Chapter 15

2035Reynaertsprac: ‘laet yerst gereidenDie galge, dar ic an hangensal,Endedaer binnensal ic al180Denvolke mine bijchte conden.Jn verlatenisse mire sonden2040Jst beterdattet volc verstaetMine bijchte endemine ouerdaet,(fo. 115ra.)Dan si enenonsculdighenmanMine ouerdaet tegenan.’Doe sprac die coninc: ‘sege dan.’2045Reynaertstont als een serich manEndesach omme harentare.Dar na sprac hi openbare:‘Nv es in des coninx huusNiemen, semmi sinte dominus,2050No vrient no viant, inne benEen deel mesdadich iegenhem.Nochtan hort alle, gi heren:Laet v wisenendeleren,Hoe ic Reynaert, de181arminc,2055Tierstenandie loesheit vinc.Jn allentidenspade endevroeWas ic een houesch kijnt noch toe.182Datmenmi spaende vandermammen,Doe ginc ic spelenmittenlammen2060Dur tehorne dat gebleet,So lange dat ickereen verbeet.Tierst lapedic dat bloet:Et smaecte so wel, et was so goet,Dat ic dat vleisch ontgan.2065Daer leerdic leckernie an,So uele dat ic liep tengetenJnt wout, dar icse horde bleten.Daer verbetic hoekine twee.So ic des dede mee,2070So ic wart bouder183endecoenre.Jc verbeet ganse endehoenreEndevincse dar icse vant.Doe bloedich wart mijn tant,Wart ic so fel endeso wreet2075Dat ict al suuerop verbeetAl dat ic vant [ende] mi dochte,Dat mi bequamendeic vermochte.Daer na quam ic an YsegrimeTe winter, an enencoudenrime,2080BiBelsele onderenenboem.Jc rekende dat hi waer mijn oem(fo. 115rb.)Endebegan een zibbe te tellen.Aldar worde wi gesellen:Dat mach mi te rechte rouwen.2085Dar184belouede wi mit trouwenRechte geselscap malc andren,Endebegonstente samenwandren:Hi stal dat grote ic stal dat clene.Endeoec niet so gemene.2090Jnne was in hogenendevro,Mochtic mijn deel hebbenhalf.Als Ysegrimbeiagede · j · calf185Oft enenwederoft enenram,So grimmede hi endemaecte186hemgram2095Endetonede mi een gelaet,Dat so suer was endeso quaet,Dat hire mi mede vanhemverdreefEndehemallene mijn deel bleef,Nochtanen at ic en twint vandien.2100So menich waerf heb ic gesien,Als wi ene goede proye lageden,Endeic endemijn oem beiagedenEnenosse of enenbake,So ginc hi sittenmit gemake2105Mit sire vrouwen ErswinenEndemit sineniongenkinden:So mochtic dancume hebbenEne vandenminstenrebben,Die sine kindrenhad beknaget.2110Dus nauwe hebic mi beiaget.Nochtanwas mi luttel des noet:Mar dat mijn sin so groetDie lieue droech te minenoem,Die mijns nu nemet187crankengoem,2115Jc hadde wel gewonnen tetene.Coninc, dat doe ic v te wetene:Jc hebbe noch in mijn gewout,Beyde siluerendegout,So vele dat cume een wagen2120Te · vij · waeruen soudendragen,’Alse die conincdat verhorde,(fo. 115va.)Gaf hi Reynaerdeselue antworde:‘Reynaert, wane quam v dese scat?’‘Coninc, wannen?188ic seg v dat.2125Wildijt wetenals ic weet,No dur lief no dur leetSone salt bliuennv uerholen.Coninc, dese scat was verstolen .189En ware hi verstolen niet,2130Dar ware mort bi gescietDes mogedi mi wel getrouwen,An v lijf · in rechten trouwen;Die coninginne wart vervaertEndesprac: ‘o wi, Reynaert!2135Owi, Reynaert, owi, owi!Owi, Reynaert, wat segdi?Owi, lieue Reynaert,Jc mane190v biderseluervaert,Die v ziele varensal,2140Dat gi di wareit segget alEndeopenbare bringet vort,Of gi weet enige mortOf enigenmordadelikenraet,Die iegenminenhere gaet.2145Dat laet hier openbare horen!’Nv hort hoe Reynaertsal verdorenDenconincentie coninginne,Hoe191hi verweruensal mit sinneDes coninx vrientscap endesine hulde,2150Endehoe hi butenhare sculdeBrunenendeYsegrime beydeOp een wel grote ongereyde192Endein vresen endein ongeualJegenden conincbrengen sal,2155Die hier warenso fier,Dat si waendeneen bierTe sinenlasterhebbengebrouwen:Jc wane wel in rechtentrouwen,Dat hi sal wedermede blanden,2160Dat si drinkensullenmit scanden.Jn een gelaet vandroeuensinne(fo. 115vb.)Sprac Reynaert: ‘edel coninginne,Al haddi mi niet gemaent,Ic ben een die steruenwaent:2165Jn laet niet leggenop mijn ziele,Storuic, malichte mi geuiele,In de helle dar om te sineJn groet torment endepine.Jn dien dattie conincmilde2170Een gestille makenwilde,Jc soude hemtellenwel mit stadenHoe iamerlike hi was verradenTe mordenvansinenlieden.Nochtandiet alre meest berieden2175Sijn some vanmijn liefstenmagenDie ic wel node soude bedragen,Ne dar die sorge vanderhellen,Dar menseit dat si in quellenDie steruenendewetenmort,2180Sine bringense selue vort.’Den conincwart dat herte swaerEndesprac: ‘Reynaert, seistu mi waer?’‘Wat?’ sprac Reynaert: ‘here, vragedi des?En weti wel hoet mit mi es?2185Ne bewant, edel coninc!Al ben ic een arminc,Hoe mogedi sulke wort getemen?Waendi dat ic wil nemenEen logenop [mijne] lange vaert?2190Neen ick en trouwen,’ sprac Reynaert.193Nv vernemet alle gaderHoe ReynaertsineneerdschenvaderMit verradenisse sal bedragen194Endeeen vansinenliefstenmagen:2195Dat was Grimbert, die das,Die hemhout vanhertenwas.Dit dede Reynaertomme dat,Dat hi wilde datmente batSine worde gelouensoude2200Vansinenvianden,195of hi hem woudeDie verradenisse tien an.