. Cf.Remedium.
FONS, fontis, m.Source,fontaine.Epith.Dulcis atque plenissimus piscium, perennis, sanctus augustusque, fontes recentes, reconditi.Usus: 1. Fons ex summo montis excurrit, et magno aquarum strepitu cadit,prendre sa source. Lucum fons perenni rigabat aqua,arroser. Fontis venas intercidere, venas avertere,couper. Fontem exhaurire,tarir. Fons aquæ dulcis. Fontium gelidæ perennitates. Summa loci salubritas et copia, pluribus circumjectis fontibus perennium aquarum. 2. Principium, origo, caput,source,principe,origine,sujet. E fontibus potius hauriant, quam rivulos doctrinæ consectentur. Philosophiæ fontes aperire. Consiliorum, calamitatum omnium fontes.
FŎRĀMEN, ĭnis, n.Trou.Phras.Foramen in muro facere,percer un trou dans un mur. Parietem perfodere, perforare, perrumpere; murum terebrare, transverberare, pertundere.Usus: Foramina illa, quæ patent ad animum a corpore. Cf.Sensus.
FŎRAS,Dehors (avec mouv.).Syn.Extra.Usus: Foras projicere, extrudere. Scripta foras dare. Accessio ædium foras projecta, foras eminens.
FORCEPS, ĭpis, m. et f.Tenailles,pince.
FŎRENSIS, e, gen. com.De la place publique,du forum,judiciaire.Syn.Judicialis, publicus.Usus: Oratio judicialis, forensis, concertatoria. Negotia forensia, et extranea.
FŎRES, ĭum, f. pl.Porte.Syn.Janua, ostium, aditus.Usus: 1. Fores aperire, claudere, effringere, pulsare. 2. Ingressus, initium,ouverture,entrée,accès. Amicitiæ et familiaritatis fores alicui aperire, patefacere.
FŎRI, ōrum, m. pl.Tillac.Syn.Tabulata navium a puppi ad proram per mediam navim.Usus: Alii malum scandunt, alii per foros currunt.
FŎRIS,Dehors (sans mouv.).Syn.Extra, extrinsecus, in luce atque oculis civium. )( Domi, intus.Usus: Consilium domi, arma foris. Foris delatæ merces.
FORMA, æ, f.Forme,beauté.Syn.Figura, species.Epith.Certa, magna, maxime sibi cognata, duplex, egregia, eximia, formosior, generosa, magnifica, globosa, humana, ignea, impolita, rudis, insita in mentibus nostris, muliebris, mutabilis, nova, perfecta, rotunda, similis, tota, virilis, ultima, una et consentiens philosophiæ.Phras.1. Forma est non admodum venusta,il n’est pas très beau. Figura et lineamentis non est admodum pulchris; habitu formaque corporis non optima; corporis et lineamentorum conformatio, membrorum compositio in eo non est venustissima; aspectu ac specie paulum horridiore est; multum abest ab elegantia formæque dignitate; nihil in illo est ad aspectum venusti ac præclari; honesta magis, quam liberali atque egregia forma est; nulla in eo oris dignitas, ac ne honestas quidem. Cf.Deformis. 2. Forma est plena dignitatis ac majestatis,sa beauté est pleine de grâce et de majesté. Habitus formaque viri aliquantulum amplior augustiorque humana. Habitudo corporis ea est, quæ facile indicaret, quantus animus lateret; mira in eo oris dignitas, ac forma plane regia. Vir est specie ac pulchritudine insignis; eximia homini corporis species est. Cf.Pulcher.Usus: 1. Omnium animantium formam vincit figura hominum. Imago, forma, nota, simulucrum. Liberali forma adolescens. 2. Caracter, notio,idée,plan,modèle. Exprimere formam reipublicæ horum temporum. Forma ædificii. Forma et figura dicendi; officii honesti forma.
FORMĪCA, æ, f.Fourmi.Usus: In formica non modo sensus, sed etiam mens, ratio, memoria videri possit.
FORMĪDO, ĭnis, f.Crainte,frayeur.Syn.Timor, pavor.Epith.Horribilis, subita, improvisa, summa, tanta.Usus: Minas jactare, formidines, fugas, terrores. Formidinem injicere, imponere. Cf.Metus.
FORMĪDO, as, avi, atum, are, n. et a.Avoir peur,craindre,redouter.Syn.Metuo, paveo.Usus: Formidare omnia. Unus ausus est, quod omnium fugisset formidassetque audacia. Cf.Timeo.
FORMĪDŎLŌSĒ,Avec timidité.Syn.Timide. Cf.Timide.
FORMĪDŎLŌSUS, a, um,Effrayant,terrible.Syn.Horribilis.Usus: Dubium et formidolosissimum bellum. Cf.Terribilis.
FORMO, as, avi, atum, are, a.Donner une forme,façonner.Syn.Figuro, fingo, effingo. )( Deformo.Adv.Decore.Usus: Formare orationem, eamque variare ac distinguere. Nos verba, ut ceram fingimus et formamus. Ut temperatus est aer, ita pueri animantur et formantur. Juventutem præceptis; consuetudinem, mores formare, conformare. Se ad alterius mores fingere, formare. Cf.Fingo.
