IV.Skean foel it hjerstich jounljocht troch de twigenEn dounse spoekich oer de wiete groun;Do is it gien. It stjerrend hôf yn ’t rounSong sêft de wémoed fen in lêste sigen.Nou kaem de nacht.... Om eltse roaze wounDe dead in krâns’ fen wylgjend leaf; de rigenFen drippende asters stiene wirch to nigen,Wémoedich-moai, al wier hjar tier fordwoun.Do seach ik wer ús hûs fen moarmer-stienBlank glânzgjend ûnder reade klimmerblêdden,Dêr’t ús de dagen goud’ne feesten wiern’.Hol klonken yn it rom porteal myn trêdden,En ’k seach en ’k wist my iensum: dou wierst gienEn ’k wier allinne yn ’t wiid fen winter-mêdden.
Skean foel it hjerstich jounljocht troch de twigenEn dounse spoekich oer de wiete groun;Do is it gien. It stjerrend hôf yn ’t rounSong sêft de wémoed fen in lêste sigen.
Nou kaem de nacht.... Om eltse roaze wounDe dead in krâns’ fen wylgjend leaf; de rigenFen drippende asters stiene wirch to nigen,Wémoedich-moai, al wier hjar tier fordwoun.
Do seach ik wer ús hûs fen moarmer-stienBlank glânzgjend ûnder reade klimmerblêdden,Dêr’t ús de dagen goud’ne feesten wiern’.
Hol klonken yn it rom porteal myn trêdden,En ’k seach en ’k wist my iensum: dou wierst gienEn ’k wier allinne yn ’t wiid fen winter-mêdden.