(fo. 116ra.)Nv hort hoe Reynaertbegan.Reynaertsprac: ‘wilentenenstondenHadde mijn here mijn vadervonden2205Des coninx Hermerikes scatJn een verholenlike stat.Doe196mijn vaderhadde vondenDen scat, hi wart in cortenstondenSo ouerdadich endeso fier,2210Hi onwerde alle dierDie sine genote te uorenwaren.Hi dede Tibert, den cater, varenJn Ardeuene, in dat wilde197lant,Aldar hi Brunen, denbere, vant.2215Hi onboet Brune grote houde:Endehi in Vlaendrencomensoude,Of hi coninc wilde wesen.Brune wart harde blide vandesen:Hi hads menigendach begaert.2220Brune maecte hemte VlaendrenwaertEndequaminwaerts198int suete lant,Aldar hi minenvader vant.Mijn uader onboet Tibert, denwisen,Endehar Ysegrim, dengrisen.2225(Tibert, die cater, was die wijste)Endequamenbienendorpe hiet Ijste.TusschenIjste endeGhentSo hildensi een paerlementAn een belokennacht.2230Doe quamensi bi sduuels crachtEndebi sduuels gewelt,Dar swoerensi an dat woeste veltAlle viue des coninx doet.Nv hort alle wondergroet!2235Si swoerenop Ysegrims cruneAlle uiue, dat si BruneSoudenbringen199op denstoel tAkenEndesoudengeweldich conincmaken.War yemanvans coninx magen.2240Die dat niet ne wilde uerdragen,Jegenhemstunenmijn vadersoude(fo. 116rb.)Mit sinensiluer endemit sinengoude,So den gonensettenachter.Dat hi soude hebbenlachter.2245Dit wistic endeseg v hoe.Ens morgens wel vroeGheuiel dat mijn neue, die das,Vanwine een deel in hogenwas,Endehijt in rade minen2250Wiue · vrouwen Ermelinen,Al vanpunte te punte seide,Dar si liepenandie heyde.Mijn wijf es een vroede vrouwe,Si gaf Grimberde hare trouwe2255Dattet verholenbliuensoude.Tenyerstendat si quam te woude,Dar ic was endesi mi vant,Si vertellet mi te hant,Mar et was al stillikine.2260Oec seide si mi puntekine,Die ic kende so waer,Dat mi al mijn haerOpwaert stont mit grotenvare.Mijn herte wart mi openbare2265Alse cout als een ijs.Jc gepijnde, hoe dane wijsDie puden wilenwarenvri,Endehoe si clagedendat siTe uele warensonderbedwanc,2270Endehoe si makedeneen bedranc200Endegroet gecrai op gode,Dat hi hemgaue bi sinengebodeEnenconincdiese dwonge:Des badenout endeionge2275Mit grotengecarme endegelude.God gehorde de pudeTenentide uandeniareEndesende hemdenOdeuare,Diese verbeet endeverslant2280Jn allentidendar hise vant,Beyde int waterendeopt velt,(fo. 116va.)Dat hise vant in sire gewelt,Hidede hememmer ongenade.Doe clagedensi, et waer te spade.2285Et was te spade, ic segget u201twi:Die te uorenwarenvriSullensonderwederkeerBliueneigenemmermeerEndeleuen in ewelikenvare2290Onderden conincOdeuare.Ghi heren, arm enderike,Jc vruchte dat dit is gelikeDat nv soude geuallen.Des droegic vor v allen,2295Ghi heren, de sorge vor v:Dat gi mi luttel danket nv.Jc kende Brunenscalc endequaetEndefier vangroterouerdaet.Daer om vruchtic sere2300Endepensde, warthi onse here,Dat wiwarenalle verloren.Jc kende den conincwel geborenEndesuete endegoedertierenEndegenadich allendiren,2305Endeet duchte mi vanallendingeEen quade mangelinge,Die ons altoes ne mochte comenNiwer terennoch te vromen.Hier om pensde endepogede2310Mijn herte, die sorge grote dogede,Eer si vant een sake,Dar so bi scorde endebrakeMines vaderbose raet,Die een dorperende een quaet2315Conincendehere makenwaende.Emmer bad ic god endemaendeDat hiden conincminenhereBehilde sine werltere.202. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .Si soudenwel des raets getelen2032320Onderhemendesine gespelenDattie conincworde gestoten.(fo. 116vb.)Jn diepengepense endein grotenWas ic dicke hoe ic die statSoude vinden, dar die scat2325Lage, die mijn vaderhad vonden.Jc wachte nauwe tallenstondenMinenvaderendeleide hemlagenJn menigenbosch endein hagen,Beide in velde endein woude,2330Waer so mijn vader, die listinge oude,Hene toech endehene liep.Wast droge, wast diep,Wast bi dage, wast bi nachte,Jc was emmer in die wachte.2335Tenenstondendat ic mi dar naHadde bedect mit groenenverna,Endeic gestrect lach neuendeerde,Vandien scatte, dien ic begeerde,Gherne iet hadde vernomen,2340Doe sach ic minenvadercomenWt enenhole gelopen.Doe began ic denscat te204hopenBidenbarate die ic hemsachDriuen, als ic v seggenmach,2345Recht also als ict vernam.Als hi vtenhole quamAl omme siende mercte hiOf hemyement ware bi.Endeals hi niement en sach,2350Doe quedde hi densconendachEndestopte205thol mit sandeEndemaectet206gelijc denlande.Dat ic dit sach, dat en wist hi niet.Oec sachic, eer hi dane sciet,2355Dat hi denstart liet mede gaen,Dar sine voete haddengestaen,Endedecte sijn spore mittermouden.Dar leerdic an denvroedenoudenEen deel der meisterliker liste,2360Daric te vorenniet af en wiste.Aldus liep mijn vaderdanen(fo. 117ra.)Ten dorpe waert, dar die vette hanenEntie vette hinnenwaren.Tierst dat ic durste baren,2365Spranc [ic] op endeliep tenhole.Oec ne was ic so niet in doleJnne geraecter toe te