FORMŌSĬTAS, ātis, f.Belles formes,beauté.Syn.Pulchritudo, forma.Usus: Decorum positum est in tribus rebus, formositate, ordine, ornatu ad actionem apto. Cf.Pulchritudo,Forma.
FORMŌSUS, a, um,Beau.Syn.Pulcher, qui eximia facie est, ad aspectum venustus. )( Deformis.Usus: Formosissimæ virgines. Cf.Pulcher.
FORMŬLA, æ, f.Règle,loi;formule de droit.Syn.Præscriptum, norma.Epith.Augustissima, antiquissima, certa, plena, consentanea rationi.Usus: 1. Testamentorum, sponsionum, postulationum, judiciorum, jurisconsultorum formulæ. 2. Norma, regula,règle,loi. Formula quædam constituenda, quam sequentes, ab officio nunquam aberremus. Erit hæc formula Stoicorum disciplinæ maxime consentanea.
FORNAX, ācis, f.Four,fourneau.Usus: Ardentes fornaces.
FORNĬCĀTUS, a, um,Fait en voûte,cintré.Syn.Qui fornicem habet.Usus: Paries fornicatus,mur plein,en voûte. (Fornicor, fornicatio,fornication,vulg. sunt.) Cf.Scortor.
FORNĪX, ĭcis, m.Voûte,cintre,arc.Syn.Testudo, camera, arcus.Usus: Fornix vitium fecit.
FORS, fortis, f.Hasard,fortune,sort.Syn.Fortuna.Usus: Fors domina campi. Ut fors tulerit,à l’aventure, au gré du hasard.
FORSĪTAN,Peut-être.Syn.Fortassis, fortasse.Usus: Forsitan quæratis, quid sit?
FORTASSE,Peut-être.Syn.Forsitan.Usus: Puer fortasse fatuus.
FORTASSIS,Peut-être.Syn.Fortasse.
FORTE,Par hasard.Syn.Casu, fortuna, fortasse, forsan.Usus: Forte evenit, ut Puteolos venirem. Cf.Casus.
FORTĬFĬCO, as, are, a.Fortifier.Usus: Animum fortificare.
FORTIS, e, gen. com.Fort,courageux;solide.Syn.Magnanimus, acer, strenuus, constans, potens, robustus, valens, invictus, animosus, multum roboris habens, in quo multum est roboris et virtutis, maximi animi; qui omnia in se esse posita ducit, et humanos casus virtute inferiores putat. )( Ignavus.Adv.Egregie, maxime, sane, vere.Phras.1. Est vir fortis,cet homme est courageux. Vir est singulari animi magnitudine, qui humana omnia premat, casus contemnat humanos, omnia, quæ in hominem cadere possunt, subter se habeat, et despiciat. Est celsus et erectus, quique ea, quæ homini accidere possunt, omnia parva ducat; est stabili, firmo et magno animo; animo præditus firmo ac constanti. Vir altus et excellens, vere fortis, infra se omnia humana ducens; robusto animo, et invicta constantia; cui suppetunt animi ad invidiam sustinendam; quem nullus terror unquam dejiciat; cui magnitudo animi, ne fortuna quidem infracta; cui tantum roboris animo, tanta animi præsentia, nihil ut eum frangere, debilitare nihil possit. 2. Fortis animo viribusque,homme au corps robuste et à l’âme intrépide. Ingens animi viriumque, prævalidus pari viribus animo; viribus ingens bellatorque primus; vigebat animo corporeque, vix ut robur ejus viresque sustinere vis ulla posset. Cf.Animus,Robustus,Expositus.Usus: Viri fortes, quorum opera eximia in rebus gerendis exstitit. Vir fortis, acris animi magnique. Animi impetu fortissimo. Cf.Fortitudo, Assuesco malis.
FORTĬTER,Fortement,solidement;énergiquement,bravement;avec courage.Syn.Animose, viriliter, constanter, nervose, acriter, strenue, magno animo fortique; magno præsentique animo.Phras.Fortiter tulit injuriam,il supporta courageusement cette injure. In atroci calumnia virtus ejus nihil contremuit; magno elatoque animo; nullo trepidationis signo; animo strenuo ac impavido casum acerbissimum excepit. Cf.Animus.
