III.Unnoaz’le, dû, ho is dyn each sa drôf!Ryk bloeit dyn siele en seit hjar dreame-willeYn útrings klear en myld, dy’t dûrje scille,As hiel dit slachte al foel en wylge yn stôf.En drôvest om’t dyn ljeafde yn stille rôfDyn rêst dy naem, kleist om’t dyn skouders tilleIn iiv’ge lêst fen hope en hún, gjin willeDy suver bliuwt—ei liz dyn leed den ôf.Hwent sjuch, ien bliuwt aloan dyn dagen by:Ast wirch bist, gean ta my: myn herte is sêft;Ast woune waerdst, scil ik dy ring genêze.Meije ek Idoena laitsje, ik hâld fen dy,En eltse stoun scil ’t bêste fen myn krêftYn soarchs’me noed stil om dyn wegen wêze.
Unnoaz’le, dû, ho is dyn each sa drôf!Ryk bloeit dyn siele en seit hjar dreame-willeYn útrings klear en myld, dy’t dûrje scille,As hiel dit slachte al foel en wylge yn stôf.
En drôvest om’t dyn ljeafde yn stille rôfDyn rêst dy naem, kleist om’t dyn skouders tilleIn iiv’ge lêst fen hope en hún, gjin willeDy suver bliuwt—ei liz dyn leed den ôf.
Hwent sjuch, ien bliuwt aloan dyn dagen by:Ast wirch bist, gean ta my: myn herte is sêft;Ast woune waerdst, scil ik dy ring genêze.
Meije ek Idoena laitsje, ik hâld fen dy,En eltse stoun scil ’t bêste fen myn krêftYn soarchs’me noed stil om dyn wegen wêze.