hant.Scire scrauedic op dat santMit minenvoetenendecroep in.2370Aldar vant207ic groet gewin.Dar vandic siluerendegout:Hier nes nv niemenso out,Dies nie so uele tegadersach.208Jn ginc treckenendedragen2375Sondercarre endesonderwagenOuer dach endeouernacht,Mit al gadermire cracht.Mi halp mijn vrouwe Ermeline.Doe dogede wi dicke grote pine,2380Eer wi denmanliken scatBrachtenin een anderstat,Dar hi [bet] lach tonsen gelage.Wi droegenonderenenhageJn een hol verholenlike.2385Doe was ic vanscatte rike.Nv hoert wat si hijr binne dadenDie [den] coninchadden verraden.Bruun, die here, hi sende wtVerholenlike sijn saluut2390Achterlande endegeboetAl dengonenrikeit groet,Die dienenwilde om sout.Hi geboet hemsiluerendegoutTe geuenmit milder hant.2092395Mijn vaderliep in al dat lantEndedroech des herenBrune brieue.Hoe luttel wisti dattie dieueTe sinenscatte warengeraect,Dies hemquite haddengemaect.2400Dat hijs · iij · hellinge ne had gewonnen,Al had hire mede de stat210van Lonnen(fo. 117rb.)Alte male mogen211copen.Dus wan hi an sijn omme lopen.Doe mijn vaderal omme endeomme2405Tusschendie Elue entie RonneHadde gelopenal dat lant,Endehi menigensariantHad gewonnen mit sinengoude,Die hemte hulpencomensoude,2410Alse die somer quame int lant,Doe keerde mijn vaderdar hi vantBrunenentie gesellensine.Doe telde hi hemdie grote pineEntie menichfoude sorge,2415Di hi vor die hoge borgeJnt lant vanSassenhad geleden,Dar die iagers an redenAlle dage mit harenhonden,Diene verradente menigenstonden.2420Dat telde hi hemte spele al gader.Dar na togede hemmijn vaderDie Brunen, denbere, wel bequamen:Dat xij c̱ al bi namen,Dar Ysegrims mage an stonden,2425Mit scarpenclawenmit widenmonden,Al sonderdie catzenentie beren,Die al in Brunes soute waren,Entie vosse mittendassenVanDoringenendevanSassen,2430Die alle haddengesworen,Jn dien datmenhemgaue te vorenVan· XX · dagenhar sout,Die soudenBrunenmit gewoutComenmittienyerstenbode.2435Dit benam ic, danc gode!Doe mijn vaderhad gedaenSine boetscap, soude hi gaenEndescouwensinenscat.Endeals hi quam te seluerstat2440Dar hine had gelatente voren,Doe was die scat al verloren(fo. 117va.)Endesijn hol was tebroken.212Wat holpe hijr af vele gesproken?Doe mijn vaderdat vernam,2445Wart hi droeuich endegram,Dat hi vantorne hemseluenhinc.Dus bleef al achterBrunendincMit mire behendichedenal.Nv hort hier mijn ongeual:2450Ysegrim ende her Brune,213die vraet,Hebbennv dennaustenraetMittenconincopenbare,Endearm man Reynaerdestat et sware!Die conincentie coninginne,2455Die beide hoeptentengewinne,Si leidenReynaertbutente radeEndebadenhemdat hi wael dadeEndehi hemwijste sinenscat.Alse Reynaerthorde dat,2460Sprac hi: ‘soudic wisen mijn goetDen gonendie mi anxt doet,So waric butenminensinne.’‘Neen, Reynaert,’ sprac214die coninginne:‘Mijn here sal v latenleuen,2465Endesal v vriendelikenvergeuenAl gadersineneuelen moet,Endegi sult vorwaertmeer sijn vroetEndewesengoet endegetrouwe.’Reynaertsprac: ‘dit doe ic, vrouwe,2470Jn dien dat mi die conincnvVaste geloue hier vor v,Dat hi mi gheue sine huldeEndehi al mine sculdeWil vergeuen, endeom dat2475So wil ic wisen minenscatDen coninc, al dar hi leget.’Die conincsprac: ‘ic waer al ontweget,Wildic Reynaerdewel gelouen.So suete es hemstelenenderouen2480Ende[liegen] geboren int been.’(fo. 117vb.)Die coninginne sprac: ‘neen,Ghi moget Reynaerdegelouenwel:Al was hi hier te uorenfel,Hi nes niet dat hi was.2485Ghi hebt gehort hoe hi dendasEndesinenvaderheft bedragenMit morde endemit magen,Endemocht hebbenbedragenanderliede,Wil hi wesenmeer vanquadendiede.’2490Doe sprac die coninc: ‘lieue vrouwe,Es hi fel ofte ongetrouwe,Sint dat ghijt mi dorret raden,Al waendic dat mi soude scaden,So wil ic latenop een couent2495Dese worde endedit genentOp Reinaers trouwenlatenstaen.Mar ic seg v sonderwaen:Doet hi meer archede,Alle die hemten tiendenlede2500Sijn belanc sullent becopen.’Reynaertsach den conincbelopenEndewart blide in sinenmoetEndesprac: ‘here, ic ware onvroet,Ne louedict niet wel also.’2505Doe namdie conincene stroEndeuergaf Reynaerdeal gaderDen wanconst uansinenuaderEndesines selues mesdaet altoe.Al was Reynaertblide doe,2510Dat ne dunket mi gheen wonder215wesen:Jane was hi vanderdoet genesen?Doe Reynaertquijt was gelatenDoe was hi blide vtermaten,Endesprac: ‘coninc, edel here,2515God moet v lonenal der ere,Die gi mi doet endemijn vrouwe,Die houesch is endegetrouwe.Jc merke wel dat gi mi doetSo groet ere endeso groet goet,2520Dat niemanes onderdie sonne,Dien ict also wale onne,(fo. 118ra.)Als ic v doe endemire vrouwen,Entes scattes, bi mire trouwen.’Reynaertnam een stro vor hem2525Endesprac: ‘here coninc, nem!Hier geuic v op dien scat,Dien wilenErmeric besat.’Die conincontfinc dat stroEndedankes Reynaerdealso2530Ende216alse quansijs: ‘dese mach mi doen ere.’Reynaerts herte loech so sere,Datment wel anhemvernam,Doe hemdie conincgehorsamAlgaderwas