FORTĬTŪDO, ĭnis, f.Force d’âme,courage,fermeté.Syn.Magnitudo animi, et robur; animi excelsi, atque invicti magnitudo; animi excellentia; elatio magnitudoque animi; animi excellentis præstantia; animi præsentia, robur, vis, excelsitas et magnitudo; acer animus et præsens, magna vi et incredibili animus. )( Ignavia, inertia, timiditas.Epith.Custos dignitatis, incredibilis, jucunda auditu, præsens, princeps, propria viri, rabiosa, robusta et stabilis.Phras.Ad omnes casus, quibus humana vita exposita est, animi fortitudine me defendo,la vigueur de mon âme me protège contre les malheurs auxquels la vie de l’homme est exposée. Ad humana omnia, quibus vita humana subjecta est, fortis sum; contra fortunam firmus, paratus, armatus, validus, firmissimis animi præsidiis munitus sum; minimum laboro de humanis casibus; susque deque res humanas facio, contemno, negligo, despicio, aspernor; humanis casibus animi præstantia, virtute, fortitudine resisto. Fortunæ conatibus obviam eo, occurro; objicio me, oppono me fortiter atque acriter. Sperno fortunam fretus conscientia. Adversa, infesta, infensa, iniqua mihi est fortuna, valet tamen; seipso nititur, sua in seipso præsidia ponit; ase ipso præsidium omne petit animus meus adversus fortunæ vim, impetum, conatus, injuriam, tela omnia. Mea me contra fortunam conscientia fortem facit, confirmat, auget viribus, validiorem reddit; mihi animos, virtutem, vires, fortitudinem, firmitatem addit. Acerbe me exagitat fortuna, tamen minimum res me humanæ commovent, afficiunt, perturbant.Usus: Fortitudo est considerata periculorum susceptio, laborum perpessio, dolorum laborumque contemptio. Fortitudinis proprium est nihil extimescere; omnia humana despicere; nihil quod homini accidere potest, intolerandum putare. Fortitudo præcipue in mortis ac doloris contemptione spectatur. Fortitudo est scientia perferendarum rerum,velaffectio animi in patiendo, humanæ legi parens sine timore. Ejus comites magnitudo animi, gravitas, patientia, rerum humanarum despicientia. Venientibus malis obstat. Fortitudo est rerum magnarum appetitio, rerum humilium contemptio, laboris cum utilitatis ratione perpessio.
FORTŬĬTO,Par hasard,fortuitement.Syn.Fortuitu, casu, temere, forte. )( Consulto.Usus: Casu et fortuito factum est. Repentina aliqua voluntate, et fortuito incidere in aliquid agendum. Cf.Casus.
FORTUĬTU, *Par hasard,fortuitement.Syn.Fortuito.Usus: Id tibi non excidit fortuitu, sed scriptum, meditatum, cogitatum attulisti. Temere, ac fortuitu, inconsiderate, negligenter aliquid facere. Casu et fortuitu navis in portum delata est.
FORTŬĬTUS, a, um,Accidentel,fortuit.Syn.In fortuna positus, non provisus.Usus: Fortuita bona. Fortuita atomorum concursio; fortuita et subita oratio,discours improvisé.
FORTŪNA, æ, f.Fortune,sort,destin.Syn.Sors, fors, casus, temeritas, eventus, mora, conditio. )( Consilium, ratio.Epith.Adversa, aversa, afflicta, perdita, aliena, amplissima, anceps, cæca, communis, dispar, dissimilis, diuturna, domina rerum humanarum, dubia, dura, crudelis, egregia, excellens, exigua, eximia, externa, extrema, falsa et volucris, fatalis, florentissima, fluxa, fortunatior, fragilis, gravis acerbaque, inclinata et prope jacens, incolumis, incredibilis, inferior, infesta, infima, insana, integra, levis, magna, mala, mortalis, multa, optabilis, optima, particeps, perdita, popularis, præcipua, præstans florensque, pristina, propitia, prospera, æquabilis perpetuaque, singularis, spoliata, stabilis, summa, tanta, tuta tranquillaque, turpis, vaga volubilisque, vetus, volucris.Phras.1. Fortunam suam sibi quisque ipse parat,chaque homme est l’artisan de sa propre fortune. Fortunæ quisque suæ faber est; mores cuique sui fortunam fingunt, conciliant; fortunam sibi quisque facit; sibi quisque, non fortunæ, incrementa sua debet. 2. Quæcumque fortuna fuerit, tentabo rem,quoi qu’il arrive,j’essaierai. Fortunæ periculum faciam; fortunam tentabo; fortunæ me committam; forti rem committam; in aleam quamvis dubiam ibo; rem in casum eventus, quamvis ancipitis, committam; fortunam, quæcumque oblata mihi fuerit, complectar; quemcumque cursum fortuna dederit; utcumque res cadet; quodcumque fors obtulerit; quemcumque fors casum tulerit; quocumque fortuna rem dederit; quicumque casus negotium gubernarit. 3. In hoc bello partes sequar, quibus fortuna faverit,dans cette guerre, je suivrai le parti que favorisera la fortune. Ad fortunam inclinabo; fortunæ mea consilia applicabo. Quo fortuna rem dederit, inclinarit; quibus partibus se fors dederit, quibus affulserit fortuna; quibus aspirarit; cum quibus ratio ac fortuna steterit, ad eas me aggregabo. 4. Fortuna in bello multum potest,le hasard est puissant à la guerre. Fortuna rerum quidem humanarum, sed maxime campi domina. Magna est vis fortunæ in utramque partem, seu ad res secundas, seu adversas. Bellicis in rebus sæpe fortuna plus, quam ratio potest. 