VI.’k Fiel sêft gerûs fen Maitiid yn de loftenDy’t oanstrûst yn hjar blau en glânzgjend klaed;In jonge wyn sjongt oer myn bochtsjend paedDet ierdich rûkt, syn earste sang-geroften.Jong krûd ûntsprút nêst wjittrings en by ’t saedEn ’t núndret dêr fen ljochte komstge skoften;Myn ûren gean yn bûnte blide kloften:’k Wit hwet ûnthjit my sunich wytge waerd.O kom, dû dy’t yn hjerst en diizger deiNet toevje koest, nou’t wer de rizende ierdeHjar langst en ljeafde as wûnders fiele mei!Nim hwet dy beamte en krûd en wjitt’ring biede;Ja, kom by my, gean njunken my de weiMank ’t swiete blomkjen fen de griene miede.
’k Fiel sêft gerûs fen Maitiid yn de loftenDy’t oanstrûst yn hjar blau en glânzgjend klaed;In jonge wyn sjongt oer myn bochtsjend paedDet ierdich rûkt, syn earste sang-geroften.
Jong krûd ûntsprút nêst wjittrings en by ’t saedEn ’t núndret dêr fen ljochte komstge skoften;Myn ûren gean yn bûnte blide kloften:’k Wit hwet ûnthjit my sunich wytge waerd.
O kom, dû dy’t yn hjerst en diizger deiNet toevje koest, nou’t wer de rizende ierdeHjar langst en ljeafde as wûnders fiele mei!
Nim hwet dy beamte en krûd en wjitt’ring biede;Ja, kom by my, gean njunken my de weiMank ’t swiete blomkjen fen de griene miede.