te sinenwille.2535Reynaertsprac: ‘here, swiget stille.Merket waer mijn redengaet.Jnt hoghestende vanVlaendrenstaetEen berchstaet217endehiet Hulsterloe.Coninc, gi moget wel wesen vroe,2540Mogedi onthoudendit:Een trompboem,218hiet Criecpit,Staet int suutwest niet verre danen.Here coninc, gine droeuet niet wanenDat ic der waerhedenmisse:2545Dats eender meesterwildernisse,Datmenweet in enich rike.Jc seg v gewaerlikeDat som wile lijt eenhalf iaer,Dat totenbome ne comet daer2550No wedermanno wijfNo creature die heuet lijf,Sonderdie vle entie scuufwt,Die dar nestelenindat cruutOf enich andervogelijn,2555De elwaer gherne wilt sijnEndedaer biauenture lidet:Coninc, dar leit mijn scat gehidet.Coninc, die stede hiet Criekeputte:Verstaet dit wel et is v nutte:2560En weet niemanso getrouwe.Ghi sult dar gaen gi endev vrouwe.(fo. 118rb.)Niemenlaet sijn v bodeNo bi gebede no bi gebode:Mar gaet dar selue, endealse gi2565Ten seluenputte comet bi,Ghi sult vindenionge berken.Here coninc, dat suldi merken:Die alre naest den putte staet,Coninc, tot dien berge gaet.2570Dar leit die scat onderbegrauen.Dar suldi deluenendescrauenEen luttel mos in dene side.Dar suldi vindenmenich gesmideVangoude rikelic endescone.2575Ghi sult oec vindenmer219die crone,Die Ermeric, die keyser, droech,Endeandersierhedengenoech:Edel stene, guldijn werc.Mencochter niet om · m · marc.2580Ay coninc, als gi hebt dat goet,Hoe dicke suldi in vwenmoetGepensen: ‘Reynaert,220getrouwe vos.Die hier groeues in dit mosDesenscat bi dire list,2585God geue di goet al war du bist!’Doe antworde die conincsaen:‘Reynaert, sal ic die vaert bestaen,Ghi moet sijn an onse vart,221Endegi moet ons, Reynaert,2590Helpenvwenscat ontdeluen,Jnne wane niet bi mi seluenAldar nemmermeer geraken.Jc heb gehort genoemen222AkenEndeParijs: ist dar niet na?2595Endeist also als ict versta,So smeecti, Reynaert, enderoemet,Criekeput dien gi dar noemet,Wanic, is een geuenst naem.’Dese tale was Reynaerdeombequaem,2600Endeverbalch endesprac: ‘ia, ia,Ghi siter, coninc, also na,(fo. 118va.)Alse vanCoelne tote mere.Waendi dat ic v die lereWil wisen indie Jordane?2605Jc sal v togen, als ic wane,Orconde genoech al openbare.’Hi riep lude: ‘Cuwart, gaet hare,Comt voerdenconinc, Cuwart!’Die dire sagen darwart2610Endewonderdenalle wat dar ware.Cuwart ghinc beuende223endein vare,Hemwonderde wat die conincwoude.Reynaertsprac: ‘wat, Cuwart, hebdi coude?Ghi beuet, sijt blide sondervaer,2615Segt minenhere, denconinc, waer!Des manic v bidertrouwenDie gi verGenten,224mire vrouwen,Endehemseluensculdich225sijt.’Doe sprac Cuwart: ‘vermaledijt2620So moetic werden, al wistic welDat mi costensoude mijn vel,Oft ic liege enich wortAl waert van enige mort,Want gi mi manet bider trouwen2625Die ic mire lieuer vrouwenEnten conincsculdich ben.’Doe sprac Reynaert: ‘so sech hem,Weetstu waer Criecput steet?’Cuwart sprac: ‘of ic dat weet.2630Ja ic, hoe soude dat wesen so?Ne statet niet bi Hulsterloe226Optie moer, in die woestine?Jc hebbe gedoget so menige pineSo menigenhonger endeso menige coude2635Endearmoede menichfoudeOp Criekeput so menigen dach,Dat ics vergetenniene mach.Hoe mochtic vergeten dies,Aldar Symon, die Sies,2640Sine valsche penninge sloech,Dar hihemscone mede bedroechEndedie gesellen sine.Dat was eer ic mit Rijne227Mine228geselscap maecte vast,2645Die mi gequijt heft menigenpast.’‘O wi,’ sprac Reynaert: ‘suete Rijn,Lieue gespele, suete hondelijn,Vergaue god, wardi nv hier!Ghi sout orcondenvor dit dier2650Mit sconenworden, waers229te doene.Dat ic noyt ne was so coene,Dat ic enige sake dede,Dar ic denconincmochte medeTe mi waert230belgendoen mit rechte.2655Gaet wederondergone knechte,’Sprac Reynaert: ‘haestelike, Cuwart!Mijn here, de231coninc, en heft tuwartNe geen dinc te sprekenmeer.’Cuart dede enenwederkeer2660Endeginc vansconinx rade dar.Reynaertsprac: ‘coninchere, ist waerDat ic seide?’ ‘Reynaert, iaet.232Vergeuet mi, ic seide quaet,Dat ic v mestroude iet.2665Reynaert, goede vrient, nv sietEndedoet, dat gi mit ons gaetTenputte, dar die berke233staet,Dar die scat leit begrauenonder.’Reynaertsprac: ‘here, gi segt wonder.2670Waendi inne wars alte vro,Coninc, oftu stonde soDat ic mit v wandrenmochteAlso alst ons beidendochte,Endeghijs waert, here, sondersonde?2675Nv ist als ic v orconde,Endeic v segge, al ist scame:Doe Ysegrim (in sduuels name)Jn die ordine ginc te vorenEndehi te monke wart bescoren,2680Done conste hemdie prouende niet genuegen,Dar hemses monke mede bedroegen(fo. 119ra.)Hine clagede vanhonger endecarmdeSo sere, dats mi ontfarmde.Doe hi crancte endewarttraech,2685Doe droech ic rouwe als . i . sijn maech,Endegaf hemraet dat hi ouer ran,Dar om ben ic ins pawes ban.Morgen, als die sonne op gaet,Wil ic te Romenom aflaet.2690VanRomen wilic ouer zee.Sone keric dan nemmermee,Eer ic so uele hebbe mesdaen234Coninc, dat ic mit v mach gaen