5. Fortuna modo prospera, modo adversa utimur,nous sommes tantôt heureux, tantôt malheureux. Fere conjunctio est secundæ, dubiæque fortunæ. Ab excitata fortuna ad inclinatam fere desciscimus; jam florentissima utimur, jam duriore conflictamur. Varietate fortunæ jactamur, prosperis nunc rebus, nunc ambiguis. 6. Fortuna prospera moderate utitur,il est modeste dans la prospérité. In rebus secundis, et ad voluntatem fluentibus minime elatus est; in secundissimis rebus, etiam res maximas fortuna suffragante consecutus, minime insolescit; modum etiam secundis rebus novit imponere, nec nimis credere serenitati præsentis fortunæ. Prudens homo, et merito felix, qui cum præsto habeat ubique fortunam, eamdem tamen veretur, qua aspirante res maximas gessit. Quamquam omnia illi a fortuna data, tributa sint, nunquam tamen superbum se præbet in tanta fortuna; fortunam etiam secundam pulcherrime ferre novit; ejus animum non magis prospera effert fortuna, quam adversa dejicit. Virtute fortunam adæquat, nec secunda insolens, nec adversa dejectus. 7. Fortuna utor adversa,je suis malheureux, la chance m’est contraire. Fortuna mihi undique adversatur; nihil usquam secundi est; tempestates procellæque aliæ ex aliis mihi subeundæ sunt. Fortunæ fulminibus unus petor; undique me infestat, oppugnat, exagitat, vexat, premit; consilia mea evertit, discutit, profligat adversa fortuna. Pertinax me fortuna urgere, se mihi objicere non desinit. Inimicam ubique experior fortunam, male mihi cum fortuna convenit, percussus fortunæ vi jaceo; jacent res meæ ac fortunæ; alius ex alio casus rerum mearum tranquillitatem perturbat; fortunautor infesta, infensa, iniqua, dura, acerba, aspera, difficili; novis semper fortunæ telis ac ictibus expositus, subjectus sum; alius ex alio casus me affligit, pessumdat; novum identidem vulnus a fortuna accipio; fortuna afflicta opprimor; in novas semper difficultates, calamitates incurro; novis calamitatibus involvor, implicor; in maximas me difficultates fortuna conjicit; sempiterna nox fortunis meis offunditur; omnium, qui vivunt usquam, gentium sum miserrimus. Quis me homo est miserior? Omnes felicitates mihi adversantur; ærumnas omnes omnium supero ærumnis meis. Cf.Miser. 8. Vita humana multis est exposita fortunæ injuriis,la vie de l’homme est exposée à tous les coups du sort. Innumeris fortunæ telis patet hominum vita; innumera fortunæ tela impendent, imminent vitæ nostræ; casus plurimi, eventus rerum varii singulis prope horis extimescendi. Quisquis vitam ingreditur, quisquis in hanc lucem prodit, quisquis spiritum e cœlo ducit, quisquis hujus lucis usura fruitur, eum casus innumerabiles manent; ei, et quæ velit, et quæ nolit, exspectanda multa sunt; ejus animus ex vario rerum eventu perpetuo fluctuet, necesse est. Omnium rerum humanarum vicissitudo est, nulla nobis non timenda, non excitanda. Dum in terris sumus, degimus, ætatem exigimus; dum inter vivos agimus, est vicissitudo, est fortunæ inclementia, est fortunæ vis in utramque partem. Quam vaga volubilisque fortuna, tam varia commutabilisque vitæ nostræ ratio est; in casu atque fortuna bona corporis, et quæ extra corpus sita sunt et collocata. 9. Fortuna est inconstans,la fortune est inconstante. Varietas est propria fortunæ; volubilis ejus rota versatur semper; varii sunt incertique casus; usque variat fortuna; momento temporis vertitur, lubrica est et versatilis, nec invita teneri potest. Crebra fortunæ est varietas; jactamur invicem per ludibria fortunæ; nihil tam contrarium constantiæ, quam fortuna, fortuna amica varietati constantiam respuit; fortuna ab inconstantia sejungi non potest; vaga est volubilisque fortuna; nunquam eodem diu vestigio stat fortuna. 10. Fortuna se vertit,la chance tourne. Fortuna retro volvitur; hic casus vertenti nos præbet fortunæ, fortuna se inclinat, consiliis obstat et adversatur; a fortuna derelicti sumus; fortuna vertitur, variat nunc, dilabitur fortuna, fortuna nos destituit.Usus: 1. Fortuna prospera, æquabilis perpetuaque,prospérité,bonne fortune. Fortuna inclinata, et prope jacens,malheur,fortune qui penche,qui déchoit. Fortuna adversa, aversa, afflicta, perdita, acerba,adversité,mauvaise fortune. Fortuna varia, commutabilis, vaga, volubilis, fluxa, anceps, dubia,fortune capricieuse,aveugle,hasard. Fortuna utraque,la bonne et la mauvaise fortune. Fortunam belli tentare, periclitari,tenter les hasards de la guerre. Ferre, subire pulcherrime secundam et adversam fortunam,supporter parfaitement la bonne et la mauvaise fortune. Fortunæ obsequi, cedere,céder à la fortune. Omnis spes, ratio et cogitatio illi ex fortuna pendet,il abandonne tout au hasard. Fortunæ consilia sua applicare,rechercher la fortune,régler ses desseins d’après la fortune. Cum virtute fortunam adæquare,être aussi vertueux que fortuné. 2. Conditio,état,condition. Homines infima fortuna,hommes de la dernière classe. Num versor tecum in eadem fortuna? Cf.Felix,Felicitas,Calamitas,Miser,Miseria.
FORTŪNÆ, ārum, f. pl.Biens,richesses,revenus,fortune.Syn.Bona, copiæ, opes, divitiæ, dona fortunæ, res, quas fortuna tribuit, bona, quæ alicui a fortuna data sunt, res familiaris.Phras.Fortunis aliquem privare,priver qqn de ses biens. Fortunas alicujus prodere; in fortunas invadere, fortunis aliquem exuere, orbare, spoliare, evertere; deturbare aliquem de fortunis.Usus: Aliquem fortunis augere, cumulare,combler de biens. Alicujus fortunis imminere,menacer la fortune de qqn. Fortunas dissipare,dissiper ses biens. Fortunas amittere,perdre sa fortune. Fortunas cum morte dimittere,abandonner. Fortunas suas ac dignitatem obtinere. Fortunis frui. Per fortunas! (formula obtestantis). Cf.Divitiæ,Opes,Bona.
FORTŪNĀTĒ,D’une manière heureuse.Syn.Feliciter.Usus: Fortunate beateque vivere. Cf.Feliciter.
FORTŪNĀTUS, a, um,Fortuné,riche,opulent;heureux.Syn.Felix, cui venti valde secundi, cui fortuna ubique præsto est; incredibili fortuna cumulatus, cui ad felicitatem nihil deest; cui recte res omnes sub manus succedunt. )( Infelix, miser.Adv.Usus: Nobilis, fortunatus homo. Cf.Felix.
FORTŪNO, as, avi, atum, are, a.Rendre heureux.Syn.Servo, augeo.Phras.DEUS te fortunet,que DIEU vous fasse réussir. Tu quod agis, id velim DEUS approbet; DEUS inceptis tuis successus det prosperos; DEUS tibi optata ferat omnia; DEUS faxit, ut felicia faustaque sint, quæ suscipis; faveat aspiretque consilio tuo; felix adsit inceptis tuis; bene vertat DEUS, quod agis; DEUS votis tuis optatisque cumulate respondeat; faveant Superi tuis conatibus; fortunet DEUS, quod tibi in manibus est; divi te omnes adjuvent, ut bonis avibus cœpta res melioribus exeat; ut, quod Superis fortunantibus instituisti, id propitio Numine absolvas; ut, quod aggressus, quod auspicatus es, id succedat optime, id fauste ac feliciter eveniat, cadat; prosperum eventum sortiatur; ad felicem exitum perducatur; DEUM tibi hæc consilia fortunare cupio. Cf.Precandi formulæ.Usus: Tibi patrimonium dii fortunent! Honorem tibi deos fortunare volo.
FŎRUM, i, n.Forum,place publique.Epith.Celeberrimum, commune, iniquum, maximum, medium, molestum, mutum, plenum, refertum militibus, totum, transversum, non modo vacuum a bonis, sed etiam a liberis inane.Usus: 1. Forum boarium, olitorium, piscarium. 2. Judicia publica,tribunal,barreau. Forum egit in provincia. Postquam forum attigisti, nihil fecisti, nisi plenum dignitatis. Forum colere. Forum refrixit.
FOSSA, æ, f.Fosse,fossé.Epith.Abundans gurgitibus, lata.Phras.1. Fossam facere,faire une fosse. Fossam deprimere; fossam obducere, ducere. 2. Fossa munire oppidum,entourer la ville d’un fossé, d’un retranchement. Oppidum fossa ac vallo circumdare, munire, circummunire, sepire.Usus: Fossæ pluribus locis objectæ iter abruperant. Rheni fossa gurgitibus abundans.
FOSSĬO, ōnis, f.Action de creuser.Epith.Recens.Usus: Agri fossiones et repastinationes. Terra recenti fossione fumans.
FOSSOR, ōris,Cultivateur;fossoyeur.Syn.Qui fodit.
FŎVĔA, æ, f.Trou,trappe,fosse;piége.Syn.Fossa, scrobs.Usus: In foveam incidit.
FŎVĔO, es, fōvi, fōtum, ere, a.Soigner,entretenir,protéger,aimer.Syn.Tego, alo, tueor, retineo.Usus: Inimicum meum ita fovebant, ita in manibus habebant, ita osculabantur. Fove amorem, et auge, quo in me ferebaris. Semper te fovebo, et quibuscumque rebus potero, augebo. Omnibus me rebus semper fovit et ornavit. Hoc enimvero est alere vitium et fovere. Cf.Alo,Tueor,Faveo.
FRACTUS, a, um,Brisé;abattu.Syn.Infractus, debilitatus, afflictus.Usus: Qui me animo nimis fracto esse, atque afflicto, loquebantur.