2035Reynaertsprac: ‘laet yerst gereiden

Die galge, dar ic an hangensal,

Endedaer binnensal ic al180

Denvolke mine bijchte conden.

Jn verlatenisse mire sonden

2040Jst beterdattet volc verstaet

Mine bijchte endemine ouerdaet,(fo. 115ra.)

Dan si enenonsculdighenman

Mine ouerdaet tegenan.’

Doe sprac die coninc: ‘sege dan.’

2045Reynaertstont als een serich man

Endesach omme harentare.

Dar na sprac hi openbare:

‘Nv es in des coninx huus

Niemen, semmi sinte dominus,

2050No vrient no viant, inne ben

Een deel mesdadich iegenhem.

Nochtan hort alle, gi heren:

Laet v wisenendeleren,

Hoe ic Reynaert, de181arminc,

2055Tierstenandie loesheit vinc.

Jn allentidenspade endevroe

Was ic een houesch kijnt noch toe.182

Datmenmi spaende vandermammen,

Doe ginc ic spelenmittenlammen

2060Dur tehorne dat gebleet,

So lange dat ickereen verbeet.

Tierst lapedic dat bloet:

Et smaecte so wel, et was so goet,

Dat ic dat vleisch ontgan.

2065Daer leerdic leckernie an,

So uele dat ic liep tengeten

Jnt wout, dar icse horde bleten.

Daer verbetic hoekine twee.

So ic des dede mee,

2070So ic wart bouder183endecoenre.

Jc verbeet ganse endehoenre

Endevincse dar icse vant.

Doe bloedich wart mijn tant,

Wart ic so fel endeso wreet

2075Dat ict al suuerop verbeet

Al dat ic vant [ende] mi dochte,

Dat mi bequamendeic vermochte.

Daer na quam ic an Ysegrime

Te winter, an enencoudenrime,

2080BiBelsele onderenenboem.

Jc rekende dat hi waer mijn oem(fo. 115rb.)

Endebegan een zibbe te tellen.

Aldar worde wi gesellen:

Dat mach mi te rechte rouwen.

2085Dar184belouede wi mit trouwen

Rechte geselscap malc andren,

Endebegonstente samenwandren:

Hi stal dat grote ic stal dat clene.

Endeoec niet so gemene.

2090Jnne was in hogenendevro,

Mochtic mijn deel hebbenhalf.

Als Ysegrimbeiagede · j · calf185

Oft enenwederoft enenram,

So grimmede hi endemaecte186hemgram

2095Endetonede mi een gelaet,

Dat so suer was endeso quaet,

Dat hire mi mede vanhemverdreef

Endehemallene mijn deel bleef,

Nochtanen at ic en twint vandien.

2100So menich waerf heb ic gesien,

Als wi ene goede proye lageden,

Endeic endemijn oem beiageden

Enenosse of enenbake,

So ginc hi sittenmit gemake

2105Mit sire vrouwen Erswinen

Endemit sineniongenkinden:

So mochtic dancume hebben

Ene vandenminstenrebben,

Die sine kindrenhad beknaget.

2110Dus nauwe hebic mi beiaget.

Nochtanwas mi luttel des noet:

Mar dat mijn sin so groet

Die lieue droech te minenoem,

Die mijns nu nemet187crankengoem,

2115Jc hadde wel gewonnen tetene.

Coninc, dat doe ic v te wetene:

Jc hebbe noch in mijn gewout,

Beyde siluerendegout,

So vele dat cume een wagen

2120Te · vij · waeruen soudendragen,’

Alse die conincdat verhorde,(fo. 115va.)

Gaf hi Reynaerdeselue antworde:

‘Reynaert, wane quam v dese scat?’

‘Coninc, wannen?188ic seg v dat.

2125Wildijt wetenals ic weet,

No dur lief no dur leet

Sone salt bliuennv uerholen.

Coninc, dese scat was verstolen .189

En ware hi verstolen niet,

2130Dar ware mort bi gesciet

Des mogedi mi wel getrouwen,

An v lijf · in rechten trouwen;

Die coninginne wart vervaert

Endesprac: ‘o wi, Reynaert!

2135Owi, Reynaert, owi, owi!

Owi, Reynaert, wat segdi?

Owi, lieue Reynaert,

Jc mane190v biderseluervaert,

Die v ziele varensal,

2140Dat gi di wareit segget al

Endeopenbare bringet vort,

Of gi weet enige mort

Of enigenmordadelikenraet,

Die iegenminenhere gaet.

2145Dat laet hier openbare horen!’

Nv hort hoe Reynaertsal verdoren

Denconincentie coninginne,

Hoe191hi verweruensal mit sinne

Des coninx vrientscap endesine hulde,

2150Endehoe hi butenhare sculde

BrunenendeYsegrime beyde

Op een wel grote ongereyde192

Endein vresen endein ongeual

Jegenden conincbrengen sal,

2155Die hier warenso fier,

Dat si waendeneen bier

Te sinenlasterhebbengebrouwen:

Jc wane wel in rechtentrouwen,

Dat hi sal wedermede blanden,

2160Dat si drinkensullenmit scanden.

Jn een gelaet vandroeuensinne(fo. 115vb.)

Sprac Reynaert: ‘edel coninginne,

Al haddi mi niet gemaent,

Ic ben een die steruenwaent:

2165Jn laet niet leggenop mijn ziele,

Storuic, malichte mi geuiele,

In de helle dar om te sine

Jn groet torment endepine.

Jn dien dattie conincmilde

2170Een gestille makenwilde,

Jc soude hemtellenwel mit staden

Hoe iamerlike hi was verraden

Te mordenvansinenlieden.

Nochtandiet alre meest berieden

2175Sijn some vanmijn liefstenmagen

Die ic wel node soude bedragen,

Ne dar die sorge vanderhellen,

Dar menseit dat si in quellen

Die steruenendewetenmort,

2180Sine bringense selue vort.’

Den conincwart dat herte swaer

Endesprac: ‘Reynaert, seistu mi waer?’

‘Wat?’ sprac Reynaert: ‘here, vragedi des?

En weti wel hoet mit mi es?

2185Ne bewant, edel coninc!

Al ben ic een arminc,

Hoe mogedi sulke wort getemen?

Waendi dat ic wil nemen

Een logenop [mijne] lange vaert?

2190Neen ick en trouwen,’ sprac Reynaert.193

Nv vernemet alle gader

Hoe Reynaertsineneerdschenvader

Mit verradenisse sal bedragen194

Endeeen vansinenliefstenmagen:

2195Dat was Grimbert, die das,

Die hemhout vanhertenwas.

Dit dede Reynaertomme dat,

Dat hi wilde datmente bat

Sine worde gelouensoude

2200Vansinenvianden,195of hi hem woude

Die verradenisse tien an.(fo. 116ra.)

Nv hort hoe Reynaertbegan.

Reynaertsprac: ‘wilentenenstonden

Hadde mijn here mijn vadervonden

2205Des coninx Hermerikes scat

Jn een verholenlike stat.

Doe196mijn vaderhadde vonden

Den scat, hi wart in cortenstonden

So ouerdadich endeso fier,

2210Hi onwerde alle dier

Die sine genote te uorenwaren.

Hi dede Tibert, den cater, varen

Jn Ardeuene, in dat wilde197lant,

Aldar hi Brunen, denbere, vant.