FRĂGĬLIS, e, gen. com.Fragile.Syn.Caducus. )( Firmus, stabilis.Usus: Corpus fragile, caducum, animus sempiternus. Quis stabile futurum et firmum confidat, quod fragile et caducum sit? Cf.Infirmus,Humanus,Debilis.
FRĀGĬLĬTAS, ātis, f.Fragilité;faiblesse.Usus: Fragilitatem naturæ communis et imbecillitatem, et casus humanos et incertos eventus valetudinis pertimesco.
FRAGMENTUM, i, n.Fragment,morceau,débris.Syn.Rei fractæ pars, frustum.Usus: Fragmenta lapidum, lignorum.
FRĂGOR, ōris, m.Bruit éclatant,fracas.Syn.Rei fractæ sonitus, strepitus.
FRĀGRO, as, are, n.Exhaler une odeur forte.Syn.Odorem reddo, odorem afflo.
FRANGO, is, frēgi, fractum, ere, a.Briser,détruire.Syn.Infringo, confringo, perrumpo, comminuo, infirmo, contundo.Adv.Facile, vehementius.Phras.Frangere munimenta oppidi,renverser les fortifications d’une ville. Convellere, laxare, comminuere muros; compages operum interscindere; mœnia lacerare, pinnas detergere; repagula, valvas demoliri; valla quassare, vellere; claustra infringere; decutere portas, exscindere.Usus: 1. Fores frangere. Remos frangere et detergere. 2. Cohibeo, coerceo,arrêter;réprimer,dompter. Animos alicujus, spiritus, impetum, audaciam, furorem, cupiditates, libidines frangere, contundere. Pertinaciam frangere et expugnare. 3. Debilito, infirmo,affaiblir,épuiser. Metu, dolore, morbo, animo frangi; malorum diuturnitate frangi, et dolori succumbere. 4. Violo,violer. Fidem, fœdus frangere. 5. Remitto,diminuer. Frangit se calor. Cf.Destruo.
FRĀTER, tris, m.Frère.Syn.Germanus.Epith.Amantissimus, carissimus, impius, levis, major, minimus, miser, optatissimus, optimus, ornatissimus, præditus pari pietate et industria, suavissimus. Fratres amantissimi et conjunctissimi.Usus: Volo, mi frater, fraterculo tuo credas. Concordissimi fratres.
FRĀTERCŬLUS, i, m.Petit frère.Syn.Frater.
FRĀTERNĒ,Fraternellement.Syn.Germane.Usus: Epistolæ non fraterne scriptæ. Fraterne debes ignoscere.
FRĀTERNUS, a, um,Fraternel.Usus: Fraterna necessitudo. Fraternum amorem demonstrare in aliquem.
FRATRĬCĬDA, æ, m.Fratricide.Usus: Parricida, fratricida.
FRAUDĀTĬO, ōnis, f.Mauvaise foi.Syn.)( Fides.Usus: Inter bonos bene agere oportet, et sine fraudatione.
FRAUDĀTOR, ōris, m.Fripon.Syn.Inficiator.Usus: Fraudator creditorum,banqueroutier.
FRAUDO, as, avi, atum, are, a.Frauder,tromper,dépouiller.Syn.Fraudem facio, fallo, destituo, ludifico.Adv.Improbissime, palam.Usus: Fraudare creditores. Qui socium pecunia fraudaverit. Cf.Decipio.
FRAUDŬLENTUS, a, um,Fourbe,trompeur.Syn.Fallax, dolosus, mendax, malitiosus.Phras.Fraudulentus homo est,c’est un fourbe. Ad fraudem acutus; fallaciis totus constat; fallaciis ac fraudibus consutus est. Cf.Astutus,Fallax,Fallo.
FRAUS, fraudis, f.Mauvaise foi,ruse,fraude,perfidie.Syn.Dolus, malitia, fallacia, machina, insidiæ, error, præstigiæ, circumscriptio.Epith.Capitalis, familiaris, impia, minima, præsens, scelerata et nefaria, summa, valentior.Phras.1. In fraudem homines impellere,tromper les hommes. In fraudem deducere, agere, conjicere; fucum, fallaciamfacere; ludificare homines; tenebras iis offundere; dolis eos circumvenire, circumducere. Cf.Decipio,Fallo. 2. In fraudem inductus est,il a été pris au piége. In fraudem delatus, delapsus est; in fraudem incidit; fraude irretitus, captus, circumventus est. Cf.Fallo.Usus: 1. Filio pietas erga patrem fraudi esse non debet. Hoc mihi ne fraudi sit, aut noxæ,causer du tort,porter préjudice. 2. Fraudem admitto,commettre une mauvaise action. Fraudem suscipere, concipere, facere. Fraudem capitalem ausus. Fraudem creare alicui. Cf.Decipio.
FRĔMĔBUNDUS, a, um,Frémissant d’indignation.Syn.Furens, indignatione plenus.
FRĔMĬTŬS, ūs, m.Bruit,fracas;frémissement.Syn.Strepitus horribilis.Usus: Fremitus armorum,cliquetis des armes.