2215Hi onboet Brune grote houde:

Endehi in Vlaendrencomensoude,

Of hi coninc wilde wesen.

Brune wart harde blide vandesen:

Hi hads menigendach begaert.

2220Brune maecte hemte Vlaendrenwaert

Endequaminwaerts198int suete lant,

Aldar hi minenvader vant.

Mijn uader onboet Tibert, denwisen,

Endehar Ysegrim, dengrisen.

2225(Tibert, die cater, was die wijste)

Endequamenbienendorpe hiet Ijste.

TusschenIjste endeGhent

So hildensi een paerlement

An een belokennacht.

2230Doe quamensi bi sduuels cracht

Endebi sduuels gewelt,

Dar swoerensi an dat woeste velt

Alle viue des coninx doet.

Nv hort alle wondergroet!

2235Si swoerenop Ysegrims crune

Alle uiue, dat si Brune

Soudenbringen199op denstoel tAken

Endesoudengeweldich conincmaken.

War yemanvans coninx magen.

2240Die dat niet ne wilde uerdragen,

Jegenhemstunenmijn vadersoude(fo. 116rb.)

Mit sinensiluer endemit sinengoude,

So den gonensettenachter.

Dat hi soude hebbenlachter.

2245Dit wistic endeseg v hoe.

Ens morgens wel vroe

Gheuiel dat mijn neue, die das,

Vanwine een deel in hogenwas,

Endehijt in rade minen

2250Wiue · vrouwen Ermelinen,

Al vanpunte te punte seide,

Dar si liepenandie heyde.

Mijn wijf es een vroede vrouwe,

Si gaf Grimberde hare trouwe

2255Dattet verholenbliuensoude.

Tenyerstendat si quam te woude,

Dar ic was endesi mi vant,

Si vertellet mi te hant,

Mar et was al stillikine.

2260Oec seide si mi puntekine,

Die ic kende so waer,

Dat mi al mijn haer

Opwaert stont mit grotenvare.

Mijn herte wart mi openbare

2265Alse cout als een ijs.

Jc gepijnde, hoe dane wijs

Die puden wilenwarenvri,

Endehoe si clagedendat si

Te uele warensonderbedwanc,

2270Endehoe si makedeneen bedranc200

Endegroet gecrai op gode,

Dat hi hemgaue bi sinengebode

Enenconincdiese dwonge:

Des badenout endeionge

2275Mit grotengecarme endegelude.

God gehorde de pude

Tenentide uandeniare

Endesende hemdenOdeuare,

Diese verbeet endeverslant

2280Jn allentidendar hise vant,

Beyde int waterendeopt velt,(fo. 116va.)

Dat hise vant in sire gewelt,

Hidede hememmer ongenade.

Doe clagedensi, et waer te spade.

2285Et was te spade, ic segget u201twi:

Die te uorenwarenvri

Sullensonderwederkeer

Bliueneigenemmermeer

Endeleuen in ewelikenvare

2290Onderden conincOdeuare.

Ghi heren, arm enderike,

Jc vruchte dat dit is gelike

Dat nv soude geuallen.

Des droegic vor v allen,

2295Ghi heren, de sorge vor v:

Dat gi mi luttel danket nv.

Jc kende Brunenscalc endequaet

Endefier vangroterouerdaet.

Daer om vruchtic sere

2300Endepensde, warthi onse here,

Dat wiwarenalle verloren.

Jc kende den conincwel geboren

Endesuete endegoedertieren

Endegenadich allendiren,

2305Endeet duchte mi vanallendinge

Een quade mangelinge,

Die ons altoes ne mochte comen

Niwer terennoch te vromen.

Hier om pensde endepogede

2310Mijn herte, die sorge grote dogede,

Eer si vant een sake,

Dar so bi scorde endebrake

Mines vaderbose raet,

Die een dorperende een quaet

2315Conincendehere makenwaende.

Emmer bad ic god endemaende

Dat hiden conincminenhere

Behilde sine werltere.202

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Si soudenwel des raets getelen203

2320Onderhemendesine gespelen

Dattie conincworde gestoten.(fo. 116vb.)

Jn diepengepense endein groten

Was ic dicke hoe ic die stat

Soude vinden, dar die scat

2325Lage, die mijn vaderhad vonden.

Jc wachte nauwe tallenstonden

Minenvaderendeleide hemlagen

Jn menigenbosch endein hagen,

Beide in velde endein woude,

2330Waer so mijn vader, die listinge oude,

Hene toech endehene liep.

Wast droge, wast diep,

Wast bi dage, wast bi nachte,

Jc was emmer in die wachte.

2335Tenenstondendat ic mi dar na

Hadde bedect mit groenenverna,

Endeic gestrect lach neuendeerde,

Vandien scatte, dien ic begeerde,

Gherne iet hadde vernomen,

2340Doe sach ic minenvadercomen

Wt enenhole gelopen.

Doe began ic denscat te204hopen

Bidenbarate die ic hemsach

Driuen, als ic v seggenmach,

2345Recht also als ict vernam.

Als hi vtenhole quam

Al omme siende mercte hi

Of hemyement ware bi.

Endeals hi niement en sach,

2350Doe quedde hi densconendach

Endestopte205thol mit sande

Endemaectet206gelijc denlande.

Dat ic dit sach, dat en wist hi niet.

Oec sachic, eer hi dane sciet,

2355Dat hi denstart liet mede gaen,

Dar sine voete haddengestaen,

Endedecte sijn spore mittermouden.

Dar leerdic an denvroedenouden

Een deel der meisterliker liste,

2360Daric te vorenniet af en wiste.

Aldus liep mijn vaderdanen(fo. 117ra.)

Ten dorpe waert, dar die vette hanen

Entie vette hinnenwaren.

Tierst dat ic durste baren,

2365Spranc [ic] op endeliep tenhole.

Oec ne was ic so niet in dole

Jnne geraecter toe te hant.

Scire scrauedic op dat sant

Mit minenvoetenendecroep in.

2370Aldar vant207ic groet gewin.

Dar vandic siluerendegout:

Hier nes nv niemenso out,

Dies nie so uele tegadersach.208

Jn ginc treckenendedragen

2375Sondercarre endesonderwagen

Ouer dach endeouernacht,

Mit al gadermire cracht.

Mi halp mijn vrouwe Ermeline.

Doe dogede wi dicke grote pine,

2380Eer wi denmanliken scat

Brachtenin een anderstat,

Dar hi [bet] lach tonsen gelage.