FRĔMO, is, ŭi, ĭtum, ere, n.Retentir,résonner;frémir,murmurer (de joie ou de colère).Syn.Perstrepo.Usus: Fremuit ereptum sibi consulatum. Fremunt gaudio erecti. Fremant omnes, dicam, quod sentio. Cf.Rabies.
FRENDO, is, fressumvelfrēsum, ere, n.Grincer des dents.Syn.Fremo, sævio.Usus: Leo frendens.
FRĒNO, as, avi, atum, are, a.Retenir,modérer.Syn.Reprimo, domo, cohibeo.Usus: Furores alicujus frenare; voluptates frenare. Cf.Cohibeo,Coerceo,Comprimo,Domo.
FRĒNUM, i, n.; pl. frena, ōrum, n.velfreni, ōrum, m.Frein,bride,mors.Syn.Instrumentum, quo equum moderamur.Epith.Novum.Usus: Alteri calcaria adhibenda, alteri freni; frenos furenti injicere. Frenum recipere, mordere,ronger son frein. Frena ubi equus receperit.
FRĔQUENS, entis, omn. gen.Nombreux.Syn.Multus. )( Infrequens, rarus.Usus: 1. Frequentes fuimus ad ducentos. 2. Numerosus,peuplé. Frequens regio, municipium. Frequens senatus. Frequentissimum theatrum. 3. Creber et crebro,souvent. Frequens in senatum venio. Cf.Copia,Sæpe.
FRĔQUENTĀTĬO, ōnis, f.Abondance.Syn.Crebritas, multitudo, coacervatio.Epith.Densa et continens, universa.Usus: Densa et continens verborum frequentatio.
FRĔQUENTER,Souvent.Syn.Frequens,crebro.Usus: Frequenter et assiduo. Cf.Sæpe.
FRĔQUENTĬA, æ, f.Concours,affluence;abondance.Syn.Crebritas, multitudo. )( Paucitas, solitudo.Epith.Gravis et plena rerum, incredibilis, magna, similis, solida, tanta, usitata.Usus: Maxima frequentia domum deducebar. Summa hominum, assidua amicorum frequentia me celebrat et ornat. Cf.Celebritas,Multi.
FRĔQUENTO, as, avi atum, are, a.Fréquenter,être assidu auprès;célébrer.Syn.Celebro, sæpe adeo. )( Desero.Adv.Acervatim, summe.Phras.1. Maritima loca libenter frequento,volontiers je vais sur le bord de la mer. Utor frequenter, nec sine voluptate maritima regione; maritimæ regionis aspectu libenter ac frequenter pascor; frequens ad maritimas regiones venio, accedo, quod eorum locorum aspectus mirifice me capiat, teneat, oblectet; frequenter et jucunde versor in locis maritimis; ut nihil jucundius est oculis meis maritimæ regionis aspectu, ita nusquam frequentior sum, quam in locis maritimis. Frequens sum in ora maritima, quod ex ejus aspectu miram hauriam voluptatem. Cf.Adeo. 2. Jam in tertium annum frequentat scholam,c’est la troisième année qu’il fréquente l’école. Jam in tertium annum magistro operam dat; in scholam itat; scholam terit; ea in schola versatur; in ludum commeat; scholam obit; magistrum audit.Usus: Maritima loca cum voluptate frequento,fréquenter. Vocem aliquam frequentare,répéter,redire souvent, in ore habere. Regionem aliquam coloniis, populis frequentare,peupler.
FRĔTUM, i, n.Détroit.Syn.Locus angustus in mari, maris æstus.Epith.Horrisonum, medium.Usus: Freto ad Messanam transit. Quid de fretis, aut maritimis æstibus plura dicam?
FRĒTUS, a, um,Appuyé sur,confiant en.Syn.Confisus, nixus, fultus.Usus: Partim innocentia fretus, partim gratia potentum nixus, partim amicitiis fultus.
FRĬCO, as, cŭi, ctum, are, a.Frotter. Dentes fricare.
FRĪGĔO, es, ere, n.Avoir froid.Syn.Algeo, conglacio. )( Caleo.Adv.Plane, valde.Usus: Sine Baccho et Cerere Venus friget. Studia populi, judicia frigent. Cf.Frigus.
FRĪGESCO, is, ere, n.Se refroidir.Usus: Nos hic frigore frigescimus.
FRĪGĬDUS, a, um,Froid,glacé.Syn.Gelidus, algidus.Usus: Acumen frigidum; jejunia et frigida calumnia; lentus in dicendo ac prope frigidus orator. Cf.Languidus.