Wi droegenonderenenhage

Jn een hol verholenlike.

2385Doe was ic vanscatte rike.

Nv hoert wat si hijr binne daden

Die [den] coninchadden verraden.

Bruun, die here, hi sende wt

Verholenlike sijn saluut

2390Achterlande endegeboet

Al dengonenrikeit groet,

Die dienenwilde om sout.

Hi geboet hemsiluerendegout

Te geuenmit milder hant.209

2395Mijn vaderliep in al dat lant

Endedroech des herenBrune brieue.

Hoe luttel wisti dattie dieue

Te sinenscatte warengeraect,

Dies hemquite haddengemaect.

2400Dat hijs · iij · hellinge ne had gewonnen,

Al had hire mede de stat210van Lonnen(fo. 117rb.)

Alte male mogen211copen.

Dus wan hi an sijn omme lopen.

Doe mijn vaderal omme endeomme

2405Tusschendie Elue entie Ronne

Hadde gelopenal dat lant,

Endehi menigensariant

Had gewonnen mit sinengoude,

Die hemte hulpencomensoude,

2410Alse die somer quame int lant,

Doe keerde mijn vaderdar hi vant

Brunenentie gesellensine.

Doe telde hi hemdie grote pine

Entie menichfoude sorge,

2415Di hi vor die hoge borge

Jnt lant vanSassenhad geleden,

Dar die iagers an reden

Alle dage mit harenhonden,

Diene verradente menigenstonden.

2420Dat telde hi hemte spele al gader.

Dar na togede hemmijn vader

Die Brunen, denbere, wel bequamen:

Dat xij c̱ al bi namen,

Dar Ysegrims mage an stonden,

2425Mit scarpenclawenmit widenmonden,

Al sonderdie catzenentie beren,

Die al in Brunes soute waren,

Entie vosse mittendassen

VanDoringenendevanSassen,

2430Die alle haddengesworen,

Jn dien datmenhemgaue te voren

Van· XX · dagenhar sout,

Die soudenBrunenmit gewout

Comenmittienyerstenbode.

2435Dit benam ic, danc gode!

Doe mijn vaderhad gedaen

Sine boetscap, soude hi gaen

Endescouwensinenscat.

Endeals hi quam te seluerstat

2440Dar hine had gelatente voren,

Doe was die scat al verloren(fo. 117va.)

Endesijn hol was tebroken.212

Wat holpe hijr af vele gesproken?

Doe mijn vaderdat vernam,

2445Wart hi droeuich endegram,

Dat hi vantorne hemseluenhinc.

Dus bleef al achterBrunendinc

Mit mire behendichedenal.

Nv hort hier mijn ongeual:

2450Ysegrim ende her Brune,213die vraet,

Hebbennv dennaustenraet

Mittenconincopenbare,

Endearm man Reynaerdestat et sware!

Die conincentie coninginne,

2455Die beide hoeptentengewinne,

Si leidenReynaertbutente rade

Endebadenhemdat hi wael dade

Endehi hemwijste sinenscat.

Alse Reynaerthorde dat,

2460Sprac hi: ‘soudic wisen mijn goet

Den gonendie mi anxt doet,

So waric butenminensinne.’

‘Neen, Reynaert,’ sprac214die coninginne:

‘Mijn here sal v latenleuen,

2465Endesal v vriendelikenvergeuen

Al gadersineneuelen moet,

Endegi sult vorwaertmeer sijn vroet

Endewesengoet endegetrouwe.’

Reynaertsprac: ‘dit doe ic, vrouwe,

2470Jn dien dat mi die conincnv

Vaste geloue hier vor v,

Dat hi mi gheue sine hulde

Endehi al mine sculde

Wil vergeuen, endeom dat

2475So wil ic wisen minenscat

Den coninc, al dar hi leget.’

Die conincsprac: ‘ic waer al ontweget,

Wildic Reynaerdewel gelouen.

So suete es hemstelenenderouen

2480Ende[liegen] geboren int been.’(fo. 117vb.)

Die coninginne sprac: ‘neen,

Ghi moget Reynaerdegelouenwel:

Al was hi hier te uorenfel,

Hi nes niet dat hi was.

2485Ghi hebt gehort hoe hi dendas

Endesinenvaderheft bedragen

Mit morde endemit magen,

Endemocht hebbenbedragenanderliede,

Wil hi wesenmeer vanquadendiede.’

2490Doe sprac die coninc: ‘lieue vrouwe,

Es hi fel ofte ongetrouwe,

Sint dat ghijt mi dorret raden,

Al waendic dat mi soude scaden,

So wil ic latenop een couent

2495Dese worde endedit genent

Op Reinaers trouwenlatenstaen.

Mar ic seg v sonderwaen:

Doet hi meer archede,

Alle die hemten tiendenlede

2500Sijn belanc sullent becopen.’

Reynaertsach den conincbelopen

Endewart blide in sinenmoet

Endesprac: ‘here, ic ware onvroet,

Ne louedict niet wel also.’

2505Doe namdie conincene stro

Endeuergaf Reynaerdeal gader

Den wanconst uansinenuader

Endesines selues mesdaet altoe.

Al was Reynaertblide doe,

2510Dat ne dunket mi gheen wonder215wesen:

Jane was hi vanderdoet genesen?

Doe Reynaertquijt was gelaten

Doe was hi blide vtermaten,

Endesprac: ‘coninc, edel here,

2515God moet v lonenal der ere,

Die gi mi doet endemijn vrouwe,

Die houesch is endegetrouwe.

Jc merke wel dat gi mi doet

So groet ere endeso groet goet,

2520Dat niemanes onderdie sonne,

Dien ict also wale onne,(fo. 118ra.)

Als ic v doe endemire vrouwen,

Entes scattes, bi mire trouwen.’

Reynaertnam een stro vor hem

2525Endesprac: ‘here coninc, nem!

Hier geuic v op dien scat,

Dien wilenErmeric besat.’

Die conincontfinc dat stro

Endedankes Reynaerdealso

2530Ende216alse quansijs: ‘dese mach mi doen ere.’

Reynaerts herte loech so sere,

Datment wel anhemvernam,

Doe hemdie conincgehorsam

Algaderwas te sinenwille.

2535Reynaertsprac: ‘here, swiget stille.

Merket waer mijn redengaet.

Jnt hoghestende vanVlaendrenstaet

Een berchstaet217endehiet Hulsterloe.

Coninc, gi moget wel wesen vroe,

2540Mogedi onthoudendit:

Een trompboem,218hiet Criecpit,

Staet int suutwest niet verre danen.