FRĪGUS, ŏris, n.Froid,froidure.Syn.Vis frigorum. )( Calor.Epith.Gelidum, intolerabile, maximum, tantum, tremulum.Phras.Ingens est regionis ejus frigus,ce pays est très froid. Regio est propinquitate Alpium prægelida; infames frigoribus Alpes; incolarum corpora rigentia gelu torpent; torpentibus frigore nervis vix artus possunt flectere. Nunquam non humus illic gelu riget. Frigoris vis imbres concreto gelu adstringit; acrior ubique vis frigoris afflat e montibus; acrior ibi vis est frigoris; magnitudo frigorum tanta, ut corpora incolarum quamvis patientia algoris,obrigescant; artus sæpe vi frigoris amburantur.Usus: Frigus impendebat intolerabile. Vix in tectis ipsis frigus declinatur. Frigore obriguimus. Vis frigoris depellitur. Frigus se remittit.
FRĪVŎLUS, a, um,Frivole,futile,léger.Syn.Nugatorius.Usus: Frivolus sermo, et illiberalis. Cf.Ineptus.
FRONDES, ĭum, f. pl.Feuilles,feuillage.Syn.Arborum folia.Usus: Via deserta, et frondibus et virgultis interclusa.
FRONDESCO, is, ere, n.Se couvrir de feuilles.Syn.Frondes emitto.Usus: Arbores verno tempore tepefactæ frondescunt.
FRONDŌSUS, a, um,Touffu,abondant en feuillage.Syn.Frondibus abundans.Usus: Montes frondosi.
FRONS, frontis, f.Front.Syn.Pars illa vultus ab oculis ad capillos.Epith.Bella, familiaris, pristina, verissima.Usus: Frons est animi janua. Frontis contractio gravitatis indicium. Tune ausus es, ista fronte te ostendere? Fronte et oratione magis, quam ipso beneficio capiuntur homines. Frontem contrahere,plisser,rider le front. Frontem corrugare, caperare, obducere. Frontem ferire,se frapper le front (en signe de dépit ou d’indignation). Frontem explicare, porrigere, exporrigere,se dérider. Cf.Vultus.
FRONTO, ōnis, m.Qui a un large front.Syn.Tumida magnaque fronte præditus.
FRUCTŬĀRĬUS, a, um,De fruit,à fruit.Usus: Agri fructuarii, vectigales,champs affermés (qui paient une taxe).
FRUCTŬŌSUS, a, um,Qui rapporte,fécond,fertile.Syn.Frugifer, utilis.Usus: Ager fertilis natura, cultu fructuosus. Res rustica bene culta et fructuosa. Beneficia iis, a quibus proficiscuntur, fructuosa. Cf.Fertilis,Utilis.
FRUCTŬS, ūs, m.Fruit;produit,rapport.Syn.Fruges, fetus, partus, utilitas, commodum; voluptas, delectatio.Epith.Amplissimi, annui, desperati, extremi, integri, læti, uberes, mirifici, novi, præsentes.Phras.Magnum inde fructum habui,j’ai tiré de là un grand profit. Lætos et uberes consilii, laboris, et vigiliarum mearum fructus cepi, percepi, messui; fructus mihi amplissimos id consilium tulit, reddidit, genuit. Hoc consilium maximo mihi fructui fuit; consilii fructus nec unus, nec vulgaris erat. Consilii ac laboris hoc præmium, hunc fructum abstuli, qui longe omnium pulcherrimus. Usus ex consilio nihilo minor, quam ex labore capiebatur. Cf.Utilitas.Usus: Liberalitas pecuniæ fructus est pulcherrimus. Arbor fructus reddit annuos. Magnum gloriæ fructum e rebus gestis percepi. Honestissimæ voluptatis fructus in virtute inest.
FRŪGĀLIS, e, gen. com.Sobre,frugal,modéré.Syn.Frugi. )( Nequam.Phras.Frugalis sum,je suis sobre. Ventrem affero parabili victu contentum, exquisitas delicias non appetentem; inimicus sum luxuriosis epulis; vini cibique parcissimus; singulari sum frugalitate; cibo utor, victuque honesto magis, quam splendido.Usus: Optimus colonus, parcissimus, frugalissimus. Frugalis homo et moderatus. Cf.Parcus,Abstineo.
FRŪGĀLĬTAS, ātis, f.Frugalité,modération,sobriété. )( Nequitia, intemperantia.Epith.Singularis et admiranda.Usus: Singulari vir, et admiranda frugalitate. Frugalitas, ut opinor, a fruge. Cf.Abstinentia.
FRŪGĀLĬTER,D’une manière frugale,sobrement.Syn.Modeste, moderate. )( Nequiter.
FRŪGES, frugum, f. pl.Productions de la terre (blé, légumes, fruits, etc.).Syn.Fructus terræ.Epith.Certæ, inimicissimæ, minutæ, uberiores.Phras.Magna fuit frugum ubertas,les récoltes furent abondantes. Expedita fuit res frumentaria; egregia frumentatio fuit. Ingentes frumenti acervos sustulerunt coloni. Demessis segetibus summa annonæ vilitas exstitit. Cf.Annona.Usus: 1. Terra feta frugibus. Frugum ubertas, copia, perceptio, conservatio. Fruges et alimenta custodienda sunt claustris. Terra fruges fundit; natura fruges ad spicam producit. 2. Melior vitæ ratio,vertu,honnêteté. Ad bonam frugem se recipere,rentrer dans la bonne voie. Cf.Fructus.