Here coninc, gine droeuet niet wanen

Dat ic der waerhedenmisse:

2545Dats eender meesterwildernisse,

Datmenweet in enich rike.

Jc seg v gewaerlike

Dat som wile lijt eenhalf iaer,

Dat totenbome ne comet daer

2550No wedermanno wijf

No creature die heuet lijf,

Sonderdie vle entie scuufwt,

Die dar nestelenindat cruut

Of enich andervogelijn,

2555De elwaer gherne wilt sijn

Endedaer biauenture lidet:

Coninc, dar leit mijn scat gehidet.

Coninc, die stede hiet Criekeputte:

Verstaet dit wel et is v nutte:

2560En weet niemanso getrouwe.

Ghi sult dar gaen gi endev vrouwe.(fo. 118rb.)

Niemenlaet sijn v bode

No bi gebede no bi gebode:

Mar gaet dar selue, endealse gi

2565Ten seluenputte comet bi,

Ghi sult vindenionge berken.

Here coninc, dat suldi merken:

Die alre naest den putte staet,

Coninc, tot dien berge gaet.

2570Dar leit die scat onderbegrauen.

Dar suldi deluenendescrauen

Een luttel mos in dene side.

Dar suldi vindenmenich gesmide

Vangoude rikelic endescone.

2575Ghi sult oec vindenmer219die crone,

Die Ermeric, die keyser, droech,

Endeandersierhedengenoech:

Edel stene, guldijn werc.

Mencochter niet om · m · marc.

2580Ay coninc, als gi hebt dat goet,

Hoe dicke suldi in vwenmoet

Gepensen: ‘Reynaert,220getrouwe vos.

Die hier groeues in dit mos

Desenscat bi dire list,

2585God geue di goet al war du bist!’

Doe antworde die conincsaen:

‘Reynaert, sal ic die vaert bestaen,

Ghi moet sijn an onse vart,221

Endegi moet ons, Reynaert,

2590Helpenvwenscat ontdeluen,

Jnne wane niet bi mi seluen

Aldar nemmermeer geraken.

Jc heb gehort genoemen222Aken

EndeParijs: ist dar niet na?

2595Endeist also als ict versta,

So smeecti, Reynaert, enderoemet,

Criekeput dien gi dar noemet,

Wanic, is een geuenst naem.’

Dese tale was Reynaerdeombequaem,

2600Endeverbalch endesprac: ‘ia, ia,

Ghi siter, coninc, also na,(fo. 118va.)

Alse vanCoelne tote mere.

Waendi dat ic v die lere

Wil wisen indie Jordane?

2605Jc sal v togen, als ic wane,

Orconde genoech al openbare.’

Hi riep lude: ‘Cuwart, gaet hare,

Comt voerdenconinc, Cuwart!’

Die dire sagen darwart

2610Endewonderdenalle wat dar ware.

Cuwart ghinc beuende223endein vare,

Hemwonderde wat die conincwoude.

Reynaertsprac: ‘wat, Cuwart, hebdi coude?

Ghi beuet, sijt blide sondervaer,

2615Segt minenhere, denconinc, waer!

Des manic v bidertrouwen

Die gi verGenten,224mire vrouwen,

Endehemseluensculdich225sijt.’

Doe sprac Cuwart: ‘vermaledijt

2620So moetic werden, al wistic wel

Dat mi costensoude mijn vel,

Oft ic liege enich wort

Al waert van enige mort,

Want gi mi manet bider trouwen

2625Die ic mire lieuer vrouwen

Enten conincsculdich ben.’

Doe sprac Reynaert: ‘so sech hem,

Weetstu waer Criecput steet?’

Cuwart sprac: ‘of ic dat weet.

2630Ja ic, hoe soude dat wesen so?

Ne statet niet bi Hulsterloe226

Optie moer, in die woestine?

Jc hebbe gedoget so menige pine

So menigenhonger endeso menige coude

2635Endearmoede menichfoude

Op Criekeput so menigen dach,

Dat ics vergetenniene mach.

Hoe mochtic vergeten dies,

Aldar Symon, die Sies,

2640Sine valsche penninge sloech,

Dar hihemscone mede bedroech

Endedie gesellen sine.

Dat was eer ic mit Rijne227

Mine228geselscap maecte vast,

2645Die mi gequijt heft menigenpast.’

‘O wi,’ sprac Reynaert: ‘suete Rijn,

Lieue gespele, suete hondelijn,

Vergaue god, wardi nv hier!

Ghi sout orcondenvor dit dier

2650Mit sconenworden, waers229te doene.

Dat ic noyt ne was so coene,

Dat ic enige sake dede,

Dar ic denconincmochte mede

Te mi waert230belgendoen mit rechte.

2655Gaet wederondergone knechte,’

Sprac Reynaert: ‘haestelike, Cuwart!

Mijn here, de231coninc, en heft tuwart

Ne geen dinc te sprekenmeer.’

Cuart dede enenwederkeer

2660Endeginc vansconinx rade dar.

Reynaertsprac: ‘coninchere, ist waer

Dat ic seide?’ ‘Reynaert, iaet.232

Vergeuet mi, ic seide quaet,

Dat ic v mestroude iet.

2665Reynaert, goede vrient, nv siet

Endedoet, dat gi mit ons gaet

Tenputte, dar die berke233staet,

Dar die scat leit begrauenonder.’

Reynaertsprac: ‘here, gi segt wonder.

2670Waendi inne wars alte vro,

Coninc, oftu stonde so

Dat ic mit v wandrenmochte

Also alst ons beidendochte,

Endeghijs waert, here, sondersonde?

2675Nv ist als ic v orconde,

Endeic v segge, al ist scame:

Doe Ysegrim (in sduuels name)

Jn die ordine ginc te voren

Endehi te monke wart bescoren,

2680Done conste hemdie prouende niet genuegen,

Dar hemses monke mede bedroegen(fo. 119ra.)

Hine clagede vanhonger endecarmde

So sere, dats mi ontfarmde.

Doe hi crancte endewarttraech,

2685Doe droech ic rouwe als . i . sijn maech,

Endegaf hemraet dat hi ouer ran,

Dar om ben ic ins pawes ban.

Morgen, als die sonne op gaet,

Wil ic te Romenom aflaet.

2690VanRomen wilic ouer zee.

Sone keric dan nemmermee,

Eer ic so uele hebbe mesdaen234

Coninc, dat ic mit v mach gaen

Back to Index Next